Efficiëntie. Rita kind in een gezin..., groeien naar..., betrokken verpleegster..., vrouw van, moeder van..., pastor van...

Transcriptie

1 Efficiëntie Voor de meesten onder ons iets nieuws: het IPVkatern. Lang over nagedacht en hard aan gewerkt, maar nu is het er dan eindelijk. Weer een stapje op weg naar meer samenwerking, weer een stapje in de richting van efficiënter samenwerken. Telkens pasjes naar elkaar, dus in de goede richting. Ook in de maatschappij zien we steeds meer dat er gezocht wordt alles efficiënter te laten verlopen. De economie vraagt erom. Het betekent wel dat er ook minder mensen nodig zijn in het arbeidsproces dus vallen er, zeker nu het economisch moeilijker gaat, steeds meer ontslagen. Veel mensen moeten het met minder doen, ook in onze omgeving. Je leest en hoort ook de politiek praten over de broekriem aanhalen, over barre tijden en noem maar op. Zelfs diegenen die nog een goede baan hebben doen voorzichtig, want je weet maar nooit. Na het economisch carnaval van de laatste jaren is nu de vasten aangebroken, na zeven vette jaren zijn we nu beland in de magere tijd. Ook als wij de dans ontspringen, dan nog vraagt deze tijd het nodige van ons. Kijk eens om je heen. Wat zie je, en belangrijker, wie zie je? Zie je de mens die het nu moeilijker heeft? Allereerst: zien wij ze, of misschien beter: willen we ze zien? En als we ze zien, dan volgt de vraag wat wij voor hen kunnen betekenen. Een vraag die helemaal zo makkelijk niet te beantwoorden is. Want helpen terwijl je degene die je helpt in zijn waarde laat, is niet zo makkelijk. Trouwens, hoe kun je eigenlijk helpen? Moeten we individueel gaan bijstaan, of is het verstandiger het met zijn allen te doen? Vanuit de kerken is altijd gekeken naar de gemarginaliseerde mens. Hoe klein ook, de kerken hebben altijd gezocht naar mogelijkheden anderen bij te staan. Wellicht komt deze diaconale vraag juist in deze tijd met meer nadruk naar boven. En het zou niet verbazen als deze vraag groter is dan wij, zelfs als individuele kerk, aankunnen. Dus moeten wij zoeken naar meer samenwerking onder elkaar als kerken, maar ook naar samenwerking met allen die de medemens in nood een warm hart toedragen. We moeten meer gebruik maken van elkaars kennis en kunde op het gebied van diaconie. En daardoor kunnen we hopelijk efficiënter werken. In de 40-dagentijd worden wij uitgedaagd na te denken over ons christen-zijn. Bij dat christen-zijn hoort de diaconie. Als wij met zijn allen nu eens die 40 dagen zouden gebruiken om na te denken over onze diaconale inzet. Samen weten we meer en samen kunnen we meer. Zou het niet een mooie invulling zijn van onze vastentijd als wij aan het einde van de 40 dagen tot een gezamenlijk plan zouden komen waardoor we met zijn allen iets meer zouden kunnen doen aan de diaconie? Tegen het einde van het Mattheusevangelie heb je dat bekende hoofdstuk 25: Wat jij voor de mens in nood hebt gedaan, dat zal het criterium zijn waaraan je gemeten wordt. Voldoen wij in voldoende mate aan dat criterium? Een vraag die wij onszelf, tenminste in de 40-dagentijd, zouden moeten stellen. Wie weet komen we, alleen of in onderlinge uitwisseling, tot antwoorden die hartverwarmend zijn. Antwoorden die onze dienstbaarheid aan de naaste tot uitdrukking brengen. Als dat lukt, dan is onze 40-dagentijd werkelijk een heilige tijd geworden. Pastor W. Bekedam s.c.j. Rita kind in een gezin..., groeien naar..., betrokken verpleegster..., vrouw van, moeder van..., pastor van... Rita Schoolenberg Kolk, 11 juli 1955 ter wereld gekomen in de gemeente Bovenkerk, Noord- Holland. Ze is het tweede kind in een gezin met vier kinderen, twee jongens, twee meisjes. Een warm nest, waar aandacht voor elkaar is, waar thuis met hoofdletters wordt geschreven. Toen ze later met haar ouders en broer verhuisde naar Grootschermer, waren ze daar het enige katholieke gezin in de omgeving. De verschillen met onze christelijke

