/KLIM BERGSPORT. magazine. juni. huttenspecial: 25 jaar chaveehut

Transcriptie

1 /KLIM EN BERGSPORT magazine juni huttenspecial: 25 jaar chaveehut 1 VERSCHIJNT ZES KEER PER JAAR - januari, FEBRUARI, APRIL, juni, SEPTEMBER En NOVEMBER - AFGIFTEKANTOOR 3500 HAsselt 1 - AFZenderadres Statiestraat 64 - zwijndrecht - erkenningsnr. P309808

2 PARTNER

3 /jaargang 6 nr. 3 juni /inhoud /5 voorwoord /6 een berghut in België? /8 een berghut verbouwen: een werk van lange adem 12/ dagboek: wirten in de Chaveehut 16/ de huttenwirten 20/ une histoire d un refuge 23/ de Tukhut 25/ een nieuwe hut: een zoektocht 26/ de Oostkantons: een impressie 28/ het leven in een berghut 30/ voetafdruk 32/ huttentocht Ötztal 37/ up2date 42/ hutten /HIGHLIGHTS foto kaft : photography Tom De Clerck

4 PARTNER

5 /VOORWOORD Reeds 25 jaar staat de Chaveehut ten dienste van bergsportliefhebbers. We willen van 2013 dan ook een feestjaar maken voor alle bezoekers en vrijwilligers van de hut. In dit themanummer van ons KBF-magazine wordt het verleden terug opgeroepen, wordt over het heden verteld en over de toekomst gedroomd. Sommigen zullen dit nummer lezen met veel nostalgie, en anderen die nog niet in de Chaveehut te gast waren, kunnen beginnen te dromen van nieuwe bergsportexploten met als basecamp de hut in Maillen. Echter niet enkel deze hutten zijn een graag bezochte uitvalsbasis. In de zomer trekken we het liefst de bergen in, waar eender welke berghut de gedroomde plaats is om te verblijven en plannen te smeden voor de komende dag. We maken jullie dan ook graag wegwijs om de perfecte hut eruit te kiezen. De OeAV en DAV reiken logo s uit aan zijn hutten, zij staan voor hoe men omgaat met mens, natuur en/of omgeving. Lees in dit nummer alles wat je altijd al graag wilde weten over het verblijf in en het gedachtegoed van berghutten. Een huttenspecial is natuurlijk niet af zonder je ook te laten kennis maken met een aantal andere hutten dicht bij huis, zoals de Refuge De Roeck, de Tukhut, En, vergeet zeker niet langs te komen op onze opendeurdag op 24 augustus... Wendy Saerens /COLOFON 5 KLIM- EN BERGSPORTMAGAZINE KBF Dit federatietijdschrift verschijnt zes maal per jaar en is een uitgave van de Klim- en Bergsportfederatie VERSCHIJNINGSDATA 2013 Begin januari (Summit 2013), begin februari, begin april, half juni, begin september en begin november. REDACTIEVERANTWOORDELIJKE Reginald Roels reginald.roels@klimenbergsportfederatie.be REDACTIEMEDEWERKERS Herman De Kegel (verbetering teksten) Luc Vandenbosch (ecologie) Louis De Geest (ecologie) Uiterste inzenddatum Artikels/teksten 2013 voor uitgave september 2013: 18/07/2013 voor uitgave november 2013: 16/09/2013 VORMGEVING, PREPRESS EN DRUK LayOut - opmaak: Reginald Roels Druk: Drukkerij Paesen - Genk PUBLICITEIT Secretariaat KBF - tel VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Tuur Ceuleers p/a Statiestraat Zwijndrecht

6 /een berghu alex liebens: Voor bergsporters zijn hutten een uitvalbasis met een strategische betekenis voor het beklimmen van bergtoppen of voor het maken van meerdaagse bergtochten. Zij zijn een aangename en aantrekkelijke plaats voor wie halt wil houden voor een drankpauze en een ideale (eind)bestemming en slaapgelegenheid waar iedere bergsporter naar uitkijkt na een dag stappen of klimmen... 6

