NOGMAALS HET HERSTEL VAN ISRAËL De taak van de Gemeente (2) HJM Sales

1 NOGMAALS HET HERSTEL VAN ISRAËL De taak van de Gemeente (2) HJM Sales Geliefde broeders en zusters, er moet nog veel gebeuren, voordat de Gemeente door haar positieve getuigenisleven het Joodse volk (Israël) zodanig met het Evangelie kan bereiken, dat men zich ook daadwerkelijk bekeert. De Gemeente dient vol te worden van de Heilige Geest en de onderlinge geschillen uit de weg ruimen. Kinderen Gods behoren in waarheid en liefde één te worden. Het is verheugend dat er op dit moment in Nederland onder de diverse kerken en denominaties een verlangen naar werkelijke eenheid is ontstaan en dat daarbij ook reeds stappen zijn gezet. Maar de Gemeente zal ook haar voorspraakgebeden voor Israël moeten intensiveren. Uiteraard ook voor de nog onbekeerde mensen in de wereld, die zonder Jezus verloren zullen gaan! Het spreekt voor zich, dat hiervoor allereerst kwalitieve groei van het geestelijke leven van de leden van de Gemeente moet plaatsvinden. De harten dienen te worden gereinigd. De wereld wacht immers op de openbaring van de kinderen Gods. Rom. 8:19 Want het schepsel, als met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der kinderen Gods. Eenheid in de Gemeente Wanneer zal de Gemeente worden geopenbaard? Als zij werkelijk verschil in de wereld zal uitmaken! En dat verschil wordt gemaakt door de liefde. Joh. 13:35 Hieraan zullen zij allen bekennen, dat gij Mijn discipelen zijt, zo gij liefde hebt onder elkander. Door waarachtige, christelijke, op liefde gebaseerde eenheid zal de wereld geloven, dat God Zijn Zoon Jezus zond om een verloren mensdom te redden. Het zogenaamde hogepriesterlijke gebed van Jezus gaat onder andere over de éénheid onder de kinderen Gods. Joh. 17:20-24 En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen. Opdat zij allen één zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij één zijn, gelijk als Wij Een zijn; Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij volmaakt zijn in een, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt. Vader, Ik wil, dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt; want Gij hebt Mij liefgehad, voor de grondlegging der wereld. Jezus bad in dit gebed voor eenheid en kracht voor Zijn discipelen. Maar Hij keek in Zijn gebed verder dan Zijn discipelen. Ook voor ongelovige mensen, die nog gewonnen moeten worden, bad Hij. En Hij bad voor eenheid onder de discipelen, opdat de wereld dáárdoor gelooft. Gelooft dat God Zijn Zoon Jezus naar de aarde zond. Die eenheid wordt tot stand gebracht als de Gemeente de Heilige Geest toestaat om in Zijn volheid te leiden en te werken. Hierdoor zal Gods heerlijkheid in de Gemeente worden geopenbaard. En de nog onbekeerde mensen zullen hierdoor worden aangetrokken. Jezus en de Vader zijn één. Hun harten en wensen zijn één. Zij hebben geen theologische meningsverschillen zoals vele kerken, denominaties en christenen zo vaak hebben. Natuurlijk zijn er soms schier onoverbrugbare verschillen! Als anderen bijvoorbeeld de Godheid van Jezus of Zijn Opstanding uit graf en dood verwerpen! Doch wedergeboren kinderen Gods, de broeders en zusters, die geloven dat Jezus de Christus is, Gods Zoon, de Weg, de Waarheid en het Leven, behoren één te zijn onder elkander. Alsdán zal Gods kracht, heerlijkheid en liefde worden geopenbaard. Ook aan de ongelovige mensen in de wereld. Dan zullen door de kracht van Gods Geest zieken worden genezen, demonen worden uitgeworpen en gebondenen worden bevrijd. Dan zullen door de liefdewerkingen mensen in nood worden geholpen en bijgestaan. Jezus bad in Zijn gebed, dat de hele wereld zal bekennen dat Hij Gods Zoon is, gezonden naar de aarde door God de Vader. Hij bad dat zij eens tot erkentenis van de waarheid zullen

