De Sprong is een officieel orgaan van Rijvereniging Any Dale Juni Contactpersonen: Adrienne van den Bergh Fenna de Groot

Transcriptie

1 De Sprong is een officieel orgaan van Rijvereniging Any Dale Juni 2013 DE REDACTIE Contactpersonen: Adrienne van den Bergh Fenna de Groot Sluitingsdatum kopij: 27 augustus Ook digitaal in kleur te zien op

2

3 Professionals in financieel advies Pensioen Employee Benefits Bedrijfsverzekeringen Kikkertweg RG Wormerveer T:

4 Bestuurlijk Van de voorzitter... Zo begon Frans zijn reflectie en zo wil ik ook graag beginnen. Frans was onze vertrouwde voorzitter die zijn sporen verdiend heeft en waar we terecht op konden rekenen. En nu is hij voorzitter af, geen aanspreekpunt meer, geen nestor meer, maar we zijn wel een ridder rijker in onze gelederen! Het is gek om na al die volgzame jaren met af en toe een eigen inbreng het touw te moeten gaan trekken. Natuurlijk heb ik een goede leerschool gehad qua functioneren van het bestuur maar leiden is een heel ander verhaal. Hoe nu verder? Voordat ik jullie ga vertellen wat onze plannen zijn, is dit misschien een moment om me voor te stellen. Ik, Fia Heere-de Jong, ben getrouwd met Nico Heere en onze dochter heet Alda. Ik geef les aan de Internationale School van Amsterdam (ISA) en rijd op Ruben. Mijn verleden op de manege begon zo'n 22 jaar geleden. Vers uit 'de polder' ging ik delen met een eigenaar wiens paard in Weesp stond. Binnen niet al te lange tijd stond zijn opvolgster in Muiderberg en ik dus ook. De rest is geschiedenis en vertel ik jullie graag, mocht het ter sprake komen.

5 Bestuurlijk Wat is er gebeurd? Bestuursleden zijn afgetreden en nieuwe leden verwelkomd. Ik ben voorzitter geworden en dat is het wel zo ongeveer. We gaan dus verder met een fris bestuur waardoor het verleden steeds dichterbij komt... Maar met ons 50 jarig bestaan in het vooruitzicht zullen we toch even terug moeten kijken en hebben we oud leden nodig om vroegere tijden te laten herleven. Wij staan vanaf nu open voor ideeën voor de viering in Na de zomervakantie stellen we een lustrum comité samen. Mocht je geïnteresseerd zijn, laat van je horen. We hopen er als vereniging een feest van te kunnen maken. Ons blad De Sprong bestaat ook al lang met een scala aan redacteuren. De laatste jaren kwam het werk op te weinig schouders terecht en hadden de verantwoordelijken het zwaar. Hoe nu verder? Moeten we digitaal gaan of is er nog steeds behoefte aan drukwerk? Na rondvraag bleek de meerderheid prijs te stellen op een tastbare uitgave. Ik wil daarom graag een versterkt team redacteuren aanstellen voor een nieuwe impuls. Gelukkig hebben zich enthousiaste vrijwilligers aangemeld. Zij zijn inmiddels aan de slag gegaan, waarvan de resultaten te lezen zijn in deze Sprong. De Sprong zal dus, naast de digitale versie, nog even in je brievenbus belanden, met een hogere frequentie en artikelen die boeien. En dan natuurlijk de wedstrijden... De eerste grote wedstrijd is inmiddels onder het nieuwe bestuur en natuurlijk met medewerking van het oude bestuur en vrijwilligers met succes verlopen!

6 Bestuurlijk Het Oranje Concours in een ander jasje, minder pretentieus maar aangepast aan de hedendaagse eisen, is volgens mij voor herhaling vatbaar. Uitgebreide informatie is verderop in de Sprong te lezen. Ook de Paas Pas de Deux was weer een hoogtepunt qua beleving en fotoshoots! Ik heb genoten van alle dagen, ik hoop jullie ook. We bestellen sowieso hetzelfde weer tijdens deze dagen want de weergoden waren ons goed gezind. Nog een laatste woord... Als voorzitter hoop ik jullie te kunnen bijstaan in het uitvoeren van jullie hobby, in wedstrijdverband maar ook in clubverband. Dit in samenwerking met het bestuur, vrijwilligers, HCM en haar HORECA, wat een absolute voorwaarde is voor een gezellig verloop van de wedstrijden. Op naar een sprankelend nieuw seizoen! Jullie nieuwe voorzitter, Fia Heere