7 t in belgie? wendy saerens De Chaveehut voldoet volledig aan deze omschrijving van wat een berghut is. Zij is zeer strategisch gelegen voor zowel klimmers als wandelaars. Als we onze klimmassieven bekijken als de te bereiken bergtoppen is de Chaveehut er helemaal door omgeven. De hut is centraal gelegen tussen Durnal, Yvoir, Pont-à-Lesse, Marche-Les-Dames, Mozet, Freyr, Beez. Ook wandelaars en mountainbikers kunnen in deze streek hun hartje ophalen. De vallei van de Bocq en de vallei Samson lenen zich tot het maken van prachtige tochten te midden van de natuur. nachtrust en een uitgebreid ontbijt weer een dagje buiten in de natuur door te brengen. De Chaveehut is niet alleen een rustpunt, maar ook een opleidingplaats. In de hut is er ruimte om theoretische scholing te geven. Standaard is een beamer en scherm aanwezig waar stageleiders, klimschoolverantwoordelijken, berggidsen,... gebruik van kunnen maken om hun scholing te geven. En als later de praktijk wordt aangeleerd zijn er langs de buitenmuren van de hut standplaatsen en zelfs een stukje klimmuur beschikbaar. De Chaveehut is voor haar gasten een plaats waar ze zich telkens een beetje op bergtocht in de Alpen kunnen wanen. Iedere bergsporter is van harte welkom om even tot rust te komen, voor een stevig avondmaal, een verfrissende douche, een lekkere pint, of een leuke babbel om dan na een verkwikkende Een berghut in België? Ja dus, ook al wonen we hier niet direct in het hooggebergte, het is een ideale uitvalsbasis voor al je bergsportactiviteiten in eigen land.

8 We nemen jullie graag mee terug in de tijd, een verhaal dat 29 jaar geleden begint. Een verhaal verteld door Norbert en Cecile en door Robert en Viviane, werkers van het eerste uur in de Chaveehut en allemaal meer dan 30, zelfs bijna 40 jaar lid van onze bergsportfederatie. Hun verhalen en herinneringen geven ons een beeld van de geschiedenis van de Chaveehut. 8 Begin jaren tachtig. Reeds vele jaren trokken Vlaamse bergsporters elk weekend richting Wallonië, om er te klimmen of te wandelen. Er was niet veel accommodatie om te overnachten, enkel het Natuurvriendenhuis in Godinne en de Samsonhut in Mozet. Daarom besloot de toenmalige VBV (Vlaamse Bergsport Vereniging) in 1983 dat er nood was aan een eigen overnachtingsplaats, waar leden goedkoop terecht konden. In de buurt van Marche-Les-Dames kwam de eerste opportuniteit. De Vézinhut was goed gelegen om de massieven te bereiken. Op het allerlaatste moment werd de aankoop afgeblazen. De plaatselijke schietclub ging pal achter de hut een kleiduifschietstand installeren. Dit leek de toenmalige voorzitter, Guy Kouwijzer, dan toch niet meer zo ideaal. In april 1984 kon de federatie op een gedwongen openbare verkoop in Assesse de loten 2A en 2B in de Rue de la Chavee kopen, zijnde de huidige Chaveehut en de naastliggende weide. Het huis had vroeger dienst gedaan als kinderhome. Het gebouw op lot 2A was op het ogenblik van de aankoop aan de binnenkant nagenoeg geheel ontmanteld, met uitzondering van de binnenmuren en de trappen was alles leeg. De kelderverdieping bestond uit een gang, een paar berghokken en een doucheruimte. De gelijkvloerse verdieping bestond uit 2 grote ruimtes met daartussen een