2 komen en dat Zijn discipelen samen één zullen zijn. Met elkaar en met Hem, zodat de mensen gaan geloven in Hem als zij Zijn heerlijkheid mogen aanschouwen. En dan zullen we zijn waar Hij is. Wanneer zal de gehéle wereld God de Vader en Zijn Zoon Jezus kennen? Dat zal zijn in het komende 1000-jarige Vredekoninkrijk, dat aanbreekt na de Wederkomst van Jezus op de Olijfberg in Jeruzalem. Als we het bovenstaande schriftgedeelte overdenken, dan zien we in dit proces een volgorde: (1) Jezus gaf aan Zijn discipelen Gods heerlijkheid (van de Heilige Geest); (2) opdat zij één zijn; (3) zodat de ongelovige mensen in de wereld tot geloof zullen komen; (4) zodat zij zijn mogen waar Hij ook is. Als het begin dus blijkbaar Gods heerlijkheid is, zullen we ons moeten inspannen om die heerlijkheid te ervaren, waarvoor de volle zalving van de Heilige Geest noodzakelijk is. De Heilige Geest is de Geest der Waarheid en Hij acteert op het Bloed der Verzoening. Dit ervoeren de 120 discipelen op de grote Pinksterdag in Hand. 2:1-4 En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen. En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten. En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen. En zij werden allen vervuld met de Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken. De 120 discipelen mochten de vroege regen van de Heilige Geest ervaren. Maar in onze huidige (eind-)tijd mag de Gemeente de spaderegen van Gods Geest gaan ervaren. Opdat wij de werken mogen gaan doen, die Jezus heeft beloofd (John 14:12; Efez. 4:11-16). We lazen reeds in Rom. 8:19, dat de wereld wacht op de openbaring van Gods kinderen. En net als Jezus in Zijn gebed in Joh. 17 legde ook de apostel Paulus een relatie met het ontvangen van Gods heerlijkheid. Rom. 8:18-19 Want ik houde het daarvoor, dat het lijden dezes tegenwoordigen tijds niet is te waarderen tegen de heerlijkheid, die aan ons zal geopenbaard worden. Want het schepsel, als met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der kinderen Gods. Het begin is de openbaring van de heerlijkheid van de Heilige Geest in de kinderen Gods. Dit wordt zichtbaar als Gods kinderen één worden. Maar er zal na de Opname zelfs een nog grotere heerlijkheid aan hen worden geopenbaard als zij Jezus aanwezigheid mogen ervaren. Dát zal de volheid van heerlijkheid zijn. Op deze openbaring van heerlijkheid in de kinderen Gods wachten de ongelovige mensen in de wereld. Dán zullen zij Hem aannemen. En dan zal het schepsel volkomen bevrijd worden van banden. Nu ervaart het schepsel nog slechts het prille beginstadium van heerlijkheid, maar straks volkomen als Jezus Vredekoninkrijk na Zijn Wederkomst is gegrondvest. Het waarachtige getuigenis van de Gemeente zal Israël jaloers maken Kan de Gemeente concreet iets doen om Israël en het Joodse volk te bereiken? In Rom. 11 staat geschreven dat de heidenen uit genade als wilde takken in de edele olijfboom zijn ingeënt, terwijl de oorspronkelijke takken (Israël) door ongeloof zijn afgesneden. Maar dan lezen we voorts, zoals ik in Deel 1 van deze bijbelverkondiging reeds aangaf, dat God die afgesneden takken van Israël opnieuw zal inenten op basis van het geloof in Jezus. Rom. 11:23-24 Maar ook zij, indien zij in het ongeloof niet blijven, zullen ingeënt worden; want God is machtig om dezelve weder in te enten. Want indien gij afgehouwen zijt uit den olijfboom, die van nature wild was, en tegen nature in den goeden olijfboom ingeënt; hoeveel te meer zullen deze, die natuurlijke takken zijn, in hun eigen olijfboom geënt worden? Joden en heidenen zullen samen dan die edele olijfboom Israël vormen en dus één worden! De in Jezus wedergeboren gelovigen, heidenen en Joden, zijn één lichaam (één olijfboom) geworden door de werking van één Geest. Leest u Efez. 2:13-16 en 4:4-6.