2 medebroeders en -zusters zijn in die tijd nog sterk. Contacten tussen de verschillende richtingen in het geloof zijn vrijwel nihil. Haar lagere school is op 4 km afstand te vinden. Daar is ook een grotere groep katholieken. Fietsen zijn een belangrijk middel om ergens te komen. Als Rita 10 jaar is komen er nieuwe buren. Het blijkt een kunstenaarsechtpaar te zijn. Zij zijn wel katholiek en afkomstig uit Amsterdam. Het gezin zoekt de ruimte van het 'platte land'. Nic Jonk is de naam van de kunstenaar. Voor enkelen onder ons is hij geen onbekende. Ria verblijdt zo nu en dan vrijwilligers met een kalender die zijn werk prominent laat zien. Grote en robuuste beelden of sculpturen in het land. De ruimtelijkheid weeft hij met zijn beelden tot een geheel. Rita is gewend op het boerenbedrijf haar handen uit de mouwen te steken. Als ze later haar opleiding verpleging (intern, zoals gebruikelijk was in die jaren) volgt, komt ze in haar vrije weekends graag naar huis om te helpen met hooien of wat dan ook. Het zijn de jaren waarin rond de huiskamer- of keukentafel nog spelletjes worden gedaan. Tv speelt (nog) geen enkele rol. Jong en oud zoekt elkaar op en speelt, speelt buiten. Na haar lagere school naar de middelbare school in Alkmaar. Weer fietsen, nu 13 km heen en weer terug. Soms met de bus, maar die rijdt 1x in de twee uur..., niet bepaald een leuke frequentie. Als je hem mist ben je twee uur later pas weer aan de beurt. Alles verloopt vlot, de Kolkjes kunnen goed leren. Ze blijkt dan nog te jong om aan de opleiding voor verpleegster te beginnen. Na een extra jaar vormingsklas, met voor haar heel praktische vakken vanwege de komende opleiding start Rita in het Elisabeth Gasthuis te Alkmaar met haar opleiding. Later gaat ze naar het Wilhelmina Gasthuis (het 'WG') in Amsterdam, om de hartbewakingsopleiding te volgen. In de 'grote' stad blijken de verschillen tussen haar, de warmte van het gezin, het knusse, haar katholieke achtergrond, en de medestudenten in de opleiding. Een andere diepgang, een andere betrokkenheid met mensen. Je zou kunnen zeggen dat tijdens haar hele studietijd en in het bijzonder in de tijd daarna naast de fysieke zorg voor mensen ook haar aandacht groeide voor het geestelijk welzijn van mensen. Op enig moment is Rita actief betrokken bij een reanimatie. Het is de eerste keer dat ze ná haar opleiding wordt geconfronteerd met de dunne lijn tussen leven en dood. Het zet haar aan het denken en zij besluit haar kennis op dit punt verder te vergroten. Ze werkt nadien ook op de afdeling cardiologie, wordt hoofd. Verder groeiend in haar rol als verpleegkundige wordt zij nadien hoofd oncologie. Rita is dan 33 jaar. Met de vrouw van haar oudste broer Jos heeft ze een prima contact. Het is kort na de val van de Berlijnse muur (1989), als ze met z'n drieën naar Berlijn gaan in Met de bus een paar dagen onderweg heen en terug. Vóór haar zitten een jongere en een wat oudere man. Het contact verloopt soepel en is leuk. In het hotel schuift Kees Schoolenberg bij hen aan de ontbijttafel aan. Het blijkt niet een vader-zoon relatie te zijn wat zij aanvankelijk dachten. Kees is weduwnaar. Gedurende de reis trekken ze meer