Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 27 september 2015 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezing: 2 Koningen 2:1-18

Transcriptie

1 Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 27 september 2015 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezing: 2 Koningen 2:1-18 Aansteken kaars Lied 601 vers 1 en 2 Licht dat ons aanstoot Onze Hulp Lied 601 vs. 3 Licht dat ons aanstoot Gebed God, nu wij samenkomen in de vredesweek als uw gemeente, Willen wij u bidden, Vanuit de inspiratie van de weg van geweldloosheid, van mensen die vredebrengers zijn, Van mensen die ons voorgingen op deze weg, Vanuit de inspirerende stem die wij mogen horen, in de overleveringen in het oude boek. Over Jezus, die wij bij uitstek kind van uw Vrede weten, Mogen wij vandaag uw stem herkennen, in de woorden van overlevering, En voor onze tijd bedenken, hoe wij deze stem mogen voortdragen, Onze stem die de boodschap van vrede doorgeeft, Onze handen die het voor de ander in daad en werken, mogen voorleven, Onze voeten die de afstand weten te overbruggen tussen de ander en onszelf, Mogen wij uw geest ontvangen, inspiratie en brood om te leven, Woorden voor onderweg, en water dat ons tot leven wekt, Bron van liefde, vrede en licht, Eeuwige, God, Wees hier aanwezig. Amen. Kerkkoor zingt: Thou knowest Lord van Henry Purcell Lezing gedicht: The fruit of silence is prayer The fruit of prayer is faith The fruit of faith is love The fruit of love is peace. De vrucht van stilte is Gebed De vrucht van gebed is Geloof De vrucht van geloof is Liefde De vrucht van liefde is Vrede Moeder Theresa Het kerkkoor zingt: Praise God from whom van Lowell Mason's Handel and Haydn Society

2 Schriftlezing: 2 Koningen 2:1-18 Elia in de hemel opgenomen 2 1 De tijd was niet ver meer dat de HEER Elia in een stormwind in de hemel zou opnemen. Elia en Elisa stonden op het punt uit Gilgal te vertrekken, 2 maar Elia zei tegen Elisa: Blijf jij hier, de HEER wil dat ik naar Betel ga. Elisa antwoordde: Zo waar de HEER leeft, en zo waar u leeft, er is geen denken aan dat ik u alleen laat gaan. Zo gingen ze samen op weg naar Betel. 3 De profeten uit Betel kwamen Elisa vanuit de stad tegemoet en zeiden tegen hem: Weet u wel dat de HEER vandaag uw meester van u zal wegnemen? Ja, ik weet het, antwoordde hij. Zegt u maar niets. 4 Elia zei tegen Elisa: Blijf jij hier, Elisa, de HEER wil dat ik naar Jericho ga. Maar Elisa antwoordde: Zo waar de HEER leeft, en zo waar u leeft, er is geen denken aan dat ik u alleen laat gaan. Zo gingen ze samen naar Jericho. 5 De profeten uit Jericho kwamen naar Elisa toe en zeiden tegen hem: Weet u wel dat de HEER vandaag uw meester van u zal wegnemen? Ja, ik weet het, antwoordde Elisa. Zegt u maar niets. 6 Elia zei tegen Elisa: Blijf jij hier, de HEER wil dat ik naar de Jordaan ga. Maar Elisa antwoordde: Zo waar de HEER leeft, en zo waar u leeft, er is geen denken aan dat ik u alleen laat gaan. Zo gingen ze samen verder. 7 Bij de oever van de Jordaan hielden ze stil. Vijftig profeten die hen waren gevolgd bleven op een afstand staan kijken. 8 Elia deed zijn mantel af en vouwde hem dubbel. Hij sloeg ermee op het water, waarop het naar links en naar rechts wegvloeide en zij tweeën droog konden oversteken. 9 Terwijl ze overstaken vroeg Elia aan Elisa: Wat kan ik nog voor je doen voor ik van je word weggenomen? Vraag het maar. Elisa antwoordde: Laat mij dubbel in uw geest delen. 10 Je vraagt iets heel moeilijks, zei Elia. Als je ziet hoe ik van je word weggenomen, zal je wens vervuld worden, maar als je het niet ziet, gebeurt het niet. 11 En terwijl ze liepen te praten, werden ze plotseling uit elkaar gedreven door een wagen van vuur, met paarden van vuur ervoor, en Elia werd in een stormwind meegevoerd naar de hemel. 12 Elisa zag het gebeuren en riep uit: Vader, vader! Strijdwagen en ruiterij van Israël! Toen hij Elia niet meer kon zien, scheurde hij zijn kleren. 13 Hij raapte Elia s mantel, die was afgegleden, op, en liep terug. Bij de oever van de rivier hield hij stil. 14 Hij sloeg met Elia s mantel op het water en riep uit: Waar is de HEER, de God van Elia? Dus ook hij sloeg op het water en opnieuw vloeide het naar links en naar rechts weg, zodat Elisa kon oversteken. 15 De profeten uit Jericho, die Elisa vanaf de overkant in het oog hielden, zeiden tegen elkaar: De geest van Elia is op Elisa neergedaald. Ze gingen hem tegemoet, knielden voor hem neer 16 en zeiden: We hebben vijftig flinke mannen bij ons. Laat die uw meester gaan zoeken. Misschien heeft een geest van de HEER hem opgetild en ergens op een berg of in een dal neergeworpen. Doe dat niet, zei Elisa, 17 maar ze drongen zo aan dat hij ten slotte hun aanbod aannam. Vijftig mannen werden eropuit gestuurd en zochten drie dagen lang, maar ze vonden Elia niet. 18 Toen ze terugkwamen bij Elisa, die in Jericho zijn intrek had genomen, zei hij tegen hen: Ik had u toch gezegd dat u niet moest gaan zoeken? Wij zingen lied 827 Mensen wij zijn geroepen

