E STIJLVOL WONEN3 MISS MARPLE HOME INTERIORS EN DROOM VOOR PAARDEN(LIEFHEBBERS) De combinatie van natuur, een springparcours, een dressuurring en een binnenaccommodatie aan de overkant is vrijwel uniek, vertelt Jan trots. Daarmee is meteen de toon gezet: hier draait alles om paarden. Zowel het huis, de omgeving als het interieur staan in het teken van de geliefde hobby van het gezin; dit is een droom voor paarden(liefhebbers)! Het interieur is een mix van Frans en Engels. Waarbij het laatste wel duidelijk de boventoon voert 111
Een lange oprijlaan leidt ons naar de hippodroom in Voorthuizen, aan de rand van de Veluwe. Die hippodroom mag u zowel letterlijk als figuurlijk interpreteren: het is niet alleen een onderkomen voor de acht paarden van het gezin (hun huisdieren zoals ze ze zelf noemen), het is ook letterlijk een droom! Zowel voor de paarden als voor de bewoners. Voor ze hier hun intrek namen, hebben ze wel lang moeten zoeken naar een geschikte locatie. Hiervoor woonden we ook al mooi hoor, vertelt Jan. Het enige dat nog ontbrak was een binnenaccommodatie. Die hebben we nu met de manege aan de overkant. Hoewel het ons in de eerste plaats om het interieur te doen is, kunnen we niet om een rondleiding over het terrein heen. We vinden het niet erg: het zonnetje schijnt, de paarden staan in de wei te grazen en de omgeving is prachtig. Ja, het uitzicht is net een schilderij, beaamt Jan. We wandelen over de paden met schelpen waar de paarden niet op kunnen wegschuiven en genieten van de absolute stilte, alleen onderbroken door het geluid van brekende schelpen. En van het zeer gevarieerde bomenpark: platanen, eik, zilverlinde, paardenkastanje, rode beuk en els om er maar enkele te noemen. Voorthuizen en Garderen staan in Nederland bekend om de enorme paardenpopulaties. Dat komt omdat je van hier de Veluwse bossen in kunt om urenlang te rijden. Jan leerde zijn vrouw vijfentwintig jaar geleden kennen. In de paardensport uiteraard, lacht hij. De 112
De serre fungeert als overgang tussen het stoere en het Engelse gedeelte en werd daarom vrij neutraal gehouden hobby heeft hen sindsdien nooit meer losgelaten. Zelfs onze kinderen zijn in de ban van paarden. Intussen zijn we bij het bijgebouwtje beland, waar de stallen zijn. Het is een kopie van het eigenlijke woonhuis, maar dan in iets kleinere uitvoering. Dit gebouw is eveneens opgetrokken uit betonsteen, dat we hebben laten stukadoren en vervolgens laten keimen. Dat is een oude schildertechniek op natuurlijke basis die een luchtdoorlatende laag creëert die tegelijk vuilafstotend is. Na de volledige accommodatie van de paarden te hebben bewonderd, mogen we een kijkje nemen in het huis. Daar blijkt al snel dat het interieur een mix is van Frans en Engels, waarbij het laatste wel duidelijk de boventoon voert. Daar heeft Sylvia Veerman van Miss Marple, die tekende voor de totaalinrichting, ongetwijfeld iets mee te maken. Ze beaamt volmondig: Ik heb getracht een soort natuurlijke overloop te maken van de ene ruimte naar de andere zodat je in een soort vierkant loopt waarbij je van de ene sfeer in de andere terechtkomt. Die sfeer evolueert van klassiek naar stoer, aldus Sylvia. Omdat dat net ook onze stijl belichaamt, valt Jan haar bij. Wij noemen onszelf graag sportief klassiek, en dat heeft Sylvia perfect weten vertalen naar het interieur. In de hal trekken de geceruseerde eiken trap met verouderd smeedwerk en de hardstenen vloer met tegels van zestig bij zestig meteen de aandacht. De verrassende kleur op de muren olijfgroen van Farrow & Ball is een warme en tegelijk frisse verwelkoming. Verder is het huis ingedeeld in kleine ruimtes die netjes in elkaar vloeien. Iedere kamer is een plaatje, zegt Jan trots. En bij elke ruimte die je binnenstapt, stap je als het ware in een ander plaatje. Dat geeft een behaaglijk gevoel. Nog behaaglijk zijn de vele oude materialen. Kijken we bijvoorbeeld naar de dakconstructie: de balken 115
