Duitsland Maandag. Dinsdag

Transcriptie

1 Duitsland 2017 Maandag Daar zaten we dan al om 08:00 uur in de bus voor een 10 uur lang durende rit naar ons hotel in Schöneiche. Terwijl de ene nog even haar ogen dicht deed, kwamen bij andere de eerste gesprekken al opgang. Zover wij ons de reis nog kunnen herinneren, verliep alles voorspoedig, we hadden enkel twee kleine files onderweg. Rond 18:30 uur kwamen we aan in Schöneiche en waren we al snel in ons hotel Alte Mühle. Toen iedereen zijn kamer gevonden had, was het natuurlijk tijd geworden om al je spullen uit te pakken en te vechten over wie welk bed kreeg. Om 19:30 uur moesten we aanwezig zijn voor het avond eten, daar kregen we heerlijke spaghetti bolognese voorgeschoteld. Dinsdag Dinsdag was de drukste dag van onze week in Berlijn. Rond half acht begon het ontbijt en rond negen uur zaten we in de bus en reden we naar de Bernauer Straβe. Hier stond een monument waar de muur vroeger heeft gestaan en een deel van de oude muur. Eerst gingen wij naar een klein museum met een uitkijktoren aan de andere kant van de straat. Vanaf hier kon je het monument en het deel muur dat hier stond goed bekijken. Hierna gingen we naar beneden en naar de overkant van de straat. Bij het monument stond ook nog een klein deel van een kerk die daar stond voordat de muur werd gebouwd. Toen liepen we naar de andere kant van de muur en hier stonden nog wat monumenten om alle slachtoffers die hier waren omgekomen te herdenken.

2 Hierna gingen we de bus weer in. We reden langs de East Side Gallery en we zijn bij het rijksdaggebouw uitgestapt. Vanuit hier gingen we naar een klein park waar een monument stond voor de Roma en Sinti die in de oorlog waren gesneuveld. Hierna hebben we even bij de Brandenburger Tor rondgelopen en wat foto s gemaakt. Toen we hier klaar waren liepen we richting het Holocaustmonument en het Holocaustmuseum. Nadat we naar de Brandenburger Tor waren geweest, liepen we verder naar een plein met allerlei etenstenten en het Holocaust Monument er tegenover. Het was de bedoeling dat we daar gingen lunchen, maar we hadden nog maar twintig minuten de tijd, omdat we om half twee bij het Holocaust Museum moesten zijn. Tegen de tijd dat ons eten klaar was, zouden we daar al moeten zijn. Dus konden we niet gaan lunchen. Gelukkig had iedereen nog wel iets te eten in zijn/haar tas zitten, zodat iedereen nog wel iets te eten had om de honger een beetje te stillen. Na de "lunch" gingen we het Holocaust Museum binnen, daar kregen we een lijst met vragen waarvan we de antwoorden in het museum konden vinden. Zo liepen we het hele museum door op zoek naar de antwoorden van de vragen. Het museum begon met een tijdlijn van wat er wanneer is gebeurd tijdens de Tweede Wereldoolog. Er waren ook allerlei verhalen te

3 lezen van vooral Joodse mensen over wat ze hadden meegemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. En er is een zaal waarin de namen van mensen die zijn omgekomen tijdens de oorlog worden opgelezen. Er zijn zeer veel foto's in het museum te vinden. Het was erg interessant, maar ook erg naar om al die ervaringen en informatie te lezen over de Tweede Wereldoorlog. Toen we alles bekeken hadden, liepen we naar boven, waar we uitkwamen bij het Holocaust Monument. Dat is een heel erg groot oppervlak vol met allemaal grote, betonnen blokken. Daar gaf een Duitse man, die goed Nederlands kon spreken, ons informatie over het monument en konden we ook vragen stellen. We hadden ook vragen over het monument gekregen en de antwoorden konden we aan hem vragen. Om kwart over drie zaten we weer in de bus terug naar het hotel. Onderweg stopten we nog even bij de supermarkt om inkopen te doen. Daarna liepen we weer terug naar het hotel om even uit te rusten tot half zes, want we moesten om half zes eten. Toen we terug kwamen uit Berlijn aten we wat en reden meteen weer terug naar Berlijn. Er is veel te zien en dus stond er nog meer op het programma. We gingen naar checkpoint Charlie. We kwamen een uurtje later aan bij het museum waar we doorheen zijn gelopen, maar waar we helaas geen foto s mochten maken. Het was een indrukwekkend museum, het stond er vol met verschillende voorbeelden van vluchtpogingen die gedaan zijn. Dit was wel heftig om te zien, want dit liet goed zien hoe graag mensen uit Oost-Duitsland wilden vertrekken. Ook was het best interessant om te zien hoe creatief mensen waren om een ontsnapping te bedenken. Maar in het museum lieten ze ook zien wat de soldaten deden als ze achter kwamen dat iemand probeerde te ontsnappen en dat was heel wreed. Kortom het is een heftig maar heel interessant museum. Na het museum zijn we naar buiten gegaan waar checkpoint Charlie echt was. Hiervoor hebben we een groepsfoto gemaakt.