3 Overdenking: Invictus. Onoverwinnelijk. Out of the night that covers me, Black as the pit From pole to pole, I thank whatever gods may be For my unconquerable soul. In the fell clutch of circumstance I have not winced nor cried aloud. Under the bludgeonings of chance My head is bloody, but unbowed. Beyond this place of wrath and tears Looms but the Horror of the shade, And yet the menace of the years Finds, and shall find, me unafraid. It matters not how strait the gate, How charged with punishments the scroll, I am the master of my fate: I am the captain of my soul. [1] William Ernest Henley Vanuit de nacht die mij bedekt Aardedonker van pool tot pool Dank ik welke God dan ook Voor mijn onoverwinnelijke ziel In de klauwen van omstandigheden Gaf ik geen krimp, noch schreeuwde ik het uit Onder geknuppel van het toeval Is mijn hoofd bloedig, maar niet gebogen. Voorbij deze plek van toorn en tranen Duikt slechts de verschrikking op van schaduw Maar de dreiging van de jaren Vindt en zal mij vinden: onbevreesd Het doet er niet toe hoe smal de poort Hoe beladen met straf de toekomst ook is Ik ben meester over mijn lot Ik ben de gezagvoerder van mijn ziel Het eerste wat mij opviel in de tekst over de weg die Elia moet afleggen, is dat Elisa weigert om hem alleen te laten gaan. Ik zal met je gaan Net als Petrus die weigert om Jezus alleen te laten gaan naar Lazarus, die is overleden. Kun jij de beker drinken die ik moet drinken? vraagt Jezus aan hem. Ja, zegt Petrus, ja dat kan ik. En inderdaad stierf Petrus in Rome de kruisdood. Een lijden net als Jezus. Elisa wil de weg gaan die Elia ging. Dubbele geest wil hij ontvangen. Zijn eigen levensopdracht wil hij vervullen. Maar ook levensopdracht van Elia tot de zijne maken. Dat is dapper van Hem of niet slim? Wij spreken ook over, Navolging van Christus. En dit doen door de inspiratie van de Heilige Geest. Wij willen ook de levensopdracht van Jezus op onze eigen wijze, op ons nemen. Maar wel leven vanuit een dubbele Geest.? Zou je het zo kunnen zien? Door de Geest van God over ons leven te ontvangen, krijgen we extra inspiratie en moed, en kracht. Maar meteen krijgen we daarmee een opdracht mee. Te leven naar bepaalde inzichten en waarden. Geweldloosheid, oprechtheid, liefde, zachtmoedigheid. Wat willen we voor daden op ons nemen, nu we voelen dat de Winde Gods met ons meegaat op onze reis?

