Even voorstellen: Rob van der Kraan, de nieuwe secretaris.

Transcriptie

1 Nieuwsbrief juli 2013 Vrienden van Canilos, Dit is alweer onze derde nieuwsbrief. Dit zijn de onderwerpen: Even voorstellen: De nieuwe secretaris. Even voorstellen: Ambassadeur van Canilos. Het laatste nieuws vanuit Lesbos. Interview met Stavros, onze man op locatie. Verslag van Daphne van Gent. Wederom een vervolg op Paula s zolderverkoop. Maria s marktkraampje Even voorstellen: Rob van der Kraan, de nieuwe secretaris. Onze nieuwe secretaris is 68 jaar. Hij is afgestudeerd als bedrijfseconoom op Hbo-niveau en werkzaam geweest bij autobedrijven. Later is hij afgestudeerd als jurist op WO-niveau (mr.) en gaan werken als zelfstandig verzekeringsadviseur. Bestuurservaring heeft hij opgedaan als penningmeester in het bestuur van een bibliotheek en als secretaris in het bestuur van een huurderbelangenvereniging. Hiernaast onze secretaris aan het Nederlandse strand met het hondje Swiebertje. Swiebertje is het hondje van de dochter van Rob en was ooit een zwervertje op Lesbos. Zij is nu een zeer gewaardeerd gezinslid in Utrecht. Even voorstellen: Rosalie Sprooten, ambassadeur van Canilos Het zijn maar dieren. De vele rampen in de wereld die ons via de media bereiken, tonen een poel van menselijke ellende. Families die door oorlogsgeweld of natuurrampen uit elkaar worden gerukt. Beelden van verwondingen, dood en verwoesting laten ons in machteloosheid achter. In die ellende moeten zich ook dieren bevinden waar echter zelden of nooit melding van wordt gemaakt. Want het ergste is het toch voor de mensen. Natuurlijk, maar wie zal zich om het lot van de stemloze dieren 1

2 bekommeren? Hebben zij nog rechten tussen zoveel verdriet van de mens? Wie mededogen voelt voor de dieren moet zich vaak verdedigen. Maar waarom zouden dierenbeschermers geen oog hebben voor de treurnis van de mens? Ook zonder oorlog en natuurrampen zijn dieren heel vaak het slachtoffer, maar dan van nalatigheid of onkunde van mensen. Er zijn talloze voorbeelden te bedenken van over de hele wereld. Waar als dierenbeschermer te beginnen? Het is maar bij toeval dat tijdens een vakantie het lot van de kettinghonden op het eiland Lesbos in Griekenland werd gezien. Het heeft geleid tot de oprichting van de Stichting Canilos Animal Foundation. Ik ben onder de indruk van de taak die de mensen van de stichting zich hebben gesteld. Het verdient alle lof hoe zij zich nu ter plaatse inzetten om ook begrip te kweken bij de plaatselijke bevolking en zo, minstens en te beginnen op dit eiland, tot een oplossing te komen voor de vaak verwaarloosde kettinghonden. Noem het maar een bevrijdingsactie. Rosalie Sprooten Ambassadeur Stichting Canilos Animal Foundation. Rosalie Sprooten is schrijfster, zij heeft veel ervaring met mensen en dieren, is bewogen dierenvriend en bevlogen dierenactivist. Zij stond aan de oprichting van de 'Stichting dieren in Nood' en het 'Dierenasiel Maastricht'. Zij is actief als lid van de Partij voor de dieren, ambassadeur voor Dierenbescherming Limburg en sinds kort ambassadeur voor Canilos. Website van Rosalie Sprooten: Het laatste nieuws vanuit Lesbos. Persbericht Op donderdag 13 juni 2013 is Stavros weer op pad gegaan voor nacontroles op de leefomstandigheden van de kettinghonden. Ditmaal in de omgeving van Gera en vergezeld van twee gemeentelijke politieagenten. Positief is dat in alle gevallen die ze daar opnieuw hebben gecontroleerd, de leefomstandigheden van de honden sterk zijn verbeterd ofwel dat de honden zijn verwijderd van de kant van de weg en nu op het erf van hun eigenaars leven. Helaas hebben ze ook 5 nieuwe kettinghonden geregistreerd, een duidelijke aanwijzing dat sommigen hun onrechtmatige praktijken gewoon voortzetten. We hopen dat ze hiermee spoedig zullen stoppen, zodra ze merken dat er een nieuwe boete is opgelegd. 2

