Voorbij, voorbij, een jaar is kort en 't ongewisse hart verdort, valt af, een onnut ding, en gaat verloren in het slijk op straat. J.

Transcriptie

1 Voorbij, voorbij, een jaar is kort en 't ongewisse hart verdort, valt af, een onnut ding, en gaat verloren in het slijk op straat. J.Greshoff Voorbij, voorbij, een jaar is kort, maar ook hevig. 2004, een somber jaar met, naast de voort durende ellende in het Midden-Oosten, Irak en Afrika, schokkende terroristische aanslagen in Rusland en Spanje, met een moordaanslag in Amsterdam en, aan het slot, met een ongekend natuurgeweld. De grote wereld lijkt nog bozer en grimmiger geworden dan ze al was. Onze kleine wereld zag er een stuk vrolijker uit. Natuurlijk, er waren wat teleurstellinkjes. Het eerste kwam er niet aan te pas in het gevecht tegen Groningen om een plaats in de meesterklasse, het tweede liep opnieuw promotie mis, maar daar stond tegenover dat het derde over meerdere levens bleek te beschikken, dat het vierde zich net op tijd redde en dat het vijfde dan wel geen kampioen werd, maar toch promoveerde. Daarnaast bleek de Beurs een uitstekende lokatie voor onze activiteiten te zijn. We zijn er ons snel thuis gaan voelen. Het jubileumfeest voer daar wel bij. Een groot succes trouwens, dat feest. Gezamenlijk feestontbijt en gezellig weerzien met oud-leden in De Beurs. Kletsen, eten en drinken in de bossen bij Toon, een quiz bij een levensgroot kampvuur en een voor schakers verrassend groot oranjegevoel bij de kwartfinale EK voetbal, lekker samengepakt in de huiskamer of buiten op het terras voor het raam. Mooie herinneringen. En dan nu De vooruitzichten lijken gunstig. Drie teams met kampioenskansen, waarbij het eerste de grootste hoop mag koesteren. Een hoop die bij het tweede al verloren is geraakt in het slijk van 2004, maar dat zich in de eerste ronde van dit jaar in verzwakte opstelling sterk weerde, net nu de grote concurrent de eerste tekenen van slijtage vertoonde. Het vijfde jojoot vrolijk verder tussen de tweede en derde klasse NBSB, dat is geen vraag meer, maar de grote vraag blijft over hoeveel levens dat dekselse derde zal beschikken. Onze beste wensen vergezellen hen. Hoe dan ook, een gelukkig en voorspoedig nieuw jaar allemaal.

2 STUKKENJAGERS-AGENDA Intern 12 januari Stukkenjagers Open, ronde 6 19 januari Groepen, tweede cyclus, ronde 2 26 januari Groepen, tweede cyclus, ronde 3 2 februari Stukkenjagers Open, ronde 7 9 februari Groepen, tweede cyclus, ronde 4 16 februari Groepen inhaal/vooruitspeel + avondcompetitie + rapid 23 februari Stukkenjagers Open, ronde 8 2 maart Groepen, tweede cyclus, ronde 5 9 maart Groepen, tweede cyclus, ronde 6 16 maart Stukkenjagers Open, slotronde 23 maart Groepen, tweede cyclus, slot 30 maart Groepen, start derde cyclus Extern Resterende data seizoen : 26 februari, 19 maart, 16 april (alleen SJ ) Toernooien Het Eksakt Kersttoernooi heeft dit seizoen plaatsgevonden op zondag 2 januari Het Eksakt Weekendtoernooi zal waarschijnlijk in 2005 voor de elfde keer worden gehouden, eind augustus. Het Stukkenjagers Open vindt elk seizoen plaats op 9 woensdagavonden. Een nieuwe activiteit is het Eksakt Heilig Etmaal, een 24 uurs-vluggertoernooi dat in de periode mei-juni 2005 zal worden gehouden. Stukkenjagers-info Opgericht: September 1973 Speellokaal: Grand Café Restaurant De Beurs, Heuvelring 120, Tilburg, Interne competitie: Elke woensdagavond vanaf uur Externe competitie: 1 x per 4 weken op zaterdagmiddag, uur Evenementen: Eksakt Kersttoernooi, Eksakt Weekendtoernooi, SJ Open, Eksakt Heilig Etmaal Contributie: 71 euro per seizoen. Overmaken op giro , ten name van penningmeester Stukkenjagers, Tilburg. Bestuur: Ruud Feelders (voorzitter, , r.feelders@compaqnet.nl), Andries Deliën (secretaris, , andriesdelien@hetnet.nl), John Greunsven (penningmeester, , jgreunsven@freeler.nl), César Becx (competitieleider, / w, c.becx@home.nl) Materiaalbeheer: Andries Deliën Clubblad: De Stukkenjager verschijnt minimaal 9 keer per jaar, steeds op de woensdag na een ronde van de externe competitie. Kopij inleveren uiterlijk op maandagavond na de externe competitie bij Theo Mulder, Noordstraat 115 of 117, 5038 EH Tilburg, , mkerremans@planet.nl Daarnaast ten behoeve van de digitale versie ook graag alle kopij naar c.becx@home.nl Website: wordt beheerd door Mark Huizer. Contact via webmaster@stukkenjagers.nl Contributie: nu! Er zijn nog steeds leden die de contributie voor het seizoen niet hebben voldaan. En dat terwijl de deadline al ruim twee maanden is verstreken. Dat begint licht asociale vormen aan te nemen, dus bezorg penningmeester John Greunsven geen extra werk en maak over die 71 euro op girorekening van De Stukkenjagers, Tilburg.

3 Stukkenjagers 1 DSC 1 Externe zaterdagen beginnen dit seizoen vroeg voor de spelers van het eerste team. In wezen al meteen na de vorige wedstrijd. Dan wordt er bij huisgriek Zorba al gefocust op het volgende duel, en vrijelijk gefilosofeerd over onze titelkansen en de beren op de weg naar de Meesterklasse. We dromen dan weg bij gelegenheidsparingen 1 als hotels.nl vs zorba.gr, een naam die we voor die ene wedstrijd zullen adopteren. Op de wedstrijddag zelf wordt de teamleden weinig tijd voor reflectie gegund. Het Teamontbijt schopt ze op onaardse tijdstippen het bed uit, zeker als je de pineut bent en het moet organiseren. Mark, Maurice en Ruud gingen mij voor, en het zou moeilijk worden hun copieuze maaltijden te overtreffen. Al enkele dagen smeedde ik duivelse plannen en het inkoopbeleid was een vast gespreksonderdeel in huize Becx. Gelukkig kon ik the day before vrijnemen - bedankt voor de tip, Maurice! - zodat de logistieke voorbereiding tot de fysieke mogelijkheden ging behoren. Als ik mijn woonsituatie omschrijf tegenover derden, is de uitsmijter steevast: En lekker dicht bij het centrum. Drie minuten lopen en ik sta op de Heuvel of het Piusplein. Misschien moet deze kenschets in de revisie, na de gebeurtenissen van afgelopen vrijdagmiddag. Nu had ik de bui al wel enigszins zien hangen, en het was onmiskenbaar een voordeel dat de wedstrijd in een schoolvakantie viel; onder het voorwendsel van een gezellig uitje had ik Judi (10) en Nina (6) mee weten te lokken. Het vooruitzicht van zoveel mensen over de vloer (spannend!) combineerde ik handig met licht aangedikte verhalen over voorgaande ontbijten, waardoor de voetreis naar de nieuwe Albert Heijn op het Piusplein rimpelloos verliep. De kinderen beschikken beiden over een opgeruimd karakter en dat kwam goed van pas, toen langzaam maar zeker tot hen doordrong dat boodschappen doen de hoofdattractie van de middag was. De sfeer leed er niet meteen onder, vooral ook omdat besloten werd in de Albert Heijn verstoppertje te gaan spelen. Ik wierp me spontaan op als zoeker, een rolverdeling die garant staat voor een vrijwel ongestoorde gang langs de schappen. Hoe anders werd de situatie toen na het afrekenen de thuisreis moest worden aanvaard. Meteen bleek dat het inkoopbeleid beter verzorgd was dan het vervoerbeleid. Het was manifest dat ik dit allemaal niet alleen zou kunnen zeulen, hoezeer ik ook gebruik zou maken van de hefboomwerking door een viertal zakken over mijn schouder te slingeren. Toen ik mijn kroost het inderhaast opgestelde plan de campagne presenteerde, ontstond er als bij toverslag een sfeer die zich nog het best als grimmig laat omschrijven. In no time onderging de modelpapa een metamorfose tot rücksichtloze crisismanager. Oké, het was wat ongelukkig om hen samen de zwaarste tas toe te vertrouwen, en ja, je kon er op wachten dat een van de hengsels zou bezwijken onder het gewicht én de inmiddels snel cumulerende onvrede over pijnsensaties in de nog zo prille biceps. Geluk bij een ongeluk was dat ik voldoende stimuli tot mijn beschikking had om het beste in mijn lieftallige assistentes boven te halen, al ben ik achteraf niet trots op het dreigement om Judi s fraaie 19 e plaats in het algemeen klassement van de Stukkenjagers Externe Toto geleidelijk aan af te bouwen door middel van het verscheuren van haar reeds met veel zorg en overleg ingevulde voorspellingenstrookje. Hoewel dit verbale spierballenvertoon zijn uitwerking zeker niet miste - ik had met een vooruitziende blik ook papieren zakdoekjes ingeslagen - is een van mijn goede voornemens om het een volgende keer anders, menselijker, aan te pakken. Zaterdagmorgen. Voor de zekerheid had ik Maurice én Winifred om tien uur ontboden op onze residentie, onder het voorwendsel dat ik geen keukenprins ben. Dat is een waarheid, maar ik ben nog nooit zo makkelijk onder het bakken van wat eieren uitgekomen als die dag. In de wetenschap dat Cor en Mark vd B zich zouden ontfermen over het in gereedheid brengen van de zalen, leefde ik relaxed toe naar de komst van nieuwe gasten. De oh s en de ah s waren niet van de lucht toen zij alle hoog opgetaste heerlijkheden ontwaarden. De stemming zat er meteen goed in, al waren er incidenten. Zo moest Mark Clijsen vriendelijk doch beslist worden tegengehouden, toen hij in veronderstelling bleek te verkeren dat de algemene schaal met bacon zijn persoonlijk rantsoen was. Mark Huizer, die zou invallen, was zo onder de indruk van de overdaad dat hij maar liefst achtenhálve minuut lang niet somberde over het te verwachten resultaat van zijn partij die middag. Zo mogelijk nog meer geïmponeerd was onze andere invaller, Wiebe Cnossen, van wie vooral bekend is dat hij zijn koffie bij voorkeur koud drinkt. Nu echter goot hij het verse bakkie met een joyeuze zwaai naar binnen, waarna hij een aantal keelklanken produceerde die geïnspireerd leken op vooroorlogse jodeltechnieken uit het door hem zo geliefde Zuid-Duitsland. En zo waren er meer indicaties dat het met de welbekende Stukkenjagers-kenmerken - gretigheid en optimisme - wel snor zat deze dag. Degene die het volgende Teamontbijt catert valt overigens niet te benijden: alle aanwezigen waren het er roerend over eens dat dit ontbijt alle voorgaande in de schaduw stelde en menselijkerwijs niet te overtreffen valt. Daar konden zelfs de drie verzwegen pakken jus d orange en de overgebleven negen puntjes, zeven 1 Bedenk zelf een wisecrack die Kienfong of Toon bij het lezen van dit woord luidkeels kan debiteren op de clubavond.

