M[EZl[EK t.n El[GE llano

Transcriptie

1 M[EZl[EK t.n El[GE llano DEUR LODEWIJK VAN WOENSEL DRUKKERIJ HENRI BERGMANS N.V. - TILBURG

2

3 E1.1b\^ ^i' ^ \Ul \Ul ĖIGE LLIGE DEUR LODEWIJK VAN WOENSEL DRUKKERIJ HENRI BERGMANS N.V. - TILBURG

4

5 :::.0 ^jtiii::;'ii:ii: ^:. i'" iiii^ : '' ^::' ^ i. ::' 9.::..;.. : ^ ^% :;3:.fs:;a;.:'.,'.i{?{1u^. E::?'v ^..;.... I%l.H^^.,...._^ x '}l'i^ M':S

6

7 VELiRWOORDJE. As ge jong bent, en ge hēt 'n Brabantsch hart, dan kan 't gebeure, d ē oew hart op 'nen goeien dag begint te zinge, en dē's mijn ok overkomme. Ik vuulde wa meziek van binne, die moes eruit en 'k schreef m ēr gaauw di bundelke liekes. 't Is gin letterkundig w ērrek, dē weet-ik. 1VI ēr zou 'nen Brabantschen mensch nie kanne zinge zonder letterkunde? Ik heb 't gelijk gezeed l ēk ik 't vuulde en zu mer te goeier trēuw opgeschrivve, zu as wij dē gewend zijn bij ons. Bij m'n keinderliekes heb ik 'n stuk of drie verskes gezet die de keinder hier zinge mee de Vastenaovend, Driekoninge en Kerstmis. Ik heb d ē gedaon umdē 'k ze moi vein, en ik vein ze moi umd ē ze in ons eige taol gezonge worre. As di bundelke meziek 'n klēin bietje voldoening gift aan ons goei Brabantsche mensche, dan ben ik allang tevreeje. L. v. W. 3

8

9 MEZIEK Meziek dē is de schonsfie kunst, Ze ruurt toe in oew ziele Ze is um veur te kniele Meziek dē is God's grotste guest! Veul sorte van meziek bestaon Meziek is 6k oew taole Waorin ge kant verhaole Hoe 't in oew ēige land kan gaon. In deez' meziek maok ik m'n lied Lim van m'n land te zinge Van mensche en van dinge Van 't land dē Brabant hiet! 5

10 BRABANT Brabant, land van h ēi en denne, Land waor ik geborre ben Brabant, mee oew Bosch en venne Zijt 't moiste land wa'k ken. In m'n ēige moederstaole Zeg ik, krēk lēk ik 't m ēen Dē gin land bij 't ons kan haole Of 't 'n groot is of 'n kl ēin. 'k Zie oew boere mee hun kaare Vaare Tangs den zwarten grond 'k Zie oew korre staon in schaare Waor ge kijke kant in 't rond. 'k Zie oew goeie, braave mensche, Aaltijd opgeruimd en blij Gaauw tevreeje, weinig wensche 't Lēve gao gerust veurbij. 'k Zie de torres van oew kerke Tėekes van den godsdienstzin, 'k Zie hoe ge hil hard moet werke Veur den kost veur oew gezin. 6 En ge vuult veur hil oew l ēve Dē ge nooit verg ēte kant Wa g'an liefde toch moet g ēve An oew ēige Brabantsch land!

11 DE LUWWERIK Ik heur d'r 'n lieke Hil hog in de lucht, Daor rille en trine de klanke Daor drijft op z'n wieke 'n Wonder gerucht, 't Zingt um z'n Schepper to danke. 1VI ēr luwwerik, schonner As gij zinge kant Mee zu veul en zu'n schon melodieje Geleuf me, dē kon er Gin niemes in 't land Nee, gin mensch zou ons d ē kanne bieje! ^

12 'T VENNEKE Wa is er 'n lēve toch daor op 't watter, Dē schiet en d ē schuif f elt ammol deur mekaor, Daor schatst er awir zunne klėine pegatter In 't watter van 't venneke 't is er zu klaor. De mugge die zēn daor as gekke an 't springe Wa heur ik nou toch veur 'n himmelsch meziek? Wa kanne die bisjes zu same moi zinge Wa is er zu'n l ēve op 't ven toch kemiek De keverkes die mee mekaor gaon revotte Die schoeberkes schiete zu vlug as de weind Kris-kras deur mekaore waor z ēn ze och gotte Ge vuult hier oew eige zu blij as 'n keind! Daor tjoept 'enne kikvorsch inins nao beneeje, Die kwēkt en die kwakt er mee 't grotste plezier. Jao, hier an 't ven z ēn ze ammol tevreeje, En is er 'ne pl ēk waor 't zu schon is as hier? 8

