PAUL VERWEEL TOERNOOI 2011: EEN IMPRESSIONISTISCH VOETBALPLAATJE MET VEEL REGEN

Transcriptie

1 PAUL VERWEEL TOERNOOI 2011: EEN IMPRESSIONISTISCH VOETBALPLAATJE MET VEEL REGEN En op het eind heeft de thuisspelende ploeg gewonnen! Er waren wat afzeggingen tot kort van tevoren, maar dat heeft toch niet kunnen verhinderen dat voor de tweede keer het Paul Verweel Toernooi voor D-selectieteams van Utrechtse voetbalclubs heeft plaatsgevonden. En ook de tweede keer was de organisatie in handen van de voetbalafdeling van Zwaluwen Utrecht 1911: Eric Giessen dus, natuurlijk ondersteund door de nodige Utrechtse zwaluwenvleugels! De naamgever van het toernooi, de voorzitter van vv Hoograven, de ambassadeur van de Vereniging Sport Utrecht, de oprichter èn het hoofd van de Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiekunde, de KNVB-bestuurder (vice-voorzitter van de amateurafdeling, met afstand de grootste afdeling van de bond!), de man die in één leven tot nu toe al gedaan heeft, waar anderen er negen (of meer!) voor nodig zouden hebben, Paul Verweel zelf, was ook aanwezig en wel in een pak dat hij naar eigen zeggen aan de KNVB te danken heeft. Na een kleurrijke ouverture op het veld waar alle elf de deelnemende teams zich naast elkaar opstelden met in het midden de heren scheidsrechters van dit toernooi en een welkomstwoord van Eric Giessen, de jeugdvoorzitter van Zwaluwen Utrecht 1911 die ook aan elke club afzonderlijk een (historisch) woordje wijdde, kon het toernooi van start gaan. En dat alles onder het belangstellend oog van de heren scouts van FC Utrecht die notitieblokjes tekort kwamen, om al het Utrechtse voetbalgoud dat er blonk (en meteen ook gewassen werd!) op deze dag te registreren. Dat het pijpenstelen regende, bijna de hele dag, met af en toe even een droog ogenblikje, scheen de voetbalvreugde bij de D-selectiespelers alleen maar te verhogen. De heren scheidsrechters bewaakten niet alleen maar de standen, maar beoordeelden ook de keepersprestaties en welke ploeg naar hun smaak het sportiefst opereerde. Ondanks de natte kloffies was de sfeer op Welgelegen de hele dag onberispelijk! Er werd gevoetbald) gevoetbald dat het een lieve lust was! Stortregen of niet: Voetbal is (bij weer en wind, bij nacht en ontij en onder ALLE omstandigheden) ons leven! Een enkele bliksemflits werd er waargenomen en bij doorzettend onweer, moet er gestopt worden i.v.m. de veiligheid, maar zover kwam het gelukkig niet. Zwaluwen Utrecht won na een spannende finale tegen Elinkwijk (de winnaar van het Paul Verweel Toernnoi 2010), die 0-0 opleverde, de strafschoppenreeks. Keeper van het toernooi werd: Tommie Taalman, de keeper van DVSU en de sportiviteitsprijs ging naar Hercules. Zoals Paul Verweel in zijn toespraak bij de prijsuitreiking zei: voetbal is de mooiste sport! Dan volgen hier nog wat foto s : 1

2 Paul Verweel, naamgever van het toernooi voor D-selectieteams van Utrecht dat jaarlijks wordt georganiseerd Teampresentatie bij het begin van het toernooi 2

3 De heren scheidsrechters: v.l.n.r. Joop van der Veeken, Marcel Paalman, Richard Loef en Mohamed el Osrouti (Bart Merkus en Fred van Stroe ontbreken op de foto, maar scheidsrechterden wel) Eric Giessen, Limburger (Waarom moet dat er nou zo nodig bij vermeld worden?), jeugdvoorzitter van Zwaluwen Utrecht 1911, inspirator, goeroe, mastermind, The Boss (en het wasmannetje) 3

4 2 spelers van DVSU en verzorger Ben van der Borg In de kantine was het druk deze dag: een regenbui afgewisseld met een regenbui! (Dat maakt dorstig en hongerig tegelijk!) 4

5 De heren van De Meern wachtend op hun versnaperingen (de taken zijn weer goed verdeeld) Tijdens een jeugdtoernooi wordt er geen alcohol geschonken 5

6 Voetbal is een fantastisch spelletje (maar wat dacht je dan van tafelvoetbal?) De heren van Geinoord netwerken met de scouts van FC Utrecht (of andersom) 6

7 Ko Baars, anders altijd druk in de weer met thee, cornervlaggen en limonade, heeft een rustig dagje (en toch plezier) Het regende en het regende maar: soms zag je door de regendruppels de bal niet meer 7

8 Magreb 90 had het zwaar tegen De Meern: 0-8! Het doelgebied is intussen veranderd in een modderpoel. Het doelgebied wordt met een trekker enigszins gefatsoeneerd 8

9 Ook scheidsrechter Fred van Stroe heeft zich gemeld (vorig jaar leidde hij nog de finale, maar dat ging dit keer niet, omdat hij geblesseerd raakte) John Veld kijkt tevreden in de camera: doelgebied drooggetrokken door zoon Lesley 9

10 Time to act again, Lesley! Zwaluwen in de aanval tegen DVSU (het werd 3-0) 10

11 Veel aandacht voor de finale Zwaluwen Utrecht 1911 Elinkwijk (bij een donkere lucht) Vrije trap Zwaluwen Utrecht 11

12 Indirecte vrije trap Elinkwijk (daarom staat scheidsrechter Richard Loef met zijn hand omhoog) Zwaluwen-spits Maarten Nikkesen is het Elinkwijk-doel gevaarlijk dicht genaderd Zijn met veel gevoel gegeven assist zal echter niet verzilverd worden. 12

13 Elinkwijk bouwt op vanuit de verdediging na een afgeslagen aanval van Zwaluwen Bij de penalty-reeks heeft keeper Rutger Walgaard zo te zien een aangenaam voorgevoel 13

14 De derde penalty van Elinkwijk die er niet inging (deze werd gestopt door keeper Rutger Walgaard) De winnende! 14

15 De keeper van DVSU, Tommie Taalman, na het in ontvangst nemen van de prijs voor de beste keeper van het toernooi De sportiviteitsprijs ging naar Hercules 15

16 De coach van vv Hoograven bij de prijsuitreiking En de aanvoerder van Elinkwijk 16

17 Adil Raissi, de aanvoerder van Zwaluwen Utrecht, neemt de felicitaties in ontvangst van Paul Verweel (en natuurlijk ook de beker) My friend, who are the Champions? 17

18 Zwaluwen Utrecht met de wisselbeker My friend, who are the Champions? 18

19 Het winnende team met coach Roel van Geffen (links) en assistent-coach John Veld (rechts) N.B.: op de vraag Who are the champions? moet het antwoord luiden: alle teams en teambegeleiders, organisatoren, scheidsrechters, materiaalman, verzorger, bar- en keukenpersoneel en anderen die deze dag, dit tweede Paul Verweel Toernooi voor D-selectieteams van Utrecht tot een prachtig evenement hebben weten te maken. Een evenement in supersportieve sfeer dat maar weer eens duidelijk maakte dat de alledaagse kracht van de sport tot mooie dingen kan leiden! (Wat kan gewoon toch bijzonder zijn!) Hartelijk bedankt, mensen!!! Max Schalekamp 19