4 maanzaadbroodjes, zes worstenbroodjes, vier croissantjes en de onaangebroken achterham en jonge belegen kaas geen afbreuk aan doen. Eenmaal in De Beurs zonderde ik mij - naar het voorbeeld van Andries Deliën - even af om in de juiste frame of mind te komen voor de welkomstspeech. Ik probeer daarbij steeds representatief, bescheiden, gastvrij en humorvol over te komen. Uitgebreid stond ik ook deze keer stil bij de vorige ontmoeting tussen de betrokken teams en probeerde ik de illusie van spanning in stand te houden. Zo slaagde ik er zelfs in om Middelburg 2, een gezelschap van 1700-minners, het idee te geven dat het eens zo machtige Stukkenjagers 2 die middag de handen zou dichtknijpen met een gelijkspel. Ook onze tegenstander DSC werd uitgebreid lof toegezwaaid en neergezet als een schier onoverwinnelijke angstgegner. Die woordjes doe ik uiteraard uit het hoofd, en dan kan het gebeuren dat sommige woorden de mond verlaten voordat je de inhoudelijkheid ervan hebt kunnen vaststellen. Ik was aan het verdwalen in de zin waarin ik aangaf dat sommige borden omgedraaid moesten omdat de Stukkenjagers traditiegetrouw met de rug naar de raamkant spelen. Om er een punt aan te breien besloot ik met het onzinnige, maar ook omineus klinkende: Da s ons thuisvoordeel, je zult straks wel merken waarom. Ik keek er nog eens schalks bij; wat een grappige man, zullen de gasten gedacht hebben. Ik begon routineus aan de riedel over het speeltempo, maar bespeurde rechts van mij - waar de wedstrijdleider zich bevond - negatieve vibraties. Die namen toe toen ik het ook nog bestond om over mobiele telefoons te gaan reppen. Dat was duidelijk niet de bedoeling, het ging hier om het onvervreemdbaar recht des arbiters. Plotsklaps herinnerde ik me dat de man mij vorig jaar al had verrast door mijn eigenste kopie van het wedstrijdformulier pas terug te willen geven na ondertekening door de vijandelijke teamleider. Het spreekt voor zich dat ik aan het voorlezen van de wedstrijdformulieren niet meer toekwam. Teleurgesteld, maar inwendig rustig spoedde ik me richting bord 8. Ik had mijn teamleider (een begrip waarmee ik dit seizoen voor het eerst sinds pakweg twintig jaar weer te maken krijg) vriendelijk verzocht niet met wit tegen Richard Oranje te hoeven spelen. Die had immers zo n zes jaar geleden, toen nog namens De Ooievaar, hardhandig een eind gemaakt aan mijn jarenlange ongeslagenheid. Je begrijpt wie ik aan bord 8 aantrof (naar later zou blijken had Maurice dit strijdplan bewust zo ontworpen, een ronduit geniale zet). Mijn innerlijke rust werd verder verstoord toen ik op een gegeven moment een van de tegenstanders hoorde zeggen: Dit is zeker dat thuisvoordeel! Ik keek in zijn richting en zag hem geërgerde bewegingen maken met de armen voor de ogen, als bescherming tegen het plotseling binnenpriemende felle zonlicht. Ik kreeg een hartwip, en jawel hoor, nooit gemerkt dat er geen gordijnen zijn in onze speelzaal. Ik begreep meteen dat deze ontwikkeling mijn losse flodder over het thuisvoordeel misschien in een geheel ander licht zou plaatsen. Mijn vermoeden zou bewaarheid worden. Maar voor het zover was, genoot ik met volle teugen van de speelomstandigheden: de zuidwester die om het gebouw suisde, het klepperende raam, de piepende klapdeuren, de invallende schemering elk moment zou het licht helemaal kunnen uitvallen, er zou gegil zijn, en dan, na het herstellen van de stroomtoevoer, zou het licht weer aanfloepen en niemand minder dan Hercule Poirot zich buigen over The Case of the Missing Arbiter. Ik zat net middenin deze fantasie toen ik werd aangeschoten door de wedstrijdleider zelve. Iets in zijn lichaamstaal vertelde mij dat hij zich niet zo senang voelde als ik. Hij zei niets, maar keek slechts machteloos - of was het verwijtend? - van mij naar de naakte ramen waardoor de arme Delftenaren, Middelburgers en Bergenaren het visualiseren van hun stelling vrijwel onmogelijk werd gemaakt. Ik ging maar gauw weer zitten, maar ontkwam later niet aan een tweede ontmoeting in de wandelgangen. Daarbij kreeg ik een ruim inkijkje in het arbitersgemoed: Als jullie naar de Meesterklasse promoveren, dan wordt deze zaal volledig afgekeurd, hij is totaal ongeschikt. Ik ben benieuwd naar het vernietigende rapport dat ons in het vooruitzicht gesteld is. Zal het Hans Bouwmeesters karakteristiek van onze vroegere clublokaal De Roskam ( Zelfs in de moeilijke naoorlogse jaren heb ik niet zulke barre speelomstandigheden meegemaakt ) in gruwelijkheid overtreffen? De wedstrijd zelf is natuurlijk verreweg het minst interessante deel van de dag, het verslag daarvan pluk ik voor het gemak maar van de DSC-website (zie onder). Bij de Griek werd het gebruikelijke gezelschap zowaar uitgebreid met het voltallige Stukkenjagers 4, dat blijkbaar eindelijk uitgekeken is op shoarmazaken en andere low-foodkrochten. Ik moet zeggen: hun onervarenheid in aanmerking genomen pasten ze zich goed aan, al kon ik een aanzet tot community singing nog maar net in de kiem smoren. Een gestegen Samos-promillage leidt bij mij altijd tot een toename van de openhartigheid. Nu is het een traditie dat ik tijdens het eten ook graag werk aan de mentale weerbaarheid van met name de jongere teamleden, en de omstandigheden leken ideaal om daar weer invulling aan te geven. Had ik bij een eerdere gelegenheid, geassisteerd door psycholoog Lex, Cor van Dongen onder handen genomen, nu was onze benjamienne weer eens aan de beurt. Ik zette mijn vrolijkste gezicht op en

5 vertelde haar dat ik bij de Schaakster van het Jaar-verkiezing op schakers.info mijn stem had uitgebracht op haar rivale Zhaoqin Peng. Uit haar gezichtsuitdrukking maakte ik op dat zij dit als een plagerig grapje beschouwde. Gelukkig kon ik Maurice, die indertijd op de plaats-delict aanwezig was geweest, als getuige à charge opvoeren. Het duurde even voordat de portee van zijn getuigenis bij Bianca binnenkwam, voor het eerst sinds ik haar ken leek elke expressie uit haar gezicht verdwenen. Om het tot een échte assertiviteitstraining te maken, besloot ik er een schepje bovenop te doen door te zeggen dat ik bij geruchte had vernomen, dat ook Herman - toch jarenlang haar meelevende coach - zijn stem had willen uitbrengen op de schakende alleenstaand moeder; enkel een technisch mankement had hem daarvan weerhouden, zo luidde de uitsmijter. Al snel kwam er een einde aan de uitdrukkingsloosheid van Bianca s gezicht: ongeloof en woede leken om voorrang te strijden. De discussie laaide hoog op, en de wederzijdse argumenten tuimelden over en langs elkaar heen. Nieuw voor mij was het gegeven dat Bianca haar progressie in 2003 opzettelijk beperkt had, juist om in 2004 circa 200 ratingpunten te kunnen stijgen en deze titel in de wacht te kunnen slepen. Toen ook dat mij niet kon vermurwen, werd het onze jeune première zichtbaar te veel en trok zij zich terug op het toilet. Ogenschijnlijk ongebroken keerde zij even later terug, en hervatte zij met hernieuwde energie de vijandelijkheden. Was mijn argument dat ze er met wit in de opening maar weinig van brouwt niet volledig invalide na haar strakke overwinning op John Markus (2160!) in de vorige ronde? luidde haar ultieme, zeg maar gerust wanhopige poging om mij binnen de onlangs door Roel Backhuis in het Gastenboek van opgerichte fanclub te loodsen. Maar nee, ik hield manmoedig voet bij stuk. Toch leek het me, toen we eenmaal in De Voortuin waren neergestreken, om meerdere redenen verstandig een stapje achteruit te doen telkens als Bianca de dartpijlen ter hand nam. Veel speelruimte had ik daarbij overigens niet, want aan de andere kant moest ik wegduiken voor de decibellen die oudlid Eric van Dongen als vanouds produceerde, deze keer in een poging Schavo 1 in het seizoen versterken met yours truly. Het bleef die avond nog lang gezellig, al staken er - de cirkel is rond - aan het eind toch weer wat logistieke problemen de kop op, getuige de dialoog tussen Mark Huizer en Maurice Peek in het Gastenboek, de morning after. Mark schreef om uur: Zoals beloofd aan de pokeraars in het cafe... Naar schatting geen blaren (maar wellicht kom ik daar morgen nog op terug). Het is dus ongeveer 7.5 km volgens een routeplanner. De treintaxi schijnt niet meer te bestaan in Eindhoven (ik heb nog een kaartje over, iemand interesse? ). En tegenwoordig schijnen er om 10 over half 1 ook bussen naar Noord-Eindhoven te rijden op zaterdag. Ik kwam daar achter toen ik (net 5 minuten bij het station vandaan) een lijn 1 voorbij zag komen. Anyway: het was nog geen anderhalf uur lopen, dus best te doen Maurice reageerde om uur: Tja Mark, naar huis lopen heeft ook allerlei voordelen: 1. Je kunt lekker rustig nadenken 2. Het is gezond 3. Als je gedronken hebt dan bevordert het de alcoholafbraak 4. Je bent helemaal kapot als je thuiskomt, waardoor je extra lekker slaapt Helaas ben ik met de nachtbus naar huis gegaan, waardoor ik geen profijt gehad heb van al die voordelen. Maar toch ben ik op een of andere manier blij dat ik niet naar huis heb hoeven lopen, hoe kan dat nou César

