Informatie parochieblad: editie van 30 januari KERK & leven Meeuwen-Gruitrode

Transcriptie

1 Informatie parochieblad: editie van 30 januari KERK & leven Meeuwen-Gruitrode FEDERATIENIEUWS MEEUWEN-GRUITRODE Teksten en misintenties voor de uitgave van de week 6 (periode 9 februari 15 februari 2019 graag binnen voor 30 januari Teksten en misintenties voor de uitgave van de week 7 (periode 16 februari 22 februari 2019 graag binnen voor 6 februari U vindt deze en andere interessante gegevens over onze federatie en parochies ook op onze website: DAMIAANACTIE Stiftenverkoop na eucharistievieringen in het weekend van 2-3 februari 2019 in Gruitrode en Wijshagen Na de vieringen van 2 en 3 februari in Gruitrode en Wijshagen zullen stiften aangeboden worden aan 7 euro/etui ten voordele van Damiaanactie. Jaarlijks genezen de medewerkers van de Damiaanactie in 14 landen patiënten en duizenden anderen konden rekenen op hun extra hulp. Bedankt voor uw belangstelling en steun. DOOPSELVIERING Op zondag 20 januari werden in de kerk van Gruitrode de volgende kindjes gedoopt: Babette Pauwels, dochtertje van Karel Pauwels en Blyde Thyssen van Gruitrode Lowie Verheyen, zoontje van Bert Verheyen en Stefanie Croimans van Gruitrode Levi Kerkhofs, zoontje van Martijn Kerkhofs en Natascha Kelchtermans van Meeuwen Mil Voortmans, zoontje van Bert Voortmans en Goele Maesen van Wijshagen Vince Roosen, zoontje van Sven Roosen en Anke De Munter van Gruitrode Aan de gelukkige ouders wensen we van harte proficiat!

2 E.H. CALSIUS In het tijdschrift Heemkunde Limburg verscheen in december 2018 een artikel over E.H. Jos Calsius. Het artikel werd geschreven door Jan Gerits, en het is een mooi overzicht van het leven en werk van E.H. Calsius. Op pagina 3 vinden jullie het tweede deel, Zijn leven en werk als priester Jos Calsius ( ), pastoor van Gruitrode-Neerglabbeek, maakte naam als Congolese filmacteur Enkele foto s Jos Calsius met leerlingen in het klein seminarie van Bokuma (ca 1970) Jos Calsius als een ervaren gitarist in Bokuma (ca 1970) De kerk van Wangata (Mbandaka) in de periode Voor de ingang staat het VWbusje van Jos Calsius Pater Herman Van Dijck, regisseur-cineast van de film Bakanja. Sint-Hubertusviering met paarden- en hondenzegening in Neerglabbeek. Foto: Het Nieuwsblad.