7 Open nu een TopKidRekening en word lid van de Rabo TopKidClub Maak sparen extra leuk met de Rabo TopKidClub Rabobank. Een bank met ideeën aanpassen advertentie Rabo TopKidCLub.indd :27

8 Afscheid van Raffael Na vele jaren trouwe dienst hebben we helaas afscheid moeten nemen van Raffael. Ondanks zijn geweldige en eeuwige inzet, en doorzettingsvermogen, zorgde een peesblessure ervoor dat hij niet meer pijnvrij door het leven zou kunnen gaan. Hierdoor hebben wij moeten besluiten om Raffael in te laten slapen. Raffael was een paard zonder grenzen en geliefd bij vele. We zullen hem allemaal enorm missen! Namens het team van Hippisch Centrum Muiderberg

9 Ridder Frans Krug een beetje van mezelf en een beetje uit "het Weesper Nieuws". Vier Weespers verrast met Koninklijke onderscheiding! Er zijn van die mensen die in hun vrije tijd altijd voor anderen bezig zijn, die nooit te beroerd zijn om hun handen uit de mouwen te steken voor club, buurvrouw of medemens. Deze mensen lopen de kans om een paar dagen voor Koninginnedag met een smoes naar het stadhuis te worden gelokt om daar te worden verrast met een Koninklijke onderscheiding. Onder deze vier Weespers hoorde onze eigen Frans Krug! Nu was ik al enige tijd op de hoogte van het feit dat Frans een lintje kreeg, en wel op 26 april Samen met Fia hoorden wij bij de genodigden. We werden op 26 april 2013 rond uur verwacht in het stadhuis van Weesp. Wie Frans redelijk goed kent, weet dat het voor Geert en Jurgen een hele uitdaging moet zijn geweest om hem op tijd, nou ja bijna op tijd, in het stadhuis van Weesp te krijgen! Frans zelf was er namelijk van overtuigd dat het om de buurvrouw ging en hij ervoor moest zorgen dat zij op tijd in het stadhuis was, en zo gezegd zo gedaan.

10 Frans heeft meerdere malen aan Fia en mij uitgelegd dat hij daarom later zou komen bij de opbouw van het Oranje Concours, maar ja Krug, wij wisten wel beter. Eerlijk is eerlijk, hij is die vrijdag ook nog werkelijk even geweest. Dat hij verrast was, hoef ik denk ik niet uit te leggen, de ongeloofwaardigheid straalde van zijn gezicht af, eindelijk hadden wij hem een keer te pakken! Frans ontving zijn onderscheiding van Burgemeester Horseling. Hij dankt zijn onderscheiding aan zijn liefde voor dieren, en dan vooral voor de paarden. In de hoop die liefde op anderen over te brengen, organiseert hij onder meer ponykampen en zat hij in het bestuur van Rijvereniging Any Dale. Daarnaast, in het dagelijks leven dierenarts, geeft hij lezingen, adviseert hij de recherche bij misdaden waarbij dieren betrokken zijn, en helpt minder bedeelden die geen dierenarts kunnen betalen. In aanwezigheid van Geert, familie en vrienden werd hij dus geridderd. Daarna hebben we met elkaar nog wat gedronken en zijn wij, Fia en ik, naar Muiderberg gereden voor de opbouw van het Oranje Concours. Persoonlijk vond ik het in ieder geval heel bijzonder om hierbij aanwezig te zijn geweest. Weet u nog dat ik tijdens de algemene ledenvergadering aangaf dat wij niet wisten wat we aan deze aftredende voorzitter moesten geven, die al erelid was!!!! Wij wisten het toen al wel. laten we duidelijk zijn;; ridder wordt je niet zomaar! Frans namens ons allemaal gefeliciteerd! Fenna de Groot

