2. Vredegroet Genade voor u en vrede van God onze Vader en van de Heer Jezus Christus

Transcriptie

1 Liturgie morgendienst Emmen, 13 december 2015 met viering 'Heilig Avondmaal' Thema: kom hier dat Ik u kus 1. Votum 2. Vredegroet Genade voor u en vrede van God onze Vader en van de Heer Jezus Christus 3. Intochtslied: Psalm 85:1,3,4 4. De Tien Woorden 5. Zingen: Psalm 86:1 (schoollied) 6. Gebed om verlichting met Gods Geest 7. Schriftlezing 1: Filippenzen 4:4-9 (gelezen door...) 8. Zingen: LvdK 122 Kwartet zingt vers 1,3,5 ; gemeente vers 2,4 9. Schriftlezing 2: Lucas 1:39-56 (gelezen door...) 10. Overdenking 11. Amenlied: Gezang 47:1,4,5 12. Dankzegging, voorbede 13. Inzameling van de gaven (diakenen geholpen door...) 14. Viering Heilig Avondmaal. Lezen Avondmaalsformulier 4. Zingen voor de viering: Gezang 125:1-3 Tijdens het brood: stilte Tijdens de beker: Kwartet zingt 'Ik ben' (Sela) 13. Slotlied: Gezang 125: Zegen. De genade van onze Heer Jezus Christus, en de liefde van God en de eenheid met de heilige Geest zij met u allen. Kom hier dat Ik u kus... Overdenking bij het avondmaal, n.a.v. Lucas 1:39-56, door Jan Haveman, Emmen 13 december

2 Overdenking n.a.v. Lucas 1:39-56 Emmen, 13 december e zondag van advent en viering heilig avondmaal Kom hier dat Ik u kus We beginnen vanmorgen, een beetje anders dan anders, met een onderzoekje. Ik beschrijf zo drie situaties, en stel er daarna een paar vragen over. Gelijk even goed opletten dus, anders ben je zo de draad kwijt. Situatie 1: bij het wakker worden geeft ie een kus. [dia1] En rond half 10. En vlak voor en na het eten geeft 'ie een kus. Dan 's middags weer bij de thee, en 's avonds bij het eten. En als ie op punt staat te gaan slapen. Situatie 2: na het ontbijt geeft ie een kus (als ze dat wil). [dia2] Onderweg en op het werk komt ie veel vriendinnen en collega's tegen die hij graag even een zoen geeft. Als ie thuiskomt is het vaak te druk. Maar voor het slapen geeft ie nog een kus (als ze dat wil). Situatie 3: in bed trekt ie haar bij het wakker worden tegen zich aan, [dia3] met moeite maakt ie zich los. Na het eten geeft ie een dikke smok, en de hele dag moet ie er aan denken. Thuisgekomen vliegt ie haar om de hals, en het liefst zat ie de hele avond lekker tegen haar aan. Heb je ze? Nu de vragen: [dia4]1. in welke situatie houden ze het meest van elkaar? [dia5]2. welke relatie is het zwakst, zal het eerste breken? [dia6]3. op welke van de drie lijkt uw eigen situatie het meest? Situatie 1 beschrijft denk ik een vrij gangbare relatie. Het leven is druk, en er zijn wat geijkte momenten waarop je aandacht aan elkaar besteed gelukkig maar! De eerste verliefdheid is weg, maar je houdt zeker nog van elkaar; het gaat alleen meer op de automatische piloot, het komt ook meer aan op volhouden. Relatie 2 is veel zorgelijker, daar is eigenlijk geen sprake meer van houden van; er is veel meer aandacht voor, en aantrekkingskracht van anderen. Situatie 3 is echt wat je noemt romantisch, roze-wolk-achtig; vol passie en hartstocht, verlangen en liefde. Haast een beetje te? Onrealistisch...!? Nu nog een vraag: [dia7]4. Op welke van de 3 situaties lijkt jouw/uw eigen relatie met God? Is het een kwestie van afzien en volhouden, op de klok kijken o ja, nu moeten we... en ook:...is het nou nog niet afgelopen? (Ik dik het nu een beetje aan:) Tuurlijk, je houdt nog wel van God, en je bent blij dat je zonden worden vergeven, maar alles eromheen is vooral gewoonte en plicht en moet vooral niet teveel tijd en energie vragen... De sjeu is er gewoon wat af, maar je wilt wel trouw zijn. Of is het zover dat je alleen nog aan God doet omdat het moet? (maar van wie dan?) Terwijl je met je hoofd steeds aan andere goden denkt? (ga maar na: waar ben je vol van?) Of is er in je relatie met God echte passie, vuur, geestdrift, eerste liefde? Wil je steeds bij Hem en met Hem zijn, en wil je alles wel voor Hem doen, is niets te veel? Op welke van de 3 situaties lijkt jouw/uw eigen relatie met God het meest? Weet je dat dat voor een belangrijk deel een keus is die je zelf kunt maken, of er nog een beetje plezier, sjeu, liefde is? Vorige week ging het over luisteren weet je nog? Hoe luister je? [dia8] Kom hier dat Ik u kus... Overdenking bij het avondmaal, n.a.v. Lucas 1:39-56, door Jan Haveman, Emmen 13 december