met elkaar op. Het contact is prettig. Er zijn foto's gemaakt van de Berlijnse trip. De bedoeling is dat Rita die een keer bij Kees bezorgt. Maar ja, ze werkt op een flinke afstand van Rotterdam-Ommoord in die tijd. In combinatie met een gepland zakelijk bezoek aan Rotterdam worden de foto's in Ommoord afgeleverd. Daarna komt de relatie in een stroomversnelling. November 1992 trouwen beiden. Martijn wordt in 1995 geboren. Vanaf haar 30/35ste is Rita duidelijk meer bezig met de geestelijke zorg naast de lichamelijke. Het zijn twee pastores die ze in deze periode van haar leven ontmoet in ziekenhuis en verpleeghuis: pastor Goes en pastor Ben Peters, die haar inspireren. Ze gaat theologie studeren. In de periode dat zij Kees ontmoet is ze daarmee nog bezig. Kees is van huis uit niet katholiek maar Hervormd. Beiden respecteren elkaars gevoelens, gelovige ervaringen en afkomst, er zijn geen belemmeringen, ze vullen elkaar aan. Na haar studie en stage(s), ze woont dan in de omgeving van de St. Caeciliakerk, gaat ze halftime als pastoraal werkster in Gouda werken. Maar dat is niet geheel wat zij zelf van het pastorale werk verwacht. Voorzichtig wordt gepolst of er mogelijkheden zijn in het IPV-gebied. Er is een vacature, maar voor Rita best lastig zo daarop in te gaan. Ze is al actief als vrijwilliger in de St. Caecilia. Het zou mooi zijn als er een klik gevonden kon worden mét de IPV. Met de personeelsfunctionaris van het bisdom wordt een tussenstap in de sollicitatieprocedure gekozen. Er volgt een oriënterend gesprek met een neutrale parochiaan in het IPV-gebied. Dat gesprek verloopt voorspoedig en de formele sollicitatie volgt. Rita wordt door Mgr. Ad van Luyn benoemd, ze krijgt de bisschoppelijke zegen en zending op 16 juni Op 16 december 2012 vierden wij haar 12½ jubileum, ze is een lange tijd dus al werkzaam in de IPV. Een bijzondere periode voorafgaand aan haar toetreden tot het pastorale team van het IPV wil ik niet onvermeld laten. Rita heeft geruime tijd halve dagen bij het Leger des Heils gewerkt - als verpleegkundige. Met haar ervaring en kennis in de verpleging, haar groeien in de zorg van de compléte

3 mens die zij ziet als een geheel, niet alleen dat lichamelijke zorgmoment, maar juist het zoeken naar de balans van lichaam en geest. Haar eigen ontwikkeling daarin, zich gedragen weten door onze Blijde Boodschap. De stappen die zij zette, zichzelf verder ontwikkelend om mensen in het individuele pastoraat nabij te zijn. Haar grootste kracht en grootste wens, ook nu nog. Misschien wel júist nu... De periode in het Leger des Heils liet een heel andere kant van de samenleving zien. Vaak de ontspoorde, letterlijk verloren geraakte mens. Tot aan de geboorte van Martijn heeft Rita daar gewerkt. In ons gesprek komen steeds individuele personen en situaties boven. Opmerkelijke veelal, want die blijven haar drijfveer, nog steeds. Ze geeft ook gelijktijdig aan hoe complex het werken in het kleine PT (pastorale team) is voor zes kerkgemeenschappen. Het aansturen van vrijwilligers. Het is voor haar een constante spagaat. Tijd is daarin de moeizame factor. Er móeten keuzes worden gemaakt. Het doet haar pijn als dat ten koste zou gaan van het individuele pastoraat. De IPV is in deze 12½ jaar gegroeid. Wat als een soort 'proeftuin' door Mgr. Martinus Jansen, 1e bisschop van Rotterdam, in gang gezet werd en uitgevoerd door pastor Jan van de Haak samen met nog 6 of 7 andere pastores is de proeftuinperiode ruimschoots voorbij. Het was ook de periode van het Tweede Vaticaans Concilie. Paus Johannes