ROUNDTABLE STRAFRECHT

Transcriptie

1 ROUNDTABLE STRAFRECHT SPREKERS MR. F.H.H. SIJBERS, WLADIMIROFF ADVOCATEN N.V. MR. H. DE KROON, SHIODA ADVOCATEN MR. S. BRINKHOFF, UNIVERSITAIR DOCENT STRAF(PROCES)RECHT RADBOUD UNIVERSITEIT NIJMEGEN 15 DECEMBER :30 16:30 UUR

2 Inhoudsopgave Mr. F.H.H. Sijbers, mr. H. de Kroon & mr. S. Brinkhoff Jurisprudentie Hoge Raad 10 november 2015, ECLI:NL:HR:2015:3263 p. 3 Uit de bewijsvoering kan niet zonder meer worden afgeleid dat verdachte ten tijde van het voorhanden krijgen van de boot in die mate is tekortgeschoten in zijn onderzoeksplicht dat hij met de voor schuldheling vereiste aanmerkelijke onvoorzichtigheid heeft gehandeld. Hoge Raad 23 juni 2015, ECLI:NL:HR:2015:1694 p. 7 Voor een veroordeling ter zake van schuldheling is vereist dat ten tijde van het verwerven en het voorhanden krijgen van het bewuste goed sprake is van schuld ten aanzien van de omstandigheid dat het desbetreffende goed door misdrijf is verkregen. Hoge Raad 30 juni 2015, ECLI:NL:HR:2015:1772 p. 12 In deze zaak had verdachte zeven keer de toegestane hoeveelheid alcohol had gedronken, minstens 147 km/u had gereden op een weg waar 100 km/u was toegestaan en geen enkele ervaring met besturing van het type auto waarin hij reed. Hoge Raad 16 juni 2015, ECLI:NL:HR:2015:1656 p. 19 De Hoge Raad laat zich uit over het begrip roekeloosheid. Roekeloosheid vereist een zeer ernstig gebrek aan zorgvuldigheid. Gerechtshof Amsterdam 27 februari 2015, ECLI:NL:GHAMS:2015:631 p. 27 Klimop zaak, vastgoedfraude : in het bijzonder media aandacht meewegen in strafmaat, positie benadeelde partijen. Gerechtshof Den Haag 30 juni 2015, ECLI:NL:GHDHA:2015:1752 p. 66 Youp vd Nieuwenhuyzen, faillissementsfraude --> toetsing van het bewijs Hoge Raad 29 mei 2015, ECLI:NL:HR:2015:1359 p. 133 Nemo Tenetur Hoge Raad 6 januari 2015, ECLI:NL:HR:2015:4 p. 138 In deze zaak is op grond van art. 55 Sv een machtiging tot binnentreden van de woning ter aanhouding van de verdachte afgegeven. Hoge Raad 22 september 2015, ECLI:NL:HR:2015:2775 p. 143 In deze zaak wordt in een lopend onderzoek naar verdovende middelen aan de latere verdachte een stopteken gegeven. Hoge Raad 6 oktober 2015, ECLI:NL:HR:2015:2956 p. 148 In deze zaak betoogt de verdediging dat in strijd met de Ambtsinstructie is gehandeld door het gebruik van het vuurwapen bij de aanhouding.

3 ECLI:NL:HR:2015:3263 Instantie Hoge Raad Datum uitspraak Datum publicatie Zaaknummer 14/05266 Formele relaties Conclusie: ECLI:NL:PHR:2015:2021, Gevolgd Rechtsgebieden Strafrecht Bijzondere kenmerken Cassatie Inhoudsindicatie Slagende bewijsklachten schuldheling bij aanschaf motorboot via marktplaats. Uit de bewijsvoering kan niet zonder meer worden afgeleid dat verdachte t.t.v. het voorhanden krijgen van de boot in die mate is tekortgeschoten in zijn onderzoeksplicht dat hij met de voor schuldheling vereiste aanmerkelijke onvoorzichtigheid heeft gehandeld. Het Hof heeft niets overwogen omtrent de redelijkerwijs van verdachte als koper te vergen controle van de herkomst van de boot, de staat van de boot in relatie tot de betaalde koopprijs en de marktwaarde van de boot t.t.v. het voorhanden krijgen daarvan. De enkele omstandigheid dat het Hof de (desalniettemin voor het bewijs gebezigde) verklaring van verdachte m.b.t. de periode van aankoop van de boot ongeloofwaardig heeft geacht, maakt nog niet duidelijk dat verdachte had moeten vermoeden dat de boot van misdrijf afkomstig was, mede in het licht van hetgeen de verdediging heeft aangevoerd. Vindplaatsen Rechtspraak.nl SR-Updates.nl RvdW 2015/1257 Uitspraak 10 november 2015 Strafkamer nr. S 14/05266 EC/MD Hoge Raad der Nederlanden Arrest op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof Amsterdam van 22 april 2014, nummer 23/ , in de strafzaak tegen: [verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] Geding in cassatie Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R. Hörchner, 3

4 advocaat te Breda, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De Advocaat-Generaal F.W. Bleichrodt heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof Amsterdam teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan. 2 Beoordeling van de middelen 2.1. De beide middelen, die zich voor gezamenlijke bespreking lenen, klagen over de motivering van de bewezenverklaring, voor zover inhoudende dat de verdachte ten tijde van het voorhanden krijgen redelijkerwijs moest vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat hij: "in de periode van 14 oktober 2009 tot en met 12 april 2011 te [plaats] uit winstbejag een door misdrijf verkregen motorboot, type Interboat 19, registratienummer [001], voorhanden heeft gehad, terwijl hij ten tijde van het voorhanden krijgen redelijkerwijs moest vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof." Deze bewezenverklaring steunt op de volgende bewijsmiddelen: "1. Een proces-verbaal van bevindingen met nummer van 12 april 2011, in de wettelijke vorm opgemaakt door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaar [verbalisant 1] (doorgenummerde pag. 7-8). Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van voornoemde verbalisant, zakelijk weergegeven: Op 12 april 2011 werd ik gebeld door een man welke zich voorstelde als zijnde genaamd [betrokkene 1]. [betrokkene 1] verklaarde dat hij op 12 april 2011 naar het adres [a-straat] te [plaats] was geweest. Hij had interesse in een vaartuig van het merk Interboat type 19. Dit vaartuig werd aangeboden op Marktplaats.nl voor ,00 euro. [betrokkene 1] verklaarde dat hij had gezien dat in de achterbank van het vaartuig de naam " [betrokkene 2] " was gekrast. [betrokkene 1] gaf mij het volgende CIN op: [002]. [betrokkene 1] verklaarde dat hij het CIN had nagevraagd bij de fabrikant en dat hem door een medewerker werd medegedeeld dat dit vaartuig in oktober 2009 was ontvreemd. [betrokkene 1] verklaarde geen goed gevoel bij de aanbieder en zijn vaartuig te hebben. Ik heb in het politiesysteem een proces-verbaal van aangifte van diefstal van een vaartuig gevonden. Daarin stond dat op 14 oktober 2009 aangifte was gedaan door een man genaamd: [betrokkene 2], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] [betrokkene 2] verklaart dat zijn vaartuig, een Interboat type 19 voorzien van CIN [002] tussen 13 en 14 oktober 2009 was weggenomen te [plaats]. Door mij is middels het GBA het adres [a-straat] te [plaats] bekeken en vastgesteld dat daar woonachtig is in een woonschip de navolgende persoon genaamd: [verdachte], geboren op [geboortedatum]

