Imog persberichten april - mei 2012

Transcriptie

1 Imog persberichten april - mei imo

2 Bron: Het Wekelijks Nieuws 27 april 2012

3 Bron: Het Laatste nieuws Nieuws 25 april 2012 Bron: Het Laatste nieuws Nieuws 25 mei 2012

4 Bron: De Tijd 2 mei 2012

5

6 Bron: Het Laatste nieuws Nieuws 18 april 2012

7 Aan de heer Hans Bruyninckx Voorzitter vzw Bond Beter Leefmilieu Tweekerkenstraat Brussel ons kenmerk CD-IA uw kenmerk [uw kenmerk] contact datum 2 mei 2012 bijlage(n) onderwerp Groenestroomcertificaten en restafvalverbranding 1/3 Geachte Heer, Beste Hans, De Vlaamse gemeenten en afvalintercommunales zijn ontgoocheld in de wijze waarop de Bond Beter Leefmilieu zich recent heeft uitgelaten over de problematiek van de ondersteuning van elektriciteitsproductie bij restafvalverbranding door groenestroomcertificaten. Niet alleen zijn daarbij argumenten naar voor geschoven die niet overeenstemmen met de realiteit. De inhoud van het dossier en het standpunt getuigen van weinig respect voor de vaak goede samenwerking in het veld tussen lokale besturen en de milieubeweging en de resultaten van wat de gemeenten dagelijks doen inzake het beheer van huishoudelijk afval. De BBL baseert zich voor zijn standpunt op vier gronden: (1) het aandeel hernieuwbaar is overschat, (2) het energetisch rendement van de installaties is te laag, (3) door de groenestroomcertificaten komt preventie en selectieve inzameling onder druk en (4) avi s profileren zich plots als groenestroom-installaties. Al deze argumenten raken kant noch wal. Het klopt dat in het verleden de OVAM voor het bepalen van het aandeel hernieuwbaar in restafval uitging van de resultaten van de sorteeranalyses, gekoppeld aan vrij rudimentair bepaalde calorische waarden per deelfracties. Deze methode is niet bepaald waterdicht wat betreft haar wetenschappelijke merites. Maar op het ogenblik dat de OVAM een eerste keer een aandeel hernieuwbaar vast diende te leggen, was er ook geen alternatief. Niettemin is er altijd discussie geweest over de berekeningen. Hoe representatief is de sorteeranalyse? Hoe reëel zijn de gebruikte calorische waarden? En op basis waarvan kan men stellen dat de diverse deelfracties geheel, niet of ten minste gedeeltelijk uit hernieuwbare materialen bestaan of niet? In tussentijd zijn andere methodes ontwikkeld die alvast de verdienste hebben de problematiek op meer wetenschappelijke manier te benaderen. Daarbij denken we aan de Oostenrijkse balansmethode, de C-14 methodiek of de selective dissolution method. Alhoewel elke methode zijn sterktes en zwaktes heeft, en de resultaten vaak schommelingen vertonen in functie van de tijd, blijkt vrij veralgemeend dat het aandeel hernieuwbaar in restafval grosso modo schommelt rond de 50%. Wat door nogal wat landen dan ook gebruikt wordt als cijfer (Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, Italië, Nederland, Spanje, Zweden, Zwitserland, het Verenigd

