Even uw aandacht. Veel leesplezier!

Transcriptie

1 Even uw aandacht Deze smaakmaker laat u toe kennis te maken met dit werk. Dit tekstfragment mag niet gebruikt worden voor opvoering. Het mag niet worden gedownload, afgedrukt of verder verspreid. Indien deze smaakmaker u bevalt, raden we u aan het volledige toneelstuk te ontlenen en te lezen voor u tot de aankoop van boekjes voor opvoering beslist. Veel leesplezier!

2 KORSAKOV Psychologische thriller in één bedrijf door Roland Bergeys Toneelfonds J. Janssens Antwerpen 2007 Nr.2954

3 OPVOERINGSRECHT Het opvoeringsrecht wordt verkregen na aankoop van tenminste DRIE tekstboekjes bij de uitgever en na betaling van de verschuldigde opvoeringsrsrechten aan: S.A.B.A.M. Aarlenstraat Brussel Na aankoop van het verplicht aantal boekjes krijgt men van de uitgever een aanvraagkaart die, degelijk ingevuld, minstens vier weken de opvoering(en) naar S.A.B.A.M. moet worden gestuurd. Men is volgens de Auteurswet strafbaar als men gebruik maakt van gekregen, gehuurde, geleende of gekopieerde boekjes. Wanneer men niet voldoet aan de hier opgesomde voorwaarden, worden de geldende opvoeringsrechten met 100% verhoogd. Voor Nederland wende men zich tot: Stichting Bredero Auteursrechtenbureau Valeriaanstraat RP Krommenie BELANGRIJKE OPMERKING! Alle rechten voorbehouden. Iedereen die toestemming verkreeg het stuk KORSAKOV op te voeren moet de naam van auteur ROLAND BERGEYS vermelden in alle publicaties die n.a.v. de voorstellingen verschijnen. De auteursnaam moet onmiddellijk onder de titel vermeld worden, in een lettertype minstens half zo groot als dat van de titel, maar minstens twee keer zo groot als dat waarin de naam van de vertaler, regisseur en spelers wordt vermeld. Wettelijk depot D/2007/220/30 ISBN Toneelfonds J. Janssens/Roland Bergeys Niets uit deze uitgave mag worden verveelvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, internet of op welke wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

4 1 PERSONAGES (2 dames 1 heer) PIERRE : patiënt, dertiger NICKY : verpleegster, veertiger TANTE MARGOT : oudje DECOR Een ziekenhuislift. In het dak een rooster. In de kooi: bedieningsknoppen, een luidspreker, telefoon, bankje. Het open-en dichtschuiven van de deur en het dalen en stijgen van de kooi wordt door klank-en lichteffecten nagebootst. KORTE INHOUD De beste weg om uit Instelling Levenslust te ontsnappen, is die door de voordeur, oordeelt Pierre. De lift die hij met verpleegster Nicky neemt, blokkeert echter. Gedreven door vele angsten, vertelt hij aarzelend flarden uit zijn verleden - een vreemd verleden, zo blijkt. Nicky beseft dat elk detail een stukje van een puzzel vormt die een akelig plan onthult. Wanneer hij dat doorheeft, resten hem nog maar weinig mogelijkheden Korsakov is een psychologische thriller die de kleine kantjes van de mens blootlegt en die vertelt hoe deze in hoge nood bijzonder inventief kan zijn. Het toneelwerk berust op fantasie, alle namen, plaatsen, personen en voorvallen zijn geheel verzonnen, en enige overeenkomst met de actualiteit, met instanties of met bestaande of overleden personen, zijn toe te schrijven aan toeval. NOOT : Syndroom van Korsakov = psychiatrisch ziektebeeld dat bestaat uit een combinatie van vergeetachtigheid, verzinsels en oriëntatiestoornissen komt vaak voor als gevolg van alcoholmisbruik.

