Contributiemarge = dekkingsbijdrage voor de vaste kosten = omzet variabele kosten

Transcriptie

1 Hoofdstuk 1 Accounting verstrekt informatie voor 3 hoofddoelen: 1. Routinematige interne verslaggeving voor beslissingen van managers (die regelmatig voorkomen). 2. Niet routinematige interne verslaggeving voor beslissingenge van managers. 3. Externe verslaggeving voor investeerder, overheid en andere betrokken partijen. Drie richtlijnen voor management accountants: 1. Cost benefit approach Gebruiken bij resource toewijzing beslissingen. De verwachte extra winst van de resource moet hoger zijn dan de verwachte kosten van de resource. 2. Gedrags- en technische overwegingen Een accounting systeem is er niet alleen om managers te helpen bij beslissingen, maar ook om managers en werknemers te motiveren om naar de doelen van de organisatie te streven. 3. Verschillende kosten voor verschillende doelen Bij andere soorten beslissingen horen andere kosten concepten. Management Accounting: Interne berichtgeving Kosten: Uitgaven die je toerekent aan een bepaalde periode Betrouwbaarheid: 1. Juistheid 2. Volledigheid 3. Tijdigheid 4. Geautoriseerdheid Verantwoordelijkheden van de Chief Financial Officer (CFO), Finance director: Overzien van de financiële activiteiten van een organisatie. 1. Controllership o.a. het geven van financiële informatie aan managers en shareholders 2. Treasury 3. Risk management o.a. rente en wisselkoersen 4. Belastingen 5. Interne controle o.a. integriteit van de administratie Controller (chief account officer): Is verantwoordelijk voor het deelgebeid controllership van de CFO. Het verslag geven en interpreteren van belangrijke data aan managers zodat zij betere beslissingen kunnen nemen. Hoofdstuk 2 Kostenonderscheid: 1. Vast variabel 2. Direct indirect 3. Structureel incidenteel 4. Beheersbaar niet beheersbaar Contributiemarge = dekkingsbijdrage voor de vaste kosten = omzet variabele kosten Hoofdstuk 3 Break-even-point: daar waar omzet kosten 0 is, totale omzet = totale kosten Break-even-afzet: Totale kosten / (verkoopprijs per product - variabele kosten per product) Break-even-omzet: Verkoopprijs * break-even-afzet Dekkingsbijdrage(= contribution margin): (Verkoopprijs variabele kosten)* # verkochte producten Veiligheidsbijdrage: Verwachte afzet break-even-afzet 1/6

2 Contribution income statement: Tabel met van links naar rechts het # verkochte producten, van boven naar beneden achtereen volgens: inkomsten variabele kosten = contribution margin vaste kosten = operating income. Contribution margin ratio: dekkingsbijdrage in % gegeven = contribution margin / totale inkomsten Decision table: Samenvatting van de vergeleken activiteiten, uitkomsten en waarschijnlijkheden. Operating leverage: beschrijft de effecten van veranderingen in de inkomsten op de vaste kosten. Expecten monetary value: verwachte inkomsten * de kans dat het voorkomt. Revenue driver: factor dat inkomsten beïnvloed. Hoofdstuk 4 Kosten systemen om kosten toe te wijzen aan producten of systemen: 1. Job-costing system Optellen van kosten voor ieder afzonderlijk product/ dienst (gemaakt naar de wensen van de klant) 2. Process-costing-system Als er verschillende producten / diensten zijn die precies hetzelfde zijn. Gebudgetteerde indirecte kosten verhouding: gebudgetteerde totale indirecte kosten / gebudgetteerde hoeveelheid van kosten die je toe kunt wijzen. Actual costing: maakt gebruik bij de toewijzing van de indirecte kosten van de actuele indirecte kosten Normal costing: maakt gebruik bij de toewijzing van de indirecte kosten van de gebudgetteerde indirecte kosten (bij directe kosten wel actuele directe kosten, ook hoeveelheden van zijn actueel). Methoden om de indirecte kosten te budgetteren en einde jaar correcties: 1. Adjusted Allocation-rate approach Gaat alleen uit van actuele kosten. De indirecte kosten verhouding (= de kosten per uur of per iets anders) worden aan het eind van het jaar vastgesteld, dan worden de producten waar al gedurende het hele jaar kosten aan toegekend waren aangepast. Voordeel is dat elke activiteit representatieve actuele indirecte kosten toegewezen heeft gekregen. 2. Proration Approach: Het verdelen van de indirecte kosten die te veel of te weinig zijn toegewezen over (a) work in process (b) finished goods en (c) cost of goods sold. Bereken van elk het % dat het is van de totale hoeveelheid indirecte kosten, dit % doe je dan maal de kosten die teveel of te weinig zijn toegewezen en dit getal respectievelijk trek je af of tel je op bij het oorspronkelijke bedrag. 3. Write-off to cost of goods sold approach De te veel of te weinig toegerekende indirecte kosten worden gewoon bij de kosten van goederen die zijn verkocht respectievelijk afgetrokken of opgeteld. Hoofdstuk 5 Activity-based costing (ABC): het toewijzen van kosten aan activiteiten, gebruiken als er geen uniformiteit is in het gebruik maken van de overheadkosten in een onderneming. Hoofdstuk 6 Master budget: Een begrijpbare uitdrukking van de financiële en operationele plannen van het management in de toekomst. Het master budget bestaat uit: 1. Operating budget Inkomsten met bijbehorende ondersteunende activiteiten 2. Financial budget Het is gefocust op de inpact van operations op de financiën. Hiërarchie in budgettering: 2/6