13 'T BIEKE Zeg bieke, wa zoem-de gij stillekes rond, En pronkt mee oew geel-bruin kestuumke. Ge zuigt er zu zuutekes mee oewen mond Wa zuuk-te gij toch bij d ē bluumke? Zeg bieke, wa vlieg-de gij over de heg Oew mundje vol lekkeren honing? Ge fladdert er flodderend haostig mee weg Veul rijker nou as 'ne koning. 9

14 DEN BOER Ik zie den boer op zunnen grond Krom lops ie van 't w ērrek, Toch kēkt ie vriend'lijk in 't rond Want onzen boer is stērrek! Ik zie de ploege op 't land Die trekke vorsche voore, Deur 't rulle zwaore zwarte zand Mee rēuwe rēchte spoore. Ik zie den boegend op 't veld, De rogge en den haover, Die schiet omhog bier veur geweld En in de w ēi de klaover. Ik zie den boer dan op z'n kaor 's Aoves nao huis toe rij j e, De molkepap die stao al klaor Die smakt zu goed mee tijje. Dan zie 'k den boer in zunnen h ērd Z'n houtre p ēpke smoore. Nou slaopt den boer, de kn ėcht, 't pērd Den dag begins to gloore. En 's mogesrvruug, den nuuwen dag, Dan gaot-ie wir an 't w ērrek. Op z'n gezicht 'nen breejen lach Want onzen boer is st ērrek! 10

15 ONWEER Blitsende bliksems rollenden Bonder Splijten de lochte van bove toe onder. Vliegende vlage van stormenden weind Schendend en schuddende al wa-t-ie veindt. Stroomenden rēgen striemend den grond Strõit-er en stroelt er z'n straole in 't rond. Toe-dē de zon kumt mee vriend'lijk gezicht Dan is de wēreld inins wir vol Licht 11

16 KLEIN PETERKE Klēin Peterke lee in z'n wiegske Z'n eugskes die kijke verschrikt, Daor kumt er 'n brummelend vliegske Zu mēr op z'n nuske gemikt. Dē vliegske begint daor te loope Hil vlug over hil z'n gezicht 't Kumt vlak bij z'n eugskes gekroope En Peterke knijpt ze gaauw dicht. Dao r kriebelt dē krieuwelend vliegske En 't m ēnneke kw ēkt er op los, Toen vloog mee veul schrik uit 't wiegske D ē vliegske, zu gaauw as 't kos. 12

17 DEN DOOD Den dood kumt missal onverwocht Krėk as ge d'r 't minst an docht De's zeker! En staot ie eenmaol an de deur Dan hellept er gin middel veur De's ērger! 1VI ēr as ge'r af en toe an denkt Mee tij j e 'es wa aandacht schenkt Dē's bēter! En as ge aaltijd v ērrig bent En zegge kant, kom binne vent! D ē's 't bēste! 13

18 'T BLUUMKE 1VI'n bluumke, m'n bluumke, wa zij-de gij schon, Wa hed-de gij blinkende blaoikes 'n K6pke mee kleurige draoikes Dē stilkes te knipooge stao in de zon. M'n bluumke, m'n bluumke, wa zij-de gij teer, Ge zijt er zu locht as 'n virke, 't Is zeker veur ons Lieven Hirke D ē gij er oew ki3pke buigt iedere keer? 1VI'n bluumke, m'n bluumke, wa zij-de gij braaf, Ge gift er zu zonder te klaoge, As 't bieke er oe um kumt vraoge Oewen lekkeren honing zuutekes aaf. 14

19 PEELWERKERS Errem wruuters van de Peel Eüw wil ik hier nie verg ēte, Ge stēkt an den klot Oew hande kepot En nog hed-de haost nie te ēte. Stėrreke stamme van Brabantschen grond Eüw kom ik hier es bestuite, Ge werkt as 'n p ērd Rust uit in den herd, En staot op den ēkker te iluite. Braove zoone van 't reūwe land. Eūw moet ik hier 6k bezinge, Ge lijkt er zu reūw 1VI ēr zijt er zu treūw, An oew ēigeste Brabantsche dinge! 15

