STILLE WEEK Verdriet en Hoop viering in de Keizersgrachtkerk zaterdag 4 april 2015
Stille week In de stille week volgen we Jezus, en de mensen die om hem heen staan, in zijn laatste dagen en vlak daarna. We hebben gekozen voor het evangelie naar Marcus. We vertellen het in onze eigen woorden. Ook zingen we psalmen, die zo universeel zijn dat ze op deze momenten van angst en verdriet aansluiten. 2 april Witte donderdag gemeenschap en afscheid 3 april Goede vrijdag schijnproces en dood 4 april Stille zaterdag verdriet en hoop De collectes bij de uitgang zijn bestemd voor: Wijkdiaconie en pastoraat. Deze diensten zijn voorbereid door: Diederick Koornstra Nelien Nugteren Robert Jan Nijland Sya Pelleboer Albert Schalen Gerhard Scholte
Muziek Begroeting Wij zingen: Lied bij psalm 22 (VL 792; 33-II)
Lezing naar Marcus 15:42-47 eindigend in de regel: En rolde een steen voor de ingang van het graf Wij zingen: Niksers, leeghoofden Psalm 14 (VL 22)(122-I) Koor 1 Niksers, leeghoofden, goden zijn het, levende doden die zeggen: jouw god is geen god, zinloos, halfzacht, onhandelbaar is zijn gebod - blindgangers zijn het die zeggen: er bestaat geen laatst gericht geen eerste naam. En zo gezegd zo gedaan. Refrein: Allen:
Koor: 2 Zij zuigen de lucht uit zij wroeten de zilveren bronnen uit andermans grond: drakentanden, angstdromen zaaien zij rond zij stoten de armen het woord uit de mond. Refrein: Allen: Koor: 3 In zijn verborgenheid van achter het licht houdt Hij zijn ogen hoopvol gericht op de kinderen der mensen Hij zoekt of er nog een is, waar ook, in welke uithoek, die beter weet, opnieuw begint, één kind dat durft, een die zijn wortels uitstrekt naar de bron. Maar allen zijn verwelkt, verstomd en geen begin houdt stand. Refrein: Allen: Koor: 4 Hebben zij nog nooit van mij gehoord, zegt Hij, die aanstichters van dood, die mijn mensen verpatsen en vreten als brood, die loochenen dat Ik ben die Ik ben, dat ik bij name ken
Refrein: Allen: de minste der armen, dat het mijn naam is een god van ontrechten te zijn, dat zij wel sterk staan misschien, maar mijn trouw en mijn toekomst duren het langst. Wisten ze dat, ze zouden doodvallen van angst. Koor: 5 Nu nog zijn ze bij machte de arme te honen, te schande te maken zijn droom van een eigen nieuw land, zo hem te knechten, dat hij vertwijfelt aan dat visioen. 1. solo, 2. koor, 3 ev 4 allen allen 1. koor, 2. allen
Lezing naar Marcus 16: 1-3 Wij zingen: Psalm 23 (antifoon) Hij brengt mij naar grazige weiden Daar mag ik rusten aan de waterkant Zo kom ik verkwikt weer tot leven Om verder te reizen aan zijn hand Al moet ik door duistere dalen ik ben niet bang meer in het vreemde land Onder zijn hoede voel ik mij veilig Hij is steeds bij mij, ik ben in zijn hand.
