Orde van dienst voor de gedachteniszondag 26 november 2017 in de Pelgrimskerk te Zoetermeer Voorganger: Organist: -1- Mw. Marga Schipper-Boven Gerard Baak Medewerking van het trio Magnifique Gerda Masselink (sopraan) Ramon van Hoven (bariton/bas) Arjan Vlek (pianist) Er is een hand die ons draagt Bloemschikking: Van donker naar licht, van de dood naar Gods Licht. De vele blokjes hout die in een krans om de vaas liggen, staan voor de vele mensen die in een kring om de rouwende heen staan en meeleven om het verdriet te delen. De ronde vorm symboliseert Eeuwigheid, zij die gestorven zijn, zijn voor eeuwig bij God. De hoge groene takken staan in wisselende hoogten: de leeftijden van de mensen die gestorven zijn. Op verschillende hoogten hangen glaasjes met een witte roos: symbool voor de liefde waarin we onze geliefden gedenken, zij blijven in ons hart waar we ook gaan. Voor iedere overledene die we vandaag gedenken hangt een witte roos. Er is een extra roos voor hen die vandaag niet genoemd worden, maar wel in ons harten zijn. Ans Jansen
-2- -3- Orgelspel Gem: Amen Welkom VG: Onze hulp is in de naam van de Heer allen gaan staan Gem: die hemel en aarde gemaakt heeft. Aanvangslied: psalm 97: 1 VG: Heer, Dat bidden wij U, door Jezus Christus onze Gem: Amen. allen gaan zitten Zingen: lied 275: 1, 2, 3 Heer, onze Heer, hoe zijt gij aanwezig. Moment van stilte voor persoonlijke voorbereiding Begroeting en bemoediging VG: Genade en vrede voor u en jullie allemaal, van God onze Vader en van Jezus Christus onze Heer. 2 Gij zijt niet ver van wie U aanbidden, niet hoog en breed van ons vandaan. Gij zijt zo mens'lijk in ons midden dat Gij dit lied wel zult verstaan.
-4-3 Gij zijt onzichtbaar voor onze ogen en niemand heeft U ooit gezien. Maar wij vermoeden en geloven dat Gij ons draagt, dat Gij ons dient. 4 Gij zijt in alles diep verscholen in al wat leeft en zich ontvouwt. Maar in de mensen wilt Gij wonen met hart en ziel aan ons getrouwd. Kyrie Trio Magnifique: Blijf met uw genade bij ons lied 256 Blijf met uw genade bij ons, Heer, onze God. O, blijf met uw genade bij ons, licht in het duister. GEDENKEN Gedicht A. Bronswijk: Hier noemen wij de dure namen Hier noemen wij de dure namen van de levenden van ooit, die met het geloof getooid aan de levensgrenzen kwamen. Heer, herinner U t bestaan van hen, die zijn voorgegaan. -5 Eens gingen zij de weg van mensen met hun pijn en kwetsbaarheid, steeds gebonden aan de tijd, tussen droom en tussen wensen. Heer, herinner U t bestaan van hen, die zijn voorgegaan. Christus, U hebt de dood betreden en bent voor ons opgestaan, wil ook met hen verder gaan en de eeuwigheid betreden. Heer, herinner U t bestaan van hen, die zijn voorgegaan. Woorden ter herdenking We gedenken Maria Jansen-de Boer, gestorven op 25 december 2016 in de leeftijd van 93 jaar. Simon Paul, gestorven op 30 december 2016 in de leeftijd van 83 jaar. Bastiaantje van der Schee-Waringa, gestorven op 25 januari 2017 in de leeftijd van 87 jaar. Willempje de Reus-van der Spek, gestorven op 27 februari 2017 in de leeftijd van 85 jaar. Tante Lena Eikelenboom-van den Berg, gestorven op 26 februari 2017 in de leeftijd van 92 jaar
-6- -7- Jacob Waardenburg, gestorven op 6 maart 2017 in de leeftijd van 93 jaar Johanna van Hoek-Harteveld, gestorven op 11 april 2017 in de leeftijd van 84 jaar. Pietertje van Dam-Vos, gestorven op 7 mei 2017 in de leeftijd van 100 jaar Wim Klunder, gestorven op 24 juni 2017 in de leeftijd van 74 jaar. Amy de Groot-Verdoorn, gestorven op 10 augustus 2017 in de leeftijd van 91 jaar Wim van Schuppen, gestorven op 31 augustus 2017 in de leeftijd van 83 jaar Piet Vis, gestorven op 15 oktober 2017 in de leeftijd van 76 jaar. In deze lijst zijn ook enkele namen opgenomen, aangedragen door gemeenteleden, van mensen die niet tot onze gemeente behoren. U wordt uitgenodigd, om ieder voor zich een licht te ontsteken; ter herinnering aan hen die ons zijn voorgegaan, als teken van hoop, kracht en bemoediging, dat het licht zal overwinnen. We zingen tijdens het aansteken: Lied aan het licht Lied 601: 1, 2, 3 2 Licht, van mijn stad de stedehouder, aanhoudend licht dat overwint. Vaderlijk licht, steevaste schouder, draag mij, ik ben jouw kijkend kind. Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen of ergens al de wereld daagt waar mensen waardig leven mogen en elk zijn naam in vrede draagt.