3 Als je welwillend bent hoor je veel meer. Wel-willend... Zo is het met je relatie ook, je relatie met je lief, en je relatie met God. [dia9] Wil je elkaar liefhebben en beminnen? Als je dat echt wilt, zul je ontdekken: dan lukt het ook. Wil je echt van God houden en met Hem leven, zoek je Hem? Dan zul je Hem vinden. Vergis je niet: dat is een keus die je zelf moet maken. Ok, je kunt dat niet alleen, niet op eigen kracht. De heilige Geest wil je erbij helpen. Maar verlang daarnaar. Werk daaraan. Zet je er voor 100% voor in. Het maakt je leven zoveel mooier! Ik wens je dat toe, in je liefdesleven met je man/vrouw, en in je liefdesleven met de HERE. Ik wens dat ons ook elkaar, hier samen als gemeente toe. Want zijn we niet vooral lauw? In een onderzoekje is dat opvallend vaak genoemd als typering van onze gemeente: we zijn lauw. Daar schrik je toch van?! Weet je wat een gemeente in het Bijbelboek Openbaring daarover te horen krijgt? [dia10] Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal ik u uitspuwen. U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid, blind en naakt. Maar dan gelukkig ook iets verderop: [dia11] Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik. Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt. Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten ik met hem en hij met mij. Is dat misschien voor de kerk van Emmen geschreven? Voor u, jou en mij, voor vandaag? Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten ik met hem en hij met mij. Kom hier dat IK u kus... We leven in de tijd van advent. [dia12] We zien de oude priester Zacharias, en ontdekken dat er een tijd is om te wachten, en te verwachten... We zien het jonge meisje Mirjam van Nazareth, [dia13] en ontdekken dat er een tijd is om te luisteren echt te luisteren. Hoe sereen, hoe heilig, hoe ontvankelijk doet zij dat! En dan dat diep geheimenis: de heilige Geest die over je komt en de Allerhoogste die je overschaduwt... En die scheppende oerkracht van God: het woord dat lichaam wordt in een mens. En dat ontroerende moment van volkomen overgave... Mirjam, Maria, zo jong als ze is, ze zegt [dia14] Hineni hier ben ik, mij geschiede naar uw woord... We hebben er om gebeden: maak ook ons ontvankelijk als Maria. Geef ons openheid. Gevoeligheid. Welwillendheid. Help ons te luisteren, echt te luisteren, te horen, te overwegen. En kom dan ook met uw Geest over ons, Heer. Overschaduw ons. Maak ook ons zwanger van uw woord, vol verwachting van U, opdat ook wij Christus voortbrengen, en Hem gestalte geven in ons leven. Geef ons daarvoor overgave. Dat ook wij Hineni zeggen, telkens opnieuw. Hier ben ik Heer, neem mij in uw dienst, laat gebeuren wat U wilt, wat U hebt gezegd. Hineni en ook al snap ik er helemaal niks van, en is de weg die U met mij gaat zwaar en moeilijk, al gaat er een zwaard door mijn ziel ik weet dat het goed is. Want ik geloof HERE ik geloof in U. Ik geloof dat niets voor U Kom hier dat Ik u kus... Overdenking bij het avondmaal, n.a.v. Lucas 1:39-56, door Jan Haveman, Emmen 13 december

