Puppybezoek bij Zaanse Doodles De Australian Labradoodle Tekst Ankie van de Berg-Hage en Jettie Alberts Foto's Monica Janneman In Wormer woont Monica Janneman met haar man Marco, twee kinderen en twee Australian Labradoodles. Labradoodle, is dat een ras? Ja en nee! Ja, omdat er al jaren lang via de overkoepelende organisatie Australian Labradoodle Association stamboeken worden bijgehouden. En nee, omdat de Labradoodle niet erkend wordt door de Féderation Cynophile Internationale (FCI), niet door de Amerikaanse Kennelclub AKC en evenmin door de Engelse Kennelclub. Een Labradoodle kun je dus niet uitbrengen op officiële shows. In Europa wordt het ras vertegenwoordigd door de Australian Labradoodle Association of Europe, in Nederland door de Austalian Labradoodle Association (ALA). Ziekten Men volgt in grote lijnen de Raad van Beheer. Fokkers worden geacht ogen, heupen en ellebogen van hun fokdieren te laten testen. Tevens wordt getest op de aanwezigheid van de dodelijke ziekte Von Willebrand en het improper coat gen. Het improper coat gen is een gen voor korthaar, hetgeen binnen dit ras ongewenst is, aangezien dergelijke honden niet hypo allergeen zijn. Von Willebrand disease is een erfelijke bloedziekte, waarbij zekere stollingsfactoren ontbreken. Lijders aan deze ziekte overlijden meestal binnen een jaar. Von Willebrand disease heeft in het verleden onder andere hevig huisgehouden bij het Nederlandse Kooikerhondje. Sinds de komst van een valide DNA-test is de ziekte onder controle. Omdat de pups niet door de Raad van Beheer gechipt worden, moeten de fokkers via de dierenarts zelf voor identificatie van hun nesten zorgen.
Ontstaan Zoals de naam reeds doet vermoeden is de Labradoodle oorspronkelijk ontstaan uit de rassen Labrador en Poedel (Poodle); dit was eind jaren tachtig, het is dus nog een heel jong ras; het was de bedoeling een hulphond te creëren met de werklust van de Labrador en de antiallergische vacht van de Poedel; de huidige Labradoodle populatie bestaat voor 45% uit Labradors, voor 35% uit Poedels en voor 20% uit overige rassen zoals de Ierse Waterspaniel, de Engelse en de Amerikaanse Cockerspaniel en de Curlycoated Retriever. De gemiddelde hoogte van de Labradoodle ligt tussen de 35 en 63 cm, er zijn drie grootteslagen: Miniatuur 35-43 cm Medium 43-53 cm en Standaard 53-63 cm. Veel krullenbollen dus onder de voorouders en dat is te zien; er zijn twee vachttypen: curly en wavy, het laatste type wordt ook wel fleece genoemd; de curly heeft een krullenvacht; de wavyvacht is wat gladder, maar wel heel dik. Beide soorten hebben geen ondervacht. De reden dat het ras in het leven werd geroepen was een aanvraag van een allergische blinde vrouw op Hawaï, die bij een Australische hulphonden vereniging op zoek ging naar een geschikte hond. Zij koos voor Australië omdat de quarantaine regels op Hawaï minder streng zijn voor honden die van een eiland komen, ook al is dat eiland heel groot. Honden afkomstig uit de Verenigde Staten moeten veel langer in quarantaine. Australië had geen geschikte hond voor de vrouw. Daarop werd besloten een nieuw ras te creëren uit een Labrador en een uit Zweden geïmporteerde Poedel. De Poedel was afkomstig uit hulphonden lijnen. Pioniers van het eerste uur waren Wally Conren, Angela Rutland-Manners en haar moeder Beverly Manners. Twee vachttypen naast elkaar Vachtkleuren Het ras verhaart niet, maar moet wel regelmatig getrimd worden. Veel vachtkleuren zijn toegestaan: crème, zilver, abrikoos, karamel, rood, bruin/lever, zwart; de vacht mag voor de helft wit zijn, dan spreekt men van parti; de kleuren mogen door elkaar gekruist worden.
