Very vintage. 122 april 2014 EH&I. De keuken en eethoek met erachter de besloten stadstuin. van Mario Bellini voor

Transcriptie

1 122 april 2014 EH&I Interieur/NO.3 Very vintage De keuken en eethoek met erachter de besloten stadstuin. Eettafel La Rotonda van Mario Bellini voor Cassina vonden de bewoners in Londen, eromheen staan Mier-stoelen van Arne Jacobsen. Erboven hangt een dertig jaar oude Artichoke-lamp van Louis Poulsen, gekocht bij Vintage Design Point in België. Het liefst wilde Djuna Cahen een midcentury-bungalow, maar het huis aan de Amsterdamse Herengracht is een goede tweede. En het perfecte thuis voor haar unieke verzameling vintage design. Productie Rob Jansen / Fotografie Dennis Brandsma / Tekst Johanna Hoogendam

2 124 Interieur/NO.3 april 2014 EH&I Omdat het budget beperkt was, werd het kookeiland een ontwerp van Powerhouse Company bekleed met walnootfineer en werd De apparatuur erin overgenomen van de vorige bewoners. De wandkast die er stond is verhoogd tot het plafond en bekleed met abete: een matzwarte fineerlaag met papierachtige textuur. Op de vloer liggen marmeren tegels. Rechterpagina Doorkijk vanuit de eethoek naar de zitkamer met de Ball Chair van Eero Saarinen (Adelta) en de gietijzeren open haard Paxfocus van Focus. Het schilderij links van de haard is van Michael von Ofen, rechts hangt een werk van Tjebbe Beekman. Van jongs af aan heeft ze een obsessie voor design. Is er een James Bondfilm op tv, dan valt Djuna Cahen voor het wijnglas dat 007 naar zijn lippen brengt. Ik kan het niet helpen, verontschuldigt ze zich, ik kijk altijd naar dat soort dingen. Details springen me nu eenmaal in het oog. Het zit vast in haar genen: Djuna is kind van architect Abel Cahen, bekend van de uitbreiding van het Van Abbemuseum in Eindhoven. Hoe het ook zij, ze heeft inmiddels een aardige verzameling interieurschatten om zich heen verzameld. Van decennia-oude Mier-stoelen van Arne Jacobsen tot een originele Ball Chair van Eero Saarinen. Ik heb iets met de jaren vijftig en zestig. Ik droom ook van een midcentury-bungalow. Maar daarvoor moeten we eerst de loterij winnen. Haar vriend Mark Kramer kijkt op en grijnst, hij zit aan de andere kant van de woonkamer rustig de krant te lezen. Hij heeft daarvoor zijn favoriete hoekje opgezocht op Hella Jongerius Poldersofa, die pal voor het raam aan de Amsterdamse Herengracht staat. Kramer en Cahen, beiden arts, zijn naar eigen zeggen te veel aan het werk om jacht te kunnen maken op mooie meubels voor hun nieuwe onderkomen. Toch is het benedenhuis van 170 vierkante meter inmiddels smaakvol aangekleed. We keken eigenlijk naar het huis hiernaast, toen ik vanuit het raam» In het witte decor komen de designklassiekers mooi tot hun recht

3 EH&I april 2014 Interieur/NO Door slimme ingrepen zwevende trap, verhoogde vloer oogt de hoge ruimte toch intiem In de woonkamer staat bank Alfa van Zanotta, bekleed met stof Hallingdal van Kvadrat. Ervoor een antiek tapijt uit Turkije (Geheniau & Geheniau). De bijzettafel was van de ouders van Djuna Cahen, tafellamp Snoopy is een ontwerp van Achille en Pier Giacomo Castiglioni voor Flos. Erboven een foto van Wouter Hooijmans. Aan de grachtenzijde is de woonkamervloer verhoogd met een eikenhouten plateau. Een stalen trap met eikenhouten traptreden verbindt de zithoek met een minigalerij voor de hoge boekenkast. Ervoor de Lounge Chair en Ottoman en de Occasional Table van Charles en Ray Eames (Vitra).