3 Missionaris in Congo. Door zijn intrede in de congregatie van de Missionarissen van het Heilig Hart had Jos Calsius duidelijk te kennen gegeven dat hij zijn priesterleven aan missiewerk wilde wijden. Samen met zijn confrater Herman Van Dijck (Loenhout, 1943) vertrok hij op 23 september 1969 naar het toenmalige Zaïre. Op 26 September kwamen zij in Mbandaka (vroeger Coquilhatstad) in de Evenaarsprovincie aan, waar de aartsbisschop hen verwelkomde met de woorden: Ha, hier zijn de mannen van na die goede klas. Met zijn Maaslandse humor reageerde Jos Calsius onmiddelijk: En daarmee weten wij wie we zijn: tweedeklas!. Hij begon er als leerkracht op het klein seminarie van Bokuma. Nadien onderwees hij enkele jaren in het Collège du Sacré Coeur in Mbandaka en werd vervolgens pastoor in de parochie van Saint-Justin te Wangata- Bongodjo. Op 13 maart 1971 werd hij benoemd tot Zairees provinciaal raadslid van zijn congregatie. Zelf was hij er ook zeer aktief in de Bilenge ya Mwinda (Jeugd van het licht), opgericht als reactie op de nationalisatie van alle jeugdbewegingen door Mobutu. Jos Calsius als filmacteur Een minder bekende Congolese gebeurtenis uit het leven van Jos Calsius is zijn optreden als acteur in een speelfilm. Zijn confrater Herman Vandijck, die vanaf de humanioratijd en de priesteropleiding ook de Congoperiode met Jos Calsius doormaakte, getuigde in zijn homilie tijdens de begrafenisplechtigheid daarover: Jos was, wat men in het Engels noemt a firebrand, heel gepassioneerd in alles wat hij aanpakte, maar soms ook zo van: als het niet klinkt, dan botst het. Een goed voorbeeld daarvan: in 1987 speelde Jos in film Bakanja het personage Van Cauter, een blanke baas in de rubberexploitatie en een hevige antiklerikaal, die Bakanja liet doodslaan. Zonder aarzelen en enig nadenken, nam hij die rol aan. Hij heeft de rol met brio gespeeld. In de herdenkingsviering op 22 april [2018] in Brussel herinnerde pater Tony Tshimpaka ons eraan hoe Jos in heel Congo gekend is als Longange, de slechte en brute blanke, die Bakanja liet doodslaan. Dit omdat de film sinds de zaligverklaring van Bakanja in 1994 tientallen keren op de nationale televisie vertoond werd. Herman Van Dijck vertelde er niet bij dat hij zelf de regisseur-cineast was van de film Bakanja. Une vie sans compromis, die in 1987 verscheen en waarin Jos Calsius als acteur een hoofdrol vertolkte. De speelfilm is gewijd aan het levensverhaal van Isidore Bakanja (Bokendela, ca Busira, 1909), die als arbeider van de Société Anonyme Belge tewerkgesteld was op de Belgische rubberplantage van Ikili. Op 18-jarige leeftijd bekeerde hij zich tot het catholicisme. Hij werd op 6 mei 1906 gedoopt en deed op 8 augustus 1907 zijn eerste communie. Al die tijd kreeg hij onderricht van trappisten van Westmalle, die toen in de streek van Coquilhatstad en Boende een missie hadden. Bakanja was een devote bekeerling en werd catechist. Openlijk en met fierheid droeg hij het schapulier en kwam hij uit voor zijn geloofsovertuiging, zonder uitdagende grootspraak. De antiklerikale Brusselaar Van Cauter, in het Zaïrees Longange genoemd, directeur van de plantage, eiste van hem het schapulier weg te laten. Toen Bakanja weigerde, liet hij hem 25 slagen toebrengen met een gesel van olifantenhuid om hem te doen gehoorzamen. Hij vervloekte de man niet, maar bad voor hem. Later kreeg hij nog vele slagen, in totaal een honderdtal, met een zweep met nagels. Na die mishandelingen waren de verwondingen zo groot dat hij op 15 augustus 1909 in Busira overleed. Op 24 april 1994 werd Isidore Bakanja als martelaar door paus Joannes Paulus II zalig verklaard. Hoewel het verhaal van Bakanja in de eigen streek voldoende bekend was door de mondelinge overlevering, werd toch een brochure over hem uitgegeven en een soort postkaarten gemaakt om algemene bekendheid aan zijn onmenselijke lotgevallen te geven. Om het leven van Bakanja nog duidelijker voor te stellen werd eveneens gedacht aan een speelfilm over de periode , een film die bedoeld zou zijn voor Afrika. Voor het eerst werd over dat project gesproken in

4 1984. Om meer informatie te verkrijgen over het levensveraal van Bakanja was al in 1977 in Mbandaka officieel een historische commissie gestart onder het voorzitterschap van pater Herman Van Dijck, die een grondig onderzoek verrichtte. Hij vond ook uittreksels van de eerste rechtbank in Coquilhatstad van 31 januari 1910 en 22 augustus 1912, die handelen over de zaak Van Cauter. Terwijl in het begin gedacht werd de realisatie van de film toe te vertrouwen aan Zaïrese cineasten, bleek al spoedig dat men het hele dossier Bakanja goed moest kennen om de film volgens het authentieke verhaal te maken. De taak werd uiteindelijk toevertrouwd aan Herman Van Dijck. Zijn filmervaring deed hij op in een cursus over audio-visuele middelen in Ivoorkust. Herman Van Dijck kreeg de beschikking over vier cineasten van de Zaïrese televisie. Op 17 juni 1987 werd met de opnamen gestart en deze duurden juist geteld 55 dagen, zodat de film in het najaar van 1987 gepresenteerd kon worden, met Jos Calsius in een hoofdrol als Longange, de slechte en brute blanke die Bakanja liet doodslaan. Aldus werd hij in gans Congo een bekende figuur uit de Afrikaanse filmwereld. Pastoor in de Sint-Gertrudisparochie van Gruitrode en de Sint- Hubertusparochie van Neerglabbeek In 1988 keerde Jos Calsius definitief terug naar België. Hij werd dan als animator van de diocesane missiewerking en van de vzw Stelimo (Steunfonds voor Limburgse Missionarissen en Ontwikkelingshelpers) in Hasselt aangesteld. Van 1991 tot 1994 fungeerde hij als overste van de Missionarissen van het Heilig Hart in het klooster van de Gerkenberg in Gerdingen. Inmiddels werd Jos Calsius in 1992 eveneens benoemd tot pastoor van de Sint-

