S&L Zorg winnaar Planetree award mensgerichte zorg

Transcriptie

1 2 5 9 Een kijkje in het leven van Leo Vroon en Ilse Schneijderberg Kick off medewerkers tevredenheids onderzoek (MTO) De Kookclub / Kom eens kijken: ik heb een S&L Pizza bedacht! personeelsmagazine van S&L zorg / nr 03 / jun 2013 S&L Zorg winnaar Planetree award mensgerichte zorg Op donderdag 21 maart werden in Nijkerk tijdens de jaarlijkse Planetree Conferentie Nederland de winnaars van voorbeelden van mensgerichte zorg bekend gemaakt. Wij waren genomineerd met de opleiding tot ervaringsdeskundige voor cliënten. Groot was de verrassing toen bleek dat wij de award in ontvangst mochten nemen. De inzendingen zijn bekeken op positieve effecten en impact op cliënten, medewerkers en/of de organisatie, vernieuwing, overdraagbaarheid, actualiteit en duurzaamheid. De externe jury, bestaande uit vertegenwoordigers van cliëntenraden (LOC), zorgmedewerkers (Randstad Zorg) en deskundigen uit de zorgsector (SKIPR), hebben samen met Stichting Planetree Nederland de uiteindelijke winnaars geselecteerd. Een belangrijke waardering voor medewerkers, maar zeker voor de studenten met een verstandelijke beperking die met veel inzet de opleiding tot ervaringsdeskundige volgen binnen de academische werkplaats van Tranzo, of deze inmiddels al hebben afgerond. aldus Zorgmanager Hans Walter. Een goed gewortelde planetree (plataan) op Lambertijnenhof Op vrijdag 1 maart werd op Lambertijnenhof een speciale boom geplant: eentje die in de kernwaarden van S&L Zorg wortelt en symboliseert dat we mensgerichte zorg voorop stellen. De cliënten van de dierenweide mochten de boom feestelijk onthullen. De plataan op Lambertijnenhof verzamelt Planetreegedachten: welke actie maakt jou blij en past voor jou binnen het gedachtengoed van Planetree, samengevat in de componenten: betere zorg, helende omgeving en gezonde organisatie. Iedereen: cliënten, medewerkers, familie, vrienden, vrijwilligers, stagiaires, mag gedachten blaadjes aan de boom komen hangen. Per kwartaal worden de blaadjes van de boom geplukt en mag je een terugkoppeling verwachten. Initiatiefneemster Tanja van Bavinchoven organiseert einde juni een eerste pluk, het verslag hierover lezen jullie op Kennisnet. Diezelfde ochtend werden ook de postkaarten, gemaakt door de cliënten van de Kunstsjop, onder de aandacht gebracht. De kaarten mogen kosteloos door zowel cliënten als medewerkers uitgezocht en verstuurd worden. Nieuwsgierig? Naast de boom staat een kaartenrek waar je de diverse kaarten terugvindt, met als klapstuk de kaart met de Planetree. In de ban van het gala Kunstjop ontvangt gift Door Tanja van Bavinchoven Op 12 april werd in in Bergen op Zoom het eerste ondernemersgala georganiseerd. Deze avond stond in het teken van de verkiezing: De beste ondernemer van Bergen op Zoom en: De beste startende ondernemer van Bergen op Zoom. Aan onze kunstenaars in de sjop de eer om de bokalen voor deze verkiezingen te ontwerpen. Dit is geen toeval want het Ondernemersgala heeft de Kunstsjop gekozen als het Goede doel van de avond! Voor de sjop is dit een enorme kans. Zo krijgen we een prachtige gift waarvan we een nieuwe keramiekoven aan kunnen schaffen en heeft Bruynzeel-Sakura toegezegd dat zij de sjop willen ondersteunen met materialen zoals verf, doeken, potloden enzovoorts. Op de avond zelf kregen de kunstenaars uit de Kunstsjop de gelegenheid om hun werken te exposeren. Er werden loten verkocht, waarmee de ondernemers van Bergen op Zoom kans maakten op een prachtig doek uit onze winkel. Ook de dagbesteding was in de ban van het gala. Voor hen was er een taak weggelegd om 400 kleine bedankjes te maken en dat in een kort tijdsbestek, Creatief lokaal 1 en 2 hebben zich dubbel en dwars bewezen door te laten zien dat zij hun hand niet omdraaien voor zo n opdracht en binnen 10 dagen maakten zij 400 geschenkjes, uiteraard met krabben erop voor Ondernemend Bergen! 1

2 Een kijkje in het leven van Leo Vroon en Ilse Schneijderberg We geven elkaar een hand, meteen aanleiding voor Leo om me een beetje te plagen. Pas na een interventie van Ilse mag ik mijn hand weer terug. Leo lacht, hij Ilse Schneijderberg: Het mooiste is als je de angst voor een knuffel kunt ombuigen naar een vraag om een knuffel geniet er zichtbaar van. Al een week kijkt hij naar me uit, maar nu ik er ben voor het interview, lijkt hij zich wat ongemakkelijk, verlegen te voelen. Ik word echter wel voortdurend beloond met een stralende glimlach. Leo Vroon: Op vrijdag flink scheurend met de taxi naar de soos en dan gezellig een pilsje drinken In 1994 is Leo op Lambertijnenhof komen wonen. Van die tijd kent hij nog cliënte Els met wie hij een goede band had. Zo n vijf jaar geleden is hij naar de Greeflaan in Wouw verhuisd. Hier deelt hij de woning op de bovenste verdieping met een aantal andere cliënten. Leo heeft het hier erg naar zijn zin. In Wouw mag hij graag een terrasje meepikken en genieten van een biertje. Maar, zo vertelt Ilse, hij is ook een echte koffieleut, bijtijds zijn bakje koffie en een beetje kletsen. Op vrijdag is een bezoek aan de Soos vaste prik. Het genieten begint dan al met de taxirit. Ilse vertelt dat hij ervan houdt om flink te scheuren. Leo beaamt dit volmondig terwijl hij wat ondeugend zit te lachen: lekker hard!. De Soos betekent gezelligheid en een lekker pilsje drinken, maar Leo heeft er ook zijn bezigheid. Houtwerkjes schuren vind ik leuk, vertelt hij, dat vindt hij ook fijn om te doen als hij overdag naar de dagbesteding gaat. Leo s zus, Gertie, woont in Roosendaal, en komt, samen met haar man, elke zaterdag bij hem op visite. Gertie gaat ook graag voor Leo winkelen, zijn favoriete winkel is de V&D. Kleding moet van V&D komen, dan kan hij erop vertrouwen dat het goed is en prima past, legt Ilse uit. Voor de foto trok hij een van zijn mooiste shirts aan, Leo houdt van kleurtjes. Toch trekt hij niet elke dag een mooi shirt aan, hij voelt zich weleens een beetje lui en dan is het fijn om zijn makkelijke pyjama aan te houden: Want die zit zo lekker. We praten nog een beetje. Zo hoor ik dat Leo dol is op Elly, een assistent cliëntbegeleider. De reden: ze heeft zo n zachte handen en daarmee weet ze heerlijk Leo s voeten te masseren! Of hij ook van een feestje houdt? Natuurlijk wel! Soms komt Fred, de broer van cliënte Els, en neemt zijn keyboard mee, dan gaan ze met z n allen zingen, lekker ontspannen met een pilsje erbij. Altijd gezellig. Ook Ilse heeft een lange band met S&L Zorg. Ze herinnert zich haar start op