Liturgie voor de dienst op Eeuwigheidszondag zondag 26 november 2017 om uur in de Goede Herderkerk te Ridderkerk

Transcriptie

1 Liturgie voor de dienst op Eeuwigheidszondag zondag 26 november 2017 om uur in de Goede Herderkerk te Ridderkerk Voorganger: ds. T. Meijer Organist: Vincent van Dam

2 Welkom en afkondigingen Aanvangslied: Psalm 139: 1 (staande) HEER, die mij ziet zoals ik ben, dieper dan ik mijzelf ooit ken, kent Gij mij, Gij weet waar ik ga, Gij volgt mij waar ik zit of sta. Wat mij ten diepste houdt bewogen, 't ligt alles open voor uw ogen. Stil gebed Votum en Groet Zingen: Psalm 139: 9 Gij zijt mij overal nabij, uw ogen waken over mij van toen ik vormloos ben ontstaan. Gij wist hoe het zou verder gaan. Ja, in uw boek stond reeds te lezen, wat eens mijn levensweg zou wezen. Gebed om nabijheid Zingen: Psalm 139: 14 Doorgrond, o God, mijn hart; het ligt toch open voor uw aangezicht. Toets mij of niet een weg in mij mij schaadt en leidt aan U voorbij. O God, houd mij geheel omgeven, en leid mij op den weg ten leven. Gebed bij de opening van het Woord Kinderlied: ELB 446 Ik zit op het puntje van mijn stoel, het is zo spannend. En ik ga op mijn tenen staan ik ben verlangend. Naar die ene grote dag dat ik Hem ontmoeten mag, O, o, o, het is zo spannend! 2

3 Een hele nieuwe wereld, een hele nieuwe tijd, een hele nieuwe aarde vol gerechtigheid. En dat is vrede voor de mensen, een wereld zonder grenzen. Voor iedereen te eten en niemand wordt vergeten, vlaggen in de boom, shalom, shalom! Ik zit op het puntje van mijn stoel, in 't rond te speuren, en ik ga op m'n tenen staan, het gaat gebeuren, dat de wereld nieuw zal zijn zonder ziekte, zonder pijn. O, o, o, het gaat gebeuren. De kinderen gaan naar de nevendienst Schriftlezing door Jeannette Bakker: Johannes 11: 1-44 (NBV) Lazarus uit de dood opgewekt 1 Er was iemand ziek, een zekere Lazarus uit Betanië, het dorp waar Maria en haar zuster Marta woonden 2 dat was de Maria die Jezus met olie gezalfd heeft en zijn voeten met haar haar heeft afgedroogd; de zieke Lazarus was haar broer. 3 De zusters stuurden iemand naar Jezus met de boodschap: Heer, uw vriend is ziek. 4 Toen Jezus dit hoorde zei hij: Deze ziekte loopt niet uit op de dood, maar op de eer van God, zodat de Zoon van God geëerd zal worden. 5 Jezus hield veel van Marta en haar zuster, en van Lazarus. 6 Maar toen hij gehoord had dat Lazarus ziek was, bleef hij toch nog twee dagen waar hij was. 7 Daarna zei hij tegen zijn leerlingen: Laten we teruggaan naar Judea. 8 Maar rabbi, protesteerden de leerlingen, de Joden wilden u stenigen, en nu wilt u daar toch weer naartoe? 9 Jezus zei: Telt een dag niet twaalf uren? Wie overdag loopt, struikelt niet, want hij ziet het licht van deze wereld, 10 maar wie s nachts loopt, struikelt doordat hij geen licht heeft. 11 Nadat hij dat gezegd had zei hij: Onze vriend Lazarus is ingeslapen, ik ga hem wakker maken. 12 De leerlingen zeiden: Als hij slaapt, zal hij wel beter worden, Heer. 13 Zij dachten dat hij het over slapen had, terwijl Jezus bedoelde dat hij gestorven was. 14 Toen zei hij hun ronduit: Lazarus is gestorven, 15 en om jullie ben ik blij dat ik er niet bij was: nu kunnen jullie tot geloof komen. Laten we dan nu naar hem toe gaan. 16 Tomas (dat betekent tweeling ) zei tegen de anderen: Laten ook wij maar gaan, om met hem te sterven. 17 Toen Jezus daar aankwam, hoorde hij dat Lazarus al vier dagen in het graf lag. 3