6 ._._Tt.m jjls_.jj._._d_..i._j_..in_j_._ i._.i._. Q_.rN_Ii _._._Rk. T_L_.tM_ jj_s_.jj.ds_j_.._jj._..l.i.i.._bbn_. IiQ_.kIi r._._.nr M. Wortel M. Peek 1.e4 d5 2.exd5 Pf6 3.Lb5+ Ld7 4.De2 Pxd5 5.Pc3 Pb4 6.Lxd7+ Dxd7 7.d3 P8c6 8.Pf3 e6 9.Pe4 Le7 10.Le a3 Pd5 12.c4 Pxe3 13.fxe3 f5 14.Pc3 e Tae8 16.Tad1 Lf6 17.Pd5 Ld8 18.b4 Pb8 19.Da2 c6 20.Pc3 Kh8 21.d4 e4 22.Pe5 De7 23.c5 Lc7 24.Pc4 Df6 25.Pe2 Pd7 26.d5 cxd5 27.Txd5 De6 28.Td2 Zie diagram 28..Dh6 29.Txd7 Lxh2+ 30.Kf2 Dh4+ 31.Pg3 Niet 31.g3 Lxg3 32.Pxg3 Dh2+ wegens dameverlies. 31..Dxg3+ 32.Ke2 f4 33.Td2 Dxg2+ 34.Tf2 Dg4+ 35.Kf1 Dg K. Legemaat - M. Clijsen 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pd2 Pf6 4.e5 Pfd7 5.f4 c5 6.c3 Pc6 7.Pdf3 cxd4 8.cxd4 Lb4+ 9.Kf2 f6 10.Ld3 Db6 11.Le3 O-O 12.Dc2 fxe5 Zie diagram 13.Lxh7+? Hierna doet wit niet meer mee. Na 'gewoon' dxe5 kan wit tevreden zijn over de opening. 13..Kh8 14.dxe5 Lc5 Fritz geeft hier 14..d4 15.Pd4 en nu Lc5! met groot voordeel. 15.Lxc5 Dxc5+ 16.Kg3 De3 17.Ph3 Dit verliest. 17.Dc1! Dxc1 18.Txc1 Kxh7 19.Pg5+ Kh8 20.Pxe6 is nog wits beste kans. 17..Pd4 18.Dd3 Pe2+ 19.Kg4 Txf4+ 20.Pxf4 Dxf4+ 21.Kh3 Dh6+ 22.Kg4 Pf6+ 23.exf6 e5+ 24.Lf5 Df4+ 25.Kh5 Lxf5 26.fxg7+ Kxg7 0-1 Stukkenjagers 2 soepel langs middelmatig Middelburg 2 Vooraf waren er wat zorgen aangezien er nogal wat afmeldingen waren binnengekomen. Mark en Wiebe schoven door naar het eerste, dat mede dankzij hun remises met 6-4 won van DSC Delft. Dat deze zorgen onterecht bleken werd al snel duidelijk. Invalster Winifred Paulis kon als eerste de gezellige bar gaan opzoeken nadat zij eerst een kwaliteit had buitgemaakt en niet veel later een vol punt had aangetekend. Ook Dirk Hiemstra had weinig last van zenuwen getuige zijn vlotte winstpartij. John Greunsven was opgeschoven naar het tweede bord waar hij in een Scheveninger ineens een kwaliteit had gewonnen. De techniek was John wel toevertrouwd. Geert Houterman wist opnieuw een veelbelovende stelling niet in winst om te zetten. Na het gebruikelijke snelle openingsspel van onze langzamerhand vaste kracht ging Geert toch enige tijd in de denktank. De verschenen Konings-Indiër bleek toch niet genoeg zwart venijn in zich te dragen om wit op de knieën te krijgen, aangezien ook de zwarte koning enigszins op de tocht stond. Remise derhalve. Marco Kemmeren, al eerder bezongen in het online verslag direct na de wedstrijd, kwam onder zwaar vuur te liggen in een rustige Spanjaard. Ogenschijnlijk kwam hij zonder compensatie een kwaliteit achter te staan en zwart was ook nog eens actief. Met een onwaarschijnlijke vechtlust wist Marco in zijn debuutpartij toch nog een remise uit het vuur te slepen, een staande ovatie zou niet misstaan hebben. Mijn eigen reputatie als drakendoder liep zaterdag flinke deuken op. Natuurlijk stond ik al snel comfortabel nadat ik via een slimme zetverwisseling zwart in de hoofdvariant gelokt had. Toen zwart vervolgens blijk gaf van totaal onbegrip over het hoe en waarom van de Draak middels e7-e5, waarmee de trots op g7 wordt begraven, had ik het punt al vele malen geteld. Maar hoe nu pion d6 te slaan? Natuurlijk koos ik de minst handige voortzetting, waarna een dubbel torenoffer voor mijn dame zwart weer vele schwindelkansen gaf. Maar met mijn binnengedrongen torens en een paard en loper op de zwarte monarch gericht had dit gewoon eenrichtingsverkeer moeten zijn. Uiteraard kreeg mijn tegenstander zelfs nog uitzicht op een vol punt, dit moment dient zich gewoonlijk aan als er 1 uur, 59 minuten en 59 seconden verstreken zijn op mijn klok. Dan denkt men altijd weer dat ik er 39 heb gedaan. 40 dus maar dat lijkt voor mij wel een doel op zich te worden. De studieachtige remise daarna wil ik aan de liefhebbers nog wel laten zien. Peter had ondertussen allang remise gemaakt in een stelling waar ik niets van begrijp. Gertjan Thomassen ten slotte zorgde voor een tamelijk vette 6-2 op het scorebord. Tot mijn verbazing bleek Bergen op Zoom gelijk te hebben gespeeld en vinden wij onszelf terug op de tweede plaats. Dachten we te kunnen gaan freewheelen, moeten we nu in de laatste drie ronden toch serieus aan de bak om uiteindelijk net geen kampioen te worden, net als vorig jaar op een half bordpunt natuurlijk. En laat ik dat nou net vandaag overduidelijk hebben laten liggen!

7 Gerard van Otten Combinatie I tegen Stukkenjagers III De druiven zijn zuur, en de rapen zijn gaar Als je na afloop van de wedstrijd van de tegenstanders excuses krijgt voor de onterechte uitslag, omdat ze er al vanuit gingen, gezien de stellingen op de borden,om vet te verliezen en als je toch met lege handen staat, dan zijn de druiven zuur. Als je zelf op diverse momenten het punt kunt binnentikken vervolgens de stelling volledig versoept, met een pion minder een diepe remisewending ziet, dat aan een toeschouwer uitlegt en in de geforceerde variant een levensgrote bok schiet en vervolgens met lege handen staat, dan overheerst een bittere nasmaak. Als bovendien je remisekoning in gewonnen stelling remise accepteert (weliswaar met 3 minuten op de klok) omdat hij de loper van de verkeerde kleur overhoudt in een logisch vervolg op de slotstelling en hij ervan overtuigd is dat de slotstelling dus gewoon remise is en deze niet eens wil analyseren, dan begrijp je wel dat als hij s anderendaags de stelling doormailt met de vraag: Zie je hoe zwart in de slotstelling nog kan winnen? zelfs het bitterzoet van het alsnog gelijk krijgen je humeur eerder verslechtert dan verbetert! Waar is het mis gegaan? Ging het mis toen Frank in betere stelling remise aanbood met het idee: Jim en Kien staan gewonnen en Ivar staat een gezonde pion voor? Brak er toen iets? Of had Toon toen hij in een prachtige aanvalsstelling met een pion minder de winnende zet Dg4 (een echte Toon-zet) achterwege liet en vervolgens verloren kwam te staan daarmede de toon gezet? Of ging het mis toen Reinier bij het vooruitspelen de controle over de stelling weggaf en zich liet matzetten? Of ging het mis in de vorige wedstrijd toen we de winststellingen versoepten, of was het misschien juist de wedstrijd daarvoor? Nee, het ging mis toen César in het begin van de competitie erop hamerde dat één winstpartij tegen Eindhoven genoeg zou zijn voor behoud in de promotieklasse. Diep in ons onderbewuste, op de plek waar doorgaans de bronstige dromen ontstaan willen we des Keizers ongelijk bevestigd zien. Immers, naar het zich laat aanzien zijn er twéé degradatieplaatsen te verdelen dit seizoen! De veilige derde plaats van onderen is vijf wedstrijdpunten verwijderd van ons team, en we kunnen nog maar zes wedstrijdpunten halen als alles meezit Echter, twee van die punten zouden we weg moeten halen bij de koploper en tevens ratingfavoriet in onze klasse! De rapen zijn gaar als Césars prognose niet voldoende blijkt te zijn! En nu maar hopen, smeken, bidden. Toch bedankt jongens, dat we even aan de overwinning hebben mogen ruiken. Maar als de geur onder de oksels van de Combinatie-spelers de geur van de overwinning is, dan was het maar goed dat we verloren hebben. Stel je voor met zijn vijven in één auto en dan die hele lange weg terug naar Tilburg. Groeten van Kien Kinder-tv waar je voor op mocht blijven De Snorkels Ik ontdekte het scheepsjournaal van kapitein Ortega in een klooster, dat uitkijkt over de zee. In de ochtend van de negentiende maart tweeduizendvijf legde Ortega zijn schip voor anker achter een koraalrif. Dezelfde nacht nog werd hij aangevallen door piraten (De Pion 4-zeeschuimers). Het in brand geschoten schip zonk naar de zeebodem. Tien dagen later werd de kapitien half bewustelooos op het strand gevonden, het scheepsjournaal nog in de arm geklemd. Hij beschreef daarin een wereld van kleine onderwaterwezens, niet veel groter dan zijn duim. Met behulp van deze wezens was kapitein Ortega gepromoveerd naar de eerste klasse NBSB. Niemand geloofde hem, maar weet je, ik denk dat het verhaal van kapitien Ortega best eens waar kan zijn. Toe ga mee naar Snorkelland in de diepe zee en beleef de avonturen van de Snorkels mee. Vreters 3 op 8 januari 2005 Episode 5 De Snorkels 4 tegen de Beruchte Snorkel