XXIII maakte dat in Nederland alle christelijke groeperingen elkaar 'vonden'; ze spraken écht met elkaar en waren daadwerkelijk geïnteresseerd. Oecumenische activiteiten kwamen op gang. In de Open Hof kwamen drie christelijke gemeenschappen in één kerkzaal bijeen, nu nog steeds in een nieuwe kerk. De IPV nu is een organisatie die staat én die door het bisdom wordt gevolgd in zijn 'maakbaarheid'. Dit jaar zal duidelijker worden over de houdbaarheid van de IPV-structuur. Er moet volgens Rita meer duidelijkheid komen over de besluitvorming in de IPV. Voor haar staat de parochiaan centraal in denken en handelen; staat vast dat er een tekort aan beroepskrachten is en ook kost het steeds meer energie vrijwilligers te vinden of die daartoe te bewegen. De negatieve berichtgeving over de katholieke Kerk inspireert Rita mensen te wijzen op al het goede dat er tussen mensen en gemeenschappen gebeurt. Na Vaticanum II is langzaam een ander klimaat ontstaan. Ook in deze tijd vol bezorgdheid over verhouding en houding, gevoel en begrip tussen leiding en gelovige blijven het de mensen zélf die aandacht vragen. Dat is de basis van ons handelen en denken, vanuit ons geloof, de Blijde Boodschap. Uitdagingen blijven er ook! 'Meer binding tussen kinderen en jongeren'. Het blijft een hele klus die groep blijvend vast te houden, te motiveren. Er worden nu plannen uitgewerkt. Eén ervan is actief beleid te voeren in groepen 8 van de basisschool. We gaan er vast van horen. Als laatste vroeg ik Rita naar haar ervaringen afgelopen jaar met de busreis naar o.a. Santiago. Wat haar daarvan het meest is bijgebleven, is het gevoel het nóg eens te doen, samen met Kees en dan het laatste deel te lopen. De verstilling te ervaren die dat zal geven. Kees, voor wie ze intens dankbaar is, alle ruimte die hij haar laat in de strijd met de tijd, die hij veel te weinig krijgt toegemeten. Dankbaar en blij met een volwassen zoon, die ook z'n moeder vaak te weinig tegenkomt. De zekerheid van het warme gezin blijft, weer opnieuw gevoeld na het afscheid van twee moeders afgelopen jaar, binnen drie maanden haar eigen moeder en de moeder van Kees. Wat doet dat met haar? Veel in goede zin. Natuurlijk heeft haar eigen geloof daarin een belangrijke rol, maar die is ondergeschikt aan het geloof en de verwachting van de beide moeders op het einde van hun leven. Voor beiden bleek dat een andere vorm, een andere overgave aan het hiernamaals, naar het eeuwige licht. Beiden gingen in vrede. Het is goed. Namens de IPV-kerken, Paula Emmen, Open Hof Bernard Geise, St. Paulus Bekeringkerk Vastenaktie 2013 Op 17 februari dit jaar start de Vastenaktie Dit jaar zal deze anders verlopen dan voorgaande jaren. Waar in het verleden de nadruk lag op het inzamelen van geld voor een project van Cordaid, is nu meer aandacht voor het vasten zelf: een tijd van minderen, om ruimte te maken voor bezinning. Het project schenkt aandacht aan Bijbelverhalen rondom vasten, barmhartigheid en aan het volhouden van de

4 vastentijd. Ook is het mogelijk om met eigen projecten aan de Vastenaktie mee te doen. Op 2 oktober 2013 bestaat de Rotterdamse Vereniging voor Katholiek Onderwijs (RVKO) 140 jaar. De 84 locaties van de RVKO gaan op deze dag en in de periode ervoor acties voeren voor het project 'RVKO Wereldscholen', met als doel om een 85 e locatie op te richten in Bangladesh. De parochies van de IPV-5 gaan samen met de twaalf katholieke scholen in de omgeving met de Vastenaktie meedoen aan dit project. Het project Opgroeien in de seksindustrie. Dat is het lot van zo