8 Groenestroomcertificaten voor restafvalverbranding: niet zo zwart/wit als BBL beweert. Belgian Waste to Energy, de vereniging van alle Belgische thermische verwerkingsinstallaties voor huishoudelijk én vergelijkbaar bedrijfsafval, is het niet eens met de stellingen van BBL aangaande de groenestroomcertificaten die worden toegekend voor de groene stroom uit de thermische verwerking van restafval. De redeneringen en argumentaties zijn onjuist, achterhaald en niet gebaseerd op de realiteit van de afvalverbrandingssector in België vandaag. Wanneer het systeem van groenestroomcertificaten herzien wordt, dan moet dit gebeuren op basis van correcte informatie. Primaire doelstelling van verbrandingsinstallaties is niet-vermijdbaar en niet-recycleerbaar restafval milieuveilig verbranden. Afvalverbrandingsinstallaties hebben als primaire doelstelling niet-vermijdbaar en niet-recycleerbaar afval te verwerken met een zo klein mogelijke impact op het milieu. Hiervoor is het noodzakelijk om te allen tijde de vereiste procescondities te bereiken. Dit vereist energie die in het doorgedreven concept van de huidige generatie verbrandingsinstallaties óók uit het afval gerecupereerd wordt. M.a.w. het is de energie uit het (hoogcalorisch deel van het) afval die zorgt voor de procescondities waarbij alle afval wordt verwerkt en waarmee de rookgassen gereinigd worden. De secundaire doelstelling is de restenergie die vrijkomt zo optimaal mogelijk benutten. Dit gebeurt op 2 manieren: - rechtstreekse levering van processtoom of oververhit water voor hoogwaardige warmtetoepassingen en industriële activiteiten. Laagwaardige warmte wordt o.a. ingezet voor gebouwenverwarming. - omzetting van de stoom tot elektriciteit in turbines Dankzij deze leveringen van elektriciteit aan het net en stoom of oververhit water aan naburige bedrijven of aan warmtenetwerken, worden er primaire fossiele brandstoffen en grondstoffen uitgespaard in de bredere economie en worden externe emissies vermeden. Maar ook het deel geproduceerde energie die intern gebruikt wordt voor het verbrandingsproces zorgt er voor dat er hiervoor geen energie uit fossiele brandstoffen moet aangewend worden. 6 van de 9 Belgische huisvuilverbrandingsinstallaties die GSC krijgen, leveren ook warmte voor de verwarming van appartementen, openbare gebouwen, industriële toepassingen etc. Bovendien wordt volop onderzocht hoe nog meer warmte nuttig kan toegepast worden. Heel wat BW2E-leden zijn dan ook actief binnen het recent opgerichte Warmtenetwerk Vlaanderen. Belgische verbrandingsinstallaties doen geen toegevingen op het vlak van emissies! Dat de huisvuilverbrandingssector zou besparen op emissiebeheersing ten voordele van de steun voor energie (onder de vorm van GSC) is onjuist. In België is de afvalverbrandingssector één van de strengst gecontroleerde sectoren. De jaarrapporten van de Belgische verbrandingsinstallaties tonen ook aan dat men ver onder de emissiegrenswaarden blijft. Zelfs in die mate dat de bestaande meetapparatuur een aantal emissies bijna niet meer kan detecteren. Dit is en blijft één van onze belangrijkste aandachtspunten: alle installaties hebben zwaar geïnvesteerd in een uitgebreide rookgasreiniging. We leggen onszelf interne streefwaarden op die beduidend onder de wettelijke emissiegrenswaarden liggen. De uitstoot van emissies is dan ook enorm gedaald. Tussen 1999 en 2010 werd 37% minder NO X, 78% minder stof en 39% minder SO 2 uitgestoten.

