De Wet maatschappelijke ondersteuning in de gemeente Moerdijk

Transcriptie

1 De in de gemeente Moerdijk

2 3 Beste inwoners van de gemeente Moerdijk Voor u ligt onze nieuwe Wmo-krant. Hierin vindt u ervaringen en informatie over de praktijk van de in onze gemeente. De wet staat voor: meedoen. Meedoen in Moerdijk. Dat betekent dat inwoners aandacht hebben voor elkaar en voor de mensen in hun buurt of dorp; dat inwoners meedenken en initiatieven ontplooien om van Moerdijk een prettige, sociale gemeente te maken. Meedoen in Moerdijk mogelijk maken. Dat betekent dat we samen met u en met onze maatschappelijke organisaties steun, hulp en zorg organiseren als inwoners dat niet op eigen kracht kunnen. De invoering van de Wmo op 1 januari 2007 gaf ons de mogelijkheid om hier op gemeentelijk niveau inhoud aan te geven. We hebben eerst de huishoudelijke zorg en de voorzieningen voor gehandicapten geregeld. Op dit moment vragen wij via een enquête of onze inwoners over de kwaliteit hiervan tevreden zijn. We hebben een Wmoloket, waar iedereen terecht kan voor advies en informatie over leven met een beperking. Ook kunnen hier aanvragen gedaan worden voor professionele zorg, steun van vrijwilligers, steun bij mantelzorg, huishoudelijke zorg, hulpmiddelen en woonaanpassingen. We hebben een Wmo-raad, die bestaat uit vertegenwoordigers van cliënten- en belangenorganisaties. Zij adviseren de gemeente in wat te doen. Via de website kunt u onder zorg alles terugvinden. Maar wij weten dat er nog veel werk verzet moet worden. In ons beleidsplan en actieplan Maatschappij dat nu in de maak is, komen zaken aan de orde als zorg in het onderwijs, voortijdig schoolverlaten, mantelzorg, vrijwillige thuiszorg, overgewicht, depressie, maatschappelijke opvang, verslavingszorg, leeftijdsfase en wonen en dergelijke. En er is natuurlijk ook een relatie met de gemeentelijke uitvoering van de Wet Werk en Bijstand. De afgelopen maanden hebben we gebruikt om uw bijdragen aan ons beleids- en actieplan voor de komende tijd te verzamelen. We hebben dit gedaan aan de hand van 4 thema s die wat ons betreft ook nog in het beleidsplan mee moeten: eenzaamheid, armoede, laaggeletterdheid en opvoedingsondersteuning in Moerdijk. Dit hebben we gedaan met inwoners die uit eigen ervaring spreken, mensen die vanuit hun werk ermee in aanraking komen en inwoners die er gewoon in geïnteresseerd waren. Samen hebben we oplossingen bedacht waar wij ook aan gaan werken. We, dat zijn we samen. Gemeente, organisaties maar ook u. We hebben veel inzet nodig op welk terrein dan ook. Want net als u, wil ik dat iedere Moerdijkse inwoner voldoende kansen heeft om aan het normale maatschappelijke leven deel te nemen en dat we door aandacht voor elkaar ervoor zorgen dat gemeente Moerdijk de meest sociale gemeente van Nederland wordt. Het is belangrijk dat Moerdijk een gemeente is waar het veilig en schoon wonen is met voldoende voorzieningen op bereikbare afstand. Dat dorpsen stadsplannen uitgevoerd worden. Dat we zorgen dat het op sociaaleconomisch gebied voor de wind gaat en dat we een gezonde financiële gemeente zijn. Maar het is even zo belangrijk dat iedereen er met zijn mogelijkheden en beperkingen de kans heeft en krijgt om volwaardig lid te zijn, blijven of worden van onze samenleving. Een gemeente die Wmoproof is. Ik ga ervan uit dat u met ons mee denkt en doet! En ik hoop dat deze krant u inspiratie geeft. Wil Vissers Wethouder Wmo Meedoen in Moerdijk. Dat betekent dat inwoners aandacht hebben voor elkaar en voor de mensen in hun buurt of dorp. Dat inwoners meedenken en initiatieven ontplooien om van Moerdijk een prettige, sociale gemeente te maken. Inhoudsopgave 3 Voorwoord 5 Meetellen, meedoen en meepraten 7/9 Wmo-consulenten 11 MEE gaat uit van mogelijkheden en niet van beperkingen 13 Stichting Wmo-Raad gemeente Moerdijk 15 Vooruitblik 2008 door de voorzitter van de Wmo-Raad Moerdijk 16/17 Campagne aanval op de laaggeletterdheid 19 HOOM: voor vrijwillige hulp en zorg en mantelzorgondersteuning 21 Buddyzorg: helpen het leven weer op te pakken 23 Gehandicaptenplatform: de Kernen 25 Zorgboerderij De Zwanenhoeve, een unieke plek 27 Wmo en Jeugd 29 Novadic-Kentron start met speciale behandeling Jeugd 31 Wmo, ook voor psychische problemen