n 800 kinderen in Tangail, op vier uur (70 km) rijden van Dhaka, Bangladesh. Zij leven in het één na grootste bordeel van het land, vooral voor meisjes een gevaarlijke omgeving. Het is eigenlijk een klein dorp met eetstalletjes, winkeltjes en vooral veel ruimtes waar zo'n 1000 (zeer jonge) vrouwen werken. De kinderen die er wonen weten meestal niet wie hun vader is. Hun moeders zijn veelal als zeer jong meisje verkocht en gedwongen om in de seksindustrie te werken. Terre des Hommes helpt met opvang en onderwijs aan deze kinderen en de kinderen van een verstoten etnische minderheid in het gebied. Ook de moeders krijgen voorlichting en ondersteuning. Het neerzetten van een school voor deze kinderen heeft vanuit de overheid geen prioriteit. De RVKO wil in samenwerking met Terre des Hommes zorgen voor een nieuw schoolgebouw. Naast de bouw van de school wil de RVKO ook voldoende geld ophalen om de school minimaal vijf jaar met goed personeel te laten draaien. De parochies en scholen in het IPV-5 gebied willen in dit Vastenaktiejaar graag dit concrete project steunen en willen u vragen om hier ook aan bij te dragen tijdens de Vastenaktie Doet u met ons mee? De werkgroepen diaconie, het pastoraal team van de IPV-5 en de katholieke basisscholen van de RVKO. Geloven in deze tijd Geloven in deze tijd. Is geloven nog wel van deze tijd? Nee, hoor ik dan, dat is ouderwets, dat is passé. Als vroeger iemand zei: Ik geloof het wel, dan antwoordden we met: Geloven doe je in de kerk. Tegenwoordig lopen de kerken leeg, dus zal het ook wel over zijn met het hedendaags geloof. Of toch niet. De kerken lopen dan wel leeg, maar verdwijnt daarmee ook ons geloof? Geloven we alleen maar in de kerk? Is het geloof dan niet meer van deze tijd? Jawel, het is juist van deze tijd! Geloof is van wezenlijk belang. Vooral in onzekere tijden als nu in de financiële crisis hebben veel mensen behoefte aan steun. Men zoekt houvast, stabiliteit. Van oudsher gaf het geloof veel steun en zekerheid aan de gelovigen. Men wist wat men aan het geloof had. En juist in tijden van crisis was het geloofsleven, het samenkomen met gelijkgestemden, het delen van elkaars verdriet, ongemakken en ellende, het samen bidden en zingen een vorm van troost en dat gaf weer de moed en de energie om het leven aan te kunnen. Mijn moeder zei vroeger: In tijd van nood leert men bidden. Ze vervolgde met: Niet dat ik hoop dat het nodig is dat het zover komt, maar men leert dan weer de waarden van het leven kennen en men is weer dankbaar met wat men wel heeft. Ze duidde toen al op de afnemende intensiteit van ons geloof. Dat komt wellicht door de toenemende welvaart in de naoorlogse jaren. Een welvaart die bijna zonder onderbreken is doorgegroeid tot nu toe. Vaak beseffen we niet hoe goed we het hier hebben, uitzonderingen daargelaten, maar als je in Afrika de achterstand op onze welvaart ziet of eigenlijk de oneerlijke verdeling van welvaart, dan komt dat besef heel snel naar boven. In Afrika ondervonden wij, Oegandagangers, afgelopen zomer de gastvrijheid en blijheid van mensen met weinig luxe. Maar we merkten ook een standvastigheid van vertrouwen in het geloof. Armoede en geloof passen blijkbaar beter bij elkaar dan welvaart en geloof. Rijkdom is daarbij soms een sta-in-de-weg. Paus Benedictus XVI heeft dit jaar uitgeroepen tot het jaar van het geloof. Een jaar lang wordt in de katholieke kerken op allerlei gebieden extra aandacht gegeven aan ons geloofsleven. Ook in ons IPV-gebied willen we met diverse activiteiten aandacht geven aan ons geloofsleven.

