TREKTOCHT OP DE REGNITZ EN MAIN. 12 juni TOT 19 juni 2010

Transcriptie

1 TREKTOCHT OP DE REGNITZ EN MAIN 12 juni TOT 19 juni 2010 Wij zijn weer een jaartje verder en het is hoog tijd om onze spullen te pakken voor de jaarlijkse trektocht. Dit jaar wordt het een tocht in Duitsland op de Regnitz en de Main. Dit jaar bestaat de groep uit 7 vaarders. Op zaterdag 12 juni omstreeks 5.30 uur is het zover en zijn wij al volop bezig met het laden van het materiaal zodat wij om 6 uur de parking aan de club kunnen verlaten richting Bamberg. Na een rit van 8uur arriveren wij aan de Camping INSEL te Bamberg-Burg Het is kort na de middag en de bareel van de camping gaat pas open om 15 uur, er zit dus niets anders op om ons op het plaatselijk terras te zetten en te genieten van een frisse pint. Om 15 uur is het tijd om ons aan te melden en onze tenten op te slaan aan de oevers van de Regnitz. Het zou een wonder geweest zijn indien alles naar wens zou verlopen. Bij het opzetten van de tent was er plots een kreet van paniek, deze is afkomstig van Pol die in paniek al zijn zakken aan het leeg maken is. Wilfried gaat eens een kijkje nemen om te zien wat er juist aan de hand is. Pol is opzoek naar de stokken van zijn tent die nergens terug te vinden zijn, hij is er vast van overtuigd dat hij ze mee had. Alles is wel 10 keer nagezien deze week verteld hij. De stokken liggen ofwel in de auto aan de club of thuis. Er moet naar een oplossing gezocht worden voor het probleem. Jos zegt tegen Wilfried dat hij een campingwinkel heeft gezien aan de ingang van de camping. Na een tiental minuten komt Wilfried met drie voorstellen, hij is polshoogte gaan nemen in de winkel. Daar zijn stokken te verkrijgen tweedehands mits wat aanpassingen kunnen zij misschien wel dienen, een nieuwe tent kopen of gans de week buiten slapen. Het is 27 voor de stokken tweedehans of 90 voor een nieuwe tent en het laatste kost helemaal niets. Pol kiest voor het eerste voorstel. Probleem opgelost dachten wij even later een tweede kreet van Pol, nu zijn tent staat vind hij zijn slaapzak niet, deze ligt misschien bij zijn stokken. Na nogmaals alle zakken te hebben leeggemaakt komt deze toch te voorschijn. Commentaar van Pol, hij zat in de verkeerde zak. Het is stilaan tijd om de auto te verplaatsen Naar Schwarzenau en daarna iets te eten en nog een goed terrasje.

2 Zondag 13 juni Het is nog vroeg in de ochtend als de eerste ritssluitingen worden geopend. Het weer is goed de zon schijnt en er hangt een lichte dauw boven het water. Vandaag gaat de tocht van Bamberg-Burg naar Sand a.main. Na een stevig ontbijt worden de boten geladen en te water gelaten. Om rond 10uur de camping vaarwel te zeggen. De rivier stroomt hier lichtjes en brengt ons door het bosgebied (Hain), na een uur varen komen wij aan de eerste splitsing rechts gaat het naar de grote sluis die verbinding geeft met het Main- Donau kanaal, links gaat het richting stad Bamberg. Het is hier bij Bamberg dat het Main- Donaukanaal een kunstmatige verbinding met de Donau zich bevindt. Het werd in 1992 voltooid. Het kanaal mondt samen met de Regnitz even voor bij Bamberg uit in de Main. Wij volgen links de rivier om even later voorbij de plaatselijke roeiclub te varen. Om na één km in de stad te belanden. Hier werden wij door een plaatselijke bewoner erop attent gemaakt dat wij niet verder kunnen varen wegens een elektracentrale. Hier in Bamberg bevindt zich nog de laatst behouden gebleven sluis van het oude Ludwig- Donau-Main-Kanaal. Niemand van ons weet of deze sluis nog in werking is. De Jos is al de stad in getrokken om polshoogte te nemen van de situatie. Na een vijftal minuten komt de Jos terug zo fier als een gieter met aan zijn rechterarm een dame van rond de tachtig jaar. Zij wandelen samen naar een poort en bellen aan maar het gaat niet snel genoeg naar de zin van de dame, die dan maar zelf over de poort wil klauteren. Gelukkig kan de Jos deze tot andere gedachten brengen en komt wat later de heer Meyer te voorschijn. De dame in kwestie vraagt de heer Meyer om voor ons de sluis in werking te stellen. Deze man kon blijkbaar niet anders dan de bevelen van de dame op te volgen en is bereid voor ons de sluis te bedienen. Als afsluiter biedt deze dame nog een doos pralines aan de Jos aan. Maar met dit weer is dit toch geen goed idee om deze mee te nemen in de boot en worden zij door gegeven aan de sluiswachter. En wie dacht dat wij er zo goed van af zou komen heeft het wel mis de dame eiste van ons drie nog wel drie kussen en dan konden wij vertrekken (die oude snoepster toch ). Onder tussen zijn de sluisdeuren voor ons geopend en kunnen wij binnen varen. Wij varen nu door het historische gedeelte van de stad Bamberg dat trouwens op de lijst van de Unesco prijkt. Het is een prachtig stukje van de stad met hier en daar nog een oude kraan op de oevers die aan het verleden van de stad doet terug denken. Door al deze pracht verliezen wij het zicht op het water en kunnen nog juist op het nippertje een aanvaring vermijden met een venetiaanse gondel die hier ook rondvaren.