5 2. Een proces-verbaal van verhoor verdachte met nummer van 14 april 2011, in de wettelijke vorm opgemaakt door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 2] en [verbalisant 3] (doorgenummerde pag ). Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van verdachte, zakelijk weergegeven: U vraagt mij hoe ik de boot heb gekocht. Ik heb de advertentie via Marktplaats gevonden. De adverteerder vroeg er niet veel geld voor. Ik heb de boot eind augustus/begin september 2009 gekocht. Ik heb geen proefvaart gemaakt, omdat het goed voelde. Ik heb euro voor de boot betaald. In contanten. Ik verkoop via mijn eigen naam ' [verdachte] '. Ik koop en verkoop veel via Marktplaats. Dat is min of meer mijn bron van inkomsten. Een Interboat 19 is nu ongeveer tussen de en euro. Dat is zo ongeveer de marktwaarde voor deze boten. De waarde van een Interboat 19 hangt ook af van de betimmering en uitvoering als motorvermogen. De vraagprijs bij aankoop was euro. Het was inderdaad een koopje. U vraagt mij wat ik doe om te voorkomen dat ik een gestolen boot koop. Bij bootjes zeg ik u dat ik er niets aan doe. Ik ben te goeder trouw geweest en misschien een beetje te impulsief. Ik had er geen flauw idee van. U vraagt mij of ik weet dat er gestolen spullen worden verkocht op Marktplaats. Ja, de hele wereld is verrot en dat weet ook Marktplaats. 3. Een proces-verbaal van verhoor verdachte met nummer van 16 juni 2011, in de wettelijke vorm opgemaakt door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 4] en [verbalisant 2] (doorgenummerde pag ). Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van verdachte, zakelijk weergegeven: Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit in de jachthaven van [plaats] ben geweest. Ik heb die man, [betrokkene 3], alleen aan de telefoon gehad. Hij heeft de sloep naar mij toe gevaren. Ik moet zeggen dat ik daar niet eerlijk over ben geweest, omdat ik niet tegen [betrokkene 4] wilde liegen. Ik wilde [betrokkene 4] het gevoel geven dat het wel goed zat, dat ik de sloep uit een gerenommeerde jachthaven had gehaald. 4. Een geschrift, zijnde een factuur van Interboat motorsloepen aan [betrokkene 2] d.d. 19 oktober Dit geschrift houdt onder meer in, zakelijk weergegeven: Aankoop Interboat 19 met 25 pk Vestus diesel. Totaal: F ,00." Het Hof heeft ten aanzien van de bewezenverklaring voorts het volgende overwogen: "De raadsman heeft vrijspraak bepleit en heeft zich onder verwijzing naar de uitspraak van de Hoge Raad van 25 mei 2010 (LJN: BL5625) op het standpunt gesteld dat op grond van de feiten en omstandigheden zoals deze uit het dossier naar voren zijn gekomen niet zonder meer volgt dat de verdachte redelijkerwijs moest vermoeden dat de boot van misdrijf afkomstig was. De raadsman is van mening dat de prijs die de verdachte voor de boot heeft betaald gangbaar is en dat de verkoper een plausibele verklaring heeft gegeven waarom hij van de boot af moest. De boot was beschadigd en de prijs was niet exorbitant hoog. Daarnaast kwam de verkoper als betrouwbare man over die in een goede indruk heeft gemaakt op de verdachte. Hieruit volgt naar de mening van de raadsman 5

6 dat geen sprake is geweest van grove nalatigheid. Het hof verwerpt het verweer. De verklaring van de verdachte dat hij de boot in augustus/september 2009 heeft gekocht strookt niet met de verklaring van de aangever dat de boot op 13 oktober 2009 is gestolen. Het hof acht reeds daarom de verklaring van de verdachte dat hij de boot eind augustus/begin september 2009 via Marktplaats heeft gekocht ongeloofwaardig. Het hof wordt in dit oordeel nog gesterkt door de omstandigheid dat de verdachte geen enkele concrete aanwijzing heeft kunnen geven over de persoon die de boot aan hem zou hebben verkocht of de herkomst van de boot." 2.3. Uit de bewijsvoering kan niet zonder meer kan worden afgeleid dat de verdachte ten tijde van het voorhanden krijgen van de boot in die mate is tekortgeschoten in zijn onderzoeksplicht dat hij met de voor schuldheling vereiste aanmerkelijke onvoorzichtigheid heeft gehandeld. Daarbij wordt mede het volgende in aanmerking genomen. Het Hof heeft niets overwogen omtrent de in de gegeven omstandigheden redelijkerwijs van de verdachte als koper te vergen controle van de herkomst van de boot, bijvoorbeeld aan de hand van het (in het hiervoor in onder 1. opgenomen bewijsmiddel vermelde) Craft Identification Number (CIN). Over de staat van de boot in relatie tot de betaalde koopprijs en de marktwaarde van de boot ten tijde van het voorhanden krijgen daarvan heeft het Hof niets naders overwogen, terwijl de enkele omstandigheid dat het Hof de - desniettemin voor het bewijs gebezigde - verklaring van de verdachte met betrekking tot de periode van aankoop van de boot ongeloofwaardig heeft geacht, nog niet duidelijk maakt dat de verdachte had moeten vermoeden dat de boot van misdrijf afkomstig was, mede in het licht van hetgeen de verdediging heeft aangevoerd, te weten dat de verdachte de boot heeft gekocht voor een prijs die gangbaar was, dat de verkoper een plausibele verklaring voor de verkoop had gegeven en dat de boot beschadigd was. De bewezenverklaring is dus niet naar de eis der wet met redenen omkleed De middelen zijn terecht voorgesteld. 3 Slotsom Hetgeen hiervoor is overwogen brengt mee dat de bestreden uitspraak niet in stand kan blijven en als volgt moet worden beslist. 4 Beslissing De Hoge Raad: vernietigt de bestreden uitspraak; wijst de zaak terug naar het Gerechtshof Amsterdam, opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan. Dit arrest is gewezen door de vice-president W.A.M. van Schendel als voorzitter, en de raadsheren B.C. de Savornin Lohman en H.A.G. Splinter-van Kan, in bijzijn van de waarnemend griffier A.C. ten Klooster, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 10 november