3 1. Verkoop 2. Voorraden 3. Productie 4. Overhead Kaizen budgettering: Continue verbetering gedurende de budgetteringsperiode. (Kaizen is Japans voor verbetering). Hoofdstuk 7 Static budget: Gebaseerd op de hoeveelheid afzet dat aan het begin van de budget periode is gepland. Flexibel budget: Gebaseerd op de hoeveelheid afzet dat je realiseert tijdens de budget periode. Dus alle kosten die afhankelijk zijn van de hoeveelheid die je afzet die veranderen mee. Er kan een verschil optreden tussen de gebudgetteerde kosten/ inkomsten en de eigenlijke kosten/ inkomsten. Dit verschil heet static-budget variance, dit verschil is onder te verdelen in 2 soorten verschillen: 1. Flexible-budget variance Het verschil tussen het flexible budget en de eigenlijke resultaten. Dit verschil is ook weer onder te verdelen in 2 soorten verschillen: (a) price variance, verschil tussen de actuele en gebudgetteerde inkoopprijzen. (b) Efficiency variance, verschil tussen de actuele en gebudgetteerde inkoop hoeveelheden. 2. Sales-volume variance Het verschil tussen het statische budget en het flexibele budget. Het verschil zit hem erin dat de hoeveelheid eigenlijke geproduceerde goederen niet gelijk is aan de gebudgetteerde hoeveelheid. Voordelen van het gebruik van standaard kosten/ hoeveelheden: 1. Maakt gebruik van ervaringen uit het verleden. (vb inefficiënties) 2. Kunnen veranderingen die worden verwacht tijdens de budget periode meenemen. Prijsverschil op verkopen: (werkelijke verkoopprijs standaard verkoopprijs) * # verkochte artikelen Prijsverschil: (werkelijke prijs standaard prijs) * werkelijk # hoeveelheden Efficiency verschil: (werkelijke hoeveelheid standaard hoeveelheid dat is toegestaan voor de eigenlijke afzet)* standaard prijs Benchmarking: Het vergelijken van producten / diensten t.o.v. de beste prestatiedoelen (vb concurrenten). Hoofdstuk 8 Welke verschillen analyse waarop uitvoeren om iets of iemand te controleren? Hoofdstuk 9 Variabele kostencalculatie: Methode waarin alle variabele kosten van de fabricage worden gezien als een winst en op het moment dat ze worden verkocht als kosten van goederen worden gezien. Verschil variabele kostencalculatie en de absorbing kostencalculatie: Bij de variabele kostencalculatie worden de vaste fabricagekosten behandeld als een uitgave in de bepaalde periode terwijl onder de absorbing kostencalculatie de vaste fabricage kosten ook worden gezien als inventoriabele kosten (=als een winst/ voorraad gezien). Productievolume verschil: (standaard level van de capaciteit werkelijke hoeveelheid output) * standaard hoeveelheid vaste fabricagekosten per unit output) 3/6