11 Verslag voltige wedstrijd 30 maart Normaal hebben we op zaterdag altijd training, maar deze keer niet. We gingen namelijk op wedstrijd in Lisse. Ons team (team 2) zit momenteel in de E 6 tallen. We moesten dus pas 's middags voltigeren. Toen we aankwamen in Lisse, gingen we eerst omkleden in de, vreemd genoeg, lege kleedkamer. ik denk dat de rest van de teams zich al op hun eigen manege hadden omgekleed. Toen we klaar waren met omkleden, gingen we onze haren doen. Dat was best wel moeilijk, en mijn knot heeft de hele wedstrijd scheef gezeten. Toch zag het er wel leuk uit. Nadat we in de make-up waren geweest, gingen we nog naar de andere wedstrijd teams kijken. Na een tijdje gingen we ons lieve voltigeerpaard, Kathleen, opzadelen. Ze was nogal vies, dus waren we wel een tijdje bezig met poetsen. Ondertussen gingen we naar team 3 kijken. Het was heel erg leuk om al die kleine kinderen hun eerste wedstrijd te zien doen. Daarna gingen we weer verder met poetsen en opzadelen. Toen we daar mee klaar waren, gingen we inlopen, opwarmen en nog even de proef doorlopen. Het was de eerste keer met dit team dat we de inloop oefende. Het ging aan het begin nogal mis. Gelukkig hadden we dat een beetje kunnen verbeteren in die korte tijd. Om 2 uur waren we aan de beurt. Voor mijn gevoel gaat het moment zelf van de wedstrijd echt heel erg snel. Ik kan me eigenlijk alleen nog maar vlagen herinneren van het moment zelf. Ik weet, jammer genoeg, nog dat ik tijdens de groet omviel. Na de wedstrijd gingen we helpen met Kathleen afzadelen en daarna moesten we wachten op de prijsuitreiking. We zijn 2de geworden! En team drie 6de! Na afloop kleedden we ons om en gingen we weer op weg naar huis. Sophia van de Ven

12

13 Een korte introductie van onze nieuwe bestuursleden Op de Algemene Ledenvergadering van afgelopen 18 april hebben we niet alleen afscheid genomen van drie bestuursleden, we hebben ook drie nieuwe leden mogen verwelkomen. Wie zijn deze drie dames en wat beweegt hen? De hoogste tijd om hun in het kort voor te stellen. Sascha de Waal De meeste mensen zullen Sascha kennen samen met haar paard Dazzler en als medewerker van HCM. Wat minder bekend is dat ze studeert aan de UvA. Ze studeert Psychologie en heeft als doel om klinisch psycholoog te worden en na haar afstuderen aan het werk te kunnen gaan met jongeren. Sascha rijdt L2 dressuur met Dazzler. Daarnaast heeft ze met veel geduld hem ook vertrouwd weten te maken met het carrousel rijden. Het engelengeduld van Sascha en haar voorzichtige aanpak met hem in de maandagavond carrousel Chevalerie heeft Dazzler de bijnaam prinsesje opgeleverd. Maar afgelopen NK was Dazzler de grote verrassing met zijn stoere voorkomen in de ring. Ook probeert zij haar paard voorzichtig om te buigen richting springpaard. Misschien ligt deelname aan de cross nog in het verschiet. Maar het liefst rijdt Sascha op het strand of in de bossen van de Veluwe. Omdat zij zoveel aanwezig is op HCM, zowel voor Dazzler als voor haar werk, hierdoor veel mensen kent en spreekt, hoopt ze een waardevolle bijdrage aan het bestuur te kunnen geven. Op de vraag wat wij nog van Sascha moeten weten is het antwoord heel duidelijk;; zij is een open boek.

