[Uitzending nr.125: Exodus 30:1 t/m 38]

[Uitzending nr.125: Exodus 30:1 t/m 38] In Ex.30 komen het gouden reukofferaltaar en het koperen wasvat ter sprake. Ook is er een beschrijving van een heffing voor de Here en staan er voorschriften voor de bereiding van de zalfolie en het reukwerk beschreven. Exodus 30 vers 1 t/m 6: Maak een altaar voor het brengen van reukoffers. Gebruik acaciahout en maak het 45 cm in het vierkant en 90 cm hoog. Uit de hoeken van het altaar moeten horens steken, die uit hetzelfde stuk hout zijn gesneden. Overtrek de bovenkant, de zijden en horens van het altaar met puur goud en maak een gouden omlijsting rond het hele altaar. Onder de omlijsting moet u aan beide zijkanten gouden ringen aanbrengen voor de draagstokken. De draagstokken moeten van acaciahout worden gemaakt en overtrokken met goud. Zet dit reukofferaltaar voor het gordijn, waarachter de ark van het verbond en het verzoendeksel zich bevinden. Daar zal Ik u ontmoeten. In de eerste zes verzen beveelt de HERE Mozes een reukofferaltaar te maken en geeft Hij aan hoe dit altaar eruit moet zien. In de verzen 7 t/m 10 wordt beschreven hoe Aäron het reukofferaltaar moet gebruiken. De uitvoering van deze opdracht staat vermeld in Ex.37. Volgens vers 1 blijft Mozes de aangesproken persoon. Het altaar moet vierkant worden met zijden van 45 cm en een hoogte van 90 cm. Het reukofferaltaar is heel wat kleiner dan het brandofferaltaar en ook kleiner dan de ark en de tafel. De bijbehorende horens vormen één geheel met het altaar (vs.2). Het hele altaar moet overtrokken worden met puur goud, terwijl het brandofferaltaar overtrokken wordt met koper. Er moet ook een gouden sierlijst rondom het altaar worden gemaakt (vs.3), net als bij de ark en de tafel het geval is. Onder die sierlijst komen aan weerskanten 2 gouden ringen te zitten, waarin draagstokken komen, zodat het altaar gedragen kan worden. Na deze beschrijving wordt de plaats aangegeven waar het altaar moet komen te staan: in het Heilige, voor het voorhangsel waarachter de ark van het verbond is geplaatst. Daarbij klinkt de belofte Daar zal Ik u ontmoeten. Door deze omschrijving wijst de HERE op een toestand van vrede tussen Hem en Israël. De Here wil van hun reukwerk genieten. TTB NL TWR CW 1

Het reukofferaltaar staat voor Zijn troon, Zijn woonplaats onder Israël. Het reukofferaltaar staat dichter bij het voorhangsel dan de lampenstandaard en de tafel met de toonbroden, halverwege de breedte van het Heilige. Onder uitleggers is discussie over de plaats van het reukofferaltaar. Sommige uitleggers menen dat het reukofferaltaar in het Heilige der Heilige moet staan, bij de ark. Volgens hen sluit het gaan van de hogepriester naar de ark van het verbond (op Grote Verzoendag) niet uit dat andere priesters dagelijks in het Heilige der Heilige komen voor het reukwerk. Tegenover deze visie wijzen veel uitleggers erop dat in Heb.9 en 1Kon.6 het reukofferaltaar wel, inhoudelijk bij de ark gerekend wordt, maar dat hoeft nog geen plaatsing in het Heilige der Heilige in te houden. Ex.40:26 lijkt de plaatsing in het Heilige te ondersteunen. Ook Joodse uitleggers bevestigen dit. Ook in de volgorde die in de verzen 26 t/m 28 wordt aangegeven lijkt het reukofferaltaar in het Heilige te staan. Exodus 30 vers 7 t/m 10: Aäron moet elke morgen als hij de lampen in orde maakt, geurige kruiden op het altaar verbranden. Ook als hij s avonds de lampen aansteekt, moet hij de kruiden voor de HERE op het altaar verbranden, van generatie op generatie moet dit doorgaan. Offer alleen de voorgeschreven kruiden, brandoffers, spijsoffers of drankoffers op dit altaar. Eenmaal per jaar moet Aäron met het bloed van het zondoffer der verzoening het altaar verzoenen, door het bloed op de horens aan te brengen. Dit moet elk jaar, van geslacht op geslacht gebeuren, want dit is een allerheiligst altaar voor de Here. Na de beschrijving van de bouw komen in de verzen 7 t/m 10 voorschriften voor het gebruik aan de orde. De priesters worden hier niet genoemd, voorschriften zijn voor Aäron (en zijn zonen). Zowel s morgens als s avonds moet Aäron reukwerk branden, tegelijk met het verzorgen van de lampen van de gouden kandelaar. Het altaar kan ook worden ontwijd door vreemd reukwerk of door andere offers. Dat moet worden voorkomen. Aäron moet eens per jaar en wel op Grote Verzoendag, het altaar verzoenen door bloed op de hoornen van het reukofferaltaar te strijken. Het reukwerk wordt vaak in verband gebracht met gebeden. Mogelijk dat het brengen van reukwerk u meer aanspreekt dan de bloedige offers van dieren. Het reukofferaltaar was geen altaar waar dieren werden geofferd. TTB NL TWR CW 2

