U I T S P R A A K

Transcriptie

1 U I T S P R A A K van het College van beroep voor de examens van de Universiteit Leiden inzake het beroep van XXX, appellant tegen de Centrale Examencommissie Geneeskunde van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), verweerder 1. Ontstaan en loop van het geding Met de op 27 januari 2010 ingekomen brief van 27 januari 2010 tekent appellant beroep aan tegen het besluit van 19 januari 2010 van de Centrale Examencommissie Geneeskunde betreffende de instroom in de co-schappen. Appellant wijst - kort weergegeven - ter onderbouwing van zijn beroep op het navolgende. Hij geeft aan per 1 september 2008 te zijn ingestroomd in het vierde jaar van de doctoraal opleiding geneeskunde op grond van zijn Armeense diploma s in de geneeskunde. Op 14 december 2009 heeft hij van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) de Nederlandse titel doctorandus ontvangen op grond van verificatie van zijn Armeense basisartsdiploma. Appellant merkt op dat hij na dit besluit van de minister ten minste in het vijfde jaar van de opleiding geneeskunde zou moeten kunnen beginnen. Hij geeft aan inmiddels een aanvraag te hebben ingediend voor de Nederlandse titel doctor op basis van zijn specialisaties (Endocrinologie). Tenslotte licht hij toe op basis van de verkregen doctorandus titel zijn verzoek tot het mogen instromen in de coschappen te hebben ingediend. Bij brief van 27 januari 2010 heeft het College - conform het bepaalde in artikel 7.61, vierde lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek ( WHW ) - verweerder verzocht in overleg met betrokkenen na te gaan of (alsnog) een minnelijke schikking van het geschil mogelijk is. Bij brief van 2 februari 2010 is appellant uitgenodigd voor een gesprek. Het schikkingsgesprek heeft plaatsgevonden op 11 februari 2010, waarin betrokkenen niet tot een schikking zijn gekomen. Bij brief van 4 maart 2010 is door de voorzitter van de examencommissie een verweerschrift ingediend. Daarin is aangegeven dat het per december 2009 mogen voeren van de doctorandustitel Secretariaat: Rapenburg 70 Postbus RA Leiden Telefoon Fax

2 Blad 2/7 door appellant geen recht geeft om op een bepaald moment in te stromen in een opleiding. Het is aan het faculteitsbestuur te bepalen in welke fase van de opleiding een student wordt toegelaten. Aangaande de per abuis ingevoerde vrijstellingen geeft verweerder aan dit te betreuren, maar is waarschijnlijk sprake geweest van het invoeren van een verkeerde vakcode voor de wel verleende vrijstellingen. Er zijn geen vrijstellingen verleend voor het vak Maatschappij en gezondheidszorg en voor het Voortgangstentamen jaar drie. De besluiten, waarbij verschillende verzoeken tot vrijstellingen zijn afgewezen, hebben formele rechtskracht gekregen nu hiertegen door appellant destijds geen beroep is ingesteld. Voorts is in het verweerschrift aangegeven dat de destijds in 2008 gemaakte afspraak te kunnen instromen in de co-schappen behelst dat appellant dient te voldoen aan de voor elke student geldende eisen. Tenslotte is in het verweerschrift aangegeven dat na het gevoerde gesprek tot schikking de casus van appellant nogmaals is besproken in de examencommissie, maar dat de leden geen reden zien om af te wijken van de regels gesteld aan de instroom voor de coschappen. Appellant zal de openstaande onderdelen eerst met goed gevolg moeten afronden alvorens te kunnen instromen. In reactie op het verweerschrift heeft appellant bij brief van 15 maart 2010 aangegeven dat hij in de afgelopen twee jaar door de opleiding op diverse wijze is benadeeld, onder meer door fouten bij het toekennen van vrijstellingen die op enig moment niet bleken te zijn toegekend. Voorts heeft hij nadere stukken ingediend, waaronder kopieën van diverse door hem behaalde diploma s. Hij verzoekt om verlening van vrijstelling voor de vakken maatschappij en Gezondheidszorg, Kind en Jongeren, Context medisch Handelen en Voortgangstoets niveau jaar drie. Tevens verzoekt hij toelating tot de coschappen en vrijstellingen van de betreffende coschappen op basis van zijn specialisatie diploma. Het beroep is behandeld tijdens een openbare zitting van een kamer uit het College op woensdag 24 maart 2010, waarop namens verweerder XXX ter zitting zijn verschenen. Appellant is eveneens ter zitting verschenen. Appellant heeft ter zitting aangevoerd dat hij zich in oktober 2005 heeft aangemeld voor de studie geneeskunde aan de Universiteit Leiden. In die tijd heeft hij ook zijn Armeense diploma s naar het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) gestuurd. Tot 1 december 2005 kon een buitenlandse arts na het doorlopen van een procedure bij de Commissie Instroom Buitenlandse Artsen (CIBA) instromen in een hoger jaar van de studie. In september 2006 is hij naar Nederland gekomen. Appellant heeft toen het eerste jaar twee cursussen Nederlands op niveau 4 moeten behalen. Hierna kreeg hij te horen dat hij voor de studie ingeloot moest worden. Dit bleek niet de juiste informatie te zijn. Appellant werd dat jaar niet ingeloot en is een andere studie gaan volgen. Een jaar later is hij wel ingeloot. De toenmalig voorzitter van de Examencommissie, XXX, heeft toen bepaald dat hij mocht instromen, mits hij een aantal examens uit het vierde jaar en een aantal voortgangstoetsen zou behalen. Daarna zou hij aan de coschappen mogen beginnen.