14 Daphne de Groot Van Daphne is bekend dat zij vaak s morgens al vroeg aanwezig is op HCM om te rijden, maar ook s avonds is zij vaak aanwezig om met haar paard aan de hand te stappen of om nogmaals te rijden maar dan op een ander paard. Wat minder bekend is, is dat zij in de tussentijd werkzaam is als ICT projectmanager voor verzekeraars. Naast haar eigen paard Beau Jean, rijdt Daphne ook onder meer op Ruby, Zidane, Thoeja en McLoud. Haar voorkeur gaat uit naar een lekker voorwaarts paard;; een paard dat graag wil werken. Niet alleen omdat een voorwaarts paard het rijden makkelijker maakt, maar je ook stiller kunt zitten en subtieler de hulpen kunt geven, wat allemaal het rijden ten goede komt. En het moet een paard met een eigenzinnig karakter zijn. Met Beau Jean heeft Daphne de ambitie om hoger in de dressuursport te komen. Springen is leuk voor erbij, de nadruk ligt op dressuur. In het bestuur hoopt Daphne onder meer theoriebijeenkomsten te kunnen organiseren, waardoor mensen zich meer bewust worden en meer kennis krijgen van paarden en niet alleen ten aanzien van het rijden, maar bijvoorbeeld ook op medisch gebied. Op de vraag wat wij nog van Daphne moeten weten moet zij het antwoord schuldig blijven, behalve dan dat zij nog verschillende soorten dekens in de maat 1.95m ter overname heeft. Niki van de Wielen Niki runt samen met haar zaken-partner een bureau voor tuinen landschapsarchitectuur, genaamd Vlakke Land. Niki heeft leren rijden toen zij een jaar of 8 oud was op een shetland pony, Thijsje van n 99 cm hoog. Zij woonde toen in de omgeving van Deurne. Later ging ze ook lessen volgen op een manege. Maar vooral het buiten rijden met vriendinnen en in volle galop door het gemaaid maisveld is haar goed bijgebleven.

15 Op HCM rijdt ze op verschillende paarden. Zoals Mentor tijdens de carrousel en Belisar als bijrijdster. Niki houdt van paarden met een motor, waarop ze niet teveel hoeft te drijven. Ze heeft leren rijden op een jong paard, waarbij weinig met de hand gedaan moet worden en waar rust in gereden dient te worden. De eerste keer op HCM reed zij op Gregor. Het staat haar nog bij dat ze het idee had dat ze niet meer kon rijden en vooral de spierpijn de dag erna. Ze kon zelfs niet rennen om de trein te halen. Sophia, haar tweede dochter, doet aan voltige. Niki moest eerlijk bekennen dat ze niet bekend was met het turnen op een paard. Maar het leert de kinderen een goed evenwichtsgevoel op het paard en de kinderen leren met voltige de gangen goed kennen. Tijdens de lessen worden de kinderen goed bewust gemaakt van de gevoeligheid van de rug van het paard. De leuke en de ongedwongen wijze waarop voltige op HCM wordt gegeven heeft Sophia haar angst voor paardrijden laten verdwijnen. De voltige groep gaat ook met sprongen vooruit door deze leswijze. Haar ambitie is om echt goed te leren dressuren. Aan de ene kant is dat lastig als je geen eigen paard hebt, maar aan de andere kant leer je veel door op verschillende manege paarden te rijden. Je wordt bewust van de verschillende reacties op de hulpen die je als ruiter kunt geven. Voor Niki wordt het steeds duidelijker wat de taken van het bestuur inhouden en wil graag haar steentje hieraan bijdragen. Joke Stringer

16 Paas pas de Deux Op maandag 1 april was het weer tijd voor de traditionele en welbekende Paas pas de Deux. Er verschenen ongeveer 40 duo s aan de start, zowel manege- als pensioncombinaties. De ruiters en paarden zagen er allemaal op hun paasbest uit, de één nog origineler verkleed dan de ander. Zo waren er bijvoorbeeld roze elfjes met eenhoornpony s, stoere leger amazones, twee koks, en amazones met prachtige Venetiaanse maskers. Zelfs Spiderman en Batman deden mee! Iedereen zette zijn beste beentje voor, maar soms bleek zo een pas de deux nog best ingewikkeld te zijn. Met al die mooi versierde combinaties was het voor de jury een hele klus om te bepalen wie de winnaars zouden worden. Uiteindelijk was er in iedere categorie (manegepony, manegepaard, pensionpony, pensionpaard) een winnaar.

17 Deze winnaars streden tegen elkaar in een spannende finale om de felbegeerde Lies Brouwer bokaal. Uiteindelijk mocht de prachtige, grote beker mee naar huis met Anne van der Manden met Livius en Lisanne Haak met Kwintun. Zij wonnen de Lies Brouwer bokaal voor het tweede jaar op rij, en prolongeren hiermee hun titel! Het was een zeer geslaagde en gezellige dag! Adriënne van den Bergh

