Gereformeerde Kerk Bloempark Ikabod Ark reeks 2

Transcriptie

1 Teks: 1 Samuel 4:1-22 Fokus: 1 Samuel 4:20-22 Gereformeerde Kerk Bloempark Ikabod Ark reeks 2 Inleiding Geliefdes, in die Bybelse tyd was dit gebruik om by die geboorte van jou kind, vir jou kind n naam te gee wat jou gemoedstoestand op daardie oomblik uitgedruk het. By die geboorte van Benjamin lees ons: Dit was n moeilike geboorte. Met dié dat Ragel so swaar ly by die bevalling, sê die vroedvrou vir haar: Moenie bekommerd wees nie. Ook hierdie keer het jy n seun! Maar Ragel was aan die sterf en terwyl sy haar laaste asem uitblaas, noem sy die seuntjie Ben-Oni (dit is swaarkryseun). Sy pa het hom egter Benjamin (Regterhandseun) genoem. (Gen 35:16-18). Met Samuel se geboorte het sy ma, Hanna, uitgeroep: Sy naam is Samuel: van die Here het ek hom afgesmeek! (1 Sam 1:20). Hier in die teksverse lees ons: Toe Eli se skoondogter, Pinehas se vrou, van skok te vroeg in kraam gaan, noem sy die seuntjie Ikabod. n Term wat ons vandag nog soms hoor. As n mens sê dit is ikabod met iets of iemand, dan bedoel jy: dit is klaar/gedaan met hom of daarmee. Die Hebreeuse woord beteken letterlik: Waar is die eer? Of: daar is geen eer nie. Preek Hier lees ons: Pinehas se vrou het die seuntjie Ikabod genoem: Die eer is weggevat uit Israel. Dit het verwys na die wegvat van die ark van God en op haar skoonpa en haar man. Ja, het sy gesê, die eer is weggevat uit Israel, want die ark van God is gevat. Die ark is van die tempel na die slagveld geneem so het hulle gedink hulle kan God gaan haal. 1

2 En op die slagveld sneuwel voetsoldate van Israel, ten spyte van die feit dat die ark daar was. Eli, toe 98 jaar oud, sit in Silo op sy stoel langs die pad en wag vir nuus van die slagveld af. En hy is n bekommerde, vet, ou man. Hy was bekommerd oor die ark van God (vers 13). Dit is n baie interessante en merkwaardige opmerking wat die Bybel hier maak! Want Eli was nie iemand wat sommer bekommerd geraak nie. Hoekom sê ons so? Toe sy seuns die vet en beste vleis van die offerdiere vir hulleself gevat het, en die mense só hulle agting vir die offer van die Here verloor het, het Eli nie bekommerd geraak nie (1 Sam 2:17). Toe sy seuns by die vrouens wat diens doen by die ingang van die tabernakel geslaap het, het Eli nie bekommerd geraak nie (1 Sam 2:22). Toe sy seuns die vloek oor hulle gebring het, het hy hulle nie bestraf nie (1 Sam 3:13). En toe Samuel hom alles vertel het van die oordeel van die Here oor sy huis, antwoord hy in 1 Sam 3:18: Hy is die Here, laat Hom doen soos Hy wil. Sien julle, Eli het nie sommer bekommerd geraak nie. Maar waaroor is hy dan nóú so bekommerd? Oor die ark van God. Die houtkis met goud oorgetrek het hom meer bekommer as die ongehoorsaamheid van sy seuns! Ons sien dat self by die priester van die Here was daar die wanpersepsie oor die ark. Geen sprake van n gehoorsame liefdesverhouding met God nie. Toe kom die Benjaminiet, die boodskapper, vir hom vertel: Israel het gevlug voor die Filistyne, die volk het swaar verliese gely, selfs u twee seuns Hofni en Pinehas is dood; en die ark van God is ook gevat. Toe hy praat van die ark van God, het Eli daar by die poort van sy stoel af agteroor geval. Hy het sy nek gebreek en gesterf, want hy was oud en swaar. (1 Sam 4:17-18). Waarom was hy so swaar? Van al die vet vleis! Ons lees in 1 Sam 2:29: 2