Sterrebos, op 20 maart 1989, in woning 191, toen de tweede woning. Haar opleiding genoot ze in Noordwijk, daarna ging ze werken op Vrederust. Ze kwam, samen met een groepje cliënten van Vrederust, naar Sterrebos waar ze als Casemanager begon. Lachend, ik heb al heel wat veranderingen en reorganisaties meegemaakt, maar ik vind het nog altijd erg prettig bij S&L Zorg. Leo is inmiddels toe aan even rusten, we nemen afscheid met een dikke knuffel en een zoen, het lijkt wel of de zon nog nét even harder schijnt... Haar ervaring binnen S&L Zorg breidt zich uit: Ilse werkt tot 2005 op Sterrebos, waaronder ook een aantal jaren als flexmedewerker. Wanneer ze een aantal maanden op Lambertijnenhof aan de slag is, wordt ze benaderd om de woning in de van Ostadestraat mee op te starten. Daar zal ze uiteindelijk 6 jaar werken. In die periode start ze ook haar werk bij de ondernemingsraad. Als in 2011 de reorganisatie doorgevoerd wordt en Ilse een nieuwe uitdaging als teamleider aangaat, kiest ze voor een nieuwe werkomgeving en team. Je hebt met diverse groepen gewerkt, welke groep trekt je het meest? Eigenlijk vind ik alle aspecten van de zorg leuk. Het werken met kinderen is weer een heel andere uitdaging, het is meer een combinatie van opvoeden en begeleiden. Dat is niet altijd gemakkelijk maar geeft wel grote voldoening. Als je merkt hoe je samen groeit in je band met elkaar, dat je de angst voor een knuffel kunt ombuigen naar een vraag om een knuffel: dat is het mooiste. Ilse is nu teamleider van twee verschillende teams en voelt zich goed op haar plek. Wel koos ze ervoor om, gezien de intensiteit van haar werk, haar engagement in de ondernemingsraad stop te zetten. Ze houdt van zelfstandig werken en van de uitdaging van een buitenproject, toch heb ik duidelijk mijn roots op Sterrebos en voel me daar nog steeds erg thuis. Natuurlijk is er meer dan werk. Ilse is getrouwd, heeft twee zoons van 16 en 18 jaar en, lachend, een Spaanse zwerfhond. Elke dag start met een wandeling van tenminste een half uur: Ilse en haar hond trotseren weer en wind. Dat doet ze ook als ze aan de lijn staat bij de voetbalwedstrijden van haar zoons. Zelf houdt ze van tennissen, ik vind het spelletje leuk maar ben beslist geen sterspeler. Het hoeft trouwens niet altijd actief te zijn, als er tijd voor is, meestal s avonds, leest ze graag een boek. Maar meer nog houdt Ilse van gezellig samenzijn, lekker kletsen met een wijntje erbij. Ja, antwoordt ze, zonder de minste aarzeling, als ik haar vraag of ze het gevoel heeft dat haar privé leven en werk in balans zijn. En dat zie je ook, ze straalt erbij.het stokje wordt doorgegeven aan Diana Giljam, teamleider op Lambertijnenhof. 2

3 Make over! Het was een beetje een allegaartje aan meubels, hiervoor, vertelt Judith. Het voelde niet als een huiskamer, zag er rommelig uit. En, er was vaak niet genoeg bewegingsruimte voor bijvoorbeeld de cliënten die aan de rolstoel gebonden zijn, vult Marlies aan. Aan het woord zijn Judith van de Meeberg, teamleider van woning Onyxdijk 167 D-E en zorgcoördinator Marlies van der Ham. Supertrots zijn ze op de nieuwe meubels, waardoor de woonkamer veel gezelliger en ruimer oogt. Ook is er de mogelijkheid om kleinere zithoekjes te maken, gasten waarderen het gevoel van privacy wat hierdoor gecreëerd wordt. Niet alleen de huiskamer ondervond een make-over, ook aan aspecten van de zorgverlening wordt gesleuteld, zo wordt onder andere hard gewerkt aan de ontwikkeling van een snoezelruimte. Het enthousiasme van Judith en Marlies werkt aanstekelijk, we spreken af dat ze ons op de hoogte houden van de veranderingen die plaats vinden. Voor nu genieten we van de foto s van de vernieuwde woonkamer. BHV binnen S&L Zorg Anja Vredenbregt, Medewerker bedrijfshulpverlening In maart 2011 is brand ontstaan op een afdeling van de psychiatrische instelling Rivierduinen in Oegstgeest. Bij deze brand zijn 3 patiënten omgekomen. Hoe heeft de brand zich zo snel kunnen ontwikkelen? Waardoor is de brand zo ernstig afgelopen? Hoe kan dit in de toekomst worden voorkomen? In de film die op Kennisnet is geplaatst, is een reconstructie te zien van de brand en van het handelen door de BHV organisatie. Deze film is zeker voor onze BHV-ers interessant. Voor de cliënten is een film aangeschaft waarin een aantal brandgevaarlijke situaties wordt getoond en waarin wordt uitgelegd wat je moet doen als het brandalarm gaat. Een aantal cliënten van de Adriaan van Ostadestraat heeft deze film samen met de cliëntbegeleiders bekeken en de reacties waren positief. Doordat de film samen werd bekeken, kon er meteen nadere uitleg worden gegeven indien dit nodig was. De film kan worden geleend via de digitale bibliotheek en is met name bestemd voor hoog-niveau cliënten. Column Centrale Cliëntenraad Wat een verrassing! Overigens heb ik van de heer Bindels begrepen dat hij toch best lang heeft lopen dubben en er heel wat nachtjes over heeft moeten slapen om tot zijn besluit te komen. Dat dit besluit dus niet gemakkelijk tot stand kwam, tekent de betrokkenheid van de heer Bindels bij onze S&L organisatie, bij haar bewoners en al degenen die er werkzaam zijn of er vrijwilligerswerk doen. Wij, als leden van de Centrale Cliëntenraad kijken met een goed gevoel terug op de drie jaren dat de heer Bindels aan het roer van S&L Zorg heeft gestaan. De energie, de inspiratie en bezieling die hij liet zien, straalde af op iedereen die met hem te maken had en gaf ook een impuls om, als George Verbruggen, Voorzitter Centrale Cliëntenraad het al eens niet meezat, er met hernieuwd elan tegenaan te gaan. In de kernwaarden Vertrouwen, Verbinding en Dat was mijn eerste reactie op het mailtje dat ik eind Verantwoordelijkheid zal de heer Bindels binnen S&L Zorg februari van de heer Bindels op mijn beeldscherm zag verschijnen. En wat een pech voor onze organisatie, dat was lend bestuurder. worden herinnerd als een sterk meelevend en meevoe- na mijn eerste reactie verwerkt te hebben, mijn volgende gedachte. Maar deze gedachten werden al snel opgevolgd Beste Marc, wij wensen jou in nieuwe organisatie het allerbeste en zeggen je graag dank voor je bijdrage aan een door een berichtje naar Marc met daarin mijn welgemeende felicitaties. Bestuurder worden bij de Amarant Groep is transparante en vruchtbare samenwerking. Wij weten dat niet niks en zo n uitgelezen kans krijg je niet zo vaak, dat jij onze organisatie in goede handen achterlaat! zult u, beste lezer, ook wel kunnen begrijpen en het zegt ook iets over zijn kwaliteiten. 3

