6.8. Boekverslag door E woorden 16 maart keer beoordeeld

Transcriptie

1 Boekverslag door E woorden 16 maart keer beoordeeld Vak Biologie AIDS Mensen met aids, zijn besmet met het Hiv-virus. Deze tast het afweersysteem aan. Na pas ongeveer 7 tot 10 jaar komen er ziekteverschijnselen. Er zijn ook twee verschillende typen Hiv-virussen. Een waarbij je wel Aids krijgt, en bij de ander niet. De meeste mensen krijgen wel Aids. De volgende symptomen ontstaan dan: longziekten, kanker(huidkanker en kaposisarcoom), herpesinfecties, acute necrotiserende ulceratieve gingivitis, schimmelinfecties, chronische diarree. Je ziet dat infectieziekten het meest voorkomen. Het virus bevindt zich in lichaamsvochten: bloed, sperma, vaginaal vocht en voorvocht en moedermelk. Het HIV kan overgedragen worden door: onveilig intiem seksueel contact, lenen van eerder gebruikte naalden en spuiten bij druggebruik, bij de bevalling of via borstvoeding, gebruik van onveilige bloedproducten of bloedtransfusie met besmet bloed. Als iemand het HIV-virus heeft worden er meerdere HIV-remmers toegedient, want als je maar één HIVremmer toedient, heb je kan dat het lichaam zich er resistent voor maakt. Nu dien je er meerdere toe want het lichaam kan niet voor alle resistent worden, zodat er altijd wel een goed werkt. De HIV-remmers voorkomen bepaalde processen, waardoor het HIV-virus minder snel vermenigvuldigt. Daardoor zal de concentratie HIV-virussen in het lichaam zal gaan dalen. Zo heeft het HIV-virus minder effect op het immuunsysteem. Zo zal deze persoon minder snel Aids krijgen en kan langer leven. De behandeling is 2 tot 3 pillen per dag op vaste tijdstippen. Totale genezing is niet mogelijk, want de ziekte is ongeneeslijk. Hooikoorts Er kunnen neus-, oog-,mond-, long-, keel-, huidklachten optreden. Bij de neusklachten ontstaat een branderig en jeukend gevoel, waardoor niesbuien ontstaan. Er stroomt eerst helder, dun vocht uit de neus, dat later slijmerig, taai en soms gekleurd kan worden. Door de gezwollen neusslijmvliezen raakt de afvoer van de neusbijholtes naar de neus vaak verstopt. Dit geeft dan een vol gevoel in het hoofd en hoofdpijn boven de neusrug en de ogen. De oogklachten zijn: jeuk, branderigheid, tranende ogen, gezwollen oogleden, rood oogwit en overgevoeligheid voor licht. Mond-, keel- en longklachten zijn: droog, branderig gevoel in de keel, een droge irriterende hoest, kortademigheid of een piepende ademhaling. Soms ontstaat astma. Huidklachten die kunnen optreden zijn zwellingen van mond en gezicht en netelroos (jeukende rode huidbulten). Pagina 1 van 5

2 Hooikoorts is een allergische reactie op stuifmeel van bomen en grassen. Hooikoortsklachten ontstaan pas nadat men enkele seizoenen stuifmeel heeft ingeademd. Veel mensen krijgen hooikoorts tussen 15 en 25 jaar. Een allergie of overgevoeligheid is een ongecontroleerde reactie van het lichaam op bepaalde stoffen, die ook wel allergenen worden genoemd. Normaal gesproken maakt het lichaam na contact met het allergeen zogenaamde antistoffen aan. Deze antistoffen zijn in staat het allergeen uit te schakelen, waardoor klachten uitblijven. Bij een allergische reactie is dit proces verstoord en reageert het lichaam extreem fel op het allergeen. Mensen met hooikoorts maken geen antistoffen aan waardoor de klachten zouden moeten wegblijven. Hooikoorts is een ongeneeslijke ziekte. Wel worden de klachten na 10 jaar minder. Er zijn genoeg geneesmiddelen om de klachten van hooikoorts te bestrijden. Vaak wordt Antihistaminica toegediend, deze vermindert veel klachten. Ook zijn veel neussprays te koop. Deze moeten in het seizoen elke dag gebruikt worden, ook als er minder stuifmeel in de