Labradoodles zijn werkzaam als hulphond, therapiehond, zorghond, aaihond, bezoekhond; born to serve schrijft de Australian Labradoodle Club Nederland op haar website. Het ras wordt omschreven als een bruisend karakter met veel gevoel voor humor en gemakkelijk te trainen. Het is wel een hond die vraagt om een actieve baas en die niet graag hele dagen alleen is. Geen hond voor drie keer per dag een rondje om de flat. Ook bij GG, Agility en Flyball staat de Labradoodle zijn mannetje. Ondanks het inkruisen van diverse jachthondenrassen is er geen jachtinstinct aanwezig. De konijnen in Wormer halen opgelucht adem. Curly Mandy (moederhond) Sandcastlebrodie - vaderhond Brodie Zaanse Doodles Monica en Marco kennelnaam Zaanse Doodles - hebben twee Labradoodles: curly Mandy (Dog s Paradise Mandy) en wavy Sarah, die uit de Verenigde Staten afkomstig is. Beiden zijn medium, maar Sarah zit aan de minimum maat en Mandy aan de maximum. Leverkleurige Mandy is de trotse moeder van maar liefst elf leverkleurige pups: vier reuen en zeven teven; een twaalfde pup is helaas overleden. Ze zijn nu zes weken oud. Vader is de parti Sandcastle Brodie, die ook leverkleurig is; lever x lever geeft uitsluitend lever en dus stonden de kleuren van de pups van tevoren vast. Elf verschillend gekleurde halsbandjes in een grote ren, die bezaaid ligt met speelgoed. Sommige knuffels zijn groter dan de pups zelf. Ze lijken vandaag niet van plan om overeind te komen. Af en toe een venijnige hap in een oor van een nestgenoot en een bezoekje aan het inpandige hondentoilet en dan is het wel weer tijd voor een dutje. Na enig boos geblaf accepteert de moeder de bezoekers. Sarah vindt die extra hondenmensen wel gezellig. Socialiseren van zo n groot nest is geen sinecure. Je kunt er geen elf onder je arm nemen, alles moet in etappes. Deze ochtend hebben ze voor het eerst kennisgemaakt met het grasveld voor het huis. Beide vachttypen zijn vertegenwoordigd in het nest. Monica kon al snel na de geboorte vaststellen welke pups curly zijn en welke wavy. Vier zijn er wavy. Het verschil is op de foto al goed te zien. Moeder Mandy zal binnenkort met Marco haar GG training bij onze club weer oppakken; Monica gaat trainen met de crèmekleurige Sarah. Fokplannen voor haar liggen klaar, maar eerst moet ze met goed resultaat alle testen doorlopen hebben.
De vier wavyvachten onderscheiden zich al duidelijk van de curly's Fokbeleid De Association wil voorkomen dat er lukraak gefokt wordt met de Labradoodle; daarom worden pups die niet voor de fok zullen worden ingezet, verkocht op een sterilisatiecontract. De koper verplicht zich de hond binnen een jaar te laten steriliseren. Twee van de pups zullen naar gastgezinnen gaan, zodat Monica er in de toekomst mee kan fokken; de overigen zijn op bovengenoemde condities verkocht. De koper moet een bewijs van sterilisatie naar de fokker sturen, die dit vervolgens moet doorsturen naar de rasvereniging. Pas na inleveren van dit bewijs wordt de desbetreffende hond overgeschreven van de fokker naar de eigenaar. Van alle honden wordt het DNA-profiel vastgelegd bij het Van Haeringen laboratorium. Mocht blijken dat een hond bij zijn nieuwe eigenaar toch niet hypo allergeen is, dan is de fokker verplicht hem of haar terug te nemen. Populariteit Het Labradoodle ras is populair; er zijn zelfs wachtlijsten. Dat zouden veel fokkers van klassieke rassen ook wel willen. Designer dogs zijn zeer gewild, vooral in de Verenigde Staten en Australië, waar hondenfabrieken aan de lopende band nieuwe 'rassen' op de wereld zetten, zoals Pugaliers (Pugs (Mops) x Cavalier King Charles), Cockapoos (Cocker Spaniel x Poedel), Peagles (Mops x Beagle), Beagliers (Beagle x Cavalier), Cavapoos, Shihpoos, Maltapoos allemaal Poedels x Cavalier, Shih Tzu of Maltezer; de lijst is eindeloos en zo is ook de prijs, die de aanschaf van een echte rashond verre overstijgt.
Van oorsprong is de Labradoodle ook een designer dog, zij het dat deze met een totaal andere doelstelling tot stand is gekomen. Het commerciële aspect heeft hier nooit een rol gespeeld. Met de al eerder genoemde maatregelen proberen de serieuze verenigingen en hun aangesloten fokkers een populariteitshausse te voorkomen. Het gevaar ligt op de loer; na de aanschaf van een Portugese Waterhond door de familie Obama ontstond er niet alleen een run op dit ras, maar ook op andere rassen met een vergelijkbare vachtstructuur. Grote schuren- en andere broodfokkers zijn er dan doorgaans als de kippen bij om aan de gestegen vraag te voldoen. Zij trekken zich in de regel niets aan van welzijns- en gezondheidseisen en hebben al diverse rassen aan de rand van de afgrond gebracht, zoals de Dalmatische Hond na de film 101 Dalmations, de Sint Bernard na de film Beethoven. In een wat verder verleden de Schotse Herdershond na de Lassie series en nog verder weg de Duitse Herder na de film Rintintin; laatstgenoemd ras was opnieuw aan de beurt na de serie Kommissaris Rex. Boomers waren en zijn niet aan te slepen, al hoewel de TV-serie met Boomer toch al vele jaren achter ons ligt. Zo ver is het gelukkig niet met de Labradoodle en hopelijk zal dat ook nooit gebeuren. Aan Monica zal het in elk geval niet liggen. Zo ver is het gelukkig niet met de Labradoodle en hopelijk zal dat ook nooit gebeuren. Aan Monica zal het in elk geval niet liggen.