3 5 Meetellen, meedoen en meepraten De afgelopen periode is onder de titel Verstaat u mij? een aantal bijeenkomsten en ontmoetingen georganiseerd over maatschappelijke onderwerpen zoals armoede, laaggeletterdheid, eenzaamheid en opvoeding. Deze onderwerpen maken deel uit van het op te stellen gemeentelijk beleidsplan Maatschappij. Inwoners, belangenorganisaties en zorgaanbieders zijn uitgenodigd en hebben ook meegedaan aan deze bijeenkomsten en ontmoetingen. Meetellen, meedoen en meepraten was en is nog steeds het motto. Op het moment van het uitbrengen van deze Wmo-krant waren de resultaten nog niet bekend. De gemeente Moerdijk heeft burgerparticipatie hoog in het vaandel staan. Daarom is het zo belangrijk dat juist op het sociale beleid betrokkenheid wordt gestimuleerd. Iedere inwoner, van jong tot oud, van laag- tot hoogbegaafd, autochtoon of allochtoon, met of zonder beperkingen moet in Moerdijk volwaardig mee kunnen doen aan de samenleving. En iedereen kan een steentje bijdragen aan het ontwikkelen van het gemeentelijk beleidsplan Maatschappij. Het beleidsplan is bedoeld als integraal en samenhangend. In één beleidsplan waarin is opgenomen de (Wmo), het Volksgezondheidsplan en onderdelen van het jeugdbeleid, onderwijs, wonen en bovengenoemde thema s. Door diverse onderwerpen op het sociaal beleid met elkaar te verbinden kunnen burgers ook rekenen op een samenhangend voorzieningenaanbod. In een aantal gevallen is er niet sprake van één specifiek probleem, bijvoorbeeld de aanwezigheid van schulden, maar kunnen meerdere problemen een rol spelen. Een integrale aanpak biedt dan meer soelaas bij de oplossing waardoor een inwoner efficiënter wordt geholpen. Door regelmatig overleg met betrokken belangenorganisaties te voeren en door direct contact te hebben met inwoners maakt het beleidsplan Maatschappij niet alleen vóór Moerdijk maar ook dóór Moerdijk. Het beleidsplan moet haalbaar en meetbaar zijn. Immers, de gemeente moet over de geleverde prestaties verantwoording afleggen aan haar inwoners. Daarom wordt ieder jaar een klanttevredenheidsonderzoek gehouden om te meten of klanten en inwoners tevreden zijn over de geleverde prestaties. De uitkomsten van het klanttevredenheidsonderzoek moeten vervolgens verwerkt worden in het beleidsplan zodra dat nodig is. Het beleidsplan is dus dynamisch van aard en moet regelmatig geëvalueerd worden. Hierbij wordt aandacht besteed aan trends en knelpunten die van belang zijn voor een volwaardige deelname aan de maatschappij. Zo zullen rolstoelgebonden personen net zo makkelijk als ieder ander veilig en gemakkelijk hun boodschappen moeten kunnen doen, met het openbaar vervoer kunnen reizen en zonder problemen (openbare) gebouwen kunnen betreden. Het uiteindelijk doel van het beleidsplan Maatschappij is dat alle Moerdijkers op sociaal gebied volwaardig kunnen functioneren. Planning beleidsplan Maatschappij Januari mei 2008 opstellen concept beleidsplan Maatschappij en behandeling in college Juni november 2008 verwerken inspraak en adviezen, uitwerken van het actieplan Besluitvorming in de raad in- en uitvoering beleidsplan maatschappij

4 7 Wmo-consulenten De Wmo-consulenten van de gemeente komen in beeld zodra er een aanvraag is gedaan bij het Wmo-loket. Over het algemeen komt de consulent aan huis, zodat de aanvraag beoordeeld kan worden in de thuissituatie. Iemand heeft bijvoorbeeld een aanvraag gedaan voor een deeltaxi en bij navraag blijken er ook problemen te zijn met douchen. Dit wordt dan gelijk meegenomen. Vaak kan de consulent aan het eind van het bezoek al aangegeven of de aanvrager wel of niet in aanmerking komt voor de voorziening. Daarna onderneemt de consulent verder actie. Zodra duidelijk is of iemand daadwerkelijk in aanmerking komt voor een voorziening ontvangt hij/zij een brief met het besluit. Hierin staat waar men recht op heeft en eventueel onder welke voorwaarden. Als het over ingewikkelde situaties gaat of als de consulent er aan twijfelt of de gevraagde voorziening noodzakelijk is, wordt een extern advies ingewonnen. Aan de hand van dat advies kan de consulent alsnog een besluit nemen. Even voorstellen In de gemeente Moerdijk zijn op dit moment 4 Wmo-consulenten werkzaam. Ze hebben elk hun eigen werkgebied: Liesbeth Mol - Moerdijk, Willemstad, Oudemolen, Zwingelspaan, Standdaarbuiten en