keuken en achteraan een kapel. De bovenverdieping bestond uit 2 ruimtes: 1 grote links van de trap en één rechts van de trap. De zolderverdieping tenslotte was één grote ruimte. Het lot 2B was een weide waar op het eerste zicht niet zo veel mee aan te vangen viel gezien de hellingsgraad naar de straat toe. Naast een financiële inbreng van de leden werd ook een oproep gedaan naar alle leden om de handen uit de mouwen te steken om het gebouw om te vormen tot een aantrekkelijke weekendverblijfplaats. Zo brachten heel wat leden hun vrije weekend door in Maillen om te werken in en rond de toekomstige Chaveehut. Er werd een algemeen coördinator aangeduid. John Hermans van BPA stond een moeilijke taak te wachten. Elke club stelde een hutverantwoordelijke aan. Die persoon verzamelde dan weer een aantal werkers onder zich. Drie jaar werd er hard gewerkt in de hut. Elke club kreeg de verantwoordelijkheid over een deel van het project. De ene installeerde de verwarming, iemand anders zorgde voor de elektriciteit, een club deed de inrichting van de kamers, de bar, Op basis van een beknopt plan dat verkregen was bij de aankoop werd na zorgvuldig opmeten een gedetailleerd plan getekend door Willem Hulstaert, architect en lid van de vereniging. Op basis van dat gedetailleerde plan werd de huidige indeling bepaald. Zo werd er in de kelderdieping van een gedeelte van de doucheruimte een stookkelder gemaakt waar de centrale verwarmingsketel en de warmwatergeisers moesten komen. De rest werd omgebouwd tot 4 doucheruimtes met omkleedgedeelte. Op de gelijkvloerse verdieping werd aan de trap een doorgang gemaakt naar rechts om zo een deur naar de refter te maken. Dit nam ongelooflijk veel werk in beslag want die muur was opgetrokken uit natuursteen. De deuropening tussen de keuken en de refter werd gedeeltelijk dicht gemaakt om zo een doorgeefluik te bekomen. In de toekomstige bar werden halverwege 2 muurtjes gebouwd om deze ruimte in 2 delen op te splitsen en aan de linkerkant werd een schouw gebouwd. Van de 3 deuren in het tweede gedeelte werd slechts 1 behouden, de middelste. De 2 andere werden omgevormd tot ramen. In de keuken stond nog een kookfornuis tegen de achterste muur (waar nu de diepvrieskist staat) en dat werd nog tijdelijk behouden. De vroegere kapel werd omgevormd tot toilettenruimte wat echter tot gevolg had dat er nieuwe afvoerleidingen dienden voorzien te worden. De huidige trekkerskeuken was dan een simpel afdak waar vuilnis gestapeld werd. Op de eerste verdieping werden kamers, sanitaire ruimtes voor dames en voor heren en een toilet gemaakt. In het rechtse gedeelte werd eerst een muurtje bijgezet zodat het huidige jeugdlager vorm kreeg. En daardoor kon ook een wirtenverblijf gemaakt worden wat echter geen prioriteit kreeg. Op de zolderverdieping diende niets ingrijpends te worden gedaan. Norbert, die toen een zelfstandige aannemer was, kwam op vrijdag thuis van de dagtaak, laadde in zijn bestelwagen allerlei materialen en vertrok met vrouw en kinderen naar Maillen. Zo ook Robert en Viviane, samen met hun zoon Wim, toen nog maar net 2 jaar. De zomermaanden verliepen vlot maar eens de winter gekomen, was dit alles minder evident. Er was immers nog geen verwarming.