Maar, laten we vooral niet vergeten wat we lezen in Hebr.9:22, Als er geen bloed vloeit, worden de zonden niet vergeven. Juist door verzoening zijn in de eredienst het reukwerk en de gebeden aangenaam bij de Here God. Ik gaf al eerder aan dat het reukofferaltaar spreekt van gebed. Dat weten we omdat de Bijbel op veel plaatsen reukwerk als symbool voor gebed en lofprijzing gebruikt. Bijvoorbeeld, David zegt in Psalm 141:2: Laat mijn gebed U als een reukoffer bereiken. Ik heb mensen wel eens horen zeggen: Nu ik gered ben, kan ik direct naar de Here God gaan. Maar, alleen door Christus en gereinigd door Zijn bloed kan een mens vrijmoedig bij de Here komen. Christus is de Voorspraak bij de Vader. Hij is in de hemel waar Hij ook voor ons bidt. Voor een Israëliet was het fantastisch om te weten dat zijn hogepriester in de tabernakel was, bij het reukofferaltaar, waar hij voor hem bad. Hetzelfde mag een gelovige vandaag van Christus weten. De Here Jezus zegt in Zijn hogepriesterlijke gebed: Ik bid voor hen. Niet voor de wereld, maar voor hen die U Mij hebt toevertrouwd. Zij zijn van U (Joh.17:9). Luisteraar, hoe kostbaar is het om in de hemel een grote Hogepriester te hebben Die voor u bidt! In Efeziërs 1 vers 5 en 6 lezen we: Het is altijd Zijn bedoeling geweest ons als Zijn kinderen aan te nemen door Jezus Christus, opdat wij Hem zouden prijzen voor Zijn onovertroffen genade. En Hij heeft ons door Zijn geliefde Zoon laten ervaren hoe buitengewoon goed Hij is. Vanwege Jezus Christus neemt God de Vader ons aan. In de Evangeliën zei God de Vader: Dit is Mijn geliefde Zoon. Hij verheugt Mijn hart. Luister naar Hem. We moeten niet alleen naar Hem luisteren, maar we mogen ook door Hem bidden. Jezus Christus zei: Als jullie Mij iets vragen in Mijn naam, zal Ik het doen (Joh.14:14). Het reukofferaltaar staat afgezonderd in het Heilige. Alleen een dienstdoende priester mocht bij het reukofferaltaar aanbidden. In 2 Kron.26 vinden we een geschiedenis die laat zien wat er gebeurd als een mens zich niet aan Gods aanwijzingen houdt. In 2 Kron.26 gaat het om koning Uzzia, koning van Juda. TTB NL TWR CW 3

Van hem lezen we in 2 Kron.26:16 t/m 21: Maar toen hij zo n grote macht had opgebouwd, werd hij hoogmoedig en dat veroorzaakte zijn ondergang. Hij zondigde tegen de Here, zijn God, door het voor hem verboden heiligdom van de tempel binnen te gaan en daar zelf reukwerk op het altaar te verbranden. Zelfs na vermaning van de hogepriester Azarja was Uzzia niet van plan om weg te gaan. Vers 19 van 2 Kron.26: Hij werd razend. Maar toen verscheen plotseling melaatsheid op zijn voorhoofd. Hij bleef tot zijn dood melaats. Het enige gebed dat een zondaar vandaag kan bidden is: Here wees mij, zondaar, genadig. In Exodus 30 vers 8 lazen we: Ook als hij s avonds de lampen aansteekt, moet hij de kruiden voor de HERE op het altaar verbranden, van generatie op generatie moet dit doorgaan. Er moet voortdurend een reukoffer voor de Here oprijzen. Hij is te prijzen tot in alle eeuwigheid! De wierook moest s morgens en s avonds, ja altijd, op het altaar omhoog stijgen. Wanneer de hogepriester het Heilige binnen ging en reukwerk op het altaar offerde, bracht hij een tijd in de tabernakel door. Dat reukwerk bleef op zijn kleding hangen en wanneer hij naar buiten kwam, konden de mensen het ruiken. Als de hogepriester langs liep, verspreidde hij de juiste geur. In 2 Kor.2:15 wordt gezegd: Wij zijn voor God een aangename geur. Het is de geur van Christus voor mensen die gered worden én voor mensen die niet gered worden. Een vraag aan gelovigen: ben u een aangename geur voor God, een geur van Christus? Laten onze gebeden opstijgen voor de Here als een aangename geur. Laten we de Here de eer geven die Hem toekomt. Hij heeft u en mij vandaag weer een nieuwe dag van leven gegeven! We mogen er zijn, óók voor anderen. Laten we vandaag als een barmhartige Samaritaan om ons heenkijken misschien kunnen we nog iets voor een ander betekenen. Want, al wat gedaan wordt uit liefde tot Jezus dat houdt zijn waarde en blijft eeuwig bestaan! Exodus 30 vers 11 t/m 14: En de Here zei tegen Mozes: Elke keer als u een volkstelling onder de Israëlieten houdt, moet iedere getelde een verzoeningssom voor zijn ziel aan de HERE betalen, zodat er geen plaag onder het volk komt als u het telt. Iedere getelde moet 5,5 gram zilver betalen. Iedereen van 20 jaar en ouder moet dit offer aan de Here geven. TTB NL TWR CW 4

Het voorschrift om een heffing aan het volk op te leggen, staat tussen de opdrachten voor het maken van het reukofferaltaar en het koperen wasvat in. Dit kan te maken hebben met het gebruik van het woord verzoening. Daarnaast is het zo dat de opgehaalde sikkels (of 5,5 gram zilver) gebruikt worden voor de constructie van het heiligdom. Het lijkt erop dat hier een eenmalige bijdrage voor de bouw bedoeld wordt, en niet een jaarlijkse bijdrage, zoals later de tempelbelasting. Koning Joas van Juda beroept zich in 2Kron.24 op het voorschrift uit Ex.30. Hij vraagt het volk een eenmalige bijdrage voor de restauratie van de tempel. Deze heffing of verzoeningssom staat los van de vrijwillige gaven in Ex.25. Vers 11 geeft aan dat de Here God nog steeds op de berg tot Mozes spreekt. Bij een volkstelling moet ieder een verzoeningssom betalen, om te voorkomen dat er een plaag uitbreekt. Uit deze en andere verzen in de Bijbel blijkt dat een volkstelling niet zomaar een bepaalde handeling is. Voor ons is dat moeilijk voor te stellen maar in de Bijbel niet. Uit de Bijbelse gegevens blijkt dat een volkstelling een gebeuren is, waarbij de verhouding tussen God en mens in het geding is. Door het volk te tellen wordt inbreuk gedaan op iets dat alleen bij God hoort: kennis van tijd, plaats en getal. Nu gaat het over kennis van getal. Het is niet goed dat een mens alle dingen weet. Dat brengt tot hoogmoed of afval van God. In een volkstelling kan hoogmoed naar voren komen, want de verworven kennis houdt ook macht in. Wie zich als mens die kennis verwerft, tast daarmee indirect Gods beschikkingsmacht over de getelde personen aan. Wie een telling organiseert, loopt het gevaar de toorn van God over zich af te roepen. Een voorbeeld daarvan zien we bij David in 2Sam.24 en 1Kr.21. In 1 Kron.21:1 lezen we: Toen ontketende Satan een ramp over Israël, want hij verleidde David tot een volkstelling. In vers 7 moet de schrijver van Kronieken constateren: Maar deze volkstelling was een zondige daad in de ogen van God en Hij strafte Israël ervoor. Iedere getelde, van 20 jaar en ouder (volgens Num.1:2 alleen mannen), behoort een halve sikkel (5,5 gram zilver) te geven: de rijke niet meer, en de arme niet minder. TTB NL TWR CW 5

