9 daagse reis naar Oostenrijk Hotel Neuwirt in Kössen Zaterdag 8 juni begon de reis die 3100 kilometers zou gaan duren. Dat deden we met een bus van de firma Bakker met aan het stuur de pas aangenomen chauffeur bij deze Firma, maar voor ons de bekende en goed rijdende Willem Kerkwijk. De vakantie-gangers die Willem mee nam, waren 33 KLM-ers en 7 oude bekenden van Willem en zijn vrouw Evelien, die als gastvrouw meeging. Nadat de koffers en rollators waren ingeladen en de voorzitter van de KLM Excursievereniging ons een fijne vakantie had gewenst, reden we keurig op tijd weg. Op naar de koffie die in Zeist klaar zou staan. Dus de eerste ± 45 km zaten, bij de koffie met gebak er op. Na deze rustpauze gingen we via de snelweg naar Leverkusen. Een rit van ongeveer 195km. Daar wachtte ons een heerlijke lunch in Haus Fück. Omdat de totale afstand naar de eindbestemming te lang rijden was voor 1 chauffeur, gingen we vrolijk en wel op weg. Na ± 388km kwamen we aan in het plaatsje MarktTaschendorf bij ons hotel Landgasthof Wellman te vinden. Bij binnenkomst werden de kamers verdeeld en werd er om 19.00 uur gegeten. Daarna zochten we de kamers op. Na het ontbijt-buffet vertrokken we om half negen richting Tirol. Na de koffiestop kwamen we na ca. 375 km in ons hotel Neuwirt in Kössen aan. Daar stond het lunchbuffet klaar. De lift was defect in verband met de overstroming die daar was geweest. Dus het werd trappen lopen. Rest van de middag vrij om de omgeving te leren kennen. Tot aan het avondeten, dat elke avond om 19.00 uur stond gepland. De vrije maandag-ochtend hebben we heerlijk gewandeld langs het snel stromende riviertje of werd het dorp Kössen bezichtigd. De middag mocht Willem het stuur weer in handen nemen! Hij maakte de rondrit Wilder Kaiser, via wegen over bergen en dalen, open vlaktes en bossen. Een prachtige omgeving. Koffie werd er natuurlijk ook weer gedronken, en wel in het stadje Ellmau. Daar werden ook de winkels bekeken. Om kwart voor 5 kwamen we weer in het hotel, na een rit van ongeveer 80 km. Na de vergadering (borreluurtje) werden de voorbereidingen voor het sjoelen getroffen. Het sjoelen, waarbij door enkelen revanche moest worden genomen, werd op de 1 ste avond gewonnen bij de dames door Evelien Kerkwijk en bij de heren door Willem Kerkwijk. De 2 de en beslissende sjoel avond,wordt op vrijdag gespeeld.
Dinsdag de dag van Salzburg vertrek om 9 uur. Gepland stond een rondrit door Beieren maar deze kon niet doorgaan in verband met het noodweer wat daar een week geleden had plaatsgevonden. De gevolgen van het noodweer waren op weg naar Salzburg duidelijk zichtbaar. Weggedeeltes die waren weggeslagen en de nodige omleidingen. Om 10.30 uur werden wij in Salzburg afgezet. Ieder kon zijn eigen gang gaan om Salzburg onveilig te maken en de monumentale gebouwen en Dom te bekijken. Ook het geboortehuis van Mozart en zijn standbeeld waren daar te zien. Voorwaarde was dat we om 16.00 uur weer op de plaats van vertrek waren. Om deze dagtrip te maken moest Willem ± 190 km sturen. De woensdag zou gevuld worden met 3 onderdelen. We startten na het ontbijt voor een rit naar Kufstein. Het weer werkte goed mee zodat we heerlijk door het mooie stadje hebben kunnen wandelen en in de zon koffie hebben kunnen drinken. Voor het bezichtigen van de Burcht was er te weinig tijd, wat sommige erg jammer vonden. Na de lunch werden we gereden naar het zogenaamde Adelaarsnest (het hoofdkwartier van Hitler) op 1840 mtr hoogte. Willem had voor dit onderdeel een DVD meegenomen met tekst en uitleg over dit oord. En daar hebben wij in de bus naar gekeken. Velen bezochten het documentatie-centrum. Het uitzicht op die berg was grandioos, de herinnering niet. De terugreis was wederom fantastisch via wegen met vele bochten en prachtige uitzichten. Na het diner werd er wederom in de bus gestapt om een originele Tiroler-avond mee te maken. Deze werd door ongeveer 22 man bijgewoond. De Tiroler-avond bestond uit zang, dans om de meiboom, muziek met koeien bellen, gitaar en handharmonica. Zelfs met een zaag en 2 bijlen en een boomstam kon men een melodie spelen. De ster van die avond was Coby Minnen die mee moest dansen met een jonge Tiroler en die na de dans keurig teruggedragen werd naar haar plaats!!!!!! Die avond waren we om 23.15 uur weer in het hotel. Deze dag reden we kilometers ± 290 km. Donderdag was gereserveerd voor een bezoek aan de hoogste bergtoppen van Tirol, De Gross Glockner (Hochalpenstrasse). De start was om 9.45 uur en Willem reed, via binnenwegen, via St Johann, Kitsbühel, Mittersill, naar Zell am See.