9 /een berghut verbouwen een werk van lange adem bart vercruyssen wendy saerens 9

10 10

11 Zo werd de eerste ruimte, onder het huidige afdak, met grote plastiekvellen afgeschermd tegen de koude. Toen was daar nog een schouw zodat er daar een kacheltje werd gezet om toch enige warmte te kunnen bekomen. Iedereen had een matje en een slaapzak mee. In de volgende 4 jaren vorderden de werken langzaam want alles werd bijna uitsluitend in de weekends gedaan, met gekregen of zeer goedkoop opgekocht materiaal. Alle werkers gebruikten eigen werkmateriaal. Tegen het einde van de zomer van 1988 was de Chaveehut in een zodanige staat dat de opening in het najaar kon voorbereid worden. Dit betekende echter niet dat de werken volledig waren afgerond. Zo was het wirtenverblijf nog nagenoeg onaangeroerd. De officiële opening vond plaats in oktober 1988 en de eerste wirten waren Hubert Hofflack en Chris Caes. Tegen de lente van 1989 zou het wirtenverblijf zijn huidig uitzicht krijgen. Later zou ook nog het terras aangelegd worden en het buitentoilet geïnstalleerd worden. Toch waren er af en toe ook duurzame werken. Zo werd het ganse dak van het hoofdgebouw in één week vernieuwd (isolatie, nieuw onderdak en waar nodig nieuwe leien, nieuwe dakgoten). Zoals reeds eerder aangehaald werden de toiletten op een andere plaats geïnstalleerd. Dit had tot gevolg dat er ook nieuwe afvoerleidingen dienden voorzien te worden. Er werd een septische put tussen de oprit naar de weide en de trap naast het gebouw gestoken. De eerste poging om deze septische put in het gat te steken mislukte: de ketting, waaraan het betonnen gevaarte hing, brak waardoor de put vernield werd en er puin diende geruimd te worden. De tweede poging was wel succesvol maar dan begon het harde werk pas: dwars over de binnenkoer diende een sleuf gegraven te worden om de toiletten te kunnen aansluiten. De ondergrond was zeer hard en zat vol stenen, wat dit tot een zeer zwaar labeur maakte. Aangezien er ook nog een afvoer van het toilet op de eerste verdieping diende te worden aangesloten, zorgde dit voor enige complexiteit. De Chaveehut in zijn huidige toestand is tot stand gekomen dank zij de hulp van zeer veel mensen die onbaatzuchtig vele uren hebben opgeofferd en de Chaveehut maakten tot wat ze nu is. Dank aan allen die bij deze verwezenlijking een deel voor hun rekening namen! Ondertussen werd er ook binnen gewerkt: de bar werd ingericht en er werden twee mooie kachels geïnstalleerd die gemaakt werden door een smid uit Maillen. Op de eerste verdieping ging alle aandacht naar het gedeelte links. Daar werden twee sanitaire ruimtes ingericht, met allemaal gerecupereerde materialen uit afbraakwoningen, en de vier huidige kamers. Aan de buitenzijde werden om veiligheidsredenen twee ladders aangebracht die konden dienst doen als vluchtweg in geval van nood. In de refter werd een deuropening gemaakt die toegang gaf tot de huidige trekkerskeuken. Het vroegere afdakje werd omgevormd tot een lokaaltje waarin ook verwarming, water en gas voorzien werd. In heel het gebouw werd centrale verwarming geïnstalleerd, maar al snel zou blijken dat de verwarmingsgeisers onvoldoende groot waren om een dergelijk groot gebouw te verwarmen. Er werd nagenoeg overal nieuwe elektriciteit aangebracht en nood- en nachtverlichting werd voorzien. Ook werden er nieuwe waterleidingen gelegd en voor het gebruik van het grondwater werd een sterke pomp geïnstalleerd die het ganse sanitaire gedeelte op het gelijkvloers en de wasbak buiten kon bedienen. 11 De weide werd met behulp van een bulldozer in een mooie horizontale vlakte herschapen waarbij de afgegraven grond gebruikt werd om een hoger gelegen horizontaal gedeelte te creëren. Zo werd een mooie ruimte voorzien om een tentje op comfortabele wijze op te zetten. Beetje bij beetje vorderde het werk. Dit samenwerken aan een gezamenlijk project heeft een sterke band gesmeed tussen de verschillende clubs.

12 /WIRTEN IN DE CHAVEEHUt: een team met een roeping 12 De Chaveehut wordt uitgebaat door een team van vrijwilligers, de wirten. Bart en Gonda zijn de hoofdverantwoordelijken binnen dit project. Zij beschikken over een team van ongeveer 50 personen. Wekelijks zijn zij met 2 tot 4 wirten aanwezig om te hut open te houden. Van vrijdagavond 8 uur tot zondagmorgen 11 uur ontvangen zij alle gasten, voorzien hen van een slaapplaats en maaltijden, en bedienen hen in de bar. Graag laten we je even meelezen in hun dagboek... bart vercruyssen gonda martens DAGBOEK Vrijdag Goedenavond, welkom in de Chaveehut. Jullie hebben gereserveerd voor 4 personen op het lager, met ontbijt en avondmaal. Oké, dat is in orde. Ik zal je even wegwijs maken in onze hut. Het is nog ochtend, toch oefenen we al even onze openingszin voor vanavond. Wat kijken we er naar uit om straks weer naar de hut te vertrekken. Het wordt een druk weekend waarbij nagenoeg alle slaapplaatsen binnen zijn ingenomen en er ook nog een paar reservaties zijn voor tenten op de weide. We zijn dan ook met vier wirten. Op vrijdagnamiddag doen we al de dringendste boodschappen. Met een auto volgeladen vertrekken we vrijdag in de vooravond naar Maillen. Raar, maar het zien van de hut voelt, na al die jaren regelmatig wirten, altijd een beetje aan als thuiskomen. Gordijntjes open doen, vlag hangen, rondgang om te kijken of het weer van afgelopen week niet voor problemen heeft gezorgd en dan de verwarming aanzetten. Oei! probleempje: geen reactie. Na wat controleren en proberen toch maar de technieker gebeld die het euvel snel komt verhelpen. Ondertussen is de houtkachel in de bar al aangemaakt zodat het daar al gezellig warm is. De houtvoorraad wordt aangevuld. Voor de tweede maal wordt er een boodschappenlijst opgesteld, zodat we op zaterdagmorgen niet te veel tijd zouden verliezen. Er zijn veel maaltijden en lunchpakketten besteld zodat onze lijst alsmaar langer wordt. Rond 20.00u komen de eerste gasten toe. De drukte komt er aan: inschrijvingsformulieren invullen, slaapplaatsen toewijzen, drankjes schenken, babbeltje maken, enz. Op vrijdagavond zijn er geen warme maaltijden voorzien, maar kan je wel soep of een snack krijgen. Als wirt den bar doen is niet alleen drankjes schenken, maar ook met een bak lege flesjes meermaals naar de kelder lopen en de voorraad in de koelkast terug aanvullen, of tips geven over wandelingen, enz.