3 Door de ongehoorzaamheid van het Joodse volk verkregen wij, Gods kinderen gered uit de ongehoorzame heidenvolkeren, barmhartigheid door Gods grote liefde en genade. Maar daar blijft het in Zijn raadsplan niet bij! Want het ongehoorzame Joodse volk mag óók barmhartigheid verkrijgen op grond van Gods barmhartigheid. En wel middels de barmhartige getuigenissen en voorspraakgebeden van Gods kinderen uit de heidenvolkeren. Rom. 11:31-32 Alzo zijn ook dezen nu ongehoorzaam geweest, opdat ook zij door uw barmhartigheid zouden barmhartigheid verkrijgen. Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid besloten, opdat Hij hun allen zou barmhartig zijn. Cruciaal daarbij is, dat de kinderen Gods uit de heidenen het Joodse volk tot jaloersheid moeten verwekken, zodat zij zich zullen bekeren. In Deel 1 werd dit reeds aangehaald. Rom. 11:11 Zo zeg ik dan: Hebben zij gestruikeld, opdat zij vallen zouden? Dat zij verre; maar door hun val is de zaligheid den heidenen geworden, om hen tot jaloersheid te verwekken. Op dit moment is het Joodse volk zeker nog niet jaloers op de Gemeente. Velen willen zelfs niets meer met christenen te maken hebben. Want zij zijn niet vergeten dat zij juist door de (zogenaamde) christenen eeuwenlang werden vervolgd. Maar tóch is er op dit moment (2013) sprake van een kentering. Ik wil refereren aan het feit, dat in de laatste jaren zowel in Nederland als in andere landen groepen ernstige en eerlijke christenen openlijk spijt hebben betuigd en plaatsvervangend vergeving hebben gevraagd. Er is derhalve een begin van verzoening op gang gekomen en de Heilige Geest begint te werken. En langzaam komen Israël en het Joodse volk tot het besef, dat in deze huidige tijd waarin de hele wereld hen haat (o.a. vanwege de Palestijnse kwestie), alleen nog slechts de bijbelgetrouwe, wedergeboren kinderen Gods hun ware vrienden zijn. Het Israëlische Parlement, de Knesseth, heeft daarom op 20 januari 2004 een commissie geïnstalleerd, die de vriendschapsbanden met bijbelgetrouwe christenen en hun organisaties moet gaan aanhalen. Vanuit Joodse kringen komen er thans initiatieven om samen met hun christelijke vrienden te bidden voor Israël en de vrede van Jeruzalem. Het groeiende besef in Israël, dat in de nood echte, bijbelgetrouwe christenen nog de enige vrienden zijn, is absoluut een wonder van de Heilige Geest. Maar dit behoeft ons niet te verbazen. Gods profetische Woord zegt niet voor niets, dat Israël en de gelovigen uit de heidenen straks één volk, de nieuwe mens (Efez. 2:15), zullen gaan vormen, Norbert Lieth schreef een artikel in de Middernachtsroep van februari 2004 over de oude koning David, die verwarmd werd door de maagd Abisag (1 Kon. 1:1-4). Hij vergeleek David met het land Israël en Abisag met de ware Gemeente. Net als David is ook Israël moe van de vele oorlogen en de strijd, ook al werden er talrijke overwinningen behaald. Net als David wil Israël graag verwarmd worden. Doch dat lukt niet, want álle landen, de hele wereld, hebben zich van Israël afgekeerd. Alleen een jonge reine maagd, de ware Gemeente, kan Israël nog verwarmen (2 Cor. 11:2). Zoals eens Abisag David terzijde stond, moet de Gemeente Israël terzijde staan, helpen, voor hen bidden en hen warmte geven (Rom. 15:27). Maar helaas is er nog geen echte gemeenschap tussen Israël en de Gemeente, zoals ook David geen gemeenschap met Abisag had (1 Kon. 1:4b). Het spreekt natuurlijk voor zich, dat de Gemeente eerst zélf geestelijk gezond moet worden, een voorbeeld en een licht. Pas dan kan zij door God gebruikt worden om Israël tot jaloersheid te brengen en de begeerte op te wekken om óók Jezus als Heiland en Messias aan te nemen. Zoals reeds gezegd is daarvoor nog héél wat nodig, want zodra Israël over de verlossing in Jezus hoort, verwerpt de grote meerderheid Hem. De Gemeente moet daarom opnieuw vurig voor Jezus worden, zoals ook de apostelen van de eerste gemeente in het boek Handelingen werkelijk vurig en overvloeiend van Gods Geest waren. Ze waren bereid voor Jezus te sterven en brachten daarom vele Joden tot bekering. Maar naast een vurig geestelijk leven, zijn er door de Gemeente ook belangrijke stappen te zetten, voordat zij daadwerkelijk het Joodse volk tot jaloersheid kan verwekken.

