Skiweek Damüls 2017. Ondanks de slechte weersvoorspelling rijden we allemaal redelijk gemakkelijk naar ons overnachtingsadres. s Nachts schudt Frau Holle weer aardig wat sneeuw uit haar mandje. In twee dagen valt er bijna 1 meter bij. Op zaterdagochtend rijden we op een met sneeuw bedekte weg naar Au, waar we afslaan naar Damüls. Daar gaat het omhoog en zijn we verplicht de sneeuwkettingen te monteren. Dat blijkt inderdaad geen overbodige actie. Iedereen bereikt veilig de bestemming: Hotel Alpenblume. We worden gastvrij onthaald en kunnen meteen onze kamers betrekken. Dag 1 zondag 15 januari. Op zondag 15 januari de eerste skidag. Damüls laat zich meteen van zijn allerbeste zijde zien. Prachtige pistes en een lekker zonnetje zorgen voor een prettig begin. De koffiestop houden we in Damüls Kirchdorf, waar we toevallig ook Ineke ontmoeten. Daarna gaan we een ander deel van het skigebied ontdekken. Een lange koude lift, Hohes Licht. Een mooie lange afdaling brengt ons bij Gasthof Wallisgaden, waar we de middagstop maken.
Als het zicht minder wordt, houden we het voor gezien. De wegendienst probeert de boel begaanbaar te houden, als het aan het eind van de dag onophoudelijk blijft sneeuwen. Om zeven uur s avonds eten we in het restaurant. Er zijn 3 tafels naast elkaar voor ons gereserveerd. Het reserveringsbordje is voorzien van onze groepsnaam. Dag 2 maandag 16 januari. Als we wakker worden en uit het raam kijken, heeft het weer flink gesneeuwd en is het nog bewolkt.
Een uurtje later beginnen we deze tweede dag opnieuw met de zon. De pistes liggen er geweldig bij en door de vers gevallen sneeuw zwieren we met een verheerlijkt gevoel richting Mellau. We blijven eerst lekker aan de zonzijde. Net voor de eerste korte stop zoekt Pia het randje van de piste op en gaat er net overheen. Ze belandt in een vol gesneeuwde greppel, waar ze bijna geheel in verdwijnt. Met hulp van Henk, Ton en André komt ze er weer uit, maar mist 1 ski. Het kost geruime tijd voor die wordt gevonden. Uiteindelijk duikt Henk hem op uit de diepe sneeuw. Nog zo'n sneeuwscene speelt zich net voor de lunchstop af. Gerrit ziet een Gasthof, waar het niet zo druk is. Hij staat naast de piste in de diepe sneeuw. Wachtend tot iedereen is gearriveerd, staat hij stil. Als hij zich in beweging zet, zakt hij langzaam weg in de diepe sneeuw. Gelukkig hebben we van beide situaties de foto s nog. Na de middagstop wordt het weer slechter. Het sneeuwt weer en het trekt langzaam dicht. We maken nog een paar afdalingen en keren dan terug naar het hotel. Onverwacht zijn deze eerste twee skidagen prachtig geweest met steeds 's ochtends zon. Terug in het hotel doen we eerst een gezamenlijke après-ski. De avondklok voor het eten luidt steeds om 19:00 uur. In de keuken zorgen vader en schoonzoon voor heel smakelijke menu s. We hebben het weer aardig getroffen. Dag 3 dinsdag 17 januari. De dag begint stralend. De lucht is strak blauw en dat zal de rest van de week zo blijven. Al bij de start neemt Ton Karel een sneeuwtest, die gelukkig goed uitpakt. Een schram op de neus is alles wat rest. We treffen de groep weer boven aan de Ugalift, waar de regels van het spel nog een keer kort worden belicht.
Daarna gaat het "out in the open". Heerlijke pistes wachten op ons en we zwieren dat het een lieve lust is. Het ziet er allemaal geweldig uit en iedereen glijdt met een brede glimlach op het gezicht. Hiervoor zijn we gekomen. Na de ochtendstop begeven we ons naar het skigebied van Mellau. Dat valt in het begin niet echt mee. De start is een lastige, steile passage, maar is die is bedwongen ontvouwen zich ook hier prachtige pistes. We genieten weer volop. Verrassend is ook het tunneltje, waar we doorheen komen en waarna we Mellau in de diepte zien liggen. We maken nog een mooie foto bij een prachtige boom en maken ons dan op voor de 7 km. lange afdaling naar Mellau. Een mooie bosroute met een snel einde.