4 Moedig is het wel. Dat zeg ik vanuit mijn eigen geloof, mijn eigen moment dat ik koos om een levensopdracht aan te nemen, wie weet wanneer dat precies was? Momenten van kiezen voor een weg, waarvan je vermoedt dat het een weg van geloof is. Intieme verhalen, over wat jou bewoog om te horen tot de mensen die vanuit deze dubbele geest leven, ik vind het mooi zoals Elisa het verwoordt. Want je leeft je leven van alledag, met bijzondere momenten en keuzes, maar toch je eigen weg. Werk, partner, goede doelen waar je aan geeft of niet, vrijwilligerswerk wat je doet of niet. Maar daaroverheen, is er een weg van geloof, en dat levert een bijdrage aan wat je wel of niet kiest, doet, jou motiveert. En sommige keuzes zijn daarin niet meteen makkelijk. De weg die je kiest is niet meteen makkelijk. Veel mensen die dienst weigerden. Mensen die kozen voor het werken voor kleine non-profit organisaties, i.p.v. het grote geld. Dat je kiest voor mantelzorger zijn i.p.v. een baan. Wat voor keuzes maken we vanuit de drijvende kracht van deze Geest van God? Ik zelf vond het wel eens moeilijk. Kiezen tegen mijn eigen gemakzucht in. Groene stroom? Wel duurder lange tijd. Een goed doel? Een kleine vakantie minder Nou, als dat het ergste is De zolder altijd klaar voor het ontvangen van onverwachte gasten? Het brengt ook de nodige blijdschap, mensen ontvangen. Maar rustig een boek lezen is voor mij vaak aantrekkelijker dan ontbijt regelen kleine voorbeelden, maar waar ik mezelf heus wel eens flink in tegenkom. Het is toch geen moeite, zeg ik dan tegen mezelf. Maar blij ben ik wel, met een extra duwtje vanuit een andere levensgeest. Bij de zusterkring lazen we donderdag, over Paulus, die vol goede moed de weg gaat naar Rome. Hoe in het Bijbelboek Handelingen, de eerste Christenen leren om Moed te vatten. Paulus gaat de gemeenten rond om de eerste kerken moed in te spreken. Maar als hij zelf de moeilijke weg gaat, om in Rome te preken, dan is hij maar wat blij dat hij ontvangen wordt door broeders en zusters, als hij hen ziet, vat hij opeens moed Elia gaat op weg naar de plek waar God hem zal meenemen. Ze gaan langs Betel, Jericho, en dan de Jordaan. Ze gaan de tocht van het volk van Israël, maar in tegengestelde richting. En het is de bevrijdingsgeschiedenis van Israël die we hier vers voor vers, te horen krijgen. Naar de oever van de Jordaan, de grens van het beloofde land. Onderweg voegen zich 50 profeten zich bij hen. Ze geven hem misschien wel extra moed op deze moeilijke tocht. En daar horen we hoe het water splijt net als voor Mozes. Maar dan hier aan de oever van de Jordaan. De grens van het beloofde land. Zoals het water ook stopte om de ark met de tien woorden door te laten. De Jordaan waar Jezus zich liet dopen door Johannes, Waar hij een stem hoorde, Jij bent mijn kind.

