Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 18 oktober 2015 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Psalm 146 en Marcus 12: Aansteken kaars

Transcriptie

1 Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 18 oktober 2015 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Psalm 146 en Marcus 12: Aansteken kaars Moment van stilte en inkeer Wij zingen lied 146 C vers 1: Alles wat adem heeft love de Here Onze Hulp Wij zingen lied 146 C vers 3 Schriftlezing: Psalm 146 Gebed naar gebed van Huub Oosterhuis Gij wacht op ons Totdat wij opengaan voor U Wij wachten op uw woord, Dat ons ontvankelijk maakt, Stem ons af op uw stem Op uw stilte, Spreek ons, u zoon tegemoet Jezus, het woord, van uw vrede. Dichtbij is uw woord, Heer, onze God, Dichtbij is uw genade, Kom ons dan nu Met mildheid en zachtheid tegemoet Gij wekt het geloof in onze harten, God, wie wij ook zijn. Gij kent en Gij aanvaard uw mensen, Wat zij ook van vinden, Wat zij ook van u vinden, Wat zij ook van een ander vinden, Spreek dan uw woord over de wereld uit, Kom met uw hemel in ons midden, En geef ons teken van leven God,

2 Geef aan uw woord de ruimte, En zaai het uit over de wereld. Wij bidden U, Dat het bij ons in goede aarde mag vallen, En dat het gehoor mag vinden Overal waar mensen leven. Als wij U uitspreken en noemen bij uw Naam, Dan is het toch uit kracht van uw belofte Dat Gij niet ver weg zult zijn, Voor allen die u roepen. Amen Wij zingen lied 634: U zij de Glorie Lezing Marcus 12: Een van de Schriftgeleerden die naar hen geluisterd had terwijl ze discussieerden, en gemerkt had dat hij hun correct had geantwoord, kwam dichterbij en vroeg: Wat is van alle geboden het belangrijkste gebod? 29 Jezus antwoordde: Het voornaamste is: Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer; 30 heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. 31 Het op een na belangrijkste is dit: Heb uw naaste lief als uzelf. Er zijn geen geboden belangrijker dan deze. 32 De Schriftgeleerde zei tegen hem: Inderdaad, meester, wat u zegt is waar: hij alleen is God en er is geen andere god dan hij, 33 en hem liefhebben met heel ons hart en met heel ons inzicht en met heel onze kracht, en onze naaste liefhebben als onszelf betekent veel meer dan alle brandoffers en andere offers. 34 Jezus vond dat hij verstandig had geantwoord en zei tegen hem: U bent niet ver van het koninkrijk van God. En niemand durfde hem nog een vraag te stellen. Wij zingen lied 655 Zing voor de Heer een nieuw gezang Overdenking Moed houden (Doorgaan, simpelweg en religieus) - Herman Andriessen Moed houden, eenvoudig voortgaan, als je kunt. En als je niet kunt, niet meer kunt, wachten, of uitrusten bij een vriend, als die er is. En, als die er niet is, tóch wachten, dan maar alleen wachten tot het weer gaat: straks. Eenvoudig voortgaan, de weg nemen zoals die komt met zijn vóór en zijn tegen, je oog helder als een lamp die je lijf verlicht. Doen wat ter hand is. Antwoorden geven als die er zijn. En intussen voelen de tik van je stok, niet teveel omzien een enkele keer soms,

3 want de weg gaat dwars door je hart niet teveel omzien, en niet teveel ook vooruit. Eenvoudig voortgaan en weten: deze weg is niet alles, en is niet van deze wereld alleen. De wolken zien die aandrijven uit eeuwige verten wie trok er hun grens? En je hart voelen inkloppen op de eeuwige heuvels wie heeft ze gegrond? En van de dingen de stille kant zien waar ze grenzen aan de Eeuwige Lopen, lopen, lopen de mijlen voor het milieu. Marjan Minnesma, loopt nu al een week. Ze is vandaag voorbij Antwerpen gegaan. Gister was het gesprek met de kerken. Want iedere dag dat zij loopt naar de klimaattop in Parijs, is er een thema. En praten doet ze, en in gesprek gaan, vooral. Het was een heel bijzondere ervaring om vorige week, na een korte dienst, onze biezen te pakken en naar Utrecht af te reizen. En mee te lopen met bijna 500 mensen. De eerste etappe van een voettocht naar Parijs om aandacht te vragen voor de urgentie van klimaatverandering. Met als tweede zin, naar een klimaat van verandering. Wat past er beter bij onze pelgrimage van vrede, dit jaar. De mens als beeld van God. Dan lopen voor een ommekeer in onze omgang met Fossiele brandstoffen. Waren de kerken niet altijd al goed in het bekeren van mensen? Mensen aanzetten tot ommekeer? Vorige week sprak ik in sombere woorden over actie tegen beter weten in Dat we liepen tegen kerkwapen. En dat ze er toch zijn gekomen. Dat inspireerde een Positieve denker in onze gemeente aan, om dit eens na te zoeken. Een week lang druk zwoegen in archieven en praten met mensen, lijkt het er echt op, dat ze er nooit zijn gekomen. De lanceer installaties werden geleverd. En stonden in plastic verpakt opgeslagen. Maar de raketten zijn nooit afgeleverd. Waarom niet? Verandering in politiek klimaat? En waardoor kwam die verandering? Door een verandering in mensen? In opvattingen over nucleair wapen? Door dat mensen de straat opgingen? Wat mij dan weer intrigeert is, waarom wisten we dan lange tijd niet beter, dan dat ze geplaatst waren? Was het niet wenselijk dat mensen ontdekten dat actievoeren mensen in beweging kan zetten en meningen veranderen? Maar nu de vraag, wat zegt dit over kerken. Wat zegt dit over geloven. En vooral dit eerste gebod. Heb God lief boven alles en de naaste als jezelf? Hoe logisch dit eerste gebod ook klinkt, het een potentieel aan veranderingskracht. Want, als je Gods woord in je toelaat, en als het in jou werkzaam wordt. En je aanspreekt in jouw beeld van God in jezelf. De bron van goedheid en vreugde, van liefde en verantwoordelijkheidszin. Dan zal je merken dat veel dingen in de actualiteit, ook aanspraak maken op dit ene gebod in jou. Want wat goed, menselijk, barmhartig, vreugdevol, vriendelijk, eerlijk en respectvol voor het leven en je medemens en medeschepselen is laat zich vaak makkelijk raden. Dat je het milieu niet onbegrensd kunt belasten.