8 De missie was duidelijk volgens Kapitein Ortega. Als primus inter pares moesten we winnen om dit te blijven. Eens kijken of we de voorsprong van half bordpuntje kunnen behouden, want halve bordpuntjes kunnen heel belangrijk zijn voor promotie. Kapitein Ortega wist te vertellen dat er op deze manier een promotie naar de meesterklasse als sneeuw voor de zon verdween. Deze primus inter pares rol is dus een lastige rol. Kunnen we dit seizoen goed met die rol omgaan? Vraag dat maar eens onze Jan Peter Balkenende of Co Adriaanse die liever vanuit de underdogpositie speelt. Met deze positie hebben we vorig seizoen trouwens ruimschoots ervaring opgedaan. Of er een compleet team zou zijn was minder duidelijk. Er was eerst sprake van vooruitspelen, maar dit ging allemaal niet door. Een tweetal teamgenoten (Sander en Emiel) kon niet en er was dus geen vuiltje aan de lucht, totdat we nog een teamgenoot (Dirk) moest missen, omdat hij een invaller was voor het tweede team. Gelukkig kon eerste stuurman César voor de achtste man zorgen en waren we klaar voor de strijd. Niet op volle sterkte maar wel compleet. Van links naar rechts: Dimmy, Junior, Gouverneur Wetworth, Toeter, Allstar, Dr Galeo en Occy Op bord 3 was de vrede snel getekend. Onze kapitein Ortega was daar als eerste klaar. Junior pakte hierna een halfje op bord 4. Hij stond eigenlijk beter maar kon het volle punt niet binnen halen. Daarna verloor Gouverneur Wetworth op bord 1 en had na de partij een politiek correcte analyse: ik was zwak op de witte veldjes, mijn tegenstander maakte hier goed gebruik van en wist met een goed getimed pionoffer door mijn vesting heen te komen. Occy de Octupus, draaide zijn 8 armen er niet voor om en won overtuigend en zette zijn goede reeks voort. Hij had nog geen serieuze partij verloren de afgelopen 3 jaar zei hij van tevoren nog. De stand was nu gelijk en het was op de overige borden nog niet zo duidelijk. Dr. Galeo, die erg goed op dreef is dit seizoen, won met tactiek op bord 2. Helaas kan hij volgende rondes niet meespelen want hij gaat naar de andere kant van de oceaan. Dr. Galeo gaat daar verder werken aan een van zijn vele onderzoeken. Toch was kapitein Ortega nog niet gerustgesteld, want Toeter maakte er een zooitje van. Hij offerde een toren voor een paard en een pion met enige compensatie in het centrum. Tenminste, dat was de bedoeling, want na een enorme grafzet was hij die pion weer kwijt en was compensatie ver te zoeken. Zijn tegenstander nam veel tijd om een winnend plan te zoeken, maar het plan was niet zo geweldig en alle damevleugelpionnen gingen er af en dus kon Toeter het daar niet meer verliezen. Door een matnet won Toeter weer een pion terug. Na nog een paar zetten waren er torens geruild, maar daar gaf zijn tegenstander zijn vrijpion voor weg en alleen zijn h-pion bleef over, maar die werd later ook in beslag genomen en hij ging met zijn toren Toeters pionnen ophalen. Er stonden toen nog 2 koningen een witte toren en een zwart paard op het bord en het remiseaanbod van Toeter werd aangenomen. Geluk of niet, de tussenstand was nu 3,5-2,5. De Beruchte Snorkel Vreters waren niet van plan het hierbij te laten zitten en met hun laatste krachtsinspanningen en tegenspartelingen gingen ze verder. Bord 7 moest eraan geloven. Van deze partij heb ik niet veel gezien, maar Dimmy moest vandaag even dimmen en moest met zijn eerste nederlaag dit externe seizoen genoegen nemen. Luctor et emergo, luctor et emergo!! Maar de held van de Snorkels had hier heel andere gedachten over. Allstar wil ook dit jaar weer een monsterscore halen in de externe en dan maakt het niet uit hoe sterk Snorkelvreters zijn. Allstar kwam goed uit de startblokken en kreeg een mooie stelling. Bijna alle stukken waren al gericht op de

9 koningsstelling en het leek verdacht veel op een diagram uit een schaakboek met koningsaanvallen. Allstar heeft zulke boeken wel eens bestudeerd en het was hem opgevallen dat je, als je dan net even een onverwacht tussenzetje doet, uiteindelijk de hele combinatie vindt, weet je wel weet je niet. Zo n onverwacht zetje wist Allstar op het bord te krijgen. Wellicht was het niet helemaal correct, maar zijn tegenstander vond niet de goede verdediging. Er kwam ook geen spetterende combinatie achteraan, maar Allstar vond steeds meer gaten in de stelling en pakte hier en daar een pion mee. Zijn tegenstander bleef nog lang doorworstelen, maar Allstar maakte het karwei vakkundig af. De voorspelling is uitgekomen, maar de status primus inter pares zijn we kwijt en we staan een half bordpuntje achter. Is dit een voorbode, blijft dit halfje ons achtervolgen? Wie weet? Kijk naar de volgende aflevering van de Snorkels! Toeter P.S. Toeter vindt het een hele eer om een stukje te schrijven in het scheepsjournaal van kapitien Ortega, maar vraagt zich toch af of dit te maken heeft met zijn spel van afgelopen zaterdag en de zenuwen van kapitein Ortega. Stukkenjagers 5 OSV 2 3,5-4,5 De eerste externe wedstrijd in het nieuwe jaar! Winnen we deze wedstrijd en de volgende, dan maken we nog kans om ons te handhaven in deze poule. Helaas, we hadden het zeker in eigen hand, maar van de laatste vier partijen wonnen we er slechts een. Nu maken we nog maar een theoretische kans om in de poule te blijven. Ik probeer zoveel mogelijk de volgorde van capituleren aan te houden, zoals die gebruikelijk is voor ons vijfde team. Leo van Gelder Als inval-teamleider had ik de wedstrijdformulieren thuis op de pc uitgewerkt maar in plaats van Nicolaas had ik Emil in de opstelling opgenomen. Hierdoor moest ik weer de formulieren handmatig invullen. Zo, nu lekker een partij schaken, maar ik begon door die ellende weer onrustig aan mijn partij. Toen ik al op de 6 e zet een toren moest inleveren, dacht ik: waarom heb ik toch de rol van Jan van den Dries overgenomen? Hier zit ik weer als inval-teamlijder, et cetera. Nu weet ik wat je allemaal op je nek neemt Jan, dus petje af. Mijn toren was door de dame van het bord genomen zodat ik deze tijdelijk kon opsluiten op a1. Mijn tegenstander richtte zich op welke manier hij zijn dame kon bevrijden terwijl bijna al mijn stukken in het spel waren. Ook kon hij niet rokeren door mijn loper op h6. Na mijn 11 e zet dacht hij erg lang na. Toen ontwikkelde hij de dameloper naar f5. Door Dd5 kreeg ik een dreigende mataanval of kon ik tenminste een toren terugwinnen. Ik dacht: Straks speelt hij nog Le6 om dit te pareren en ruilt hij zijn loper op c4. En ja hoor, dat deed hij, maar mijn dame op b7 nam geen toren en ook geen paard want ze zette mat op c8. Kees Gelens We kwamen beiden goed en langzaam uit de opening die uitmondde in een spannende partij. Door aanvallen op de koningsvleugels waren deze aan weerszijden verzwakt. Doordat mijn dame zijn paard op e5 bedreigde en hij met f5 mijn paard op e4 aanviel werden de paarden afgeruild. Hierdoor bleef mijn tegenstander met een zwakke e-pion zitten. Ik had hierdoor een pionnenmeerderheid op de damevleugel, mijn tegenstander op de koningsvleugel. Uiteindelijk dreigde er dameruil, maar dat was voor mijn tegenstander niet gunstig, want mijn lopers stonden erg sterk en aanvallend op de damevleugel, waardoor hij door ruil een pion zou verliezen. Tenslotte valt hij met zijn loper mijn dame aan. Ik had daarbij al gezien dat deze loper door mij twee keer aangevallen werd, terwijl hij maar één keer verdedigd werd. Na dit stukverlies gaf mijn tegenstander de partij op. Nicolaas Veltman Ik schaam me!