13 In de keuken wordt ondertussen het dessert voor zaterdag klaargemaakt. Chocolademousse is dubbel zo lekker na een nachtje in de koelkast. Verder nog de steeds terugkerende taken uitvoeren: de bestelling voor de bakker doorbellen, de ontbijttafel dekken, de post doornemen, enz... Om middernacht nog een laatste rondgang: deuren afsluiten, lichten uit, nachtverlichting aan en de wekker zetten... De mensen zakken na een sportieve dag terug af naar de hut. Zowel in de bar als in de keuken wordt een tandje bij gestoken. Rond half zeven kan iedereen aan tafel. Onze ploeg krijgt een staande ovatie als dank. En geloof ons, dat doet deugd! De keuken lijkt wel op een slagveld. Ook deze keer krijgen we spontane hulp van een aantal gasten! Ondertussen is het gezelligheid troef in de hut: leuke babbels, straffe verhalen, verbroedering onder de verschillende gasten die toch bijna allemaal bergsporters zijn. Er worden gezelschapsspelletjes gespeeld en de houtkachel geeft een gezellige warmte. De bar draait op volle toeren, de rode wijn raakt op. In de keuken wordt nog lekkere broodpudding gemaakt voor het lunchpakket van zondag. De wasmachine laten we nog maar eens draaien. Om middernacht is het bedtijd en gaat de bar dicht. Maar als goede huisvader is de wirt soms wat soepeler en geeft een half uurtje extra. De wirten zelf gaan een uur later slapen maar eerst nog de tafels dekken voor het ontbijt de volgende morgen. Zaterdag Wirten heeft een groot voordeel: je bent vroeg wakker! Koffie zetten, broodmandjes vullen, broodbeleg op tafel zetten en voor de eerste maal in een hele reeks goede morgen wensen aan de gasten. Terwijl iedereen aan de ontbijttafel zit en de plannen voor de dag overloopt, worden de gevraagde lunchpakketten klaar gemaakt. Eén van de aanwezige groepen ruimt zonder te vragen netjes de tafels af en brengt alles naar de keuken. Attent van hen en een grote hulp voor de wirten. De stapels borden, tassen en bestek worden professioneel door de vaatwasmachine afgewassen. Na een uurtje is de keuken opgeruimd. Half 11. Hoog tijd om naar de Colruyt in Jambes te rijden. Er worden 2 grote karren gevuld. Rond half één zijn we terug in de hut. Op zaterdagmiddag is in de refuge de keuken the place to be! Het gaat er gezellig aan toe tijdens het bereiden van het avondmaal. Er wordt soep gemaakt en van de pompoenen creëren we griezelige gezichten die s avonds met wat theelichtjes ook buiten de hut sfeer zullen brengen. Groentebordjes en saus maken, vlees voorbereiden, 500 kroketten voorbakken, tafels dekken. Met een gezellig muziekje op de achtergrond, vliegt de tijd snel voorbij! Ondertussen worden er door de andere wirten nog wat klusjes opgeknapt: defecte lamp vervangen, hout klieven, matrasovertrekken vervangen waar nodig, wc-papier aanvullen, naar de glascontainer rijden, de wasmachine laten draaien en de strijk doen. Er is altijd wel wat te doen. Jammer van het té natte gras want de weide is dringend aan een maaibeurt toe. Maar dat zal dan wel tijdens de komende week door Linda en Theo gedaan worden. Zondagmorgen Ochtendstond geeft werk in de handen! Het scenario herhaalt zich: ontbijttafel en lunchpakketten in orde maken, afwassen en iedereen de kassa laten passeren. De gasten worden bedankt en uitgewuifd. De wirten kunnen starten met een laatste takenlijst: de afrekening maken, vuilniszakken buiten zetten, kamers controleren, het lager vegen, toiletten reinigen en papier aanvullen, de bestelling voor de brouwer en de boodschappenlijst voor de volgende wirt opmaken en doorfaxen, de koelkast aanvullen, planten water geven, hoeveelheid gas in de tank controleren, elektrische apparaten uitschakelen, de vlag binnenhalen en nog zo wat van die kleine dingen u. Het was een goed weekend: de gasten waren tevreden. Wij, de wirten, pakken onze eigen spullen weer in en sluiten af. We zijn moe maar voldaan. Ondanks onze eigen drukke agenda s maken we tijd om te wirten. Wie zelf eens een weekendje wil meedraaien om te weten of wirten je ligt, laat iets van je horen! Wirten : gewoon leuk om te doen! 13

