ROOTZ Theorie Over de training 3

Transcriptie

1 ROOTZ Theorie ROOTZ Theorie 1 1. Over de training Voorbereiding door de cursist Interview met een niet-christen Het leren van de theorie Voorbereidingsrooster Verantwoordelijkheden 5 2. Wat is Rootz? 7 3. Gespreksboom Inleiding Voordat het gesprek begint Vertrouwen winnen Hun godsdienstige achtergrond Onze gemeente Persoonlijke ervaring De diagnosevragen Het evangelie Genade De mens God Christus Geloof Het antwoord De controlevraag Implicaties Beslissingsvraag Beslissingsgebed Zekerheid Nazorg (direct) Christus levende aanwezigheid Zijn geschreven Woord Zijn gave van het gebed Zijn familie Zijn plan voor je leven Nazorg (1e week en blijvend) Blijvende vriendschap Hun godsdienstige achtergrond en je gemeente Persoonlijke ervaring Diagnosevragen Blijvende nazorg Tegenwerpingen 46 1

2 Houding Methoden Voorbeelden Illustraties 50 Geschenk van een vriend 50 Investeren in de relatie 50 Boek van de zonde 50 Overname van het boek van de zonde 50 Ontrouw 51 Een peuter 51 De bankrover 51 Tetelèstai 51 De sleutelbos 52 De trein 52 De acrobaat 52 De stoel 52 Genade als multiplexplaat 53 De gids 53 De voetballer Bijbelteksten Oude testament en de evangeliën Brieven uit het nieuwe testament Extra Het maken van bezoekafspraken Do's en Don'ts 57 2

3 1. Over de training Deze training duurt 1 weekend (vrijdagavond tot zondagavond) Er zijn door het jaar 4 weekenden wanneer je als E&R lid kunt deelnemen aan deze cursus. Per weekend kunnen maximaal 18 E&R leden deelnemen. De terugkom dag mag je eventueel ook van een andere groep meemaken. Commitment: Twee week van te voren krijg je een overzicht van dat wat je moet doen voor de voorbereiding. Al deze punten hierover vormen samen deze training. Rond je de training met een goed gevolg af, dan kun je zeggen: Ik ben ROOTZ getraind! Wat kost een weekend jou? 15 euro voor locatie en catering 6 keer ongeveer een uur voorbereiding; lezen en leren Een weekend van vrijdagavond tot zondagavond Gesprekken met niet-christenen Thuisopdrachten Je buddy Terugkomdag (zaterdag) ROOTZ is een training van Dteg. ( Harold Meerveld (o.a. Gemeentestichter in Maastricht) en Antje Robbe (o.a. Missionair werker bij StroomAmsterdam) zijn de trainers. Dit worden de eerste ROOTZ trainingen die worden gegeven! We zitten in een pilot-fase. Wil je met ons meebidden, meepraten, of gewoon meer weten, kijk dan eens op Voorbereiding door de cursist Interview met een niet-christen Het houden van een interview is bedoeld om zelf meer te weten te komen. Het doel is je een beeld te vormen van deze persoon. Stel dus tijdens het interview vragen. Ga niets uitleggen of verdedigen, maar probeer juist zoveel mogelijk van de ander te weten te komen. Wat beweegt hem of haar? Vraag dóór! Bereid je voor door de vragen die je wilt stellen op te schrijven. Stel de vragen die jou zelf ook interesseren. Je wilt immers een beeld krijgen van de ander. Probeer ook na te gaan hoe je vragen op een niet- christen overkomen. Mogelijke vragen zijn: Wat is volgens jou een christen? Waarin verschillen christenen van niet-christenen? Heb je wel eens iets van God ervaren? Wat heb je met God/Jezus? Wat is heel belangrijk in jouw/uw leven? Wat drijft of motiveert jou/u? Wat houdt je/u op dit moment bezig? De ervaring is dat veel mensen het erg leuk vinden om geïnterviewd te worden! Geef ook aan of het om een man of vrouw gaat, en vermeld de leeftijd en het beroep. Je bent vrij in de manier waarop je verslag doet van het interview. Dit kan samen met degene die je hebt geïnterviewd. 3