lucht zit. Veel van deze neussprays bevatten natriumcromoglicaat dat ervoor zorgt dat stoffen als histamine niet vrij kunnen komen. Tijdens een allergische reactie komt er histamine vrij. Histamine is verantwoordelijk voor de klachten die optreden. Als je oogklachten hebt in combinatie met neusklachten en je gebruikt neusspray, dan zullen de oogklachten vaak ook weggaan. Als dit niet zo is dan zijn er ook oogdruppels met natriumcromoglicaat. Ziekte van Crohn Bij de ziekte van Crohn is er een chronische ontsteking van de slijmvliezen van het darmkanaal. De ontsteking kan overal zitten. Het vaakst zit de ontsteking bij de overgang van de dunne naar de dikke darm. Klachten die kunnen optreden zijn: diarree, vermagering, bloedarmoede, groeiachterstand. De oorzaak van deze klachten zijn dat de darm niet genoeg voedingsstoffen en vocht kan opnemen. Ook kan bloedverlies optreden door de ontsteking die wondjes veroorzaakt, Het bloed komt bij de ontlasting. Ook kan er vernauwing in de darm ontstaan door grote ontstekingen of littekenweefsel. Ook kunnen fistels ontstaan in organen en vooral in de huid, als de ontsteking overslaat op andere organen. Gewrichtspijn kan ook optreden door ontstekingen in o.a. knieën, ellebogen enkels en polsen en ook in de rug. Ook kunnen er Oog- en huidaandoeningen optreden. Door de vele ziekteverschijnselen is het lastig om vast te stellen wanneer iemand de ziekte van Crohn heeft. De ziekte komt vaak pas tevoorschijn tussen de 15 en 30 jaar. De ziekte wordt veroorzaakt door omgevingsfactoren maar ook genen spelen een rol. De ziekte komt het meest voor in Noord Europa en Noord-Amerika. In minder ontwikkelde gebieden komt het bijna nooit voor. Er is een kans dat het erfelijk kan zijn,en dat je in sommige gebieden meer kans hebt op de ziekte. Het kan ook de hygiëne zijn in de ontwikkelde landen, die ervoor zorgt dat ons immuunsysteem minder goed werkt. Ook stress kan het verergeren, en de ziekte komt ook vaker voor bij rokers. Ook zijn er aanwijzingen Dat bij de ziekte van Crohn het lichaam zichzelf aanvalt omdat het verdedigingsmechanisme bacteriën aanvalt, met als gevolg een ontsteking. De ziekte is ongeneeslijk. Daarom gebruiken mensen die het hebben de medicijnen levenslang. De Pagina 2 van 5

3 medicijnen die worden toegediend zijn om de ontstekingen te remmen, en nieuwe te voorkomen. De soort medicijn is afhankelijk van de plaats van de ontsteking. Ook zijn er medicijnen om de klachten te remmen. Zoals diarreeremmers en medicatie om bloedarmoede tegen te gaan. Bij een ernstige vernauwing in het darmkanaal is een operatie nodig. Voedsel allergie Bij voedselallergie ontstaan allergische klachten na het nemen van voedsel, die normaal wel wordt verdragen. Histamine is verantwoordelijk voor het ontstaan van bepaalde verschijnselen en klachten bij allergie. De klachten bij voedselallergie zijn individueel bepaald. Iedereen heeft zijn eigen, specifieke klachten die erg kunnen variëren. Na inname van een bepaald voedingsmiddel treden steeds dezelfde klachten op. Er kunnen klachten ontstaan op de huid, in de luchtwegen, in het maagdarmstelsel, hart- en vaatstelsel. Huidklachten zijn: jeuk, uitslag, galbulten, eczeem, oedeem (ophoping van vocht in bijvoorbeeld oogleden, mond, lippen). Klachten in de luchtwegen zijn: astmatische klachten (piepen, kortademigheid), neusklachten, oogklachten; Maagdarmstelsel: prikkelend gevoel in de mond, braken, diarree of juist verstopping (obstipatie), misselijkheid, weigeren van borst- of flesvoeding. Hart- en vaatstelsel: anafylactische shock. Ook kan er groeiachterstand ontstaan. Mensen met een voedselallergie hebben aanleg om voor allergie, dit heet atopie. Atopie is