18 Delphine, een interview In Ermelo leer je geen manege-rijles geven. Je leert wel veel theorie, en over de lesopbouw en je gaat er zelf ook beter van rijden, maar echt les geven leer je er niet. Delphine is hier heel stellig in. Lesgeven moet je in je hebben. Je leert in Ermelo lesgeven aan de perfecte ruiter op het perfecte paard. En zoals we allemaal weten, bestaan die niet in de echte wereld. Op de manege heeft ieder paard zijn eigenaardigheden en trouwens, iedere ruiter ook. Als instructeur moet je ontdekken op welke manier je de afzonderlijke ruiters iets kunt leren, welke aanwijzingen je aan wie moeten geven om het beste uit de combinatie te halen. Delphine geeft nu al 19 jaar les op de manege. En dat betekent volgens mij dat zij al 19 jaar vraagbaak en steun en toeverlaat is voor haar pupillen, zodra zij haar neus op de manege laat zien. Zij weet dus onderhand wel waar ze bij de ruiters op moet letten. Er zijn er zelfs een paar die al 16 jaar een keer per week les krijgen op een manegepaard. Any Dale is voor veel mensen toch wel meer dan alleen paardrijden. Het is ook een soort warme huiskamer, een gevoel van thuiskomen. Leren rijden Toen Delphine 8 jaar oud was kwam ze met haar ouders mee naar toen nog manege Any Dale. Elke zaterdag een uur les en dan de rest van de dag met vriendjes en vriendinnetjes op de manege rondhangen.

19 Beetje spelen, beetje helpen, beetje kletsen. Waar kennen we dat van? Ze had toen al twee jaar les gehad in Ouderkerk aan de Amstel. Haar ouders reden daar ook voordat ze de switch naar Muiderberg maakten. Naar eigen zeggen was Delphine niet een uitzonderlijk goede ruiter, maar ze durfde veel. Ze mocht na een paar jaar op de nieuwe manegepony s rijden. Misschien was ze wel beter dan ze dacht? Maar rijden in de selectie zat er toen nog niet in, hoewel dat wel een soort droom was: als je daarbij hoorde... Eigen pony Door de week reed Delphine op haar verzorgpony, Hellas. Deze stond in Driemond, terwijl Delphine in Amsterdam woonde. Zij ging iedere dag met de fiets in de metro en legde het laatste stukje fietsend af. Hellas was best wel lastig. Toen hij het te bont had gemaakt wilde zijn eigenaar van hem af en kocht pa Van den Broek hem. Hellas kwam naar Muiderberg en Delphine deed al snel haar intrede in de selectie.

20 We gingen allemaal samen op concours, met de pony s samen op de vrachtwagen. Niet iedereen had toen nog trailers. Dan was je de hele dag met elkaar op pad. Je leerde elkaar heel goed kennen. Het leuke is dat ik nu lesgeef aan kinderen van mijn selectiegenootjes van toen. Voor de gek gehouden Ik wilde weten of het niet raar was om van rol te veranderen. Eerst ruiter op de manege en toen ineens, na de opleiding in Ermelo, instructeur. Maar dat is zo geleidelijk gegaan, dat het eigenlijk vanzelf ging. Alleen heeft Delphine toen wel last gehad van een stel monsters van pony s. Toen die in de gaten kregen dat ze lesgaf en dus de baas wilde spelen, zijn ze haar gaan testen. Ze hielden haar straal voor de gek. Vooral Spetter, die ze soms ook wel de Etter noemden. Die ging klieren om te zien hoe je reageerde. Daar had je je handen vol aan.

21 Uiteindelijk heeft Delphine alle soorten les gegeven, dressuur, springen, selectie, carrousel, noem maar op. Nu ligt de nadruk op carrousel en dressuur. Avontuur De borreluurtjes in de foyer na de carrouseltraining in gedachten, probeer ik halfslachtig wat sappige verhalen los te krijgen. Na het trainen worden er wel sterke verhalen verteld, niet alleen door Delphine. Maar ja, dan heb je samen hard gebuffeld en kom je wel in de stemming. Is misschien maar goed om die niet op papier te zetten. Wel vertelt Delphine over een angstig avontuur toen de helft van haar groep bij een buitenrit ineens op de A6 stond. Een passerende motorrijder vond het leuk om te testen hoe de paarden zouden reageren en liet zijn uitlaat knallen. Nou, dat vonden de paarden niet leuk.