4 Maar je kan ook na het interview een verslag ervan schrijven. Stuur het resultaat per naar je trainer. Zie hier voor een aantal diverse voorbeelden van interviews uit de cursus Graag in Gesprek Het leren van de theorie Het leren van de gespreksboom is een belangrijk onderdeel van de training. Het lijkt erg schools. Je eerste ervaringen met deze training zullen die gedachte ongetwijfeld oproepen. Onthoud dat het om een raamwerk gaat, een kapstok die je nodig hebt om een lijn in het gesprek aan te houden. De praktijk is oneindig gevarieerd en de gesprekken zijn daarom nooit gelijk! Daarom juist is het noodzakelijk dat voor jou duidelijk is wat je gesprekspartner behoort te weten om tot geloofsovergave te komen. Vergelijk het uit je hoofd leren van de gespreksboom met het aanleren van andere vaardigheden. Pianospelen begint met wat basiskennis, het aanleren van de toonladders, het onder de knie krijgen van de juiste houding van je pols en van de aanslag van de toetsen. Met deze kennis en vaardigheden kun je daarna prachtige dingen improviseren. De praktijk leert dat iedereen het schema kan aanleren. Mensen die niet kunnen lezen, kunnen met behulp van audiovisuele middelen aan de cursus meedoen. De een doet er wat langer over dan de ander. Het is het beste om elke dag de gespreksopzet even door te nemen. Als je het lastig vindt om de gespreksboom in je hoofd te zetten, onthoud dan dat het hele EE-verhaal maar over vier vragen gaat: Sluit ik aan bij de leefwereld van m'n gesprekspartner? Is het evangelie voldoende duidelijk voor hem? - de inleiding - het evangelie Mag ik hem vragen of hij zijn vertrouwen op Christus wil stellen?- het antwoord Wat heeft hij nodig aan verdere begeleiding? -de nazorg Leer de brugzinnen woordelijk. Die zijn goed doordacht. Zij zorgen voor een goede overgang tussen de verschillende gespreksonderwerpen. Zorg altijd voor een heldere overgang, ook als je later je eigen woorden gebruikt. De bijbelteksten zijn vaak lastig om te leren. Ze worden in het gesprek lang niet altijd - en zeker niet allemaal - gebruikt. Het is wel belangrijk om die paraat te hebben. Vooral mensen met een kerkelijke achtergrond hebben de behoefte om samen de bijbel te openen. Het volgende kan helpen om de teksten goed aan te brengen: memoriseer begrijpend memoriseer binnen de context memoriseer de tekst met de tekstverwijzing (voorbeeld: Johannes 3:6 - Wat uit het vlees geboren is, is vlees en wat uit de Geest geboren is, is geest - Johannes 3:6) memoriseer door herhaling memoriseer door zoveel mogelijk zintuigen in te schakelen (hardop, opschrijven) memoriseer voor iemand anders gebruik wat je memoriseert stel een doel (voorbeeld: deze week drie teksten). Goede, boeiend vertelde illustraties onderstrepen wat je bedoelt. Een illustratie is een kort verhaal, een voorval of een gebeurtenis waarmee je op ongedwongen wijze een diepere waarheid overdraagt. Jezus gebruikte voortdurend illustraties. Denk bij het gebruiken van illustraties aan het volgende: probeer te begrijpen wat een illustratie wil zeggen 4

5 let erop dat je de illustratie op de juiste plaats en op de juiste manier vertelt leer de illustratie niet woordelijk uit je hoofd probeer met woorden te schilderen zodat je laat zien wat je zegt laat je gezichtsuitdrukking en je gebaren aansluiten bij wat je vertelt gebruik geen illustraties waarbij je jezelf ongemakkelijk voelt gebruik eigen illustraties Voorbereidingsrooster Deze krijg je minimaal 2 week voor de training begint Verantwoordelijkheden De training is niet iets wat je er even bij doet en je verder onberoerd laat. De training kan behoorlijk veel impact op je hebben en je visie en houding veranderen. Je gaat ontdekken welke verantwoordelijkheden God je gegeven heeft, maar zonder onder die last te bezwijken. Het gebod van de HEER is alleen zwaar voor wie zich daartegen verzet. Je hebt een verantwoordelijkheid richting God. De drijvende kracht achter evangelisatie is God de Vader, de Zoon en de heilige Geest. De Vader heeft zijn Zoon in de wereld gezonden die zijn Geest heeft uitgestort om zijn volgelingen zonder vrees de wereld in te sturen. Je bent getuige van Christus omdat je bij hem hoort. Het is daarom van wezenlijk belang dat je bij het uitoefenen van deze taak heel dicht bij hem blijft. Hijzelf heeft ons een belofte gegeven met een waarschuwing: Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen (Johannes 15:5). Het is belangrijk om te beseffen dat je niet bezig bent je eigen rijkje op te bouwen, maar het koninkrijk van God. Je mag ernaar streven om effectief het evangelie te communiceren. Tegelijkertijd verwacht je alle zegen van boven. Je hebt een verantwoordelijkheid richting jezelf. Het leven dat je anderen aanbiedt, komt uit de bron, niet uit jezelf. Jezus zei: 'Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft, zo zegt de Schrift' (Johannes 7:37-38). Jezus geeft je het levende water opdat jij, op jouw beurt het water aan anderen kan geven. Je mag nooit vergeten uit deze bron te putten om te voorkomen dat je droog komt te staan en uit teleurstelling, wanhoop, irritatie en frustratie gaat afhaken. Wees alert op alle mogelijkheden die God je geeft om het evangelie door te geven, maar wees niet minder ontspannen. Vertrouw er op dat God zal doen wat hij goed vindt. Door zo te handelen, ben je een voorbeeld voor nieuwe gelovigen en mag je hen oproepen jouw voorbeeld te volgen (1 Korintiërs 11:1). Je hebt een verantwoordelijkheid richting de gemeente van Christus. De belangrijkste basis voor evangelisatie is de plaatselijke gemeente. Dit heeft tot voordeel dat nieuwe gelovigen onmiddellijk in een gemeenschap worden opgenomen. Je mag ernaar verlangen dat je niet alleen mensen naar de gemeente van Christus mag leiden, maar ook dat ze gaan groeien in hun geloof en hun plaats binnen de gemeente gaan innemen. De gemeente is de sleutel voor geloofsgroei. Een gezonde gemeente brengt gezonde gelovigen voort. Je krijgt de nieuwe gelovige die je zelf als gemeente bent. Hecht je waarde aan inspirerende samenkomsten, waardevolle relaties, goed onderwijs en het dragen van verantwoordelijkheden? Als je die uitstraling hebt, zullen nieuwe 5

6 gelovigen dat voorbeeld volgen. Daarom voel je je verantwoordelijk voor de gemeente en zet je je in om samen een gezonde gemeente van Christus te zijn. Je hebt verantwoordelijkheid richting je naaste omgeving. Het is belangrijk dat je naaste omgeving achter je staat en het er mee eens is dat je de komende tijd investeert in evangelisatie. Betrek je omgeving bij wat je doet. Blijf je verantwoordelijk voelen voor je omgeving. Laat je omgeving niet de dupe worden van de veranderingen die je doormaakt, maar laat ze er juist in delen en vraag ook om hún gebed. Je hebt verantwoordelijkheid richting je team. Respecteer je trainers. Goede trainers zijn bereid om door te leren en zullen daarom open staan voor opbouwende kritiek. Zij hebben bovendien bemoediging nodig en gebed. Bid als cursisten ook voor elkaar en voor de gebedspartners. Het kan gebeuren dat iemand tijdens de training een geloofscrisis doormaakt. Gebed en bemoediging kunnen bijdragen aan nieuwe overgave aan Christus. Committeer je voor honderd procent inzet. Alleen omstandigheden die buiten je vermogen liggen, kunnen een wettige verhindering zijn om een les te verzuimen of af te haken. Als je een hecht team bent, voelt het als een gemis als iemand er niet is. Je hebt een verantwoordelijkheid richting Christus. Vanuit de opdracht van Christus in Matteüs 28:19-20 ontwikkel je een visie voor de wereld en vertaal je deze visie in concreet beleid en daarbij passende activiteiten. Allereerst is het van belang dat je een paar vragen stelt. Hoe groot is het percentage mensen in mijn omgeving dat niet naar de kerk gaat? Hoeveel kerken in deze omgeving maken zich daar druk over? Wat kan mijn gemeente voor deze omgeving betekenen? In de tweede plaats is het van belang om te weten dat in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw het evangelie werd uitgedragen door middel van massale evangelisatiecampagnes. Daarna volgde een periode van locale, kleinschalige projecten. Vandaag vindt de overdracht vooral plaats via vriendschappelijke relaties. Zorg dus voor waardevolle relaties met niet-christenen, maar niet omdat ze eventueel tot geloof kunnen komen. Blijf die relaties belangrijk vinden ook