20 LENTS De lente, de lente die lacht ons wir tegen 't Zunneke lonkt mee z'n liefste gezicht Ge ziet 'r de vleinderkes Darrel as keinderkes Spollend en speulend in 't sp ētterend Licht. De lente, die is er, en weg is de regen De vuggelkes heur-de veur dag en veur daauw En mērels en sijskes Die zinge hun wijskes O Lente, nou vuul ik hoe veul 'k van oew haauw! De lente, de lente op velden en wegen Den bloei van de boome die blinkt in de zon Ge ziet in hun toppe De zwellende knoppe 0, 'k wou d ē--t-er niks as de lente beston i 0, lente, o, lente, gij zijt 'ennen zegen De mensch vuult z'n eige nou ins zu gezond 'Nen jubelzang klinkt Ltit z'n hart en hij zingt Mee lachende ooge en lachenden mond! 16

21 Tarns SJOKE Tante Sjoke, de zuster van Drieke van Toone Die zit nou allinnig hil simpel te woone In 'en aauw boere-huis, Op de schaauw stao-g-'et kruis Daor neffe de stolp waor de Maagd stao te troone, 'Et kēmmerke veur, mee de twee kabinette Is vuil -- m ēr daor moet-te nou m ēr nie op lette, Ze slaopt in 't alkoofke Ze stodkt zēlf 't stoofke En wērremt de kittel urn koffie te zette. Ze kēkt nog zu hēl mee d'r vinnige ooge En lupt ied'ren dag nao de kerk, ongelooge! Ze is aacht-en-taachtig 1VIēr lest nog andaachtig Gebeeje uit 't buukske, hil stil, ingetooge. Daor zit me dē wēfke dan zuutjes te l ēve Of 't goed of d ē 't slēcht gao dē is um 'et eve, Zun aauw boerevraauwke Mee 't kruis op 'et schaauwke, Dē kan an 't jonk yolk nog 'en vurbildje g ēve! 17

22 NAACHT Nou is 't naacht en toch is 't licht, Want de sterre staon te staare Krēk of 't ammol ooge waare In 'n himmelsgroot gezicht. Nou is 't naacht en 't is zu stil Nēt of ge nie maagt praote En de naacht mee rust moet laote Die messchien 6k slaope wil. Nou is 't naacht en 'k zie de maon In 'nen gaauwen schijn daor hange, Mee d'r gelig-bleeke wange Midden in de sterre-baon. En deez' kleure-symphonie Makt m'n hart inins an 't zinge, 'k Kan m'n lied nie mir bedwinge -- Nou is 't naacht en slaop ik nie. 18

23 DE MELLING Zeg mēlling, gij ha van oew kl ēin pierementje Nou al de registerkes ope gezet, Ik heur tusschendeur wir zun fijn instrumentje De fluit of den hobo of soms clarinet. Ge zingt er zu zuiver oew kruize en molle Ge makt er oew trillerkes op oew gemak En dan gao-de wir deur de boome an 't spolle Mee d'andere vuggelkes, tak over tak. Zu ben-de soms ernstig en dan wir vol streke En soms ben-de stil somtijds vol meziek M ēr iedere keer as 'k oe zu heb bekeke Dan waar-de vol lēve en aalt vlug en kwiek! 19

24 DE HEI De zon stao to schijne schuin bove de h ėi, Den ēnder is ēndeloos vēr, En overal zie ik ze -- hoe 'k me 6k dr ēi, De hėi -- en ik zie ze zu g ēr 1 D'r peers en d'r gruun en 'et g ēel van den brew, 'Et is 'n mirakel van kleur, En 't is hier zu rustig, zu stil is d'r stem, n Klėin bietje weind dē 'k nog heur. 'Et is er, die h ēi, 6k den roem van ons land, En uure en uure in 't rond Words ons hēi 6k geprizze - d ė doe ons goed - want 'Et is onzen Brabantschen grond. 20