3 Blad 3/7 Het ministerie van OCW heeft onlangs zijn Armeense diploma s laten beoordelen door de dienst DUO (voormalige IB-groep), die het vervolgens heeft laten toetsen door het NUFFIC. Volgens de regels van de Lissabon-conventie is zijn Armeense Basisartsdiploma gelijkgesteld met het zesjarige Nederlandse Geneeskundeprogramma. Appellant merkt op dat het LUMC fouten heeft gemaakt bij het invoeren van vrijstellingen in de onderwijsadministratie. Appellant geeft aan dat hij in het verleden niet is gewezen op de mogelijkheid dat hij in bezwaar of beroep had kunnen gaan tegen de beslissingen die in dit kader zijn gemaakt. XXX merkt op dat de Examencommissie betreurt dat er fouten zijn gemaakt in de procedure. Voorts verwijst hij naar een brief uit 2006 van het ministerie van VWS, waarin staat dat er geen gelijkwaardigheid is tussen het Armeense en het Nederlandse artsdiploma. Deze brief is het uitgangspunt geweest van het gesprek tussen appellant en de heer Terpstra, toenmalig voorzitter van de Examencommissie. Hieruit is voortgekomen dat voor een aantal vakken vrijstellingen is verleend, maar dat hij een aantal vakken wel zal moeten afleggen. XXX merkt op dat appellant een aantal vakken niet heeft behaald en daarnaast een aantal mogelijkheden tot het maken van tentamens niet heeft benut. XXX adviseert appellant om de verplicht gestelde vakken te gaan behalen, waarmee het probleem verholpen zou zijn. Appellant geeft aan dat hij volgens de oude CIBA-procedure toegelaten wil worden tot de opleiding. Hij merkt daarbij op dat hem ten onrechte is gezegd dat hij door loting toegelaten moest worden tot de opleiding. XXX geeft aan dat de Examencommissie niet de bevoegdheid heeft om te treden in het vraagstuk van de plicht tot loting en betreurt dat in het verleden onduidelijkheden in de communicatie zijn ontstaan. XXX wijst er echter op dat het voorstel uit september 2008 van de toenmalig voorzitter van de Examencommissie buitengewoon redelijk is. Op dit moment resteren vier tentamens, waarvoor appellant in het verleden forse onvoldoendes heeft gehaald. Dit geeft derhalve voor de Examencommissie geen aanleiding tot het toekennen van een doctoraal examen Geneeskunde en daaruit voortvloeiend, geen grond appellant toe te laten tot de coschappen. XXX merkt op dat appellant weliswaar de titel doctorandus mag voeren, maar dat deze titel niet het moment van instroom in de opleiding bepaalt. Het moment van instroming wordt niet door het NUFFIC of de DUO bepaald, maar is de bevoegdheid van de opleiding. XXX licht toe dat de faculteit zelf over de toelating beslist. Indien een buitenlandse arts wil worden toegelaten tot het BIG-register kan hij een procedure starten bij VWS. Daar wordt getoetst of een buitenlandse arts zich naar Nederlandse maatstaven een arts mag noemen. Als appellant zou vinden dat hij op basis van de Armeense kwalificaties arts is, heeft hij het