als de ander niet tot geloof komt. Je bent toch niet geïnteresseerd in mensen voorzover ze tot geloof kunnen komen? Zorg er ook voor dat meer mensen in uw gemeente zich bewust worden van hun plek in de samenleving, gaan letten op deuren die God opent en in staat worden gesteld om de gelegenheden te benutten. In de derde plaats mag je doelen stellen. Als het de gemeente niet gaat om zichzelf, maar om de stad, niet om haar eigen rijkje, maar om Gods koninkrijk, kun je bijvoorbeeld als doel stellen dat je met je gemeente wilt bereiken dat tien procent van de bevolking tot geloof komt. Als je weet hoeveel dat is en je rekent 500 zielen als één gemeente, dan weet je meteen hoeveel nieuwe gemeenten erbij zouden moeten komen. 6

7 2. Wat is Rootz? 6 Volg de weg van Christus Jezus, nu u hem als uw Heer aanvaard hebt. 7 Blijf in hem geworteld en gegrondvest, houd vast aan het geloof dat u geleerd is en wees vervuld van dankbaarheid. (Colossenzen 2) R elaties aangaan, O nderhouden, O nderwijzen en T rainen in de Z ekerheid van het Evangelie Doelgroep: Jong volwassenen die willen groeien in, en getuigen van hun geloof en vertrouwen op Jezus. Commitment: Voorbereiding Een weekend van vrijdagavond tot zondagavond Gesprekken Thuisopdrachten Je buddy Terugkomdag Logboek Uitgangspunten: Zelf doorleven én dat leren verwoorden Concrete tools én ervaringen Verschillende leerstijlen én elkaar scherpen Persoonlijk worden én een veilige sfeer Creatieve én actieve werkvormen Procesgericht én een gestructureerde theorie Vragen stellen én zekerheid Uitdagend én bemoedigend 7

8 3. Gespreksboom Een volledig overzicht op 6 keer een A3 is aan te vragen bij Dteg. Een PDF kan ook. 8

9 3.1. Inleiding Doelen van de inleiding Met de inleiding wil je drie doelen te bereiken. Vertrouwen winnen. Dat een inleiding in elke situatie noodzakelijk is, hoeft geen betoog. Je begint niet zomaar met iemand over het geloof te spreken. Het recht verdienen om twee persoonlijke vragen te stellen. Bedoeld zijn de twee vragen die inzicht verschaffen over het geloof van je gesprekspartner, de zogenaamde diagnosevragen. Hoe deze vragen luiden, kun je lezen in de gespreksopbouw die bij deze les is gevoegd. De koppeling ontdekken met het evangelie. De inleiding is meer dan een aanloop naar de presentatie van het evangelie. De inleiding geeft je ook de informatie die je nodig hebt om het evangelie af te stemmen op de situatie van de ander. Kennismaking en aansluiting De inleiding is hetzelfde als kennismaken en aansluiting zoeken bij de leefwereld van je gesprekspartner. Deze periode heb je nodig voordat je iets over het evangelie gaat vertellen. Het bijzondere van het menselijk verkeer is dat deze periode heel kort of zeer langdurig kan zijn. Misschien heb je al enkele jaren contact met je buren, je weet iets van elkaars achtergrond, maar je hebt nog geen gelegenheid gehad om het evangelie door te geven. In ROOTZ- termen betekent dit dat je nog in de inleiding zit en dat je geduld moet oefenen totdat God een deur voor je opent. Maar het kan ook anders. Je reist met de trein en de blik van iemand die naast je zit valt op het lesmateriaal wat je net aan het bestuderen bent. Er ontspint zich een gesprek over het geloof waarin je meteen al het evangelie kunt delen. God kan ook plotseling een deur voor je openen Voordat het gesprek begint God opent deuren Het Nieuwe Testament laat zien dat de voortgang van het evangelie samenhangt met de openingen die God daarvoor creëert. Het doornemen van bijbelteksten waarin het woord 'deur' in deze betekenis wordt gehanteerd, is een mooie ontdekkingstocht. God gaat zijn weg met mensen. Wij hoeven niet meer te doen dan onze antenne daarop af te stellen. Mensen voor Christus plaatsen lijkt een moeizame bezigheid. Dat is niet zo als je let op de gelegenheden die God je geeft. Hij is het die mensen tot geloof brengt, jij mag het middel zijn dat hij daarvoor gebruikt. Evangeliseren heeft veel meer te maken met je geloof dan met je gespreksvaardigheden. Afhankelijkheid van God 9