5 Geloven is de basis van ons religieuze bewustzijn en ook de toekomst voor de kerkgemeenschappen in ons gebied. Het programma-aanbod in Vorming & Gesprek voor het komend halfjaar is zeer gevarieerd. Er wordt daarin op verschillende manieren aandacht geschonken aan ons geloofsleven. Ook voor de jongere gezinnen is er zeker een aantrekkelijk aanbod. Zo hopen we ons steentje bij te dragen in het groter geheel van de wereldkerk. Voor wie de folder gemist heeft, kijk op de IPV-site: onder het item komende zaken. In deze tijd komen steeds minder gelovigen naar de zondagse kerkviering. Dit laatste is overigens een beperkte uiting van ons geloof, maar is wel het meest zichtbaar. Geloven doen we niet alleen in de kerk en wordt niet alleen bepaald door het kerkbezoek. Geloven is een persoonlijke relatie met God, met onze Schepper, en wordt door ieder individu op eigen wijze ingevuld. De kerk probeert die relatie te ondersteunen en verder te ontwikkelen. De kerk is daarbij vooral dienstverlenend. De kerk is er ten behoeve van de gelovige en niet andersom. De kerk is een middel en geen doel. Daarom proberen wij als pastoraal team zoveel mogelijk steeds weer te ontdekken waar de behoefte van de gelovige gemeenschap ligt en proberen wij bij de religieuze behoeften van onze parochianen aan te sluiten. We willen zo min mogelijk regeltjes opdringen of mensen uitsluiten. We willen zo dicht mogelijk bij de parochiaan als mens staan en daarbij de liefde van God uitstralen en doorgeven. Daarbij is het symbool van het kruis voor mij heel bepalend. Het kruis dat het algemeen bekende symbool voor het christelijk geloof is, heeft twee dwars op elkaar geplaatste balken. Twee richtingen: een verticale en een horizontale. Die twee richtingen zijn voor mij bepalend voor de richting van de liefde. De verticale is ons liefdesverbond met God. Hij geeft ons zijn liefde en wij hebben Hem lief en eren Hem. De horizontale richting is de richting van het levensverbond met alle mensen op aarde. Het is de richting waarin wij Gods liefde dienen te verspreiden, onder alle mensen om ons heen. Wij zijn daarbij zelf allemaal het middelpunt van ons eigen kruis. Daarbij hebben we allemaal de opdracht die boodschap uit te dragen en de liefde van God te verspreiden. Het is als in het dubbelgebod van de liefde in Matteus 22, vers waarin Jezus op de proef gesteld wordt door een wetgeleerde: Jezus zei hem: U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangen heel de Wet en de Profeten. Geloof in jezelf, geloof zit in jezelf. Het is niet met mooie zinnen wetenschappelijk te verklaren. Het zit in je ziel, in je hart, in je leven. Draag het geloof uit, draag het verder. Wij willen daarbij helpen. Namens het pastoraal team, pastor Hubert Berbée, diaken Sacrament van de bemoediging Op zondag,3 maart 2013 is er in de Pauluskerk in Capelle aan den IJssel weer een viering om 9.30 uur,waarin het sacrament van de bemoediging (de heilzame zalving of de ziekenzalving) wordt toegediend. Vroeger werd dat sacrament alleen toegediend bij levensgevaar. Tegenwoordig dienen we het ook toe aan mensen die, door leeftijd of ziekte, wat extra Geestkracht kunnen gebruiken. Het is goed dat het gebeurt in een viering waarbij de gemeenschap aanwezig is. Zo laten we zien dat we geroepen