4 Belangrijke te zetten stappen Diverse christelijke schrijvers, waaronder Jan van Barneveld, zeggen, dat achtereenvolgens de volgende stappen nodig zijn: Allereerst is plaatsvervangend belijdenis noodzakelijk en een diep berouw van de zonden van onze geestelijke voorouders. Gruwelijke Jodenvervolgingen en moord, niet alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog maar gedurende vele eeuwen, kleuren de bladzijden van de Europese geschiedenis pikzwart. Net als Daniël die berouw had en belijdenis deed van de zonden van Zijn volk Israël (Dan. 9:1 e.v.), zal ook de Gemeente tot inzicht van haar grote, collectieve schuld jegens het Joodse volk moeten komen. Gelukkig is hiermee reeds een begin gemaakt, zoals hiervoor werd aangehaald. De Gemeente zal moeten inzien, dat het Evangelie in principe van Joodse oorsprong is. God openbaarde Zich in Israël. Als Zijn volk nam Hij Israël aan. Met Israël sloot Hij Zijn verbond en aan Israël gaf Hij Zijn Wet en Zijn beloften. Jezus was een Israëliet, een Jood geboren uit Joodse ouders. Het Evangelie is de volmaking van de aan Israël gegeven Wet. Het is grote genade, dat de heidenen deel mogen hebben aan Gods verbond en het Evangelie ook mogen ontvangen. Het Evangelie werd zelfs geschreven door Joden en in eerste instantie verkondigd en gebracht door Joden aan Joden. De eerste gemeenten waren Joods, want de eerste duizenden christenen waren Joden (Hand. 2:41). Dus zowel het Evangelie als de Gemeente zijn van Joodse oorsprong. Rom. 9:4-5 Welke Israëlieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst van God, en de beloftenissen; Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen. Dit te accepteren zal voor veel denominaties en veel individuele christenen beslist een vernedering zijn. Maar toch zal de Gemeente moeten accepteren, dat Gods zegeningen allereerst aan Zijn eigen volk Israël toebehoren. Maar zoals gezegd, mogen de heidenen deze zegeningen ook ontvangen. Prijst God! Het Evangelie er voor Jood én heiden, doch in de context is en blijft het Joods. Rom. 1:16 Want ik schaam mij des Evangelies van Christus niet; want het is een kracht Gods tot zaligheid een iegelijk, die gelooft, eerst den Jood, en ook den Griek. De Gemeente zal hiertoe ook moeten erkennen, dat Israël Gods uitverkoren volk is. Hiervoor is wederom bereidheid tot zelfvernedering noodzakelijk. Israël is de edele olijfboom en de heidenen zijn slechts uit genade als wilde takken ingeënt in die edele olijfboom. Het is de edele olijfboom Israël die de wilde, ingeënte takken draagt. En de boom is altijd belangrijker dan de tak! Voor hoogmoed is derhalve geen plaats. Rom. 11:17-21 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeënt, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden, Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u. Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeënt worden. Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees. Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare. De edele olijfboom Israël draagt de wilde takken van de Gemeente, die dus moet aanvaarden, dat zij dankzij Israël Jezus heeft leren kennen. Hij kwam eerst voor Zijn eigen volk Israël. Maar prijst God! De heidenen mogen delen in Zijn grote genade. Als Israël Gods uitverkoren volk is, zal de Gemeente ook bereid moeten zijn om zich aan de zijde van Israël en het verworpen Joodse volk te scharen. De Gemeente moet solidair in de verdrukkingen zijn. De Joodse professor dr. David Flusser van de Hebreeuwse Universiteit gaf in een Joods-Arabisch-christelijke ontmoetingsweek op de Olijfberg in Jeruzalem in augustus 1975 een bijzondere waarschuwing aan de christenen:

