Emmaüsviering 12 februari Zevende zondag door het jaar.

Transcriptie

1 Emmaüsviering 12 februari Zevende zondag door het jaar. I. Genezing van de lamme: teksten en gebeden. INLEIDING De winter krimpt. De eerste lentetekenen zijn er: soms even, nog schuchter. Het is krokustijd. Van krokus naar paaslelie: dat is de veertigdagentijd. Maar Pasen komt niet na eerst nog Goede Week. De lezingen van deze zondag sluiten aan bij deze tijd tussen twee seizoenen. Denk niet meer aan het verleden, sla geen acht meer op wat eigenlijk al voorbij is: Ik onderneem iets nieuws, het nieuwe is er al. Zo houdt Jesaja ons voor. Het klinkt mooi en gekend. Maar het vraagt ongelooflijk veel innerlijke kracht. Wie van ons kan het om zo naar de samenleving en de Kerk te kijken: sla geen acht meer op wat eigenlijk al voorbij is: ik onderneem iets nieuws, het nieuwe is er al? Mag deze Emmaüsviering ons helpen om de weg te gaan van krokus naar paaslelie. Laten we het daarom even rustig maken in de stilte van ons hart. BEDE OM OMMEKEER Ook door de steppe een bewoonbare weg zoeken en in de woestijn een rivier laten stromen.

2 Wie en wat verlamd is weer oprichten. Bij anderen en bij onszelf de ommekeer mogelijk maken: stap op, neem uw bed en loop. Denk niet meer aan het verleden, sla geen acht meer op wat eigenlijk al voorbij is: Ik onderneem iets nieuws, het nieuwe is er al. VOORBEDEN. Voor verantwoordelijken in economie en politiek: dat ze de crisis herscheppen tot nieuwe kans. Niet meer de stress van altijd meer, nooit genoeg. Maar de weelde van genoeg, van tevreden, van blij om al wat al is. Laten we bidden. Voor allen met gekwetste, gebroken en verlamde mensen in hun midden. Dat ze de weg meegaan van herstel, van bevrijding van zwaarte, van nieuwe heelheid. Laten we bidden. COMMUNIEBEZINNING Je hebt een splinter in je hart. Je maakt de nacht mee in je ziel. Kom, verdrink niet in je donker. Ga mee, neem je bed op en loop. Zoek de eerste stapstenen in het moeras.

3 Zie het eerste licht na het donkerste uur Hoor de vroegste vogel. Kom, er begint een nieuwe ochtend. Ga mee, neem je bed op en loop. Je gaat reeds lang de lastige weg. De zorgen bezwaren al een hele tijd je gemoed. Kom, zorg nu voor genezing het lichaam. Zorg nu voor nieuwe sterkte van de geest. Ga, neem je bed op en loop. Vergeef de ander. Vergeef jezelf. Strooi zand over gisteren. Na verlamming komt weer beweging. Baan een weg in het onbetreden land. Graaf een rivier in de woestijn. Alleen als je opstaat, komt er nieuwe toekomst. Ga, neem je bed op en loop. II. PREEK Je hebt je ziekte of handicap verdiend. Ongeluk en tegenslag is je overkomen door je eigen schuld. Zo legde men vroeger een band tussen ziek zijn en zonde. Zo was het ook in Jezus tijd. Jezus speelt met zijn genezing van de lamme in op deze oude gedachte. Daarom zal hij eerst de lamme zijn zonden vergeven. Omdat jullie, mensen hier verzameld rond de lamme, denken dat deze lamme gebukt gaat onder zijn zonden, laat ik jullie alvast eerst weten dat ik ook zijn zonden en zwaarte wegneem. Ik laat jullie op die manier weten dat je mensen niet moet vastpinnen op hun vroegere

4 leven. Laat mensen weer opstaan uit hun gisteren. Zo moet Jezus gedacht hebben. Meteen volgt de ergernis der Schriftgeleerden: Jezus wordt beschuldigd van godslaster. Ook Jezus werd aangepakt door de godsdienstige leiders. Het is een paradox: Jezus wordt verweten dingen te zeggen en te doen namens God, door mensen die zelf spreken en doen alsof ze God kennen, alsof zij degenen zijn die het dichtst bij God staan. Jezus heeft in heel zijn openbaar optreden niets anders gedaan dan voortdurend in te gaan tegen die gevaarlijke en verlammende ingesteldheid van godsdienstige verantwoordelijkheden: te menen God te kennen, te menen met die pure en volle kennis van God andere mensen te mogen beschuldigen en te moeten veroordelen: dat ze niet leven volgens Gods wil. De brandstapel in de katholieke Kerk en de doodsteniging in de islam zijn de meest schrijnende vormen van dat fundamentalistisch godsdienstig denken. Maar laten we de focus niet enkel richten op de godsdienstige of kerkelijke leiders. Er zijn taaie mechanismen werkzaam die ook in onszelf en in eigen kring geregeld nog de kop opsteken. Allemaal hebben we onze eigen heilige opvattingen en overtuigingen over wat goed leven is en goed samenleven. Allemaal staan we klaar met commentaar en oordelen als mensen niet leven volgens de opvattingen en normen die wij redelijk en billijk, wenselijk en geoorloofd vinden. We verlammen of verhinderen de creativiteit van anderen omdat ze niet werken volgens onze droom, onze waarheid, ons plan. Nog steeds maken we de ander verdacht, schrijven we de ander minder goede bedoelingen toe, oordelen we dat het de

5 ander zijn eigen schuld is, dat de ander verdiend heeft wat hij of zij overkomen is. Je werk verliezen, de ruzie met je kind, je kanker, je werkloosheid, je echtscheiding, je faillissement, Heb je het toch niet zelf gezocht, heb je het eigenlijk niet verdiend? Volgende week begint de Veertigdagentijd. Veertig dagen - naar Pasen toe - krijgen we tijd om werk te maken van onze eigen gedragsverdieping. We nemen de leefregels mee van Jesaja uit de eerste lezing. Reken mensen niet af op hun verleden. Reken jezelf niet af op je verleden. Vouw de gebrokenheid van gisteren toe. Begin vandaag nog iets nieuws dat helend is. Vertrouw erop dat het altijd weer mogelijk is, dat het voor jou mogelijk is: een begaanbare weg door de steppe, een rivier in de dorre woestijn. Aan jullie allen een intense veertigdagentijd: ombuigen van de verlamming vanwege anderen, afbouwen van de eigen innerlijke verlamming. Sta op, neem uw bed en loop.