5 Hubertusparochie van Neerglabbeek, maar resideerde er niet, want hij bleef tevens zijn taak als kloosteroverste van de Gerkenberg waarnemen. Samen met rustend pastoor Erwin Daelemans ( ), die van 1960 tot 1992 de parochie had bediend, zorgde hij voor de pastorale werking in Neerglabbeek. In 1994 kwam daar Gruitrode als werkgebied bij en werd hij pastoor van Gruitrode-Neerglabbeek. Sinds 2001 was hij eveneens actief als moderator van de federatie Meeuwen-Gruitrode, met vijf parochies. Als een sterk gemotiveerde zielenherder was pastoor Jos Calsius echt bekommerd om de mensen, die hem in zijn parochies waren toevertrouwd. Zijn pastorale zorg richtte zich vooral op een samenleving in samenhorigheid. Hij verstond eveneens de kunst om mensen te laten samenwerken. Hij had een warm hart voor de zieken en bejaarden. Daarom kreeg ziekenzorg dan ook zijn volle steun. Armen en hulpbehoevenden, zelfs vluchtelingen en daklozen, deden nooit vruchteloos een beroep op hem. Kinderen en jongeren genoten steeds zijn priesterlijke aandacht, wat telkens tot uiting kwam in de verzorgde vieringen met communicanten en vormelingen. Als dierenvriend was de jaarlijkse Sint-Hubertusviering in Neerglabbeek, met de wijding van de Sint-Hubertusbroodjes en de zegening van paarden en honden: een feestelijke parochiale gebeurtenis. Ook toonde hij zich bekommerd om de inrichting van de Sint-Gertrudiskerk van Gruitrode aan de hedendaagse noden aan te passen. Zijn minder goede gezondheid zorgde echter voor problemen. Vooral de laatste jaren van zijn verblijf in Gruitrode waren gekenmerkt door ziekte en eenzaamheid, onbegrip en misverstand. Hij hield ook van geschiedenis, vooral van Gruitrode, want het boek Det waas Roy, dat hij met veel belangstelling las, lag gewoon op de keukentafel. Afscheid van een verdienstelijke pastoor van Gruitrode-Neerglabbeek De laatste levensmaanden van Jos Calsius waren zorgwekkend. Hij besloot dan ook met pensioen te gaan en dus zijn parochie noodgedwongen te verlaten. Toch bleef hij hoopvol uitkijken naar zijn terugkeer naar Limburg. Het heeft niet mogen zijn: zijn wens ging niet in vervulling. In dat verband vertelde pater Herman Van Dijck nog: Tijdens mijn laatste bezoek, 2 jaar geleden, vertelde hij mij dat hij eraan dacht om op 75 jaar te stoppen als pastoor en ergens in Limburg op rust te gaan. Ik dacht toen : dat wil ik zien, Jos toegeven dat hij het niet meer kan? Op 29 November [2017] kreeg ik het bericht dat Jos in de kliniek lag met een serieuze herseninfarct, en dat er daarmee waarschijnlijk een einde kwam aan zijn pastorale activiteiten. Toen ik hier kwam in maart, voelde ik dat hij, met zijn karakter, het moeilijk had om zijn toestand van afhankelijkheid te aanvaarden. En toch heeft zijn overlijden ons verrast. Jos was een priester en missionaris met passie en toewijding en wij zijn dankbaar voor zijn werk en leven, ook al was het niet altijd gemakkelijk om met hem samen te werken. Na zijn overlijden in het A.Z. Monica te Deurne-Antwerpen op 21 april 2018 werd in de kloostergemeenschap van Borgerhout, waar hij was opgenomen, alles in het werk gezet om hem een stijlvolle en diep religieuze begrafenis te bezorgen. Die plechtigheid vond plaats op zaterdag 28 april in de parochiekerk van O.-L.-Vrouw van het H. Hart aan de Te Boelaerlei te Borgerhout, naast het klooster van de Missionarissen van het H. Hart. De federatie Meeuwen-Gruitrode was met een zeventigtal aanwezigen goed vertegenwoordigd. De meesten reisden per ingelegde autobus, de anderen met hun eigen wagen. In de sfeervolle kerk, die goed was gevuld, werd het een mooie en indrukwekkende viering, die warmte en nabijheid uitstraalde. De liturgische plechtigheid werd in concelebratie verzorgd door een zestiental confraters van Jos Calsius. Ook werden religieuze liederen gezongen door een groep Congolese dames en heren. Zijn jaargenoot pater Herman Van Dijck hield een treffende homilie, waarin hij zijn grote waardering voor Jos Calsius liet blijken. Aan het einde van de viering werd vanuit de federatie en speciaal namens de parochies Gruitrode en Neerglabbeek door Liesbeth Schrooten een passende afscheidsbrief voorgelezen: Jos, vandaag zijn we hier samen om afscheid te nemen.