22 Delphine wist de helft bij zich te houden, maar de andere helft van de paarden rende de snelweg op, zonder ruiters, die waren er al afgevallen. Delphine kan nu nog het rubber van de banden ruiken. De automobilisten gingen namelijk massaal op de rem staan. Daar schrokken de paarden gelukkig ook weer van, zodat ze terug naar het ruiterpad vluchtten. Bij het terugluisteren van de opname van het interview blijkt dat lang niet alles op papier terecht is gekomen. En er zijn vast nog wel onderwerpen waar we het niet eens over gehad hebben. Het is maar goed dat er een jubileum aan zit te komen. Kunnen we dat nog goedmaken. Niki

23

24

25 Informatief

26 Starten op een Concours Hippique geeft bij mij altijd extra spanning. Een CH is groter van opzet dan een normale kringwedstrijd, nieuwe gezichten en naar mijn idee, strengere jury s. En het is nog bijzonderder als zo n CH weekend op je eigen manege wordt georganiseerd. Zaterdag 27 april was het de dag voor de springruiters. Rond de binnen manege leek het op een gewone zaterdag, maar de grote vrachtwagens en de vele aanwezige trailers op het terrein gaven al aan dat er iets meer aan de hand was dan een doorsnee zaterdag. Op het zandgedeelte achter de paddock stond een fair parcours opgesteld, met een paar lastige lijnen. Er werd in de rubrieken B en L netjes gesprongen. De hindernis met de bogen gaf wat kijkerige paarden, maar geen grote problemen. Nieuw voor mij was dat het jurylid die verantwoordelijk was voor de stijlpunten, dit gelijk meedeelde samen met een positieve feedback aan de ruiters. Jan Kippers en Richard Kapteijn (gaf het commentaar) Zo konden de ruiters in de B en L dit commentaar gelijk toepassen op hun tweede te rijden parcours. En het was zeker ook leerzaam voor de kijker.

27 De zondag was voor de dressuurruiters. De buiten- en binnen manege voor de Z- paarden en M-pony s. Het achter terrein werd in beslag genomen door de overige dressuurrubrieken. Als allerlaatste combinatie van het weekend moet ik toegeven dat het nog steeds spannend was om te starten. De bodem was na 2 dagen intensief gebruik nog steeds heerlijk om op te rijden, het weer was goed, mijn paard liep lekker, ik heb dus fijn gereden. En mijn punten waren ook goed en ik moet toegeven, in mijn ogen, niet strenger gejureerd dan op een normale wedstrijd. Bij de prijsuitreiking van de M2 leerde ik nog een nieuwe traditie van RV Any Dale kennen: de kruiwagen vol met water voor de amazone die haar laatste punten in de M2 had gehaald. Nog gefeliciteerd Alda en die laatste punten haal ik wel ergens stilletjes buiten de deur. Hoewel dit niet het eerste CH was op het terrein van HCM, vond ik dit weekend bijzonder goed gelukt. De splitsing van springen en dressuur vind ik geslaagd omdat ik zo eens rustig naar het springen kon kijken en zelf ook goed heb kunnen rijden op de zandbodem. En natuurlijk dankzij al de vrijwilligers die dit CH weer mogelijk hebben weten te maken. Joke Stringer

28

29 Mr Jolanda I. van der Winden, letselschade advocaat in Muiderberg bij verkeersongelukken, bedrijfsongevallen en alle andere ongevallen tel /

30 Interview met Ben Kuiltjes Ben Kuiltjes is voor mensen die al lang op HCM komen geen onbekende, vroeger heeft hij hier van 1979 tot 1990 en 1997 tot 2002 gewerkt en sinds november 2012 is hij weer terug van weggeweest. De liefde voor de paarden begon bij Ben al op zeer jonge leeftijd. Ik woonde als jongetje van 6 in Arnhem, niet ver van een hotel vandaan waar de eigenaar 7 paarden had voor de gasten om op te rijden. Tussen deze paarden zat één klein paardje, Bruwalda, die ik altijd mocht poetsen en verzorgen en waar ik af en toe ook les op kreeg van de man die de hotelgasten begeleidde. Ben zijn interesse voor paarden was altijd groter dan andere dingen, zoals school. Op mijn 16 e ben ik het echte vak ingegaan. Op school was er niet veel met me te beginnen, ik vond het niet leuk, ik wilde de paardenwereld in! Ik ben op 16-jarige leeftijd dus begonnen bij RCA te Amersfoort, waar we een harde opleiding kregen van kolonel Nix. We kregen 25 gulden in de week en moesten 14 dagen achter elkaar werken, waarna we één dagje vrij waren en vervolgens weer 14 dagen moesten werken. We kregen daar in alles les, ook in lesgeven. Op het werk moest alles netjes zijn, daar betalen klanten ook voor. Het moet er netjes uitzien, de paarden moeten er goed verzorgd bij staan in een nette stal en dat heb ik ook altijd belangrijk gevonden. Van 1975 tot 1979 heeft Ben, samen met Joop de Jong, in Barendrecht gewerkt. In Barendrecht had meneer de Jong - want zo ging het in die tijd;; geen Joop maar altijd meneer de Jong - de bijnaam J.C. Superstar. Deze was door mevrouw Slootheer in een vrolijke bui bedacht en verwees naar zijn voorkomen en autoriteit.

