Uitspraak. is de aanslag onroerendezaakbelasting 2015 (OZB) vastgesteld op 433,78.

Transcriptie

1 Auteur: mr. R.T. Wiegerink Verschenen in: Belastingblad (BB), november 2018, BB 2018/434 Datum: 11 september 2018 Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden Titel: Bij nieuwe WOZ-beschikking wegens onjuiste objectafbakening mogen andere fouten die tot een hogere waarde leiden slechts worden hersteld als dat herstel niet strijdig is met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Bij nieuwe WOZ-beschikking wegens onjuiste objectafbakening mogen andere fouten die tot een hogere waarde leiden slechts worden hersteld indien dat herstel niet strijdig is met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Nieuwe waardebeschikking in verband met fout in objectafbakening. Geen verbetering objectkenmerken omdat deze niet zoveel afwijken van de juiste kenmerken dat het voor belanghebbende bij lezing van taxatieverslag aanstonds duidelijk had moeten zijn dat de kenmerken van de opstallen niet juist waren. Herstel fouten is in strijd met vertrouwensbeginsel. Uitspraak op het hoger beroep van de heffingsambtenaar van het Gemeentelijk Belastingkantoor Twente (hierna: de heffingsambtenaar) tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 27 oktober 2017, nummer AWB 17/2813, in het geding tussen [X] te [Z] (hierna: belanghebbende) en de heffingsambtenaar. 1 Ontstaan en loop van het geding 1.1. Bij beschikking met dagtekening 30 september 2015 is de waarde van de onroerende zaak [a-straat] 11 te [Z] per waardepeildatum 1 januari 2014 vastgesteld op Tegelijk met deze beschikking is de aanslag onroerendezaakbelasting 2015 (OZB) vastgesteld op 433, Bij brief van 20 februari 2016 heeft belanghebbende bezwaar gemaakt tegen de beschikking en aanslag van 30 september De heffingsambtenaar heeft bij uitspraken op bezwaar met dagtekening 3 februari 2017 de beschikking en de aanslag gehandhaafd Bij brief van 7 februari 2017, gericht aan de heffingsambtenaar, reageert belanghebbende op de uitspraak op bezwaar van 3 februari Bij brief met dagtekening 3 februari 2017, opgesteld op 21 februari 2017, heeft de heffingsambtenaar verbeterde uitspraken op bezwaar gedaan waarbij hij de beschikking en de aanslag opnieuw heeft gehandhaafd De heffingsambtenaar heeft de brief van belanghebbende van 7 februari 2017 als beroepschrift doorgezonden aan de Rechtbank De Rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraken van de heffingsambtenaar vernietigd, de waarde verminderd tot en de aanslag OZB 2015 dienovereenkomstig verminderd De heffingsambtenaar heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 juni Van de

2 zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat aan deze uitspraak is gehecht. 2 Vaststaande feit 2.1. Belanghebbende is eigenaar van een onroerende zaak aan de [a-straat] te [Z]. Het betreft een landgoed, zijnde een voormalige T-boerderij, waaraan door de gemeente in totaal drie huisnummers zijn toegekend. Huisnummer 11 betreft de woning waar belanghebbende zelf woont. Huisnummer 9 is een deel van het voorhuis. Dit deel wordt door belanghebbende als kantoor ten behoeve van het landgoed gebruikt. Huisnummers 9 en 11 zijn intern via een deur verbonden. Huisnummer 13 betreft het andere deel van het voorhuis en de deel die haaks op het voorhuis staat. Huisnummer 13 wordt verpacht Bij beschikking op grond van de Wet WOZ met dagtekening 28 februari 