9 Schaf groenestroomcertificaten voor restafvalverbranding af "De toekenning van groenestroomcertificaten aan huisvuilverbrandingsovens is een milieuschadelijke subsidie die moet stopgezet worden. Dit is de centrale stelling uit het dossier over Groenestroomcertificaten voor restafvalverbranding dat Bond Beter Leefmilieu samenstelde. Een dossier dat zeer kritisch is voor de huidige regeling van groenestroomcertificaten in de sector van de huisvuilverbrandingsinstallaties. Bovendien zeer actueel nu de Vlaamse regering de regelgeving voor groenestroomcertificaten herziet. Installaties die restafval verbranden krijgen in Vlaanderen momenteel steun in de vorm van groenestroomcertificaten voor energie die ze opwekken uit de verbranding van het biomassa-afval dat in het restafval aanwezig is. Het gaat om ongeveer 40 miljoen euro per jaar. Opmerkelijk is dat het aandeel groene energie dat opgewekt wordt uit huishoudelijk restafval in Vlaanderen en waarvoor groenestroomcertificaten worden uitgereikt, veel kleiner is dan wordt aangenomen, zo stelt het BBL-dossier. INEFFICIËNTE STEUN Volgens de berekeningen van BBL is het aandeel van echt groene energie bij restafvalverbranding in werkelijkheid maar de helft van wat er feitelijk wordt aangerekend. Hierdoor ontvingen huisvuilverbrandingsinstallaties in 2010 maar liefst 20 miljoen euro onterechtesteun. Middelen die finaal voor rekening van de consument zijn. Een deel van de groenestroomcertificaten wordt dus in feite toegekend voor opwekking van grijze energie uit bijvoorbeeld kunststofafval dat in het restafval zit. Daar komt nog bij dat huisvuilverbrandingsinstallaties een lager energetisch rendement hebben vergeleken met installaties die afgestemd zijn op verbranding van biomassa-afval alleen. Bovendien blijkt uit een recent rapport van VITO dat de toegekende steun aan restafvalverbrandingsinstallaties hoger ligt dan wat nodig is om de installaties rendabel te maken. Deze overbodige steun is dus directe winst voor de installaties. Het feit dat de financiën van gemeenten via de intercommunales gespijsd worden met inkomsten uit de verbrandingsinstallaties speelt hier ongetwijfeld een rol. Groenestroomcertificaten voor verbranding van restafval betekenen dan ook een inefficiënte en deels onterechte inzet van middelen om hernieuwbare energieopwekking te bevorderen. MILIEUSCHADELIJKE SUBSIDIE Maar het probleem met groenestroomcertificaten voor restafvalverbranding is groter dan die inefficiënte en deels onterechte steun. Bond Beter Leefmilieu bestempelt de groenestroomcertificaten voor huisvuilverbrandingsinstallaties als een vorm van milieuschadelijke subsidie. Aangezien het steunmechanisme gebaseerd is op een vast percentage van de inkomende afvalstromen, ongeacht de fractie hernieuwbaar afval, is er een directe stimulans voor de installaties om meer restafval aan te trekken en de energieproductie te maximaliseren ten koste van emissiebeheersing. Dit zet recyclage van onder andere kunststofafval onder druk, en kan ertoe leiden dat inspanningen om emissies naar de lucht te vermijden afgezwakt worden. ONTERECHT GROEN Doordat de huisvuilverbrandingsinstallaties mee in het certificatensysteem zitten, kunnen ze zich ten onrechte profileren als producenten van groene stroom. Ze treden naar buiten als energiecentrales, terwijl ze dit niet zijn. De verbrandingsinstallaties maken deel uit van een milieubeleid dat er op gericht is de negatieve impact van restafval in beperken zolang er geen andere oplossingen voorhanden zijn. De recuperatie van energie uit het verbrandingsproces is weliswaar een belangrijk gegeven, maar kan niet de bestaansreden zijn van de installaties. VOORWAARDEN Bond Beter Leefmilieu vraagt dat geen groenestroomcertificaten voor huisvuilverbrandingsinstallaties meer worden toegekend. Bond Beter Leefmilieu staat daarentegen achter de ondersteuning via groenestroomcertificaten om energierecuperatie uit selectief ingezameld biomassa-afval rendabel te maken, als voldaan is aan volgende voorwaarden: 1) voor elke selectief ingezamelde afvalstroom wordt een evaluatie gemaakt of energieopwekking de beste optie is in het kader van duurzaam materialenbeheer 2) verbranding gebeurt in specifieke installaties afgestemd op de stroom in kwestie; en 3) de energierecuperatie van de installatie haalt de hoogst mogelijke energetische efficiëntie. Zie dossier Groene stroom certificaten en afvalverbranding.