5.. Ik moet u zeggen, dat het vandaag voor serieuze christenen een plicht en een noodzaak is, zich met het volk Israël solidair te verklaren. Dat is helemaal niet zo beslissend voor mijn volk, omdat Israël goddelijke beloften voor de toekomst heeft. En wel, zoals Paulus zegt, gans Israël. Maar de naties als geheel hebben geen goddelijke beloften en uitwerkingen van zegen.. Ik wil, daar wij misschien toch in de laatste dagen leven, de naties hulp aanbieden, hoe zij gered kunnen worden. Zij moeten tot geloof komen, de bijbel vertrouwen en zich met de kinderen Israëls solidair verklaren. Anders zullen zij te gronde gaan. Bij solidariteit denk ik aan de persoon Ruth! Norbert Lieth vergeleek in zijn boek Het boek Ruth in het licht van de heilsgeschiedenis de uit Israël geëmigreerde Elimelech met het onder de heidenvolkeren verstrooide Israël. Naomi vergeleek hij met het naar het land Israël teruggekeerde volk Israël. Orpa vergeleek hij met het naamchristendom dat slechts tot de grens met Naomi optrekt en niet verder. Uiteindelijk zou Orpa Naomi verlaten en terugkeren naar haar eigen heidense land. Het gevolg was dat Orpa haar erfenis van Elimelech verloor. Zo zullen volgens Norbert Lieth de naamchristenen uiteindelijk Israël ook in de steek laten. Zij zullen vast blijven houden aan oude tradities en overleveringen. Zij zullen de valse vervangingstheologie blijven aanhangen en blijven geloven, dat Israël voor altijd is verstoten en dat de kerk haar plaats heeft ingenomen. Uiteindelijk zullen deze naamchristenen hun goddelijk erfdeel verliezen en opgaan in het eindtijd-babylon dat geoordeeld zal worden. Maar de heidense Ruth vergeleek hij met de ware Gemeente van échte wedergeboren christenen. Zij zullen Naomi in tegenstelling tot Orpa niet in de steek laten. Ruth 1:16-17 Maar Ruth zeide: Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten, om van achter u weder te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk, en uw God mijn God. Waar gij zult sterven, zal ik sterven, en aldaar zal ik begraven worden; alzo doe mij de HEERE en alzo doe Hij daartoe, zo niet de dood alleen zal scheiding maken tussen mij en tussen u! Ruth deelde in de erfenis en werd overgrootmoeder van David en daarmee opgenomen in de geslachtslijn van Jezus. De Gemeente van ware christenen moet dus beseffen, dat zij één is met Gods volk Israël. Zij is ook één met God. En omdat God en Israël één zijn, mag de Gemeente nooit het Joodse volk afvallen. David H. Stern schreef in zijn boek Het Evangelie is Joods,. een eerherstel, dat het voor het kunnen bereiken van het Joodse volk met het Evangelie noodzakelijk is, dat het Joodse karakter van het Evangelie niet alleen wordt geaccepteerd, maar ook hersteld. Hij bedoelt hiermee, dat de inhoud van het Evangelie volledig wordt ingevuld en verkondigd. Zodat het Evangelie niet meer uitsluitend relevant is voor dat deel van de Gemeente, dat afkomstig is uit de heidenvolkeren, maar ook weer relevant wordt voor het Joodse volk. De relatie tussen het Joodse volk en de Gemeente moet zichtbaar worden. In Deel 3 van deze bijbelverkondiging zal blijken, dat het Evangelie ook voor Israël is bestemd. Als de Gemeente en dan met name het deel dat afkomstig is uit de heidenvolkeren, bereid is om nederig en niet hoogmoedig te zijn, zal herstel plaatsvinden. Dan zal de Gemeente gezond naar volwassenheid groeien. En het getuigenis van een gezonde, voor Jezus schijnende en liefde uitdragende Gemeente zal Israël kunnen bereiken. Het zal de aanzet zijn van het geestelijk herstel en de bekering van Israël. En dan zal Israël haar opdracht kunnen vervullen en tot een grote zegen voor de heidenvolkeren worden. Zach. 8:20-23 Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Nog zal het geschieden, dat de volken, en de inwoners van vele steden komen zullen; En de inwoners der ene stad zullen gaan tot de inwoners der andere, zeggende: Laat ons vlijtig henengaan, om te smeken het aangezicht des HEEREN, en om den HEERE der heirscharen te zoeken; ik zal ook henengaan. Alzo zullen vele volken, en machtige heidenen komen, om den HEERE der heirscharen te Jeruzalem te zoeken, en om het aangezicht des HEEREN te smeken. Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Het zal in die dagen geschieden, dat tien mannen, uit allerlei

6 tongen der heidenen, grijpen zullen, ja, de slip grijpen zullen van een Joodsen man, zeggende: Wij zullen met ulieden gaan, want wij hebben gehoord, dat God met ulieden is. Geliefde broeders en zusters, ik ben overtuigd dat wij allen verlangen naar deze gezegende toekomst. Deze tijd zal komen en wij mogen er deel aan hebben. Als wij bereid zijn om in Gods plan in te stappen. Moge Jezus u en mij deze week zegenen. Amen. (wordt vervolgd)