4 128 Interieur/NO.3 april 2014 EH&I Om zicht op het mooie boograam te creëren nam de architect een hap uit de vloer In de slaapkamer is een werkhoek gemaakt met een jaren 50-bureau van Alfred Hendrickx en een Mier-stoel van Arne Jacobsen. Rechts is het mooie hoge raam te zien waarvoor de verdieping werd opengebroken. Het kunstwerk is van Alicia Frames. De stalen wenteltrap leidt naar de slaapkamer op de bovenverdieping. Hier is een walnoothouten kastenwand ingebouwd met een nis waarin het bed is geplaatst. Het kunstwerk in de nis is van Marijke van Warmerdam, het Bauhaus-tafellampje is een ontwerp van Wilhelm Wagenfeld (Tecnolumen). Links Fauteuil LC 2 van Le Corbusier (Cassina), ernaast vloerlamp Tolomeo van Michele De Lucchi voor Artemide. Het kleed komt van Pols Potten, het kunstwerk is van Jasmijn Visser. deze tuin zag liggen, vertelt Cahen. Wat mooi, riep ik meteen en wat bleek? Dit huis stond te koop, het was alleen veel te duur voor ons. Een half jaar later werden we gebeld: de bewoner wilde ervan af en was bereid in prijs te zakken. Onverwacht konden we ons eigenaar noemen van dit grachtenhuis. We waren er beduusd van. Badkuipgevoel Hoe trots ook op de nieuwe aanwinst, het huis voelde koud aan, met op de benedenverdieping wit marmer op de vloer inclusief opstaande rand als plint. Een groot betonnen kookeiland blokkeerde bovendien het uitzicht op de tuin erachter. Djuna Cahen: Dat kookeiland leek wel een graftombe. En de woonkamer een badkuip met al dat marmer. Ze polste architect Nanne de Ru van wie ze werk had gezien in EH&I en vroeg of hij misschien zin had in een kleine verbouwing. We hadden maar een beperkt budget, ik dacht: hij doet vast alleen grote projecten. Ik schreef hem een mail waarin ik uitlegde dat ik het werk van zijn bureau, Powerhouse Company, zo mooi vond. Toen vroeg ik of hij ook weleens onbenullige opdrachten aannam, zoals een keuken. Meteen kreeg ik een ontzettend aardige reactie terug. Nanne de Ru: Er was direct een klik met Djuna. Waarschijnlijk omdat ze door haar achtergrond begrijpt hoe een architect denkt en werkt. Gaandeweg ontdekte ik dat ze zelf ook talent als ruimtelijk vormgever heeft. Als wij met een voorstel kwamen, dacht ze enthousiast mee. Ze was een echte hands-on opdrachtgever. Ontzettend prettig vond ik dat. Omgekeerd vond Cahen het prettig dat ze de ruimte kreeg om ook met ideeën te komen. Toen ik mijn vader vertelde dat ik het aanrechtblad voor de nieuwe keuken zelf mocht uitkiezen, zei hij: Kiezen, kiezen? Dat zou ik echt nooit goed vinden. Het ontwerp van een architect is een totaalontwerp. Ze moet erom glimlachen:»

5 De badkamer met op maat gemaakt wastafelmeubel en ligbad. De glazen deur geeft toegang tot een inloopdouche. In de spiegel is de groene marmeren wand te zien waarin een schuifwand zit waarmee de badkamer kan worden afgesloten. Het vloerkleedje is van Missoni. EH&I april 2014 Interieur/NO Doorkijk vanuit de tuin naar de eethoek met om de buitentafel stoelen vela van accademia (mobilia woonstudio). Natuurlijk had ik mijn vader graag betrokken bij deze verbouwing, maar hij hield zich op afstand. Je bent me te eigenwijs, plaagde hij. Overtuigen In drie maanden namen ze het hele huis onder handen. Dat ging terloops, de ene ingreep volgde de andere als vanzelf op. Zo was er vanuit de tuin een metershoog halfrond raam te zien naast de keuken. Het raam was halverwege dichtgemaakt, omdat daar de bovenverdieping begon. Moeten we hier niet iets mee doen? vroeg Nanne de Ru aan Cahen en Kramer. Ze besloten de verdieping open te breken. Er kwam een stalen wenteltrap langs het raam die leidt naar de slaapkamer boven. Vanuit het bed kijk je nu naar buiten tot aan het terras beneden. Het was ook De Ru die Djuna Cahen ervan overtuigde het marmer op de benedenverdieping te behouden. Cahen: Ik wilde het er allemaal uit hebben, maar Nanne wees me op de rijkdom van de steen. De architect: De tekening in het marmer herkent iedereen als iets weldadigs. We hebben alleen de plinten weggehaald, daarmee is het badkuip-gevoel totaal verdwenen. Door vervolgens gevlamd walnoothout en een kastenwand met papierachtige textuur toe te voegen, is de woonkamer veel warmer. Het huis voelt nu ruim en weldadig aan. Hebben! Toen de bewoners de tuin zagen, werden ze spontaan verliefd op het huis