3 Waarom ag jy jou seuns belangriker as vir My, deurdat julle julle vet maak met die beste uit al die offers van my volk Israel? Die priester se reg by die offer word in hoofstuk 2 beskryf: Die reg van die priesters teenoor die volk was so: elke keer wanneer iemand n offer bring, kom die priester se slaaf met n drietandvurk in sy hand, en wanneer die vleis kook, steek hy die vurk in die kastrol of die bak of die pot of die pan. Alles wat die vurk optrek, vat die priester vir hom. (vers 13-14). Maar Hofni en Pinehas het hulle nie aan hierdie voorskrif van God gesteur nie. Maar nog voordat die vet aan die brand gesteek is, het n slaaf van die priester al gekom en aan die man wat offer, gesê: Gee vleis om vir die priester te braai. Hy neem nie gekookte vleis van jou aan nie, net rou vleis. As die man dan vir hom sê: Laat hulle tog net eers die vet aan die brand steek, dan kan jy vir jou vat wat jy wil, sê die slaaf vir hom: Nee, jy moet dit nou gee, anders vat ek dit met geweld. (1 Sam 2:15-16). Eli en sy seuns het baie vet vleis geëet. n Vet, ou, halfblinde man val van sy stoel af, breek sy nek van die gewig, en sterf. Daarmee bring God n einde aan die leierskap in Israel, want Eli was 40 jaar n leier in Israel. Daarmee skryf God Ikabod oor die regering van die land. Iemand anders het ook daardie dag n doodskrik gekry: n Swanger vrou, op haar laaste: Eli se skoondogter, Pinehas se vrou. Die Bybel sê haar skok gaan oor drie dinge: Die ark, haar skoonpa, en haar man. Vers 19b: Toe sy die tyding kry dat die ark gevat is en dat haar skoonpa en haar man dood is, het sy vooroor inmekaargetrek en n kind in die wêreld gebring, want die geboortepyne het haar oorval. Toe sterf sy. Opmerklik dat ook sy haar dood skrik oor die ark. Maar net voor sy sterf, gee sy haar seuntjie n naam: Ikabod. En sy sê: Die eer is weggevat uit Israel. 3

4 In haar sterwensuur maak God van haar n profetes. Haar boodskap is: Sonder God is Israel eerloos, Ikabod, klaar, gedaan, toekomsloos. God het Ikabod oor die regering geskryf Eli is dood. God het Ikabod oor haar gesin geskryf haar man is dood en sy is besig om te sterwe. Sy laat n weeskind agter. God het Ikabod oor die kerk geskryf die ark van God is weggevat en die priesters Hofni en Pinehas, is dood. Dit is die eindresultaat van vormgodsdiens: Ikabod! Dit is die eindresultaat van ampsdraers wat met hulle ampte speel en hulleself help in plaas van om God se kinders te help: Ikabod. Dit is die eindresultaat van mense wat meer bekommerd is oor aardse goed as oor hulle gehoorsaamheid aan God. Dis n donker boodskap, sou ons kon sê. Maar daar is ook evangelie in hierdie teks, want by God is daar altyd goeie nuus: God het nog n keer Ikabod geskryf, en dit op Golgota. Op Golgota het God Ikabod geskryf oor sy eie Seun. God het Hom eerloos laat sterf sodat Hy die vloek wat daar op ons gerus het, kon dra. Jesus Christus het sy eer prysgegee sodat ons die eer kan hê om kinders van God genoem te word. Hy is verwerp, sodat ons nie verwerp sal word nie. Hy het kaal en vervloek, bespot en belag daar gehang Ikabod in die ergste vorm, sodat ons nie eers meer aan die naam Ikabod hoef te dink nie! Slot En dis belangrik om te weet dat ons die Drie-enige God met hart en siel moet aanbid. Nie net n klomp uiterlike dinge doen nie, dit help niks. Wanneer ek regtig n verhouding met ons Here het, ja, n verhouding wat soms op en soms af is, n verhouding waar ek so baie keer met die Here stoei oor goed wat ek nie verstaan nie, en goed wat my seer maak, maar n verhouding, dan sal ek nie Ikabod nie. Want as ek Jesus Christus in die geloof omhels, en erns maak met my verhouding met Hom, dan kan ek weet: God sal nooit oor my Ikabod skryf nie, want Jesus Christus het my skuld gedra. Kom ons leef dan in n intieme, volgehoue, persoonlike liefdesverhouding met ons hemelse Vader. Amen. 4

5 5