10 Als je evangeliseren verbindt met je geloof in Gods mogelijkheden, ga je je houding aanpassen: je stelt je afhankelijk op. Hoe doe je dat? Wat behoort tot een houding van afhankelijkheid? In de eerste plaats doe je niets zonder te bidden. Je bidt dat God deuren opent in jouw omgeving, in jouw vriendenkring, onder jouw collega's, maar ook in je gezin en in je familie. Het gebed is onmisbaar. Denk aan de volgende ervaring die iemand vertelde. Hij had bij het betrekken van zijn nieuwe woning gebeden dat hij in zijn wijk een alpha- curus mocht starten. Wat hij ook probeerde, niets lukte. Na een paar jaar was de samenstelling van de bewoners in die wijk veranderd. Als uit het niets bereikte hem het verzoek om samen de bijbel te gaan lezen. Zijn reactie was: en dat nadat ik was gestopt met bidden! Dit voorbeeld laat zien dat dingen gebeuren en dat we niet gering moeten denken over de mogelijkheden die God geeft. Daar mag je God om vragen. Jezus gaf in zijn afscheidswoorden juist dit punt als bemoediging mee aan zijn volgelingen: Wanneer je iets in mijn naam vraagt, zal ik het doen (Johannes 14:14). Wij kunnen soms denken dat God niet meer kan doen dan wij voor mogelijk houden. Maar bij een gebedshouding past het geloof in Gods ongekende mogelijkheden. In de tweede plaats ga je opletten: welke gelegenheden geeft God mij? Soms lijk je op een blinde die op de tast een oude stadsmuur afloopt op zoek naar een ingang. Het heeft geen enkele zin om met je handen ergens in die muur een opening te forceren. Je moet gewoon in vertrouwen doorlopen totdat je voelt dat de muur naar binnen wijkt en je naar een doorgang leidt. Christenouders leren door schade en schande dat ze niets kunnen bereiken met hun afvallige kinderen als God geen opening geeft. Ze mogen bidden, geduld oefenen en letten op de mogelijkheden die God hun geeft. Dat geldt ook voor het evangeliseren in het algemeen. Wat gebeurt er in de wijk waar je woont? Wat houdt mensen bezig? Door bepaalde gebeurtenissen kan de weerstand tegen het evangelie breken zodat men ontvankelijk is voor het evangelie. In de derde plaats ga je de mogelijkheden benutten. Evangelisatie is misschien eerder het verhaal van de gemiste kansen, dan van de moeizame pogingen. Mensen stellen je vragen over je geloof. Vragen zijn bij uitstek gelegenheden om iets van je geloof met de ander te delen. Het is zo belangrijk om je daarvan bewust te zijn en daarop voorbereid te zijn. Er is moed voor nodig om passend te reageren, maar de liefde voor God en voor de ander gaat aan die moed vooraf. Een gave tekst in dit verband is 1 Petrus 3:13-18a: als jij onder de indruk bent van Christus, de Heer, leg je je angst voor mensen af en ben je steeds bereid om je te verantwoorden als iemand jou vraagt waarop jij je hoop hebt gevestigd. En als je dat doet, doe je het op een manier die respect afdwingt. Op deze wijze leer je de weg volgen die God met iemand gaat, niet de weg die je zelf had uitgestippeld. Je merkt dat het niet van jouw afspraken afhangt of mensen tot geloof komen, maar dat God zijn afspraken met mensen maakt. Jij mag die afspraken nakomen. Ook de gemeente is afhankelijk Dit geldt ook voor je gemeente. De gemeente als geheel mag leren van God afhankelijk te zijn. Dit geldt voor alle aspecten van een gezonde gemeente van Christus (zie de inleiding), dus ook voor evangelisatie. Een groepje enthousiaste leden kan allerlei activiteiten organiseren zoals laagdrempelige diensten en daarvoor in de wijk gaan folderen. Deze actie kan mensen opleveren, maar meestal niet. Het schrikbeeld van iedere evangelisatiecommissie is dat zoiets niets oplevert en dat men daarna weer iets nieuws moet verzinnen wat evenmin resultaat heeft. Daarna moeten nieuwe enthousiastelingen de kar maar trekken. Die, ook niet lui, starten met een serie artikeltjes in het plaatselijke kerkblad over de noodzaak van evangelisatie en organiseren een gemeenteavond waarin iemand een lezing houdt over evangelisatie. Het schiet maar niet op. De beste manier is om als gemeente open te staan voor, rekening te houden met, en opvang te bieden aan de mensen die door gemeenteleden via persoonlijk contact de diensten op zondag 10