Noordhoek Ineke Dane - Fijnaart, Heijningen Robert Smeekens - Zevenbergschen Hoek, Langeweg, Klundert, Noordschans Carla Bastiaansen - Zevenbergen Zij nemen uw aanvraag in behandeling en brengen u op de hoogte van de beslissing. Als er een voorziening wordt toegekend, wordt door hen geregeld dat die er ook daadwerkelijk komt. Het Wmo-loket is te bereiken via nummer Meer informatie kunt u vinden op onder het thema Zorg. Dit laatste heeft te maken met gebruikelijke zorg. Als iemand een gezonde partner heeft wordt ervan uitgegaan dat die de huishoudelijke taken overneemt. Dat is overigens niet nieuw. Sinds 2006 wordt bij (her)indicaties gekeken of gebruikelijke zorg mogelijk is. De gaat er vanuit dat u in de eerste plaats zelf verantwoordelijk bent voor de oplossing van uw problemen. Lukt dat niet, dan kijken wij wat we kunnen doen om beperkingen te compenseren. Als er een indicatie wordt gesteld voor hulp bij het huishouden kan die in verschillende vormen worden afgegeven. Eerst wordt beoordeeld of en voor hoeveel uur iemand recht heeft op hulp. Vervolgens wordt beoordeeld wat voor soort hulp ingezet wordt. Hiervoor bestaan twee mogelijkheden: HbH 1 en HbH 2. HbH 1 staat voor een zelfstandige schoonmaakhulp. Die neemt de huishoudelijke taken waarvoor een indicatie bestaat van u over. U houdt hierbij de regie in eigen hand. Dit wil zeggen dat u kan aangeven waar de schoonmaakspullen staan en, zonodig in overleg met de hulp, wat er moet gebeuren. Hulp bij het huishouden (HbH) Sinds 1 juli 2007 moet u bij het Wmo-loket van Moerdijk zijn voor hulp bij het huishouden. Ook voor deze hulp wordt er vaak een huisbezoek afgelegd. Zeker als de aanvrager nog niet bekend is. In het gesprek wordt ingegaan op de gezondheid van de aanvrager en wordt bekeken wat de beperkingen zijn. Wat kan zelf nog gedaan worden en wat niet meer. Afhankelijk van de gezins- en woonsituatie wordt ook gekeken naar taken die de partner en eventueel inwonende kinderen kunnen overnemen. HbH 2 wordt geïndiceerd als er naast schoonmaakwerkzaamheden ook de regie en/of organisatie van het huishouden overgenomen moet worden. Dit kan bijvoorbeeld bij personen zijn die geestelijk achteruitgaan, waardoor zij zelf het overzicht over het huishouden kwijt zijn.

5 9 Wmo-consulenten [vervolg] Cliënten aan het woord Ervaringsverhaal van de heer Noort Hallo mensen, Ik zal mij even voorstellen. Mijn naam is Noort D.H., mijn roepnaam is Loek. Ik woon al 24 jaar in Zevenbergen. In het begin ging het nog met de gezondheid en kon ik voor iedereen klaar staan. Mijn gezondheid is met de jaren minder geworden en dat is niet zo gek als je bedenkt dat ik vanaf 1946 tot 1963 gewerkt heb met asbestmaterialen. Het was toen zo dat, als je werken wilde, dan was er ook werk. En dat heb ik dan ook gedaan. Maar je pleegde wel roofbouw op je lichaam. In die tijd was het zo: elke baas die een dubbeltje per uur meer gaf, was mìjn baas. Een werkweek was 48 uur, maar dat was er bij ons niet bij. Wij maakten normaal 72 uur en dan gebeurde het dikwijls dat het karwei afgemaakt moest worden. Wat in die tijd ook mee speelde was dat de materialen, zoals cement, nog verpakt waren in zakken van 50 kilo. Als je het kon pakte je twee zakken tegelijk, want dan hoefde je maar één keer te lopen. Dit ging allemaal ten koste van je rug, maar dat begreep je toen niet. Later betaal je de rekening als je te horen krijgt u bent versleten, er zijn bijna geen tussenwervels meer. We kunnen niets voor u doen, alleen maar pijnstillers. Doordat ik steeds van baas verwisselde, kreeg ik natuurlijk geen pensioenpremie mee. Dat hoorde ik later pas, toen het te laat was. Ik had een heel leuk gezin met vier kinderen, drie jongens en een meisje. Toen zij 43 jaar was, overleed onze dochter aan leukemie. Dat is voor ouders een onbeschrijfelijk gebeuren; iets wat je niet kan bevatten. Maar het is nu eenmaal zo en hou je maar staande. Iedere avond als ik aan de zuurstof zit, kan ik mij nog vermaken als ik in mijn sta-opstoel zit te puzzelen. Dan realiseer ik me dat ik gelukkig nog een geweldige vrouw heb, die mij kan bijstaan. Hoewel zij zelf ook gehandicapt is: zij heeft allebei de polsen verbrijzeld. Samen proberen we er het beste van te maken en dat gaat ons nog goed af. Binnenkort zijn we 60 jaar getrouwd. Dan kunnen wij zeggen: Dat hebben we mooi achter de rug. Het hele leven is: geef je zelf en wacht af wat je krijgt. Dat is ons motto. Want toen ik in 1975 werd afgekeurd, heeft zij mij toch maar goed opgevangen. Het gaat u allen goed, als u maar vertrouwen hebt. Laat dus nooit de moed zakken! Ervaringsverhaal mevrouw Melko Mevrouw Melko is vanuit Irak in Nederland komen wonen. Omdat ze slecht ter been is heeft ze via de Wmo een deeltaxipas en een scootmobiel gekregen. Tijdens een huisbezoek vroegen wij naar haar ervaringen met de Wmo. In februari 1999 verhuisde ik naar Noordhoek. Op een dag kreeg ik via de post een brief dat er een consulent langs zou komen. Toen was het nog Wvg. Zij heeft mij prachtig geholpen. Ze heeft een deeltaxi als voorziening toegekend. Zonder haar hulp kon ik niet naar de taalschool. Ik woonde in een dorp en vanwege mijn slechte benen kon ik moeilijk met het openbaar vervoer reizen. In de loop der jaren zijn mijn benen slechter geworden en is mijn mobiliteit nog meer achteruit gegaan. Door een krantenartikel kwam ik bij de Wmo terecht om een voorziening aan te vragen. Door mijn uitgeprocedeerde situatie -ik kwam uit Kurdistan, Iraq- kwam ik niet in aanmerking voor een scootmobiel. Na het verkrijgen van de verblijfsvergunning heeft de consulent mijn aanvraag weer behandeld en heb ik een scootmobiel gekregen. Hierdoor ben ik mobieler geworden. Afhankelijkheid van anderen is het ergste en pijnlijkste gevoel dat men meemaakt. Je wilt wat doen, maar er is een obstakel dat je belemmert. Door de voorzieningen en al die hulp van de Wmo kan je de drempel passeren en je ambitie uitoefenen. De pijn blijft nog wel, maar dan met een ander gevoel. Hierbij wil ik de gemeente en de Wmo ambtenaren bedanken voor al de hulp die zij ons bieden en de steun die zij ons geven. Dus aarzel niet als u behoefte heeft aan hulp.

6 11 MEE gaat uit van mogelijkheden en niet van beperkingen In het steunpunt van MEE West-Brabant in Moerdijk staat de deur open voor iedereen die informatie of ondersteuning nodig heeft. MEE is voor iedereen die beperkingen ervaart in het leven. Mensen met een verstandelijke-, lichamelijke en/of zintuiglijke beperking, mensen met een chronische aandoening, mensen met niet-aangeboren hersenletsel en mensen met autisme en soortgelijke beperkingen. De consulenten van MEE ondersteunen al deze mensen. Maken samen met de mensen hun problemen inzichtelijk, zoeken naar mogelijke oplossingen en adviseren. We kijken niet naar de beperking die mensen hebben maar vooral naar hun mogelijkheden, vertellen Hilde ten Have en Viola van Haperen, MEE consulenten in Moerdijk. En vergis je niet, die hebben ze zeker. MEE is een expertisecentrum en totaal onafhankelijk. We vullen niet in wat iemand nodig heeft maar helpen mensen hun eigen hulpvraag te formuleren, vertelt Hilde. Wie de hulp verleent, maakt ons helemaal niets uit. Als het maar op de beste manier gebeurt. Binnen de regio heeft MEE 3 vestigingen en 10 steunpunten, dus altijd dichtbij. Ook in Moerdijk waar de consulenten iedere maandagochtend spreekuur houden op het gemeentehuis en gedurende de rest van de week op afspraak. Als je weet dat 1 op de 4 mensen leeft met een aanwijsbare beperking, kun je wel nagaan dat er werk genoeg is. Er werken bij MEE ruim 120 mensen die deskundig zijn in het ondersteunen van mensen met een beperking. In iedere vestiging is ook een bibliotheek en informatiecentrum. Alle kennis is dus in huis. Hilde en Viola kunnen dus terugvallen op een grote groep deskundige collega s. En dat geeft een goed gevoel, zegt Viola. Daardoor kunnen we iedereen op de beste manier helpen. MEE helpt bij het zoeken naar geschikte woonruimte, school, werk of vragen over opvoeding, relaties, problemen met het eigen huishouden of de financiën. Veel mensen met een beperking lopen vaak tegen deuren aan bij instanties of worden gewoonweg niet begrepen. Soms worden ook gewoon de verkeerde vragen gesteld of er niet aangedacht dat sommige mensen meer tijd nodig hebben om iets te begrijpen. Ook begeleidt MEE cliënten in groepen. Er zijn gespreksgroepen voor mensen met autisme, met chronische ziekten en met een niet-aangeboren hersenletsel. MEE biedt die mensen een handvat om prettiger en volwaardiger verder te kunnen leven door het geven van praktische tips en ondersteuning. Waardoor