4 Goede zorg voor een bijzondere doelgroep De juiste leefomgeving met daarbij de juiste ondersteuning Het is ontzettend interessant om goed te kijken naar mensen met moeilijk verstaanbaar gedrag. Om ook voor hen een optimale kwaliteit van leven te organiseren, door het bieden van een juiste leefomgeving met daarbij de juiste ondersteuning, dat vormt voor mij de motivatie én de belangrijkste uitdaging. Aan het woord is Karin de Geus. Karin is al ruim 20 jaar werkzaam voor S&L Zorg, voornamelijk in de nachtdienst. Nadat zij echter haar studie Psychologie succesvol had afgerond, was het tijd voor een nieuwe uitdaging. S&L Zorg participeert in de academische werkplaats: Leven met een verstandelijke beperking van Tranzo, waar onderzoek wordt gedaan naar onder andere menslievende professionalisering en het versterken van eigen kracht van cliënten. Vanuit S&L Zorg kreeg ik de vraag om onderzoek te doen naar de kwaliteit van leven van mensen met een verstandelijke beperking die moeilijk verstaanbaar gedrag vertonen. En dan specifiek in de situatie waarbij ze van een groepswoning naar een individuele woonomgeving zouden gaan verhuizen. Met deze verhuizing wil S&L Zorg inspelen op de behoeften van de cliënt, enerzijds door in de bebouwing rekening te houden met healing environments, zoals: kleur, materiaal, zonlicht en anderzijds door het scheppen van een klimaat waar de cliënt minder prikkels ervaart. Op Lambertijnenhof is recent een dergelijke verhuisbeweging gemaakt. Voor mij dus reuze interessant in kaart te brengen of de kwaliteit van leven in de ogen van de cliënt, zijn vertegenwoordiger én de betrokken medewerkers, ook daadwerkelijk was toegenomen. Resultaten onderzoek De resultaten van het onderzoek worden op dit moment in kaart gebracht. Waar ik vooral ook nieuwsgierig naar ben, is hoe de medewerker past in dit geheel. Welke interventies er bijvoorbeeld nodig zijn om een team goed te laten functioneren. Het is vooral voor hen belangrijk dat zij de juiste tools in handen hebben om optimale zorg en ondersteuning aan deze bijzondere doelgroep te kunnen bieden. Vervolgfase Tijdens het onderzoek heb ik niet alleen met het team van medewerkers gesproken. De ouders en verwanten van de cliënten zijn ook geïnterviewd. Ondertussen start op de locatie Sterrebos parallel aan het uitwerken van de resultaten op Lambertijnenhof, een tweede onderzoek naar de kwaliteit van leven van deze bijzondere doelgroep. Omdat deze verhuisbeweging nog moet gaan plaats vinden, kan ik hier echt starten vanuit een nulmeting. Ook hier betrekken wij, zowel de cliënt en zijn verwant, als de teamleden bij. Goed leven Niet elke medeweker is geschikt om met deze doelgroep te kunnen werken. Omgaan met moeilijk verstaanbaar gedrag is soms zwaar en het vraagt veel van het inlevings- en relativeringsvermogen van professionals. Als de resultaten van mijn onderzoek kunnen bijdragen aan een beter leefklimaat voor cliënten, waardoor wellicht minder escalaties van gedrag plaatsvinden, dan is dat uiteraard voor de cliënt een verbetering in zijn dagelijks bestaan, maar het biedt voor de professional ook andere mogelijkheden. Dat zij wellicht van minder beheersen en voorkomen, kunnen werken aan ervaring en ontwikkeling bij een cliënt. Dat zou natuurlijk geweldig zijn. En niet alleen voor cliënten van S&L Zorg, maar ook voor andere organisaties en instellingen, die van deze ervaring en adviezen gebruik kunnen maken, besluit Karin. Medewerkers onderzoek afgerond van dagbesteding Sterrebos hebben namelijk heel hard gewerkt om paaseitjes te beschilderen. De tuingroep heeft vervolgens op alle locaties een mandje paaseieren rond gebracht, met daarin de oproep om de vragenlijst in te vullen. Een lekkere en ludieke aftrap van het MTO! Inmiddels zijn de eerste resultaten bekend. Precies 56% van de medewerkers heeft de enquête ingevuld. Dat betekent dat de uitslag van het onderzoek representatief is, meer dan de helft van de medewerkers heeft zijn mening gegeven. Het algemene cijfer dat S&L Zorg scoort, is een 6, 2. Een mooie voldoende. Vergeleken bij ons rapportcijfer van het onderzoek uit 2011, zijn wij precies 1 punt gezakt, qua algemene tevredenheid. Het cijfer was toen een 7,2. Nèt voor het Paasweekend zou beginnen, vond de kick off plaats van het Medewerkers tevredenheidsonderzoek (MTO) plaats. Dankzij een prima samenwerking tussen HRM en de dagbesteding op Sterrebos, werd op een ludieke wijze aandacht gevraagd voor het invullen van de vragenlijst door elke medewerker van S&L Zorg. De cliënten en cliëntbegeleiders Deze uitslagen zijn gedeeld met alle teamleiders door middel van een workshop. Binnen de teams wordt nu aan de slag gegaan met de eigen teamresultaten en speerpunten. Aan de hand van een actieplan wordt gewerkt aan verbetering of verandering. Ook organisatiebreed worden dergelijke speerpunten benoemd. Via dit magazine en het Kennisnet word je op de hoogte gehouden van het vervolg. 4

5 Feestje Socio woningen vieren 20-jarig bestaan Omdat de socio-woningen Sterrebos, ofwel Triasdijk , dit jaar 20 jaar bestaan vonden de cliënten dat het tijd was voor een feestje. Op één maart hebben wij dit heugelijke feit gevierd met alle cliënten van Triasdijk , zegt Chantal Vriens, teamleider Triasdijk. Voor deze feestelijke gelegenheid hadden we Triasdijk 2-4 omgetoverd tot restaurant, waarna we in 2 groepen heerlijk zelfgemaakte koude schotels hebben gegeten. Na het eten hebben we met zijn allen koffie en thee gedronken met lekkere tompouces waarop stond: Hoera socio s 20 jaar! Daarna barstte het feest los op Triasdijk 6, daar toverden we de woonkamer om tot feestzaal. Na een paar pilsjes uit de tap werd al snel de polonaise ingezet, onder muzikale begeleiding van dj André. Onze eigen zangtalenten Frances, Jolanda, Johnny en Rinie konden op deze geweldige avond niet ontbreken en menig Hollandse hit kwam voorbij en werd uit volle borst meegezongen of gekaraoked. Het was een erg geslaagd feest waar nog lang over gesproken zal worden! Namens Rebecca, Frances, Jolanda, Sanne, Brit, Patricia, Mariëtte, William, Rezi, Annelies van Triasdijk 2/4 en Cilia, Rinie, Toon, Annette, José, Ingrid, Johnny, Netty, Anja en André van Triasdijk 6/8. Officiële opening fitnessruimte Sterrebos Op het terrein van Sterrebos worden de cliënten verwend met een zwembad en een sportzaal, daarnaast wordt er sinds januari 2013 hard gewerkt om het sportieve aanbod uit te breiden en dat is niet zonder succes! Het is met zichtbare trots dat Anton van Oorschot van Sport