2015 is de waarde van de onroerende zaken [a-straat] 9 en 11 te [Z], per waardepeildatum 1 januari 2014 en naar de toestand op die datum, voor het jaar 2015 vastgesteld op respectievelijk en Tegelijk met deze beschikking zijn de aanslagen OZB 2015 vastgesteld. Tussen partijen is niet in geschil dat het taxatieverslag behorende bij de waardebepaling voor het jaar 2015 voor [astraat] 11 voor zover van belang een oppervlakte vermeldt van 48 m2 en een inhoud van 168 m3 voor een berging/schuur en een oppervlakte van 54 m2 en een inhoud van 135 m3 voor een tweede berging/schuur In de beschikking van 28 februari 2015 is de heffingsambtenaar uitgegaan van twee afzonderlijke objecten voor de WOZ. Hij is nadien tot een ander inzicht gekomen. De heffingsambtenaar heeft daarom de oorspronkelijke WOZ-beschikkingen voor de nummers 9 en 11 op 31 maart 2015 vernietigd Bij beschikking met dagtekening 30 september 2015 is de waarde van de onroerende zaak [a-straat] 11 (voorheen [astraat] 9 en 11) te [Z] per waardepeildatum 1 januari 2014 vastgesteld op Tegelijk met deze beschikking is de aanslag OZB 2015 vastgesteld Ter onderbouwing van de waarde van de onroerende zaak, heeft de heffingsambtenaar een taxatierapport overgelegd, opgemaakt op 31 juli 2017 door [A], gediplomeerd WOZ-taxateur, waarin de waarde per waardepeildatum is getaxeerd op In dit taxatierapport zijn twee bijgebouwen in aanmerking genomen voor de onroerende zaak: een werktuigberging van 65 m2 met een waarde van en een garage/berging van 93 m2 met een waarde van (hierna tezamen: de twee bijgebouwen). 3 Geschil 3.1. In geschil is enkel nog de vraag of bij vernietiging van een WOZ-beschikking wegens onjuiste objectafbakening andere fouten, te weten de objectkenmerken van de twee bijgebouwen met de nieuwe beschikking kunnen worden hersteld of dat algemene beginselen van behoorlijk bestuur in dit geval zich tegen een dergelijk herstel verzetten De heffingsambtenaar bepleit dat de algemene beginselen van behoorlijk bestuur zich niet verzetten tegen het herstellen van de onjuiste objectkenmerken van de twee bijgebouwen Belanghebbende bepleit dat hij, op grond van de eerdere waardebeschikkingen en de in het daarbij behorende taxatieverslag genoemde objectkenmerken van de twee bijgebouwen, ervan uit mocht gaan dat deze op een juiste wijze in de waardering waren betrokken, zodat deze fout niet meer in de nieuwe beschikking kan worden hersteld Tussen partijen is niet meer in geschil dat als het gelijk aan de zijde van de heffingsambtenaar is de waarde moet worden vastgesteld op en dat indien het gelijk aan de zijde van belanghebbende is, de waarde conform de uitspraak van de rechtbank moet worden vastgesteld op Beoordeling van het geschil 4.1. Het Hof merkt op dat in het dossier bepaalde op de zaak betrekking hebbende stukken ontbreken. Zo ontbreekt de WOZbeschikking van 30 september 2015 en het taxatieverslag 2015 behorende bij de beschikking van 28 februari De heffingsambtenaar heeft aangegeven dat