4 Groep van het Han Fortmann College Naast checkpoint Charlie was een McDonalds daar mochten we heen en niemand liet zich dat 2 keer zeggen. Toen zat de hele groep om 22:00 bij de McDonalds te eten. Nadat iedereen klaar was zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was inmiddels laat en iedereen was moe, dus ging we slapen. Uitrusten voor morgen, want de volgende dag was weer een heftige dag. Woensdag Om 7 uur ging de wekkers en was het tijd om op te staan. Snel omkleden en klaar maken, daarna met z n alle weer ontbijten. Zoals elke dag was het ontbijt weer goed geregeld met lekkere verse broodjes, kaas, yoghurt, verse jus d orange, verschillende smaken jam en thee. Na heerlijk te hebben ontbeten gingen we met naar de bus naar het eerste concentratiekamp Ravensbrück. We zijn de halve dag in Ravensbrück gebleven. Voordat we met de bus op reis gingen, was er een mevrouw op school gekomen die zelf in het kamp heeft gezeten en het dus heeft overleefd. Ravensbrück is een kamp voor vrouwen en om het kamp heen staan nog steeds de huizen waar de leiders oorspronkelijk in hebben gewoond. We hebben ook in één van die huizen gekeken en het was nog in zeer goede staat. Nadat we in het concentratiekamp zelf waren geweest, hebben we geluncht in één van die huizen. Dat is verbouwd tot een jeugdherberg. We hebben ook rozen opgehangen bij het bord Niederlanden, dat aan de muur hing om te laten zien dat er ook Nederlandse vrouwen een verschrikkelijke tijd achter de rug hebben. Daarna zijn we naar het meer gelopen, bij het monument van Ravensbrück. Ook daar hebben we een roos in het water achtergelaten. We zijn aan naar het oorspronkelijke crematorium geweest van Ravensbrück waar mensen vroeger verbrand werden. Daar hebben we een kaarsje aangestoken voor de overledenen. Toen zijn we weer in de bus gestapt en zijn we doorgereden naar Sachsenhausen. Na één uur rijden waren we ook daar aangekomen.

5 In Sachsenhausen liepen we eerst, net als in Ravensbrück, door een informatiecentrum heen. We moesten eerst een lange aan beide kanten afgeschermde laan aflopen naar de ingang van het kamp. Toem we de hoek om liepen keek je tegen een groot wit gebouw aan met een zwart ijzeren hek met daarin de tekst: ARBEIT MACHT FREI. Als je het kamp opliep, kreeg je gelijk een heel opgesloten gevoel terwijl het een enorm groot terrein was. Het voelde heel rustig maar toch niet vredig. We begonnen aan de rechterkant van het kamp bij een van de overgebleven/gerestaureerde barakken. Die was aan de ene kant nog origineel, dat waren echt barre leefomstandigheden. Aan de andere zijde van de barak was een tentoonstelling over verhalen van slachtoffers en het dagelijks leven op het kamp. We liepen door naar wat er over was van de gevangenen-barak en hebben daar gezien/gelezen hoe deze mensen, waaronder ook Nederlanders, behandeld werden door de SS-officieren en de geheime dienst. Het was allemaal heel heftig om te zien. In totaal stonden er tegen de 60 barakken, en zijn er bijna mensen omgekomen alleen al in Sachsenhausen van de mensen die daar opgesloten zaten. We liepen verder over het kamp en lazen nog wat bordjes, maakten wat foto s, bleven even stil staan bij het monument van Sachsenhausen en bezochten kort nog even een expositie in de voormalige keuken. Even later liepen we door een ingegraven schietgang waar alleen al ruim 100 Nederlanders zijn omgekomen, toch wel een raar idee. Aan de muur van deze gang hingen bordjes met berichten over wie er wanneer neergeschoten waren. Die mensen waren harteloos vermoord alsof het niets was! En toen werd het toch wel even heftig: de gaskamers. Een grote witte kubus beschermde het door de Russen platgebombardeerde gaskamer en crematorium complex. Ook hier was weer een monument te vinden en veel informatie. Het was een raar gezicht om te zien, het hele gebeuren was half kapot en toch herkende je nog heel goed wat waar had gestaan. Misschien niet een hele leuke of passende afsluiting maar het was tijd om terug naar de bus te gaan. Daarbij kwam deze verdrietige, indrukwekkende maar toch ook leerzame dag toch tot een einde. Na een lange dag vol met heftige informatie waren we aangekomen bij het hotel. Hier kregen we nog even vrije tijd tot het avondeten. Die avond stonden aardappels met groenten en een salade op het menu, natuurlijk niet zonder een toetje. Na het avondeten moest elke school zich verzamelen op de kamer van zijn of haar begeleider. Daar werd gesproken over de dag en wat we tot nu toe allemaal al gedaan hadden. Er werd ook besproken wat we als presentatie zouden doen voor donderdagavond. Hier werd ook gelijk aan gewerkt. Nadat je de opdracht af had, had iedereen de avond voor zich zelf en kon je dus zelf verzinnen wat je ging doen. De een ging douchen en kroop lekker in zijn bed en de ander ging nog gezellig samen een spelletje doen. Na 22:00 uur moest iedereen naar zijn eigen kamer. Nader de avond werd het steeds rustiger op de kamers en ging iedereen lekker slapen. Donderdag Op donderdag konden we ook weer vanaf half 8 ontbijten. Om kwart voor 9 moesten we weer in de bus zitten. We gingen weer op weg naar Berlijn. Deze keer stonden we gelukkig