4 Blad 4/7 artsendiploma van het LUMC niet nodig en zou hij zich direct als arts kunnen laten inschrijven in het BIG-register. Voorts licht de heer De Vos toe dat de titelerkenning van het ministerie een procedure is volgens artikel 7.23 van de WHW. De erkenning die appellant heeft ontvangen, staat los van de toelatingsbeslissing door de faculteit. Mede op basis van het VWS advies is geoordeeld dat appellant niet voldoet aan de Nederlandse kwalificaties van een arts. Hierop is besloten dat appellant nog een aantal vakken met goed gevolg moet afleggen teneinde het doctoraalexamen te behalen. Daarna kan hij toegelaten worden tot de coschappen. Appellant geeft aan dat op grond van de Lissabon-conventie de kwaliteit van de Armeense en Nederlandse arts-opleidingen dezelfde is. XXX licht toe dat appellant niet anders wordt behandeld dan een student afkomstig van een andere faculteit uit Nederland. Ook daar volgt een vergelijkbaar advies van vrijstellingen en tentamens die gedaan moeten worden. Aan de hand van dit advies wordt een studieschema opgesteld. 2. De overwegingen ten aanzien van de ontvankelijkheid Appellant heeft met zijn op 27 januari 2010 door het College ontvangen brief van 27 januari 2010 tijdig beroep aangetekend tegen de beslissing van 19 januari Het beroepschrift voldoet ook overigens aan de daaraan ingevolge de Algemene wet bestuursrecht ( Awb ) en de WHW gestelde eisen, zodat het administratief beroep ontvankelijk is. 3. De overwegingen ten aanzien van het geschil Het beroep richt zich tegen het besluit van 19 januari 2010, betreffende de instroom in de coschappen. Het College dient overeenkomstig artikel 7.61, tweede lid, WHW te beoordelen of de bestreden beslissing al dan niet in strijd is met het recht. Ingevolge artikel 7.23, derde lid, van de WHW kan Onze Minister aan degene aan wie op grond van een examen aan een niet in Nederland gevestigde instelling voor hoger onderwijs een graad is verleend, die niet in de in het tweede lid bedoelde ministeriële regeling is opgenomen, toestaan in de plaats van die graad in de eigen naamsvermelding tot uitdrukking te brengen in Nederland een van de titels, genoemd in artikel 7.20, te voeren, indien de opleiding op grond waarvan die andere graad is verleend naar het oordeel van Onze Minister ten minste gelijkwaardig is aan een overeenkomstige Nederlandse opleiding.

5 Blad 5/7 Appellant is in september 2008 toegelaten tot de opleiding geneeskunde. De voorzitter van de Examencommissie heeft een programma opgesteld, waarbij appellant zou instromen in het begin van het vierde studiejaar. Daarbij is uitgegaan van de brief van 15 mei 2006 van het ministerie van VWS, waarin wordt gereageerd op het verzoek tot verkrijging van een verklaring van vakbekwaamheid. Hierin is opgenomen dat de door appellant in Armenië gevolgde artsopleiding niet kan gelden als gelijkwaardig noch nagenoeg gelijkwaardig aan de Nederlandse basisopleiding geneeskunde. Voorts is vermeld dat uit studievergelijking is gebleken dat het aldaar behaalde niveau overeenkomt met vier jaar wetenschappelijk onderwijs in Nederland. De Examencommissie heeft vrijstelling gegeven van alle eerste, tweede en derdejaarsblokken, met uitzondering van het Voortgangstentamen jaar 3. Tevens heeft appellant vrijstelling gekregen voor de invulling van de onderdelen de Vrije ruimte en de Wetenschapsstage. Appellant heeft later meer vrijstellingen verkregen voor meerdere vakken uit het vierde jaar. Feitelijk resteren een drietal vakken uit het vierde jaar en de Voortgangstentamen jaar 3, die behaald moeten worden voordat appellant tot de coschappen wordt toegelaten. Het College stelt voorop dat de verklaring van het ministerie van VWS d.d. 15 mei 2006 niet inhoudt dat de Examencommissie, nadat betrokkene is toegelaten tot de opleiding, geen eisen meer zou mogen stellen ten aanzien van vakken die voor het (Leidse) doctoraal gelden en alsnog moeten worden behaald. De Examencommissie heeft immers de verantwoordelijkheid de kwaliteit van de opleiding te waarborgen. Ter zitting heeft verweerder toegelicht toe dat appellant hierin niet anders wordt behandeld dan de studenten die instromen in een hoger jaar vanaf een andere opleiding. Verweerder heeft aangegeven dat de opleidingen die door de verschillende faculteiten worden aangeboden, zelfs die uit Nederland, een andere invulling kennen. Ook daar volgt een vergelijkbaar besluit omtrent vrijstellingen en tentamens die moeten worden afgelegd. Hierdoor is het mogelijk dat, zoals in onderhavige kwestie, van appellant verlangd mag worden dat bepaalde vakken behaald dienen te worden. De omstandigheid dat de buitenlandse opleiding vergelijkbaar is met vier jaar wetenschappelijk onderwijs geneeskunde in Nederland doet daar niets aan af. Appellant heeft tevens gesteld dat hij zou moeten worden toegelaten tot in ieder geval het vijfde jaar van de opleiding geneeskunde, aangezien hem bij besluit d.d. 14 december 2009 van de Hoofddirectie van de Informatie Beheergroep toestemming is verleend op grond van artikel 7.23, derde lid, van de WHW tot het voeren van de titel doctorandus (drs.) op grond van de door hem in 2004 aan de Yerevan State Medical University behaalde graad M.D. Physician (general medicine). Het feit dat appellant toestemming heeft gekregen de titel doctorandus te mogen voeren, geeft weliswaar aan dat de in Armenië genoten opleiding ten minste gelijkwaardig is aan een overeenkomstige Nederlandse opleiding, doch dit betekent niet dat het recht geeft om op een bepaald moment in te stromen in de opleiding Geneeskunde of enige andere opleiding. Zoals hiervoor reeds uiteen is gezet kan de Examencommissie (aanvullende) eisen stellen waaraan studenten die vanaf een andere faculteit instromen moeten voldoen,