3 deze stukken niet meer zijn te achterhalen. Ter zitting hebben partijen aangegeven dat de WOZ-beschikking van 30 september 2015 op naam staat van [X] en dat haar echtgenoot [B] steeds namens haar is opgetreden. Tot de stukken behoort voorts een interne mailwisseling binnen de gemeente waarin voor zover hier van belang het volgende is vermeld: Hierbij de brief die ik zojuist van [C] heb ontvangen inzake [B] nms [X] inzake 2015 en 2016 [a-straat] 9, 11 en 13. Gelet op de verklaring van partijen en de inhoud van de mailwisseling twijfelt het Hof er niet aan dat de echtgenoot steeds als gemachtigde is opgetreden en steeds namens zijn echtgenote heeft gehandeld. In dat licht is de uitspraak op bezwaar naar de echtgenoot als gemachtigde gestuurd en is de uitspraak van de Rechtbank ten onrechte op naam van de echtgenoot gesteld Ingevolge artikel 17, tweede lid, van de Wet WOZ moet de waarde van de onroerende zaak worden bepaald op de waarde die aan de onroerende zaak dient te worden toegekend, indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger het object in de staat waarin dat zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen Ingevolge artikel 22, eerste lid, van de Wet WOZ stelt de in artikel 1, tweede lid, bedoelde ambtenaar van de gemeente waarin de onroerende zaak is gelegen, de waarde van de onroerende zaak vast bij een voor bezwaar vatbare beschikking Ingevolge artikel 27, eerste lid van de Wet WOZ kan, indien enig feit grond oplevert voor het vermoeden dat de waarde te laag is vastgesteld, de in artikel 1, tweede lid ( bedoelde gemeenteambtenaar de in artikel 22, eerste lid ( of artikel 26, eerste lid ( bedoelde beschikking herzien bij een voor bezwaar vatbare beschikking. Een feit dat de in artikel 1, tweede lid ( bedoelde gemeenteambtenaar bekend was of redelijkerwijs bekend had kunnen zijn, kan geen grond voor herziening opleveren Belanghebbende voert aan dat de waarde niet hoger kan zijn dan de waarde van de afzonderlijke onderdelen. In het bij de WOZ-beschikking van 28 februari 2015 behorende taxatieverslag staan de twee bijgebouwen vermeld, zodat belanghebbende ervan uit mocht gaan dat deze al bij die WOZbeschikking op een juiste wijze in de waardering zijn meegenomen De heffingsambtenaar beaamt dat bij de WOZ-beschikking van 28 februari 2015 de twee bijgebouwen zijn meegenomen, maar geeft aan dat daarbij is uitgegaan van onjuiste objectkenmerken, namelijk een onjuiste oppervlakte en inhoud. Bij de waardebepaling met de juiste objectafbakening zijn de foutieve objectkenmerken gecorrigeerd voor de twee bijgebouwen en zijn deze op de juiste wijze in de waardering betrokken. Gelet op de veel grotere oppervlakte dan waarvan eerst was uitgegaan, moet het voor belanghebbende duidelijk zijn geweest dat bij de eerdere waardebepaling is uitgegaan van onjuiste objectkenmerken, aldus de heffingsambtenaar De Hoge Raad heeft op 28 september 2012 (ECLI:NL:HR:2012:BW1956) ten aanzien van een situatie als de onderhavige als volgt overwogen: In geval op de voet van artikel 22 van de Wet WOZ vastgestelde beschikkingen worden vernietigd wegens onjuiste afbakening van daarin opgenomen belastingobjecten, worden met toepassing van datzelfde artikel nieuwe beschikkingen genomen voor de juist afgebakende objecten. Het is niet in strijd met enige bepaling in de Wet WOZ - ook niet met artikel 27 van die wet - indien daarbij ook andere fouten worden hersteld. Evenmin is er enige andere rechtsregel die zich daartegen in het algemeen verzet, ook niet indien dat leidt tot een verhoging van het (gezamenlijke) bedrag van de met de waardebeschikking(en) corresponderende aanslag(en) in de onroerendezaakbelastingen van de desbetreffende belastingplichtige. Wel bestaat de mogelijkheid dat beginselen van behoorlijk bestuur zich in een voorkomend geval tegen een dergelijk herstel verzetten.