Daar werden 2 personen, die niet tegen ijle lucht kunnen, uit de bus gelaten. Later in de middag werden ze weer keurig opgehaald. Richting Fusch op een prachtig hoog gelegen plek bij Gasthof Tauernblick moesten we toch wel even genieten van het uitzicht. Natuurlijk ook de koffie en voor een aantal ook gebak (maar waar was Evelien?) Door naar de warme lunch. Voordat wij daar waren, moesten er toch nog even een paar haarspeld-bochten worden genomen en steile hellingen en 26 haarspeldbochten. De hellingen zijn niet geteld. De hoogste berg is 3800 mtr, 2600 mtr voor het verkeer en op 2300 mtr was het restaurant. Daar hebben we genoten van de lunch en het prachtige, zon overgoten, uitzicht op de bergen met helder witte sneeuw. (qua weer de mooiste dag) Op de terug weg moest er gestopt worden om een groep bergschapen te laten oversteken. Prachtig!! De gereden kilometers op die mooie dag waren ± 295 Vrijdagochtend werd bestemd voor de uitgestelde rondrit van Beieren. Het weer was regenachtig maar wij zaten droog. We reden, via plaatsjes als Reit im Winkel Ruhpolding en Siegdorf, richting Chiemsee. Daar was een mooie gelegenheid om de koffie en naar keuze een gebakje er bij te nuttigen. Deze Chiemsee is een zeer groot recreatie-gebied met rondvaart en zeilboten en een zeer groot zwembad. Via weg 305 naar Bernau- Marquartsteinnaar naar Kössen. Langs deze route konden we echt waarnemen welk schade was aangericht door het noodweer. Thuiskomst was om 12.15 uur. Er werd vreemd gereageerd want de tafels waren niet lunchklaar gemaakt. Gevolg; Half uurtje vertraging. De middag werd besteed om inkopen van verschillende heerlijkheden te doen. De niet-inkopers gingen mee om het stadje Reit im Winkl te bekijken. Deze dag was voor Willem een rustige. Hij reed maar 60 km. Na het avondeten gingen we de 2de ronde sjoelen spelen. De scores van maandag werden bij de scores van vrijdag opgeteld en daar uit kwamen dan de winnaars uit. De winnaars van maandag konden beide niet want zij hadden een zakelijke afspraak met de hotelier. Dus vol goede moed werd er verder gespeeld. Voor de winnaar was er een fles wijn of een doosje chocolade als prijs. De poedelprijzen waren het zelfde en gingen naar mevrouw C. van Houten en de heer K. in t Hout. De eerste prijzen gingen naarmevrouw M. Veld met 232 punten en de heer T. Osterwold met 228 punten. Na het uitdelen van de prijzen ging men voor de laatste maal naar bed in dit hotel.
Zaterdag na afscheid te hebben genomen van het personeel en de hotelier vertrokken wij wederom op tijd om ons bed in het Hotel Gerber in Hösbach te gaan opzoeken. Onderweg zagen wij dat er een ongeluk aan de linkerzijde was gebeurd, wat een file van ± 12 km tot gevolg had. Ook vielen de vele zonnepanelen in de velden op. Om 12.40 uur stond er bij hotel Wilder Mann te Rückersdorf een wederom goed verzorgde lunch klaar. Om 2 uur vertrek voor de laatste etappe naar Hosbach waar wij om 17.00 uur aankwamen, na ca. 480 km gereden te hebben. Kamer verdeling, opknappen en om 18.30 diner tijd, aan een erg lange tafel. Tussen de hoofdmaaltijd en het dessert was er voldoende tijd om de kleuter-opleiding te laten gelden door het vouwen van gele vliegtuigjes. Het werd erg gezellig. Zondag op weg, na een goed ontbijt om 8.30 uur, via de snelweg 3 richting Wiesbaden. Daar werd de afslag genomen naar de snelweg 66 en dan via de binnenweg 42 langs de Rijn prachtig!!!!!!! De binnenweg leid je langs bergen gevuld met druiven-ranken, de vele kastelen en mooie stadjes zoals Rudesheim. Daar hebben we, in het aan de Rijn liggende hotel Unter den Linden, van een zalig kopje koffie hebben genoten. Om 11.00 uur zijn we doorgereden via Lorch de Loreley naar Burghotel Grenzau waar de lunch klaar stond. In Grenzau moest Willem zijn rijtechniek bewijzen in verband met het terughalen van de bus na de parkering. (er stond een auto in de weg ) Om half twee weer verder om, na een korte stop, door te rijden naar Beverwijk. Daar kwamen we om 18.00 uur aan.
Na een prachtig en heerlijk afscheidsdiner, namen we afscheid van elkaar. In het bijzonder van Evelien, Willem en Nico. Beide, laatstgenoemden, werden door Tom (die jarig was) speciaal bedankt voor de goede zorgen en werden verblijd met een klein aandenken, verzorgd door Tom en Joke. De eerstvolgende stop was Wimbledon na een dagrit van 595 kilometer rijden. De overige kilometers heeft ondergetekende niet meer kunnen volgen. Resumerend : Hotels Ontbijten- Lunches en Diners perfect, rijden en keuze van wegen een tien!! Geschreven door Ab Mesland Illustratie: N.J.H. van der Heijden