de sociale redzaamheid van mensen sterker wordt. Dat geldt overigens ook voor ouders en partners. Want MEE werkt voor iedereen. Coördinatie In West Brabant is MEE verantwoordelijk voor coördinatie van hulp- en zorgverlening. MEE coördineert de integrale vroeghulp, een netwerk van hulpverleners die betrokken zijn bij jonge kinderen. Doel is een tijdige signalering van problemen en zorgen dat hier iets mee gebeurt. Dit verloopt zo succesvol dat MEE West Brabant door de minister als eerste is aangewezen om de coördinatie over een grotere groep kinderen uit te breiden. Ook de coördinatie van de hulpverlening aan mensen met een autisme ligt in handen van MEE. In steeds meer gemeenten is MEE te vinden binnen kinderdagverblijven en peuterspeelzalen. Consulenten ondersteunen leidsters bij het signaleren van problemen bij kinderen en zorgen er voor dat de juiste hulpverleners worden ingeschakeld. Consulenten van MEE vind je ook in buurtnetwerken en de Mass-projecten, die zich richten op mensen met psychiatrische en sociale problemen. vragen bij een van de vestigingen of ze bellen. Elke denkbare hulpvraag kan worden gesteld. Samen met de hulpvrager gaan de consulenten van MEE aan de slag. Ons uitgangspunt blijft altijd dezelfde: we zullen nooit invullen wat mensen moeten doen, stellen Hilde en Viola. Maar we willen mensen sterker maken zodat ze zelf keuzes kunnen maken en zo veel mogelijk de regie over hun eigen leven kunnen voeren. Sterker worden. Daar gaat het om. Hoe? Dat is voor iedereen verschillend. Gewoon waar het kan en speciaal waar het moet. Ons maakt het niet uit wat mensen kiezen. Wij zijn onafhankelijk. MEE West-Brabant info@meewestbrabant.nl Telefoon: Steunpunt Moerdijk Locatie gemeentehuis Inloopspreekuur Maandag uur Het doel van MEE is een tijdige signalering van problemen en zorgen dat hier iets mee gebeurd Kenniscentrum MEE is een kenniscentrum bij uitstek. Kennisoverdracht vindt op vele manieren plaats. Van scholing van leerkrachten, maatschappelijk werkers, huismeesters tot informatiemarkten voor hulpverleners. Inderdaad om hen te attenderen op de diverse mogelijkheden. Veel mensen komen ook met

7 13 Stichting Wmo-Raad gemeente Moerdijk In de Wet op de maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is vastgelegd dat de colleges van burgemeester en wethouders (B&W) bij hun beleid op het terrein van de Wmo de ingezetenen van hun gemeente moeten betrekken. Ook moeten de colleges van B&W over hun ontwerpplannen op dit gebied advies vragen aan de gezamenlijke vertegenwoordigers van representatieve organisaties aan de vraagkant van de maatschappelijke ondersteuning. In de gemeente Moerdijk is de Stichting Wmo-Raad gemeente Moerdijk met deze taak belast en de rechten en plichten van deze Stichting zijn vastgelegd in een convenant met het college van B&W. Geschiedenis en organisatievorm De gemeente Moerdijk is begin 2006 begonnen met het opzetten van een Wmo-Raad in oprichting (i.o.). In de praktijk heeft die Wmo-Raad i.o. de vorm gekregen die nu officieel in de statuten van de Stichting is vastgelegd. Deelnemers aan de Stichting zijn geclusterde organisaties van belanghebbenden op het beleidsterrein van de Wmo. Aangezien de Wmo in januari 2007 is gestart met o.a. de thuiszorg, mantelzorgers, vrijwilligers en de voorzieningen op het gebied van de zorg voor gehandicapten komen de deelnemers aan de Wmo-Raad ook voornamelijk uit die hoek. Het gehandicaptenplatform De Kernen, het Zorgvragersoverleg, de afdeling Mantelzorg van HOOM (vroeger SVT) en Per Saldo zijn daar goede voorbeelden van. Ook de Seniorenadviesraad van de gemeente Moerdijk (SAM), de Stichting Cliëntenraad WWB gemeente Moerdijk zijn deelnemers van het eerste uur. Het Diaconaal Platform gemeente Moerdijk (DPGM) is de laatste organisatie die aanhaakte. Deze zeven organisaties zijn de deelnemers aan de Stichting Wmo-Raad gemeente Moerdijk en hebben elk een vertegenwoordiger in de raad. Door deze structuur is het mogelijk om binnen de Wmo-Raad bij de beleidsvorming rekening te houden met de belangen van grote groepen zorgvragers. Hoe de terugkoppeling binnen die clusters geregeld is, is een zaak van die organisaties zelf. Om een en ander in goede banen te leiden heeft de Stichting een onafhankelijk voorzitter. Om duidelijk te hebben