4 4.8. Het Hof interpreteert het betoog van belanghebbende, net als de Rechtbank, als een beroep op het materiële rechtszekerheidsbeginsel, ofwel het vertrouwensbeginsel. Met de Rechtbank is het Hof van oordeel dat belanghebbende erop mocht vertrouwen dat de twee bijgebouwen bij de oorspronkelijke beschikkingen op een juiste wijze in de waardering waren betrokken. Het bij die beschikkingen behorende taxatieverslag vermeldt immers zeer expliciet deze opstallen, met bouwjaar, oppervlakte en inhoud. Deze objectkenmerken wijken wat oppervlakte en inhoud betreft niet zoveel af van de juiste kenmerken dat het voor belanghebbende bij lezing van het taxatieverslag aanstonds duidelijk had moeten zijn dat de opstallen niet op een juiste wijze in de waardering waren betrokken. Alsdan verzet het vertrouwensbeginsel zich tegen het herstellen van deze fout. Het gelijk is aan belanghebbende. Tussen partijen is niet in geschil dat de waarde in deze situatie conform de uitspraak van de Rechtbank op moet worden vastgesteld. Slotsom Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep ongegrond. De heffingsambtenaar heeft een tweede uitspraak op bezwaar heeft gedaan. De wet voorziet niet in deze mogelijkheid. Deze tweede uitspraak op bezwaar bezit derhalve geen rechtskracht. 5 Griffierecht en proceskosten Niet gesteld of gebleken is dat belanghebbende voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten heeft gemaakt. 6 Beslissing Het Hof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank, met dien verstande dat die uitspraak dient te worden gelezen op naam van [X]. Noot In deze zaak gaat het om de vraag of bij het herstel van een WOZ-beschikking wegens een onjuiste objectafbakening andere fouten, met name de objectkenmerken van de twee bijgebouwen, kunnen worden gecorrigeerd of dat de algemene beginselen zich daartegen verzetten. Uit het door het hof (in r.o. 4.7) vermelde arrest van de Hoge Raad van 28 september 2012, ECLI:NL:HR:2012:BW1956, Belastingblad 2012/568, m.nt. W.G. van den Ban volgt dat bij vernietiging van een beschikking op grond van art. 22 van de Wet WOZ wegens een onjuiste objectafbakening een nieuwe beschikking wordt genomen voor de juist afgebakende objecten, waarbij fouten die niet de objectafbakening betreffen kunnen worden hersteld. Dit kan in beginsel leiden tot een verhoging van het (gezamenlijke) bedrag van de met de waardebeschikking(en) corresponderende aanslag(en) in de onroerendezaakbelastingen van de desbetreffende belastingplichtige, tenzij de beginselen van behoorlijk bestuur zich tegen een dergelijk herstel verzetten. Volgens het hof leidt toepassing van dit arrest er in dit geval toe dat de fouten, die de objectkenmerken betreffen, niet mogen worden hersteld. Het hof acht dat herstel in strijd met het vertrouwensbeginsel (c.q. het materiële rechtszekerheidsbeginsel; een van de beginselen van behoorlijk bestuur), omdat het voor belanghebbende niet aanstonds duidelijk had moeten zijn dat de objectkenmerken van bijgebouwen zoals aangegeven in het bij de aanvankelijke beschikkingen behorende taxatieverslag onjuist waren. Ook de rechtbank was die mening toegedaan. In zijn noot bij de uitspraak van de rechtbank (Belastingblad 2017/469) heeft L.J. Boone zich kritisch getoond over die uitkomst. Hij betoogt dat de algemene beginselen zich pas tegen herstel verzetten als er bijvoorbeeld van gemeentezijde een ondubbelzinnige toezegging is gedaan dat de WOZ-waarde niet wijzigt als gevolg van de aanpassing van de objectafbakening. Het hof staat echter een ruimhartiger toepassing toe van het in het arrest vermelde criterium. Ik kan mij daar wel in vinden. Het is duidelijk dat het hof aansluiting zoekt bij de voorzienbaarheid van de verhoging van de waarde. De voorzienbaarheid is inderdaad van belang bij de toepassing van het vertrouwensbeginsel. Het hof is van oordeel dat belanghebbende met die waardeverhoging geen rekening behoefde te houden, gelet op de

5 relatief geringe afwijking van de oppervlakte van de bijgebouwen ten opzichte van het oorspronkelijke taxatieverslag. Het blijft de vraag wat moet worden verstaan onder de relatief geringe afwijking van de oppervlakte van de bijgebouwen nu in het taxatieverslag van 2015 oppervlakten van 48 m 2 resp. 54 m 2 terwijl in het taxatieverslag van 2017 oppervlakten van 65 m 2 resp. 93 m 2 worden vermeld. Dat lijken mij bepaald geen geringe afwijkingen. Auteur: R.T. Wiegerink