zijn elkaar tot steun te zijn. We laten ook zien dat Gods Geest mede werkt waar wij betrokken zijn op de ander. De voorbereiding zal zijn op donderdag 28 februari om uur in de Pauluskerk. Wilt u graag deelnemen aan deze zalving dan kunt u zich opgeven bij: St. Paulus Bekering Mw. M. Vloemans Open Hof Dhr. G. den Oudendammer St. Caecilia Mw. F.H. Duits St. Joseph (Nieuwerkerk a/d IJssel) Mw. Z. van Uffelen H. Maria Koningin Mw. I. van Os H. Jozef (Lekkerkerk) Mevr. T. Bouwmans Namens de IPV-werkgroep Ziekenzalving, Mimi Vloemans

6 VIERINGENROOSTER IN IPV-KERKEN St. CÆCILIA H. MARIA KONINGIN St. PAULUS BEKERING Alexanderpolder Krimpen a/d IJssel Capelle a/d IJssel Woensdag 13 feb uur uur uur Aswoensdag Gebedsviering Gebedsviering Gebedsviering R.Schoolenberg W. Bekedam o.l.v. parochianen Vrijdag 15 feb. Gemengd koor Con Amore GK St. Paulus 9.30 uur Eucharistieviering W. Bekedam Zondag 17 feb uur uur uur 1 e zondag Vastentijd Eucharistieviering Eucharistieviering Communieviering W. Bekedam H. Vergeer W. van Paassen Woensdag 20 feb. Con Amore Amnesty International Kinderwoorddienst Kinderkoor Sjaloom Gezinsviering uur Gebedsviering o.l.v. parochianen Vrijdag 22 feb uur 9.30 uur Gebedsviering Eucharistieviering o.l.v. parochianen W. Bekedam Zondag 24 feb uur uur 9.30 uur 2 e zondag Vastentijd Communieviering Communieviering Communieviering Diaconie zondag W. Bloem W. van Paassen o.l.v. parochianen Woensdag 27 feb. Gemengd Koor Tienerwoorddienst Vrijdag 1 mrt uur 9.30 uur Gebedsviering Eucharistieviering o.l.v. parochianen W. Bekedam Con Amore JK A-Capelle Kinderwoorddienst Doopviering W. Bekedam uur Gebedsviering o.l.v. parochianen Zondag 3 mrt uur uur 9.30 uur 3 e zondag Vastentijd Communieviering Communieviering Eucharistieviering R. Schoolenberg o.l.v. parochianen W. Bekedam Woensdag 6 mrt. Kinderwoorddienst Cantiamo Vrijdag 8 mrt uur 9.30 uur Gebedsviering Eucharistieviering o.l.v. parochianen W. Bekedam GK St. Paulus Ziekenzalving uur Gebedsviering o.l.v. parochianen

7 St. CÆCILIA H. MARIA KONINGIN St. PAULUS BEKERING Alexanderpolder Krimpen a/d IJssel Capelle a/d IJssel Zondag 10 mrt uur uur 9.30 uur 4 e zondag Vastentijd Communieviering Eucharistieviering Communieviering W. van Paassen C. Paardekooper R. Schoolenberg Gemengd Koor JoKo RK St. Paul's Singers Jongerenviering Themaviering + KWD Zondag 17 mrt uur uur 9.30 uur 5 e zondag Vastentijd Communieviering Eucharistieviering Communieviering o.l.v. parochianen W. Bekedam W. Bloem H. Verbaarschot Con Amore A-Capelle Amnesty International Kinderwoorddienst Jongerenviering Vrijdag 22 mrt uur 9.30 uur Gebedsviering Eucharistieviering o.l.v. parochianen W. Bekedam VIERINGENROOSTER IN IPV KERKEN St. JOSEPH OPEN HOF H. JOZEF Nieuwerkerk a/d IJssel Ommoord Lekkerkerk Woensdag 13 feb uur uur uur Aswoensdag Oecumenische viering Gebedsviering Gebedsviering o.l.v. parochianen W. van Paassen Camerata RK-Koor Open Hof Zondag 17 feb uur uur uur 1 e zondag Vastentijd Communieviering Communieviering Eucharistieviering W. Bloem W. van Paassen W. Bekedam Camerata Eucharistieviering Themaviering Zondag 24 feb uur uur uur 2 e zondag Vastentijd Communieviering Communieviering Eucharistieviering Diaconie zondag H. Berbée P. Bergmans W. Bekedam evt. W. Bekedam Seniorenkoor Woensdag 27 