-8-3 Alles zal zwichten en verwaaien wat op het licht niet is geijkt. Taal zal alleen verwoesting zaaien en van ons doen geen daad beklijft. Veelstemmig licht, om aan te horen zolang ons hart nog slagen geeft. Liefste der mensen, eerstgeboren, licht, laatste woord van Hem die leeft. We gaan staan Stilte We zingen: Voor de toegewijden lied 732 Trio + allen trio allen 2 Vaders die ons leidden, moeders die ons droegen, niet alleen van vroeger zijn ze, maar van nu, want ze zijn van U! trio 3 Herders die ons weidden, op de nieuwe aarde zult Gij ze vergaren, schoven in uw schuur. Eenmaal slaat het uur, allen 4 dat van alle zijden mensen samenstromen, pelgrims welgekomen roepen: God is hier, zingen voor de Heer. -9- We gaan zitten WOORD Gebed van de zondag Lezen en zingen: psalm 42 vers 2 t/m 11 2 Vaders die ons leidden, moeders die ons droegen, niet alleen van vroeger zijn ze, maar van nu, Zoals een hinde smacht naar stromend water, zo smacht mijn ziel naar u, o God. Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God, wanneer mag ik nader komen en Gods gelaat aanschouwen?
-10- Tranen zijn mijn brood, bij dag en bij nacht, want heel de dag hoor ik zeggen: Waar is dan je God? Weemoed vervult mijn ziel nu ik mij herinner hoe ik meeliep in een dichte stoet en optrok naar het huis van God een feestende menigte, juichend en lovend. Wat ben je bedroefd, mijn ziel, en onrustig in mij. vestig je hoop op God, eens zal ik hem weer loven, mijn God die mij ziet en redt. Mijn ziel is bedroefd, daarom denk ik aan u, hier in het land van de Jordaan, bij de Hermon, op de top van de Misar. De roep van vloed naar vloed, de stem van uw waterstromen al uw golven slaan zwaar over mij heen. Overdag bewijst de HEER mij zijn liefde, s nachts klinkt een lied in mij op, een gebed tot de God van mijn leven. Tot God, mijn rots, wil ik zeggen: Waarom vergeet u mij, waarom ga ik gehuld in het zwart, door de vijand geplaagd? Mij gaat door merg en been de hoon van mijn belagers, want ze zeggen heel de dag: Waar is dan je God? Wat ben je bedroefd, mijn ziel Zingen: couplet 7-11- Tweede lezing: Romeinen 8: 18-27 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden. De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten. God, die ons doorgrondt, weet wat de Geest wil zeggen. Hij weet dat de Geest volgens zijn wil pleit voor allen die hem toebehoren. Zingen: Waar zou het zijn, dat land van licht Lied 952 7 Hart, onrustig, vol van zorgen, vleugellam geslagen ziel, hoop op God en wees geborgen. Hij verheft wie nederviel. Eens verschijn ik voor den Heer, vindt mijn ziel het danklied weer: Hij, mijn God, Hij heeft mijn leven altijd aan de dood ontheven.
-12-2 Waar zou het zijn, de eeuwigheid? Wie zal er zijn, wie kent dat land? Wie schenkt er wijn, wie deelt er brood? Duurt liefde langer dan de dood? Ik weet zo weinig, ben zo bang. 3 Mijn ogen zoeken overkant, een glimp van wie er voor mij ging. De zee is diep, de golven hoog. Wie kleurt voor mij een regenboog? Begaanbaar pad de verte in. Verkondiging Zingen: Lead me Lord Trio Magnifique Inzameling van de gaven 1. Diaconie 2. Kerk 3. Heppie Trio M zingt tijdens de inzameling: Taizé-medley Gebeden Dankgebed, voorbeden, stil gebed, Onze Vader. De voorbeden worden afgewisseld met: Blijf bij mij (Taize 12) Onze Vader die in de hemel zijt, Uw naam worde geheiligd. Uw koninkrijk kome. Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood. En vergeef ons onze schulden zoals ook wij onze schuldenaars vergeven. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen. Slotlied: Een lied van verwondering Tekst: A. Bronswijk; mel: lied 302 Wij leven van verwondering en uit een diep vermoeden, dat in en om ons leven heen, een hand ons wil behoeden, dat er een hart is dat ons draagt, dat er een stem is die ons vraagt, dat God ons leidt ten goede. Wij leven dwars door vragen heen, met tere zekerheden, dat ondanks voor- en tegenspraak, hier kwetsbaar wordt beleden, dat er een hand is die ons draagt, dat er een stem is die ons vraagt, dat God deelt in ons heden.
Wij leven het mysterie uit, de waarheid, ongemeten, dat al ons denken bovenuit, in ons een heel diep weten, weet dat een hand ons leven draagt, dat er een stem is die ons vraagt, die ons een God wil heten. Zegen