3 Wij verlaten de stad en vervolgen onze vaartocht, tot juist buiten de stad de eerste hindernis opduikt namelijk de volgende sluis die wij deze keer zullen moeten omdragen. Maar door de ervaring die wij nog hebben van de vorige tochten is dit vlug geklaard. Nu wij deze heuvel ook bedwongen hebben gaat onze tocht verder door het natuurpark van Habberge; Het vaarwater is hier breed en stroomt lichtjes en de oevers zijn vrij goed bebost. Na een paar uren varen komen wij aan de volgende sluis na wat zoeken en wachten klinkt er plots geluid uit een van de speakers dat wij kunnen versast worden. En inderdaad de deuren gaan voor ons open en wij worden verzocht binnen te varen in een sluis van wel tweehonderd meter lang en naar schatting 60 meter breed. Blijkbaar worden wij ( 6 kajaks) heel alleen geschut. Dit kunnen wij bij ons in België niet voorstellen dat zo een grote sluis wordt in werking gesteld wordt voor 6 Kajakkers. Wij begroeten de sluiswachter en zetten onze weg verder. Komende aan de volgende sluis staat er een wegwijzer die ons naar een sportsluis leidt. Vanaf nu is elke grote sluis voor zien van een sportsluis die men zelf moet bedienen en volledig automatisch werkt. De sluizen zijn maar 2.5m breed en een goede 20m lang. Rond vijfuur naderen wij het dorp Ziel Am Main de brug onder door en na 400m draaien wij links de Sander Baggersee op. Om na 1km aan te leggen aan het strand van het dagverblijf de camping zelf ligt zo een 300m verderop. Maandag 14 juni Vandaag gaat de tocht verder tot in Schweinfurt. Ook nu laten wij de camping rond 10uur achter ons. Eerst terug het meer over om dan links weer op de Main te komen. Wat de omgeving betreft verandert er weinig de zon schijnt de vogels fluiten wat wil een mens nog meer. Vandaag komen wij ook de eerste grote Rijnschepen tegen en ook een paar rivierkruisers, deze gaan richting het Donau kanaal. Wij varen voor bij de stad Hassfurt om ons verder te laten glijden richting Shweinfurt dat wij rond 16uur zullen bereiken. Wij gaan op zoek naar een camping aan het water maar die blijkt er niet te zijn. Dan maar eens polhoogte nemen in de plaatselijke roeiclub want de kajakclub er naast was dicht. In de roeiclub waren wij helemaal niet welkom. Dan maar ons licht op steken in het pizzarestaurant daarnaast in de jachthaven. Daar blijkt dat deze man ook een stukje terrein heeft van de Duitse Kano Bond dat hij mee beheert. En hier mogen wij met veel genoegen ons tentenkamp opslaan en moeten wij nadien ons aanmelden bij hem. Voor 3 mogen wij een nacht staan en krijgen wij de sleutel van de douche en de WC die sleutel moeten wij de volgende dag maar aan de voordeur hangen als wij vertrekken. Als tegenprestatie konden wij niets anders dan bij deze man te gaan eten en een terrasje te doen. Om nadien de stad in te trekken. Schweinfurt is een moderne industriestad met gezellige hoekjes in de oude binnenstad.