7 ECLI:NL:HR:2015:1694 Instantie Hoge Raad Datum uitspraak Datum publicatie Zaaknummer 14/01540 Formele relaties Conclusie: ECLI:NL:PHR:2015:948, Gevolgd In cassatie op : ECLI:NL:GHDHA:2014:938, (Gedeeltelijke) vernietiging met terugwijzen Rechtsgebieden Strafrecht Bijzondere kenmerken Cassatie Inhoudsindicatie Slagende bewijsklacht schuldheling. Vindplaatsen Rechtspraak.nl SR-Updates.nl RvdW 2015/838 Uitspraak 23 juni 2015 Strafkamer nr. 14/01540 Hoge Raad der Nederlanden Arrest op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof Den Haag van 17 maart 2014, nummer 22/ , in de strafzaak tegen: [verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] Geding in cassatie Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. M. Bouman, advocaat te Delft, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De Advocaat-Generaal A.E. Harteveld heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof Den Haag teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan. 2 Beoordeling van het middel 7

8 2.1. Het middel klaagt dat de bewezenverklaring niet toereikend is gemotiveerd in het licht van hetgeen door en namens de verdachte ter terechtzitting in hoger beroep is aangevoerd Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat: "hij op 31 januari 2012 te Delft en in Nederland, een motorblok (van een brom/snorfiets) heeft verworven en voorhanden heeft gehad, terwijl hij ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van dat motorblok redelijkerwijs had moeten vermoeden, dat het een door misdrijf verkregen goed betrof." Deze bewezenverklaring steunt op de volgende bewijsmiddelen: "1. Een proces-verbaal relaas d.d. 26 februari 2012 van de politie Haaglanden met nr. PL Dit proces-verbaal houdt onder meer in - zakelijk weergegeven - (doorgenummerd proces-verbaal blz. 2 en 3): als relaas van de betreffende opsporingsambtenaar: Op 31 januari 2012 werden wij, verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 2], gestuurd naar de Elzenlaan te Delft. Ter plaatse bleek de tenaamgestelde van een snorfiets te staan. Tevens bleek een persoon genaamd [betrokkene 1] (het hof leest: [betrokkene 1]), geboren op [geboortedatum] 1974, bij de snorfiets te staan. Deze persoon overhandigde een aangifte (hof: doorgenummerd procesverbaal blz. 6 en 7) en deelde ons verbalisanten mede dat dit de snorfiets is waarvan hij (het hof leest: zij) aangifte van diefstal heeft gedaan op 13 november 2011 met registratienummer De tenaamgestelde overhandigde desgevraagd een kentekenbewijs dat overeen kwam met de kentekenplaat bevestigd aan de snorfiets. De tenaamgestelde was niet in staat het framenummer behoorlijk te laten zien. Hierop heb ik, verbalisant [verbalisant 1], de snorfiets voor technisch onderzoek meegenomen naar het politiebureau te Delft. 2. Een proces-verbaal d.d. 6 februari 2012 van de politie Haaglanden met nr. 3412/2012. Dit proces-verbaal houdt onder meer in - zakelijk weergegeven - (doorgenummerd proces-verbaal blz. 9 tot en met 11): als relaas van de betreffende opsporingsambtenaren: Op 2 februari 2012 hebben wij, verbalisanten [verbalisant 3] en [verbalisant 4], het hierna genoemde voertuig onderzocht: Soort: Bromfiets Merk: Tomos Type: A35-HDA Op dat moment voorzien van het kenteken [AA-00-BB] Bevraging van het Kentekenregister van de Rijksdienst voor het Wegverkeer leverde op dat dit kenteken op naam is gesteld van: [verdachte]. Dit kenteken is afgegeven voor het volgende voertuig: Soort: Bromfiets Merk: Tomos Type: A35-HDA 8

9 Voertuigidentificatienummer: [001] ONDERZOEK VOERTUIG: Het is ons ambtshalve bekend, dat het voertuigidentificatienummer (nader te noemen V.I.N.) door de fabrikant bij dit merk en type voertuig, op drie plaatsen zichtbaar werd aangebracht. Na onderzoek op deze drie plaatsen werd op het balhoofd het goedkeuringsnummer [ ] en een zeer slecht leesbaar V.I.N. aangetroffen. Ter plaatse is door ons vervolgens een etsbehandeling met de daartoe bestemde chemisch werkzame vloeistoffen toegepast. Tijdens deze behandeling werd het door de fabrikant aangebrachte V.I.N. wel zichtbaar. Hier aangetroffen nummer luidt: *[001]* Dit nummer is door de fabrikant aangebracht. In het nummer hebben wij geen veranderingen geconstateerd. Het behoort bij het onderzochte voertuig. Wij zagen verder dat het frame kennelijk van zijn originele verflaag was ontdaan, mogelijk door middel van zandstralen. Hierna werd het voertuig kennelijk van een laag grijze grondverf voorzien, waarna deze matzwart werd overgespoten. Wij zagen dat de bromfiets was voorzien van enkele zilvergrijze opzetstukken. Onderzoek motorblok Bij onderzoek aan het in het onderzochte voertuig aangebrachte motorblok bleek dat dit voorzien was van het motornummer *[002]*. Dit nummer is door de fabrikant aangebracht. In het nummer werden door ons geen veranderingen geconstateerd. Uit navraag bij de importeur van dit merk bromfiets bleek, dat de motor met het motornummer *[002]* door de fabrikant oorspronkelijk werd geplaatst in een tweewielig motorvoertuig merk Tomos, kleur zilvergrijs, bouwjaar 2002, voorzien van het volgende voertuigidentificatienummer: [003]. Bevraging van het kentekenregister van de Rijksdienst voor het Wegverkeer leverde op dat voor het motorvoertuig met het voertuigidentificatienummer: [003] op 18 mei 2006 het kenteken [CC-00-DD] is afgegeven, voor een bromfiets van het merk Tomos, type A35-HDA. Dit voertuig staat sinds 13 november 2011 als ontvreemd gesignaleerd, onder vermelding van het proces-verbaalnummer PLl Conclusie: Het aangebrachte voertuigidentificatienummer is origineel en behoort bij het onderzochte voertuig. Het onderzochte voertuig was voorzien van een motorblok dat van fabriekswege werd geplaatst in een bromfiets die thans als ontvreemd staat gesignaleerd. 3. De verklaring van de verdachte. De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep van 3 maart 2014 verklaard - zakelijk weergegeven -: Ik heb op 31 januari 2012 te Delft een bromfiets van het merk Tomos, gekentekend [AA-00-BB] voorhanden gehad. Ik heb op internet gezocht. Het frame van de Tomos had ik via Marktplaats bij iemand in Rotterdam gekocht. Het motorblok van deze Tomos had ik via Marktplaats en vervolgens via Whatsapp van iemand in Rijswijk gekocht. Van de verkoper had ik geen woonadres doorgekregen maar het adres van een flatgebouw bij de Bogaard in Rijswijk. Toen ik bij het flatgebouw aankwam om het motorblok te kopen, stond de man daar al op straat op mij te wachten."