Roosendaal mij de fitnessruimte toont die vandaag officieel geopend wordt. In spanning wachten inmiddels de cliënten en begeleiders op Marc Bindels, die het symbolische lintje komt doorknippen. Maar voorafgaand aan de opening van de fitness ruimte wordt eerst Marja Bolier in het zonnetje gezet. Telkens wanneer een cliënt komt sporten, wordt dit genoteerd als een sportmoment. Toen Marja laatst kwam sporten, vestigde ze daarmee het record van het 250ste sportmoment. Dat levert haar vanmiddag felicitaties, een mooie bos bloemen en een welgemeend applaus op! Dan is Marc gearriveerd. Hem wacht een ludieke verrassing: in plaats van het verwachte lintje door te knippen, moet Marc door een papieren muur heen breken. En dat doet hij niet alleen! Er zijn immers twee toegangsdeuren tot de fitnessruimte en deze zijn allebei met papier dichtgemaakt. Zowel Marc als Marja nemen een deur voor hun rekening en onder grote hilariteit wordt het papier verscheurd. Uitbreiding van het bewegingsaanbod In de fitnessruimte is een aantal cliënten inmiddels lekker aan het sporten, alle toestellen worden zo door de cliënten gedemonstreerd. Voor de financiering van de fitnessruimte werd het eigen budget aangesproken, er is mooie apparatuur voor aangeschaft. Anton legt uit dat het fitnessaanbod een uitbreiding is op het reeds bestaande sportaanbod. De meeste cliënten gaan eenmaal per week zwemmen en komen eenmaal per week sporten in de sportzaal. Fitnessen kan ter vervanging van een van deze beide momenten of als extra activiteit ingepland worden. Ook wordt er gewerkt aan de opzet van een programma voor cliënten met overgewicht. Voor het sporten geldt als basisvoorwaarde: het moet leuk zijn! De meeste cliënten zijn heel enthousiast over de fitnessmogelijkheden. Een groot voordeel is dat de oefeningen heel laagdrempelig zijn, vertelt Anton, hierdoor kan een aantal cliënten, na eerst onder begeleiding gewerkt te hebben, ook zelfstandig aan de slag. De nieuwe apparatuur biedt bovendien de mogelijkheid om een beveiliging in te stellen, zo stopt het apparaat automatisch mocht iemand zich onbedoeld loskoppelen. Er is een module die de hartslag meet, ook hier is een beveiliging ingebouwd zodat je niet over je eigen grenzen heen gaat tijdens het sporten. 5

6 Vrijwilligers Toon Toon Verbraak: Ik houd van tekenen en schilderen. Het liefst teken ik dieren en dan vooral (soep)kippen Verbraak en Lia de Jong stellen zich voor Op een koude, zonnige dinsdagmorgen in maart vragen de cliënten van Creatief 1 Toon Verbraak het hemd van het lijf. Eerst ter kennismaking een korte introductie: Toon, een echte Roosendaler, is altijd werkzaam geweest in de grafische sector. In 2003 kwam hij als vrijwilliger op de zorgboerderij de Meeshoeve, waar hij rondleidingen gaf in de historische boerderij en in de tuin werkte. In april 2004 kwam hij naar Sterrebos en zat op de galerij boven het OC met 6 cliënten te knutselen. Daarna ging hij met Martine en Marianne naar Bubbels in de Ostadestraat. Toen Bubbels stopte verhuisde Toon naar Creatief 1 waar hij nu op dinsdag- en vrijdagmorgen werkt voor de Kadosjop. Marja vraagt meteen op de man af: Wat is je pincode? Toon: Die krijgen jullie niet! Nou vooruit, 112. Suzanne wil graag weten hoe Toon op Sterrebos is beland. Toon: Ik had van papier-maché vissen gemaakt en die hingen bij mijn zoon Joost in huis. Karin, een begeleidster van Sterrebos, had ze zien hangen en vroeg aan mij of ik ze voor de badkamer van een woning wilde maken. Zo ben ik hier binnen gerold. Ilona: Hoe oud ben je? Toon: Ik ben geboren op 13 december 1946, en ben dus nu 66 jaar. Ilona: Ouwe bok! Lia de Jong: Ik werk met veel plezier in het ontmoetingscentrum van Lambertijnenhof. Kom eens gezellig langs! Bob: Ben je getrouwd? Toon: Jazeker, met Rianne. En samen hebben we 1 muzikale zoon, Joost. Marja is benieuwd of Toon al opa is. Toon antwoord: Nee, helaas niet. Vind ik zelf ook jammer. Ook zijn we allemaal erg benieuwd naar de hobby s van Toon. Toon: Ik houd van tekenen, schilderen en dingen maken van papier-maché. Ook speel ik trombone in de carnavalsband Ut Ellufde. En wat sporten betreft, ik tennis graag. Ilona: Wat teken je het liefst? Toon: Dieren en dan vooral kippen. Moniek vraagt: Soepkippen? Dit is een terugkerend grapje van Moniek waar we iedere keer veel lol mee hebben. Cilia wil weten naar wat voor muziek Toon graag luistert. Toon: Voornamelijk naar Dixieland en Jazz. Ondertussen werkt Toon hier al 9 jaar en Ingrid vraagt: Ben je van plan om nog lang hier te werken, want ik kan je niet missen! Toon: Zolang als het kan. Ik vind het hier heel erg leuk, en heb het altijd erg naar mijn zin met jullie! Dan komt Bob door de bocht met zijn vraag of Toon wel eens een badpak draagt. Toon zegt meteen: Nee hoor, wel een zwembroek. Moniek is nieuwsgierig naar zijn lievelingskleur. Dat blijkt rood te zijn. Ilona vraagt aan Toon of hij van autorijden houdt. Toon zit veel liever op de fiets dan dat hij autorijdt. En hij heeft nooit handschoenen aan op de fiets, zelfs niet met die koude wind! Aura: Heb je ook huisdieren? Toon zegt: Ja, ik heb 2 egeltjes van de egelopvang die bij mij in de tuin de winterslaap houden. Ik heb zelf een kooi gemaakt en zet een bakje met kattenbrokjes voor ze neer. En in de zomer worden ze weer terug in de natuur gezet. Wies: Heb je de egeltjes een naam gegeven? Toon: Ja, ze heten Jip en Janneke. Anja: Wat doe je eigenlijk nog meer dan hier op Sterrebos werken? Toon: Op maandagmiddag ga ik tekenen en schilderen met senioren en op dinsdagavond werk ik bij de hobbyclub vanuit het SDW waar jij en Jorien ook op zitten. Bob vraagt: Wat is je lievelingseten? Toon: Nasi met kippenlevertjes! Moniek: Soepkippenlevertjes? Vrijwilligster Suzanne sluit het interview met de laatste vraag: Wat zou je het liefst nog eens willen doen? Toon antwoord: Verder gaan met het wildbreienproject. Ilona: Ik kan niet wildbreien, wel wildplassen! Ook vrijwilligster Lia de Jong stelt zich graag aan ons voor. Mijn naam is Lia de Jong en woon op Vogelenzang in Halsteren. Sinds juli 2006 doe ik vrijwilligerswerk in het ontmoetingscentrum van Lambertijnenhof. Daar doe ik verschillende werkzaamheden, zoals de tafels dekken, de koffie verzorgen voor de vergaderingen en de soep inscheppen voor de bezoekers van het OC. En ik maak de koffieautomaten op dagbesteding schoon. Die zijn soms best vies. Ook begeleid ik nog cliënten naar de dagbesteding. Dit alles doe ik met veel plezier. Kom eens langs in het ontmoetingscentrum! 6

