redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion HOI blijft hangen Unsung heroes of Saxion Artistiek meets techniek Saxion wil meer kleur

Transcriptie

1 redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion HOI blijft hangen Unsung heroes of Saxion Artistiek meets techniek Saxion wil meer kleur Nummer 1, september 2010

2 Plangesprek? Blijf leren met Gespreksvaardigheden gesprekscyclus Of schrijf je in voor: Ben je benieuwd naar de andere trainingen en cursussen van de Saxion Academy? Ga naar saxionacademy.saxion.nl en ontdek hoe jij kunt blijven leren bij Saxion! Kom verder. Saxion saxionacademy.saxion.nl Stichting Jongeren Huisvesting Twente Wonen in de stad kamers in studentenhuizen één- en tweekamer appartementen in Enschede en Hengelo Lasondersingel 178, Enschede Tel. (053) En dat voor twee studenten! FMT vastgoedbeheer regelt voor jou snel en effectief betaalbare woonruimte. Ben jij flexibel, betrokken en wil je goedkoop wonen, meld je dan aan op w w w.fmt va s tgoedbeheer.nl uro aartje zoekt een frisse, vlotte hulp! Ben jij de Saartje: die meer dan 3 uur per week beschikbaar is; die goed wil verdienen; die zelfstandig werkt op flexibele tijden; die in Deventer, Diepenveen, Schalkhaar, Bathmen en Colmschate wil werken? Interesse? Schrijf je gratis in. Buro Saartje bemiddelt voor jou! Kijk op of bel (0570) Buro Saartje staat voor persoonlijke benadering. De frisse, vlotte hulp Postbus 5014, 7400 GC Deventer

3 Inhoud 10 Bestuurder over de Saxion-koers 19 Nog één keer de HOI 12 In de schoenen van de huismeesters 22 Artistiek en techniek samen verder 29 International introduction En verder: 4 Nieuws, opinie, fun I 15 Student & co I 18 Walstraat 9 I 24 In kenniskringen 26 Agenda I 27 Mededelingen I 32 Onder de loep I 34 Collega & co 36 Recensies I 38 Uit de kunst, colofon Foto: Toma Tudor Wennen Student of medewerker, eerstejaars of laatstejaars. Het maakt niet uit wie je bent. Na de vakantie is het weer wennen aan die eerste dag. De hogeschool, die voor de vakantie nog muf en zweterig rook, ziet er weer fris uit. Langzaam komt het dagelijkse leven in de hogeschool weer op gang. Jezelf of een ander motiveren is (nog) niet nodig, want iedereen is tenzij je jezelf in de zomervakantie hebt afgebeuld door dag in dag uit vol te plannen met actieve zaken klaar voor een nieuw studiejaar. Voor de studenten en medewerkers die deze zomer door hebben geleerd of geen vakantie hebben gehad is het ook weer even omschakelen. Het is gedaan met de rust. Geen lege gebouwen meer. We gaan met elkaar weer een interessant jaar tegemoet: nieuw kabinet (als die er eindelijk komt), bezuinigingen, maar ook: een nieuwe cateraar, die belooft goedkoper dan haar voorganger te zijn en tevens betere kwaliteit te leveren. We zijn benieuwd. Ook voor Sax is het even wennen. Een man op de redactie minder, grootse toekomstplannen (maar die blijven voorlopig even geheim) en voor ons een uitbreiding van taken in de vorm van gedeeld hoofdredacteurschap. Wees gerust, we beloven jullie in elk geval een website en magazine boordevol interessante nieuwtjes. Zoals jullie van ons gewend zijn Veel leesplezier! Thijs Klaverstijn en Wendy van Til Interim-hoofdredacteuren Sax

4 Nieuws, opinie, fun Nieuwe studieverenigingen in the spotlight Aantal studieverenigingen Saxion groeit Foto: Toma Tudor Studentenverenigingen hebben het zwaar, maar de studieverenigingen floreren. Dat blijkt ook dit jaar weer, want Saxion heeft er twee nieuwe verenigingen bij: SV Ident (Crime Science) en SV Construct (Bouwkunde, Civiele Techniek). Sax sprak met de voorzitters Timme Dankers en Rick Visser. Waarom hebben jullie de vereniging opgericht? Timme Dankers: Heel simpel eigenlijk, want we hadden er nog geen. Vorig jaar hebben we geholpen bij een borrelcommissie van SV Watt en SV Sterck en daar kwam het voor het eerst ter sprake. Sinds eind april zijn we officieel en zijn de statuten rond. Rick Visser: We hadden het gevoel dat er weinig opties waren voor studenten buiten hun opleiding. Andere jongens hadden ook het idee opgevat voor een vereniging en we hebben onze krachten gebundeld. We moeten nog naar de notaris, dus we zijn nog niet helemaal officieel. Wat voor activiteiten willen jullie ondernemen? TD: We willen studenten van verschillende jaren met elkaar in contact brengen. Op die manier kan je wellicht ook eerste- en tweedejaars studente helpen met studiegerelateerde zaken. Ook gaan we gastcolleges en studiedagen organiseren. Voor een excursie is het dit jaar misschien nog te vroeg, maar dat staat zeker ook op de planning. Aan de ene kant willen we gezelligheid, aan de andere kant zijn we ook studiegericht. RV: We zijn bijvoorbeeld al met Civiele Techniek naar de Noord/Zuidlijn in Amsterdam geweest. Met Bouwkunde is er een trip naar IAA Architecten gemaakt. Vakinhoudelijk blijven we ook die scheiding houden tussen de opleidingen om het interessant te maken voor de studenten. Hoe hebben je de intro beleefd? TD: De eerste dag hebben we vooral gepromoot. We willen ons natuurlijk bekend maken en leden strikken. We hebben ook een doegroep geleid van 26 nieuwe studenten en die wegwijs gemaakt binnen Saxion. RV: We hebben doegroepleiders voor de eerstejaars geregeld en een groep studenten begeleid. We hebben ons goed voorgesteld en ook een mooi rondje langs de kroegen gemaakt. Hoe gaat het met de ledenaantallen? TD: We hebben er nu ongeveer dertig. Ik denk dat we straks op ongeveer zestig leden in totaal uitkomen. Tijdens de intro hebben we ons natuurlijk gericht op de eerstejaars, nu promoten we meer bij de ouderejaars. RV: We zijn nog niet officieel en dus kunnen we ook nog niet officieel mensen inschrijven. Ik heb wel al van veel mensen gehoord dat ze interesse hebben om lid te worden. Een streefcijfer is er niet, we willen het vooral goed doen, leuke dingen aanbieden en voor gezelligheid zorgen. Thijs Klaverstijn