14 /de huttenwirten wendy saerens 14 Het gebeten zijn door de bergsportmicrobe geef je door van vader op zoon, van moeder op dochter. Gezinnen die graag tijd doorbrengen in de bergen dragen deze ervaringen mee voor de rest van hun leven. Eens de microbe je in het bloed zit kan je er niet meer aan weerstaan en geef je je passie weer door aan je kinderen. Ook het leven in de Chaveehut maakt hier deel van uit. Op dit moment is er reeds een derde generatie die zich volop uitleeft in de hut en geniet van sterke verhalen aan de toog, van wandelen en klimmen in de buurt van de hut. Robert Verberckmoes is werker van het eerste uur in de Chaveehut. Hij bouwde in de beginjaren de hut mee op tot wat hij nu is geworden. Samen met zijn vrouw Viviane brachten zij vele weekends door in Maillen. Hun zoon Wim, die tijdens die periode een kleuter was, is nu wirt in de Chaveehut, samen met zijn vrouw Kim houdt ook hij sinds vorig jaar de hut open. Hun zoon Jasper van zes geniet duidelijk van die weekendjes in de hut. De Chaveehut die mee door zijn grootvader werd opgebouwd en bemand wordt door papa is voor hem een bijzondere plaats om te verblijven. Dat worden 3 generaties straffe Chaveeverhalen. Maar hoe kom je er toch toe om huttenwirt of werker te worden. Wat drijft deze leden? Hoe zijn ze er mee begonnen? Dat verdient een interview met zes wirtenkoppels over het hoe, het wat en het waarom. Indien je binnenkort een weekendje op bezoek bent in de hut is de kans groot dat één van hen je begroet. KBF: Hoelang zijn jullie al wirt in de Chaveehut? Bart & Gonda: Al 13 jaar zijn we huttenwirt. Jan & Nicole: Wij zijn gestart op 11 november 2005, 8 jaar dus. Bernard & Rita / Ludo & Kristien: Vanaf 2010 zijn we vaste medewerkers geworden. Norma & Kris: Wij zijn wirt sinds ongeveer en een aantal jaren verantwoordelijk geweest voor de hut. Cor & Joke: 4 jaar, sinds Met onze aanmelding verrasten wij het bestuur en zij moesten er even over nadenken, waarop Kris antwoord was: in vorige eeuwen behoorde dat stuk waar ge woont toch bij België. Jasper: De hut is mee opgebouwd door mijn grootvader, en nu is mijn papa ook huttenwirt.