11 bezoeken of meedoen met een andere activiteit. Deze mensen zijn de natuurlijke gelegenheden die God geeft om door te spreken over het geloof. Ruimte geven aan de ander Als je tot een gespreksafspraak bent gekomen en je gaat op bezoek, blijf jezelf dan afhankelijk voelen van God. Jij geeft de ander niet het geloof. Ga daarom niet op bezoek om je eigen verhaal te ventileren, maar neem de ander als gesprekspartner serieus. In les 2 is al gezegd dat je de inleiding nodig hebt om kennis te maken en aansluiting te zoeken bij de leefwereld van je gesprekspartner. Dat geldt niet alleen voor de inleiding maar ook voor de rest van het gesprek. Stel vragen, let op reacties, pak signalen op. Geef ruimte aan de ander. Je hoeft alleen de lijn vast te houden. Je merkt vanzelf wel wanneer er een opening wordt geboden voor de fantastische boodschap die je mag brengen. Er is dus geen enkele reden om in een kramphouding te schieten. Wees niet bang wat je moet gaan zeggen. De Geest zal je de woorden aanreiken (Matteüs 10:20). De Geest is het ook die de ander van belangrijke zaken overtuigt (Johannes 16:8-11). Ruimte geven aan de ander betekent dus dat je respect hebt voor het volgende: respect voor de wetten van de etiquette; respect voor je naaste; respect voor de wijsheid en de kracht van de heilige Geest. Geef dus alle ruimte en vergeet het doel van het gesprek niet Vertrouwen winnen In de meeste relatie die je hebt is er een vertrouwensband opgebouwd, en die kan heel diep gaan. Soms duurt het jaren voor je met iemand over zaken kan praten die er toe doen, maar soms gaat het ook heel snel. Je komt bijvoorbeeld in het café of op de soos iemand tegen en binnen 2 minuten praat je over essentiële zaken. Die vertrouwensband opbouwen is wat hier het winnen van vertrouwen wordt genoemd. Hireonder gaan we er vanuit dat je een afspraak met iemand hebt gemaakt om over het geloof te spreken. Wanneer je binnengelaten wordt, wacht je totdat je een plaats gewezen wordt. Na een opmerking over het weer, het nieuws of de woning leg je het doel van het gesprek uit en begin je met een rondje kennismaken. Je komt voor een geloofsgesprek. Dat verwacht de ander ook. Een gesprek hoeft in de regel niet langer te duren dan anderhalf uur. Dat betekent dat je voor de inleiding een kwartier kunt uittrekken. Nu is het leven altijd rijker dan een paar zinnen op papier. Het kan zijn dat iemand z'n levensverhaal gaat vertellen. Zo'n gesprek kan wel twee uur in beslag nemen terwijl je van jouw kant nog helemaal niets naar voren hebt gebracht. Het is een bijzondere ervaring wanneer iemand je op zo'n manier z'n vertrouwen schenkt. Het is wel zaak om aan het eind meteen een vervolgafspraak te maken. Jij bent onder de indruk gekomen van zijn levensverhaal, maar het uiteindelijke doel is dat je het evangelie met hem deelt zodat hij onder de indruk komt van de Heer, Jezus Christus. Aan het begin van het vervolgbezoek vat je zijn verhaal samen en vraag je hoe het nu met hem gaat. Binnen een kwartier zit je samen middenin het evangelie Hun godsdienstige achtergrond De overgang van de kennismaking naar de godsdienstige achtergrond is gemakkelijk te maken door zoiets te zeggen als: we hebben afgesproken om te praten over het geloof, zou u iets over uw godsdienstige achtergrond willen vertellen? Luister goed en vraag door als je meer wilt weten. Ga niet discussiëren over zaken waar je het niet mee eens bent. Maak geen negatieve opmerkingen over de levenshouding of het geloof van de ander of over andere religies, kerken en sekten. Maar blijf wel 11