10 Het Hof heeft ten aanzien van de bewezenverklaring voorts het volgende overwogen: "De verdachte heeft over het verwerven van het motorblok verklaard dat hij deze via Marktplaats en Whatsapp van een man heeft gekocht, op straat bij een flat bij het winkelcentrum In de Bogaard in Rijswijk. Met deze hem onbekende man, van wie de verdachte ook geen naam en geen (adres)gegevens wist, had de verdachte daar afgesproken. Onder deze omstandigheden waarin de verdachte het motorblok heeft aangeschaft, had de verdachte naar het oordeel van het hof redelijkerwijs moeten vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof." Blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep hebben de verdachte onderscheidenlijk diens raadsman aldaar het volgende aangevoerd: "Ik heb op 31 januari 2012 te Delft een bromfiets van het merk Tomos, gekentekend [AA-00-BB]voorhanden gehad. Ik heb op internet gezocht. Het frame van de Tomos had ik via Marktplaats bij iemand in Rotterdam gekocht. Het motorblok van deze Tomos had ik via Marktplaats en vervolgens via Whatsapp van iemand in Rijswijk gekocht. Van het door mij gekochte frame en het motorblok heb ik de Tomos gemaakt. Ik had juist bewust een duurder motorblok gekocht omdat ik eerder al eens daarmee in de fout ben gegaan. De bromfiets die ik toen kocht, bleek toen achteraf te zijn gestolen. Op het frame stond een nummer vermeld dat ik heb nagetrokken. Het nummer op het motorblok heb ik niet nagetrokken. Op het motorblok zaten geen krasjes. Het frame heb ik overgespoten omdat het helemaal verroest was. Op het frame stond het nummer duidelijk vermeld. Als je de verflaag van het framenummer verwijdert, kun je het nummer zo lezen. Bij het monteren van het motorblok aan het frame heb ik hulp gekregen van iemand anders. Het spuiten van het frame heb ik zelf gedaan. U vraagt mij of ik aan de verkoper van het motorblok heb gevraagd of het eerlijke handel was. De verkoper heeft aan mij verteld dat hij een aanrijding had gehad met zijn brommer, waardoor zijn voorvork kapot was. Hij heeft toen zijn motorblok van de brommer verwijderd en dit te koop gezet. De verkoper had ook nog andere onderdelen van de brommer te koop. De verkoper was een man van ongeveer 30 jaar oud. Hij zag er betrouwbaar uit. Mijn raadsman vraagt mij of ik het adres nog weet van de man van wie ik het motorblok heb gekocht. Ik had het motorblok via Marktplaats gevonden. Van de verkoper had ik geen woonadres doorgekregen maar het adres van een flatgebouw bij de Bogaard in Rijswijk. Toen ik bij het flatgebouw aankwam om het motorblok te kopen, stond de man daar al op straat op mij te wachten. De naam van de man weet ik niet. De brommer is in één dag opgebouwd. Het motorblok had ik toen al een paar maanden. De exacte datum van het opbouwen van de brommer weet ik niet meer. (...) De raadsman voert het woord tot verdediging en bepleit vrijspraak van zijn cliënt van het ten laste gelegde. Daartoe voert de raadsman aan dat zijn cliënt een frame en een motorblok heeft gekocht via Marktplaats en dat daarmee helemaal niets mis is. Is dan het feit dat je niet een precies adres afspreekt al reden om te denken dat dat niet goed is? De politie had onderzoek moeten doen bij de importeur om de identiteit van het motorblok te achterhalen. Cliënt heeft een 10

11 normale prijs betaald voor het blok." 2.3. Mede gelet op hetgeen door en namens de verdachte ter terechtzitting in hoger beroep is aangevoerd is de bewezenverklaring, voor zover inhoudende dat de verdachte "ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van dat motorblok redelijkerwijs had moeten vermoeden, dat het een door misdrijf verkregen goed betrof", niet naar de eis der wet met redenen omkleed Het middel is terecht voorgesteld. 3 Slotsom Hetgeen hiervoor is overwogen brengt mee dat de bestreden uitspraak niet in stand kan blijven en als volgt moet worden beslist. 4 Beslissing De Hoge Raad: vernietigt de bestreden uitspraak; wijst de zaak terug de zaak naar het Gerechtshof Den Haag, opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan. Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren J. de Hullu en E.S.G.N.A.I. van de Griend, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 23 juni Mr. Van de Griend is buiten staat dit arrest te ondertekenen. 11

12 ECLI:NL:HR:2015:1772 Instantie Hoge Raad Datum uitspraak Datum publicatie Zaaknummer 14/01590 Formele relaties Conclusie: ECLI:NL:PHR:2015:980, Gevolgd In cassatie op : ECLI:NL:GHDHA:2014:253, (Gedeeltelijke) vernietiging met terugwijzen Rechtsgebieden Strafrecht Bijzondere kenmerken Cassatie Inhoudsindicatie Roekeloosheid, art. 6 jo. art. 175 WVW HR herhaalt ECLI:NL:HR:2013:960, NJ 2014/25. De bewijsvoering van het Hof schiet tekort. De door het Hof blijkens de nadere bwo in aanmerking genomen omst. (drinken van 7x de toegestane hoeveelheid alcohol, rijden met een snelheid van minstens 147 km/uur waar 100 km/uur was toegestaan en geen enkele ervaring met besturing van het type auto waarin verdachte reed) zouden toereikend zijn voor het oordeel dat de verdachte, zoals eveneens is tenlastegelegd, zeer, althans aanmerkelijk, onvoorzichtig en/of onoplettend heeft gereden onder de in art WVW 1994 tot strafverhoging leidende omst., maar zijn niet zonder meer toereikend voor s Hofs oordeel dat verdachte roekeloos i.d.z.v. art. 6 jo WVW 1994 heeft gereden. Wetsverwijzingen Wegenverkeerswet 1994 Wegenverkeerswet Wegenverkeerswet Wegenverkeerswet Vindplaatsen Rechtspraak.nl SR-Updates.nl NJB 2015/1349 RvdW 2015/844 NBSTRAF 2015/187 JWR 2015/49 met annotatie van C.J. van Eekelen Uitspraak 30 juni 2015 Strafkamer nr. S 14/01590 IV/CB Hoge Raad der Nederlanden Arrest op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof Den Haag van 11 12