4 18 Betanië lag dicht bij Jeruzalem, op een afstand van ongeveer vijftien stadie, 19 en er waren dan ook veel Joden naar Marta en Maria gekomen om hen te troosten nu hun broer gestorven was. 20 Toen Marta hoorde dat Jezus onderweg was ging ze hem tegemoet, terwijl Maria thuisbleef. 21 Marta zei tegen Jezus: Als u hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn. 22 Maar zelfs nu weet ik dat God u alles zal geven wat u vraagt. 23 Jezus zei: Je broer zal uit de dood opstaan. 24 Ja, zei Marta, ik weet dat hij bij de opstanding op de laatste dag zal opstaan. 25 Maar Jezus zei: Ik ben de opstanding en het leven. Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, 26 en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat? 27 Ja Heer, zei ze, ik geloof dat u de messias bent, de Zoon van God die naar de wereld zou komen. 28 Na deze woorden ging ze terug, ze nam haar zuster Maria apart en zei: De meester is er, en hij vraagt naar je. 29 Zodra Maria dit hoorde ging ze naar Jezus toe, 30 die nog niet in het dorp was, maar op de plek waar Marta hem tegemoet was gekomen. 31 Toen de Joden die bij haar in huis waren om haar te troosten, Maria zo haastig zagen weggaan, liepen ze achter haar aan, want ze dachten dat ze naar het graf ging om daar te weeklagen. 32 Zodra Maria op de plek kwam waar Jezus was en hem zag, viel ze aan zijn voeten neer. Ze zei: Als u hier was geweest, Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn! 33 Jezus zag hoe zij en de Joden die bij haar waren weeklaagden, en dat ergerde hem. Diep bewogen 34 vroeg hij: Waar hebben jullie hem neergelegd? Ze zeiden: Kom maar kijken, Heer. 35 Jezus begon ook te huilen, 36 en de Joden zeiden: Wat heeft hij veel van hem gehouden! 37 Maar er werd ook gezegd: Hij heeft de ogen van een blinde geopend, hij had nu toch ook de dood van Lazarus kunnen voorkomen? 38 Ook dit ergerde Jezus. Hij liep naar het graf, een spelonk met een steen voor de opening. 39 Hij zei: Haal de steen weg. Marta, de zuster van de dode, zei: Maar Heer, de stank! Hij ligt er al vier dagen! 40 Jezus zei tegen haar: Ik heb je toch gezegd dat je Gods grootheid zult zien als je gelooft? 41 Toen haalden ze de steen weg. Daarop keek hij omhoog en zei: Vader, ik dank u dat u mij hebt verhoord. 42 U verhoort mij altijd, dat weet ik, maar ik zeg dit ter wille van al die mensen hier, opdat ze zullen geloven dat u mij gezonden hebt. 43 Daarna riep hij: Lazarus, kom naar buiten! 44 De dode kwam tevoorschijn, zijn handen en voeten in linnen gewikkeld, en zijn gezicht bedekt door een doek. Jezus zei tegen de omstanders: Maak de doeken los, en laat hem gaan. 4