10 Andries Deliën Lekker, lekker op tijd aanwezig om tafels, stoelen en stukken mee klaar te zetten. Lekker ruim 10 minuten over om over te schakelen naar rust, stilte en concentratie. Lekkere opening, Grünfeld- Indisch, dynamisch evenwicht, veel afruil, mooie remise. Lekker op tijd klaar om nog even rond te lopen en rustig op te ruimen. Leuke middag. Maarten Heller Ik stond goed en had veel ruimte, maar ik deed een stuk in de aanbieding. Peter Ansems Een Franse partij die gelijkopgaand was tot de 20 e zet. Toen verstapte mijn paard zich enigszins waardoor dit met zijn pootjes op een verkeerd veld terecht kwam. Hierdoor won mijn tegenspeler een pion. Het werd pas echt lastig toen ik mezelf vergaloppeerde en daarmee de middelste van een groepje van drie pionnen verspeelde. Resultaat, vier geïsoleerde pionnen plus toren tegen twee groepjes van drie verbonden pionnen plus toren. Aangezien mijn tegenspeler vergat te blunderen laat de uitkomst zich raden. Cees Zoontjens Tja, wat moet ik ervan zeggen! Andries zou spreken over een stelling met dynamisch evenwicht. Ikzelf zou eerder geneigd zijn om het overwicht te noemen. De witspeler speelde behoorlijk nerveus en bracht bijna nauwelijks enige spanning in de stelling, wel bij zichzelf! Met het oog op een ongedekte dame op c2 stak ik veel bedenktijd in een pionopmars b5-b4, maar de oplossing vond ik niet. Dan maar, zonder koekeloeren, h6-h5 om tot mijn ontzetting te ontdekken dat h5 het enige vluchtveld was voor de loper op g4. Dat Pxd4 nog kon was de enige schamele compensatie. Eindeloos doorworstelen is dan het enige wat mij nog restte. Ik bereikte zelfs nog pat, als hij nu een koningszet zou doen Viermaal ging de hand in die richting. Ik gaf nog niet op! Maar het werd toch verlies en daarmee voor ons de wedstrijd. Oké, ik beken schuld, Paul! Paul Pollen Ik kreeg Scandinavisch tegen met 2 Pf6. Een opening die ik met wit niet graag speel en kwam er dus ook slecht uit. Verbruikte veel tijd, maar gelukkig vond ik steeds net de beste zet. Tegen de 40 e zet zaten we allebei in tijdnood. Ik had de sterkste zenuwen wat resulteerde in een paardvork waarmee ik naast de kwaliteit die ik al had er nog een kreeg. Daarna rustig pionnetje gesnoept en gewonnen. Leo van Gelder After the tsunami Na de feestdagen, die deze keer werden overspoeld door de verschrikkelijke zeebeving in Azië, mocht het zesde weer eens een keer aantreden, tegen Oisterwijk ditmaal. In december 2004 hadden we een ronde vrijaf en dus pakten we in De Beurs, waar ook nog eens vier andere teams speelden, in 2005 de draad weer op. Gert-Jan heeft als goed voornemen voor dit jaar om het R-woord uit zijn vocabulaire te schrappen. Hij is al eerste klaar, na een stukwinst, of waren het er nou twee, heeft hij geen problemen meer met zijn tegenstander. Luuk, Marcel en ik begonnen het jaar 2005 met een puntendeling. Het eindspel op bord 1 met KL vs KP en wederzijds ± 5 pionnen zag er volgens mij kansrijk uit voor Luuk maar het bleek net niet voldoende voor het volle punt. Zelf speelde ik niet zo n bijzondere partij. Ik had met zwart gekozen voor een drierijenopstelling en toen mijn geduld opraakte ging ik over tot het openen van de stelling op een voor mij ongunstige manier. Gelukkig miste mijn tegenstander de sterkste voortzetting en kon ik het resterende eindspel KDT vs KDT eenvoudig remise houden. Van de partij van Marcel heb ik weinig gezien, normaal gesproken loop ik veel rond tijdens mijn partij, maar dat was door de unieke locatie fysiek onmogelijk. Marcel stond volgens eigen zeggen wel goed, maar heeft het laten liggen. De partij van Peter, die naast me zat, heb ik wel goed kunnen volgen. Hij komt in het Frans met een vroegtijdig Dg4 voor de dag. Als hij besluit om de verloren pion op d4 terug te nemen blijkt dat alle zwarte stukken opeens erg actief staan. In het vervolg komt hij er niet meer aan te pas, experiment geslaagd, maar het nieuwe idee moet ie toch maar eens nieuw leven in gaan blazen. De partij van naamgenoot Van Heck heb ik ook maar fragmentarisch kunnen volgen. De stelling oogde kansrijk voor wit, maar Guus miste diverse malen de sterkste voorzetting en verloor uiteindelijk zelfs een stuk. Dat bleek te veel van het goede.

11 Gelukkig voor onze promotiekansen waren Theo en Niko wel bij de les. Beiden speelden een goede partij en wonnen overtuigend. Het was de bedoeling om veel bordpunten te pakken, maar het blijft dus met 4,5-3,5 bij de twee matchpunten, ook niet geheel onbelangrijk. Voor het verdere verloop van onze titelaspiraties blijven we afhankelijk van DSC 2 waar we in de eerste ronde gelijk hebben tegen gespeeld. Ons boegbeeld Inge was er niet bij deze keer, maar om dat goed te maken heeft ze ons uitgenodigd voor een etentje bij haar thuis alwaar we de strategie voor de laatste twee ronden kunnen doornemen. Of we ook nog toekomen aan de finesses van de Franse opening voor onze Peter waag ik te betwijfelen, maar dat het gezellig wordt dat staat buiten elke twijfel. Ik vernam dat er nu ook een vierde klasse NBSB bestaat. Over degradatie hoeven we ons in ieder geval geen zorgen meer te maken (sorry 3 e en 5 e team!). Guus Vermeulen Drie keer is scheepsrecht? B op stap ( ) Of ze er op tijd zullen komen is onzeker - de speellocatie heet 't Verlaat - maar wel is duidelijk dat Stukkenjagers B maandagavond in Almkerk zal proberen zijn zegetocht door het Brabantse avondland een vervolg te geven, uit tegen het altijd lastige De Watertoren. Aldus de voorbeschouwing op de website. Dit is nu al weer het derde jaar dat we met Stukkenjagers B meespelen in de avondcompetitie van de NBSB in groep 2C. De mindere goden boeken vooruitgang. In het debuutjaar eindigden we als vijfde met 4 matchpunten en 11,5 bordpunten. En vorig seizoen hadden we promotiekansen, maar toen werd de deur naar de hoogste klasse in de laatste ronde keihard dichtgegooid. Vierde in het eindklassement met 9 matchpunten en 16 bordpunten was het eindresultaat. In dat seizoen hebben we 4 bordpunten cadeau gehad omdat Den Bosch Noord niet kwam opdagen. Dit jaar is het allemaal anders, dit jaar worden alle bordpunten overtuigend op eigen kracht binnen gesleepd (ahum) en staan we ongedeeld bovenaan na vijf ronden. Dit seizoen hebben we tot nu toe 9 matchpunten en 15 bordpunten bij elkaar gesprokkeld en hebben we nog twee ronden de tijd om de score van vorig seizoen te verbeteren. We waren nog helemaal in een roes. Het vierde had afgelopen zaterdag gewonnen en heeft de aansluiting met D4 3 kunnen behouden door op een gedeelde eerste plaats te blijven. Marco had remise gespeeld bij zijn debuut in de KNSB en voor de meeste Stukkenjagers was zaterdag best een goede dag geweest. Bestaat er ook zoiets als een promotiespook? Loopt Stukkenjagers B naast zijn schoenen? Heeft Stukkenjagers B de huid al verkocht voordat de beer geschoten is? De uitwedstrijd tegen Almkerk werd op de heenreis bijna vergeleken met een expeditie Den Bosch Noord. Van alle goden verlaten kwamen we aan in Almkerk, waar we geen kerk hebben gezien en ook geen watertoren. We waren te vroeg en maakten kennis met een inspirerend sportcomplex t Verlaat. De jeugd van de schaakvereniging was nog bezig en zo konden we nog wat meekrijgen van Stap 1 en hebben Emiel en ondergetekende nog een warming-up gedaan. Na de warming-up begonnen we vol zelfvertrouwen aan deze uitwedstrijd. De tegenstander van Emiel haalde het Blackmar-Diemer van stal. Mijn tegenstander reageerde op mijn e4 met d5 en toen heb ik ook het Blackmar-Diemer gespeeld, omdat ik geen zin had in Scandinavische praktijken. In de warming-up ging dit goed tegen Emiel. Emiel wist er in de partij ook niet goed raad mee en kwam al snel in de problemen. Net op het moment dat ik mijn tegenstander dacht te trucen werd ik zelf enorm getruukt. Dit kostte een pion, dus ik stond er nu twee achter. Toen kwam de verrassing: Emiel kon een stuk slaan en zijn tegenstander gaf meteen op. Arend-Jan was op bekend terrein, namelijk de Pirc, en ondanks een kleine onnauwkeurigheid wist hij dit regelmatig te winnen. Marco had een aparte Siciliaan op het bord gekregen en wou doorbreken in het centrum, maar dit was waarschijnlijk niet het goede moment. Marco kwam naar mij toe en ik kreeg de opdracht om remise te maken. Ik had een déjà-vu: een glad verloren eindspel keepen. Ik probeerde ijzer met handen te breken en door mazzel kon ik de materiële stand gelijktrekken. Maar er bleef een eindspel over met beide drie pionnen, hij een goed paard, ik een slechte loper. Mijn opponent profiteerde hiervan: hij hield zijn a-pion over en die was niet meer te stoppen. Het gelijkspel was een feit.