13 februari 2014, nummer 22/ , in de strafzaak tegen: [verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] Geding in cassatie Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De Advocaat-Generaal P.C. Vegter heeft geconcludeerd tot vernietiging van de bestreden uitspraak voor zover het betreft de beslissingen ten aanzien van het onder 1 tenlastegelegde feit en de opgelegde straf, en in zoverre tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof Den Haag, opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan en tot verwerping van het beroep voor het overige. 2 Bewezenverklaring en bewijsvoering 2.1. Overeenkomstig de tenlastelegging is ten laste van de verdachte onder 1 bewezenverklaard dat: "hij op 16 oktober 2011 te Den Hoorn, gemeente Midden-Delfland, als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een motorrijtuig (personenauto), daarmede rijdende over de weg, (de Rijksweg A4), zich zodanig heeft gedragen dat een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval heeft plaatsgevonden door roekeloos, als volgt te handelen: - hij heeft aldaar gereden terwijl hij onder invloed van alcohol was en - hij heeft met een (minimale) snelheid van 147 kilometer per uur gereden en vervolgens - heeft hij zijn motorrijtuig niet voldoende onder controle gehad ten gevolge waarvan dat motorrijtuig in een slip is geraakt en meerdere malen tegen de vangrail is gebotst, waardoor [betrokkene 1] zwaar lichamelijk letsel, te weten schedel en hersenletsel en een acetabulum fractuur werd toegebracht, terwijl hij verkeerde in de toestand als bedoeld in artikel 8, tweede lid van de Wegenverkeerswet 1994." 2.2. Deze bewezenverklaring steunt op de volgende bewijsmiddelen: "1. De verklaring van de verdachte. De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep van 28 januari 2014 verklaard - zakelijk weergegeven -: Op 16 oktober 2011 te Den Hoorn heb ik als bestuurder onder invloed van een aanzienlijke hoeveelheid alcoholhoudende drank een auto bestuurd. Ik heb ook harder gereden dan de ter plaatse toegestane snelheid. Het zou best kunnen kloppen dat ik meer dan zeven keer de toegestane hoeveelheid alcohol had gedronken. Ook zou het kunnen kloppen dat ik met een minimale snelheid van 147 kilometer per uur heb gereden. Ik heb er niet bij stilgestaan dat het - gezien mijn alcoholgebruik - wellicht beter zou zijn om niet te gaan rijden. Ik heb wel eens eerder in een BMW gereden, maar die had niet zo'n grote motor als de BMW van [betrokkene 1]. Bovendien 13

14 had ik nog nooit met zulke hoge snelheden gereden. Het was een kort voor het ongeluk door [betrokkene 1] aangeschafte BMW. Ik heb geprobeerd de auto recht te houden. De auto begon echter te spinnen. Ik heb geprobeerd de auto tot stilstand te brengen en ben tegen een vangrail gereden. 2. Een proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 16 oktober 2011 van Politie Haaglanden met nr. PL15A Dit proces-verbaal houdt onder meer in: als de op 16 oktober 2011 afgelegde verklaring - zakelijk weergegeven - van de verdachte: Ik ben achter het stuur gaan zitten. Achter mij zat [betrokkene 1]. Ik reed de snelweg op. We reden ter hoogte van Rijswijk op de rechter rijstrook. Er reed een auto voor mij. Ik wilde deze auto inhalen en ging naar de middelste rijstrook. Vervolgens zag ik dat die auto richting aangaf naar links. Ik dacht dat hij wel zou wachten, maar ik zag dat hij toch naar links kwam. Ik schrok hiervan en ging naar links. Ik heb vervolgens de koppeling ingedrukt. Er lag daar een hobbeltje in de weg. Ik voelde dat de auto lichter werd. Ik heb toen kort geremd. Ik zag dat de auto die ik eerder had ingehaald mij weer voorbij was. Ik ben toen weer naar de middelste rijstrook gegaan. Ik heb toen weer geremd en de koppeling ingedrukt. Ik weet niet meer of ik de auto ook in zijn vrij heb gezet. Ik voelde vervolgens dat de auto ging slippen. We zijn aan de rechterzijde van de weg tegen de vangrail aan gekomen. Twee tot drie minuten voor het ongeluk ben ik meer gas gaan geven. 3. Een proces-verbaal van aanrijding misdrijf d.d. 21 juli 2012 van Politie Haaglanden met nr. PL15A Dit proces-verbaal houdt onder meer in: als relaas - zakelijk weergegeven - van de betreffende opsporingsambtenaar: Op 16 oktober 2011 kreeg ik, verbalisant, kennis van een verkeersongeval op de voor het openbaar verkeer openstaande weg A4 te Den Hoorn, gemeente Midden- Delfland. Er waren meerdere slip, kras- en driftsporen op de weg. Op het voertuig bevonden zich meerdere krassen en deuken die erop wezen dat het voertuig meerdere keren tegen de vangrail aan is gereden. Ter plaatse zag ik, verbalisant, aan de rechterkant van de snelweg dat de vangrail volledig ontzet was. Ik zag allemaal onderdelen van een auto over alle twee rijstroken en de vluchtstrook liggen. Ongeveer 200 meter verder zag ik het voertuig gaan. Het bleek te gaan om een personenauto van het merk BMW. Ik zag op 100 meter afstand van de eerste schade aan de vangrail op rijstrook 1 een persoon liggen, die later genaamd bleek te zijn, [betrokkene 1]. 4. Een proces-verbaal Verkeersongevalsanalyse d.d. 22 juni 2012 van Politie Haaglanden met nr Dit proces-verbaal houdt onder meer in: als relaas - zakelijk weergegeven - van de betreffende opsporingsambtenaren: Wij, verbalisanten, stelden op 16 oktober 2011 een onderzoek in naar de toedracht van een verkeersongeval. Het ongeval heeft plaatsgevonden op de voor het verkeer openstaande weg, de Rijksweg A4 ter hoogte van hectometerpaal 54,4 rechts gelegen buiten de bebouwde kom ter hoogte van Den Hoorn in de gemeente Midden-Delftland. Tijdens het houden van rijtesten bleek dat er een soort glooiing in de weg aanwezig was. Naarmate de snelheid van de rijtesten werden opgevoerd ging het voertuig steeds meer inveren om direct daarna weer uit te veren. Hierdoor kan de stabiliteit van het voertuig en het stuurgedrag nadelig beïnvloed worden. De glooiing zat net voor de eerste afbakening van de sporen. Uit onderzoek is gebleken dat de bestuurder van de BMW rijdend op rijstrook 1 de controle over het voertuig verliest (mogelijk bij de genoemde glooiing). 14