5 Zingen: Lied 947 (NLB) Wanneer mijn hart vaarwel moet zeggen en loslaat wat het leven bood, kom, Geest, uw zegen op mij leggen, verzeker mij: Gods trouw blijft groot. Wanneer mijn hart nu moet aanvaarden wat mij het lot te dragen geeft, kom, Christus, kom en wis mijn tranen, als ik mij aan U overgeef. Wanneer mijn hart, tot U geheven, het thuis herkent, dat Gij ons biedt, blijf, Vader, mij met licht omgeven, en al mijn klagen wordt een lied. Verkondiging Zingen: Gezang 290 Er is een land van louter licht waar heilgen heersers zijn. Nooit gaat de gouden dag daar dicht in duisternis of pijn. Daar is het altijd lentetijd, in bloei staat elke plant. Alleen de smalle doodszee scheidt ons van dat zalig land. Men ziet het veld aan de overkant in groene luister staan, als Israël 't beloofde land zag over de Jordaan. Maar ach de stervelingen staan hier huiverend terzij en durven niet op weg te gaan, het duister niet voorbij. Hing niet het wolkendek zo zwart van twijfel om ons heen, wij zouden 't land zien van ons hart, dat 't hemels licht bescheen. 5

6 God, laat ons staan als Mozes hier hoog in uw zonneschijn, en geen Jordaan, geen doodsrivier zal scheiding voor ons zijn. Wij belijden ons geloof Zingen: Gezang 399: 4 U, Christus, onze Heer, bekleed met majesteit, des Vaders eenge Zoon, zij lof in eeuwigheid! De mensheid lag in schuld en vloek voor God verloren: Gij hebt, de mens tot heil, de schoot der maagd verkoren. Gij hebt aan 't kruis voor ons de dood zijn macht ontnomen en ons de weg gebaand om tot Gods rijk te komen. Wij noemen in eerbied de namen van hen die ons zijn voorgegaan Zingen: Gezang 397: 1, 5 en 6 O God, die droeg ons voorgeslacht, in nacht en stormgebruis, bewijs ook ons uw trouw en macht, wees eeuwig ons tehuis! De tijd draagt alle mensen voort op zijn gestage stroom; ze zijn als gras, door zon verdord, vervluchtigd als een droom. O God, die droeg ons voorgeslacht in tegenspoed en kruis, wees ons een gids in storm en nacht en eeuwig ons tehuis! 6

7 Gedicht: Herma de Bruin leest het gedicht: 'Het enige antwoord' O nee, ik kan het je niet zeggen waarom het lijkt, of God je niet verhoort; Ik wil niet trachten, het je uit te leggen, Ik kan het niet: onmachtig is mijn woord. Het is onmogelijk, je te verklaren waarom de liefste mensen van ons gaan. Je kunt je er wel blind op blijven staren, maar raakt steeds verder van de Heer vandaan. Ik weet het niet, waarom de mensen lijden, waarom er zo veel pijn is en geweld, waarom het je niet lukt, je te bevrijden van wat je in een wurggreep houdt omkneld. Ik heb geen ander antwoord op je vragen dan dat je blindelings vertrouwen moet, omdat de Heiland Zelf jouw last wil dragen. Hij zorgt voor je, zoals een vader doet. Misschien klinkt je dit alles afgesleten, je zegt misschien: Die troost is wel goedkoop. Maar als ik dit niet wist, dan zou ik niets meer weten: In leven en in dood is het mijn enige hoop. (Nel Benschop) Dankgebed en voorbeden Collecte Slotlied: Evangelisch Liedboek 413 Lichtstad met uw paarlen poorten, wond're stad zo hoog gebouwd, nimmer heeft men op deez' aarde, ooit uw heerlijkheid aanschouwd. Refrein: Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, luist'ren naar zijn liefdestem, daar geen rouw meer en geen tranen in het nieuw Jeruzalem. 7

8 Heilig oord vol licht en glorie, waar de boom des levens bloeit en de stroom van levend water door de gouden godsstad vloeit. Refrein. Schoon tehuis voor moede pelgrims, komend uit de zand-woestijn, waar zij rusten van hun werken bij de springende fontein. Refrein. Wat een vreugde zal dat wezen straks vereend te zijn met Hem in die stad met paarlen poorten in het nieuw Jeruzalem. Refrein. Zegen Zingen: Gezang 456: 3 Amen, amen, amen! Dat wij niet beschamen Jezus Christus onze Heer, amen, God, uw naam ter eer! Na afloop van de dienst bent u van harte welkom in de bijzaal voor ontmoeting, gesprek en een kopje koffie of thee. 8