6 Afscheid nemen is terugblikken. We leerden je kennen toen je in 1992 in de parochie Neerglabbeek aankwam om samen met pastoor Daelemans de parochie te leiden. Twee jaar later werd je officieel benoemd als priester voor Gruitrode en Neerglabbeek. Je verstond de kunst om mensen te laten samenwerken. Zo ontstonden initiatieven over de parochiegrenzen heen. Wellicht vond je hiervoor inspiratie in je vroeger missiewerk in Congo. Je hebt als het ware toen de kiem gelegd voor onze huidige federatie Meeuwen-Gruitrode waarin je vanaf 2001 samen met pater Louis priester werd van de vijf parochies: Meeuwen, Wijshagen, Ellikom, Neerglabbeek en Gruitrode. Afscheid nemen is terugblikken op mooie herinneringen. Teveel om op te noemen, maar toch enkele om te vermelden. Kinderen en jongeren hebben je altijd geïnspireerd. Tijdens de communievieringen stond je letterlijk als een goede herder tussen de kinderen en de vormelingen. Ook de jaarlijkse uitstappen van de misdienaars liet je niet voorbijgaan. Je was een groot dieren- en natuurliefhebber. Meerdere malen droeg je in openlucht de mis op ter gelegenheid van het ledenfeest van ziekenzorg. Tijdens de meimaand deed je dit bij één van de veldkapelletjes. Steeds konden de vrijwilligers van ziekenzorg rekenen op jou tijdens hun jaarlijkse Lourdesbedevaart. Je zette je geloof om in daden door onder andere je huis open te stellen voor vluchtelingen of anderen die een onderdak nodig hadden. We zijn fier omdat we met je mochten samenwerken, dankbaar om de vele goede ervaringen. Afscheid nemen is ook naar de toekomst kijken. Voor jou, Jos, is dit een nieuwe thuis bij de Heer. Voor ons is het de federatie Meeuwen-Gruitrode verder uitbouwen tot een pastorale eenheid. De herinneringen aan jou zullen hierbij een grote inspiratie zijn: je sterke verantwoordelijkheidszin, de ernst waarmee je de taken aanpakte, je rechtlijnigheid, je Maaslandse humor. Nu moeten we het vertrouwde loslaten. We voelen de pijn om het einde van een goede samenwerking. We zullen je missen als priester, mens en vriend. De herinneringen aan jou zullen we als kostbare geschenken voor altijd met ons mee dragen. Na de mooie en aansprekende liturgische dienst werd pastoor Jos Calsius in een ingetogen sfeer begraven op de begraafplaats Silsburg in Borsbeek. De aanwezigen van Meeuwen-Gruitrode werden nadien samen met de familieleden uitgenodigd aan een goed voorziene koffietafel, waar een gemoedelijke sfeer heerste. Op zaterdag 2 juni vond een herdenkingsviering plaats in de kerk van Gruitrode, die door talrijke parochianen en door familieleden van Jos Calsius werd bijgewoond. Jan GERITS Licentiaat Geschiedenis PAROCHIENIEUWS ELLIKOM Agenda missen in Ellikom: de 2 de en de 4 de zaterdag van de maand