15 Vervolgens raakt de BMW in een slip naar de rechterkant van de rijbaan en raakt de aldaar geplaatste vangrail. De voorzijde van de BMW komt als eerst met de vangrail in aanraking. Vervolgens roteert de BMW rechtsom en komt dan met de achterkant in aanraking met de vangrail. Hierna schuift/rijdt de BMW al roterend de Rijksweg A4 over in de richting van de linker vangrail. Tijdens deze actie verliest de BMW het gehavende linker voorwiel met ophanging. Gekomen bij de linker vangrail komt het linker achterportier/zijde van de BMW tegen de vangrail. Hierdoor schiet waarschijnlijk het portier uit zijn slot waardoor de passagier via het geopende portier het voertuig verlaat en op het wegdek terecht komt. 5. Een proces-verbaal van aanhouding d.d. 16 oktober 2011 van Politie Haaglanden met nr. PL Dit proces-verbaal houdt onder meer in: als relaas - zakelijk weergegeven - van de betreffende opsporingsambtenaren: Op 16 oktober 2011 omstreeks 04:25 uur troffen wij, verbalisanten, op de A4 ter hoogte van de afrit Den Hoorn een persoon liggend op de linker rijbaan aan. Ik, verbalisant [verbalisant 1], heb zijn vitale functies gecontroleerd. Ik zag, voelde en hoorde dat deze persoon een reutelende ademhaling had. Ik zag dat hij een grote hoofdwond aan de linkerzijde van zijn achterhoofd had en dat zijn hersenen zichtbaar waren en er donker hersenvocht uit zijn oor stroomde. De medewerkers van de ambulancedienst hebben de zorg voor het slachtoffer overgenomen. 6. Een geschrift, zijnde een brief d.d. 7 december 2011 opgesteld door S. Vermeulen, AIOS Anesthesiologie intensivist, voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven -: Van 16 oktober 2011 tot ontslag op 24 november 2011 was opgenomen op de afdeling IC van ons ziekenhuis [betrokkene 1], geboren [geboortedatum] Reden opname: neurotrauma. Op 16 oktober was patiënt slachtoffer van een hoogenergetisch trauma (uit auto geslingerd). Conclusie: 19 jarige man opgenomen na hoog energetisch trauma: Cerebral: diffuus axonal injury met verhoogde intracraniële druk; Achterste schedelbasisfractuur; Acetabulum fractuur links. Op 24 november werd de patiënt overgeplaatst naar afdeling Neurochirurgie voor verder herstel. 7. Een geschrift, zijnde een brief van het Revalidatiecentrum Leijpark d.d. 22 maart 2012, welke brief is ondertekend door L. de Letter-Van der Heide, revalidatiearts kinderen/jongeren, voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven -: [betrokkene 1] is op 30 november 2011 opgenomen in revalidatiecentrum Leijpark bij status na een hoog-energetisch trauma d.d. 16 oktober 2011 met als gevolg onder meer ernstig schedelhersenletsel en een persisterende toestand van verminderd bewustzijn ten behoeve van het behandelprogramma Vroege Intensieve Neurorevalidatie. Omschrijving van het letsel Er is middels MRI-onderzoek bevestigd dat er fors letsel in de hersenen is (bloeding en diffuus axonale schade). In overdracht wordt tevens een acetabulumfractuur links vermeld. Beschrijving of volledig herstel mogelijk is Ten aanzien van het neurotrauma zal zeker geen volledig herstel plaatsvinden. 15

16 Vooruitzichten met betrekking tot letsel en beperkingen Patiënt is volledig zorgafhankelijk met incontinentie voor mictie en defecatie, tevens volledig rolstoelafhankelijk (passieve rolstoel). Er is sprake van zeer forse motorische beperkingen met spontane beweeglijkheid rechterarm en -been, waarbij soms gerichte activiteit met rechterarm/hand. Links zowel in arm als been vrijwel geen spontane activiteit, geen functionele mogelijkheden. Tracheacanule in situ, waarvoor gespecialiseerde medische zorg noodzakelijk is. Verhoogde sputumproductie met verhoogd risico op longontstekingen. Communicatie vooralsnog met name eenzijdig: patiënt kan vrijwel niet adequaat reageren (geen spraak, ook geen inhoudelijk juiste ja/nee communicatie). Voeding middels een PEG-sonde, omdat slikken onveilig is (grote kans op verslikken en daarmee longontsteking). Hoewel er nog enig herstel kan plaatsvinden, is het niet de verwachting dat de zorgbehoefte hierdoor zal veranderen. Ons inziens blijft de patiënt in volledige of zeer uitgebreide mate zorgafhankelijk. 8. Een proces-verbaal van verhoor getuige d.d. 16 oktober 2011 van Politie Haaglanden met nr. PL Dit proces-verbaal houdt onder meer in: als de op 16 oktober 2011 afgelegde verklaring - zakelijk weergegeven - van [getuige]: Op 16 oktober 2011 omstreeks uur reed ik op de Rijksweg A4. Toen ik mij tussen de afrit Wateringen en de afrit Den Hoorn/Schipluiden/De Lier bevond, hoorde ik een harde klap. Ik keek gelijk in mijn achteruitkijkspiegel. Ik zag dat een personenauto tegen de rechter vangrail knalde. Vervolgens zag ik dat de personenauto naar de linker vangrail gleed, ik zag dat er vele vonken van de personenauto afkwamen. Ik hoorde dat de auto tegen de linker vangrail klapte. Nadat de auto hier tegenaan klapte, zag ik dat de personen auto naar de rechter vangrail gleed, hier kwam de personenauto met een harde klap tot stilstand. 9. Een proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 16 oktober 2011 van Politie Haaglanden met nr. PL Dit proces-verbaal houdt onder meer in: als de op 16 oktober 2011 afgelegde verklaring - zakelijk weergegeven - van de verdachte: Ik erken na het nuttigen van alcoholhoudende drank als bestuurder te zijn opgetreden op 16 oktober Mijn alcoholgebruik over de laatste 24 uur, voorafgaande aan het gepleegde feit, bedroeg: 8 glazen whisky-cola." 2.3. Het Hof heeft ten aanzien van de bewezenverklaring voorts het volgende overwogen: "Het hof stelt op grond van de gebezigde bewijsmiddelen vast dat de verdachte de keuze heeft gemaakt om een motorrijtuig te besturen terwijl hij meer dan zeven keer de toegestane hoeveelheid alcohol had gedronken. Daar komt bij dat hij ook de keuze heeft gemaakt om met een aanzienlijk hogere snelheid te rijden dan op de weg was toegestaan. Die snelheid was minstens 147 km per uur waar de maximum snelheid 100 km per uur was. Onder deze omstandigheden was de verdachte niet in staat om de personenauto - met de besturing waarvan hij overigens geen enkele ervaring had omdat deze vlak voor het incident was aangeschaft door het slachtoffer en verdachte zelf geen ervaren BMW-rijder was - onder controle te houden. Het hof is - met de rechtbank - van oordeel dat de verdachte aldus roekeloos heeft gehandeld." 3 16