15 bergsport: een levensstijl KBF: En hoe meer huttenwirten, hoe leuker het samenwerken wordt. We hebben jullie er heel graag bij in het team. Hoe zijn jullie er eigenlijk mee begonnen? C & J: Onze eerste contacten en ervaringen met de Chaveehut en de wirten dateren uit de tijd dat we in België gingen klimmen. Onze collega-klimmers sliepen op de bivakweide nabij de rotsen van Freyr. Zij hechtten veel belang aan het gevoel van vrijheid, de mogelijkheid om lekker je eigen potje klaar te maken en een biertje te drinken in het café aan de overkant. Bovendien was het goedkoop. De Chaveehut was onze biotoop: warmte s avonds, gezellige mensen om ons heen en een bed in plaats van slaapzak en matje. We apprecieerden echter vooral de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de wirten: actieve mensen die altijd hun best deden een maaltijd voor je te serveren en een slaapplaats te zoeken, ook al was de hut al volgeboekt. KBF: Was het zo voor jullie allemaal? De hut zien en dan graag mee in de werking stappen? J & N: Voor ons wel in ieder geval. We hadden al een paar keer spontaan geholpen met enkele wirten. Daardoor begon het serieus te kriebelen. Hetzelfde jaar zijn we ermee gestart en sindsdien raakten we eraan verknocht. B & R / L & K: Bij onze eerste kennismaking met het wirten kregen we direct een bomvolle hut voorgeschoteld. De leiding was toen in handen van de anciens Bart, Gonda, Jan, Nicole en Ilse. Het ganse concept en de manier van werken in de hut gaf ons een goed gevoel. Na de tweede wirttest, samen met de Nederlandse groentjes Cor en Joke, was de kogel door de kerk: we werden wirt in de Chaveehut. N & K: Toen we op bezoek waren in de hut zagen we het enthousiasme van de wirten (o.a. Agnes, Dirk, Marcel, Annie, Annemie, Frans, Veerle, Patrick, ), en toen begon het al wat te kriebelen. Op een keer hadden we een overnachting in de hut geboekt, maar stonden voor een gesloten deur. Oei crisis, te weinig wirten. Maar Leo Van Hengel, de toenmalige voorzitter, zocht (zoals altijd) vlug een oplossing en vroeg of wij de hut even in t oog wilden houden. Natuurlijk wilden we dat. En zo werden we wirt. B & G: Bij ons is het eigenlijk helemaal anders gelopen. Jaarlijks gingen wij in de Alpen op huttentocht en toen al vonden wij het leven in en rond een berghut fascinerend. Een hut in de Alpen uitbaten, onze droom, was echter omwille van professionele redenen niet mogelijk. Vele jaren later ontmoetten we Norma en Kris op een stagebeurs. Zij bemandden de stand van de Chaveehut en konden ons door hun enthousiasme overtuigen om wirt in de hut te worden. Toen zij de fakkel als verantwoordelijken wilden doorgeven, kwam men bij ons terecht en de toenmalige voorzitster Lus Van den Bossche kon ons overtuigen. 15 Nicole en Jan: De hut is onze tweede thuis geworden. We zijn graag onder de mensen en hen verwennen is onze passie. We krijgen er dan ook veel voor terug. De gasten appreciëren wat je voor hen doet en dat merk je aan hoe ze met je omgaan.

16 Joke en Cor: Een inmiddels goede vriend uit Antwerpen zegt op een avond, genietend van zijn Orval: Weet je wat het ergste is wat nen Vlaming kan overkomen, dat er nu nen Hollander achter de tap staat in de Chaveehut. Gelukkig is hij niet weggebleven en hebben we ondertussen al vele leuke avonden met hem en zijn vrouw beleefd KBF: Iedereen weet dat het dikwijls superdruk is in de Chaveehut. De wirten moeten er hard werken om heel de hut goed te laten draaien. Waarom doen jullie dit werk zo graag? B & G: In de Chaveehut kom je bergsporters tegen die in het dagelijks leven allerhande beroepen uitvoeren: postbodes, wegenarbeiders, dokters, tandartsen,. Ze komen tevens uit alle windstreken:van de kust tot Limburg, tot zelfs over de landsgrenzen. In de hut maakt dat echter geen verschil, ze zijn allemaal gebeten door de bergsportmicrobe. Het is zeer leuk om onder gelijkgestemden te zijn. J & N: De hut is onze tweede thuis geworden. We zijn graag onder de mensen en hen verwennen is onze passie. We krijgen er dan ook veel voor terug. De gasten appreciëren wat je voor hen doet en dat merk je aan hoe ze met je omgaan. B & R / L & K: Sinds ons pensioen hebben we meer tijd en kunnen in de week schoolgroepen begeleiden. Vooral de toffe sfeer van het bergsportpubliek spreekt ons geweldig aan. Het is soms hard werken en een beetje chaotisch, maar we gaan altijd met een voldaan gevoel naar huis. 16 C & J: We werken graag voor enthousiaste jongeren met een sportieve achtergrond. Maar eigenlijk waarderen we alle lieve Vlamingen en aardige Nederlanders die in de hut logeren. De wirten zijn een enthousiaste groep mensen die er al jaren in slagen de hut open te houden op basis van vrijwilligheid, en dat vinden wij een prachtig initiatief. N & K: Niets moet, alles mag. En we kunnen iets doen voor de bergsport die veel te bieden heeft voor de sportievelingen die positief in het leven te staan. Gonda en Bart: In de Chaveehut kom je bergsporters tegen die in het dagelijks leven allerhande beroepen uitvoeren: van postbodes, wegenarbeiders tot dokters en tandartsen, en uit alle windstreken: van de kust tot Limburg en tot over de landsgrenzen.

