Op de begraafplaats van de Heerlerbaan, 24 maart 2012 Lieve familie en vrienden en vriendinnen We hebben de urn met de as van Hilde bij ons. om haar te gaan begraven zodat we een dierbaar plekje hebben. Mensen horen bij de aarde, zijn van aardse stof gemaakt. Een mensenkind is in-gelukkig met zand en water, bloemen, vogels, ontelbare dieren, medemensen. Je ontmoet ze, begroet ze, streelt ze, bekijkt ze met ogen vol bewondering. Je bent een van hen! Leeft met hen, groeit met hen, woont met hen op dezelfde wereld. Heel de aarde is onze moeder, de lieve aarde is ons thuis. Een mensenkind hoort ook bij de hemel, die ontmeetbare ruimte buiten het aardse, dat onbekende dat om ons heen is, door alles heenstroomt en van zich spreekt in gedachten en dromen. Maar het geheim laat zich niet vangen in steen, getallen of zeker weten. Dat maakt het loslaten van doden zo moeilijk omdat niemand weet van hoe en waarheen. De aardse stof komt terug in de aarde en wat wij niet zien kunnen heeft allang 24/03/2012 Pagina 1
de weg naar de eeuwige ruimte gevonden van vrijheid en blijheid en grenzeloos leven. ZÓ vrij dat wij er geen woorden voor hebben, alleen maar de tranen van het niet weten zelfs de vogels kunnen er niet over zingen. 1 Het is voor jouw lichaam Hilde je laatste aardse rustplaats. (Geert:) Een rustplaats Een rustplaats om tot rust te komen. Een rustplaats voor jou, in de aarde, waarop jij zo uniek geleefd hebt, een rustplaats voor ons om bij jou te zijn, een rustplaats want hier kunnen we elkaar vinden in de stilte. Een rustplaats waar wij komen met ons verdriet: om troost te vinden. Een rustplaats waar we komen om de leegte die jij achterliet, te vullen 1 Als vlinders spreken konden, blz 106/107 24/03/2012 Pagina 2
met herinneringen aan jou. Een rustplaats om toch bij elkaar te zijn in de drukte van het leven en de stilte van de dood: een rustplaats tussen leven en dood. 2 We zegenen deze plek, waar we de urn gaan plaatsen God, Wij vragen de zegen voor deze plek waar we de as van Hilde bewaren en vragen om zegen voor onszelf opdat we niet treuren als mensen die geen hoop hebben maar vertrouwvol op U rekenen als een God van levenden bij wie onze lieve Hilde gelukkig mag zijn. Ook al kunnen we haar niet meer vasthouden wij zullen haar niet vergeten. Hoeveel te meer zult Gij haar naam koesteren en haar leven bewaren in uw licht. Amen Zegenen met wijwater (Aloys en Geert) 2 In: Theo Vertelman, Vervlogen adem, p. 85 24/03/2012 Pagina 3
(Aloys:) Wil nog graag een gedicht lezen, een van mijn lievelingsgedichten 3 voor jou Hilde, waar je ook bent. Wat is in een naam? Een mensenleven een droom, een gestalte een toekomstwens geboren zijn en zo zal je heten iemand worden: deze mens. Genoemd en geroepen betekenis gekregen geen tweede als jij: Jouw denken, jouw doen jou horen, jouw zien jouw weten, jouw voelen jouw lachen, jouw huilen jouw ruiken, jouw proeven jouw spreken, jouw zwijgen jouw toedoen heeft blijvende sporen op aarde getrokken t gemis heeft jouw omtrek, geen tweede als jij. Wat is in een naam? Een leef-tijd een afscheid volte en leegte een naam gaat voorbij. Maar niet de jouwe, niet jouw naam, niet jij. 3 In: Y.van Emmerik e.a.., Zaaien in tranen. Woorden van verder dan dood p. 34 24/03/2012 Pagina 4
Wij moeten je afstaan aan het onbekende en zullen vertrouwen dat alles nu goed is. Je bent nu daarginds maar tegelijk in ons hart. Dit wordt voor ons een heilig plekje, hier plaatsen wij nu eerbiedig jouw as, het laatste dat van jou is gebleven. De aarde neemt je op, het gras groeit rondom jou de wind zal deze plek strelen de zon zal het koesteren ons hart zal het warmen. Merijn plaats de urn in het graf Als we de plek hier zien en bloemen dan denken we aan je, hoe je groeide en bloeide op onze aarde. Als we lucht zien en wolken dan dromen we van je, hoe je vrij kunt zijn, grenzeloos, en zonder pijn. Als we de zon zien dan koesteren wij ons aan je herinnering, hoe je leefde en hoe je bij ons mocht zijn. Jij was iemand om nooit te vergeten. 24/03/2012 Pagina 5
Wil jullie vragen dadelijk een paar kleine bloemen in dit graf te laten vallen, zodat er dadelijk een boeketje op de urn ligt. Dat boeket vertaalt onze liefde maar duizenden bloemen kunnen niet zeggen hoe dankbaar wij zijn dat jij ooit bij ons was, hoe wij van jou houden ver over de dood. 24/03/2012 Pagina 6
Terugkomst (de steen is op het graf geplaatst) Plaatsen van bakje met zonnebloemen Aloys, Lieke en Merijn en Bonma leggen zonnebloemen neer Ik wil Lieke vragen deze kaars aan te steken Gegroet (4),.. nu je levenskaars is opgebrand. Gegroet met licht van ons die om je gaven. nu we jouw licht herinneren. nu we je danken voor het licht dat je bracht. dat er licht voor jou is ten einde toe Ook voor ons zelf 4 vrij naar Marinus van den Berg, voor de laatste tijd, p. 184,185 24/03/2012 Pagina 7
Nu gaan wij dadelijk van hier. Deze plek op de aarde blijft diep in ons hart en in onze gedachten. En waar je Hilde ook bent: we wensen je vrede. Misschien mogen wij ooit in de toekomst voor alle mensen een weerzien verwachten. Dag lieve Hilde, je leeft diep in ons. AH 24/03/2012 Pagina 8