7 Nieuwe licht en geluidsinstallatie Feestelijke overhandiging schenking Lambertijnenhof Door Kathinka Boonman De licht- en geluidsinstallatie in het Ontmoetingscentrum van Lambertijnenhof was dringend aan vervanging toe. Sinds het afgelopen carnavalsfeest hadden enkele geluidsboxen het zelfs helemaal begeven. De riante gift die we ontvingen van de Mel Pessers Stichting hebben we ingezet voor de aanschaf van een schitterend nieuwe licht- en geluidsinstallatie. Op vrijdagmiddag 5 april was de feestelijke overhandiging van de schenking en werd de installatie officieel in gebruik genomen. Er was een bijzonder grote opkomst en nadat alle cliënten een plekje hadden gevonden, nam Vincent van Golde ons mee in zijn droom. In die droom zag hij water kabbelen, zag hij sterren twinkelen, zag hij mooi gekleurde bollen langzaam bewegen.. en daarbij hoorde hij prachtige geluiden. Door op de rode knop te drukken, beleefden we steeds een nieuw stukje van zijn droom mee. We genoten van de prachtige licht- en geluidseffecten. Toen de droom van Vincent ten einde was, heeft notaris De Lepper ons de schenking officieel overhandigd. Hij had nog een extra verassing voor ons in petto: op de cheque stond maar liefst een bedrag van ,- vermeld! Hierdoor maakt de Mel Pessers Stichting het ook mogelijk de door ons nog zo gewenste projector aan te schaffen. We kunnen het Ontmoetingscentrum voortaan zelfs omtoveren tot een ware bioscoop of sfeerbeelden gebruiken bij juist meer belevingsgerichte activiteiten! We zijn natuurlijk heel erg blij met deze schenking en we bedanken de Mel Pessers Stichting en notaris De Lepper dan ook hartelijk! Met een glas champagne brachten we samen een toast uit op deze prachtige schenking. Daarna barstte het feest los en genoten de cliënten van een gezellige en swingende disco. Hans van Perge Hierbij ziet u een foto van mij, waarop ik trots mijn recent verkregen diploma show. Het is het diploma van de postacademische cursus Ethiek in de zorg. Achter dat diploma steken 480 studie uren en vele reis- en discussie-uren. Ook heb ik meer dan 1000 bladzijden tekst moeten doornemen, ik heb alles eens gewogen, dit is in totaal 7 kilogramtekst. Dat lijkt misschien veel, maar iets wat zo boeiend is als ethiek in de zorg en wat zo meesterlijk gebracht werd, kost eigenlijk nauwelijks inspanning. Met heel veel genoegen kijk ik terug op deze cursus en ik zal verder gaan met dit onderwerp om zo medewerkers te ondersteunen in het omgaan met de vele dilemma s uit de dagelijkse praktijk. Feest in de Nieuwe Nobelaer Door Joop Verkerk Afgelopen maandag, 11 maart, vond in de Nieuwe Nobelaer (Etten-Leur) en groot feest plaats. Het evenement werd georganiseerd door de Ronde Tafel en de Stichting Vrienden van Verstandelijk Gehandicapten. Onze cliënten genoten met volle teugen. Tijdens het optreden van Jan Keijzer en Annie Schilder mocht Lobke van de Boom zelfs mee het podium op! Expositie DVO1 Lambertijnenhof groot succes Door Tanja van Bavinchoven ging aan de slag met het maken van professionele flyers. Deze werden niet alleen Op 11 maart 2013 was het tijd voor een opgehangen maar ook verstuurd naar feestje in het lokaal DVO1. Al ruim een half familie en kennissen. jaar werkten de cliënten van DVO1 aan het maken van mooie prenten. Op de grote dag werden de vrouwelijke De achterliggende gedachten van de cliëntbegeleider Dies was, dat de bestaande Marquis. Heerlijk haren wassen, föhnen, kunstenaars ontvangen bij kapsalon De standaard kleurplaten vaak niet bestemd krultangen en make-up, wat een verwennerij! zijn voor volwassen mensen en niet aansluiten bij de wensen van de cliënten van Op de dagbesteding werd ondertussen de DVO. Dies maakte, in overleg met de cliënten, zelf een prent die vervolgens door geschonken. Rond twee uur opende Vera rode loper uitgelegd en de champagne in- de cliënten werd gekleurd en bewerkt. Nielen de expositie officieel door, samen Hiervoor was nog aardig wat fijne motoriek en concentratie nodig! Caspar Hommen gaf het geheel nog een met haar vader, het lint door te knippen. feestelijk tintje door op de gong te slaan. Het bleef niet bij die ene prent: steeds Onder het genot van een glaasje bubbels meer prenten sierden de gang. Om dit en lekker hapjes werden de kunstwerken bekeken door de vele familieleden, moois ook onder de aandacht van anderen te brengen, besloten we een echte vrijwilligers en collega s. Onze kunstenaars expositie te houden. Het educatief lokaal kregen alle lof die hen toekomt! 7

8 Interview Wil Cornielje Samen werken aan ontwikkeling Management in de gezondheidszorg heeft iets weg van het balanceren van een koorddanser. Je moet voortdurend afwegen hoe je volgende stap er uit zal zien. Moet je snel bewegen? Of juist helemaal niet en rustig wachten tot de wind weer afneemt? Een juiste timing is daarbij cruciaal. Razend interessant vind ik dat en in S&L Zorg heb ik een fantastische werkomgeving gevonden waarbinnen ik graag een bijdrage wil leveren aan het verder ontwikkelen van de nieuwe koers die is ingezet. Aan het woord is Wil Cornielje, sinds 1 november 2012 gestart als adviseur Planning en Control en vanaf 1 mei als Manager Finance & Information. Ik viel meteen met mijn neus in de boter. Want bij mijn aantreden was de begrotingsronde voor het jaar 2013 in volle gang. Vanuit de vastgestelde kaderbrief werden ambities en doelstellingen vertaald naar een passende begroting voor het komende jaar. Dat proces kon de nodige ondersteuning gebruiken. Samen met Rianne Schouten en Rob Voets, medewerkers Planning & Control, hebben we binnen een week het hele systeem beetgepakt en aangepast. Resultaat was een inzichtelijke concept begroting, welke als uitgangspunt kon dienen om speerpunten te benoemen en keuzes te maken. Planning & Control cyclus Daarnaast hebben wij vooral ook geïnvesteerd in het aanbieden van scholing op het gebied van budgetteren en financieel management. Het is daarbij vooral belangrijk om je te realiseren dat een ZZP indicatie, onze voornaamste bron van inkomsten, is opgebouwd uit een aantal componenten. Dit inzichtelijk maken en wat het betekent als er langdurig een open plaats blijft binnen een woonlocatie, helpt om bij teamleiders en medewerkers aan te tonen dat dit van invloed is op de formatie en uiteindelijk op het aantal uren die in de dagelijkse zorg en ondersteuning kunnen worden ingezet. Daarnaast zijn we gestart de onderliggende systemen beter op elkaar af te stemmen. Alle informatie was er wel, maar miste hier en daar verbinding. Nu het eerste kwartaal