Rechtbank s-gravenhage seetor bestuursrecht vreemdelingenkamer, enkelvoudig ll AWB 00/74062 en 00/74065 VRWET

Transcriptie

1 , Rechtbank s-gravenhage seetor bestuursrecht vreemdelingenkamer, enkelvoudig ll UJTSPFUAK ingevolge artikel 8:77 Algemene wet bestuursrecht Reg.nr : Inzake : tegen : AWB 00/74062 en 00/74065 VRWET en :, mede namena drie minderjarige kinderen, eisers, woonplaats kiezende ten kantore van hun gemachtigde, mr. M.A. Collet, advocaat te Waalwijk, de Staatssecretaris van Justitie, verweerder, gemachtigde mr. A.E. Broesterhuizen, advocaat.te Den Haag. 1. ONTSTAAN EN LOOP VAN RET GEDING 1. Eisers, geboren op : ~r1961 en,-,-~- 1963, bezitten de Congolese respectievelijke~russische oationaliteit. Zij verblijven sedert 28 februari 1999 als vreemdeling in de zin van de Vreemdelingenwet (Vw) in Nederland. Op 3 maart 1999 hebben zij een aanvraag ingediend om toelating als vluchteling. Hierop is door verweerder op 5 maart 1999 afwijzend beslist. Eisers hebben tegen dit besluit een bezwaarschrift ingediend. Bij uitspraak van 2 april 1999 is door de president van deze rechtbank bepaald dat eiseres de behandeling van het bezwaarsch&i in Nederland mochten afwachten. Verweerder heeft op 25 oktober 2000 het bezwaar ongegrond verklaard. 2. Op 21 november 2000 hebben eisers tegen dit besluit beroep ingesteld bij de rechtbank. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken ingezonden en in zijn verweerschrift geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep. 3. De openbare behandeling van het beroep heeft plaatsgevonden op 25 februari Eisers zijn aldaar in persoon verschenen, bijgestaan door hun gemachtigde. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen door zijn gemachtigde. Tevens waren als tolken in respectievelijk de Russische en de Franse taal ter zitting aanwezig mevr. L. L ~~ en mevr. L. II. OVERWEGINGEN 1. Op 1 april 2001 is in werking getreden de Wet van 23 november 2000 tot algehele herziening van de Vreemdelingenwet (Vreemdelingenwet 2000,

2 AWB00/74062en00/74065VRWJCT 2 hierna Vw2000), Stb. 2000,495. Nu het bestreden besluit is bekend gemaakt voor 1 april 2001, is op de beoordeling daarvan het vóór die datum geldende recht van toepassing. Ingevolge artikel 83 Vw2000 houdt de rechtbank bij de beoordeling van het beroep rekening met feiten en omstandigheden die na het bestreden besluit zijn opgekomen, tenzij de goede procesorde zich daartegen verzet of de afdoening van de zaak daardoor ontoelaatbaar wordt vertraagd. 2. In dit geding dient te worden beoordeeld of het bestreden besluit in rechte stand kan houden. Daartoe moet worden bezien of dit besluit de toetsing aan geschreven en ongeschreven rechtsregels kan doorstaan. 3. Eisers stellen dat zij in aanmerking komen voor toelating in Nederland. Daartoe hebben zij -samengevat- het volgende aangevoerd. Eiser is afkomstig uit Congo-Brazzaville. Hij heeft tussen 1984 en 1992 gestudeerd St. Petersburg (Rusland) en is afgestudeerd als epidemioloog. Aldaar is hij op 16 oktober 1990 gehuwd met eiseres, van Russische afkomst. Samen hebben zij twee kinderen; eiseres heeft bovendien &n kind uit een eerdere relatie. Tussen 1990 en 1992 hebben eisers discriminatie ondervonden in Rusland, onder meer van de zijde van een buurman die eiseres uitschold en sloeg. Naar aanleiding van de aangifte heeft de politie de buurman opgepakt, doch 61% dag later weer vrijgelaten. In 1992 is eiser teruggekeerd naar Congo-Brazzaville, met de bedoeling zijn vrouw en kinderen zo spoedig mogelijk over te laten komen. Dit is echter niet gelukt als gevolg van de slechte situatie in Congo-Brazzaville. In 1997 brak de oorlog uit, en verhevigden de moorden en plunderingen, Eiser is, onder meer naar aanleiding van een incident waarbij zijn leven door twee gewapende jongeren is bedreigd vanwege zijrretnische afkomst, teruggekeerd naar Rusland. Hij kon aldaar geenwerk vinden op zijn academische opleidingsniveau. Meerdere malen is hemte verstaan gegeven dat er geen vacature was, terwijl hij wist dat er wel een vacature was. Hij werkte in St. Petersburg in een kiosk. Regelmatig is eiser in zijn kiosk beledigd en bedreigd door Russen op grond van zijn huidskleur. De kiosk is beklad met racistische leuzen en uiteindelijk in brand gestoken. Eisers vermoeden dat leden van de zogenaamde Nationalistische Beweging hiervoor verantwoordelijk zijn. Eisers ondervonden voorts ernstige problemen met het vinden van woonruimte en scholen voor de kinderen. De kinderen zijn op school stelselmatig gepest en buitengesloten vanwege de huidskleur van hun vader. Zij zijn door klasgenootjes uitgescholden en genegeerd. De leerkrachten van de kinderen hielden zich hiervan afzijdig. De kinderen hebben psychische schade opgelopen als gevolg van de voortdurende discriminatie. Het jongste zoontje is gedurende meerdere jaren onder behandeling van een psychotherapeut geweest. Het gezin heeft in totaal tweemaal aangifte gedaan bij de politie. De politie heeft deze aangiftes weliswaar in behandeling genomen maar geen concreet resultaat geboekt. Eisers hebben vanwege de aanhoudende ernstige discriminatie Rusland verlaten. Ter zitting is voorts verklaard dat het jongste zoontje thans onder behandeling bij het RIAGG staat, en dat het nog niet beter met hem gaat. Eisers zijn op 16 februari 2000 gehoord door de Adviescommissie voor vreemdelingenzaken.