5 Nieuws, opinie, fun Verplicht naar het buitenland Internationalisering is dit jaar een belangrijk thema voor Saxion. Zoveel werd ook duidelijk uit de toespraken tijdens de opening van het hogeschooljaar. Daarom de stelling: iedere student zou verplicht een periode in het buitenland moeten studeren. Ja Nicolette van Straaten (25) Scholarship Officer (International Office) Nee Johan Lamberts (19) Eerstejaars Bedrijfseconomie Studenten die willen, gaan toch wel. Voor hen is het een geweldige ervaring, zowel voor de studie als op persoonlijk vlak. Maar als het een vast onderdeel van de studie is, is het juist voor studenten die niet uit zichzelf gaan een ideale mogelijkheid. Ik heb zelf Frans gestudeerd en ben niet naar het buitenland geweest. Als het geïntegreerd was in mijn studie was ik zeker gegaan. Ik heb het later ruimschoots goed gemaakt, maar het is wel iets waar ik nog steeds spijt van heb. Ik vind dat je als student zelf mag bepalen of je naar het buitenland gaat. Je moet natuurlijk wel de optie bieden aan studenten om een avontuur in het buitenland aan te gaan. Verplichten gaat te ver, stel dat iemand de taal niet goed machtig is? Nee, ik zou het zelf niet doen. Ik zie studeren in het buitenland nu gewoon niet zitten. Dat wil niet zeggen dat ik nooit in het buitenland ga studeren, want wie weet hoe ik er over twee jaar tegen aan kijk. JongSaxion als denktank voor de toekomst JongSaxion, het netwerk voor jonge professionals onder Saxionmedewerkers, gooit het dit najaar over een andere boeg. De club wil geen leden meer, maar gaat ambassadeurs inzetten om binding te houden met haar doelgroep. Thema s op het gebied van organisatorische vernieuwing en persoonlijke ontwikkeling staan het komende half jaar op het programma. Aanmelden als lid hoeft een medewerker zich dus niet meer. Daar stappen we vanaf, zegt bestuurslid Odiel Mennink. Alle jonge professionals kunnen zelf via verschillende kanalen in de gaten houden wat we gaan doen. Daarnaast zoeken we voor elke academie en dienst een ambassadeur die onze boodschap wil uitdragen. Reden voor de omschakeling is dat we ons netwerk willen inzetten voor alle jonge medewerkers van Saxion. Dat doe je niet vanuit een hoog torentje. Mennink: We willen een groter netwerk binnen de organisatie en dat werkt waarschijnlijk beter als Jong Saxion als platform fungeert in plaats van een netwerk met een select clubje leden. De komende tijd willen de jonge professionals dan ook samen nadenken over de nieuwe te vormen strategische visie. Het is een eigen initiatief. Dat komt niet vanuit de organisatie, verklaart Mennink. JongSaxion is de toekomst van Saxion, vinden ze zelf. En daar mogen we dus ook best over nadenken en over meedenken. Dat zal zowel online als offline gebeuren. Online via blogs en een discussiegroep die JongSaxion onder meer heeft gevormd op de zakelijke netwerksite LinkedIn. En daarnaast in inspiratiesessies op de hogeschool zelf. Mennink: Als we mee willen denken over veranderingen en de toekomst van de organisatie is daar nu de tijd voor. (WvT) Taalwinkel breidt doelgroep uit De Saxion Taalwinkel breidt vanaf dit studiejaar haar doelgroep uit naar alle studenten van Saxion. Voorheen konden alleen de anderstalige Saxion-studenten terecht bij de Taalwinkel, maar dat is nu dus veranderd. Er wordt steeds beter op taal gelet binnen het hoger onderwijs, een ontwikkeling die ook bij de Taalwinkel niet onopgemerkt voorbij is gegaan. We kregen heel veel vraag van Nederlandstalige studenten, vertelt Joki Klein Velderman van de Taalwinkel. Bijvoorbeeld om te helpen met de voorbereiding op taaltoetsen. Daarom is het besluit genomen om de doelgroep van de Taalwinkel uit te breiden. Het gevolg is wel dat, waar de Taalwinkel voorheen gratis was, er nu een betaling tegenover staat. Studenten kunnen tegen geringe kosten deelnemen aan onze workshops, een lessenserie of aan een individueel traject, aldus Klein Velderman. Of de Taalwinkel de groeiende vraag vanuit de nieuwe doelgroep aankan, moet de toekomst uitwijzen. Maar, zegt Klein Velderman. Als de vraag veranderd, zal ook het aanbod veranderen. Meer informatie over het aanbod van de Saxion Taalwinkel is te krijgen bij de studentenbalies in Deventer en Enschede en tijdens de openingstijden van de helpdesk in de bibliotheek. (TK)

6 Nieuws, opinie, fun HBO fietstocht verloopt ondanks regen succesvol Door weer en wind De HBO fietstocht stond op 27 augustus voor de tiende keer op het programma, een recordaantal van 450 fietsers meldde zich, maar door het tegenvallende weer fietsten uiteindelijk iets meer dan 300 mensen daadwerkelijk mee. De organisatie was dit jaar in handen van Saxion Deventer, onder wie Toon Ottink van de dienst HRM. Foto: Auke Pluim 6 Ben je tevreden over het verloop van de tocht? Ja, we hebben een memorabele, erg goede dag gehad. Ik ben blij dat we niet tot afgelasting hebben besloten, ook al werd dat door sommigen verwacht en ook wel gevraagd. Wel hebben we om veiligheidsredenen de 120 kilometer geschrapt. Er lag te veel modder op de hellende wegen. Er zijn gelukkig geen ongelukken gebeurd, maar een aantal lekke banden was natuurlijk onvermijdbaar. Waarom een HBO fietstocht? Het idee is tien jaar geleden ontstaan bij de toenmalige Hogeschool Enschede. Het had te maken met het vieren van tien jaar fusie van de hogeschool. In dat jaar bestond ook de HBO Raad 25 jaar, en zij hebben er toen voor gezorgd dat de fietstocht bij andere hbo-instellingen onder de aandacht werd gebracht. Die eerste keer was nog een stuk kleinschaliger, er fietsten ongeveer 150 mensen mee. Maar de traditie is toen geboren en in de afgelopen tien jaar is de fietstocht al door heel veel verschillende instellingen georganiseerd. Waar komen de deelnemers vandaan? Echt uit het hele land. Een groot deel van de hbo-instellingen doet mee. De deelnemers kwamen met bussen uit Maastricht en Rotterdam. En er kwamen bijvoorbeeld ook mensen uit Leeuwarden, Breda en Groningen. Sommige groepen kwamen een dag van te voren en overnachtten dan in een hotel. De tocht heeft echt ook een economische impact op Deventer. Het Postillion en het Gildehotel zitten helemaal vol, en al die fietsers moeten natuurlijk ook ergens eten. Dit jaar was er een recordaantal aanmeldingen. Kan je dat verklaren? Nee, eigenlijk niet. De afgelopen jaren lag het aantal aanmeldingen telkens rond de 350, nu hadden we er ineens honderd meer. Misschien dat het aan de redelijk centrale ligging van Deventer ligt, daarom is het voor bijna iedereen redelijk eenvoudig te bereiken. Uiteindelijk hebben er niet zo veel mensen deelgenomen door de weersverwachting, maar toch nog ongeveer 65 procent van de aanmelders. Heb je zelf ook meegefietst? Deze keer niet, want je hebt toch een bepaalde verantwoordelijkheid. Dus ik ben bij Saxion gebleven, want als er iets was gebeurd, een valpartij of een ander ongeluk, dan wil je toch snel kunnen reageren. Ik heb wel bijna alle andere fietstochten meegedaan. Thijs Klaverstijn