een erfelijke aandoening. Bij atopie heeft de persoon aanleg om immunoglubine, dat zijn antifstoffen, van het type IgE te maken. Mensen die niet allergisch zijn maken dit niet aan. Als beide ouders een allergische aandoening hebben neemt de kans op een allergische aandoening voor het kind toe tot 80%. Als er geen allergische aandoening in het gezin voorkomt, is de kans op het ontwikkelen van een allergie bij de pasgeborene nog ongeveer 10%. Ten eerste moeten de voedingsmiddelen die een allergie veroorzaken moeten worden vermeden. Er moet een dieet worden vastgesteld om de benodigde voedingsmiddelen binnen te krijgen. Maar ook zijn er medicijnen om bijvoorbeeld anafylaxie te voorkomen. Een anafylactische reactie is een levensbedreigende allergische reactie van het gehele lichaam, bijvoorbeeld na het eten van bepaalde voedingsmiddelen. Levensbedreigend worden de reacties als de luchtwegen, het hart en/of vaatstelsel mee gaan doen in de vorm van zwellingen van tong en/of keel, blauwe lippen, moeilijke ademhaling, moeizaam spreken, hese stem, aanhoudend hoesten, een daling van de bloeddruk en uiteindelijk bewusteloosheid. Er is dan sprake van een anafylactische shock. Dan word direct de Adrenaline-autoinjector toegediend. Dit is een spuit die dient als eerste hulp. De adrenaline zorgt voor verwijding van luchtwegen en bloedvaten. Afstoting donorweefsel Bij afstoting beschouwt het lichaam de cellen van het donororgaan als een indringer, een vijandige infectie. Het lichaam heeft dit altijd al gedaan om ziektes te bestrijden. Maar nu ontstaat er een probleem. Daarom word ook altijd eerst goed gekeken of het donororgaan wel geschikt is, daarom worden vaak Pagina 3 van 5

4 familieleden gebruikt als donor. Er zijn 2 soorten afstoting: acute afstoting, dit gebeurt na 6 tot 12 maanden na de transplantatie. Maar er is ook chronische afstoting: het donororgaan werkt steeds minder goed. De symptomen van de acute afstoting zijn: produceren van antilichamen, waardoor ontstekingen ontstaan. De symptomen verschillen van welk orgaan is vervangen. Bijvoorbeeld bij afstoting van de longen zijn de symptomen: temperatuurverhoging, kortademigheid, vermoeidheid, grieperig gevoel. Het symptoom van chronische afstoting is het minder goed werken van het donororgaan. De oorzaak van afstoting is het lichaam zelf, die gewoon zijn werk doet. Het tegenhouden van indringers in het lichaam. Waarom sommige mensen een orgaan afstoten en andere niet is geen duidelijk antwoord op te vinden. Maar het donororgaan moet zoveel mogelijk overeenkomen, bijvoorbeeld in weefseltype. Dat verkleint wel de kans op afstoting. Bij chronische afstoting kan immunoseppresiva worden toegediend. Deze remt de werking van het afweersysteem. Er zijn veel verschillende soorten immunoseppresiva. Meestal krijgt de patiënt één of twee immunosuppressiva in combinatie met corticosteroïden. Immunosuppressiva heeft ook ongewenste bijwerkingen. Over het algemeen zal de patiënt gevoeliger zijn voor infecties veroorzaakt door virussen, bacteriën en schimmels. Hepatitis Hepatitis staat letterlijk voor leverontsteking. Er zijn zes verschillende virussen die hepatitis kunnen veroorzaken: het hepatitis A, B, C, D, E en G-virus. Sommige zijn acuut en andere chronisch. De symptomen verschillen per soort hepatitis, maar een van de meest bekende verschijnselen is geelzucht. Hierbij treedt een kleurverandering van de huid, ogen, ontlasting en urine op. De overeenkomst tussen al deze hepatitisvirussen is dat ze allemaal besmettelijk zijn en een leverontsteking kunnen veroorzaken. Veel mensen hebben helemaal geen klachten. Andere klachten kunnen zijn: moeheid, koorts, spier- en gewrichtspijnen, misselijkheid