van 2013 is afgerond, plukken wij de vruchten van alle inzet die tot nu toe is gepleegd. Elke manager of teamleider kan bijvoorbeeld zijn eigen budget, personeelsinzet of aantal gerealiseerde woondagen inzien, deze controleren en daar op sturen. Volgende uitdaging Met het vertrek van Marc Bindels komt er nu opnieuw een uitdaging op mijn pad. Vanuit de organisatie is de vraag gesteld of ik, samen met adjunct directeur Anneke Verheije, tijdelijk de Raad van Bestuursrol wil waarnemen. Anneke en ik hebben daar positief op geantwoord. Ik vind het een prettige constructie, wij hebben onze eigen portefeuille c.q. aandachtsgebieden en kunnen waar nodig spiegelen. Samen dragen wij de verantwoordelijkheid voor de besluitvorming. Deze rol is voor mij overigens niet nieuw, eerder werkte ik als Directeur bedrijfsvoering bij Daelzicht, een organisatie die in de regio Limburg zorg en ondersteuning biedt aan mensen met een verstandelijke beperking. Ook dat was een inspirerende tijd. Binnen Daelzicht heb ik, met veel inzet van sponsors en vrijwilligers, onder andere een turn-, theater- en acrobatiekgroep opgericht. Hoogtepunt vormde, na 3 jaar training, het optreden tijdens de Wereld Gymneastrada, die dat jaar in Oostenrijk werd gehouden. Met twintig cliënten en twintig begeleiders hebben we daar op verschillende locaties drie optredens mogen verzorgen. Ontroerend mooi om te zien hoe de cliënten vol overgave de oefening op muziek uitvoerden en op meesterlijke wijze het publiek wisten te bespelen. Een onvergetelijke ervaring voor ons allemaal. Het S&L gevoel Tot nu toe ervaar ik S&L Zorg als een prettige, warme organisatie met een sterke regionale betrokkenheid. Er wordt kwalitatief goede zorg en ondersteuning geboden en het is knap dat wij, gelet op de omvang van de organisatie, in staat zijn om veel dingen zelf te bieden. Op alle fronten wordt gewerkt aan ontwikkeling, met altijd dat éne doel voor ogen, goede ondersteuning van onze cliënten en een prettige werkomgeving voor onze medewerkers. De Kookclub Kom eens kijken: ik heb een S&L Pizza bedacht! Door Diana van Schilt Dit waren de woorden van Kyra tijdens één van de bijeenkomsten van de kookclub. In januari van dit jaar is de kookclub weer van start gegaan, cliënten hebben zich voor deze kookcursus aan kunnen melden. De cursus wordt georganiseerd door de afdeling vrije tijd en evenementen. De kookclub bestaat uit 18 cliënten en 4 vrijwilligers die samen in het Ontmoetingscentrum van Lambertijnenhof met elkaar koken. De gerechten die gemaakt worden, zijn in samenspraak met cliënten uitgekozen. Bij koken hoort natuurlijk ook de voorbereiding, het dekken van de tafel, het opdienen van de maaltijd en tot slot ook het afruimen en de afwas. Maar de bijeenkomsten zijn vooral heel gezellig en er wordt heel wat afgepraat en gelachen. Tijdens de laatste Kookclub werden heerlijke pizza s gebakken, met, dankzij de creativiteit van Kyra, wel een heel bijzonder exemplaar. Bijna zonde om op te eten! 8

9 Jill Adams en Tanja van Bavinchoven over Dagbesteding: We zijn het afgelopen jaar flink gegroeid in onze rol Het was na de reorganisatie een behoorlijke zoektocht voor Tanja van Bavinchoven en Jill Adams. Beide kwamen van een hele andere positie binnen S&L Zorg terecht op de functie van Teamleider Dagbesteding. Naar tevredenheid, laten de dames weten. Maar het was best even wennen in het begin. Ik was net in m n nieuwe functie en daarna ging ik enkele maanden met zwangerschapsverlof, vertelt Jill. Tanja: We hebben een vast klein team. In de beginperiode zag je vooral dat de mensen die vanuit hun oude rol op dagbesteding op de woning terecht zijn gekomen, me goed op weg hebben geholpen. Dat was echt een uitkomst. Zowel Jill als ik ervaren dat als een hele belangrijke succesfactor. De teamspirit is bij dagbesteding echt heel erg goed. Inhoudelijk gegroeid Toen ik terugkwam was er in positieve zin alweer zoveel gebeurd. Dat was heel erg fijn om te merken, vult Jill aan. Je merkt, nu iedereen z n rol weer heeft gevonden, dat we inhoudelijk ook weer groeien. Het maken van kaarsen en zeep is weer opgepakt en we zijn weer erg creatief aan het nadenken over de verkoop van producten. Met de productie van producten in grote hoeveelheden moeten we wel voorzichtig zijn. Zo was het maken van 3000 zeepjes voor ons eigen Kerstgeschenk een enorme uitdaging. Dat heeft ons bloed, zweet en tranen gekost, maar het is gelukt!, lacht Jill. Echt creatief zijn Wij zijn blij dat we binnen de dagbesteding enkele hele creatieve mensen hebben kunnen behouden. We hebben voor alle niveaus wel wat werk te doen. Hoewel het best wel eens zoeken is naar de nodige afwisseling in de week. Het echte creatieve werk en klusjes zijn belangrijk voor cliënten. Wij hebben natuurlijk nog wel wat wensen. Zo zouden we meer met muziek willen doen. En in Roosendaal willen we graag een computerlokaal. Ook zijn wij op zoek naar goede adressen waar cliënten werkzaamheden kunnen verrichten. Zo hebben we een cliënt die helpt in een kapsalon. Lia die in het OC werkt en Rob op de Meidoornlaan. Maar zoals gezegd, wij zoeken nog meer van dit soort adressen voor het doen van werkzaamheden. De teamspirit is bij dagbesteding echt heel erg goed. Wildbreiproject in Roosendaal Door Judy Lodiers Netty Korsmit, een cliënt van de Kadosjop, is hard aan het werk gegaan naar aanleiding van onderstaand bericht: In Museum Tongerlohuys is van 24 februari t/m 23 juni 2013 de tentoonstelling Tekens aan de Wand met graffitikunst te zien. Hierdoor geïnspireerd willen we gedurende de looptijd van de tentoonstelling gaan wildbreien (het Engelse woord hiervoor is knit graffiti) in de gemeente Roosendaal. Het idee is om publieke objecten zoals bomen, lantaarnpalen, hekwerken, kunstwerken te versieren met kleurrijke brei- en haakwerken. We beginnen in de voor- en achtertuin van het museum en daarna is de rest van Roosendaal aan de beurt. Netty maakt al geruime tijd bloemen van allerlei materiaal. Zo verwerkt zij beschilderde papieren stroken en repen stof tot bloemen en schalen. Ze maakt hierbij gebruik van speciale lijm. Regelmatig komt ze met nieuwe ideeën. Zo ontdekte zij kortgeleden dat ze van gevlochten koordjes ook weer bloemen kon maken. Niet vreemd dus dat ze met haar gebreide lappen aan de slag ging om mee te doen met het wildbrei project. Het resultaat staat nu te pronken vóór de Kadosjop in de Molenstraat 55 te Roosendaal. Wij van de Kadosjop vinden het leuk als jullie het werk van Netty komen bewonderen. 9

