Dag 3 - Lief en leed en???

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Dag 3 - Lief en leed en???"

Brigitta Claes
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

Ja vandaag was een dag met grote tegenstellingen maar laat ik eerst nog even een aanvulling op gisteren geven. Ik ben toch wel iets belangrijks vergeten te vertellen.

1 Dag 3 - Lief en leed en??? Beste mede reisgenoten, Sorry dat het gisteren niet goed ging met de mail. Ik zal de foto's voortaan verdelen over een aantal mails want Romica heeft geen programma om ze te bewerken voor de mail. Ja vandaag was een dag met grote tegenstellingen maar laat ik eerst nog even een aanvulling op gisteren geven. Ik ben toch wel iets belangrijks vergeten te vertellen. Voordat wij gisteren bij de kerk (de laatste stop voor de terugreis) vertrokken is de lokale pastor voorgegaan in gebed. Er is gisteren zoveel gebeurd dat sommige dingen pas weer later op je netvlies komen. Dan het eerst vraagteken. Dat was gisteravond laat en ik begon toch echt aan mezelf te twijfelen. Ik wilde de batterij van mijn fototoestel opladen. Ik heb de luxe van een bedlampje en dat was aan. Om de batterij op te laden moest ik de stekker van de waterkoker verwijderen. Het was een dubbel stekkerblok. Ik verwijder de stekker van de waterkoker en tegelijkertijd gaat het licht uit. Ook bij herhaling. Nou ik kan je vertellen dan begin je aardig aan jezelf te twijfelen. Toch maar even naar de mannen gegaan. Een eerst hetzelfde en daarna niet meer. Adrie trekt ook de stekker van het licht eruit en doe die in het andere contact. Gewoon licht zonder dat de stekker van de waterkoker erin zat. Ja, je begrijpt het natuurlijk al en stopcontact dat op Roemeense wijze is aangelegd en dan zit niet alles vast en dan valt er weleens iets uit. Ja dat zal ik nog lang moeten horen. Achteraf zijn alle twee de stopcontacten te gebruiken met de juiste gebruiksaanwijzing. Ach gelijk maar door naar het tweede vraagteken en dit hebben we niet op kunnen lossen. Voor het eerst zijn niet alle dozen op onze kamer aangekomen. We hebben dozen met onze persoonlijke spullen (die zijn wel aangekomen) en dozen met spullen waar we grip op willen houden omdat ze bv voor een speciaal adres zijn etc. We hebben nog in de garage gezocht maar deze mysterydoos heeft zelf een bestemming gezocht. We veronderstellen maar dat die goed terechtgekomen is. Ja, als er zoveel dozen door je handen gaan kan het gebeuren. Oké nu vandaag. Vanmorgen op stap geweest met Pastor Emil van ITP en we hebben weer eens ouderwets zelf de bus geladen, waarbij vol eigenlijk 2x vol is (voelt toch wel weer goed).

2 Eerst naar het Agar Huis. Een feestje om daar weer te zijn. Zij zijn ook onze contactpersoon voor de spullen die naar het ziekenhuis gaan en eigenlijk is het gebruikelijk om alle dozen gelijk uit te sorteren en waar nodig toelichting te geven. Dat kost even tijd maar het is wel de moeite waard om te doen. We hebben de kinderbedjes gezien en de matrassen van vorig jaar worden gebruikt en ze zijn er nog steeds heel blij mee. Het is goed om dat te zien.

alle dozen gelijk uit te sorteren en waar nodig toelichting te geven.

We moesten niet vergeten de groeten aan Arend te doen, ze zijn je niet vergeten. Dit jaar hadden we ook weer veel knutselwerkje voor hun vrijwilligerswerk in het kinderziekenhuis.

3 We moesten niet vergeten de groeten aan Arend te doen, ze zijn je niet vergeten. Dit jaar hadden we ook weer veel knutselwerkje voor hun vrijwilligerswerk in het kinderziekenhuis. Hier zijn ze telkens weer heel blij mee. De gebreide etuis met inhoud herkenden ze nog van vorig jaar en dan is zo'n reactie heel leuk. En natuurlijk aan het eind onze traditionele groepsfoto gemaakt. Sommige dingen worden gewoon een traditie. Voor vertrek zijn pastor Emil en Stefan van Agar House voorgegaan in gebed. Daarna zijn we naar een soort Hernesseroord gegaan. Een nieuwe locatie voor ons maar Pastor Emil had ons gevraagd om met hem mee te gaan om te kijken hoe en wat. Voor hem was het ook een eerste bezoek want hij wil kijken of zijn kerk ook kan helpen. Er wonen 14 vrouwen tussen de 32 en 36 jaar. Er zijn daar grote problemen en op dit moment is nog niet helemaal duidelijk of en hoe we zouden kunnen helpen. Hier moeten we later aan werken. Een ding is wel dit bezoek zal niet snel van ons netvlies verdwijnen. Daarna terug naar ITP om te eten, te laden en ook nog even naar de wc te gaan en dat alles in 28 minuten. Ja echt, met 28 minuten waren we weer op pad. Soms is het echt doorwerken maar het is gelukt.