7 Nieuws, opinie, fun Belicht Bof-epidemie De GGD Twente roept studenten op zich te laten vaccineren tegen de bof. Sinds december vorig jaar wordt onder studenten steeds vaker de bof geconstateerd. Deze epidemie heeft Twente nog niet bereikt, maar uit voorzorg is de GGD toch tot waarschuwing overgegaan. Is dat terecht? Carolien ter Horst, docent biologie en medisch laboratoriumonderzoek, laat haar licht schijnen over dit vraagstuk. Het is zeker geen bangmakerij van de GGD, want er blijkt toch echt een redelijke toename van bofgevallen onder studenten. Overdracht van het virus gaat voornamelijk via speeksel. Als je de bof hebt krijg je normaal gesproken opgezwollen speekselklieren, vaak aan één kant. Je krijgt er een opgezet gezicht van. Mondbewegingen en dan vooral kauwen gaat lastig, maar meestal is het met twee weken ook weer over. De bof kan tot complicaties leiden en dan wordt het wel heel vervelend. Ongeveer een kwart van de mannelijke patiënten krijgt een zaadbalontsteking en vrouwen kunnen een ontsteking aan de eileider krijgen. Ook kan het een hersenvliesontsteking of gehoorverlies tot gevolg hebben. Er zijn genoeg mensen niet ingeënt. Iets oudere studenten zijn niet immuun voor de ziekte omdat pas sinds 1987 tegen de bof wordt ingeënt. En het komt ook voor dat strenggelovige studenten geen vaccinatie hebben gehad. Om dat soort redenen heeft de GGD ook besloten toch een oproep te doen. Het niet nemen van vaccinaties is gewoon niet handig. Ook als je een verre reis maakt en je laat je niet informeren over ziektes en het vaccineren, dan speel je gewoon met je gezondheid. Ik snap dus heel goed dat de GGD die oproep heeft gedaan. Als je wilt weten of je bent ingeënt, dan is een telefoontje met je huisarts genoeg. Hij of zij weet dat. (TK) De redactie van Sax is op zoek naar: Medewerkers en studenten met bijzondere projecten, stages, hobby s, passies, bijbanen, et cetera. Covermodellen! Studenten die het leuk vinden om mee te doen aan een fotoshoot en daarmee op de cover van Sax Magazine komen te staan. Studenten die huizen kraken. Mail naar Foto: Toma Tudor S A B I N E Gluren bij de buren Ik bevind me op het moment van schrijven, op de tweede verdieping van een mooi studentenpand in de hoofdstad van ons land. Hier is een afscheidsfeestje van een vriendin gaande. Het is een mooi pand, de straten zijn smal. Dus de buren dichtbij. Zo kon een kennismaking met de al aangekondigde, beruchte buurman ook niet uitblijven. Vanwege de warmte heb ik mij gevestigd bij het raam. Waar ik rustig de boel in de gaten houd. Direct komt bij mij het lied Gluren bij de buren uit mijn kinderenvoor-kinderen-tijd naar boven. De spionage betreft dit keer de overbuurman. Ik zit met mijn blocnote quasi nonchalant voor de vensters op de loer. Het gaat om een jongen met een gemiddeld Nederlands postuur. Maar de verhalen die over hem de ronde doen zijn minder dan gemiddeld. Je vraagt je misschien af waarom ik op zo n feestje voor de ramen ga zitten met een blocnote in mijn hand? Het verhaal doet de ronde dat deze jongeman geregeld naakt door zijn huis loopt, ja met de gordijnen open. Maar er is meer Ondertussen kletsen we gezellig verder, want de buurman is nog niet gesignaleerd. Ik ga bij mezelf te rade of het echt de moeite waard is om te wachten op deze jongeman in adamskostuum. Immers loop ik zelf ook wel eens iets-te-schaars-gekleed door het huis, als bijvoorbeeld net de broek die ik aan wil op zolder blijkt te liggen. En alsof wij met z n allen nog nooit een naakt mannenlichaam hebben gezien. Maar net als ik me dit bedenk, loopt de man waar het allemaal om draait zijn appartement binnen. Inderdaad een gemiddeld Nederlands postuur. Geen suède schoenen, dus de interesse is al wat afgenomen. Huisgenoten van mijn vriendin stimuleren mij om te blijven kijken. De eerste constatering is dat de jongeman gewoon aangekleed is. We hebben niet te maken met een nudist in hart en nieren. Maar dat is maar een kwestie van een paar seconden. Het wachten is dus niet voor niets geweest. Rustig gaat meneer op de bank zitten, zet zijn tv aan en pakt een biertje uit de koelkast. Het bovenlichaam is bedekt met een polotje, de onderkant is naakt. Er wordt verder niet geoordeeld over zijn voorkomen, het gaat er vooral om wat hij ermee doet. Voor de ramen. Met een feestje gaande aan de overkant. Met gillende meiden als gevolg. En een nieuwe naam rijker, buurman alias de rukker. Sabine Jeurnink studeert aan de Pabo. Foto: Toma Tudor

8 Nieuws, opinie, fun In the picture Foto: Auke Pluim Schapen drijven De meeste eerstejaars studenten van Saxion vierden de introductie in Deventer of Enschede, maar de nieuwe studenten van de Randstad Topsport Academie trokken naar Papendal. Eerst een openingswoord van Erben Wennemars en daarna gezellig samen schapen drijven. Geen gezamenlijk onderkomen voor studentenverenigingen 8 De studentenverenigingen in Deventer krijgen niet langer een gezamenlijk onderkomen, zoals eerder het geval was in het studentenpand Brink 21. Pro Deo en de Deventer Studenten Vereniging (DSV) worden individueel ondergebracht. De christelijke studentenvereniging Pro Deo heeft onderdak gevonden in de Vrijmetselaarsloge Pentagram aan de Rijkmanstraat, een zijstraat van de Brink. Die loge beschikt over een karakteristieke kelder met bar. DSV neemt hoogstwaarschijnlijk haar intrek in Club X (voorheen Luxor Plaza), direct naast Brink 21. Pro Deo heeft voor haar nieuwe onderkomen een contract voor een half jaar ondertekend, en gaat op de nieuwe locatie gewoon door met hun donderdagavondsoos. De reden dat het contract maar zes maanden loopt, is omdat er toch nog hoop is dat er een gezamenlijk onderkomen gevonden wordt. Want in dat geval wil je natuurlijk niet vastzitten aan een jarenlang contract, aldus oud-voorzitter Niek van As. Bovendien kunnen we nu eerst bekijken hoe het bevalt. De keuze van DSV voor Club X komt voort uit de behoefte om grote feesten te kunnen geven. Op eerdere feesten in Brink 21 kwamen telkens 200 tot 300 mensen af. Daarom moesten we wel kiezen voor een A-locatie, aldus bestuurslid Micha Tahar. DSV wil volgens dezelfde formule verder gaan, dat wil zeggen laagdrempelige feesten speciaal voor Saxion-studenten. Het eerste feest in het nieuwe onderkomen staat gepland voor 16 september, van tot 4.00 uur. In tegenstelling tot voorheen, moet er entree (drie euro) betaald worden. Daar staat tegenover dat bezoekers een gratis shotje krijgen. In februari van dit jaar werd bekend dat Saxion geen heil meer zag in het huren van Brink 21. Op dat moment zat alleen nog Pro Deo in het studentenpand, en had DSV nog maar twee keer een feest gegeven. In hun zoektocht naar een nieuw gezamenlijk onderkomen kwamen de verenigingen uit bij het Burgerweeshuis. Dat liep uiteindelijk op niets uit. Onder andere omdat ze daar maar een vergunning voor tot 1.00 uur hebben, aldus Tahar. (TK)