4 Dinsdag 15 juni Vandaag gaat de tocht verder tot in Volkach. Het weer is vandaag betrokken. Na een bezoek aan de bakker in de stad en een goed ontbijt is het hoog tijd om onze boten te laden en het open sop te kiezen. Na twee km daagt er weer een sluis op hier worden wij gewaarschuwd dat de sportsluis versperd is en wij ons naar de grote sluis moeten begeven. Ook hier worden wij met onze 6 boten geschut maar dan wel met een verkleinde sluis. Deze sluis kan men in het midden tot de helft verkleinen zodat zij minder water gebruikt en het sneller gaat. Van af hier vloeit de Main in een opener landschap en komen de eerste wijngaarden in het zicht. Wij varen door het stadje Grafen-Cheinfeld om na 10km de overzet van Ober-Eisenheim te kruisen. Een paar km verder aan de rechterzijde zien wij het schloss Klingenberg uit het niets verschijnen. Kort na de middag naderen wij de bocht van Volkach en is de tijd om uit te kijken naar de camping waar Kris zijn wagen heeft staan. Het is juist voor de brug aan de linker kant. Na dat de tenten zijn opgesteld is het tijd om de achtergebleven wagen te gaan ophalen in Bamberg. Eens terug is het de hoogste tijd voor ons dagelijks terrasje.

5 Woensdag 16 juni Vandaag moet eerst een auto aan het einde van de tocht geplaatst worden. Daarom is het een zeer korte tocht vandaag namelijk tot in Schwarzenau. Kort na de middag gaan wij te water het weer is zonnig en moet maar 1 sluis genomen worden. Na deze sluis komen wij op een oude arm van de Main. Het water stroomt hier redelijk en zo varen wij tegen een 8km/uur tussen de wijngaarden door. Na een goed uur komen wij terug aan de samenvloeiing van oude en nieuwe Main. Van af hier nog 2km te varen voor wij aan de camping aankomen. Zo dit was een korte tocht vandaag maar wat de omgeving en het water betreft één van de mooiste stukken tot hier toe. Donderdag 17 juni Ook nu is het een korte tocht en is ons einddoel Kitzingen. Het is bewolkt als wij in de boot stappen. Vandaag staat er ook maar 1 sluis op het programma halfweg varen wij voorbij het prachtige slot van Main-Stockheim, het is onder tussen beginnen regenen om niet te zeggen beginnen stromen. Van het genieten van de omgeving is er nu geen sprake meer en is ons doel zo snel mogelijk de camping te bereiken. Kort na de middag arriveren wij op de camping. Al snel vinden wij een plaats om onze tenten te plaatsen. En kunnen wij iets droogs aantrekken. Ondertussen is het ook gestopt met regenen en kunnen wij de stad gaan bezoeken. Vrijdag 18 juni Vandaag varen wij naar Ochsen-furt het einde van onze trektocht. Het is aan het regenen als wij de laatste km aanvangen. De omgeving is hier afwisselend van wijngaarden tot industrie. Er zijn nog twee sluizen te gaan. Aan het einde is het even wat zoeken om de juiste ingang langs het water te vinden voor de camping die wij rond twee uur bereiken. En het is ook gestopt met regenen zodat wij onze natte tent droog kunnen opstellen. Als deze klus geklaard is kunnen wij de andere wagen gaan halen. Bij onze terugkomst staat er een bak bier aan de tent waarvan de anderen al gretig aan het drinken zijn. Bij de vraag vanwaar deze bak bier vertelde Jozef dat de campinguitbater een aanhangwagentje met hout naar de overkant wou varen met het vlot dat er lag. Door de welwillende medewerking van ons (de Pol) is deze aanhangwagen op zijn kop in het water terecht gekomen. En hebben wij geholpen deze terug op de oever te krijgen. Van daar die bak bier. Die avond werd er naar goede gewoonte nog een bezoek gebracht aan een restaurant in de stad en als afsluiter nog een terrasje meegepikt. Zaterdag 19 juni De zon is al vroeg van de partij zodat wij met wat geluk droog kunnen in pakken. Na een goed ontbijt rest ons niets anders op dan de boten te laden en huiswaarts te keren. Het is goed geweest.