4 onmogelijk is. HERE God maak het onmogelijke mogelijk, ook bij ons. Breng nieuw leven voort, leven vol dankbaarheid, vrucht van de Geest. En nu? We zien opnieuw Mirjam van Nazareth en ontdekken dat er ook een tijd is om in beweging te komen. Na haar geloofsbelijdenis kruipt Maria niet op de bank, achter de tv met een zak chips en een pot bier eindelijk rust, eindelijk van de catechisatie af... Nee, het neemt haar helemaal in beslag. Ze weet niet hoe snel ze op weg moet gaan. [dia15] Een flinke wandeling van zo'n 150 kilometer is dat vier dagen lopen? Of vijf? Zes misschien? Alle tijd in elk geval om rustig al dat wonderlijke dat ze heeft gehoord te overdenken. Vol verwachting... voetje voor voetje... En het zingt in haar als een refrein: Voor God is niets onmogelijk! Voor God is niets onmogelijk! Voor God is niets onmogelijk! Als ze eindelijk bij het huis van Zacharias en Elisabeth komt, en de oude familieleden groet, gebeurt er iets bijzonders. De heilige Geest werkt aanstekelijk. [dia16] Kom hier dat ik u kus! In tegenstelling tot de priester Zacharias, die stom aan de kant staat, roept / schreeuwt / proclameert zijn vrouw Elisabeth het bij wij van spreken van de daken: [dia17] De meest gezegende ben jij van alle vrouwen en gezegend is de vrucht van je schoot... Wat een heerlijke bevestiging is dit voor Maria; bevestiging dat waar is wat de engel heeft gezegd. Bevestiging ook dat inderdaad voor God niets onmogelijk is. Want kijk nou wat een wonder: Elisabeth, de oude Elisabeth, die een leven lang geen kind kon krijgen, ze heeft een dikke buik! Ze is zwanger! Kom hier dat ik u kus! En nog zoiets: het kind springt van vreugde op in haar schoot, zo gauw Maria groet. Het gaat echt om ander bewegen dan het gewone bewegen dat een kind van zes maanden in de moederschoot doet. Het is opspringen van vreugde. De voorloper staat te trappelen... Dat had Gabriël immers gezegd (Lucas 1:15) het kind zal vervuld worden met de heilige Geest terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is... Zo zal de komst van de Mensenzoon buitengewone vreugde geven. Want dat is geloven in de Messias, toch?! [dia18] Laat de Heer uw vreugde blijven. Ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij (Filippenzen 4:4) Geloven is toch niet iets dat je met hangen en wurgen doet?! Geloven is toch niet de kantjes eraf lopen zo minimaal mogelijk hoe kost het me zo weinig mogelijk moeite en tijd en energie en...?! Geloven is toch niet dat kusje om half 10 op zondag, en kom er dan voor de rest niet weer om...?! Nee: geloven is vreugde! Diepe blijdschap. Intens genieten. Liefde vol passie. Laat de Heer uw vreugde blijven. Kom hier dat Ik u kus! Mirjam? Zij zingt haar magnifieke magnificat. [dia19] Zo wordt het lied dat ze zingt naar het eerste woord in het Latijn genoemd: Magnificat = lofprijzing. De echo van de Psalmen van Gods volk: Loof de HERE mijn ziel, en al wat in mij is! Kom hier dat Ik u kus... Overdenking bij het avondmaal, n.a.v. Lucas 1:39-56, door Jan Haveman, Emmen 13 december

5 Want: barmhartig is Hij, van generatie op generatie... [dia20] Barmhartig is JHWH. Vol van genade. Barmhartigheid, dat zijn niet twee grote deuren die eens in de zoveel tijd 's een keer open gaan. Barmhartigheid, dat is de liefde, genegenheid, de passie van God die continue de wereld instroomt. Het zijn de wijde vaderarmen die God uitgestrekt, waarmee Hij je opwacht en nodigt en toeroept: [dia21] Kom hier dat Ik u kus. Barmhartig: die mens, die zijn hand uitstrekte naar de verboden vrucht en nam en at, omdat hij zelf god wilde zijn, die mens, die daarna zoveel ellende heeft voortgebracht, zoveel bloed, pijn, verdriet, liefdeloosheid, ontrouw, egoisme, die mens, die God met recht had kunnen verdoemen, maar Hem ondanks alles toch zo zeer genegen is, dat Hij zelfs zijn bloedeigen Zelf, zijn eigen Zoon, uit een maagd als mens geboren deed worden om Hem verdoemd te laten sterven, die mens nodigt Hij nu aan tafel, en zegt: Kom hier, dat Ik u kus, en neem en eet, opdat gij leeft en nooit meer sterft. Dat is barmhartigheid ten voeten uit! Barmhartig: Aan tafel reikt de Heer Zelf u brood en beker. Laat u door Hem dienen. Laat je door Hem kussen. Proef Gods liefde. Proef hoeveel Jezus van je houdt. Kijk in de ogen van je Heiland en vernieuw je eerste liefde. Hoor Gods stem verlang ernaar laat het je in beweging zetten: Kom hier dat Ik u kus. be-aam in geloof dan zal God het waar maken [dia22] Kom hier dat Ik u kus... Overdenking bij het avondmaal, n.a.v. Lucas 1:39-56, door Jan Haveman, Emmen 13 december