31 Op 1 september 1979 zijn Joop en Ben samen naar Muiderberg gekomen. Hij zei ik ga naar Muiderberg, toen zei ik dan ga ik mee!. Vele jaren heeft Ben toen hier in Muiderberg gewerkt, maar in 1990 is hij, mede door zijn gezondheid, gestopt. Ik had besloten om op de markt te gaan staan. Bij mijn vertrek heb ik een marktkraam gekregen, die stond in de foyer achter gordijnen verstopt. Ik was heel blij met de marktkraam, heb er heel veel aan gehad!. Op de markt staan was echter ook zwaar werk, waardoor zijn rugproblemen terugkwamen en hij na 3 jaar besloot om de beveiliging in te gaan. Ondanks dat hij in deze periode geen werk had in de paarden, zijn paarden nooit uit zijn leven geweest. Hij is altijd privéles blijven geven en is altijd nog buiten zijn werk om met paarden bezig geweest. In 1997 is hij toch weer teruggekeerd naar Muiderberg om daar tot 2002 weer te werken. In dat jaar ging hij bij een oude klant werken, die in de bloemen en planten industrie zat. Na hier 10 jaar gewerkt te hebben ging de zaak failliet, waarna Ben toch weer graag de paarden in wilde. Ik wilde eigenlijk weer terug naar Muiderberg,. Toen duidelijk werd dat de zaak failliet ging heb ik opgebeld of ze nog een plaatsje voor me hadden en gelukkig konden ze me wel gebruiken! Het heeft toen nog even geduurd, maar sinds november ben ik weer terug op mijn vertrouwde plek..

32 Ondanks de vele andere baantjes is Ben altijd een echt paardenmens gebleven. Hij heeft nooit eigen paarden gehad, maar reed veel voor anderen. Hij bracht Oscar, van meneer Spee en Eoliet, van familie van Kesteren, uit in het Z dressuur. Oscar was een echt show paard. Als ik een wedstrijd had gluurde ik altijd bij degene die voor me reed en als deze dan een beetje laag tempo had, kwam ik meteen binnen in uitgestrekte draf, showen! Showen is belangrijk, zeker op wedstrijden, en Oscar was er goed in! Ik heb ook nog een keer samen met Ron Sondij die nu in de dinsdagavond carrousel rijdt (de Bonte Dinsdagavond Carrousel) een demonstratie gegeven. Ik reed op Oscar en we maakten er een showtje van, door gordijnen naar binnen komen en lichten die ons volgden, dat was erg leuk! Naast paarden rijden vindt Ben lesgeven erg leuk. Hij ging vaak kijken op grote concoursen bij het inrijden, waar er altijd wel instructeurs vanaf de zijlijn ruiters hielpen. Ook ging hij langs bij Edward Gal en Anky van Grunsven om mee te luisteren met de lessen, waar hij erg veel van leerde. Enora Sculi Tack zei in Deurne vroeger al Ben, jij wil van iedereen een hele goeie ruiter of amazone maken, je zal een paar keer je neus stoten maar ga er zeker mee door!. Dat is wel waar, het liefst wil ik van iedereen een Edward of Anky maken!.