12 goed luisteren. Het kan best zijn dat je het helemaal oneens bent met wat je gesprekspartner naar voren brengt, maar dat je dat later in het gesprek positief kunt gebruiken Onze gemeente Van de godsdienstige achtergrond van je gesprekspartner kun je de stap maken naar je eigen gemeente. Vraag of hij wel eens in de dienst geweest is of iemand kent. Vraag wat voor beeld hij van de gemeente heeft Persoonlijke ervaring Nu is het moment gekomen dat je persoonlijke dingen gaat vertellen over je gemeente (doel) en je geloof (Gods trouw). Vertel eerst iets over je persoonlijke ervaring met je gemeente: je maakt duidelijk wat volgens jou het doel is van de gemeente. Daarin noem je drie zaken die voor jou de doorslag geven waarom je lid bent van je gemeente, waarom je de diensten bezoekt en aan activiteiten deelneemt. Daarmee geef je tegelijk aan welk doel de gemeente dient. Vertel daarover enthousiast. De meeste richtlijnen die in les 2 genoemd zijn voor het opschrijven van je persoonlijke geloofservaring gelden ook voor je persoonlijke ervaring met je gemeente. Wees specifiek, hou het kort. Wees ook eerlijk. Geef rustig toe dat jouw gemeente niet volmaakt is en dat er best wel wat aan mankeert - daar mag je ook een voorbeeld van geven. Daarnaast kun je vertellen dat je als gemeente in een groeiproces zit en bepaalde idealen hebt. Het is niet de bedoeling om over geloofsachtergronden te blijven spreken, maar over het geloof zelf. Je kunt de overgang maken door te zeggen: de kerk is vers 2, maar het geloof is vers 1, daar gaat het om. Mag ik je iets vertellen over mijn geloof? Geef je persoonlijke geloofservaring of laat een van de medebezoekers iets vertellen. Je weet van elkaar wel wat het geloof met je heeft gedaan. Soms is nu al duidelijk in het gesprek welke geloofservaring het meest relevant is voor de situatie van je gesprekspartner. Het is ook mogelijk om een rondje te doen waarin iedereen iets vertelt over z'n geloof. Het kan gebeuren dat je gesprekspartner daarop reageert met een vraag of opmerking. Het doel van het inbrengen van persoonlijke geloofservaringen in de inleiding Ergens in de inleiding komt er een moment waarop je iets van je persoonlijke geloofservaring kan vertellen. Later in het gesprek is er voldoende gelegenheid over de inhoud van het geloof door te spreken. Ook dat doe je op persoonlijke wijze. Maar in de inleiding vertel je alleen wat het geloof met je doet. Dat heeft een doel. Jouw geloofservaringen zijn een krachtig instrument waardoor de Geest een ander tot overgave aan Jezus Christus brengt. Christenen die van jongs af hebben leren geloven in God hebben de neiging om het evangelie door te vertellen zonder inbreng van hun persoonlijke ervaringen. Maar een nietchristen wil weten wat het geloof met je doet. Hij wil de gevolgen voor hemzelf inschatten: als ik die weg kies, wat kan ik dan verwachten? Deze training wil bereiken dat je het evangelie niet meer doorgeeft zonder je eigen ervaringen in te brengen. Je leert onder woorden brengen op welke wijze je geloof relevant is voor de werkelijkheid van jouw bestaan. Waarom is het zo belangrijk om aan het begin van het contact je persoonlijke geloofservaringen ter sprake te brengen? Je laat zien dat christenen authentieke mensen zijn. Authenticiteit is belangrijk. Men vraagt daarnaar: ik geloof niet in de God van de bijbel, maar vertel me eens wat het geloof persoonlijk voor jou betekent. Door jezelf als voorbeeld te gebruiken, nodig je de ander uit om dezelfde weg te kiezen. Als jij Christus volgt, mag je dat doen. Paulus zegt in 1 Korintiërs 11:1: Dus volg mij na, zoals ik Christus navolg. Je nodigt je gesprekspartner uit om eveneens persoonlijk te reageren. Er vallen muurtjes om die mensen tussen elkaar optrekken. 12