waar de Wmo-Raad voor staat is in 2007 de gezamenlijke visie op het werk vastgelegd in een beleidsstuk Visie, Missie en Strategie. Aangezien de Wmo in 2008 wordt uitgebreid naar alle negen prestatievelden is het van belang dat ook organisaties op de nieuwe beleidsterreinen toetreden tot de stichting. Te denken valt dan aan geclusterde organisaties op het terrein van het jongeren- en jeugdwerk en op het gebied van de Geestelijke Gezondheidszorg. In de statuten is voorzien in een uitbreiding tot maximaal 14 organisaties. Met de onafhankelijk voorzitter komt dan het aantal bestuursleden op vijftien. Onze werkzaamheden Vanaf juli 2006 zijn we bezig geweest met lezen en discussiëren om grip te krijgen op alle beleidsplannen die op ons afkwamen, zoals de Verordening, Besluit en Beleidsregels inzake de Wet op de maatschappelijke ondersteuning. Aangezien we als Wmo-Raad het niet eens konden worden met het college over een aantal zaken in de verordening, moest uiteindelijk de gemeenteraad het verlossende woord spreken. Deze koos unaniem voor de zienswijze van de Wmo-Raad. Gevoelsmatig heeft dat een positief effect gehad op ons functioneren want de onderhandelingen over de resterende beleidsstukken verliep vlotter. In december 2006 waren alle stukken doorgenomen en zijn we tot overeenstemming gekomen met het college van B&W. In januari 2007 werd de sollicitatieprocedure voor een onafhankelijk voorzitter van de Wmo-Raad i.o. afgesloten. In de daarop volgende maanden hebben we ons beziggehouden met het convenant - op 14 maart ondertekend en het opstellen van de statuten van de stichting. Dit kreeg zijn beslag op 23 april De stichtingsvorm is gekozen vanwege de subsidieregeling van de gemeente Moerdijk. Vanaf dat moment hebben we ons gestort op het bespreken en vastleggen van onze eigen visie ter voorbereiding op de discussies over het vierjarig beleidsplan van de gemeente Moerdijk. De laatste maanden van 2007 zijn besteed aan het bespreken van de nieuwe verordening, besluit en beleidsregels inzake de Wmo voor het jaar In januari is daar overeenstemming over bereikt. Convenant en visie zijn te vinden op Aangezien de Wmo in 2008 wordt uitgebreid naar alle negen prestatievelden is het van belang dat ook organisaties op de nieuwe beleidsterreinen toetreden tot de stichting. Te denken valt dan aan geclusterde organisaties op het terrein van het jongeren- en jeugdwerk en op het gebied van de Geestelijke Gezondheidszorg Jan Monster (secretaris)

8 15 Vooruitblik 2008 door de voorzitter van de Wmo-Raad Moerdijk Eerst even een kleine terugblik. In de eerste Wmo krant, die in november 2007 huis aan huis is verschenen, stond een oproep om te solliciteren naar de functie van voorzitter voor de nieuwe Wmo-Raad. Vanuit mijn vroegere werk en opleiding sprak de nieuwe Wmo wet mij meteen aan. De nieuwe Wmo wet moet er voor zorgen dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen en mee kunnen doen in de samenleving, al of niet geholpen door vrienden, familie of bekenden. Samen werken, samen leven, is een motto dat niet nieuw is, maar wel nieuw leven wordt ingeblazen door deze nieuwe Wmo wet. Het mee kunnen en blijven doen in deze maatschappij en de eigen verantwoordelijkheid van mensen, is wat mij vooral aansprak. De onderlinge betrokkenheid tussen mensen en indien nodig de hulp van anderen, vergroot de zelfstandigheid van mensen die dat niet meer goed alleen kunnen. En pas als zelfstandig meedoen niet (meer) kan, moet er ondersteuning vanuit de gemeente beschikbaar zijn. Om die wet goed uit te voeren is geen makkelijke taak voor gemeenten. Het vraagt om betere coördinatie en samenwerking tussen ambtelijke instellingen. De Wmo-Raad Moerdijk is, zoals u in het stuk van de secretaris heeft kunnen lezen, in 2006 en 2007 heel hard aan het werk geweest om in samenwerking met ambtenaren en projectleider Wmo, de concepten Verordening, Besluit en Beleidsregels voorzieningen maatschappelijke ondersteuning Wmo te formuleren. Deze kunt u lezen op website van de gemeente Moerdijk. Voor 2008 is samenwerking het sleutelwoord, aldus burgemeester Den Duijn in zijn nieuwjaarstoespraak. En daar sluit de Wmo-Raad Moerdijk zich van harte bij aan. De eerste stappen op weg naar een goede basis voor de Wmo uitvoering in 2008 zijn inmiddels gezet. Voor het komende