3 De gemeentelijke politie van Lesbos heeft een boete van 300,00 opgelegd aan een inwoner van Pyrgoi Peramatos Geras, voor schendingen van wet 4039/2012 "Op het welzijn van dieren" (artikel 5, par. 1, geval c). Ondanks de vele waarschuwingen, zijn de omstandigheden van de hond niet verbeterd: de hond werd vastgebonden aan een metalen vat, zonder voedsel en water. (zie foto s) Wij willen u eraan herinneren dat volgens Wet 4039/2012het volledige bedrag van de boete wordt doorverwezen naar de gemeente van Lesbos met als enige doel het verbeteren van de conditie van de gemeentelijke dierenasielen en veterinaire klinieken, evenals het verbeteren van de levensomstandigheden van zwerfdieren in het algemeen (artikel 21, par. 7). In de volgende weken zullen in aanwezigheid van de gemeentelijke politie van Lesbos soortgelijke controles plaatsvinden in andere gebieden van Lesbos. We willen hen nogmaals bedanken voor hun hulp. Kaartje van begin juni, nacontroles op Lesbos. 3

4 Interview met Stavros. 1) Je was boswachter, wat trok je zo aan in die baan? Het feit dat ik in staat was, via mijn werk, het milieu en de natuur te beschermen. Ik droeg op mijn eigen manier bij aan de instandhouding van de rijkdom van de natuur op ons eiland. De natuur die niet ons eigendom is, wij zijn alleen de rentmeesters en we moeten het doorgeven aan volgende generaties. Dit is een bezigheid waar ik voldoening en energie van krijg. Canilos project is vergelijkbaar met wat ik gedaan heb. Als je werkt ten behoeve van je eigen gebied, dieren, en de natuur in het algemeen, heb je een voldaan gevoel aan het eind van de dag. 2) Wat doe je in je vrije tijd? Ik heb niet veel vrije tijd maar als ik tijd heb dan breng ik mijn tijd door bij het water, de zee. Ik hou van zwemmen, snorkelen, duiken, onderwater vissen in de winter, het hele jaar door kamperen, wandelen, en andere extreme sporten (sky dive, parachute). 3) Wat vind je van de doelstellingen van Canilos en wat vind je van de betrokkenheid van Canilos. (organisatie uit het buitenland) Ik beschouw Canilos' betrokkenheid als een geschenk uit de hemel. Wij, degenen die proberen om verdwaalde en mishandelde dieren in Griekenland te helpen, zijn met weinigen en we hebben zeer weinig middelen. De hulp van onze vrienden in het buitenland is in feite onmisbaar. 4) Wat denk jij dat de essentie is van het probleem met de kettinghonden? Is de nieuwe dierenwet een verbetering? Er is nog nooit een langdurige campagne geweest (door de Griekse staat of door een groep), noch enige informatie gegeven aan mensen op het platteland. Dit is zelfs nu nog het geval en dit is de reden waarom een groot aantal mensen niet weten over de nieuwe wet (4039/2012). Natuurlijk zijn er altijd mensen die denken dat in Griekenland wetten nooit kunnen worden afgedwongen of mensen die zoiets zeggen als; "Man, man, alsof ik niets beters te doen dan me zorgen te maken over de kettinghonden!. Om de situatie te veranderen denk ik dat we eerst de mensen moeten informeren over de wet en vervolgens controleren op handhaving van de wet. Dat is wat ik heb geleerd van mijn tijd als boswachter, maar ook van de jachtopzieners en nu met Canilos. 5) Is het erg moeilijk om met de eigenaren te communiceren over het kettinghonden probleem? Hoe reageerden ze en zijn ze eigenlijk op de hoogte van de nieuwe wet? Hoe was de steun van de autoriteiten? Ieder mens denkt en reageert anders. We zullen geduld moeten hebben en met de hondeneigenaren moeten praten in hun eigen 'taal', in termen die ze kunnen begrijpen. We zullen hen duidelijk moeten maken dat dit geen grap is en dat de nieuwe wet, waarvan zij nooit hebben gehoord, niet zomaar wat is. Een andere belangrijk iets, waarmee je meer respect en aandacht krijgt, is het dragen van een uniform. Dit is waarom we gebruik maken van ons eigen uniform, met het Canilos logo. De lokale autoriteiten (de politie, de gemeentelijke politie, de jachtopzieners) helpen ons. De samenwerking is goed en bijna iedereen geeft echt om dierenwelzijn. 6) Wat heb je tot nu toe bereikt? Kun je dat in cijfers uitdrukken? In hoeveel tijd? Wat zou onze volgende stap moeten zijn en wat heb je daarvoor nodig? Sinds januari 2013 hebben we iets minder dan een wonder verricht. Om te beginnen, hebben we veel dieren gered uit hun verschrikkelijke levensomstandigheden: wij hebben ongeveer 350 gevallen van kettinghonden geïdentificeerd en in meer dan 90% van de gevallen hebben de eigenaren voldaan aan onze instructies. Het allerbelangrijkste is dat de boeren en/of herders elkaar informeren over dierenwelzijn, elkaar vertellen dat honden niet moet worden vastgebonden aan een vat, en dat ze ook niet moeten 4