17 Beoordeling van het middel 3.1. Het middel richt zich tegen het oordeel van het Hof dat sprake is van schuld in de zin van roekeloosheid Het onder 1 tenlastegelegde is toegesneden op art. 6 in verbinding met art. 175 WVW De in de tenlastelegging en bewezenverklaring voorkomende term "roekeloos" moet derhalve geacht worden aldaar te zijn gebezigd in dezelfde betekenis als daaraan toekomt in art. 175, tweede lid aanhef en onder a, WVW Ingevolge bestendige rechtspraak kan in cassatie slechts worden onderzocht of de schuld aan een verkeersongeval in de zin van art. 6 WVW 1994 uit de gebezigde bewijsmiddelen kan worden afgeleid. Daarbij komt het aan op het geheel van de gedragingen van de verdachte, de aard en de ernst daarvan en de overige omstandigheden van het geval. Voorts verdient opmerking dat niet reeds uit de ernst van de gevolgen van verkeersgedrag dat in strijd is met één of meer wettelijke gedragsregels in het verkeer, kan worden afgeleid dat sprake is van schuld in vorenbedoelde zin. Voor de schuldvorm "roekeloosheid" geldt op zichzelf hetzelfde, zij het dat daarbij moet worden betrokken dat deze roekeloosheid in de wetsgeschiedenis als "de zwaarste vorm van het culpose delict" wordt aangemerkt die tot onder meer een verdubbeling van het maximum van de op te leggen vrijheidsstraf heeft geleid. Mede met het oog op het strafverhogende effect van dit bestanddeel moeten daarom aan de vaststelling dat sprake is van roekeloosheid, dus de zwaarste vorm van schuld, bepaaldelijk eisen worden gesteld en dient de rechter in voorkomende gevallen daaraan in zijn motivering van de bewezenverklaring nadere aandacht te geven. Dat geldt ook in de gevallen waarin de roekeloosheid in de kern bestaat uit de in art. 175, derde lid, WVW 1994 omschreven gedragingen, nu die gedragingen grond vormen voor een verdere verhoging van het ingevolge het tweede lid van dat artikel voor roekeloosheid geldende strafmaximum. Het voorgaande brengt mee dat de vraag of in een concreet geval sprake is van roekeloosheid in de zin van art. 175, tweede lid, WVW 1994 een beoordeling vergt van de specifieke omstandigheden van dat geval. Bij de toetsing in cassatie van beslissingen in concrete gevallen kan een rol spelen of de rechter zijn oordeel dat sprake is van roekeloosheid in de zin van art. 175, tweede lid, WVW 1994, heeft voorzien van een nadere motivering die recht doet aan het bijzondere karakter van roekeloosheid. Van roekeloosheid als zwaarste, aan opzet grenzende, schuldvorm zal immers slechts in uitzonderlijke gevallen sprake zijn. Daarbij verdient opmerking dat "roekeloosheid" in de zin van de wet een specifieke betekenis heeft die niet noodzakelijkerwijs samenvalt met wat in het normale spraakgebruik onder "roekeloos" - in de betekenis van "onberaden" - wordt verstaan. Om tot het oordeel te kunnen komen dat in een concreet geval sprake is van roekeloosheid in de zin van art. 175, tweede lid, WVW 1994, zal de rechter zodanige feiten en omstandigheden moeten vaststellen dat daaruit is af te leiden dat door de buitengewoon onvoorzichtige gedraging van de verdachte een zeer ernstig gevaar in het leven is geroepen, alsmede dat de verdachte zich daarvan bewust was, althans had moeten zijn. Uit hetgeen hiervoor is overwogen vloeit voort dat in dit verband doorgaans niet 17

18 volstaat de enkele vaststelling dat de verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan een of meer in art. 175, derde lid, WVW 1994 genoemde, zelfstandig tot verhoging van het wettelijk strafmaximum leidende gedragingen. (Vgl. HR 15 oktober 2013, ECLI:NL:HR:2013:960, NJ 2014/25.) 3.4. In het licht van het voorafgaande schiet de bewijsvoering van het Hof tekort. De door het Hof blijkens de nadere bewijsoverweging in het bijzonder in aanmerking genomen omstandigheden - kort gezegd dat de verdachte een personenauto heeft bestuurd, terwijl hij zeven keer de toegestane hoeveelheid alcohol had gedronken en met een snelheid van minstens 147 kilometer per uur heeft gereden waar 100 kilometer per uur was toegestaan, terwijl hij met de besturing van een auto van een type waarmee hij geen enkele ervaring had - zouden toereikend kunnen zijn voor het oordeel dat de verdachte, zoals onder 1 eveneens is tenlastegelegd, "zeer, althans aanmerkelijk, onvoorzichtig en/of onoplettend", heeft gereden onder de in art. 175, derde lid, WVW 1994 tot strafverhoging leidende omstandigheden, maar zij zijn niet zonder meer toereikend voor het oordeel van het Hof dat de verdachte "roekeloos" in de zin van art. 6 in verbinding met art. 175, tweede lid, WVW 1994 heeft gereden Het middel is gegrond. 4 Slotsom Nu de Hoge Raad geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist. 5 Beslissing De Hoge Raad: vernietigt de bestreden uitspraak maar uitsluitend wat betreft de beslissingen ter zake van het onder 1 tenlastegelegde en de strafoplegging; wijst de zaak terug naar het Gerechtshof Den Haag, opdat de zaak in zoverre op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan; verwerpt het beroep voor het overige. Dit arrest is gewezen door de vice-president W.A.M. van Schendel als voorzitter, en de raadsheren B.C. de Savornin Lohman en H.A.G. Splinter-van Kan, in bijzijn van de waarnemend griffier J.D.M. Hart, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 30 juni