Er was al vastgesteld dat iedere eerstgeboren zoon in Israël aan de Here toebehoorde, en door een offer moest worden gelost (Ex.13). Heel Israël is collectief, Gods eerstgeboren zoon (Ex.4:22) en behoort aan de Here. Later wordt door de Here de stam van Levi geaccepteerd in plaats van al de eerstgeborenen (Num.3:12). De verzen over de verzoeningssom geven een soortgelijk principe aan. Ieder mens heeft voor de HERE evenveel waarde en daarom verbiedt Hij in deze bijzondere situatie niet meer of minder dan een halve sikkel te geven. Bij het geven van de tienden is dat anders omdat de rijken meer inkomsten hebben (Lev.27). De verzoeningssom is een som geld dat bedoeld is om verzoening te bewerken. De opbrengst is bestemd voor de Tabernakel. Het is een herinnering voor het aangezicht van de HERE om de Israëlieten bij Hem in gedachtenis te houden, zodat Hij genadig aan hen zal denken. Wij moeten hieruit niet de conclusie trekken dat schuld bij God is af te kopen met een bedrag aan geld. Exodus 30 vers 17 t/m 20: De HERE zei tegen Mozes: Maak een koperen wasvat met een voetstuk van koper. Zet het tussen de tabernakel en het altaar en vul het met water. Aäron en zijn zonen moeten daarin hun handen en voeten wassen, wanneer zij de tabernakel ingaan om de HERE onder ogen te komen of wanneer zij het altaar naderen om brandoffers voor de HERE te brengen. Zij moeten zich altijd wassen voordat zij dat doen, anders zullen zij sterven. Reinheid is een absolute voorwaarde in de omgang tussen de Here en een mens. Daarom is het begrijpelijk dat er een wasvat met water in het heiligdom geplaatst wordt. Onreinheid en stof aan handen of voeten herinnert aan de onreinheid door de zonde. Daarom is een wassing ook een reiniging om tot de Here te naderen. De HERE voorziet Zelf in een middel om gereinigd tot Hem te naderen, het koperen wasvat. Het koperen wasvat is wel aan Mozes getoond (Ex.25), maar wordt niet beschreven. De uitvoering van de opdracht om een koperen wasvat te maken staat vermeld in Ex.38. Daar wordt ook verteld dat het koper afkomstig is van spiegels. Het wasvat staat in de voorhof. Het moet gebruikt worden voor de reiniging van de priesters maar ook bij de offers die op het brandofferaltaar gebracht worden. Daarmee staat het wasvat tussen de plaatsen waarvoor het wordt gebruikt. Het nalaten van de reiniging TTB NL TWR CW 6