5 2 (De lift ligt in het donker. Pierre komt op langs de gang, kijkt nerveus rond.) PIERRE : Zesde afdeling, pffff de pot op! Heel Instelling Levenslust kan de pot op, haha. Bibi stapt op: Bibi bye-bye! (Pierre merkt de lift, wil voortgaan, bedenkt zich dan, gaat zenuwachtig voor de liftdeur zitten. Ondertussen komt Nicky op.) NICKY : (in zichzelf) Ze overdrijven hier. Volgende keer ga ik zo naar huis, zeker weten! De profiteurs! (ziet Pierre zitten) En? PIERRE : En, wat? NICKY : Wat doe jij hier nog?... Heb je geen eten gehad, soms? Of ga je zelf je medicijnen halen of zo? PIERRE : Neen, maar NICKY : Zeg niet dat ze je hier op de Zesde laten verkommeren. PIERRE : Dat niet, eh NICKY : Wat wil je dan? PIERRE : N-Naar beneden. NICKY : Zo, om zeven uur? PIERRE : Bezoekers opwachten. Ik ga bezoekers opwachten. NICKY : Mmm. Dan ga ik wel met je mee. (duwt op de liftknop) PIERRE : Dat NICKY : is dan afgesproken (de lift schuift open) Haast je. PIERRE : Ik neem de trap wel. NICKY : Je moet niet bang zijn. Waar wil je naartoe? PIERRE : Ze zouden naar de inkomhal komen. NICKY : Wel, dan gaan we er samen heen, goed? PIERRE : Maar

6 3 NICKY : Haha, stap in, voor hij vertrekt! PIERRE : G-Goed. (Ze stappen in, we horen hoe de deur met veel lawaai dichtschuift.) NICKY : (merkt dat Pierre nerveus wordt) Ach, die deuren, maar da s niet erg: een van de dagen zullen ze die wel ns grondig komen nakijken, hé?! PIERRE : Ja. NICKY : Moment. (duwt hem opzij) Mag ik? (ze drukt op de knop) Hoe vlugger beneden, hoe beter, hé jongen? PIERRE : Vijf verdiepingen, t is me wat! NICKY : We zijn er zo. Ben je hier al lang? PIERRE : Ik weet het niet zo goed. Een poos. NICKY : Mmm. Op de Zesde afdeling dus. PIERRE : Die van dokter Korsakov. NICKY : Die van dokter Delvaux is het eigenlijk, maar ik begrijp wat je bedoelt. PIERRE : Ik vergis me soms, of ik vergeet. Da s toch niet erg? NICKY : We vergeten allemaal wel ns wat, elk om beurt. PIERRE : Je hebt verdomd weinig lucht in die lift. NICKY : Er zit nochtans verluchting in. Kijk: daar zijn de roosters. PIERRE : De lucht is dun, heel dun. NICKY : Je dénkt dat, meer niet. Eh wat ik wou zeggen: dokter Delvaux is vriendelijk, niet? PIERRE : Dun ik kan bijna niet meer ademen! NICKY : Komkom! PIERRE : Lucht!! (Nicky krijgt de kans niet om nog wat te zeggen, de lift valt met een schok stil. Boven de cabine ketsen kabels tegen mekaar. Zie je? Hij blijft hangen! NICKY : Rustig! Seffens vertrekt hij weer. Even wachten en hop, dan zijn we weer

7 4 weg! PIERRE : Wachten, wachten, we NICKY : Kalm aan! PIERRE : Ik wil niet creperen, hiér zéker niet! En ruik ns: die die stank! Hij beneemt me de adem, die vreselijke NICKY : Ho zeg, wat krijgen we nu? Da s ontsmettingsalcohol. Die hangt toch overal in het gebouw, had je dat nog niet gemerkt? PIERRE : Het stinkt! Ze doen dat met opzet, om mij te pesten! NICKY : Met opzet? Het is hygiënisch, zou ik zeggen. Maar bedaar, ik kijk die knoppen even na. PIERRE : (dreigend op haar af) Neen! NICKY : Sjjt! (Nicky duwt hem weg, drukt een na een de knoppen in, hij volgt dat nagelbijtend.) PIERRE : Smeerlappen! NICKY : Geduld! PIERRE : Geduld, in dit kot? Zelfs de liften trekken op geen barst! Op-geen-barst! NICKY : Wacht, ik bel. Een ogenblikje... PIERRE : Niet telefoneren, dàt niet! NICKY : Maar dan komen ze de deur openen! PIERRE : We redden ons zelf wel, we hebben niemand nodig. NICKY : Zeg jij! PIERRE : Nie-mand! (Hij ademt diep in, proest, trekt de draad uit het toestel, en smijt die op de vloer, bekomt hijgend.) NICKY : Wat denk jij verdorie dat je PIERRE : Stukgetrokken, hihi. (Nicky neemt haar gsm, hij sleurt die uit haar hand, smijt hem eveneens stuk.) NICKY : N-Nu zitten we pas goed.