25 AACHTER IN DE KERK Ik zie, nou ik hier op m'n stuuleke zit 'Nen mensch vlak bij me 'nen mensch die bidt, 'Nen aauwen mensch, 'Nen vroomen mensch, Z'n nagels zēn zwart m ēr z'n hande z ēn wit. I zie iemes staon, groot en st ērrek en blond. Hij bids nie, mēr kēkt onverschillig in 't rond, 'Ne jonge vent Die 't lēve kent, Toch buigt ie gewillig den knie nao den grond. Ik zie 6k 'n wefke meē n wit boeremutske 't Is muug en verslete, 'et prevelend dutske Mee d'ooge dicht In 't rimpelgezicht, Zu zit 'et en slaopt tusschendeur 'es 'n lutske. Ik zie Binds 'et kruis, in 'et Licht, donkerrood, Ik zie hoe de Christus daor hangt, wit en dood, En wij in 't stof, Wij tinge den lof Van dien Christus, die hier bij ons is, stil en groot. 21

26 HANDE Wa zijn hande, zal-de zegge, Die ze op oew ooge legge Die ge vuult op oew gezicht En daor ruste stil en licht? 't Is iets dē oe doe bezinne Dē oe wērrem makt van binne, 't Is 'n wonderlijk gevoel 't Zijn die hande, die 'k bedoel! 't Zijn de hande, die bij tijje Trooste kanne en verblijje Die toe in oew harte dringe En oew ziele wir doen zinge! 't Zijn die hande, die me drijve Um hun schoonheid te beschrijve 't Zijn de hande die me drape Deur 'et l ēve alle dage! Van m'n liefste zijn die hande Die 'k bedoel hier en nou kan-de Ok wel vuule wa ze zegge -- 'k Hoef 'et nie mir uit te Legge 22

27 KEINDERLIEKES 23

28 'T REGENT 't Rėgent, 't zēgent De pannekes worre nat, Daor kwame vier soldbtj es aan Die viele op z'n gat. 't Rēgent, 't zēgent De droppelkes dribbele rood, Wie binne blijft die wordt nie nat En die blijft ok gezond! 't Rėgent, 't zēgent Daor lee-ne groote plas, En veur de r ēgen lag-ie^er^nie Dieē plas die lee-t-er pas. 24

29 DEUGENIET Klēinen, klēinen deugeniet Wa ben-de gij 'ennen bandiet, Ge klost-er deur 't watterke Ondeugend kl ēin pegatterke, En 't regent 6k nog d&d--'et giet Net of 't nog nie beschiet. Klēinen, klēinen bolsjewiek, As ge nie oppaast wor-de ziek, Oew bruukske wordt schandaolig nat Schei-t-er m ēr uit -- 'et is nou zat! Ge makt den aauwen oome Driek Zu kaod as 'enne riek! 25

30 DRIEKONINGE Wij komme al mee de Driekoningest ēr, Wij zuuken 't Keind en we hadden 't g ēr. Wij klopten al op Herodus z'n deur, Herodus de koning kwam z ēllevers veur. Hij sprak er tot hen al mee 'n valsch hart Wa ziet er dieēn eenen van drieēn Loch zwart. Hij ziet er wel zwart, m ēr hij hee z'n verstand, 't Is er de koning van 't Mooreland. Sterre gij moet er zu stille nie staon, Gij moet er mee ons nao Beteljem gaon. Beteljem, die schoone stad, Waor Maria mee heur kkin Kindeke zat. Hoe kleiner is 't kind, hoe grooter is God, Die hemel en garde geschape had. 26

31 VASTENAOVEND Vastenaovend die kumt aon, We klinke 's op die busse, Hier 'ne stoel en daor 'ne stoel, Op iedere stoel 'n kusse. IVl ēske, haauwt oewen kinnebak toe Of ik slaoi-'r 'ne pannekoek tussche, Tusschen oew neus en tusschen oew kin Daor kan nog wel 'ne pannekoek in. Boven in diea schorsteen Daor hange die lange v ērrekesbeen, Moeder gif mijn de lange, Laot de korte mēr hange. As de laang ger ēte zijn Dan zalle de korte wel b ēter zijn. Snij mēr diep, snij m ēr diep, Snij mēr in oewen vinger nie. Ik heb gezonge en niks gehad, Snijdt me 'n stuk van 't v ērreke z'n gat, 't Vērreke z'n gat is toegevrorre Mieke van den Hest hee 't meske verlorre. 27

32 ONNEUZEL KEINDER Trom, trom trieterke, Nog 'n hallef lieterke, Nog 'nen halve cent, Dan ben ik content. Trom, trom, tretterke, Ik zing veur eūw 'n letterke, Veur 'n zij spēk? Dē raoi-de kr ēk i 28