3 AWB00/74062en00/74065VRWJ%T 3 4. Verweerder stelt zich op het standpunt dat eisers niet voor toelating in aanmerking komen. Verweerder baseert zich hierbij op de met betrekking tot eisers uitgebrachte adviezen van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken van 16 februari Met betrekking tot de gehandhaafde weigering eiser als vluchteling toe te laten, overweegt de rechtbank als volgt. 6. Ingevolge artikel 1 (A) van het Verdrag van Genève betreffende de status van vluchtelingen van (Trb. 1954,88), zoals gewijzigd bij Protocol van New York van 1967 (Trb. 1967,76) is van vluchtelingschap sprake in geval de betrokkene afkomstig is uit een land waarin hij gegronde redenen heeft te vrezen voor vervolging wegens zijn godsdienstige, levensbeschouwelijke of politieke overtuiging, zijn nationaliteit, dan wel wegens het behoren tot een bepaald ras of tot een bepaalde sociale groep. 7. Vooropgesteld moet worden dat de situatie noch in Congo-Brazzaville noch in Rusland zodanig is dat vreemdelingen afkomstig uit die landen in het algemeen zonder meer als vluchteling kunnen worden aangemerkt. Eisers zullen dus aannemelijk moeten maken dat met betrekking tot hen persoonlijk feiten en omstandigheden bestaan die hun vrees voor vervolging in vluchtelingrechtelijke zin rechtvaardigen. 8. Eisers zijn daarin niet geslaagd De bejegening in Rusland waarvan eisers relaas doen is weliswaar zeerernstig,, doch niet van zodanige aard dat het leven daardoor voor hen onhoudbaar was. Daartoe wordt met name overwogen dat eisers in staat.waren -zij het op moeizame wijze en niet in verhouding tot eisers academische opleiding- in hun levensonderhoud te voorzien, en dat de,kinderen een reguliere schoolopleiding volgden. In die omstandigheden kannaar het oordeel van de rechtbank niet worden geconcludeerd dat eisers zodanig ernstig in hun bestaansmogelijkheden zijn beperkt dat het leven daardoor voor hen feitelijk onhoudbaar was. De rechtbank volgt verweerder voorts in diens conclusie dat niet is kunnen blijken dat eiser persoonlijk problemen heeft ondervonden in Congo- Brazzaville als gevolg waarvan hij hier te lande dient te worden toegelaten. Uit het relaas van eiser blijkt dat hij zijn land van herkomst heeft verlaten als gevolg van het uitbreken van de oorlog aldaar, uit vrees voor de algehele situatie. 9. Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat verweerder bij het bestreden besluit zijn weigering eisers toe te laten als vluchteling terecht heeft gehandhaafd. 10. Ingevolge artikel 3 Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrjheden (EVRM), dient te worden beoordeeld of aannemelijk is dat betrokkene een reëel risico loopt te worden onderworpen aan foltering, dan wel aan een onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing. Gelet op rechtsoverweging 8 is niet aannemelijk geworden dat terugkeer van eisers naar Rusland dan wel Congo-Brazzaville strijd op zou leveren met artikel 3 EVRM.