jaar staat in ieder geval het beleidsplan Wmo hoog op de agenda. In dat kader heeft de Wmo-Raad haar eigen missie en visie reeds bepaald. Aan de hand daarvan zal het Wmo beleidsplan worden getoetst. Ook het functioneren van het Wmo-loket staat op de agenda van de Wmo-Raad. Want het Wmo-loket is de basis voor alle hulpaanvragen en de Wmo-Raad vindt het belangrijk dat dit loket goed functioneert. Tot slot zal de Wmo-Raad in het komende jaar er alles aan doen om het aantal zetels van clusters die vertegenwoordigd kunnen zijn in de Wmo-Raad aan te vullen. Namens de Wmo-Raad Moerdijk spreek ik de hoop uit dat er in 2008 een goede en structurele samenwerking zal blijven plaatsvinden tussen alle mensen en instanties die met de nieuwe Wmo wet van doen hebben. Joke Buijtendijk Voorzitter Wmo-Raad Moerdijk

9 16 Wmo 17 Campagne aanval op de dolor laaggeletterdheid sit amet, Het helpen van je kinderen of kleinkinderen bij hun huiswerk, het lezen van een bijsluiter van een medicijn en het invullen van een formulier. Voor ruim 1,5 miljoen mensen in Nederland is dat een probleem. Zij hebben moeite met lezen en schrijven. Onderzoek heeft aangetoond dat in de gemeente Moerdijk 13% (!) van de inwoners tussen de 15 en 75 jaar laaggeletterd is. Daarvan zijn 560 mensen nagenoeg analfabeet. Dit zijn vaak mensen met een Nederlandse achtergrond. Laaggeletterden kunnen wel lezen en schrijven, maar niet voldoende om te kunnen functioneren in de samenleving. Het is moeilijk om laaggeletterden op te sporen. Daarom zet de ABC stichting, de Stichting Belangenbehartiging Alfabetisering, ambassadeurs en ambassadrices in. Het zijn mensen die zelf laaggeletterd of analfabeet waren en de hoge drempel naar betere lees- en schrijfvaardigheden al genomen hebben. Zij weten als geen ander hoe het probleem herkend kan worden, hoe mensen uit deze groep met begrip en respect benaderd kunnen worden en hoe zaken bespreekbaar gemaakt kunnen worden. In de gemeente Moerdijk zijn er twee ambassadrices. Dat zijn Anita van Ossewaarde en Anke van Reijt. De gemeente Moerdijk gaat in de aanval om laaggeletterdheid en analfabetisme te bestrijden. Op 1 februari 2007 is de aanval geopend door een informatieavond voor doorverwijzers te organiseren. Doorverwijzers zijn erg belangrijk. Dit zijn mensen uit de directe omgeving van de mensen die moeite hebben met lezen en schrijven. Zij kunnen mensen die moeite hebben met lezen en schrijven net even dat duwtje in de rug geven om een cursus te gaan volgen. Daarnaast is door de gemeente Moerdijk de intentieverklaring bestrijding laaggeletterdheid getekend. Hiermee heeft de gemeente aangegeven 28 analfabeten in de periode naar een cursus lezen en schrijven van het ROC, Kellebeekcollege te willen verwijzen. In 2008 wordt het lokaal aanvalsplan laaggeletterdheid verder beschreven en ingebed. De voornaamste punten daaruit zijn: 1. Het bespreekbaar maken van laaggeletterdheid. 2. Informatie toegankelijk maken: als je wilt dat de je boodschap over komt, houdt dan rekening met het feit dat één op de tien burgers moeite heeft met lezen. 3. Leesbevordering: leesbevorderingsprojecten voor kinderen en volwas senen moeten het plezier in lezen terugbrengen. 4. Aanpak taalachterstand bij kind, jongeren en hun ouders. Als een taalachterstand eenmaal is opgelopen, dan is het belangrijk dat dit wordt erkend en dat passende maatregelen worden genomen. 5. Aanpak laaggeletterdheid bij mensen zonder werk: het arbeidspotentieel dient door maatschappelijke ontwikkelingen volledig te worden benut. 6. Aanpak laaggeletterdheid bij werknemers: het terugdringen van de laaggeletterdheid betekent een verkleining van de kans op werkloosheid. Wat kunt u doen? Kent u volwassenen die moeite hebben met lezen en schrijven? Vertel hen dat er veel meer mensen zijn met hetzelfde probleem en dat er cursussen lezen en schrijven worden gegeven voor volwassenen. Geef hen dan het gratis telefoonnummer (24 uur per dag bereikbaar). Via dit nummer kan hij/zij zich aanmelden voor het volgen van een cursus lezen en schrijven voor volwassenen in Zevenbergen of elders. Basiseducatie Kellebeek College Bij het Kellebeek College kunt u terecht voor diverse opleidingen Basiseducatie. Basiseducatie is onderwijs voor volwassenen die geen of weinig opleiding hebben gevolgd en die