33 LIESKE Lieske, Lieske, l ēkker ding, Klein kapoentje, Negerzoentje, Lostert nao't lieke dē 'k veur oe zing! Lieske, Lieske, lacht er mēr mee! Pēperdkilleke, 011iebolleke, Watter den oome nou tegen oe zee! Lieske, Lieske, 'k waar zu blij, Hikkefiske, Pimpelmiske, A'k nog zu kl ēin waar as gij! 29

34 NOLLEKE Nolleke, knblleke, lekker klēin jong, M'n poelepetaatje, 1VI'n blozend tomaatje, Ge makt zunnen aorigen sprong En dan de gezichte Loch die ge daor treks Klēin schabbernoeleke, Mee oew zwart smoeleke, 'k Weet nie op wie ge nou lēkt. Nolleke, molleke, witte wa'k wou? Driedobbel d ēbberke, Dikdeūwer ^--- krēbberke, Dē ge zu kl ēin bleeft as nou! 30

35 POTPERRIE 31

36 DE HERREMENIE Daor klonk er 'ne marsch op de Zondagsche mat, Nou is 't pregramma begonne, Zu'n marske d ē is er de moeite wel w ērd, Veural veur de groote trombonne. Dan speule ze locht en mee hil veul gemak 'n Pittig en pront oevertuurke, Mertien staot er veur in z'n grotvadders pak En kēkt strak in 'n kl ēin partituurke. Nou komt er 'n stukske hil zwaor in mineur, Ge vuult de mis ēre van binne, 1VI ēr daor snierpt in d'r haost den pieston 'r wir deur En zal is wa anders beginne. Inins waar 't 'n l ēve, 'n boerekebaol Dē heure en zien oe vergonge, Toen gong ik zu gaauw as ik kon an den haol, Veurdērt-er m'n oorvlieze spronge. 32

37 KAORTE Ze zitte mee viere hil dicht bij mekaor, De toffel stao stevig en st ērrek, De knoestige vuiste die ligge al klaor Mee de kaort zu vlak nao 't w ērrek. Dē is er 'nen hartstocht dē kan-de nie vatte Den Brabander kan 't nie laote En as ze daor zitte, 'n bumke te katte, Dan maa'-de nie ins nie mir praote. Daor knotst as 'nen donder 'nen st ērreken troef, Spēul op as ge dorft, gatvergimme Ze kijke gespanne veuruit, strak en stroef Hun ooge beginne te glimme. Mēr harder nog kumt er 'nen anderen slag, De toffel die splijt haost in tweeje, Ik speul oe kepot", zee den Tiest mee 'nen lach En nou is ie volop tevreeje. 33

38 JAPIE TODDE Hier ben ik, Japie, Japie Todde, Wie hee-t-er aauwe rommel? Gift mēr hier oew todde en vodde, Gooit ze mēr in m'n trommel! Kittels, panne, 'n broek van Janne, Alles kan ik gebruike, Zakke, baole, stukke van kanne, Potte en blēkke kruike. Op menne waoge is plats genogt, Veur 'n rokske of bruukske, Dē is toch allemol ēve locht Hier hė'k nog wel 'n huukske. Hier ben ik, Japie, Japie Todde, Komt m ēr op mee oew bulle, Gift m ēr hier oew todde en vodde, Japie die wil alle spulle. 34

39 'T ZANGKWARTET Hil dēitig in 't zwart mee 'nen zwart-witten boord, Zu staon daor de manne as paole Op 't podium klaor en bij 't uurste accoord Witte al dē ze 't wel zalle haole. 't Is goei matriaol en d ē heurde sebiet An 't zinge mee dē ze beginne, Ge heurt 'nen piano zu zuiver as iet En 't wordt 'ennen 6rgel medinne, As 't aanzwelt mee dwingende, dreigende kracht Toe an 'nen geweldigen forto En dan moduleere ze zuutjes en zacht, Den bariton hee nou de solo. Den bas mee 'n stem as 'ne contra-fegot Die schiet mee 'nen sprong nao beneje, En stillekes-aan klimt ie brommend wir op Toerdē de tenoore mee tweeje 'Et thema hervatte mee daav'rend geweld, 'Et spiend'er inins as 'n ordil 't Is machtig, ge vuul 'et '-- 't pebliek zit versteld, Ze mēenen 't d ē makt oe stil! 35