9 Nieuws, opinie, fun Opinie De boekhouders regeren Tienduizenden kersverse hbo-studenten hebben zich na hun examen een slag in de ronde georiënteerd om hun droomstudie te kiezen. Nu al is zeker dat één op de vijf van hen achteraf spijt krijgt van hun studiekeuze. Sneu voor die studenten? Politici, economen en andere cijferfetisjisten vinden van niet. Want een verkeerde studiekeuze kost miljarden euro s. En dát wordt door menigeen gezien als het grootste probleem. Het is maar dat je het weet: In Nederland regeren de boekhouders en puntenslijpers met zakjappanners. Niet het maatschappelijk nut van een hoogopgeleide beroepsbevolking en talentontwikkeling tellen, maar kille cijfers, statistieken en kosten/batenanalyses bepalen de toon in de wereld waar argeloze studenten keuzes moeten maken die grote gevolgen hebben voor hun toekomst. Dus veert iedereen op als Lex Borghans, hoogleraar arbeidseconomie en sociaal beleid aan de Universiteit Maastricht, stelt dat studenten die één of meer keren veranderen van studierichting in het hoger beroeps- of academisch onderwijs de samenleving voor ongeveer zes miljard euro op kosten jagen. Inderdaad, het is diezelfde Borghans die eerder in zijn oratie al stelde dat leren ten koste gaat van werken. Dat is natuurlijk een waarheid als een koe: ook eten, slapen, een goed boek lezen en zelfs met z n allen een feestje bouwen in de kroeg, gaat ten koste van werken. Het wordt pas ernstig als de professor in één adem ook vraagtekens zet bij de absolute noodzaak om miljarden te investeren in het onderwijs. Het zou me niet verbazen als hij er met het oog op de herstructurering van de overheidsfinanciën voor zou pleiten om de ministeries van onderwijs en ontwikkelingssamenwerking samen te voegen. Maar dit terzijde. Leren gaat ten koste van werken?! Geen woord in deze hele discussie over de student zelf, die gefrustreerd dwaalt in het ondoordringbare oerwoud van het hoger onderwijs. Met de mooie praatjes aan de poort en de fancy en lekker bekkende studies in de fraaie brochures, die uiteindelijk niet zelden blijken op te leiden voor banen die er niet zijn. Het onderzoeksinstituut ROA in Maastricht meet jaarlijks hoe het studenten vergaat die een beroepsopleiding of studie hebben afgesloten. De cijfers en de conclusies die het ROA publiceert spreken boekdelen. Scholieren kiezen volgens de onderzoekers regelmatig de verkeerde studie omdat ze geen goede voorlichting krijgen van universiteiten en hogescholen. Ze stoppen dan met hun opleiding of gaan een tweede studie doen. Want maar liefst twintig procent van alle studenten in het hoger onderwijs heeft bij nader inzien spijt van zijn oorspronkelijke studiekeuze. Daarnaast blijkt dat studenten te vaak een opleiding volgen waarin ze na het afstuderen geen werk kunnen vinden. Middelbare scholen besteden volgens de onderzoeker Borghans - ja daar is hij weer - te weinig aandacht aan de gevolgen van een studiekeuze en het perspectief op de arbeidsmarkt. Ze begeleiden derde- en vierdeklassers op havo en vwo intensief bij hun profielkeuze. Maar de gevolgen daarvan voor het latere beroepsleven komt onvoldoende aan de orde, zegt hij. Heel even lijkt hij mededogen te hebben met de hopeloos dwalende student die in het hoger onderwijs al lang door de bomen het bos niet meer kan zien. Maar vervolgens legt hij de focus weer volledig op de kille cijfers, wanneer hij stelt dat de grootste kosten worden veroorzaakt doordat de student die een foute keuze heeft gemaakt langer niet beschikbaar is voor de arbeidsmarkt. Dat kost heel veel geld aan belasting die niet kan worden geïnd, terwijl de student nog geen eigen inkomen heeft en dus niet voor zichzelf kan zorgen. Zoals ik al zei: de boekhouders regeren. Harry van Stratum Uitschieters uit de actualiteit + Verregend Hoezo van de regen in de drup? Ok, de HOI heeft ietwat last ondervonden van de vele regenbuien, maar je kan het ook als inspiratie gebruiken. Zoals de dj s tijdens het introconcert op De Brink. Daar werden platen als It s raining men en When the rain begins to fall uit het stof gehaald Voila! Een natuurlijk thema doet wonderen, want het feest was compleet en er werd volop gestampt in de plassen. Leiden. Daar zagen ze dat in de Studenten Informatiegids, die overigens Gratis reclame Een seksadvertentie leidde tot consternatie op de hogeschool in ook op de Saxion-locaties verspreid is, een advertentie is geplaatst waarin studentes werden gezocht die voor 24 euro per uur voor de webcam wilden gaan zitten. De Leidense hogeschool stopte direct met uitdelen, wat de aandacht van de media trok. Natuurlijk wil iedereen nu die gids wel even inkijken. De adverteerder lacht zich waarschijnlijk in het vuistje, want op deze manier heeft hij nog meer reclame gekregen, en daar hoefde hij niet eens voor te betalen. En om dan nog maar niet te spreken over de kinderachtige reactie van de hogeschool: net of studenten zelf niet weten dat er seksreclames bestaan Ondertussen bij Een kijkje bij de concullega s van de andere hogeschoolen universiteitsbladen. Profielen Hogeschool Rotterdam Foute kamerverhuurders Een waarschuwing aan het adres van studenten: kijk uit voor foute kamerverhuurders! Advocaat Tom Vermeulen: Vraag in alle gevallen om een legitimatie, neem de gegevens over en vraag in het geval van onderhuur om een kopie van het huurcontract. Weigert de verhuurder om dit te doen, doe dan geen zaken met hem of haar. Punt. Avans Hogeschool Hotspots Het artikel gaat niet alleen over de hotspots in de Avans steden, maar ook over welke plekken je beter kan mijden. In Tilburg kan je bijvoorbeeld maar beter de Vogeltjesbuurt ontlopen. In sommige wijken lopen wat ongure rare types rond, aldus student Joost. Univers Universiteit van Tilburg Aangifte tegen robot moet kunnen Volgens UvT-wetenschapper mag je niet vreemdgaan met een robot, zo liet hij weten tijdens een Radio 1-interview. De vraag is volgens hem reëel, omdat robots ons op tal van vlakken zullen inhalen. Er zijn al robots die kunnen verleiden. Er zijn zelfs mensen met een intieme relatie met een robot. (TK) 9

10 Interview RvB-lid Ineke van Oldeniel vertelt over Saxion Saxion wil meer k Over de nieuwe catering 10 Dat is toch spannend. Het is iets wat iedereen raakt. De nieuwe cateraar is voor de student en voor de medewerker stukken goedkoper en tegelijkertijd verwachten wij ook een hele hoge kwaliteit. Deze cateraar verzorgt ook de catering bij InHolland en daar is de tevredenheid van een vijf naar een acht gestegen. Echt giga vergeleken bij de oude cateraar. En Cormet is bij ons uit de Europese aanbesteding gekomen als de beste. Over een nieuw kabinet Als we ooit een nieuw kabinet krijgen, wat gaan ze dan doen? Het duurt lang, maar niemand heeft het echt over bezuinigen in het onderwijs. Wel over lastenverzwaring voor de student, dat is wat anders. Het is koffiedik kijken. Desondanks zijn er al de nodige bezuinigen ingevoerd en weten we niet zeker of het daarbij blijft. Wat betreft die lastenverzwaring voor studenten is voor ons natuurlijk de vraag hoe de studenten en hun ouders daar op reageren? Ga je dan nog net zo makkelijk van het mbo naar het hbo, of een tweede studie volgen? Op Prinsjesdag verwacht ik geen spannende, beleidsrijke begroting. Er is immers nog geen nieuw kabinet en hele spannende besluiten kan dit demissionaire kabinet niet nemen. Foto: Toma Tudor