12 Ondanks dat we met een gelijkspel waren weggekomen, keerden we ontevreden terug naar Tilburg. De zegetocht was niet doorgezet en de directe concurrenten, De Wolstad B en Gambiet, hebben nu de kans om de de achterstand te verkleinen tot één matchpunt. We staan weer met beide benen op de grond. Maar niet getreurd, kampioen worden hebben we nog steeds in eigen hand! Binnenkort hebben we een gourmet-clinic, waar we ons kunnen voorbereiden op de laatste twee ronden, en als Kien ons de geheimen van het Blackmar-Diemer-gambiet bijbrengt, dan is dit het laatste jaar in groep C2. Want drie keer is scheepsrecht. Toch? Mark van den Berg Uitslagen en standen Stukkenjagers - DSC Delft 6-4 LSG 2 - BSG 4½ - 5½ Spijkenisse - Paul Keres 3-7 Eindhoven - RSR Ivoren Toren 4½ - 5½ Voerendaal - SMB 7½ - 2½ KNSB 1B Mp Bp Paul Keres 10 35½ x 5½.. 6½. 4½ 5½ 6½ 7 2. Stukkenjagers 10 35½ 4½ x 6 5½ 6. 6½ Voerendaal x 7½ ½ 4. SMB 6 31½. 4½ 2½ x. 6½. 4½ 5½ 8 5. DSC Delft ½ 4 6. x 4.. 5½ 7 6. Eindhoven 6 28½.. 3 3½ 6 x 4½ 5½ RSR Ivoren Toren ½ 3½... 5½ x 5 5 3½ 8. LSG ½. 6 5½. 4½ 5 x 4½. 9. BSG ½ 3. 4½ 4½. 5 5½ x. 10. Spijkenisse ½ ½.. x Stukkenjagers 2 - Middelburg LSG 4 - HWP Sas van Gent De Wolstad - Souburg 4½ - 3½ Moerkapelle - CSV 6½ - 1½ De Pion 2 - Bergen op Zoom 4-4 KNSB 3F Mp Bp Bergen op Zoom x 5½ 5 6 5½ Stukkenjagers ½ 2½ x ½ 6 6½ 3. De Wolstad x 5½. 4½. 4 6½ 5½ 4. Moerkapelle ½ x ½ 5. HWP Sas van Gent ½ 4.. x ½ 5 6. Souburg 6 24½. 3 3½. 5 x LSG ½ x 5½ De Pion ½ 4 2½ ½ x 5½. 9. Middelburg ½. 2 1½ 3 2½ 4. 2½ x. 10. CSV 0 13½. 1½ 2½ 1½ x D4 2 - HMC Calder De Combinatie - Stukkenjagers Vianen DVP 2 - Baronie 3½ - 4½ Eindhoven 3 - Gardé 1½ - 6½ HSC 2 - OSV 3-5 NBSB Promotie Mp Bp Baronie x 5. 3½. 5½ 4½ 4½ D x 6½ ½. 3. OSV 9 25½. 1½ x ½ 5 5½ 4. HMC Calder ½ 4½ 3. x ½ 6½ 5. HSC ½ x 6½. 5½. 5½ 6. De Combinatie 7 24½ 2½. 4. 1½ x ½

13 7. Gardé ½ x 3½ 5½ 6½ 8. Vianen DVP ½. 3½ 4 2½. 4½ x Stukkenjagers ½ 3 2½ 3 3½. 3 2½. x. 10. Eindhoven ½.. 2½ 1½ 2½ 1½ 1½ 2. x D4 3 - HMC Calder 6 5½ - 2½ De Wolstad 2 - De Pion Baronie 3 - Raadsheer 2½ - 5½ Stukkenjagers 4 - BSV 3 4½ - 3½ NBSB 2A Mp Bp D x ½. 6½. 2. Stukkenjagers ½ 3 x.. 5½ 5½ 4½ 6 3. De Pion ½ 4. x 7 4½ Raadsheer 5 16½ 4. 1 x 1½ 4½. 5½ 5. HMC Calder ½ 2½ 2½ 3½ 6½ x.. 6½ 6. De Wolstad ½. 2½ 4 3½. x 4 4½ 7. BSV ½ 3½ x 4 8. Baronie ½. 2. 2½ 1½ 3½ 4 x EVS - HMC Calder Veldhoven 4 - ODI 6-2 Het Kasteel - Aalst-Waalre - Stukkenjagers 5 - OSV 2 3½ - 4½ NBSB 2C Mp Bp EVS 9 30 x ½ 5½ 8 2. HMC Calder x.. 6½ 7 4½ 7 3. Veldhoven ½.. x 4½ 3½ 4 6 6½ 4. OSV ½ 2. 3½ x 6. 6½ 4½ 5. Het Kasteel ½ 4½ 2 x Aalst-Waalre 3 13½ 1½ x ODI 0 10½ 2½ 3½ 2 1½. 1 x. 8. Stukkenjagers ½ 3½ 3.. x Waalwijk 2 - Wasbord 4½ - 3½ Dongemond - Schavo 3 2½ - 5½ Stukkenjagers 6 - Oisterwijk 4½ - 3½ DSC 2 - Vrij NBSB 3B Mp Bp Waalwijk x 3½ ½ 5 2. Stukkenjagers ½ 4½ x 4. 4½. 6½ 3. DSC x Schavo x. 5½ 5½ 5. Oisterwijk ½ 2. x 4 4½ 6. Wasbord ½.. 2½ 4 x. 7. Dongemond 0 10½ 3 1½. 2½ 3½. x

14 PROGRAMMA KNSB-BEKER Charlois/Europoort Stukkenjagers 1 (14-1) PROGRAMMA 26 FEBRUARI Stukkenjagers 1 LSG 2 Stukkenjagers 2 LSG 4 Stukkenjagers 3 Vianen/DVP 2 Raadsheer Stukkenjagers 4 Aalst Waalre Stukkenjagers 5 Schavo 3 Stukkenjagers 6 PROGRAMMA 16 FEBRUARI Stukkenagers A De Wolstad A Stukkenjagers B - Gambiet De wedstrijdformulieren Stukkenjagers 1 - DSC Delft 6-4 Maurice Peek M. Wortel (2301/2311F) 1-0 Bianca Muhren J. Michielsen (2261/2260) 0-1 Herman Grooten T. Barendse (2168/2205) 1-0 Petra Schuurman A. van Dop (2158/2249) 0-1 Mark Huizer M. van Wissen (2309/2330) rem Cor van Dongen L. Hofland (----/2293) 1-0 Mark Clijsen G. Legemaat (2143/2219) 1-0 César Becx R. Oranje (2082) 1-0 Gerben Veltkamp K. vd Meer (2102/2159) 0-1 Wiebe Cnossen N. vd Lijn (2180) rem Stukkenjagers 2 Middelburg Peter Huibers S. Stange (2108/2140F) rem John Greunsven W. van Wijnen (1838) 1-0 Geert Houterman W. Stange (1892/2138) rem Gerard van Otten S. Steijn (1810) rem Gertjan Thomassen M. Westerweele (1836/1974) 1-0 Dirk Hiemstra B. Beijer (1486*) 1-0 Winifred Paulis H. Meijer (1698) 1-0 Marco Kemmeren P. Gillissen (1317*) rem De Combinatie Stukkenjagers R. Aarts (1986) Ivar Heine rem J. Swinkels (1917) Reinier Jaquet 1-0 J. Loomans (1943) J. Op t Hoog rem S. Rooijakkers (1885) Jim Stada rem E. Clevers (1811) Kienfong Lie Kwie 1-0 B. Bruggers (1903) Lex Karstens 0-1 W. van Eijk (1770) Frank Dujardin rem C. van Eijk (1740) Toon Mentink 1-0 Stukkenjagers 4 BSV 3 4,5-3,5 Oscar van Ewijk T. Hertogs (1749) 0-1 Bob Gallucci L. Quinten (1604) 1-0 Arend-Jan Meerwijk G. Lodewijckx (1707*) rem Roel Backhuis Jan Haverhoek (1645) rem Mark van den Berg D. Lindhout (1706) rem Dennis Slegers P. Demmers (1601) 1-0 Jan Otten W. de Wolff 0-1 Otto Bonte E. Kustura (1650) 1-0 Stukkenjagers 5 OSV 2 3,5-4,5 Andries Deliën F. Hartogs (1765*) rem Maarten Heller W. Zegers (1858) 0-1

15 Nicolaas Veltman D.van der Ent (1769) 0-1 Leo van Gelder B. Huygen (1648*) 1-0 Cees Zoontjens M. van Niftrik (1778) 0-1 Paul Pollen V. Simons (1575) 1-0 Peter Ansems M. van Koevoerden 0-1 Kees Gelens D. Toebast 1-0 Stukkenjagers 6 Oisterwijk 4,5-3,5 Luuk Koelman R. Steeksma (1759) rem Peter Buitenhuis S. Hess (1807) 0-1 Guus Vermeulen B. Vorselaars (1657*) rem Marcel Rispens T. Grijsbach (1547) rem Theo Mulder D. Freelink (1655*) 1-0 Geertjan ten Hacken J. Peeters (1413) 1-0 Niko van der Wal F. Lauterbach (1352*) 1-0 Guus van Heck R. de Wolff 0-1 Schavo B Stukkenjagers A 1-3 Norbert Harmanus (1741) - Mark Huizer 0-1 Elias Thijsse (1691) - Geert Houterman 0-1 Mark Clijsen (2103) - Petra Schuurman 0-1 Jan Douwes (1944) - Kienfong Lie Kwie 1-0 De Watertoren Stukkenjagers B 2-2 P. den Uyl - Mark van den Berg 1-0 F. Beumer (1572) - Emiel Bouwens 0-1 A. van Esch (1598) - Marco Kemmeren 1-0 C. Romijns (1617) - Arend-Jan Meerwijk 0-1 HET SCHAAKSPEL IN DE LITERATUUR Uit: Grijze zielen Philippe Claudel 2004 De Bezige Bij Amsterdam Terwijl de burgemeester in zijn eentje naar binnen ging om het verzoek aan Destinat voor te leggen, bleef zij voor het bordes van het kasteel staan wachten. De procureur ontving hem staande in de hal, onder het tien meter hoge plafond op de kille zwarte en witte tegels die op de vloer het speelbord uittekenden van een spel dat in lang vervlogen tijden was begonnen, waarin mensen de pionnen zijn, waarin rijkaards, machthebbers en krijgers voorkomen en dat van een afstandje wordt gadegeslagen door continu struikelende knechten en hongerlijders. De burgemeester vertelde alles. Achter elkaar. Zonder opsmuk of mooie woorden. Hij praatte met zijn blik naar de grond, naar de tegels op de vloer. SJ-LATIJN Op ons niveau is er maar één ding slecht: opgeven.