hun kennis willen ophalen en vergroten. De cursussen zijn bedoeld voor Nederlandse cursisten met een lage vooropleiding. In Zevenbergen is ook een afdeling van de Basiseducatie. Hier wordt lesgegeven in kleine groepen. Voor meer informatie: Hieronder leest u een aantal ervaringsverhalen van ambassadrices alfabetisering, die zelf ook een cursus beter leren lezen en schrijven hebben gevolgd. Nooit te oud om te leren Anke van de Reijt (58) ging op 46 jarige leeftijd terug naar school om beter te leren lezen en schrijven. Vroeger op school had ik slechte ervaringen, omdat ik niet goed mee kon zat ik altijd achter in de klas. Bij leesbeurten werd ik vaak uitgelachen, ik sloeg woordjes over, las niet wat er stond en werd daardoor gepest. Ondanks dat heb ik me toch door de lagere schooltijd heen gesleept. Ik wilde graag verder leren, mijn vader vroeg zich echter af of dat wel verstandig was als je eenmaal getrouwd bent zou je geen opleiding nodig hebben. Op 46 jarige leeftijd ben ik terug naar school gegaan, omdat ik vaak rapportages moet schrijven. Ik wist dat het voor mij lastig zou zijn, omdat ik iets niet kon wat anderen zo gemakkelijk af leek te gaan. Ik ervaar nu ik eindelijk beter kan lezen en schrijven dat mijn leven weer een stuk aangenamer is geworden. Vooral omdat je nu ook je kleinkinderen voor kan lezen, dit heb ik bij mijn eigen kinderen nooit kunnen doen. Ik heb in 2002 de opleiding ZEGT HET VOORT gedaan waar ik nu ambassadeur alfabetisering van ben. Je bent nooit te oud om te leren. Zelfstandig Voor mij is het gewoon geworden. Om zelfstandig te zijn. En ook om mondiger te worden. Nu pak ik de telefoon om alles zelf te regelen. En daarvoor heb ik mijn moeder en mijn zus niet meer nodig. Dat is voor mij zelfstandig zijn. Anita Ossewaarde, Ambassadeur West-Brabant Van aarzelen tot trots In 1999 kwam Anita van Ossewaarde op 31 jarige leeftijd in de w.a.o. Mijn moeder vond een kaart waarop stond: Moeite met lezen en schrijven, doe er wat aan. Na heel lang nadenken en aarzelen heb ik toch gebeld. Ik maakte een afspraak voor een gesprek en kreeg een voortest. Toen ben ik begonnen met de cursus Nederlands in niveau 1 en werkte naar niveau 3. Het is leuk om te doen en ik heb zelfs ook het vak Engels, maatschappijleer en een cursus Nederlands met de computer gedaan. Ik ben hierdoor zelfverzekerd geworden en veel mensen uit mijn omgeving zeggen dat ook tegen mij. Daardoor voel ik mij een stuk prettiger en praat over van alles en nog wat mee. Ik doe mijn zegje en laat me niet meer ondersneeuwen. Aan mij werd gevraagd of ik mee wilde doen aan het project ZEG HET VOORT. In januari 2002 ben ik begonnen met de cursus om ambassadeur alfabetisering te worden. Ik ontving op 2 april vol trots het certificaat van Prinses Laurentien. En nu zeg ik het voort: heb je moeite met lezen, schrijven, rekenen kom dan naar school! Een geheim met grote gevolgen (fragment uit het levensverhaal van een cursist) Mijn leven lang kon ik nauwelijks schrijven en dat heb ik altijd goed verborgen kunnen houden. Als er wat ingevuld moest worden was er altijd wel iemand die mij hielp, want dan zei ik dat ik niet kon schrijven. Maar mijn leven zou een heel andere wending krijgen. Ruim 32 jaar heb ik bij dezelfde baas gewerkt met heel veel liefde en plezier. Omdat de fabriek gesloten werd, kwam ik zonder werk te zitten. En toen begonnen de problemen pas echt, want niemand wist dat ik niet kon schrijven (na vier jaar zonder werk, huis en geld, want vergeten WW aan te vragen, komt deze man op het Kellebeek College. Hij heeft goed leren schrijven en lezen en bouwt zijn leven weer helemaal op en heeft ook weer een goede baan.) Gedichten laaggeletterdheid Lezen is plezierig Als je het goed kan Schrijven is ook prettig Als je het maar kan Taal begrijpen is fijn Als je de woorden maar kent. Cobi Schrijven Zo simpel toch, denkt men. Hebben we allemaal geleerd, denkt men. Het is niet waar, weet ik Niet iedereen kan het, weet ik. Je hebt het nodig, dat is waar. Was het maar zo simpel toch. Corrie Woorden Ik zie woorden en woorden, maar begrijpen doe ik het niet. Om te leren moet ik lezen en lezen moet ik leren. Ite Weer naar school Het was oorlog Zes jaar jong Naar school Lezen en schrijven Was het moeilijkst Nu ben ik 62 Toch weer naar school Geen spijt Herman