11 Ineke van Oldeniel leur krijgen Een nieuw studiejaar, nieuwe uitdagingen en nieuwe speerpunten. Saxion heeft een andere cateraar, er komt (nog) meer aandacht voor roostering en de bezettingsgraad. Maar ook: wat voor een invloed heeft de vorming van het nieuwe kabinet en hoe zit het nou met de bezuinigingen? Ineke van Oldeniel, lid van de Raad van Bestuur, vertelt Thijs Klaverstijn Over gaten in het rooster Over de toekomstplannen We hebben geprobeerd te duwen op de bezetting, dat is spannend omdat er hier en daar tussenuren ontstaan zijn. Iedereen moet goed bij de les blijven om in eerste instantie ongelukjes te voorkomen en ze in tweede instantie op te lossen. Het huren van extra lokalen op de locatie Zuidmolen was absoluut nodig, ondanks dat de Zuidmolen vorig jaar in het derde en vierde kwartiel leegstond. Ik denk wel dat studenten en docenten iets gaan merken, want er zitten gewoon meer gaten in het rooster en dat vraagt van iedereen meer flexibiliteit. We constateren dat het roosterproces te ver van het onderwijsproces is komen te liggen. Dat is een constatering en dat gaat niet om fout en schuld. In het project Verbeteren bezettingsgraad proberen we nu om het dichter bij elkaar te krijgen en er voor te zorgen dat we het geld vooral in het onderwijs steken en niet in de bakstenen. Er wordt dit jaar nog meer bericht over dit onderwerp. Over bezuinigen Er moet scherper gevaren worden. Je ziet dit jaar bijvoorbeeld dat academies kijken naar de reprokosten en naar hoeveel lunches ze verspijkeren. In het verleden werd daar minder naar gekeken. Maar als je het vergelijkt met het bedrijfsleven en de ontwikkelingen in de markt, dan moeten wij gewoon niet zeuren. Dat Saxion vorig jaar verlies [ euro, red.] heeft geleden is vervelend, maar niet desastreus. Als het onverwacht gebeurd dan is dat vervelend, en dat gebeurde ons een beetje. Maar we hebben een heel fors eigen vermogen, dat heb je onder andere om soms tegenvallers op te vangen. Dit jaar varen we tot nu toe goed. Wat vorig jaar gebeurd is, dat gaat niet weer gebeuren. Het gaat steady. Zoals het er nu voor staat verwachten we de komende jaren ook niet heel veel rare maatregelen. Maar met een nieuw kabinet weet je het nooit, al is dat niet de verwachting. Het zou doemdenken zijn om nu scenario s te maken waarbij we twintig procent minder hebben. Wie wil je nou zijn? Hoe veranker je je in de regio? Hoe ziet dat internationale aspect er uit? Hoe ziet die Saxion University of Applied Sciences er uit? Wij moeten gaan kiezen. We doen nu nog van alles wat en de bachelor is natuurlijk super belangrijk, maar we zijn wel een beetje grijs. Saxion wil iets meer kleur krijgen. Als je het over Saxion hebt dan moet iedereen zeggen: Dat is een prima kennisinstituut, en als we aan Saxion denken, dan denken we vooral aan A, B en C. Als je bijvoorbeeld naar Enschede kijkt, dan is dat een industrieregio. Daar hoort de UT ook bij. Dus iedereen die het over Twente heeft, die heeft het over hightech. Het zou raar zijn als wij als Saxion doen alsof hightech voor ons niet belangrijk is. Het ligt voor de hand om daarop sterker te profileren. Die profilering is niet iets dat Wim en ik alleen kunnen bedenken. De regio wordt er in betrokken, de studenten, maar ook de docenten. Je kunt dit niet doen vanuit een ivoren toren. Het brede opleidingenpakket zal wel blijven, maar Saxion moet iets hebben waar het zich in onderscheid. Een beetje hebben we dat al wel, maar het mag wat scherper. Over redesign van de diensten Het is logisch dat je na een bepaalde tijd kijkt en je afvraagt: Klopt het allemaal nog wel? Wil ik het nog wel zo? Is het nodig dat bepaalde dingen centraal geregeld worden of moet het weer decentraal? Je moet je gewoon aanpassen aan de tijd. We hebben voor de zomer een aanloopje gemaakt, maar het echte werk moet na de zomer en volgend jaar gaan gebeuren. Vorig jaar hebben we een paar vingeroefeningen gedaan. We hebben het over de drie grootste ergernissen gehad, zoals de logistiek rond het aannemen van een nieuwe medewerker. We hadden er last van dat de nieuwe medewerker van de één de sleutel kreeg en van de ander het wachtwoord voor de enzovoort. En dan niet allemaal op dezelfde dag maar met weken vertraging. Er is heel driftig aan gewerkt om dat anders te organiseren. Zorgen dat als een medewerker begint, dat ie ook alles heeft. En dat is goed gelukt. Na die vingeroefeningen beseften we ons dat we het konden, maar laten we nu niet alleen ergernissen aanpakken, laten we het ook eens wat fundamenteler aanpakken. Als het goed is wordt de student ook beter bediend. Je ziet nu bijvoorbeeld nog dat de student over zaken zoals snel de resultaten van een toets ontvangen, wel klaagt. Dat heeft voor een deel te maken met hoe we dingen georganiseerd hebben of met verouderde systemen. 11