6 Blad 6/7 teneinde de kwaliteit van de (Leidse) opleiding te kunnen garanderen. Het blijft derhalve de exclusieve bevoegdheid van de Examencommissie om te bepalen in welke fase van de opleiding studenten kunnen instromen. Voorts overweegt het College ten overvloede dat het toekennen van een beroepskwalificatie op grond van de Armeense diploma s, een bevoegdheid is die exclusief toekomt aan het ministerie van VWS. De Examencommissie kan hier geen oordeel over geven en dit valt derhalve buiten de reikwijdte van het onderhavige beroep. Eveneens valt het standpunt van appellant dat hij op grond van de CIBA-regeling van vóór 1 december 2005 in een eerdere fase toegelaten had moeten worden tot de coschappen buiten de beoordelingsbevoegdheid van dit College. In deze procedure staat immers de vraag ter beoordeling of verweerder op goede gronden het besluit van 19 januari 2010 genomen heeft. Het College kan dan ook niet treden in de beoordeling van deze grond. Het beroep van appellant richt zich tevens tegen de omstandigheid dat een aantal vrijstellingen in het verleden niet is toegekend. Wat daar ook van zij, dit College is van mening dat in het licht van de daadwerkelijk behaalde resultaten, deze vrijstellingen in redelijkheid niet kunnen worden verleend en dat appellant derhalve niet kan worden toegelaten tot de coschappen. Verweerder heeft immers ter zitting toegelicht dat appellant voor een de vakken forse onvoldoendes heeft behaald, tweemaal het cijfer 3, eenmaal een 4, en daarnaast het Voortgangstentamen niveau jaar 3 niet heeft gehaald. Bovendien is de Examencommissie appellant tegemoet gekomen, door tijdens de zitting alsnog extra begeleiding aan hem aan te bieden. Nu ook overigens niet is gebleken van andere feiten of omstandigheden die tot een andersluidend oordeel zouden moeten leiden, dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

7 Blad 7/7 4. De beslissing Het College van beroep voor de examens van de Universiteit Leiden, gezien artikel 7.61 van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek, verklaart het beroep ongegrond. Aldus vastgesteld op 26 april 2010 door een kamer uit het College van beroep voor de examens, bestaande uit mr. H.J.G. Bruens (voorzitter), mr.drs. A.R van Kampen, dr. R. Stein, prof.dr. R. Tijdeman (leden) en S.A. Wissing (studentlid), in tegenwoordigheid van de secretaris van het College, mr. W.J. de Wit. mr. H.J.G. Bruens voorzitter mr. W.J. de Wit secretaris Voor eensluidend afschrift, Verzonden op: