Eendagsbloem in onze handen, jouw naam, een vingerafdruk in ons bestaan! Herdenkingsviering overleden kinderen 2 februari 2016 UZ Gent
Morgenkind Eendagsbloem in onze handen, we zullen je telkens herkennen in elke ontluikende knop, in elke druppel die glinstert, in elke zon die verwarmt. En als de avond valt, dan zal je bij ons zijn. Soms even hoorbaar als adem. Onvindbaar. Tussen tedere dingen behoedzaam geschreven op een kwetsbare plek in de schoot van ons hart. Liefde Ik denk vol liefde steeds aan jou: niets nieuws wat je nu hoort, ik deed het ook al gisteren en elke dag daarvoor. Denk ik aan jou dan ben ik stil of noem hardop je naam, ik heb slechts mijn herinnering jouw foto voor mij staan. Denken aan jou is mijn houvast, dan raak ik niet verward. Jij mag onder Gods hoede zijn; ik sluit je in mijn hart. Auteur onbekend vertaling Ide Wolzak Kris Gelaude
Mooier dan de allermooiste bloem, misschien wel meer dan jij ooit had gedacht. Lief klein mensje, jij bent bij ons op een andere manier dan verwacht. Lief klein mensje, rust maar zacht op een warm plekje in ons hart. Zegening Kruisteken en welkom Tekst: Zonder jou De wereld is wonderlijk leeg zonder jou, er staat maar zo weinig meer in. De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw. Waarom? Wat heeft het voor zin? De merel zit zachtjes te zingen in het groen. Voor mij hoeft hij heus zo zijn best niet te doen. De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou: leeg zonder jou! Dat zonder jou nog een lente bestaat met ooievaars en met bloemen, dat er een meidoorn in bruidstooi staat, is zonder meer tactloos te noemen. En wat is het nut van een lindelaan, als wij er samen niet langs kunnen gaan? Langs alle heggetjes bloeit een wilde roos, nutteloos, volstrekt nutteloos. De wereld is wonderlijk leeg zonder jou er staat maar zo weinig meer in. De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw. Waarom? Wat heeft het voor zin? De merel zit zachtjes te zingen in het groen. Voor mij hoeft hij heus zo zijn best niet te doen. De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou: leeg zonder jou! Annie M.G. Schmidt
Lied: Hou me vast Volumia Niemand weet waarom de dag weer nacht wordt, niemand weet waarom de zon nog schijnt. Niemand weet waarom de kille wind nog waaien zou, maar ik weet dat ik van je hou. Niemand weet waarom er sterren vallen, niemand weet waarom de dood ons volgt. Niemand weet waarom er mensen slapen in de kou, maar ik weet dat ik van je hou. Refrein: Hou me vast, k leg m n hoofd lief op je schouder. Hou me vast, streel me zachtjes door m n haar. Hou me vast, soms wordt het allemaal eventjes te veel, en bij jou zijn, is dan alles wat ik wil. Niemand weet waarom geluk soms wegwaait, en niemand weet waarom een bloem verwelkt. Niemand weet waarom jij de enige bent die ik vertrouw, maar ik weet dat ik van je hou. Refrein. Vraag me niets, zeg me niets, sla je armen om me heen, Praat niet met me, hou me stevig vast. Woorden schieten toch te kort, als ik m n hart bij jou uitstort. Praat niet met me, hou me stevig vast. Refrein. Slotgebed Lied: Lief klein mensje Lief klein mensje, wij houden van jou. Jij kon niet blijven maar wij houden van jou. Tekst: Sandra Baars Muziek: Marleen Bakker & Sandra Baars Meer dan de bomen kunnen fluisteren meer dan de wind op z n hardst meer dan de zee kan ruisen misschien wel meer dan jij ooit had gedacht. Lief klein mensje wij houden van jou, jij kon niet blijven maar wij houden van jou. Misschien wel langer dan de stille dagen misschien wel harder dan de waarheid nu is zachter dan de allerzachtste kus misschien wel meer dan dat ik jou nu mis. Al is onze toekomst gedoofd al een hele tijd geleden heb ik jou mijn liefde beloofd die liefde voor jou is gebleven. Warmer dan de zon kan stralen, feller dan de sterren in de nacht.
Tekst: De witte roos Sterven: adem houdt op warmte wordt kilte lachen wordt stilte. Echo van vragen die geen antwoord vindt. Maar een mensennaam die kan niet vergaan, niet verzinken in oneindig niets. Moment van inkeer Openingsgebed Lichtritus Jouw naam heeft een klank en toon gezet van hoe de jouwen verder gaan in gemis, maar ook in vertrouwen dat leven leven wordt als er genoten wordt, gevochten en geknokt geliefd en gelachen. Zo wordt jouw naam stilaan een witte roos in ons hart, bloeiend voor altijd, geurig en welriekend, maar ook doornig stekend, want jij bent er niet als wij jou roepen en nodig hebben. Kinderen brengen witte rozen aan Jij bloeit verder in stilte, afwezig aanwezig. Schitterende herinnering maar levend tegen alle weerwil in. Auteur onbekend
Lied: Kindje Elly Nieman Kindje, ik vind je zo mooi, op die foto van toen, de wereld was groen, en jij was zo broos. Een roos in de knop. Een mens in de dop. Kindje, m'n kindje, met alles er op en er aan. M n zon en m n maan. M'n hele bestaan, was met jou verweven, maar jij bleef niet leven. En ik koester je foto, je foto die nooit werd gemaakt, maar die iedere dag als een schat wordt bewaard, tot ik je weer zal zien. Kindje ik vind je terug, en hoe zal dat zijn, ben jij dan nog klein, of zul jij mij dragen misschien? Da's dan even wennen, maar ik zal je herkennen. En ik koester je foto, je foto die nooit werd gemaakt, maar die iedere dag in m'n hart wordt bewaard, tot ik je weer zal zien.... Evangelie: Lc 2, 22-40 Uit Het verhaal van Jezus W.Beneker en H. Lam Veertig dagen oud was het kind Jezus, toen zijn vader en moeder het naar de tempel in Jeruzalem brachten. Dat was zo de gewoonte in die tijd. Iedere joodse vader ging met zijn eerstgeboren zoon naar de tempel en offerde dan twee jonge duiven. Toen Jozef en Maria met het kind Jezus in de tempel kwamen, was daar een vrome man die Simeon heette. God had aan Simeon beloofd dat hij niet zou sterven voordat hij de Messias had mogen zien. Toen hij Jozef en Maria met het kind binnen zag komen, wist hij het opeens zeker: Dit kind is het! Ik heb de Verlosser van de wereld gevonden. Simeon ging naar Maria, nam het kind uit haar armen en loofde God: Heer, U hebt uw woord gehouden. Nu kan ik in vrede sterven, want ik heb de Verlosser gevonden. Door dit Kind zal de naam van ons volk geprezen worden. Tegen Maria zei Simeon: Door God ben je gezegend. Jouw Zoon zal zijn stem laten horen en velen van ons volk zullen naar Hem luisteren. Maar er zullen er ook zijn, die niet naar Hem zullen luisteren en zijn woorden niet zullen geloven. Aan de woorden die Hij spreekt, zullen ze zich ergeren. En jij, Maria, zult veel moeite en verdriet hebben. Soms zal het zijn, alsof een zwaard je hart doorboort. Korte duiding Voorbeden Eucharistisch gebed en communie