4 Dat je mensen op de vlucht onderdak moet geven op een menselijke manier, Dat oorlogvoeren vaak een gevolg is van een te lang aanhoudende onmenselijkheid en onrechtvaardigheid. Beeld van God te zijn, zoals de ondertitel is van het Jaarthema, Gaat over het lief hebben van God, boven alles, En de kwaliteiten die we God toekennen, in jezelf ook voorrang geeft. De naaste liefhebben als jezelf is hiervan een uitkomst. Maar ook, dit beeld van God, waarvan de ander volgens Levinas, net zo goed een oproep aan onze goedheid doet. Waar je niet van weg mag kijken, maar de stem van de ander, de stem van God, in jezelf mag toelaten als appél aan jou, een beroep te doen op dit ene gebod. Soms zijn we zo verstokt in een ontkennend leven, dat er veel voor nodig is om bij dit gevoel, deze levenshouding, dit durven geloven en terug in jou kracht te staan, in het licht van deze God, te komen. Een tocht, een pelgrimage, Wandelen, op weg gaan. Om terug te komen bij deze eerste en pure liefde, De liefde voor God, voor jezelf als beelddrager van God, en bij de liefde voor de ander Laat je ertoe uitnodigen, weg met negatief de wereld tegemoet te treden in gedachten het kan niet, veranderen niet mogelijk. Leef dit eerste gebod, ga op weg naar die plek in jezelf dat je dit weer kunt zien. Eenvoudig voortgaan en weten: deze weg is niet alles, en is niet van deze wereld alleen. De wolken zien die aandrijven uit eeuwige verten wie trok er hun grens? En je hart voelen inkloppen op de eeuwige heuvels wie heeft ze gegrond? En van de dingen de stille kant zien waar ze grenzen aan de Eeuwige Laten we samen wandelen, dag aan dag, En samen onderweg in gesprek zijn, Verandering in de wereld is mogelijk. Door de liefde van God. Amen. Open ruimte Voorbedeboek en vredesmoment Wij zingen Lied 791 vers 1, 2 en 3 Voorbeden Stil gebed Onze Vader Voor de moeder met het kind Voor de vader en eigen oude ouders, Voor de mens die zorgdraagt voor de ander Om mantel te zijn die behoedzaam om schouders wordt geslagen Om de naaste te bewaren,

5 In geduld en in aandacht Samen op weg te zijn, op de weg van het leven En tot aanspreekbare naaste te mogen worden Zoals de Samaritaan die zich naaste toonde van een gewonde op weg Mogen wij ons laten vinden God, Door uw liefde, die ons wilt roepen bij onze ware namen Waardoor we ons gezien en geliefd voelen, en in staat om de weg te gaan Die de wereld van ons vraagt, Verandering in leefklimaat en bewaren van de aarde Onderdak voor wie op de vlucht zijn voor geweld Maar meteen ook, een thuis en rustpunt voor mensen die op de vlucht zijn Voor zichzelf, omdat we bang zijn voor de vragen in onszelf Voor de realiteit, vluchten in vreemde politiek die de medemens ontkent Mogen wij weer tot onszelf mogen komen. De oorspronkelijke goedheid, die wij als beeld van U god, Kregen in geprent, als doel als bestemming van ons mens zijn. Mogen wij samen bidden, Om wat hiervoor nodig is, in onszelf en in de wereld om dit mogelijk te maken Amen Collecten Wij zingen: lied 718 God die leven hebt gegeven Zegenbede Om zegen voor elkaar God zend ons nu dan op weg als mensen die geloven, de banden kunnen smeden, die grenzen overschrijden, die mildheid kunnen brengen, die troosten en nabij zijn, die vreugde kunnen geven, die broeder en zuster durven zijn. Zend ons dan nu op weg als mensen die vertrouwen, de toekomst tegemoet. Amen. Wij zingen lied 415