17 Kris en Norma: Wij hebben veel pleziertjes en verdrietjes gehad in de hut,ongelooflijke verhalen gehoord aan de toog. Hoe later het werd hoe hoger de bergen, en hoe meer achtduizenders er werden beklommen. Bernard, Rita, Kristien en Ludo: Onze doelstelling: Als enige Antwerpenaren voelen wij ons wat eenzaam in het wirtenwereldje, daar willen wij iets aan doen! KBF: Wat vinden jullie het belangrijkste dat de Chaveehut te bieden heeft aan haar gasten? B & G: De gastvrijheid en de prachtige ligging. J & N: De gezellige drukte! B & R / L & K: De Chaveehut is een prachtige plaats in een natuurlijke omgeving. Ze is centraal gelegen tussen de klimmassieven, met wandelen en mountainbiken als alternatief. 17 C & J: Op de eerste plaats een goed onderdak met een betaalbare maaltijd, daarnaast de gastvrijheid die daar bij hoort. Wij noemen het altijd: veel voor weinig geld! Het is ook een ontmoetingsplaats voor sportieve mensen. De Chaveehut ligt op een prachtige plaats en is een ideale uitvalsbasis voor sporters die actief willen zijn in de Ardennen. K & N: De hut heeft veel te bieden:een warm nest en een contactplaats voor alle clubs, klimmers, rotskuisers, wandelaars. lesgevers,. Dit vinden wij de hoofdzaak.

18 18 PARTNER

19 opendeurdag 25 jaar 24 augustus 2013 chaveehut 13u30-17u00 animatie / infostanden Rue de la Chavee Maillen 19 iedereen welkom! info volgt later op en in nieuwsbrief

20 Op 10 november 1967 opende de refuge voor de eerste keer haar deuren. Het onderhoud werd door de leden uitgevoerd die onder het toezicht van de weekendverantwoordelijke ervoor zorgden dat de refuge weer netjes verlaten werd. Toch bleef deze hut voor vele leden onbekend: de klimmers beëindigden in november hun klimactiviteiten, wandelen was voor hen niet weggelegd. In het federatietijdschrift werd er dan ook voor de hut reclame gemaakt, en wel met volgende omschrijving die nog steeds van toepassing is: Op de zolder van onze refuge kunnen zo n 45 man slapen: wel moet er voor een matras en slaapzak gezorgd worden. Denk eraan dat het er in de winter heel koud kan zijn! Beneden zijn de toiletten, wasgelegenheid en de keuken. Zelf breng je een vuurtje mee zij die vergeetachtig zijn kunnen tegen een kleine vergoeding het gasfornuis gebruiken. Gegeten wordt in de gezellige grootste bed un refuge... /une histoire herman bovee fotos : paul verzele In de jaren 60 kenden de winters in de Hoge Venen nog veel sneeuw en trokken een groep BAC ers er met de langlaufs geregeld op uit. Meestal overnachtten ze op de Botrange, waar de cafébaas toelating gaf in het plaatselijk museum, vol met opgezette dieren, de slaapmatjes uit te rollen. Na uren tooghangen zorgde dit steeds voor de nodige sfeer! Maar dit was geen blijvende optie. Een van de leden, Henri De Rijck bracht de oplossing: hij had in Ovifat een leegstaand boerderijtje gevonden. 20 Van buitenaf gezien, leek het leeg te staan. We konden enkel naar binnen staren door een stukgeslagen glas, de andere vensters waren voorzien van mat glas ofwel glazen zo smerig dat ze ondoorzichtig waren geworden. Voor zover we konden zien dachten wij er wel iets van te kunnen maken, schreef Josef De Roeck in de uitgave van BOBA 1977 uitgave 12. (Boba was het magazine van de toenmalige Belgische Alpenclub). Henri wist de eigenaar op te sporen en kreeg de sleutel. Een eerste inspectietocht maakte al snel duidelijk dat er veel werk aan de winkel zou zijn. Groot was onze verbazing, ja zelfs ontgoocheling toen we het interieur wat nader bekeken. Het was een smerig boeltje! Maar de gedachte een eigen stek in deze streek te hebben haalde het: een overeenkomst voor 9 jaar huur werd ondertekend. Gedurende weken werd met tientallen mensen aan de hut gewerkt. Voornaamste taken: honderden kilo s vuil naar buiten sleuren, water- en elektrische leidingen leggen, de zolder met karton en plastiek isoleren, schuren, schrobben en verven.