Bij het dalstation van de Mellaubahn houden we onze middagpauze. We hebben de rust wel even verdiend. Hierna keren we terug. Het is al aardig laat geworden en het zicht is hier en daar wat minder door de uitstoot van alle draaiende sneeuwkanonnen. Met nog een sneeuwtest zo hier en daar, keren we terug. De laatste afdaling is weer de nummer 1, die ons terug brengt naar het hotel. We hebben 's ochtends een weggetje gezien, waarmee we naar het hotel kunnen skiën en die proberen we te vinden. Dat lukt. Een laatste stukje skiën we over de rodelbahn en dan bereiken we een nauw spoor schuin omlaag naar het hotel. Dat vergt nog wat stuurmanskunst en durf om er in te duiken. Iedereen slaagt erin om dat te doen. (André en Trudy doen het even samen). Bij de après-ski praten we nog gezellig na over deze prachtige dag. Dag 4 woensdag 18 januari. De pistes liggen er perfect bij. We skiën via een aantal verbindingsliften en pistes naar het dak van ons wintersportgebied. Dit is de Ragaz lift. We zijn onder de indruk van het panorama boven. We nemen afdaling 16, een rode piste die ons weer naar het dalstation van de Ragaz lift brengt. Een heerlijke piste. We nemen dezelfde nog een keer. Na de koffiepauze skiën we een groot deel van het skigebied van Damüls nog een keer door. We eten in het restaurant naast het bergstation van de Uga lift: Gasthof Elsenalpe. Op het terras in het zonnetje is het weer dik genieten.
Na de middagpauze maken we nog een paar grote rondes en dalen ten slotte weer af naar ons hotel. Niet iedereen weet het juiste pad te kiezen, maar we bereiken wel allemaal gezond de skikelder. Gezellig even napraten en ook Ineke en Rienkje doen hun verhaal van de dag. Opnieuw een topdag. Dag 5 donderdag 19 januari. Vandaag staat Lech op het programma. Gisteren zijn de auto s al vast sneeuwvrij gemaakt. Na even flink schrappen zijn de ramen ontdaan van het laagje ijs en laden we onze spullen in. Dan volgt een werkelijk schitterende autotocht naar Schröcken. Daar breiden we onze skipas uit met een dagje Lech. Vervolgens gaan we op pad. Eerst de Saloberjet, waarna sweater afdalen naar de Auenfeld lift, de verbindingslift met Lech. Pistes liggen er hier ook prachtig bij. Lech toont zich, zoals we het vaker hebben meegemaakt. Mooie pistes en prachtig zonnig weer. De blauwe 200 brengt ons naar het dorp, waar we meteen de liftcabine pakken die ons naar 2382 meter tilt. Een bakkie doen in het warme zonnetje achter het glas en dan zijn we klaar voor de Weisse Ring.
Wat is het weer genieten. Een enkele keer maken we een uitstapje net buiten de Ring, omdat het er zo mooi bij ligt. Dan dalen we af naar Zürs en beginnen daar aan het stuk naar Zug. Onderweg strijken we neer op het drukke terras van het Seekopf restaurant. Het gaat niet snel, maar we krijgen uiteindelijk toch allemaal onze bestelling. Als het zonnetje achter de bergen zakt, wordt het koud. We gaan gauw weer op pad, want er wacht ons nog een ongeprepareerde skiroute, die ons uiteindelijk naar Zug moet brengen. Een behoorlijke uitdaging, maar we worden er wel weer warm van. In Lech aangekomen maken we nog een uitstapje naar de Steinmähderlift. Het wordt nog even spannend bij die afslag, als ons skirijtje breekt. Gelukkig komt het nog goed. De lange afdaling met de 235 brengt ons terug naar de Auenfeld lift. In Schröcken nog een laatste lift omhoog. Dan even goed kijken welke afdaling ons het best terug brengt. Dat is de 254. Ook de terugtocht met de auto is weer prachtig. Dag 6 vrijdag 20 januari. Vandaag de laatste skidag. Wederom een prachtige dag met prima geprepareerde pistes. We maken een paar fijne afdalingen. Het uitzicht boven in de richting van het Alpenvoorland is adembenemend mooi. Dan gaan we richting Mellau. Eerst een stukje zwarte piste, welke er prima bij ligt. Via het tunneltje bereiken we het skigebied van Mellau. Op het pleintje stoppen we voor een heisse choco, koffie of espresso. Daarna gaat het via een aantal mooie afdalingen weer richting Damüls. We gaan nog een keer met de Hasenbühel omhoog en nemen dan de skiroute 8. Die is net open en ligt er fantastisch bij.
Dan gaat het met de Sunegg lift omhoog om daarna af te dalen naar Damüls. Daar wacht Ineke ons al op. We lunchen bij de pizzeria. Heel erg lekker. Daarna maken we met zijn tienen nog een laatste ronde door het skigebied. Het slotstuk is de skiroute 5, die we nog niet eerder hebben geskied. Een prachtige uitdagende route met een paar steile stukken, die we moeiteloos nemen. Als we er niet op bedacht zijn, doemt plotseling een steil, glad en steil stukje piste op. We worden hierdoor verrast en dit leidt tot enige schuivers. Gelukkig brengt iedereen het er goed af. Zo komt er een einde aan een onwaarschijnlijk mooie ski week. De reservering voor volgend jaar is inmiddels gemaakt: 20 tot 27 januari 2018.