8 5 PIERRE : Opgelost! NICKY : Je wil zeggen dat je het mooi aan het verknallen bent! PIERRE : Hou je mond! NICKY : Zég! PIERRE : Lùcht!... Ik heb te weinig lucht, mens, help me! NICKY : Uiteraard, da s mijn beroep: mensen helpen. Maar roepen, daar ben je heus niks mee! PIERRE : Ik ben bang dat NICKY : Je hoéft niet bang te zijn! PIERRE : Kijk: van op dat bankje kan ik bij dat luik. We wachten op het dak. NICKY : Wachten kan je ook hier doen. Ga zitten. PIERRE : Néééé!! Lùcht!!! NICKY : Hou je handen voor je mond, en voor je neus. (Pierre brengt de handen voor het gelaat, met gespreide vingers.) Zo niet!! Sluit je handen. Adem diep in en uit. Traag. (doet het voor) In En uit. In. En uit Let op het ritme, dat is belangrijk, het ritme! In En uit. Ja In PIERRE : I-Ik NICKY : Niet zo van stapel lopen! Je bent goed bezig. PIERRE : H-Het is mijn hart. NICKY : Maak je geen zorgen: het heet hyperventilatie. Moest je weten hoe veel mensen daar soms last van krijgen! Maar blijf je handen zo houden, en doe verder Zo, ja. Voor je het weet, is het over. En met je hart is niets aan de hand, geloof me! (merkt dat hij op het bankje klimt) Wat ben je toch van plan? Laat dat! Daar kan je niks gaan zoeken! PIERRE : We moeten hier weg! (rekt zich, wringt aan het luik, duwt het open) Voilà! (steek zijn handen door de opening, trekt zich op, kijkt nieuwsgierig naar boven, laat zich terug zakken) Kruip jij nu op mijn schouders: een sprongetje, en we zijn weg! NICKY : Dat heeft geen zin.

9 6 PIERRE : We klimmen daar op, en langs die kabels kunnen we (schrikt) Au!! Au, verdomme! (trekt zijn hand terug, uit het gat valt een spin op de vloer) NICKY : Wat nu?! Heb je je hand geklemd? Gekwetst aan verroest staal. Nu ben je goed af, hoor! Dat komt ervan! PIERRE : Neen, t was een spin! (ziet de spin) Dààr! Ze heeft me gebeten! NICKY : (tikt de spin met haar tip een hoek in) Laat me kijken. PIERRE : Neen! Ik los alles zelf op! NICKY : Zoals je wil. God, dat jij bang bent van een spinnetje! PIERRE : Ik ben niet NICKY : Het is waarschijnlijk dubbel zo bang van jou. En daarom heeft het je geprikt: uit angst! PIERRE : Spinnen doden! NICKY : Sommige spinnen. In Afrika en zo. Hier niet. PIERRE : Ik, eh we moeten hier weg! Wég!! En jij gaat met me mee! NICKY : Denk jij nu werkelijk dat je (Plots valt het licht uit.) PIERRE : Wat gebeurt er? Ze zit... NICKY : braaf in een hoek. En ze heeft geen enkele reden om daar uit te komen. PIERRE : In het donker weet je nooit! NICKY : Rustig,, t is een technisch defect, t is zo opgelost. PIERRE : Rustig? Hiér!! (trekt haar naar zich toe) Ik wil weg, en jij helpt me, mét of tegen je zin! Voel je je mijn nagels? NICKY : Je doet me pijn! Au! PIERRE : Scherp, niet? Ik kan knijpen, wringen, breken, of gewoon maar vasthouden: teder, beschermend - jouw keuze! NICKY : Het laatste hé, goed? Alles komt in orde! (Het licht knipt terug aan, hij lost haar.) Zie je wel? Kalmeer nu, alsjeblief, kalmeer