40 DE POLDER De polder d ē is er zu'n stukske gebied Dē g'aachter in Woensel kant veine, Hoe lang en waorum daor polder hiet Dē wee'k nie ^-- m ēr 't zal nooit verdwijne. 't Volk van de polder dē is lang nie pluis, Ze zijn er zu vlug mee de messe, Ge vuult er oew eige as vrimde nie thuis, De kniep zit te los in de tesse. En Loch is dē volk nie zu kaod in den grond, De rēuwigheid zit veul van buite, Want toen de pestoor veur 'n fist-lijkheid stond, Toen name ze kloeke besluite. Ze richtten 'nen eerenboog op, gruun en frisch, Ze dochte, al zijn me dan ketters, Toch laote me zien d ē,-dret ons m ēenes is En schreeve mee Hollandsche letters : Al is de polder nog zoo slecht, Toch is hij aan de Kerk gehecht!' 36

41 IN 'T GRIMM KOFFIEHUIS Bij Harries en TrLtij e in 't gruun kof f iehuis, Daor is 't zu gezellig bij tij j e, Ge kent alleman en ge vuult er oe thuis, Ge kant er de rook bekant snij j e. Ge hangt er zu kicker en l ūi an 't buffet En vat er 'ne pits of 'ne klaore, En dan wordt er st ērreke kof f ie gezet, Die moete toe 't leste bewaore. Die vier in 't huukske die speule petoet, Petoete dē doen ze al jaore, Ze slaon mee de vuist op de tof f el as 't moet, Zeg Trūike, g ē mijn nog 'ne klaore! 't Is allemol Endoves yolk wa ge ziet, Hier hebbe me ok ēige kringe, Daor heur 'k 'n lewijt waor 'k inins van verschiet, Ze beginne me daor toch te zinge!! De's tēeke dē 't nou tege twēleve lupt, Zeg Trui, g ē mijn gaauw nog 'n pupke Veurdē ge ons ammol nao buite toe schupt De hil santekraom op 'n hupke! 37

42 HANNESKE PAL Wie hee-t-er d ē Hanneske Pal nie gekend? Zunnen drankorgel h ē'k nooit gezien, Die alles verzoop toe de l ēste cent En dan nog 'nen dorst haai veur tien! Hij gong langs de deur mee z'n karke vol hõi, Z'n pruufneus veuruit in de weind, Z'n haor overend as busselke stroi, 'n Stemmeke as van 'n keind. Hij kwamp overal, 6k bij den Pestoor, Daor kreeg ie dan aalt wel wa mee Veur ēte te koope, wor", zee de Pestoor, 1VI ēr 6k drinke", zee Hannes gedwee. En Hanneske lachte en haai goeie zin, Hij smēerde z'n kēel dē't vergong, 1VI ēr as ie dan thuis kwamp, zu zat as 'n pin, Waar 't 'n hil aander lied d ē-t-ie zong. Want aachter de deur ston z'n wefke al klaor, 't Waar klēin, mēr 'et waar lang nie mis En Hanneske rokte dan zun zwaor se ģaor, Dē-t-ie 't 's anderendaags nog goed wis! 38

43 DE KERREMES De orgels die dr ēie zu hard en zu malsch 'Nen pittigen marsch of 'nen vroolijken Ovals 'Et is duuvels valsch! De mensche zijn ammol volop an den zwier, Ze lache en zinge en make plezier En 't ruikt er nao bier! Drie daoge nou fiste m ēr, hals over kop! En dan stao de zaak wir in innen keer stop De cente zijn op! 39

44 INHOUD. Veurwoordje 3 Meziek.. 5 Brabant 6 De Luwwerik 7 't Venneke 8 't Bieke 9 Den Boer 10 Onweer 11 Klein Peterke 12 Den dood 13 't Bluumke 14 Peelwerkers 15 Lente 16 Tante S j oke 17 Naacht 18 De Melling 19 De Hei 20 Aachter in de kerk. 21 Hande.. 22 Keinderliekes. 't Regent 24 Deugeniet 25 Driekoninge 26 Vastenaovend 27 Onneuzel keinder 28 Lieske 29 Nolleke 30 Potperrie. De Herremenie 32 Kaorte 33 Japie Todde 34 't Zangkwartet 35 De Polder 36 In 't Gruun Koffiehuis 37 Hanneske Pal 38 De Kerremes 39