4 AWB en VRWET 4 ll. Ten aanzien van de vraag of zich met betrekking tot eisers klemmende redenen van humanitaire aard voordoen op grond waarvan verweerder een vergunning tot verblijf in redelijkheid niet kan onthouden, wordt het volgende overwogen. De rechtbank acht de mate en de aard van de door eisers ondervonden discriminatie in Rusland bijzonder ernstig. Ieder lid van het gezin heeft in Rusland als gevolg van de samenstelling van het gezin een uiterst negatieve bejegening ondervonden, en op eigen wijze ervaren. Eiseres werd als prostituee aangesproken en behandeld. Zij is geslagen en op diverse andere wijzen vernederd. De kinderen zijn op school op stelselmatige wijze gepest, buitengesloten en vernederd. De jongste zoon heeft als gevolg daarvan zodanig ernstige psychische problemen ondervonden dat hij reeds sedert meerdere jaren onder psychotherapeutische behandeling staat. De rechtbank acht de door eiseres ter zitting geuite vrees, dat de jongste zoon aan de aanhoudende pesterijen mogelijk een gedragsstoornis heeft overgehouden, in dit verband niet irreëel. Eisers relaas wordt bevestigd door openbare bronnen, waaruit het volgende beeld naar voren komt. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, waar vreemdelingenhaat nog in enige mate door de autoriteiten onder controle werd gehouden, is thans sprake van openlijke en expliciete discriminatie, waaraan op steeds concretere wijze uiting wordt gegeven. Uit het Country Report over het jaar 2000 van het Department of State van de Verenigde Staten (section 5: Discrimination based on Race, Sex, Religion, Disability, Language or Social Status: NationahRacialIEthnic Minorities) komt onder meer naar voren dat sprake is van een toenemende mate, alsmede een toenemende hardheid van de discriminatie. Er is steeds vaker sprake van georganiseerde xenofobie. Tevens wordt melding gemaakt van een groeiend aantal gevallen waarin de autoriteiten, althans de politie, hieraan deelnemen. De rechtbank acht het onder die omstandigheden dan ook niet realistisch van eisers te vergen dat zij hun hoop vestigen op bescherming van de politie. De rechtbank merkt op dat verweerder in het bestreden besluit, na de vaststelling dat eiseres niet in aanmerking komt voor toelating als vluchteling, geen motivering heeft gewijd aan de conclusie dat er geen sprake zou zijn van klemmende redenen van humanitaire aard. Gelet op het voorgaande acht de rechtbank die conclusie bovendien onjuist. Van eiseres en de kinderen kan, in het geheel van het gezin, naar het oordeel van de rechtbank niet worden gevergd dat zij terugkeren naar Rusland. Ten aanzien van terugkeer van eiser naar Congo-Brazzaville wordt het volgende overwogen. De rechtbank acht verweerders standpunt, dat niet is kunnen blijken dat eiser persoonlijk problemen heeft ondervonden in Congo-Brazzaville als gevolg waarvan hij hier te lande dient te worden toegelaten, althans op grond waarvan terugkeer niet van hem zou kunnen worden gevergd, juist. De vraag of het gezin in zijn geheel zich kan vestigen in Congo-Brazzaville acht de rechtbank echter van een andere orde. In aanmerking dient te worden genomen dat de situatie in Congo-Brazzaville nog,steeds zorgwekkend.is. Uit het ambtsbericht van de Minister van Buitenlandse Zaken van 31 juli 2001 blijkt weliswaar dat de veiligheid.. opnieuw [is] toegenomen en dat de economie.. een opmerkelijk herstel te zien [heeft] gegeven (pag. 19), doch tevens dat de algehele mensenrechtensituatie.. te wensen over[laat]... Vooral veiligheidstroepen maakten zich schuldig aan buitengerechtelijke executies, verkrachting en en plundering van... de burgerbevolking, evenals aan plunderingen,