19 ECLI:NL:HR:2015:1656 Instantie Hoge Raad Datum uitspraak Datum publicatie Zaaknummer 14/03230 Formele relaties Conclusie: ECLI:NL:PHR:2015:924 In cassatie op : ECLI:NL:GHARL:2013:9658 Rechtsgebieden Strafrecht Bijzondere kenmerken Cassatie Inhoudsindicatie Filefuik-zaak. 1. Roekeloosheid, art. 6 jo. art. 175 WVW Klacht over toewijzing door de bp-en gevorderde kosten voor rechtsbijstand, art. 592a Sv. Ad 1. HR herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:960. V.zv. het middel klaagt dat s Hofs motivering tekortschiet nu de door het Hof vastgestelde omstandigheden niet z.m. toereikend zijn voor het oordeel dat verdachte roekeloos i.d.z.v. art. 6 jo. art. 175 WVW 1994 heeft gereden, faalt het. Daarbij neemt de HR in aanmerking dat uit de bewijsvoering kan worden afgeleid dat het Hof acht heeft geslagen op het samenstel van gedragingen van verdachte, welk samenstel eruit bestaat dat verdachte, kort gezegd, als bestuurder van een motorrijtuig, terwijl hij aan verschillende achtervolgende politieauto s probeerde te ontkomen, zonder voldoende aandacht voor het overige verkeer over een afstand van ruim 25 km met snelheden variërend tussen 120 en 160 km/u en daarmee met aanmerkelijke overschrijding van de ter plaatse geldende maximumsnelheden heeft gereden, waarbij hij links en rechts slingerend andere weggebruikers heeft ingehaald, meerdere achtervolgende politieauto s heeft geramd en uiteindelijk met hoge snelheid tegen de auto van het so. is aangereden terwijl verdachte niet beschikte (en ook nooit heeft beschikt) over een rijbewijs en hij verkeerde onder invloed van het gebruik van cannabis. Aldus heeft het Hof toereikend in zijn bewijsvoering tot uitdrukking gebracht dat zich hier een uitzonderlijk geval a.b.i. ECLI:NL:HR:2013:960, rov. 4.4 voordoet. Ad 2. HR herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2000:ZD1786 en HR 22 mei 1935, NJ 1936/1064. Op deze overwegingen stuit de klacht af. Ambtshalve: strafvermindering wegens overschrijding redelijke termijn in cassatie. Wetsverwijzingen Wetboek van Strafvordering Wetboek van Strafvordering 51a Wetboek van Strafvordering 361 Wetboek van Strafvordering 592a Burgerlijk Wetboek Boek 6 Burgerlijk Wetboek Boek 6 96 Wegenverkeerswet 1994 Wegenverkeerswet Wegenverkeerswet Wegenverkeerswet Vindplaatsen Rechtspraak.nl SR-Updates.nl

20 NJB 2015/1266 RvdW 2015/786 NJ 2015/301 NBSTRAF 2015/184 JWR 2015/50 Uitspraak 16 juni 2015 Strafkamer nr. 14/03230 Hoge Raad der Nederlanden Arrest op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof Arnhem- Leeuwarden, zittingsplaats Arnhem, van 18 december 2013, nummer 21/ , in de strafzaak tegen: [verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] Geding in cassatie Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. S.J. van der Woude, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. Namens de benadeelde partijen [betrokkene 1], [betrokkene 2], [betrokkene 3], [betrokkene 4], [betrokkene 5] en [betrokkene 6] heeft mr. J.S. Pen, advocaat te Amstelveen, een verweerschrift ingediend. De Advocaat-Generaal A.J. Machielse heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest voor zover het de strafoplegging en de toewijzing van de vorderingen van de benadeelde partijen betreft, tot vermindering van de opgelegde gevangenisstraf, tot afwijzing van de door de benadeelde partijen gevorderde vergoeding van de kosten van rechtsbijstand, en tot verwerping van het beroep voor het overige. De raadsman van de verdachte heeft daarop schriftelijk gereageerd. 2 Beoordeling van het tweede middel 2.1. Het middel richt zich tegen de bewezenverklaring van feit 2, voor zover inhoudende dat sprake is van schuld in de zin van roekeloosheid Overeenkomstig de tenlastelegging is ten laste van de verdachte onder 2 bewezenverklaard dat: "hij op 22 oktober 2011 te gemeente De Ronde Venen, als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een motorrijtuig (personenauto) daarmee rijdende over de (snel)weg A2, zich zodanig heeft gedragen dat een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval heeft plaatsgevonden door roekeloos 20

21 - terwijl hij niet in het bezit was van een rijbewijs; en - terwijl hij verkeerde onder zodanige invloed van een stof (cannabinoïden) waarvan hij wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat het gebruik daarvan de rijvaardigheid kan verminderen; en - na een achtervolging op de snelweg door meerdere politieauto's waarbij meerdere aanrijdingen hadden plaatsgevonden tussen de auto waarin verdachte reed en een aantal van de politievoertuigen; en - met in ernstige mate overschrijding van de op dat moment ter plaatse geldende maximumsnelheid; en - de door hem bestuurde personenauto niet tot stilstand te brengen binnen de afstand waarover hij de weg kon overzien en/of waarover deze vrij was, waardoor verdachte (hard) is ingereden op een aldaar langzaam rijdende, dan wel stilstaande auto, waardoor de inzittende van die auto, te weten [slachtoffer], is komen te overlijden; terwijl verdachte verkeerde in de toestand als bedoeld in artikel 8, eerste lid Wegenverkeerswet 1994 (namelijk terwijl hij verkeerde onder zodanige invloed van een stof, te weten cannabinoiden, waarvan hij redelijkerwijs wist of moest vermoeden dat het gebruik daarvan de rijvaardigheid kan verminderen en het feit (mede) is veroorzaakt doordat verdachte een krachtens deze wet vastgestelde maximumsnelheid in ernstige mate heeft overschreden." Deze bewezenverklaring steunt op de in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 3.3 samengevatte bewijsmiddelen Het Hof heeft ten aanzien van deze bewezenverklaring, voor zover voor de beoordeling van het middel van belang, voorts het volgende overwogen: "Schuld Voor de beantwoording van de vraag of verdachte schuld heeft aan het verkeersongeval in de zin van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994 en zo ja, of deze schuld bestaat in roekeloosheid, moet het gedrag van verdachte worden afgemeten aan dat wat van een automobilist in het algemeen en gemiddeld genomen mag worden verwacht. Het hof acht de wijze waarop verdachte over de A2 heeft gereden, met aanmerkelijke overschrijding van de maximaal toegestane snelheid, slingerend links en rechts inhalend, botsend met politieauto's op zichzelf reeds zeer onvoorzichtig. Verdachte reed daarbij met snelheden tussen de 120 en 160 km/u (na hectometerpaal 73,9 was tot de plaats van het ongeval de maximumsnelheid 100 km/u of lager). Verdachte heeft hiermee de bijzondere zorgplicht om zich te houden aan de maximumsnelheid zeer veronachtzaamd. Met betrekking tot de ten laste gelegde roekeloosheid stelt het hof voorop dat met roekeloosheid wordt gedoeld op de zwaarste vorm van schuld, die volgens de wet aanleiding geeft voor strafverhoging. Het gaat dan in het algemeen om gevallen waarin sprake is van zeer onvoorzichtig gedrag waarbij welbewust onaanvaardbare risico's zijn genomen. Roekeloosheid vereist een zeer ernstig gebrek aan zorgvuldigheid. Het hof acht bewezen dat verdachte over een afstand van ruim 25 kilometer heeft geprobeerd aan de politie te ontkomen. Daartoe heeft hij met hoge snelheden, variërend tussen de 120 en 160 km/u gereden en verschillende politieauto's geramd of aangereden. 21