met water zal de dood ten gevolge hebben. De inzetting is blijvend voor de nakomelingen van Aäron (vs.21). Later is dit voorschrift binnen de Joodse traditie de basis geworden voor allerlei wassingen van de handen (Marcus 7). Het is ook vandaag onmogelijk om vuil en ongereinigd een heilige God te dienen. 1Joh.1:9, Maar als wij onze zonden bekennen, is God zo trouw en rechtvaardig ons die te vergeven. Dan reinigt Hij ons van alles wat we verkeerd hebben gedaan. Het wasvat was van koper gemaakt. In Ex.38:8 lezen we: Het koperen wasvat met het koperen voetstuk werd gemaakt van de koperen spiegels die de vrouwen die dienstdeden bij de ingang van de tabernakel, hadden gegeven. Spiegels laten o.a. zien of iemand schoon is. Zo kan het Woord van God ons ontdekken aan onze zonde en schuld. Daarmee is de Bijbel ook een spiegel. Wanneer heeft u voor het laatst in die spiegel gekeken? Maar als wij onze zonden belijden dan reinigt Hij ons van alles wat we verkeerd hebben gedaan. Ach, ga nu niet vertellen dat u nooit vuil wordt, in de wereld van vandaag. Uw en mijn ogen worden vuil. Onze gedachten worden vuil. Onze handen en voeten. Een mens wordt beslist vuil. Maar dat is niet het laatste woord! Maar als wij onze zonden bekennen, is God zo trouw en rechtvaardig ons die te vergeven. Luisteraar heeft u dat al mogen ervaren? Zijn vergeving? Na de opdracht voor het maken van het koperen wasvat volgt in de verzen 22 t/m 33 de opdracht tot het maken van de heilige zalfolie. De samenstelling van de heilige zalfolie wordt door de HERE nauwkeurig aan Mozes voorgeschreven, evenals het gebruik. In vers 32 en 33 geeft de Here er nog een waarschuwing bij. Er valt grote nadruk op de heiligheid van de zalfolie: deze mag alleen voor het heiligdom en de priesters worden gebruikt. Nadat de samenstelling is beschreven, worden de voorwerpen genoemd die met deze heilige zalfolie gezalfd moeten worden (vs.26 t/m 28). De HERE droeg ervaren zalfmengers op dit alles te verwerken tot een heilige zalfolie. Gebruik dit, zei Hij, om de tabernakel, de ark van het verbond, de tafel met al het toebehoren TTB NL TWR CW 7

(en alle andere voorwerpen) te zalven. Ook Aäron en zijn zonen worden genoemd, om met de zalfolie gezalfd te worden. De heilige zalfolie mag niet worden nagemaakt. Ze mag ook niet voor het zalven van een willekeurig mens worden gebruikt. Iemand die volgens dit recept zalfolie maakt en daarmee een onbevoegde zalft zal worden verstoten. Vandaag mag een gelovige door de Heilige Geest worden gezalfd. Ik kan getuigen dat dat een bijzondere ervaring is. De zalving van de Heilige Geest stelt mij in staat het Woord van God te begrijpen. In 1Joh.2:20 en 27 staat: U hebt een zalving van de Heilige en u weet dat allen. En wat u betreft, de zalving, die u van Hem ontvangen hebt, blijft op u Heeft u Zijn zalving al ontvangen? U mag er om vragen, in gebed! Exodus 30 vers 34 t/m 36: Dit zijn de aanwijzingen die de HERE aan Mozes gaf over het reukwerk: Gebruik aangenaam geurende kruiden: hars, onyx, galbanum en pure wierook. Weeg van elke stof dezelfde hoeveelheid af en maak er reukwerk van, zoals een zalfmenger dat ook doet, gezouten, zuiver en heilig. Stamp een deel ervan heel fijn en leg een gedeelte daarvan voor de ark van het verbond in de tabernakel, waar Ik u ontmoet. Dit moet iets allerheiligst voor u zijn. Mozes blijft de aangesproken persoon. Hij moet zorgen voor de samenstelling van het reukwerk. Hoewel vaak gedacht wordt dat van al de 4 genoemde bestanddelen gelijke hoeveelheden worden genomen, lijkt het aannemelijker dat de eerste 3 de helft vormen en de wierook de andere helft (vs.34). De Israëlieten kunnen de welriekende stoffen van karavanen gekocht hebben. Er worden geen hoeveelheden genoemd. Mozes moet een gedeelte van dit mengsel (dat tot een harde klomp is geworden) fijn wrijven voor gebruik, en wel op het reukofferaltaar. Dit allerheiligste reukwerk is alleen voor de HERE en mag niet worden nagemaakt (vs.37 en 38). Het reukwerk moet 2x per dag worden ontstoken. De tijden zijn een goed moment voor het gebed. De woorden van het gebed stijgen als het ware met de geur van het reukwerk omhoog. Exodus 30 vers 37 en 38: TTB NL TWR CW 8

Maak nooit iets voor uzelf, want het is uitsluitend bestemd voor de HERE en u moet het als heilig behandelen. Ieder die iets dergelijks voor zichzelf maakt, moet uit de gemeenschap gestoten worden. Met de Heiligheid van God moet een mens geen loopje nemen. De Here wil gediend worden zoals Hij het graag wil. Daarover meer in de volgende uitzending. TTB NL TWR CW 9