5 worden vastgebonden aan een korte ketting en ga zo maar door. Af en toe ontstaan er wat misverstanden. Ik kreeg te horen van een boer met een vastgebonden biggetje dat zijn buurman hem kwam vertellen "laat het big los, als zij (d.w.z. Canilos) komen opdagen kunt u een boete krijgen! ". Om alles wat we tot nu toe bereikt hebben te waarborgen, moeten we de controles voortzetten, nacontroles blijven doen en assisteren bij het chippen van de honden. 7) Heb je enig idee waarom de eigenaar van een hond, deze hond op de vuilstort aan de ketting legt? Wat valt er te bewaken op de vuilstort? Of waarom met een ketting aan een oude roestige auto / vrachtwagen? Iemand die een hond aan de ketting legt op een vuilstort of in the middle of nowhere, ziet de hond als een werktuig, niet meer en niet minder. Het enige wat hij belangrijk vind is dat de hond zijn taak uitvoert (bijvoorbeeld ervoor zorgen dat er geen schapen langs lopen) Wanneer de hond dood gaat dan vinden ze wel weer een andere hond. Een dier is namelijk makkelijk vervangbaar. 8) Denk je dat Lesbos op korte termijn kettinghonden vrij zal zijn? Als we geduld hebben, als we aandringen, als we niet onze moed verliezen en als we blijven samenwerken, dan JA. Dan zullen we er in slagen om Lesbos kettinghondenvrij te maken en zullen we een voorbeeld zijn voor de andere Griekse eilanden. Door het INFORMEREN van mensen, NACONTROLE, CHIPPEN van de honden en een paar flinke BOETES door de autoriteiten zal het gaan lukken deze schandelijke praktijken te stoppen. Kettinghonden zal dan een term uit het verleden worden. Wat een leven; géén leven door Daphne van Gent Op 3 juni jl. was het eindelijk zover; op die datum stapte ik in het vliegtuig om 5 weken vrijwilligerswerk te gaan doen bij EreSOS for Animals op het eiland Lesbos. Voor mijn vertrek wist ik van het bestaan van de kettinghonden af. Je probeert je zo goed mogelijk voor te bereiden op het feit dat je ze ook daadwerkelijk gaat zien. Mijn conclusie; hoe goed je je ook voorbereidt..de grond zakt alsnog onder je voeten vandaan bij elke kettinghond die je aantreft. De ene hond verslikt zich bijna in het eten op het moment dat je hem/ haar voedt, de andere hond heeft als prioriteit aangehaald te worden en legt voorzichtig en teder zijn koppie tegen je borst aan om pas aan het eten te beginnen op het moment dat je hem de rug toekeert om weer weg te gaan. Dat vond ik overigens het moeilijkste; elke keer het moment dat je beseft, nu moet ik weg ik moet weer verder. Wat een leven...of moet ik zeggen, géén leven voor deze lieverds, 24/7 aan een ketting, moederziel alleen, verlaten in de bergen of ergens op een stuk grond waar verder niets of niemand is. Bij elke hond die ik aantrof schreeuwde het diepste in mij; ik neem hem/ haar mee, ik bevrijd deze hond! Maar..is dit de oplossing? Nee, op het moment dat iemand een hond zou bevrijden is het een 5