33 Ben geeft nu de maandagochtend les en neemt soms lessen over van andere instructeurs wanneer deze afwezig zijn. Ook geeft hij privélessen. Ik wil graag de familie de Jong enorm bedanken omdat ik dankzij hun weer in de paarden kan werken, dit maakt me heel gelukkig. Enkele tips van Ben voor ruiters en amazones: Ga eens zonder beugels rijden. Let op je eigen houding en ontspan. Als je een eigen paard heb: let eens op de beenzetting van je paard. De beenzetting is heel belangrijk voor de timing van het geven van hulpen. De basis is bij paardrijden het belangrijkste, als de basis niet goed is kun je nergens op verder bouwen. Verleg je grenzen en doe oefeningen eens op een andere manier. Wissel ook veel af, zowel in oefeningen als in tempo. De opvoeding van een paard begint al op stal. Wees duidelijk en consequent, tolereer geen slecht gedrag. Wanneer je aan de hand met een paard loopt, zorg er dan voor dat deze vlot achter je aan stapt. Niki van der Wielen

34 Oranje Concours 2013! Dit jaar waren de weergoden ons gelukkig goed gezind, het was nog wat fris maar gelukkig wel droog! Zoals jullie allemaal hebben kunnen zien en meemaken hadden we dit jaar voor een andere opzet gekozen, op zaterdag het springen en zondag de dressuur. Waarom deze keuze: deelnemers willen heel graag op zand rijden en wij zijn van mening dat wij hun hiermee een betere bodemkwaliteit kunnen bieden. Nieuw was ook het live commentaar vanuit de springring van de stijljury Richard Kapteijn. Iets wat door de deelnemers als erg leuk en zeer leerzaam is ervaren. Voor ons als organisatie betekende dit nieuwe concept, duidelijk meer rust en niet of nauwelijks stress. Gelukkig hebben we opnieuw veel positieve reacties van deelnemers, publiek, officials en juryleden mogen ontvangen. Vooral veel dank aan onze sponsoren en vrijwilligers, die het wederom mogelijk hebben gemaakt om een evenement als dit te organiseren! Namens het bestuur van R.V. Any Dale Fenna de Groot

35 Foto impressie Oranje Concours 2013! Hierbij een korte foto impressie, met dank aan Marlene Meijer Cluwen, Tonny van Klooster en Fia Heere. Ab Grupper en Julius Jaspers, al jaren onze bekende gezichten bij de ingang van de springring

36 Springen voor alle leeftijden en klassen!

37 Prijsuitreiking springen door een aantal van onze sponsoren: Maarten Vooijs van The Hospitalitist Eugène Zwerink van Zwerink Schilders

38 De afvaardiging van De Rabobank Michael Meijer Cluwen van Compensa Letselschade

39 Prijsuitreiking dressuur door Fia Heere en Michael Meijer Cluwen namens RV Any Dale Ja, wij hadden ook lol, na een geslaagd weekend!

40 Carrouselseizoen 2012/2013 Dat carrousel rijden op Hippisch Centrum Muiderberg een belangrijke rol in het lesprogramma heeft is van oudsher een gegeven. Ook dit jaar werd er weer door 5 groepen hard gewerkt om mooie prestaties neer te zetten op de kampioenschappen. Nadat alle 5 de groepen van HCM vorig jaar in de top 5 van hun poules eindigden, waren de verwachtingen voor dit jaar natuurlijk hoog gespannen. Zoals elk jaar was de interne carrousel de aftrap van het seizoen. Dit jaar reden niet alleen de eigen groepen van HCM mee in deze wedstrijd maar werd er ook deelgenomen door 3 groepen van buiten (2 groepen van de Larense manege en 1 de groep van Groenendaal uit Bunsschoten). Het geheel werd beoordeeld door Maaike Smelt van Manege Zeewolde en na een spannende strijd ging de Chevalerie met de beker naar huis! Voor de mijn pony-team was het 3 weken later alweer spannend omdat zij deelnamen aan een onderlinge wedstrijd op manege de Delft in Assendelft. Aangezien hun prestatie op de interne thuis niet optimaal was, besloot hun commandant om de proef in zijn geheel om te gooien en in de drie weken tussen de interne en Assendelft moest dus een geheel nieuwe proef worden ingestudeerd. Dat de meiden van de Any Dale s Angels hierdoor extra gefocust waren bleek want zij wisten op deze wedstrijd alle 11 de concurrenten (zowel paarden als ponygroepen) ver achter zich te laten.