13 Je voorkomt dat het gesprek ontaardt in een discussie. In een discussie probeert de een de ander te bestoken met verwijten en te overtuigen met rationele argumenten. Een bekend verwijt is: als God het lijden toelaat, hoeft het van mij niet. Dit punt bespreken op discussieniveau (het waarom van 'het' lijden in de wereld) levert weinig op. Maar als je vertelt hoe je persoonlijk lijden hebt ervaren en laat zien dat je uiteindelijk sterker geworden bent in je geloof, kan je gesprekspartner dat moeilijk ontkennen. Hij krijgt een bewijs in handen dat een mens ook anders kan reageren op persoonlijk lijden dan hij altijd heeft gedacht. Je mag zelfs verwachten dat je gesprekspartner wil weten hoe het komt dat je zo reageert. Een juist opgesteld en gegeven persoonlijk getuigenis vormt een ideale overgang naar de twee diagnosevragen die de ander verder aan het denken zullen zetten. Wat zijn persoonlijke geloofservaringen? Persoonlijke geloofservaringen zijn merkbare tekenen van Gods werk in jouw leven en zo een bevestiging dat het evangelie goed nieuws is voor de mens. Het geloof doet iets met je. Omdat het geloof een rijke inhoud heeft, doet het heel veel met je. Als verzamelterm voor wat het geloof allemaal met je doet, kun je het woord 'genezing' of 'heling' gebruiken. Gods plan wil de mens genezen van zijn neiging om zichzelf waardeloos te vinden. Zijn kracht wil genezen van de neiging om alles te controleren. Zijn liefde trekt je los uit het moeras van schuldgevoelens en zelfverwijt. Zijn beloften geven hoop in tijden van rouw. God maakt de mens weer heel. Hij maakt je tot een echt mens. Hij maakt de mens humaan. Het leven van ieder kind van God is een illustratie van zijn werk. Zijn almacht, wijsheid, goedheid, rechtvaardigheid, liefde en trouw mag je in je eigen leven en in het leven van anderen opmerken. Hoe langer je christen bent, des te meer heb je te vertellen. Jij staat niet in het centrum als je over je persoonlijke geloofservaringen vertelt, maar God wil jou ervaringen wel gebruiken. De inbreng van je persoonlijke geloofservaringen beperk je daarom niet tot de inleiding. Ook als je later in het gesprek de inhoud van het evangelie ter sprake brengt, doe je dat op persoonlijke wijze. De bijbel over geloofservaringen Het persoonlijk spreken over je geloof heeft z'n wortels in God zelf en in de verbinding tussen God en mensen. Jezus sprak over de eenheid tussen zijn Vader en hem: Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien (Johannes 14:9). Zijn optreden vertelt iets over het karakter van zijn Vader. Maar het leven van zijn volgelingen is ook een verwijzing naar de Vader: De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn (Johannes 15:8). Bij de apostelen zien we hoe persoonlijk zij het geloof ter sprake brengen in toespraken en brieven. Paulus vertelt vaak over het moment van zijn bekering. Wat daarin opvalt is dat hij niet schuwt om te vertellen van hoever hij moest komen. Hij vertelt die geschiedenis om te laten zien hoe groot Gods liefde is voor zondaars en wat Gods genade in hen uitwerkt. Denk bijvoorbeeld aan 1 Korintiërs 15:9,10: Want ik ben de minste van de apostelen, ik ben de naam apostel niet waard omdat ik Gods gemeente heb vervolgd. Alleen dankzij zijn genade ben ik wat ik ben. En zijn genade is bij mij niet zonder uitwerking gebleven. Integendeel, ik heb harder gezwoegd dan alle andere apostelen, niet op eigen kracht maar dankzij Gods genade. Hoewel Paulus van heel ver moest komen, mocht hij dankzij Gods genade er zijn en was zijn leven van betekenis. In Efeziërs 3:14-17 spreekt Paulus over de ervaring van de drie- enige God en zijn kracht in Gods kinderen: Daarom buig ik mijn knieën voor de Vader... Moge hij... uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest, zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart. In vers maakt hij duidelijk dat zij nog veel meer mogen verwachten van Gods kracht in hen: Aan hem die door de kracht die in ons werkt bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij vragen of denken, aan hem komt de eer toe, in de kerk en in Christus Jezus, tot in alle generaties, tot in alle eeuwigheid. Amen. De kracht van God die zijn kinderen in hun leven ervaren, is tegelijk het bewijs dat Hij veel meer kan doen dan zij in hun langste gebeden van Hem vragen of in hun stoutste dromen fantaseren. 13