5 Volgens een andere evangelist hoorden de omstanders het maar de betekenis laat zich makkelijk duiden. Hier in de Jordaan, de grens van het beloofde land, daar is het een plek voor keuzes, voor nieuwe wegen. Door het water te gaan naar een nieuwe manier van leven. JE zou er ook een brug over kunnen maken, zodat je er makkelijker kunt oversteken. Maar de beslissing om naar de overkant te gaan is toch nog altijd een bewuste keuze. Elia mag met God mee in de Hemelwagen die hij al een keer eerder had gezien. Zijn geest blijft leven, mag wonen bij God. Een beeldspraak om aan te geven, dat zijn ziel onoverwinnelijk was. Zoals het gedicht. Iedere mensen ziel is die plek in de mens, waar het gave beeld van God bewaard blijft. Ongeacht wat een mens ook doet of meemaakt. Uiteraard kon men zich niet anders voorstellen dat iemand zoals Elia na zijn dood niet verloren gaat, of opgaat in het niets. Hij blijft voortbestaan al is het in de geest of bij God het is een manier van zeggen. Maar voor ons de levenden in het hier en nu: je kunt kiezen om vanuit deze ziel te leven. De bevrijding van God te leven in het hier en nu. Te leven als in het beloofde land. Een keuze die Elisa maakt, als hij nu zelf het water doorgaat. Hij leeft vanaf nu een nieuw leven, het lijkt wel of hij een belijdenis aflegt, en een doop ondergaat. Door het water gaan. Leven wij nog onderscheiden levens? Keuzes waarvan je duidelijk kunt zeggen dat ze zijn ingegeven door de keuze voor deze God? Te kiezen voor Gods land van Belofte? Zijn wij een belofte voor onze medemens? Slaan wij een brug voor de ander om ook te kunnen oversteken. De vredesweek stelt ons deze vraag, bouwen wij bruggen naar het beloofde land. Door wie en wat wij zijn, geloven en voorleven? Vat dan moed en ga en leef. En zoals het lievelingsgedicht van Nelson Mandela. Dank ik welke God dan ook Voor mijn onoverwinnelijke ziel Ik ben meester over mijn lot Ik ben de gezagvoerder van mijn ziel Het Kerkkoor Zingt; Herr, durch die ganze Welt van Felix Mendelssohn Bartholdy. Open ruimte Voorbedeboek / Vredesmoment Wij zingen lied 1014 vers 1, 2 en 5

6 Willen wij bidden voor de mensen en de dingen waarvoor wij zonet een kaars opstaken. En bidden we het gebed van Franciscus: Heer, Maak mij een instrument van uw vrede: Laat mij liefde brengen waar haat is, Eenheid waar mensen verdeeld zijn, Vergiffenis aan mensen die zwak zijn, Laat mij hoop geven aan wie niet meer hoopt, Geloof aan wie twijfelt; Laat mij licht brengen waar het duister is En vreugde waar mensen bedroefd zijn. Heer, help mij Niet zozeer om zelf gelukkig te zijn Als anderen gelukkig te maken; Niet zozeer om zelf begrepen te worden Als anderen te begrijpen; Niet zozeer om zelf getroost te worden Als anderen te troosten; Niet zozeer om bemind te worden als te beminnen; Want als ik geef, zal mij gegeven worden Als ik vergeef, zal mij vergeven worden, Laten we in stilte bidden wat wij nodig hebben, om vanuit deze bede te leven. Bidden we de woorden van Het Onze Vader Collecten. Wij zingen: lied 790 hoog als de Hemel de liefde Zegen uit het dienstboek van de Abdij van Iona Moge God, die erbij is als de zon opgaat en ondergaat en als je door het water gaat, of als je een brug slaat naar de overkant onderweg je schreden richten. Moge God, die je nabij is als je zit en als je staat, je met liefde omringen en je bij de hand leiden. Moge God, die je wegen kent en de plaatsen waar je uitrust bij je zijn in je taak op aarde het goede nieuws zijn dat je deelt en je op de eeuwige weg van vrede leiden. Wij zingen het Wachterslied

7 Wachterslied: Hoort de klok heeft tien geslagen Tien geboden gaf ons God Volg gehoorzaam zijn gebod. Refr. Mensen waken, kan niet geven God doet helpen, God doet leven Heer door uwe hoede en macht Geef ons nu een goede nacht Hoort de klok heeft elf geslagen Elf der jongeren bleven trouw Wacht U voor te laat berouw Hoort de klok heeft twaalf geslagen Twaalf dat is het eind der tijd Mens gedenk de eeuwigheid Hoort de klok heeft een geslagen Een is de heer, de enige God Mens vertrouw aan hem Uw lot