5 L, AWB 00/74062 en VRWET De rechtbank acht met name van belang dat het hier gaat om een gezin met drie kleine kinderen, die in Rusland zijn geboren en opgegroeid. In de adviezen van de Adviescommissie voor vreemdelingenzaken, waarnaar verweerder in de beschikkingen van 25 oktober 2000 zonder nadere motivering verwijst, is hieraan geen overweging gewijd. De rechtbank is er dan ook allerminst van overtuigd dat verweerders -ter zitting herhaalde- standpunt dat eiseres (en de kinderen) zich tezamen met eiser in Congo-Brazzaville kunnen vestigen, juist is. 12. In artikel 8, eerste lid, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRhI) is bepaald dat een ieder recht heeft op respect voor zijn familie- en gezinsleven ( family life ). De rechtbank stelt vast dat tussen eisers familie- en gezinsleven als bedoeld in artikel 8 EVRM bestaat. De vraag ligt voor of zich zodanige feiten en omstandigheden voordoen dat uit het recht op respect voor het familie- en gezinsleven voor verweerder de positieve verplichting voortvloeit aan de vreemdeling verblijf hier te lande toe te staan. Teneinde die vraag te beantwoorden, dient een op de individuele zaak toegespitste belangenafweging te worden gemaakt, waarbij in elk geval moet worden vastgesteld of sprake is van een objectieve belemmering om het familie-en gezinsleven buiten Nederland uit te oefenen. De rechtbank is, gelet op rechtsoverweging 11, van oordeel dat in dit geval : sprake is van een objectieve belemmering om het familie- en gezinsleven in : ; : het land van herkomst vaneiseres uit te Oefenen. Eenzelfde conclusie heeft... te gelden voor de mogelijkheid om het familie- en gezinsleven in het land : : van herkomst van eiser uit te oefenen. Hierbij wordt onder meer in aanmerking genomen, de~leeftijd van de kinderen, de aard en de omvang van :.f..,. : de inbreuken op het familie- en gezinsleven die hebben plaatsgevonden in Rusland en de afwezigheid van reële perspectieven in Congo-Brazzaville. De uitzetting naar Rusland, dan wel naar Congo-Brazzaville, verhoudt zich 1 naar het oordeel van rechtbank in de gegeven situatie derhalve niet met artikel 8 EVRM. 13. Het beroep is derhalve gegrond. 14. De rechtbank ziet in dit geval aanleiding verweerder met toepassing van artikel 8:75, eerste lid, Algemene wet bestuursrechte veroordelen in de kosten die eisers in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs hebben moeten maken. Deze kosten zijn op voet van het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht vastgesteld op c 644,-- (1 punt voor het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van g 322;- en wegingsfactor 1). Aangezien ten behoeve van eisers een toevoeging is verleend krachtens de Wet op de rechtsbijstand, dient ingevolge artikel 8:75, tweede lid, Algemene wet bestuursrecht de betaling aan de griffier te geschieden.

6 .. AWB 00/74062 en 00/74065 VRWET BESLISSING De Rechtbank s-gravenhage, RECHT DOENDE: 1. verklaart het beroep gegrond; 3. bepaalt dat verweerder een nieuw besluit op het bezwaarschrift neemt; 4. veroordeelt verweerder in de proceskosten ad C 644,--, onder aanwijzing van de Staat der Nederlanden (Ministerie van Justitie) als rechtspersoon die deze kosten dient te vergoeden en aan de griffier dient te betalen; 5. gelast dat de Staat der Nederlanden als rechtspersoon het door eisers betaalde griffierecht ad C 22,69 (fl. 50,-) vergoedt. N. BECETSMIDDEL : : Tegen deze uitspraak staat geen gewoon rechtsmiddel open. Aldus gedaan door mr. M.J. van den Bergh en in het openbaar uitgesproken nu. J.A. van Ooijen, griffier.