6 niet in de file dus we waren al op tijd in Berlijn. Daarom we hadden we nog even tijd om een museum te bezoeken waar nog kogelgaten in de pilaren zaten. Even wat foto s nemen, en toen gingen we door naar de domkerk. Daar kregen we een rondleiding. Als eerst gingen we naar de crypte. Daar lagen de kisten met de lijken erin van de familie van de keizer Wilhelm II. De kerk was in opdracht van hem gebouwd. Alleen lag hijzelf nog niet in de crypte want zijn lichaam ligt nog in Nederland. Toen gingen we naar de plaats in de kerk waar de keizer en andere belangrijke mensen zaten. Daarna gingen we naar de top van de kerk, maar eerst moesten we super veel trappen beklimmen. Toen we eenmaal boven waren hadden we een geweldig uitzicht over Berlijn. We konden zelfs het huis van Angela Merkel zien. Toen we weer beneden waren gingen we nog een groepsfoto maken op de trappen voor de kerk. Daarna kregen we een vrije middag in Berlijn. Er was een groot winkelcentrum bij Alexanderplatz waar hele leuke winkels waren. Ook waren er veel souvenirwinkels waar je nog iets leuks kon kopen voor thuis. Om 4 uur moesten we weer verzamelen bij de bus. Toen gingen we weer terug naar Schöneiche, onderweg werden we nog even afgezet bij de supermarkt om wat te kopen voor de busreis terug naar huis. Om zeven uur gingen we eten deze avond stond zelfgemaakte pizza op het menu met als toetje warme apfelstrudel. Na het eten hadden we nog even tijd om ons stukje voor die avond door te nemen. Clusius begon met het opvoeren van een stukje, zij hadden een kahoot gemaakt maar door de slechte internetverbinding kon dit niet doorgaan. Hierna kwam het Johannes Bosco zij hadden een poster gemaakt, zij vertelde om de beurt wat hun het indrukwekkendste vonden van de reis. Toen was het de beurt aan het Huygens zij hadden samen een gedicht gemaakt over hoe hun de reis hebben ervaren. Ten slotte kwam het Han Fortmann, wij hadden een quiz gemaakt over allerlei dingen die we hadden gezien in Berlijn. Daarna ging de jury overleggen. De jury bestond uit: de buschauffeur, mevrouw van Dijk en mevrouw Horselenberg. Na het overleg waren ze eruit, de beste presentaties kwamen van het Johannes Bosco en het Han Fortmann. Omdat deze het origineelst en het beste voorgedragen waren. Daarna hadden leraren een prijs voor iedereen geregeld. Het was een leuke en super gezellige avond. Die avond ging iedereen alvast hun koffer inpakken want de dag erna gingen we alweer naar huis. Vrijdag Dat was het dan, kwart over 7 zat iedereen alweer in de bus, klaar voor vertrek. We begonnen aan onze 10 uur lang durende reis naar huis. We zouden onderweg stoppen in t Veld zodat we daar met z n alle gezellig nog één laatste keer konden eten. Een goed afscheid noemen we dat. We zouden graag alle leraren willen bedanken die mee waren op de reis maar natuurlijk vooral mevrouw van de Schaaf en mevrouw Horselenberg. Ook de organisatie die deze reis heeft georganiseerd willen we natuurlijk bedanken. De buschauffeur, de mensen van Ravensbrück, het hotelpersoneel willen we natuurlijk ook bedanken. En onze school zelf niet te vergeten natuurlijk die ons deze reis mogelijk heeft gemaakt en ons daarin enorm heeft gesteund. Het was een geweldig reis met veel onvergetelijke momenten! Nogmaals, iedereen bedankt!