12 Reportage Meelopen met huismeesters in Enschede The unsung heroes of De huismeesters: ze zijn er altijd, van s ochtends zes uur tot s avonds elf uur. Ze vormen een onmisbare spil binnen de Saxion-organisatie. Toch weten maar weinig mensen wat de huismeesters iedere dag doen. Om hier verandering in te brengen, liep Sax-redacteur Thijs Klaverstijn een ochtend mee in Enschede. 12 Een half uurtje eerder opstaan. Half zeven in plaats van zeven uur. Het is in feite niet eens zo veel vroeger, maar toch viel het deze verslaggever zwaar. De reden van het vroege opstaan? Op de planning staat een ochtend meelopen met de huismeesters van Saxion, en daarom meld ik me om acht uur in hun kantine in Enschede. Daar springt de liefde van de huismeesters voor FC Twente in het oog. Links op de wand groot het logo van de huidige landskampioen. Rechts foto s van het kampioenschap: een blije Steve McClaren met de kampioensschaal en feestende supporters in Enschede. We zijn hier allemaal supporters van FC Twente, vertelt Maurice Kinnaer, bijna acht jaar werkzaam bij Saxion en vandaag één van mijn begeleiders. De ander is Marco Verhoeven, die al tien jaar bij Saxion werkt. Er is hier één Ajacied, zegt Verhoeven. Dat is ook wel een echte: hij gaat ook naar hun wedstrijden. Maar daarom heb ik ook respect voor hem. Nachtbraken Verhoeven en Kinnaer vertellen dat ze al sinds twee uur s nachts aan het werk zijn. Heftig! Omdat het HOI-week is, overnachten veel studenten in de Pathmos-hal in Enschede. Verhoeven en Kinnaer houden daar als BHV ers s nachts toezicht. Daarna direct door naar Saxion, waar hun dienst om zes uur s ochtends begint. Dus op het moment dat ik ze voor het eerst zie, hebben ze er al zo n slordige zes werkuren opzitten. En om half drie vanmiddag zit hun dienst er pas op. En dan zit ik te zeuren dat ik om half zeven op moest vanmorgen Langzaam krijgen de andere huismeesters door wat die vreemdeling in hun kantine komt doen. De meest gestelde vraag: Heb je goede schoenen aan? Ik begrijp er niets van, maar kom al snel achter waarom ze het vragen. Wij lopen een ander tempo dan de studenten hier, deelt Verhoeven mee, terwijl we onderweg zijn naar ons eerste klusje: het wegbrengen van een AV-kar naar lokaal F2.42. Om zijn woorden kracht bij te zetten sprinten Kinnaer en hij snel de eerste hoek om. Ik loop er op een drafje achteraan, om ze niet uit het oog te verliezen. Eenmaal aangekomen bij het lokaal, is het leeg en lijkt er niemand gebruik van te maken. Kijk, zegt Kinnaer. Grote kans dat we de kar hier voor niets neerzetten. Dan is iets gereserveerd, maar blijkt het toch niet nodig en wordt vergeten het bij ons af te melden. Later op de dag blijkt zijn vermoeden waarheid, als één van de andere huismeesters vertelt dat hij de AV-kar ongebruikt mee terug heeft genomen. Met het busje Het eerste uur zit vol met voorbereidingen voor de HOI. In de centrale hal moet een podium inclusief geluidsinstallatie komen voor de introductie van de academie Marketing en International Management, terwijl de kantine voorbereidt wordt voor lunches van de academies Bedrijfskunde en Ondernemen en Gezondheidszorg. Ondertussen worden de huismeesters regelmatig aangeschoten. Zo moeten er een paar koffers van de kelder naar de eerste verdieping en is bij de receptie hun uitleg vereist bij het gebruik van de piepers voor BHV ers. Ondertussen krijgt Kinnaer een telefoontje: bij de flat voor internationale studenten wordt een nieuwe

13 Huismeesters Saxion te pakken. Kinnaer: Je moet ook altijd opletten op illegale bewoners. Het mag natuurlijk niet zo zijn dat er mensen gaan wonen die daar niet thuis horen of niet eens studeren aan Saxion. Maar deze jongen is niet illegaal, anders had ie verschrikt opgekeken. De wasmachine is er nog niet, maar aan tijd verspillen doen huismeesters niet. De extra tijd is voor Kinnaer een mooie gelegenheid om te controleren hoe vol de grijze containers zitten, of er nog onnodig ramen en deuren open staan en of het alweer nodig is om de bosjes bij te snoeien. Ook praat hij met een Aziatische studente, die toevallig naar buiten komt. Ondertussen arriveert de wasmachine, die zonder problemen naar binnen wordt getild. Op de terugweg naar Saxion moet nog even een computer van de Villa naar de Zuidmolen worden gebracht. Waardering Ondertussen is het nog maar tien uur. Tijd om koffie te drinken dus. Daar zien we ook Verhoeven weer. Onder het koffiedrinken wordt hij (uiteraard) gestoord op zijn mobiel. Of hij voor driehonderd tyribjes kan zorgen. De vraag wordt weggewuifd. Verhoeven: Alsof we zomaar zoveel tyribs weg kunnen geven. Dat kost geld hoor! We krijgen wel vaker rare telefoontjes. Een keer belde er iemand dat er drie eenden op de parkeerplaats liepen. Moeten wij die beesten dan wegjagen? Ze lopen toch niemand in de weg? wasmachine bezorgd, en dus moet daar iemand aanwezig zijn. Zal ik hem even meenemen? vraagt Kinnaer aan Verhoeven, waarmee hij op mij doelt. En zodoende springen hij en ik in een Saxion-bestelbusje richting de wijk Twekkelerveld. Foto: Toma Tudor Na de korte pauze vervolgen we onze weg door Saxion. Tijd voor Kinnaer om in het systeem te kijken of er nog klussen binnen zijn gekomen, want ook de tweede en derde verdieping van Elderink en Haanstra vallen onder zijn verantwoordelijkheid. Maar voordat hij de computer goed en wel heeft opgestart, klopt er weer iemand aan voor hulp. De microfoon in het Bannink theater functioneert niet naar behoren, en dat is lastig als je je verstaanbaar probeert te maken voor een groep onrustige eerstejaars. Voor Kinnaer is het een koud kunstje om de microfoon aan de praat te krijgen, wat leidt tot een enthousiast applaus van de studenten. Kinnaer loopt voldaan naar buiten, om nog één keer weer naar binnen te lopen en meer applaus in ontvangst te nemen. Kijk, dat vind ik nou mooi, glimlacht hij. Dat kleine beetje waardering. Wat doen die huismeesters toch de hele dag? alles hier. We zijn hier voor alle voorkomende werkzaamheden, zoals ze dat zo mooi zeggen. Zonder de inzet van de huismeesters zou er bij Saxion veel in het honderd lopen, zoveel is mij wel duidelijk geworden. Ze rennen, vliegen, springen, duiken, vallen en staan weer op. Voor mij zijn ze met recht de onbezongen helden van Saxion. Thijs Klaverstijn Foto's: Thijs Klaverstijn Onderweg naar de flat vertelt Kinnaer: Iedereen denkt wel eens: Wat doen die huismeesters toch de hele dag? Ze staan daar een beetje met hun sleutelbossen in de hand. Maar je ziet, dat is helemaal niet het geval. Ik ben dus ook nog samen met een collega verantwoordelijk voor de flat waar de eerstejaars internationale studenten wonen. We zijn echt 24 uur per dag oproepbaar. Als we aan komen rijden staat een Duitse jongen (te herkennen aan het nummerbord) zijn auto uit Als de ochtend tegen het einde loopt, is alles voor de HOI opgebouwd. Maar dat moet natuurlijk ook weer opgeruimd. Daar ben ik niet bij, want mijn meeloopuurtjes zitten er op. Terug naar mijn veilige plek achter de computer. Voor Kinnaer (en zijn collega s) gaat de dag nog even door. Hij heeft net te horen gekregen dat hij vanmiddag weer terug moet naar de flat voor internationale studenten. Eén van de bewoners heeft geen warm water meer. Je bent als huismeester echt een manusje van 13

