De trein van het leven
Eerste druk, december 2009 2009 Hans Cieremans isbn: 978-90-484-0933-4 nur: 306 Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer www.freemusketeers.nl Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgenomen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ondanks alle aan de samenstelling van dit boek bestede zorg kan noch de redactie, noch de auteur, noch de uitgever aansprakelijkheid aanvaarden voor schade die het gevolg is van enige fout in deze uitgave.
De trein van het leven Hans Cieremans
De trein van het leven We zijn onderweg in de trein van het leven van t ene naar t and re station. En wat ons die reis biedt wordt ons slechts gegeven, soms regen en soms schijnt de zon. Langs bergen en dalen, het einddoel gaan halen, die trein rijdt altijd maar door. Geen mens die hem mist, met een Machinist, die ons begeleidt op dit spoor. Je spoor van het leven ligt vast voor t vertrekken. Bekend is: Waar gaat het naar toe. Maar tijdens die reis, moet je zelf gaan ontdekken: Jij zelf kiest het wat en het hoe. Geloof niet verliezen, daar kun je voor kiezen. Dan wacht je een warm onthaal met de Machinist, Die zich nimmer vergist, ontvangt ons dan daar allemaal. De reis kort of lang, besef dat het eindpunt ligt binnen ons aller bereik. Waar vrede en rust heerst, aan ieder gegund en daar zijn we allen gelijk. Weg tegenslagen, geen leed meer te dragen. De Machinist heeft ons beloofd: Al is de reis zwaar, je komt altijd daar, zolang je maar in Mij gelooft. 5
Het land van eeuwigheid Komt de avond langzaam nader, pakken donk re wolken saam. Wacht dan echt op mij een Vader, die mij ook kent bij mijn naam? Zal Hij rust en vrede schenken? Dit wekt mijn nieuwsgierigheid. O, ik twijfel, maar k moet denken aan het land van Eeuwigheid. Kan er niemand mensen scheiden van de liefde van de Heer? Moet ik daarop voorbereiden? Wie zegt mij hoe ik dat leer? Mijn geliefden los te laten, wil ik niet. Ja dat kost strijd. Kan ik ooit weer met hen praten, in het land van Eeuwigheid? Kan ik vrienden daar ontvangen zonder angsten, zonder pijn? Moet ik daar niet naar verlangen, zou dat niet verlossend zijn? Is de avond dan gekomen, komt de Dag die dan bevrijd? Waar de zorgen zijn verdwenen, in het land van Eeuwigheid? Komt de avond langzaam nader, pakken donk re wolken saam. Wacht dan echt op mij een Vader, Die mij ook kent bij mijn naam? 6
Ach, ik wil zo graag geloven dat van aardse last bevrijd er een weg gaat recht naar Boven, naar het land van Eeuwigheid. 7
De wedstrijd Het stadion zat vol, de wedstrijd kon beginnen. De wedstrijd van het goed tegen het kwaad. De spanning steeg, wie zou de wedstrijd winnen? De vraag was wie er wie verslaat? Publiek riep: Jongens hup naar voren, geef de tegenstander van katoen. Wie die dag het meeste zou gaan scoren, dat werd dan de nieuwe kampioen. Maar de wedstrijd werd wel heel eenzijdig, want het goed wint altijd van het kwaad. En het team het kwaad werd heel erg nijdig, dat het steeds zo gaat. Het goed het beste team, nog nooit verslagen, die jongens zitten altijd goed in t vel. De reden is dat zij elkaar verdragen, nooit staat er een speler buitenspel. Zo kan het goed dus eig lijk nooit verliezen. t Publiek dat staat ook altijd aan hun kant. Het kwaad dat krijgt het steeds weer voor de kiezen en schreeuwde heel de wedstrijd moord en brand. Zij begonnen ook nog vals te spelen, de frustratie was ontzettend groot. De scheids begon toen kaarten uit te delen, al het kwaad zag rood. De scheidsrechter floot af, het goed dat had gewonnen. De scheids leidde de match in goede baan. Het kwaad dat reageerde onbezonnen. Het kwaad dat zal het goed echt nooit verslaan. Stel nou eens: De wedstrijd is het leven. De teams Het kwaad, het goed dat vormen wij 8
Het kwaad dat moeten wij geen ruimte geven, dan spelen zij het goed heus nooit voorbij. De scheidsrechter is God, Hij laat ons spelen in een wedstrijd die Hij foutloos leidt. Door Zijn rode kaarten uit te delen ons van het kwaad bevrijdt. 9