10 Ik ben al zeker 40 jaar van school dus ik zag hier wel een uitdaging in! Pilot EVC traject voor assistent cliëntbegeleiders In de periode van september 2012 tot en met januari 2013 hebben zeven assistent cliëntbegeleiders een EVC-procedure doorlopen. EVC is de afkorting van Erkenning Verworven Competenties. Een EVC-procedure is een onderzoek naar je ervaringen in je werk en wordt afgerond met een ervaringscertificaat als bewijs voor de aangetoonde competenties. Tijdens de EVC-procedure binnen S&L Zorg hebben de assistent cliëntbegeleiders een portfolio samengesteld, gebaseerd op het VGN-beroepscompetentieprofiel A. Dit beroepscompetentieprofiel sluit aan bij de huidige functie van assistent cliëntbegeleider binnen S&L Zorg. De deelnemers hebben bewijzen verzameld die aantonen dat zij over de gevraagde competenties beschikken. Dit zijn bijvoorbeeld verslagen die de deelnemers zelf hebben geschreven, of verslagen van collega s en leidinggevenden, certificaten, maar ook beeld of geluidmateriaal. school dus zag hier wel een uitdaging in! Ik ben in september begonnen met de eerste bijeenkomst waarin werd uitgelegd hoe bewijsmateriaal verzameld moest worden. Drukke tijden Het was de bedoeling dat we een portfolio zouden gaan vullen met bewijsstukken van ons zelf en bewijsstukken geschreven door collega s of leidinggevenden. Het ging erom dat ik kon aantonen hoe ik de verzorging deed, hoe ik de cliënt benaderde en hoe ik in lastige situaties hier mee omging. Maar ook hoe ik binnen de organisatie mijn werk doe en ook hoe mijn collega s mijn werk beoordelen. Ik was me er erg van bewust hoe ik werkte en waarom ik bepaalde handelingen deed of juist niet. Hier schreef ik dan een werkstuk over dat aan bepaalde criteria moest voldoen. Voor mij was het wel een pittige periode omdat wij in oktober vorig jaar ook gingen verhuizen naar de nieuwbouw, wat ook de nodige drukte en emoties met zich meebracht. Daarbij moest ik een hele nieuwe groep cliënten leren kennen in een korte tijd en natuurlijk ook een nieuw team van collega s. Met veel inzet ben ik er toch gekomen, het grootste struikelblok voor mij vormde eigenlijk de computer, die ik voor de verslaglegging moest gebruiken. Na vier maanden zat het erop met als afsluiting een assessment gesprek met een assessor van het EVC instituut. Ik heb alle competenties behaald met als resultaat een mooi certificaat. Met dank aan de cliënten en uiteraard mijn collega s die mij hebben geholpen met mooie bewijsstukken over mijn functioneren binnen ons team, aldus Jozien. Zelfvertrouwen Het resultaat is, naast een prachtig ervaringscertificaat, dat zeven medewerkers een flinke groei in hun functioneren hebben gerealiseerd. Zij zijn zich meer bewust geworden van de eigen functie, het zelfvertrouwen is gegroeid en de verantwoordelijkheid voor de uitvoering van de dagelijks werkzaamheden is toegenomen. Deze ontwikkeling wordt ook gezien en vooral enorm gewaardeerd door de collega s en teamleiders. Op dit moment wordt de mogelijkheid onderzocht om het ervaringscertificaat te verzilveren in een beroepsdiploma Helpende Zorg en Welzijn. Miranda van Tilburg, Heidi Loos, Marina Moerings, Jozien Helmink, Miranda Brouwers, Janny Schoonen en Patricia den Hollander; bedankt voor jullie enorme inzet en gefeliciteerd met het behaalde resultaat! Ongeveer een half jaar geleden ben ik benaderd door mijn leidinggevende of ik interesse had in een EVC opleiding, vertelt Jozien Helmink-Bartelen. Het was praktijkgericht en zou ongeveer vier maanden duren. We moesten competentie bewijsstukken verzamelen van werkzaamheden die we doen. Ik heb hier meteen ja op gezegd, maar vond het reuze spannend om te beginnen. Ik ben al zeker 40 jaar van Snoezelzwemmen Indrukwekkende activiteit Colofon Door Sandra Barendregt Teamleider Lambertijnenhof Op donderdagavond 21 februari was het zover en gingen Netty, Marijke, Leny en Christ, van Lambertijnenhof , samen met de cliëntbegeleiders van Wonen en Sport, snoezelzwemmen. Eindredactie: Riane Borgmans en Annette van der Wulp, afdeling Communicatie S&L Zorg Oplage: 1700 Deze activiteit werd vanuit Dagbesteding Sport georganiseerd. Onze cliënten hebben hier volop van genoten: al die lichtjes, muziek en indrukken... Ook de familie van de cliënten kwam een kijkje nemen. Het werd een gezellige en sfeervolle avond. Hartelijk dank aan iedereen die het snoezelzwemmen mee heeft gerealiseerd! Vormgeving: De Grafische Wereld, Halsteren Het volgende magazine verschijnt in oktober Onderwerpen of copy kunnen vóór 15 juli worden aangeleverd via communciatie@slzorg.nl 10

11 Vaste inloopochtend voor Cliëntvertrouwenspersonen Binnen S&L Zorg zijn twee cliënt vertrou- Gebruik deze achterkant als poster en Vertrouwelijk maken. De CVP geeft informatie aan cliënt wenspersonen werkzaam. Naast de ge- hang deze op binnen de woning en of dag- Het werk van de CVP is vertrouwelijk. over zijn rechtspositie, over de mogelijk- sprekken op afspraak, bestaat vanaf 1 juli bestedingslocatie waar je woont of werkt! Cliënten kunnen dus op vertrouwelijke ba- heden die er voor hem zijn en over wat de ook de mogelijkheid voor cliënten om bin- Zo kunnen we meewerken aan het positio- sis praten over zaken waar zij ontevreden CVP voor de cliënt zou kunnen betekenen. nen te lopen tijdens de vaste inloopoch- neren van de CVP binnen S&L Zorg. over zijn, of waar zij in het dagelijks leven Medewerkers maar ook ouders en verwan- tenden die in de OC s op Lambertijnenhof Naast de inloopochtenden, kunnen teams binnen een groep of locatie tegen aan ten van cliënten vormen een belangrijke en Sterrebos worden georganiseerd. de CVP ook uitnodigingen binnen een lopen. De CVP lost deze problemen niet intermediair, om cliënten attent te maken Op de achterzijde van dit nieuwsmagazine woning of dagbestedingslocatie. op, maar helpt de cliënt om oplossingen te op het werk van de CVP. De poster op de vind je daarover meer informatie. bedenken, of om zaken bespreekbaar te achterzijde van dit magazine helpt hierbij! Meelopen Eén dag op de stoel van de directeur Een verrassend verzoek was het: Carola van Meel wil graag eens een dagje meelopen met de directeur, zou dat te regelen zijn? Teamleider Marlies de Waal van de Diepenbrocklaan had het aan Carola voorgesteld, in het kader van een stagedag. Jan-Willem Gouw, Zorgcoördinator, dacht ook dat het wel kon. Carola zelf zag de uitdaging helemaal zitten. En Marc? Die had er meteen zin in. Zo gezegd. zo geregeld. Nou, zoiets. Er moest nog wat geknutseld met agenda s en vrije dagen, maar op 26 