14

15 Student & co Eigen Foto Geboren voor de motorcross Toen ze vijf jaar oud was stapte Marianne Veenstra (19) voor het eerst op een crosser. Inmiddels doet de eerstejaarsstudente van de Randstad Topsport Academie in Deventer serieus mee op zowel nationaal als internationaal niveau. Mijn uiteindelijke doel is wereldkampioen worden. Eigenlijk ben ik begonnen door mijn vader, vertelt Veenstra. Hij deed altijd al aan motorcross. Toen ik op mijn vijfde voor het eerst op een gehuurd crossertje reed was ik meteen verkocht. Nog geen jaar later reed ze in clubverband. Met jongens wel te verstaan. Voor motorcross waren er toen nog geen damescompetities, ik reed trainingen en wedstrijden dus gewoon met de jongens mee. Ik kon goed meekomen. Naarmate ik ouder werd merkte ik wel dat de jongens meer kracht kregen. Het werd steeds moeilijker om van ze te winnen. Rond haar dertiende begon Veenstra voor het eerst mee te doen met internationale dameswedstrijden. Tegenwoordig dingt ze serieus mee naar zowel nationale als wereldtitels. Op het nationaal kampioenschap sta ik momenteel op een gedeelde eerste plaats. In de strijd om de wereldtitel moet Veenstra helaas nog veertien andere dames voor zich dulden. Het ging dit seizoen niet zo goed. Ik was steeds erg moe en bleek de ziekte van pfeiffer te hebben. Hoewel Veenstra aanvankelijk op een top vijf notering hoopte, is een elfde plaats nu het hoogst haalbare. Ik heb van de doktor net groen licht gekregen, ik mag alles weer doen, dus ik ga er helemaal voor. Naast wedstrijden in binnen- en buitenland traint Veenstra elke dag. Ik train twee of drie dagen op de motor en de rest van de week werk ik aan mijn conditie. Voor de trainingen op de crossmotor reist Marianne iedere week naar België. Waarom? Daar zijn de banen elke dag van de week open. In Nederland mogen ze maar twee dagen in de week open zijn. Ondanks haar volle schema wil Veenstra graag aan een hbo-opleiding beginnen. Ik heb twee jaar geleden ook al eens een half jaar Sport & Gezondheid in Groningen gestudeerd, maar dat was slecht te combineren met de sport. Ik ga nu op dinsdag en donderdag naar school en dan kan ik de rest van de week blijven trainen. Omdat ik vaak heen en weer reis tussen Friesland en België ligt Deventer eigenlijk halverwege, dat is erg handig. Uiteindelijk is het doel om wereldkampioen te worden. Eigenlijk gaat de topsport nog steeds voor. Lachend: Maar de huidige wereldkampioen is 26 jaar, dus ik heb nog wel even. Floris Kuitert 15

16 Student & co Eigen Foto Het echte leven in Uganda Afgelopen zomer heeft vierdejaarsstudent kunst en techniek Jörn Wilting (27) samen met studiegenoot Fabian Hülsen in Uganda vier weken hard gewerkt aan het maken van een documentaire. Met dit afstudeerproject wilden zij ons als Europeanen, een kijkje laten nemen in het leven van vijf Ugandezen. Wilting: Voor ons afstudeerproject wilden wij iets bijzonders doen. We wilden graag naar een plek reizen waar het bijvoorbeeld niet vanzelfsprekend is dat je schoon water uit de kraan kunt krijgen. In Uganda kwamen we terecht in de hoofdstad Kampala waar we echt deel hebben uitgemaakt van het plaatselijke leven daar. Voor de documentaire filmden Fabian en Jörn het leven van vijf Ugandezen en bezochten zij de getto s van Kampala. Wilting: Eerlijk gezegd had ik gedacht dat de getto s er erger uit zouden zien. Natuurlijk zijn de mensen arm, hangt er een geur van verbrand afval en zijn er veel vliegen. Toch leven de mensen in redelijke huisjes, heb ik geen geweld of drugsgebruik gezien en willen de mensen echt iets van hun leven maken. Wat er uiteindelijk met de documentaire gaat gebeuren, is nog niet bekend. Wilting: We maken er in ieder geval een DVD van en heel misschien kunnen we onze dertig minuten durende film wel verkopen aan een televisiezender. (SKW) Vrouwen komen via de deur 16 Foto: Auke Pluim Bij binnenkomst bij de heren van de 2e Kruisstraat in Deventer struikelen we bijna over de logés. De eerste bewoner Mark Hutten: Vooral bij Jef komen er veel vrouwen over de vloer. Waarop Jeffrey Oosterbaan antwoord: Nee hoor, ze komen via de deur. Deze droge humor is de rode lijn van dit interview. Als we verder rondkijken vallen de vier koelkasten in de keuken direct op. Een van de koelkasten heeft de koude oorlog nog meegemaakt, vertel Hutten trots. De heren hebben vier koelkasten nodig om vraag een aanbod aan te kunnen. Die doen het nog, veel andere apparaten zijn overleden. In de aflopen tweeënhalf jaar is de wasmachine al geëxplodeerd, de televisie is alleen voor doofstommen geschikt en de frituurpan is onlangs overleden. Maar er worden nog gewoon feestjes gehouden, aangekleed met de kerstviering uit Boode, een uitgaansgelegenheid in Bathmen. En op zondagavond standaard de eredivisie, aldus Hutten. Het is gewoon een mooie tijd, je studententijd. Ik heb thuis nog nooit een keuken ingepolderd en vervolgens drooggelegd, vertelt Oosterbaan trots. De heren zijn overigens blij dat ze met drie mannen wonen, want over één ding zijn ze eens: vrouwen kunnen niet schoonmaken! (SJ)

17 Student & co Energiebewust is de toekomst Marc Peters (24), tweedejaarsstudent technische bedrijfskunde, heeft het beste met ons en het milieu voor. Daarom heeft hij samen met zijn vader het bedrijf Cypress Technologies opgericht en zich verdiept in een gloednieuw ontwerp voor een decentraal en energiezuinig klimaatsysteem. Wij hopen dat ons product aanzet tot een stukje bewustwording. Peters: Ik heb mij altijd al afgevraagd of het niet mogelijk is om een apparaat te ontwikkelen dat zowel koelt, verwarmt en ventileert, als ook weer de warmte terugwint. Na veel brainstormen en testen uitvoeren hebben we uiteindelijk een energiezuinig klimaatsysteem weten te ontwikkelen. Het is een klein apparaat en kan eenvoudig onder of boven het kozijn geplaatst worden. Het apparaat is automatisch in te stellen en regelt voor iedere ruimte afzonderlijk de temperatuur en luchtvochtigheid. De samenwerking tussen vader en zoon verloopt uitstekend. We vullen elkaar goed aan. Daar waar ik mij meer richt op de marketing, neemt mijn vader de technische regie voor zijn rekening. Over twee jaar willen ze het product op de markt brengen. Peters: Met dit klimaatsysteem wil ik de mensen aan het denken zetten door ze een alternatief te bieden. Het hebben van energie lijkt zo vanzelfsprekend, maar is het niet. Daarom moeten we er ook bewuster mee omgaan. (SKW) Foto: Toma Tudor Kunst en Techniek student Martijn van Dueren den Hollander (23) won op vrijdag 9 juli de nationale finale van de Summerschool Ondernemerschap. Hij ontving een cheque ter waarde van 5000 euro uit handen van ABN-AMRO topman Gerrit Zalm. Zijn idee Perspective illusions is volgens Martijn een serieus alternatief voor de reclameborden en billboards. Summerschool Ondernemerschap Het is eigenlijk een nieuwe vorm van reclame in de openbare ruimte, legt Van Dueren den Hollander uit. Hij gebruikt krachtige beamers om driedimensionale advertenties op gebouwen te projecteren. Het idee ontstond ongeveer twee jaar geleden. Men zocht een manier om het nieuwe Saxion gebouw aan aan de van Galenstraat in de schijnwerpers te zetten. Toen ben ik samen met twee medestudenten met dit idee aan de slag gegaan. Uiteindelijk hebben we het drie avonden gedaan, we kregen veel positieve reacties. Van Dueren den Hollander was zo enthousiast over het idee dat Foto: Toma Tudor hij besloot mee te doen aan de Summerschool Ondernemerschap: Ik had eigenlijk alleen het idee. Tijdens de Summerschool heb ik commercieel advies gekregen en het uitgewerkt tot een bedrijfsplan. Het prijzengeld wil Martijn gebruiken om opstartkosten te dekken en zijn bedrijf te promoten. Eerst wil ik het bedrijfsplan nog verder verbeteren en vervolgens zo snel mogelijk in gesprek met potentiële klanten. Martijn mag ABN-AMRO, de organisator van de Summerschool Ondernemerschap, al tot één van zijn potentiële klanten rekenen: Ik ga met ze in gesprek. Hopelijk komt het tot een eerste opdracht. (FK) Aan tafel met Danny Slotboom, zijn we nu niet aan het dammen, maar in gesprek over zijn damprestaties. Ik heb eigenlijk alles gewonnen, wat je kan winnen. En daarmee bedoelt Slotboom dat hij gespeeld heeft op NK s, WK s, EK s en in de ereklasse. We zijn dus in gesprek met een prof. Dammen is hard werken Deze prof is toen hij vijf jaar oud was begonnen met dammen. Na 5 jaar hard trainen werd hij gescout, waarmee het grote avontuur begon. Maar liefst dertig tot vijftig uur per week was Slotboom in de weer met zijn damstenen. Hij zegt hier zelf over: Ja, ik heb niet stil gezeten! Naast zelf te spelen gaf ik op zeer jonge leeftijd al les aan een damschool. Op mijn 18e was ik volledig bevoegd als trainer en coach voor topsporters. In die hoedanigheid heb ik ook voor de KNDB gewerkt en toptalenten begeleid. Drie van mijn pupillen blonken ook daadwerkelijk uit, door Nederlands kampioen te worden. Slotboom is 24 jaar een studeert technische natuurkunde aan Saxion in Enschede. Op dit moment ligt het dammen een beetje stil omdat hij gekozen heeft voor zijn gezinsleven. Op de vraag of hij zijn dochtertje direct aan het dammen zet, zegt hij: Je zou het wel verwachten, maar ik ben het nog niet direct van plan. Ik vind dat ze zelf met dat idee moet komen. Zo niet, dan niet! Of we Slotboom ooit nog weer terugzien in de damwereld antwoordt hij: Alleen als ik op het zelfde niveau weer terug kan komen. Ik hou niet van verliezen! (SJ) EIgen Foto 17

