Terugkoppeling Patiëntervaringen DuoDag Hartfalen

Transcriptie

1 Terugkoppeling Patiëntervaringen DuoDag Hartfalen Lausanne Mies Storytelling - Portretten van patiënten - De zorg, fragmenten Stories are the windows to the heart and soul of our organizations Yiannis Gabriel - Reflectie

2 Verhalen in zorg FILM CLEVELAND CLINIC Zorg is waar verhalen samenkomen vj_q-o8

3 Portretten Mw Boon 86 jaar Woont met man, 89 in appartement. Thuiszorg Mw Simons 84 jaar Man, 86 heeft tia gehad Thuiszorg Mw Kuiper 80 jaar Woont alleen, heeft dochter met Ca. Thuiszorg Dhr Jansen 83 jaar Woont gescheiden. Thuiszorg, ook dochter (PGB)

4 De 4 portretten leren ons: 1. Impact van ziekte, kwetsbaar worden op het leven 2. Wat er speelt, is niet altijd zichtbaar 3. Belasting van en voor het zorgsysteem; wat kan efficiënter? Rode draden

5 4 Fragmenten van zorg Welk fragment spreekt jou het meest aan? Waarom?

6 Fragmenten van zorg Ik kon gewoon niet meer lopen Ik heb ook fysiotherapie gehad, want toen ik in oktober nog een week in Breda in het ziekenhuis had gelegen, toen kon ik niet meer op mijn benen staan. Ik kon echt niet meer lopen, met een week tijd. Verschrikkelijk. Dus vandaar dat ik de drang wel heb om bezig te blijven. Maar in het ziekenhuis zal ik er de moed wel niet voor hebben kunnen opbrengen om uit bed te gaan. Het was een vreemde week. Omdat ik het weer erg benauwd kreeg zei de arts in het IJsselland: Laat in Breda maar kijken of ze er iets in zien om u te helpen. Ze hebben me daar onderzocht of ik geholpen kon worden. Ze gingen via de lies met een cameraatje door de aderen. En na een paar dagen kreeg ik de uitslag dat het beter was om niet te behandelen. Het risico was te groot. Ik zag het zelf ook niet meer zitten hoor, om een operatie te doen. Ik ben nu ook al weer 6 jaar verder en zoveel vermoeider, en noem maar op. Dat onderzoek ging goed. Maar ik kon daarna gewoon niet meer lopen. Mijn knie zat ook nog vast. Daar hebben ze ook nog naar gekeken, want door de artrose zat die knie helemaal vast. Ik heb van de knieëndokter zeg maar - hoe heet zo iemand ook al weer - een spuit gekregen in mijn knie.

7 Fragmenten van zorg Bloedprikken kunnen ze niet Bloedprikken kunnen ze niet in het ziekenhuis. Ik ga altijd hier bij de Star, pleistertje er op, niks aan de hand. Maar daar ik zie bont en blauw! Ik denk dan: zal ik dat nou eens vragen, hoe dat komt dat ik altijd met zo n blauwe arm wegga daar? Maar ik durf dat niet. Dat durf ik niet. Maar ik ben tevreden hoor met het IJsselland. Ze hebben er een heerlijk ijsje. Dat neem ik s zomers, of een lekkere kop koffie. Het is er knus.

8 Fragmenten van zorg Ik leef dag bij dag Aan de toekomst, daar denk ik maar niet aan. Ik leef dag bij dag. Ik zeg ook vaak: ik hoop dat ik morgen mijn ogen niet meer open doe. Dat meen ik. Je wordt het zat op den duur. Ik heb er schoongenoeg van. Maar daar kan ik met mijn dochter niet over praten. Ze zegt: ma, ik heb je nog veel te hard nodig. Maar ik heb ook het eeuwige leven niet. En ik zou vreselijk opzien tegen een lijdensweg. Dat lijkt me echt afschuwelijk. Ik heb er nog niet met mijn huisarts over gesproken, en ik denk ook niet dat ik er met mijn eigen huisarts over kan praten. Want dat is een erg gelovige man. Maar ik heb het ook nooit geprobeerd. En dus ook niet met mijn dochter. Kijk, nu gaat het nog wel, maar als het slechter wordt, ja, dan zou ik wel euthanasie willen. Maar daar wil mijn dochter niks over horen. Maar ik weet wel waar ik moet zijn. Ik heb wel een plaatje van niet reanimeren. Dat weet de huisarts wel, en dat staat ook in de map van Laurens. Dat doe je niet als je 80 bent.

9 Fragmenten van zorg Naar buiten gaan heeft geen zin Ik heb nu plaspillen. Dat is echt een straf. Ik ga naar de WC, ik laat mijn hond uit in 5 minuten en als ik weer boven ben weer naar de WC. Ik moet meer dan 1,5 liter drinken voor die pillen. Dus naar buiten gaan heeft geen zin. Mijn dochter wandelt met de hond. Zij woont hier in de buurt en ze doet alles voor me. Ze wordt er voor betaald hoor. Ik weet niet hoe ze dat noemen [PGB]. We hebben afgesproken dat ze overal bij is, als ik naar het ziekenhuis ga etc. Elke keer als ik bij het ziekenhuis kom, willen ze weten hoe het met me gaat; en nemen ze bloed af. Ze staan altijd voor me klaar. Maar mijn dochter doet de boodschappen, ze regelt mijn medicijnen en ze maakt mijn huis schoon. Ze brengt me naar het ziekenhuis en ze houdt mijn agenda bij; alles. Ze kookt af en toe voor me. Als ze niet kookt, eet ik bami of nasi; dat staat altijd in de vriezer. Of ik haal eten bij de Turk, dat wel; dat brengen ze bij me thuis, een halve kip met aardappels. Jawel.

10 Welk verhaal spreekt jou het meest aan? Waarom? 1. Ik kon gewoon niet meer lopen 2. Bloedprikken kunnen ze niet 3. Washandjes uit de magnetronik leef bij de dag 4. Naar buiten gaan heeft geen zin Uitwisseling

11 Thema s in de verhalen van zorg: 1. Communicatie - Naar de patiënt; in de keten 2. Kwaliteit van leven, levenseinde 3. Effect en bij-effect van ziekenhuisopname 4. Waardering van continuïteit in thuiszorg 5. Ziekte-inzicht & gezondheidsgedrag 5 thema s

12 Wat is de echte vraag/behoefte? Goede zorg zit in kleine dingen Luister! Hoe werk ik samen met collegazorgverleners? Vraag je af: wat zegt dit verhaal mij? De patiënt en zijn/haar netwerk?