Hij nodigt mij uit aan zijn tafel, En allen die tegen mij zijn gekant, Moeten het aanzien, dat Hij mij wil zalven Dat Hij mijn beker vult tot de rand Overal komen geluk en genade Mij tegemoet van alle kanten En altijd keer ik terug naar mijn herder Tot in lengte van dagen blijf ik in zijn hand. Wij lezen naar Openbaringen 21: 1-5a Muziek Uitleg Tijdens de uitleg lezen we: Hier op deze plek, die vuilnisbelt, die de Duitsers ervan gemaakt hebben, ligt 2000 begraven. Omdat zij vergeten had dat juist haar, als verhulling en leidsvrouwe der kerk in het verzet, niets menselijks vreemd mocht zijn. Omdat zij moest leren zichzelf te aanvaarden zoals haar Heer haar tot dit werk, op die plaats en in die tijd had willen roepen. Dat is mèt alle menselijke tekorten, mèt een grote post onvoorzien, die ertoe leidde dat 22 mensenlevens verloren gingen op deze plek. Dat een schoon ideaal werd vernietigd en vertreden als oud vuil en de Groep haar leidster verloor en slechts een ledige huls (--) van wat zij had moeten zijn, overhield. Een mens die niet struikelen kan of mag, houdt op mens te zijn en verspeelt daarmee de schoonste gave die hem door zijn Heer is toevertrouwd. 2000 bleef leven tot op de dag van vandaag, maar het was een leven zonder glans of kleur, vlak en zonder hoogtepunten, omdat zij vergat vanuit de puinhopen van haar ideaal omhoog te zien. Zij bleef staren op het vuil van de rommel, zij kroop in het stof voor haar Heer en zag niet eens hoe Gods adem allang over deze plaats was heengegaan en zijn 2000 had weggevoerd, omdat dit lichtvoetige wezentje anders in al het vuil en stof door menselijke hoogmoed zou zijn verstikt en omgekomen. (Jacoba van Tongeren, verzetsheldin 40-45, bijgenaamd 2000 )
Wij zingen: Als God ons thuisbrengt (VL 122)(101-I)
Intermezzo Mededelingen Collectes: 1.drugspastoraat 2.jeugdwerk Muziek Lezing naar Marcus 16:4-6 eindigend met de zin: hij is niet hier! Wij zingen: Licht in de nacht Aansteken PAASKAARS Voorbeden Brood en Beker Inleiding Viering Dankgebed
Wij zingen staande: Dan zal ik leven (VL919)(47- II) Het zal in alle vroegte zijn als toen. De steen is weggerold. Ik ben uit de grond opgestaan. Mijn ogen kunnen het licht verdragen. Ik loop en struikel niet. Ik spreek en versta mijzelf. Mensen komen mij tegemoet wij zijn in bekenden veranderd.
Daarachter kristal geworden verblindend de zee die haar doden teruggaf Zegen Muziek Voor wie wil is er de mogelijkheid van een zalving. Na de dienst is iedereen welkom in de benedenzaal voor koffie, thee en vruchtensap. Aan deze dienst werkten mee:
Liturgen: Uitleg en viering: Zanggroep Piano: Orgel: Gerhard Scholte Robert Jan Nijland Diederick Koornstra Gerhard Scholte Diederick Koornstra Annemiek Steinebach Nico Brouwer Aanduiding van de liederen: Bundel I en II: Liturgische gezangen voor de viering van de eucharistie, Gooi en Sticht, Baarn VLB: Verzameld Liedboek, Liturgische gezangen op teksten van Huub Oosterhuis, Kok/Halewijn, Kampen. Licht in de nacht Taize Lezingen: NBV Lezing tijdens de uitleg: Uit: Jacoba van Tongeren en de onbekende verzetshelden van Groep 2000, Maart 2015 Jacoba van Tongeren, bijgenaamd 2000, gaf tijdens de jaren 1940-1945 leiding aan de een onlangs aan het licht gekomen kerkelijke Verzetsgroep, Groep 2000, die 4500 mensen via onderduik door de oorlog wist te krijgen. De groep is nooit ontdekt vanwege een ingenieuze code: elke medewerker en onderduiker kreeg een getalscode. Op 9 maart 1945 wordt hun hoofdkantoor aan de Stadhouderskade (56) bij toeval ontdekt. Op 10 maart volgt een mislukte inval om de Code-sleutel veilig te stellen. Daarbij komt een Duitser om het leven. Op 12 maart worden als represaille 30 mensen doodgeschoten in het Weteringsplantsoen. Op 13 maart wordt op dezelfde plek een lading vuilnis gestort, om toeloop tegen te gaan...
Kaarsje aansteken Voor of na de dienst kunt u in de stilteplek een kaarsje aansteken en daar even stil bij staan of zitten. Voorbedenboek In de stiltehoek ligt het voorbedenboek Hier kunt u een naam van een persoon of een intentie in schrijven. Deze zal worden genoemd in de eerstvolgende voorbeden op zondagmorgen.