6 kwestie van tijd alvorens men een andere hond aan de ketting zal plaatsen die vervolgens dezelfde lijdensweg tegemoet zal moeten gaan. Het positieve aan dit verhaal is dat in de bergen er ook een hoop plekken 'leeg' waren, plekken waar voorheen kettinghonden zaten en nu niet meer, dit dankzij de goede aanpak van de Stichting Canilos die samenwerkt met Stavros en diverse dierenorganisaties op Lesbos. En inmiddels ook de hulp van de lokale politie. Was het maar zo dat alles van de één op andere dag veranderd kon worden, dat zal altijd een droom blijven. En voor de kettinghonden die er nu nog zitten: Je zit in mijn hart en gedachten, voor altijd... hoe emotioneel de ontmoeting met jou ook was, hiervan heb ik geen spijt... De ontmoeting met jou zal ik nooit vergeten, de blik in je ogen, zo lief en zo trouw... Een leven in vrijheid, vol liefde en warmte, dat is wat ik voor je wensen zou... Vervolg Paula s Zolderverkoop Gulpen is een prachtig gelegen plaatsje in de heuvels van Zuid-Nederland. Veel toeristen bezoeken dan ook deze mooie streek waar de natuur nog puur is. Mijn 2 e hands winkel wordt druk bezocht, zowel door bewoners van Gulpen en omstreken als door de toeristen. Momenteel werk ik al met 8 vrijwilligers en probeer ik via de vrijwilligerscentrale nog meer mensen te krijgen die nog op andere tijden de winkel kunnen bemannen. De totale opbrengst gaat naar de stichting Canilos en deze ondersteunt op Lesbos diverse projecten zoals reeds eerder vermeld in de vorige nieuwsbrieven. 6

7 Onlangs hebben we de winkel en de boeken/film/muziek kamer gereorganiseerd om nog meer spullen te plaatsen en toch nog alles overzichtelijk te houden. De vrijwilligers, degenen die de spulletjes brengen, de kopers van de spullen en diegene die in de vrije gave pot nog wat extra deponeren, ben ik ontzettend dankbaar. Zij o.a. maken het mogelijk dat we kunnen doorgaan met onze projecten. Maria s Marktkraampje Geïnspireerd door Paula s zolderverkoop is ook Maria aan de slag gegaan met het inzamelen van spullen die niet meer gebruikt werden. Op het pleintje voor de camping in Bakkum heeft ze met haar spulletjes genoten van het mooie weer. Op deze manier heeft ze geld ingezameld voor Canilos en de naamsbekendheid weer wat groter gemaakt. Ze heeft binnen een paar uurtjes 58,- opgehaald. Maria vertelde dat de mensen heel positief en spontaan reageerden en ze soms ook wat extra 'voor de hondjes' gaven. Het was volgens Maria een zinvolle maar ook hele fijne middag met verrassende gesprekken. En zeker voor herhaling vatbaar! Wie weet kan dit ook weer ter inspiratie dienen voor anderen die hun kasten en zolder uit willen ruimen! Deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Wilt u deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Stuur dan een mailtje naar info@canilos.org. Wilt u donateur worden? Stuurt u dan onderstaand formulier ingevuld op naar: Canilos Animal Foundation T.a.v. Administratie Donateurs Johanna Naber-erf HD Dordrecht guidocanilos@concepts.nl Dat kan ook op de website via deze link: Of eenmalig doneren via deze link: En hier: 7

8 8