Sommige dingen worden gewoon een traditie. Voor vertrek zijn pastor Emil en Stefan van Agar House voorgegaan in gebed. Daarna zijn we naar een soort Hernesseroord gegaan.

Vanmiddag weer met onze pastor (ja die van de witte bus) op stap. Hij gaat eigenlijk een groot deel van ITP overnemen. Hij gaat de hele week met ons mee en Claudiu voor de vertaling.

4 Vanmiddag weer met onze pastor (ja die van de witte bus) op stap. Hij gaat eigenlijk een groot deel van ITP overnemen. Hij gaat de hele week met ons mee en Claudiu voor de vertaling. Nu we met 1 pastor en steeds dezelfde student op stap zijn, ga je elkaar leren kennen en vertrouwen en dat betekent dat je meer van elkaar te weten komt. Alleen de ritjes zijn al fijn. Het is goed gezelschap. Eerst zijn we naar het grote gezin gegaan waar we al jaren komen. We krijgen zelfs speciale dozen voor dit gezin mee. We hadden de dozen niet in de garage gezien. De dozen waren aangekomen en ze had de deksels met de foto's voor ons bewaard. Ook gaf ze ons een nieuwe foto met het complete gezin want de foto die we hebben daar staan niet alle kinderen op. In de schuur stonden een heleboel dozen. Zij zijn een lokaal distributieadres. Dit systeem hebben we vandaag meer gezien. Vanaf hier wordt het verder verdeeld. Als we zien hoe alles nu geregeld is, zijn we heel dankbaar want dit kunnen we zelf niet vanuit hier regelen. Daarna kwamen we het 3e vraagteken tegen. De pastor bracht ons naar de lokale kerk. Hier is vorig jaar een gedeelte van de schoolbankjes en stoeltjes naartoe gegaan. We reageerden heel verheugd want het is goed om met eigen ogen te zien dat de spullen gebruikt worden. Ja en daar sta je dan in een kerk zonder schoolbankjes en stoeltjes. Je heb even het idee dat je in de maling wordt genomen. Toch maar even

Het is goed gezelschap. Eerst zijn we naar het grote gezin gegaan waar we al jaren komen. We krijgen zelfs speciale dozen voor dit gezin mee. We hadden de dozen niet in de garage gezien.

navragen. Wat blijkt, er zijn gezinnen die geen tafel in huis hebben waardoor de kinderen met de knieën op de grond en hun schrift/boek op de bank hun huiswerk maken. Of zelfs op de grond.

5 navragen. Wat blijkt, er zijn gezinnen die geen tafel in huis hebben waardoor de kinderen met de knieën op de grond en hun schrift/boek op de bank hun huiswerk maken. Of zelfs op de grond. Toen heeft de kerkleiding besloten om deze gezinnen de schoolbankjes/stoeltjes te geven. Ze worden nu 7 dagen gebruikt in plaats van 1 dag. Ja, hier kun je alleen maar achter staan. We zijn naar zo'n gezin toe gegaan en hebben dit inderdaad gezien. Hoe beter kan dit, een 3e leven voor dit meubilair. Dit was bij een gezin waar we vorig jaar ook geweest zijn en toen een zorgwekkende situatie aantroffen. Dit jaar was het een stuk verbeterd en dat is heel fijn om te zien. Onderweg hoorden we van onze veelzijdige pastor over nog wat aanvullende activiteiten die hij doet. In het laatste dorp heeft hij een stuk grond in bruikleen gekregen en daar teelt hij aardappelen, koren etc. op. Hij doet die samen met de kinderen van de kerk. De opbrengst is voor zijn eigen gezin maar wat hij niet zelf nodig heeft wordt geschonken aan de gezinnen die dit wel nodig hebben. Trouwens de bedden die in het Roemeense Hernesseroord stonden zijn ook door hem gemaakt. Op een of andere manier springt hij overal bij. Vandaag waren we, misschien wel door de korte lunch, wel rond 6 uur terug en dat voelt goed even tijd voor de mail te hebben en om het een en ander voor morgen te regelen. Morgen hopen we ons weer te melden. Het plan is om in de ochtend naar dorpen te gaan en in de middag naar het blindeninstituut. Allen een hartelijke groet vanuit een bewolkt Boekarest Adrie, Leen en Anneke

We zijn naar zo'n gezin toe gegaan en hebben dit inderdaad gezien. Hoe beter kan dit, een 3e leven voor dit meubilair.

Vergelijkbare documenten

Dag 2 - Eentje die je niet snel vergeet

Dag 2 - Eentje die je niet snel vergeet Hallo mede reisgenoten, Allereerst heel hartelijk bedankt voor jullie mails, dat doet ons goed en we kijken er ook naar uit. Voordat we over vandaag vertellen nog