en buikpijn. Virale hepatitis is besmettelijk. Men kan besmet raken met het hepatitis A door het eten en drinken van besmet voedsel of water. Het virus kan in het voedsel en drinken komen als na het bezoek aan het toilet en voor het eten de handen niet gewassen worden. De kans op besmetting neemt toe naarmate de hygiënische omstandigheden slechter zijn. Ook bij het ontbreken van goede sanitaire voorzieningen, zoals een goede drinkwatervoorziening en een goed rioleringssysteem neemt het risico op besmetting toe. Ook door seksueel contact kan het worden overgedragen. Dit is het geval bij Hepatitis B, die voorkomt in bloed, sperma voorvocht. Tegenwoordig zijn er vaccins beschikbaar tegen Hepatitis A en B. Hepatitis is een verzamelnaam voor alle leverontstekingen. Er zijn dus nog veel meer soorten, die weer aan andere oorzaak hebben. Er zijn ook leverontstekingen die zijn ontstaan door alcoholmisbruik, geneesmiddelen, drugsgebruik, auto-immuun ziekten, cholestasis en vergiftiging. Virale hepatitis is wereldwijd de meest voorkomende leverziekte. De veroorzakers, virussen, zijn uiterst kleine ziekteverwekkende deeltjes die zich nestelen in de levercellen. Pagina 4 van 5

5 In tegenstelling tot bacteriën, zijn virussen ongevoelig voor antibiotica. Virusinfecties zijn dus niet te genezen met antibiotica. Soms kunnen virusinfecties wel met andere medicijnen worden behandeld, bijvoorbeeld met interferon of antivirale middelen. Ook zijn er verschillen per Hepatitissoort. Hepatitis A duurt bijvoorbeeld maar 6 weken. Hier is geen behandeling met medicijnen voor. Wel moet alcohol worden vermeden. Ook zijn er hepatitissoorten die niet besmettelijk zijn. Deze hebben ook allemaal weer aan andere behandeling nodig. Eczeem De symptomen van eczeem zijn: rode, schilferige, gebarsten plekken op de huid, vooral op handen, voeten en benen en ook op de oren. Ook kan een branderig gevoel ontstaan waardoor je wilt jeuken. Ook kunnen met vocht gevulde blaasjes aanwezig zijn die kunnen openbarsten tot wondjes. Maar een droge huid blijft één van de voornaamste kenmerken van eczeem, want bij eczeem zit er minder vet in de huid waardoor deze vocht verliest en droog wordt. Ook kan dit gebeuren op plekken waar de eczeem zelf niet zit. Bij atopisch of constitutioneel eczeem is jeuk en een ruwe en grove huid het meest opvallend. Er zijn twee verschillende vormen van eczeem. Het kan chronische als acute zijn. Chronische eczeem is atopisch of constitutioneel eczeem, dit is erfelijk. Dit komt vaak voor bij kleine kinderen. Contacteczeem is tijdelijk en wordt veroorzaakt door overgevoeligheid voor een bepaalde stof zoals nikkel, chroom, rubber, zeep, cosmetica of (af)wasmiddelen is acuut en kan plotseling ontstaan. Als de betreffende eczeem een vorm is van contacteczeem, is het goed om uit te zoeken welke stof de eczeem heeft veroorzaakt, en deze te vermijden. Verder zijn er veel geneesmiddelen te verkrijgen. Zoals crèmes met ginseng, maar ook prikkeltherapie, dit is een vorm van homeopathie. Ook is er een middel van het merk VSM dat Cardiflor heet, dit vermindert de symptomen, de jeuk word minder en het helpt ook de huid te herstellen. Vaak zitten in crèmes vette stoffen om de huid te hydraten, maar er kunnen ook hormonen inzitten. Hormonen kunnen ook in tabletten worden verkregen. Deze worden vaak bij chronische eczeem gebruikt. Maar omdat chronische eczeem vaak voorkomt bij kinderen, is deze niet altijd erg populair geweest. De hormonen kunnen ook bijwerkingen geven zoals atrofie, het dunner worden van de huid. Maar ook pigmentvlekken. Tegenwoordig zijn er ook middelen zonder hormonen die goed zijn tegen chronische eczeem. Pagina 5 van 5