Overweging. Heer, onze God,

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Overweging. Heer, onze God,"

Pieter Peeters
4 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Kerstvespers 2015 Openingsgebed Heer, onze God, Wat brengt ons in dit huis anders dan een meer of minder omlijnd vermoeden dat hier woorden en liederen te vinden zijn die duiden wat huist in de kom van onze ziel en resoneert in ons hart: een onbestemd verlangen een zoeken een hopen op licht in onze duisternis. Want zo is ons leven, Heer, en hier willen wij het wel erkennen: achter en onder al onze drukte en gezelligheid houdt het donker en het duister zich schuil en wij willen leven in uw Licht. Daarom: Kom tot ons als een lichtstraal in de nacht Doorbreek met uw Geest het duister om ons heen. Zet ons bestaan in vuur en vlam en verwarm ons hart. Overweging Geen feller en realistischer feest dan het Kerstfeest! Wie onder ons overziet ten volle de consequenties van déze God die mens wordt. Déze God die de gestalte van ons vlees en bloed aanneemt. Ach, bij elk andere God was er geen vuiltje aan de lucht. Zo hij zich al tot de mensenwereld had willen verlagen, was het een koningskind geworden of tenminste een halfgod. Zo niet deze God. Vanouds hebben wij hem leren kennen als uitermate partijdig. Als een woedende God die briest over het onrecht op aarde. Over 1

2 het vertreden van de kleinen, de vreemdelingen, de wezen, de weduwen in onze poorten. Hoe heeft het ons eigenlijk ooit kunnen verwonderen dat nu juist déze God zich niet zomaar ergens openbaart maar bij uitstek in een vluchtelingengezin dat zojuist te horen gekregen heeft dat er voor hen geen plaats was in de herberg. Omdat vol, vol is. Omdat eigen volk eerst komt. Omdat ze allemaal het rimram kunnen krijgen. Ach, vult u maar in. En toch zij dit ons het teken: dat wij een kind vinden in doeken gewikkeld en liggende in een kribbe. Dat is niet iets waar de herders maar een beetje doorheen moeten kijken. In die zin dat daar eigenlijk een koningskind ligt in de vermomming van armoedigheid. Dat zou ons dicht in de buurt brengen van de Disneyromantiek waar het dezer dagen, en natuurlijk ook in mijn huis, vol van is. Zo van: eigenlijk is het een koning, maar hij gaat rond in de gedaante van een bedelaar. De kikker, die in principe alleen nog tot prins moet worden wakker gekust. Nee, de doeken, de kribbe, zij zijn het! Dat zijn werkelijk de tekenen van het gehalte en van de gestalte van deze Messias. Zo zal het zijn leven lang gaan! Zo zal hij leven. Zo zal hij sterven. Zo zal hij opstaan. Waarom doet Lucas dat? Waarom vertelt Lucas geen groot en triomfantelijk verhaal? Het was zoveel makkelijker en heroïscher geweest als Jezus in Rome geboren was en niet ergens in een uithoek van het Romeinse Rijk, met kwestieuze en nameloze nachtwakers als getuigen. Het zal de hele gang van zijn evangelie ook de kwestie blijven. Waarom zal deze Heer in de woestijn het toch alleszins aanlokkelijke aanbod van de duivel af tot onmiddellijke roem en macht en gaat hij zijn gang in zachtmoedigheid en liefde? Tot de dood, ja, tot de kruisdood erop volgt? 2