16 Naar Amersfoort Ja mensen, het is eindelijk zover! Ruim twee jaar geleden had ik mijn blik al naar deze stad gewend. Helaas moest ik deze levenstap uitstellen. Niet getreurd; Kien wist mij over te halen om bij de Stukkenjagers te gaan spelen. Enige scepsis mijnerzijds; na tien jaar niet schaken kan je normaliter niet veel bereiken. Het liep anders. Ik werd invaller bij SJ 1 in de eerste klasse en speelde met de cracks mee. Tweemaal mocht ik een bijdrage leveren aan de prestaties van SJ2. Evenzoveel keren wist ik een gewonnen stelling in verlies om te zetten. Vooral het laatste verlies was zuur. Daarna speelde ik nog mee met het zesde, het vijfde en het vierde. Ik was te laconiek in mijn spelbehandeling; daarnaast traden er onoverkomelijke lacunes op in mijn openingstheorie. Ik ben een liefhebber van de Siciliaan, echter een of ander walgelijk gambiet zorgde voor genoeg geestelijke overbelasting waardoor de handdoek snel in de ring werd geworpen. Kortom, mijn eerste optreden bij mijn nieuwe club was niet geweldig; ik ben ook menigmaal op mijn verkeerde schaakinstelling gewezen. Bij de start van het tweede seizoen werd ik speler van het vierde. Mijn bijdragen aan het resultaat per wedstrijd zijn nog nihil. Een korte opleving beleefde ik bij het zesde en het tweede. Dat was 8 januari Na afloop hebben we kunnen genieten van onder andere de culinaire specialiteiten van de Zorba de Griek. Tijdens het genieten van de maaltijd kwam uiteraard de uitstekende positie van SJ 4 ter sprake. We staan op medekoploper D4 slechts een half bordpunt achter. Ondanks mijn verhuizing is het verhaal Stukkenjagers niet voorbij. Het wordt geen boekwerk meer, maar slechts een brochure. Maar wel een belangrijke. Ik voorspel dat wij de voorlaatste wedstrijd flink uithalen en de koppositie overnemen. Daarna zullen we aantonen dat onze prestatie niet een korte opleving was, maar juist tekenen zijn van een mentale stap of horde die genomen werd. Ik voorspel dat wij volgend jaar in de eerste klasse spelen. Alleen voor Ivar zijn de druiven zuur. Hij komt dan ons team versterken aan bord 2. Ik blijf uiteraard op bord 1 spelen. Vooral door mijn startgeldeis te laten vallen, zal ik het bestuur achter mij weten te scharen. Ivar zal aantonen dat hij in staat is om tegen relatief zwakkere tegenstanders te blijven winnen. Hij speelt zich in de picture door de volle 100% te scoren. Daarmee zal hij de prestatie van Dennis overtreffen (slechts een remise afgegeven naast alle overwinningen in het seizoen en daarmee MVP van SJ4). Maar hij niet alleen; neen, het hele team zal over de gehele linie sterker worden. Wij eindigen in de middenmoot niet al te ver achter de favorieten door een sterke groei van de overige teamleden. Vanaf dat moment zal SJ4 te boek staan als een dynamisch, jong team met een sterke drang naar het kampioenschap. Marco Kemmeren zal dan aan de deur kloppen om mee te spelen. Dat betekent meer druk op de andere spelers om goed te blijven spelen. Min of meer in dezelfde formatie spelen wij ons het volgende seizoen naar de promotieklasse. En terecht. Het is mij opgevallen dat SJ3 al seizoenen onder de maat presteert. De mix van mannen van middelbare leeftijd, die op routine denken te kunnen scoren, met talentvolle spelers blijkt geen werkbare formule te zijn geweest. Maar het is leuk om als vierde in de 1e klasse te blijven uiteraard. Ik gun ze dat van harte. Voor traumatische gevolgen van deze wisseling van de wacht kan men terecht bij de teamarts Lex. (Marion zal een plaatsje willen vinden het verjongde SJ3 nu dat op eigen kracht vanuit de tweede klasse in een paar jaar is doorgegroeid.) Op dat moment claimt Ivar (2060) het eerste bord. Ik speel mijn laatste troef uit en zeg dat een leider niet op bord 8 moet spelen, maar op bord 1. Afhankelijk van mijn prestaties en het gemor van mijn teamleden zal ik als mentor wijze besluiten nemen. Een droom, voortijdige aftakeling of een hallucinatie. Welnee, ik sta aan de vooravond van mijn tweede jeugd. Het hoofdstuk Tilburg is na acht jaar eigenlijk nog niet definitief afgesloten; ik zet de achterdeur alleen op een kier. Ik behoud daardoor alleen het goede. Op allerlei gebieden liggen er voor mij in Amersfoort nieuwe uitdagingen. Een daarvan is een leuke sterke schaakclub vinden. Een gemis zal ik niet weten te compenseren. Volgens Mark beschikt de Stukkenjagers over de crème de la crème van de Nederlandse vrouwenschaaktop. Het was een van mijn teamleden niet ontgaan dat ik vaak te vaak smachtend naar onze crème de la crème heb gekeken. Wel, mijn ingezette charmeoffensief heeft klaarblijkelijk enig stof doen opwaaien. Wie niet kan schaken, moet compenseren!! Ik weet het nuttige met het aangename te verenigen.

17 Nu weer Ter Zake; ik hoop dat wij sowieso aan het einde het seizoen ons kampioenfeest in Amersfoort kunnen gaan vieren (ik beschik over een dakterras). Voor de persoon in kwestie is het raadzaam zijn kuisheidsgordel mee te nemen. Mijn charmeoffensief gaat ook in Amersfoort verder. Het was aangename tijd te kunnen verblijven onder geestverwanten. Ik hoop dat mijn artikel niet achterhaald is op het moment dat enig schaker het leest. D.M. Hiemstra Tilburg, 11 januari 2005 P.S. Nog enige hints voor wie nieuwsgierig is naar de kuisheidsgordeldrager. A. Zijn naam klinkt als een roofvogel die altijd de pineut is! B. Hij kent de gezusters Muhren erg goed. C. Hij durft nog altijd staande te houden dat zijn speelkracht van 1860 correct is terwijl hij al meer dan een seizoen lang zo rond de 1680 staat (Tip: controle op dyslectische karaktertrekjes bij Lex zou niet misstaan). SJ-Toto De zesde etappe van de Stukkenjagers Externe Toto was ongemeen spannend en eindigde pas dinsdagavond laat, toen het resultaat van Stukkenjagers A bekend werd. Bram van den Berg haalde de dagzege binnen met het ongekend hoge totaal van 27 punten, hij voorspelde de resultaten van SJ 1 tot en met 4 + A exact. Blijkbaar lagen deze voor de hand, want hij werd op de voet gevolgd door vier nieuwe deelnemers, te weten Paul Pollen (26), Maykel van Rijen (25), Dennis Slegers (23) en René van den Bosch (21). Bram verdient met zijn winst 19,50 euro. In het algemeen klassement waren de verschuivingen door de 'voorspelbare' uitslagen wat minder opzienbarend dan gewoonlijk. Het algemeen klassement, waarin de uitslag van Stukkenjagers A nog niet is verwerkt, ziet er nu als volgt uit. 1 (1) Reinier Jaquet (2) Jan Otten (3) Maurice Peek (4) Christos Rangas (7) Bram van den Berg (5) Emiel Bouwens (9) Mark Clijsen (11) Wiebe Cnossen (10) Jan van den Dries (8) Willem de Bont (6) Oscar van Ewijk (13) Gerben Veltkamp (16) César Becx (12) Herman Grooten (14) Petra Schuurman (17) Joost Op 't Hoog (19) Judi Becx (15) Bas Rosheuvel (20) Cees Zoontjens (22) Roel Backhuis (18) Erik Nicolai (30) Winifred Paulis (26) Lex Karstens (33) Leo van Gelder (21) Cor van Dongen (23) Kienfong Lie Kwie (28) Ivar Heine (32) Karel Storm (27) Bianca Muhren (36) Paul Vermee (24) Peter Huibers (25) Marco Kemmeren (35) Guus van Heck (29) Gerard van Otten (31) Mark Huizer (39) Geert Houterman (37) Emil Voorhorst (34) Jacko Obels (-) Paul Pollen (43) Kees Gelens (-) René vd Bosch (-) Dennis Slegers (38) Ruud Feelders (40) Gertjan Thomassen (-) Maykel van Rijen (41) Bob Gallucci (-) Marcel Rispens (42) Pascal Graafmans (44) John Greunsven (45) Dirk Hiemstra (46) Sander Funk (-) Toon Mentink (47) Jim Stada (48) Guus Vermeulen (49) Marion Adriaans (50) Willem Spoeltman 00.0