7 Paaszondag om u Zondag Eerste Communieviering u O.H. Hemelvaart om u zat voor Pinksteren om u Maria Tenhemelopneming donderdag om 10.30u DOOPVIERINGEN IN ELLIKOM Zondag om u Zondag om u Zondag om u Voor aanvragen voor een doopsel kun je contact opnemen met parochieassistente Liliane Peeters. Zij houdt iedere maandagvoormiddag van u. zitdag in de pastorie te Meeuwen. Haar gsm 0494/ Ook op website vind je alle nuttige info en kan je on-line een aanvraag indienen. GRUITRODE UITNODIGING KINDERZEGEN

8 MEEUWEN OVERLIJDEN Op 18 januari overleed te Peer Joanna Maria Doumen in de leeftijd van 88 jaar. We hebben afscheid van haar genomen in onze parochiekerk tijdens de avondwake op vrijdag 25 januari. Aan allen die getroffen zijn door dit heengaan bieden we het meeleven aan van onze gemeenschap. GEBED VAN DE WEEK VIERDE ZONDAG DOOR HET JAAR (C) Negatieve berichten, over mensen die als spookrijders door de wereld gaan, Die brand stichten, die anderen angst aanjagen, Over mensen die alsmaar roepen over verworven rechten, En inhalerig profiteren van de gemeenschap, Over mensen die hun woord breken, en daardoor ook medemensen breken, Dergelijke berichten zijn er bij hopen. Ze werken verlammend, maken moedeloos: Waar moet dat naartoe? Positieve berichten over mensen die eerlijk zijn, en van vrede houden, Die hun rijkdom delen met de armen, Die trouw blijven aan een gegeven woord, ook in kwade dagen, Die hartelijk zijn en aanspreekbaar, Over mensen die het leven aanvaarden zoals het komt, die moedig ziek kunnen zijn, en na een persoonlijke worsteling ook moedig kunnen sterven, met de ogen op de Heer gericht, dergelijke berichten werken anders. Die geven hoop, die verheffen en inspireren, om mee te doen in de goede richting., Die spreken over toekomst, ook al spreken de mensen zelf niet meer Daarom is het van belang dat wij weten dat er ook van deze mensen zijn, Meer dan we vermoeden, zelfs in onze eigen omgeving, Dat we ze zien en onthouden, Want in hen komt de Heer aan het licht, die leeft en heerst. EUCHARISTIEVIERINGEN ELLIKOM Zaterdag 2 februari is er geen eucharistieviering in Ellikom Maandag 4 februari 8.00 u Herhalingsmis in de kapel bij de Zusters

9 GRUITRODE Zaterdag 2 februari u. Herdenking Lieske Paredis Stichtingen: E.H. Jan Vanhees Jaarmissen: Jean Ramaekers - Janssen Andere intenties: Hubert Spreuwers, Familie Mulders-Keenen en dochters MEEUWEN Zaterdag 2 februari u. Stichtingen Echtgenoten Brebels-Paesen Echtgenoten Selis-Ceyssens Echtgenoten Schepers-Dreesen en dochter Echtgenoten Maesen-Palmers Andere intenties Familie Henri en Bertha Housen-Roex E.H. Leopold Housen Zondag 3 februari u. Stichtingen Georges Evens-Martens en Jaak en Maria Evens-Vliegen Echtgenoten Martens-Vliegen Andere intenties Alex Ruyters en Antoinette Schreurs Louis en Helena Gielen-Indekeu Jan Indekeu en Barbara Claes, Mathieu Indekeu en Lucienne Mentens en Johan Indekeu Familie Schoofs-Kesters Dinsdag 5 februari 8.00 u. Stichtingen Echtgenoten Reyners-Palmers en Hubert Janssen-Soons Jaak Vandyck en Elisa Verdonck NEERGLABBEEK Zondag 3 februari geen eucharistieviering in onze parochie op de eerste zondag van de maand

10 WIJSHAGEN Zondag 3 februari 9.00 u. Stichtingen Nicolaas Smeets Jaarmissen Jef Schouteden Woensdag 6 februari 8.00 u. Vieringen van de zondag PLOCKROY Zaterdag 2 februari u. Misintenties Jaak Bosmans en afgestorven familieleden Bosmans-Bongaerts