18 Walstraat 9 Walstraat 9 18 Hospiteren Studentensoap met negen Saxion-studenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat nummer 9. Het afstudeerfeest van bedrijfskundig BSc. en huiskakker Marc-Jan van Wijck was een enorme afknapper geworden. Van de eigengemaakte falafel en broccoliquiche van regelteef Diane Dik lustten de honden geen brood en na de performance - mit Geige - van de Duitse sph-studente Angela Sterckel zat ieder-een te gapen. De huiscadeaus, een sapcentrifuge, een oorlogsvoorraad Viagra en het kookboek Texaans Vegetarisch Koken, waren door Marc-Jan met een zuur gezicht als overbodig in ontvangst genomen. Omdat iedere bewoner zijn eigen vrienden had uitgenodigd voor het feest was bovendien nog eens haarfijn duidelijk geworden hoe verschillend de karakters van de negen Saxion-studenten in Huize Walstraat 9 waren. Meiden met piercings en tattoos op elke denkbare plek stonden te proosten met geblazerde brallers met verenigingsstropdassen en rugbyshirts in de schreeuwende kleurencombinaties van het dispuut. Bij de bar in de achtertuin deden headbangers, alto s, blowende vago s en andere liefhebbers van wiet en grafherrie ondertussen een lompe poging indruk te maken op bescheiden giegelende verpleegkunde miepjes met vaste verkering en chillende pabo-, hbs- en mim-mutsen, die hun glazen met witte wijn stonden bij te vullen. Toch was het feest nét iets te maatschappelijk verantwoord en nét iets te geëngageerd geweest. Voor een beetje student gelden het afstudeerfeest en de intro als dé hoogtepunten van de studieperiode. In de pas lopen kan immers altijd nog. Na het afstuderen moeten alle remmen nog een keer helemaal los. Complete chaos, anarchie, intimidatie, pek met veren en veel behangplaksel. Afzwaaien doe je in stijl. Marc-Jan had dat niet gedaan. Nu de zomervakantie er weer op zat, druppelde het studentenhuis aan de Walstraat langzaam maar zeker weer vol. De zolderkamer van Ronald van Kersie was net als die van Marc-Jan leeg sinds hij na een volledig mislukte poging tot studeren in de zomer als studiestaker een baantje was gaan zoeken in of bij de Randstad. Ronald was daar nooit zo duidelijk over, maar dat ie er tussenuit geknepen was, dat stond vast. De belangstelling voor de twee vrijgekomen kamers op kruipafstand van de kroegen was enorm. Vooral bij de niet aflatende stroom van puisterige eerstejaars feuten met een beginnend Korsakov-syndroom dat ze in hun zuipketen in Twente, Salland en in de Achterhoek hadden opgelopen. Om nog maar te zwijgen van de puberale en onzekere huppelkutjes die zonder uitzondering giechelend een mislukte poging deden een flesje bier zonder opener te ontkurken. Kortom, er was nog geen geschikte kandidaat gespot, maar dat probleem zou zich binnen de kortste keren vanzelf wel oplossen, wist huisoudste Fred uit ervaring. Voor de derde avond op rij zaten Bart Joling, Diane Dikmoet, Fred Pels, Femke van Es, Wouter Proost en Cindy Aanstoot en Angela Sterckel uitgeteld op de versleten bank in de gemeenschappelijke huiskamer van Walstraat 9. Tweeëntwintig potentiële kamerkandidaten waren de revue gepasseerd. Meer dan je in een stad met een kameroverschot mocht verwachten, maar allemaal gewogen en te licht bevonden. Het moet wel een vent en een Saxion-student zijn die hier komt wonen. Dat staat in het huisreglement, vond Femke. En wat had mevrouw in gedachten?, morde Wouter. Een suf eerstejaars nerdje die met een koffer vol posters van Yolante Kabonkekabonke voor boven z n bed komt aanzeulen om hier in huis het heren enkelspel te gaan spelen? No fucking way, boerde Bart Joling, die liever een eenzaam maar strak chickie zag komen. Ik heb tot nu toe alleen nog maar gefrustreerde eikels voorbij zien komen, mopperde Diane. Allemaal boys met witte sokken en er was er geloof ik maar één bij die z n moeder niet bij zich had. Klopt, zei Fred Pels. Dat was Bauke Brinkgreven, die vent uit Zutphen. Die kan natuurlijk dagelijks met het boemeltreintje op en neer naar Hotel Mama, maar kiest er toch voor om als echte student niet bij moeders pappot te blijven hangen. Bauke is dus onze man. De anderen knikten instemmend naar de huisoudste.

19 HOI 2010 Nog één keertje dan: HOI 2010! Hou vol! Het studiejaar is begonnen, de eerstejaars zijn gearriveerd, en dat hebben we geweten. Jammer dat ze niet wat zonniger weer mee hadden genomen, maar desondanks was het lachen, gieren en brullen als altijd. We wilden jullie de momenten op de volgende pagina s zeker niet onthouden Sla om en geniet. Foto: Auke Pluim 19

20 Foto: Auke Pluim Fotoreportage 20