maart was Carola klaar voor haar directiedag. De ochtend begon alvast anders dan anders, Carola is doordeweeks immers een vroege vogel. De wekker gaat om uur, dan staat ze op en maakt zich klaar om naar haar werk te gaan. Ze maakt schoon bij het stadskantoor in Bergen op Zoom en heeft het daar erg naar haar zin. Maar vandaag kon ze een beetje uitslapen, de meeloopdag begint om uur, met een lekkere kop koffie. Zenuwachtig? Wel een beetje, ja, ik vind het toch heel spannend. Dat is niet gek hoor, vinden Patricia en ik unaniem. Het is ook hartstikke stoer dat je dit doet! Gelukkig stelt Marc haar al gauw op haar gemak en voor we aan het echte werk beginnen, houden we een voorstelrondje. Zo komen wij er achter dat Carola, 20 jaar, inmiddels anderhalf jaar bij S&L Zorg woont. Naast haar drukke baan, volgt ze de opleiding tot ervaringsdeskundige bij de Fontys Hogeschool. In haar vrije tijd luistert ze graag naar muziek, ze houdt van wandelen en knutselen, maar haar echte passie ligt bij koken. Op zaterdagen kookt ze meestal voor de hele groep, het liefst heeft ze het rijk alleen in de keuken zodat ze lekker haar gang kan gaan. De plicht roept Na de voorstelronde gaan we snel aan de slag. s Ochtends proberen we steeds een kort werkoverleg te plannen tussen Marc en het directiesecretariaat. Dan nemen we de agenda van de dag door, en handelen de ingekomen post af. Terwijl we daar nog doorheen gaan, is het voor Marc en Carola eigenlijk al tijd om naar hun volgende werkbespreking te gaan. In de Regiegroep Planetree wordt het beleid rond Planetree afgesproken en komt de stand van zaken van alle lopende projecten aan bod. Tegen twaalven komen Carola en Marc uit hun bespreking. Ze verwelkomen Tanja van Bavinchoven, teamleider dagbesteding, en Ard Burgers, cliënt bij de Kunstsjop. Enige tijd geleden maakte Ard een kunstwerk voor Marc en dat wilde hij graag persoonlijk overhandigen. Het leek ons daarbij wel zo leuk om Ard en Tanja, samen met Jan-Willem en Carola uit te nodigen voor een gezamenlijke lunch met Marc. Ard legt uit hoe hij het kunstwerk heeft aangepakt. Eerst moest hij op zoek naar een geschikt doek, dat heeft hij schoongemaakt, vervolgens is hij stap voor stap zijn tekening gaan uitwerken en met het schilderwerk gestart. Het is een precisiewerkje geworden waar Ard met veel toewijding aan heeft gewerkt. Precies een dag nadat bekend werd dat we de Planetree Award kregen, overhandigt Ard een kunstwerk met daarop een prachtig geschilderde plataan. Hoezo toeval? Vergaderen, vergaderen De volgende vergadering dient zich aan! De Ondernemingsraad en de bestuurder vergaderen een aantal keren per jaar, alle beleidsplannen komen ter tafel. De Ondernemingsraad denkt en praat mee, maar heeft daarnaast ook een belangrijke rol inzake het verlenen van advies en/of instemming over te nemen besluiten. Het overleg vindt plaats op Sterrebos; Marc, HR manager Mieke van Rens en Carola carpoolen naar de plaats van bestemming. Omdat dit overleg gewoonlijk ruim twee uren duurt, spreken we af dat ik Carola na ongeveer een uur uit de vergadering kom halen. In de auto kletsen we nog even verder. Over haar ouders die trots op haar zijn, haar zus, haar neefje Kylano. Maar ook over de toekomst en haar wens om later op een appartement te wonen, want hoewel ze het fijn heeft in haar huidige woonomgeving, wil ze toch liever een eigen plek. Als je terugkijkt op je belevenissen van vandaag, wat is dan je eerste indruk? Ze denkt even rustig na en neemt dan stelling: Ik vind mijn eigen baan wel veel leuker dan die van Marc, altijd zoveel vergaderen is niets voor mij. Een duidelijke conclusie aan het eind van deze dag : bestuurder zijn, is ook niet alles! Twee weken later: een terugblik Het is meteen duidelijk: de stelling staat nog steeds. Wat me het meeste is bijgebleven, is dat de directeur de hele dag vergadert, hij is overal bij en moet van alles weten. Zelf vond Carola de vergadering van de Regiegroep Planetree het leukst. Dat gaat over wat de cliënt zelf zou willen. Tijdens de vergadering vertelde ze dat de cliëntbegeleiders hun handen vol hebben met het werk, maar toch steeds tijd weten vrij te maken voor de cliënten. Heeft ze zelf gemerkt dat S&L Zorg met Planetree werkt? Ja, lacht Carola, er wordt meer keuzevrijheid gegeven, je wordt minder op je vingers getikt. Waaraan ze toevoegt : Ook al is het natuurlijk wel goed dat je erop aangesproken wordt als je iets niet goed doet. De opleiding tot ervaringsdeskundige Carola volgt de opleiding samen met Britt Emke. Ze vindt het erg interessant, je leert heel veel, bijvoorbeeld over het thema: hoe ga je om met dingen die je meemaakt. Er is gelegenheid om rustig te praten en je ervaringen te delen, zo leer je ook van elkaar. Bij Fontys leren, is leuk, je doet dingen klassikaal en het is een hele leuke klas. Carola kijkt terug op een geslaagde dag en vond het fijn om dit te beleven, ze heeft hierover natuurlijk verteld bij de opleiding, ook haar klasgenoten vonden het erg stoer. We zitten in het kantoortje wat grenst aan de woonkamer van de Diepenbrocklaan, en horen de bedrijvigheid: het is bijna etenstijd. Voor ons het moment om weer afscheid te nemen. Onze afspraak voor 4 juli, diploma uitreiking op de Fontys Hogeschool, is nog niet vastgelegd, maar ik denk zomaar.. hoe leuk het zou zijn om dan een dagje mee te lopen met Carola en Britt wordt vervolgd?! 11

12 Vaste inloopochtend per 1 juli 2013! Je kunt nu één keer per maand zonder afspraak binnen lopen bij de cliëntvertrouwenspersonen. Op de 1 e woensdag van de maand in het OC Lambertijnenhof VG 1 van uur (vanaf 3 juli) Op de 3 e woensdag van de maand in het OC Sterrebos VG 2 van uur (vanaf 17 juli) Wil je liever een afspraak maken? Dan kun je ons bellen of schrijven. Bellen: Mireille de Beer Lian Nuyten clientvertrouwenspersoon@slzorg.nl Of stuur een brief of een antwoordkaart naar: LFB Zeeland Cliëntvertrouwenspersoon S&L Zorg Van Hertumweg EV Goes Ben jij soms ontevreden, of boos? En wil je daar met iemand in vertrouwen over praten? Dat kan met de CVP. De CVP ondersteunt bij het verwoorden van eventuele problemen en het verbeteren van de situatie. De CVP lost het probleem niet voor je op, maar helpt jou om een goede oplossing te bedenken. De CVP werkt voor de cliënten van S&L Zorg maar is onafhankelijk. Dat betekent dat de CVP niet in dienst is bij S&L Zorg. Loop eens binnen tijdens de inloopochtend, of neem contact met ons op voor het maken van een afspraak! Mireille de Beer en Lian Nuyten, cliëntvertrouwenspersonen.