18 De grote leegte In Veendam ligt het voetbalstadion De Langeleegte. Maar heel de provincie Groningen is leeg. Alleen in de stad Groningen hangt de warme kerstsfeer. De gastvrije horeca zit er bomvol. Het schaaktoernooi heet het Harmonietoernooi en dat maakt men volledig waar. Op dit moment is het zes uur in de kerstmorgen. De nachtmis heb ik laten passeren. Het geloof heeft me verlaten, de liefde zit nog thuis, maar er is hoop op een goed toernooi. Dan valt opeens het licht uit, terwijl Kerstmis toch het feest van het licht is. In het pikdonker (vreemd woord overigens) doe ik mijn jas aan. Ik stap op de fiets en verlaat Groningen in noordelijke richting, steek het Reitdiep over en volg de Saksenroute omdat ik vloeiend Saksisch spreek. Ook de boerderijen lijken leeg. Het is koud en winderig. Een bord geeft aan dat ik de gemeente Wierum infiets, er doemt een soort terp op waarop een sfeervol kerhofje ligt. Voor de eeuwige rust zit je hier gebeiteld. Bij een graf brandt een lichtje. Waarschijnlijk wordt dit graf door een zeer dierbare en zo'n hoogbejaarde bloedverwant bijgehouden dat hij of zij denkt: Voor het gemak kan ik beter in de buurt blijven. De gestorvenen in de andere graven lijden er totaal niet onder want ook het hiernamaals bleek leeg. Er woont verder niemand in de buurt. Desondanks bevinden we ons in Wieringerschouw. In het oosten begint het nu langzaam licht te worden. Mijn voeten zijn koud en het regent. In de weilanden zitten groepjes wilde ganzen en zwanen. Vele buizerds gaan op de wieken wanneer ik passeer. Een reiger verdwijnt snel als een vale schim in het halfduister, maar het kan ook een dolende geest zijn die het kerkhofje te druk vond. Er naderen enkele huizen en ik blijk verrassend Groot Wetsinge binnen te fietsen. De verklaring komt even later als ik Klein Wetsinge passeer. Hier staan twee huizen minder, wat het totaal op elf brengt. Ik nader nu een provinciale weg waaraan een boerderij ligt die Huize Tilburg blijkt te heten. Wat kan hiervan de bedoeling zijn? Hopelijk spiegelt men zich niet aan Tilburg, maar het kan ook zijn dat men zich vroeger bij de bouw realiseerde dat hier vandaag in het ochtendgloren een stukkenjager met vier uit vier zou passeren. Een reusachtige harmonicavormige bus komt me tegemoet, richting Lauwersoog. Volkomen leeg, maar de chauffeur geeft geen krimp. Groningers zijn doorzetters. De NS wil niet achterblijven en stuurt een minimaal treinstel in dezelfde richting. Ook leeg. Misschien gaan ze ergens mensen halen, maar dat zet geen zoden aan de dijk, leeg is leeg. Via Sauwerd en Ubbergaheem ga ik weer richting Martinitoren. Ik zou nog linksaf kunnen naar Bedum, maar sinds Arjen Robben daar vertrokken is, is er niets meer te doen. Binnen de stadsgrenzen van Groningen vult de wereld zich met enkele kerkgangers en wat daklozen. Beide groeperingen zijn op zoek naar brood en wijn, waarbij de laatsten hun hoop voornamelijk op de vuilnisbakken vestigen. Een zeer aangepast echtpaar komt me hardlopend tegemoet. Met een lege maag kun je veel meer kerstdiner op. Thuisgekomen probeer ik te douchen maar het lijkt of de gasbel van Slochteren leeg begint te raken. Mijn neef Klaas verzekert me echter dat zo'n studentengeisertje even door moet komen. Hij studeert Theoretische Natuurkunde, maar is praktisch ook heel sterk. Hij heeft namelijk de verbinding tussen plus en min hersteld waardoor de computer het weer doet en ik me kan voorbereiden op de vijfde ronde op tweede kerstdag. Ik wil per se vijf uit vijf, zelfs na een kerstdiner met mijn dierbare gezin en een aantal noordelijke familieleden. Hoewel ik pas om kwart voor vier naar bed ging won ik inderdaad, dus waarom dan niet op zes uit zes proberen te komen? Bij toeval lees ik net in De asielzoeker van Arnon Grunberg dat de kunst van het leven is tevreden te zijn met weinig. "Gelukkig zijn met weinig is net als tennissen of biljarten, een kwestie van oefening, zonder gebruik te maken van God, meditatie of een zeldzame kruidenthee." Ondanks deze goede raad besluit ik mijn partij Bronsema scherp op te zetten. P. Bronsema T. Mentink 1. e4 d5 2. e:d5 Pf6 3. c4 e6 Bronsema heeft Grunberg nog niet gelezen 4. d:e6 L:e6

19 5. Pf3 De7 6. De2 Pc6 7. d4 Lg4 8. Le d5 Pe5 10. Pbd2 Pfd Db4 12. h3 Lh5 13. g4 Lg6._Mt.l.t jjjs_jjj._._._l._is._..di_._i._.bn_i Ii.nQi..kR_._R Diagram na 13 Lg6 14. P:e5??? Er moet een grote leegte in mijn hoofd zijn, maar ook bij alle stukkenjagers die de partij op de toernooisite naspeelden. Het stukkenjagersgastenboek bleef leeg. Er werden slechts dooddoeners geproduceerd als Toon Mentink lijdt eerste verlies of Dipje in Groningen. Niemand zag de variant Dc3s, 15. b:c3 La3 mat! Tegen zo'n gevoel van totale leegte kan zelfs het Groninger landschap niet op. Vervolgens loop ik tegen twee balorige nullen aan, waarna ik in de laatste ronde nog win om met weinig tevreden te kunnen zijn. Ik blijf nog een nacht in Groningen en besluit op oudejaarsdag richting Tilburg te gaan fietsen. Ook Co Adriaanse strafte als voormalig coach van Willem II zijn spelers na een wanprestatie. Hij bracht ze ooit met de bus naar België voor een straftraining en liet ze naar huis lopen. Om negen uur fiets ik weg in een miezerig regentje, de wind pal tegen. Via Paterswolde en Eelde rij ik richting Norg. Het grote voordeel van Groningen is dat je door Drente naar huis mag. Na Norg weet ik 't niet meer. Ik heb geen kaart en op een gegeven moment blijk ik in Friesland te zitten. Een zeer behulpzame autochtoon stuurt me door het Fochteloërveen naar Appelscha. Hier is Drente nog leger. Het begint harder te regenen. De sterke wind waait onder mijn poncho. Ik passeer Ravenswoud, een vrij nieuwe nederzetting in een totaal leeg landschap van voormalig veen. De tegenwind wordt nu zo sterk dat de plaats waar ik naar toe wil nog leger wordt. In Appelscha stop ik bij het eerste café. Leeg en gesloten. Dan zie ik op een paddestoel Havelte aangegeven. Daar ben ik in militaire dienst geweest en in de bossen is er enige beschutting tegen de wind. Tegen twee uur kom ik doornat in Meppel aan. Na twee koppen koffie, een appelpunt, een sigaar en met de NRC erbij ben ik helemaal gelukkig. Ik stap op de trein en op het punt dat Louki en mijn dochters aan tafel gaan om uur stap ik mijn warme huis binnen. Ik ben heerlijk moe, drink nog een wijntje bij Lebbis en Jansen en ga om 11 uur naar bed. Als je zo tevreden bent, heb je geen jaarwisseling nodig. Ik wens dan ook alle schakers en stukkenjagers een tevreden 2005 toe zonder gebruik te maken van God, meditatie of een zeldzame kruidenthee. Toon Mentink

20 Oudjaar: troosteloos Voor de verandering had ik afgelopen jaar nog wat vakantiedagen over. En wat is dan een betere manier om deze te spenderen dan het spelen van potjes schaak? Stockholm werd te donker en koud bevonden en de keuze viel op Béthune. Wat mij eigenlijk daartoe verleidde, is niet helemaal duidelijk, want Béthune werd mij voorgespiegeld als een typisch Noord-Frans dus troosteloos stadje waar helemaal niets te beleven valt; het hoogtepunt is het winkelcentrum bij de speelzaal, dat bestaat uit een supermarkt, drie andere winkels en een soort cafetaria waar je dan tussen de rondes door maar moet eten. De werkelijkheid bleek een stuk minder dramatisch. Natuurlijk: Parijs is het niet, maar Béthune beschikt over een Grand Place voorzien van een Belfrois en de kerstmarkt en andere kerstversiering zorgden voor een sfeervolle aanblik. De supermarkt bleek een enorme hypermarché die werd opgevrolijkt door negers die zingend en dansend ananassen aan de man brachten. De cafetaria tenslotte bleek een restaurant met een interessante formule: je bestelt een vlees-/visgerecht en schept daarbij naar believen groenten en aardappels in verschillende gedaantes op. De eerste ronden verliepen zoals mocht worden verwacht, al ging ik wel wat vlot ten onder tegen Geert van der Stricht. Verder leverde het gebruik van versnelde paring de meest bezopen indelingen op. Ook dat is natuurlijk conform verwachting, dus waarom doen ze dat?? De vierde ronde zag een typisch incident: ik was aan zet en zat rustig na te denken, toen mijn tegenstander ineens remise aanbood. Ik was eigenlijk van plan het te negeren, maar ik zag een arbiter naast mijn bord staan en deed mijn beklag. Hij bleek helaas geen Engels te spreken en ik deed maar geen poging dit in het Frans uit te leggen. De hoofdarbiter kwam erbij en deze wist mij uit te leggen dat ik het aanbod kon aannemen of dat ik gewoon kon doorspelen. Mega-DUH!! Uiteindelijk drong de situatie tot hem door. Hij keek een paar seconden heel moeilijk naar de digitale klok en besloot maar geen tijdstraf uit te delen. Pierre Petitcunot Wiebe Cnossen (ronde 5) 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3 Pf6 4.g3 d5 5.exd5 Pxd5 6.Lg2 Pxc3 7.bxc3 In de partij Sedina-Carlsen werd dezelfde stelling bereikt na 4..Pxe4!? 5.Pxe4 d5 6.Pc3 d4 7.Lg2!? dxc3 8.bxc3. 7..Ld Tb1 Tb8 10.d4 exd4 Carlsen speelde hier Lg4. Mijn zet wordt door Agdestein in zijn boek over Carlsen als sterker gegeven. Voor een schaakboek is het lekker luchtige lectuur. Het commentaar bij de partijen sluit daar qua niveau bij aan. De toets der keiharde analyse kan het dan ook niet altijd weerstaan. Met name in een toreneindspel slaat Agdestein(s ghost writer) de plank een paar keer behoorlijk mis. 11.cxd4 Te8 Je zou wellicht denken dat ik precies wist waar ik mee bezig was. Maar ten tijde van deze partij was ik nog niet zover in Schaakwonder. Ik had geen idee van de theorie van dit systeem. De zet 11..Pe7 blijkt hier normaal te zijn. Op die zet was ik bang voor 12.Lb2, maar na 12..Le6 staat eerder zwart beter. Zie diagram. 12.Pg5!? Lf5 13.Txb7?!.tLdT_M_ jjj._jjj._sl._.._._._.._.i._.._._ni. I_I_.iBi _RbQ_Rk. Twee zetten op rij die ik niet had zien aankomen. Vooral van de eerste schrok ik nogal. Na de tweede vond ik de schade echter nogal meevallen. Ik was meer bang geweest voor 13.Lxc6 bxc6 14.Txb8 Dxb8 15.Df3 maar dat is na 15..Lg6 16.Dxc6 h6 17.Pf3 Le4 18.Dc3 Db1 niet veel bijzonders voor wit. 13..Txb7 14.Lxc6 Tb1 15.Lxe8 Tot mijn verbazing dacht wit hier lang over na. Na de partij maakte hij me met handen en voeten duidelijk (tot zover mijn idee dat de jongere generatie Fransen redelijk Engels spreekt), dat hij aan 15.Pxf7 Kxf7 16.Dh5+ Lg6 17.Ld5+ Te6 had zitten rekenen, maar dat is inderdaad niet goed genoeg. 15..Dxe8 16.Te1 Dc6 17.c3?! Dxc3 18.De2?! Dat was al de 4 e zet die ik niet had zien aankomen. Nou waren ze ook allemaal helemaal niet zo goed, maar het blijft toch lastig om daarmee om te gaan.