feb uur Meditatieavond Zondag 3 mrt uur uur uur 3 e zondag Vastentijd Communieviering Eucharistieviering Eucharistieviering o.l.v. parochianen W. Bekedam C. Paardekooper uur Vespers met RK. Koor Zondag 10 mrt uur uur uur 4 e zondag Vastentijd Eucharistieviering Communieviering Communieviering W. Bekedam R. Schoolenberg o.l.v. parochianen R. Ottingh Woensdag 13 mrt uur Meditatieavond Zondag 17 mrt uur uur uur 5 e zondag Vastentijd Communieviering Oecumenische viering Eucharistieviering W. van Paassen Ds. G. Koelman H. Vergeer

8 Alpe d'huzes Het Emmauscollege steunt dit jaar de KWF Kankerbestrijding. De school vaardigt dit jaar een team af, dat mee gaat doen aan de Alpe d'huzes. Ik behoor ook tot dit team. Samen gaan we op 6 juni de Alpe d'huez beklimmen. Ik ben van plan om deze berg minimaal 4x te beklimmen. Ik ben absoluut bereid om alles te geven voor dit doel. Kanker raakt tenslotte iedereen, of je het nou van dichtbij meemaakt of van een wat grotere afstand. Bovendien is er op het gebied van kanker nog heel wat winst te boeken. Ik zou het geweldig vinden als u mij hierbij zou willen ondersteunen. Iedere bijdrage is welkom. U kunt het sponsorbedrag overmaken via mijn persoonlijke pagina: rtijnschoolenberg/martijn-schoolenberg/actie.aspx Als u geen internet heeft, kunt u het bedrag ook contant aan mij betalen. Dan zorg ik ervoor dat het op de rekening van Alpe d'huzes terecht komt. Als u het leuk vindt, zal ik u op de hoogte houden. Bij voorbaat hartelijk dank voor uw bijdrage! Martijn Schoolenberg VORMING & GESPREK Catecheseactiviteiten Het aanbod van Vorming & Gesprek is catechese in de vorm van bijeenkomsten en cursussen en is bedoeld voor het gehele IPV-gebied. Daarmee krijgt u de gelegenheid uw kennis op te frissen en - samen met anderen - actief met uw geloof bezig te zijn. Uitgebreidere informatie is te vinden in de folder van Vorming & Gesprek , die afgelopen december voor het eerste halfjaar van 2013 werd uitgedeeld. Deze folder is in de IPV-kerken verkrijgbaar. September 2012 verscheen de najaarsfolder voor Op is alle informatie terug te vinden. U kunt zich voor een activiteit onder andere via de secretariaat@ipv-online.nl aanmelden. U bent van harte welkom! Contactgegevens Voor acute vragen om pastorale zorg en voor het melden van een overlijden kunt u bellen met de telefonische wacht, tel Adressen kerken St. Caeciliakerk Zocherstraat AT Rotterdam Tel St. Paulus Bekering Merellaan GM Capelle a/d IJssel Tel St. Josephkerk Kerklaan AD Nieuwerkerk a/d IJssel Tel H. Maria Koningin Memlingstraat XS Krimpen a/d IJssel Tel H. Jozef Emmastraat XD Lekkerkerk Tel Open Hof Hesseplaats EA Rotterdam Tel & De pastores werkzaam in het IPV5-gebied: W. Bekedam s.c.j. tel Dotterlei BP Capelle a/d IJssel W. van Paassen tel Otto Verdoornplaats AR Rotterdam R. Schoolenberg Kolk tel Cornelis Outshoornstraat ED Rotterdam H.J. Berbée tel & Holierhoek EJ Schipluiden p/a: Zocherstraat AT Rotterdam Redactie IPV-Katern Kopij sturen naar: katern@ipv-online.nl Tel.: & Website: Kopij voor het IPV-katern dient van belang te zijn voor alle IPV-parochies. Stuur deze kopij ook naar de redactie van uw eigen parochieblad. Foto s en plaatjes gelieve apart in bijlage mee te sturen (liefst 150 dpi of meer). Kopijsluiting volgende katern 18 feb