3 Lucas kan niet anders. Hij vertelt immers het verhaal van deze Heer. Deze Heer die zich vanaf den beginne heeft verbonden met het zwakke, met het uitgeslotene en uitgestotene op aarde. Hij, die de roepstem van de zwakke, ja, zelfs het bloed dat op de aardbodem wordt uitgestort terdege hoort en dat te hulp komt. In zijn verbinding met wat zwak is, geen stem heeft en niet in tel is, ontstaat de verbinding met alles, ook in ons, wat zwak is en steeds weer op de werkelijkheid en de waan van de dag lijkt stuk te breken. In dit kleine en kwetsbare verhaal, in dit kleine en kwetsbare kind, wordt uitgeroepen dat precies dit kleine en kwetsbare uiteindelijk winnen zal. Dat aan dit kind de heerschappij is gegeven over hemel en aarde die ooit heel het volk ten deel zal vallen. Geloven wij dit? Het valt toch eigenlijk amper te geloven. Alsof wij geen ogen in ons hoofd hebben. Alsof aan ons dit jaar geen eindeloze vluchtelingenstromen voorbij getrokken zijn. Alsof wij niet opgeschrikt werden door Parijs. Alsof wij niet ten prooi vielen aan een angst die hier en daar hysterische en paranoïde trekjes kreeg. Alsof wij, precies nu juist daarom in deze tijd graag terugtrekken in Disneyromantiek. Moederschap en tederheid. Een lief plaatje van een pril gezin, wat huisdieren erbij. Geluiden van een slapend land arcadisch escapisme. Ik las het in een treffende cartoon: de ene winkelende vrouw tegen de andere: Hehe, Kerstmis. Even geen vluchtelingenproblematiek. De andere vrouw: Je bedoelt zonder Jezus? Begrijpt u mij goed en het zal mijn Engelse inslag zijn. Ik verheug me nu al op al het leuks op de BBC. Maar het miskent de radicaliteit van Kerstmis. Toch is dit ons ook vandaag nog steeds een teken. Dat de zachte krachten winnen zullen in 't end. Dat aan dit kind, de kwetsbaarheid zelf, uiteindelijk de heerschappij is gegeven over hemel en aarde. Van onze liefde kunnen we nooit zeker zijn. We vallen zo snel terug 3

4 in angst en woede. Maar Gods liefde, dat is een ander verhaal. Het is het verhaal dat Lucas vertelt. Jaar in jaar uit. Dat het geschiedde in Augustus dagen. Totdat het waar zal zijn. Over alle uithoeken van de aarde. Amen. Gebeden Heer, onze God, Wij danken U want in een nacht als deze ging ons een licht op en leidde u ons weg uit de duisternis uw toekomst tegemoet. Zo deed U met uw volk Israels destijds zo deed U het aan herders, aan Jozef en Maria, zo doet U het ons, vandaag de dag. Wij hoeven niet te vrezen omdat U zich liet kennen in een kind, een sterke held die de duisternis van ons wegdeed met een licht dat het duister niet kon grijpen. In deze nacht komt Gij ons ter ore in deze nacht grijpen en begrijpen wij ons bestaan. Het is voor ons gaan dagen uw licht schijnt overal Maar nu bidden wij voor hen op wie dat licht niet schijnt. Zij die geen hoop weten te grijpen omdat hun leven in duisternis verkeert. Omdat zij droevig zijn. 4

5 Omdat zij moe zijn. Omdat zij weinig tot niets meer van het leven te verwachten hebben. Zo kunnen wij ons voelen in al onze rijkdom en luxe. Maar zo kan het ons ook aangedaan worden door onze omstandigheden. In het bijzonder zijn onze gedachten vandaag bij hen die zich graag zouden willen verheugen over het gewone, alledaagse geluk maar dat niet kunnen. Toch zijn er altijd kleine tekenen van hoe Gij anderen ontroert en met ontferming bewogen doet zijn, Ook dat merken wij dezer dagen en dat zet ons ook weer aan om de wereld te bewonen naar het licht dat Gij in ons hebt ontstoken. Voor de dingen ver weg en dicht bij De dingen van ons hart willen wij nu in stilte bidden Onze Vader 5

Vergelijkbare documenten

Ik geloof in het licht.

Ik geloof in het licht. Dienstnummer: 1298 zondag: kerstdag datum: 25-12-2018 plaats: De Bron, Assen Schriftlezingen (onderstreept = hoofdlezing): Jesaja 52:7-10; Johannes 1:1-14 liederen: Lb 477:1,2,3; Lb 487; projectlied; ps