komen uit een Amerikaans pakhuis uit de jaren dertig uit Chicago. En wat dacht u van de prachtige eikenhouten vloeren, de lambriseringen en de oude, rood geschilderde louvredeuren die naar de keuken leiden? Het plafond in die keuken is al even bijzonder: dat bestaat uit oude kaasplanken. Je ziet nog steeds de kringen paraffine van waar de bollen kaas hebben gelegen. De keuken ziet er dan ook eerder robuust uit. Het dikke granieten keukenblad bijvoorbeeld kan gerust enkele gloeiend hete pannen of potten aan, en de zeer brede lades met veel verdelingen zijn bovendien erg praktisch. Het Aga-fornuis zorgt voor een constante aangename temperatuur en het gestreepte behang komt de gezelligheid en het stoere karakter alleen maar ten goede. De gordijnen zijn van een donkerrode paardenstof met lederen embrasses in de vorm van teugels. Het paardenverhaal krijgt een vervolg in de paardenkamer, een al even stoere kamer met behang in paardentoile, bijpassende bruinrode gordijnen in grof linnen met een dikke lederen embrasse en houten balken in het plafond. Aan het stoere verhaal komt snel een einde wanneer we in de serre komen. Deze doet dienst als overgang en is om die reden vrij neutraal gehouden. Het behang heeft een streep in grijs, blauw en ecru met gordijnen in een ecru damast. De kroonluchter boven de eettafel vond Sylvia ergens nabij de Belgisch-Franse grens. Ze kocht ze speciaal voor deze plaats. Zowel grootte als model komen hier helemaal tot hun recht. En dan komen we in het Engelse gedeelte. De woonkamer kreeg vorm rond de antieke erfstukken die Patricia erfde van haar ouders en grootouders. Mijn vader spaarde bijvoorbeeld Wedgwood-servies. Als kind vond ik die dingen helemaal niet mooi, maar later heb ik Engels antiek echt leren waarderen, aldus Patricia. Sylvia koos hier voor een behang in trellis-motief in een terra met goud. Het heeft een klassieke uitstraling en past uitstekend bij de naturelkleurige eik. De aanpalende bibliotheek ademt dezelfde sfeer en doet dienst als werkruimte. Uniek is hier dat Jan van achter zijn bureau zo goed als 360 graden rondom de tuin in kijkt. Waar vind je zoiets?, vraagt hij zich hardop af. Elke ruimte is er trouwens op gericht om overal in huis zo optimaal mogelijk te kunnen genieten van de tuin. En van de paarden natuurlijk! Aanvankelijk wilden we een Franse boerderij met stalramen. Maar toen kwamen we bij Miss Marple en toen wisten we dat het iets anders zou worden. Sommige elementen hebben we wel behouden, zoals de louvredeuren en de stalramen. Die halen de tuin als het ware binnen. De kleine ruimtes maken het hier lekker knus. Iedereen zoekt hier zijn eigen plekje waar hij of zij zich goed voelt. Afhankelijk van de stemming biedt elke ruimte een gepaste sfeer. Zo is er voor elk wat wils! Wij noemen onszelf graag sportief klassiek, en dat heeft Sylvia perfect weten vertalen naar het interieur Miss Marple Home Interiors Van Galenlaan 36a, 3941 VD Doorn (NL), tel.: 0031(0)343/42.93.74, fax: 0031(0)343/53.96.03 e-mail: info@miss-marple.nl, website: www.miss-marple.nl 117