4 Theoretische capaciteit: standaard denominator-level als er wordt geproduceerd met volledige efficiency. Praktische capaciteit: (dominator-level gebaseerd op) Theoretische capaciteit onvermijdelijke oponthouden Normale capaciteitbezetting: dominator-level gebaseerd op de capaciteitsbezetting dat de gemiddelde klant verwacht over een langere tijdsperiode Master-budget capaciteitsbezetting: dominator-level gebaseerd op de verwachte bezetting van de aankomende master-budget-periode. Hoofdstuk 10 Vier verschillende benaderingen voor kosten: 1. Industrial Engineering Method Schat kostenfuncties door te kijken naar inputs en outputs in fysieke termen 2. Conference Method Schat kostenfuncties door te kijken naar de kosten en dat wat ze veroorzaken 3. Account Analysis Method Schat kostenfucties door ze te classificeren als vast, variabel of gemixt 4. Quantative Analysis Methods Schat kostenfucties door gebruik te maken van wiskundige berekeningen op resultaten uit het verleden. Regressie-analyses: worden gebruikt bij het heloen van managers op toekomstige kosten te voorspellen en het evalueren van kostenrenductie initiatieven. Hoofdstuk 11 Vijf stappen beslissingen proces om beslissingen te nemen: 1. Verzamel informatie 2. Maak voorspellingen over toekomstige kosten 3. Kies een alternatief 4. Implementeer het gekozen alternatief 5. Evalueer de prestaties en zorg voor terugkoppeling Verschil tussen relevante kosten en irrelevante kosten, relevante kosten: Komen voor in de toekomst Verschillen van de andere alternatieven Kwantitatieve factoren: Uitkomsten zijn te meten in numerieke getallen Kwalitatieve factoren: Uitkomsten zijn niet te meten in numerieke getallen (vb moraal van het personeel) Problemen die moeten worden vermeden in de relevante kosten analyses: 1. Pas op voor niet correcte algemene veronderstellingen zoals: alle variabele kosten zijn relevant 2. Kosteninformatie kunnen misleiden door: Wanneer zijn niet-relevante kosten inbegrepen Als de zelfde eenheid kosten zouden worden gebruikt op andere output levels. Om deze problemen te vermijden moet men zich vooral richten op de totale kosten en totale opbrengsten. Hoofdstuk 12 Invloeden op beslissingen m.b.t. het vaststellen van prijzen: 1. Klanten 2. Concurrenten 4/6

5 3. Kosten Hoofdstuk 14 Doelen van kostenallocaties: 1. Om informatie te geven over economische beslissingen 2. Om managers en andere werknemers te motiveren 3. Om kosten aan te passen of om het uitrekenen van een provisie 4. Om het inkomen te meten en om andere externe partijen te informeren In een homogene kostenpool hebben alle kosten het zelfde of een gelijkwaardig effect, hierdoor kunnen de kosten goed vergeleken worden met elkaar. Single-rate cost-allocation method: Legt alle kosten uit een kosten-pool bijelkaar en verdeeld deze kosten over een percentage. Dual-rate cost-allocation method: Classificeert de kosten in een kostenpool als vaste of variabele kosten, de kosten worden vervolgens verdeeld met 2 percentages. Allocatie methoden: 1. Direct allocation method Deze methode wijst de kosten van een ondersteunende afdeling direct toe aan de operationele afdeling. 2. Step-down allocation method De afdelingen worden gerangschikt, iedere afdeling geeft kosten door aan de volgende afdeling. 3. Reciprocal allocation method Wijst de kosten toe aan de afdelingen waardoor ze ook werkelijk kosten hebben gemaakt, alle services. Hoofdstuk 15 Yield costs: Kosten van één productieproces dat tegelijk meerdere producten produceert. Approaches om Joint costs toe te wijzen aan producten: 1. Toewijzen van kosten m.b.v. marktgerichte informatie zoals inkomsten 2. Toewijzen van kosten m.b.v. fysiek meetbare informatie zoals gewicht of volume Methoden om een investeringsselectie te maken: 1. Net present value (NPV) Berekent de winst of verlies van een project door alle cash inflows en cash outflows om te rekenen naar de waarde van de huidige tijd. n KS t= (1 + i t ) t 0 2. Internal rate of return (IRR) (=avarage return on book value) Berekent de discount rate waar de outflows gelijk worden aan de inflows van een project Ks Gemiddelde kasstroom : n 1 Gemiddelde investering : ( I + R) 2 Met R=restwaarde Ks=kasstroom in een jaar n=aantal jaren I=investering 5/6

6 Vergelijk de gemiddelde kasstromen met de gemiddelde investeringen. 3. Payback Kijkt naar de tijd dat het kost om de investeringen terug te verdienen. Nadelen: 1. kijkt niet naar de gehele periode van de economische levensduur 2. Kijkt niet naar de rente Deze methode is goed geschikt in landen met een hoog inflatiepercentage. 4. Accrual accounting rate of return Increase in expected average annual operating income Accrual accounting rate of returnn = Net initial investment 6/6