Overweging zondag 10 september 2017 Tentdienst te Sexbierum ds. A.J.Wouda Lezingen: Gen. 4: 1-10a en Marc. 10: 13-16

Transcriptie

1 Overweging zondag 10 september 2017 Tentdienst te Sexbierum ds. A.J.Wouda Lezingen: Gen. 4: 1-10a en Marc. 10: Geliefde grote- en kleine mensen van God, Alweer het laatste deel van Dorpsfeest Wat fijn dat u en jij gekomen zijn om deze viering mee te maken. Het toetje. Het lekkerste hebben we voor het laatst bewaard. Daar is vast niet iedereen het mee eens en dat hoeft ook niet. Leven met elkaar delen betekent niet dat alles koekoek één zang moet zijn. Verschillen zijn er én mogen er zijn. Bij de Terskflier hangt de Regenboogvlag. Een regenboog is geen regenboog als er één van de 7 kleuren mist. Hoe verschillend ook, ze horen er alle 7 bij. Sommige kleuren vormen samen een nieuwe kleur: geel en blauw vormen samen groen. Net zo is het bij mensen: een witte vader en een zwarte moeder krijgen als ze het samen doen meestal prachtige mokkakleurige kindjes. Als leven echt gedeeld wordt, ontstaat vaak iets nieuws, iets prachtigs.

2 Zo jammer, dat we er vaak zo bang voor zijn, voor nieuwe dingen en nieuwe mensen. We zijn bang, dat wat eigen is en lief, verdwijnt. Maar daar hoeven we helemaal niet bang voor te zijn! Blauw en geel vormen samen groen, maar blauw en geel bestaan ook nog. Er komt iets bij dat het leven rijker maakt. Delen ís vermenigvuldigen, het wordt méér! In de Bijbel lezen we, dat onze Heer Jezus zegt: laat de kinderen tot mij komen; want het rijk van God is juist voor hen. Wat bedoelt Jezus als hij dat zegt? Het rijk van God, dat is de wereld waar mensen met elkaar omgaan, zoals God het vanaf het begin bedoelt. Een plek waar het goed toeven is voor ieder. De één niet meer dan de ander. De wereld van kinderen lijkt daar vaak meer op dan de wereld van grote mensen. Als twee kinderen ruzie maken kan het er heftig aan toe gaan. Maar als de kinderen vrede hebben gemaakt; elkaar een hand, een kus of een Hug hebben gegeven, dan is het over. Dan spelen ze precies zo vol overgave samen als voor de ruzie. Ze lijken het hele voorval compleet vergeten. Als het over is, is het over. Klaar.

3 Dat is wat God graag wil: dat we elkaar vergeven als er iets is misgegaan. Maar veel van ons hebben een olifantengeheugen Als iemand ons eenmaal een loer heeft gedraaid vertrouwen we die persoon nooit meer. We zeggen wel: Ok, vergeven en vergeten., Maar als er iets gebeurt waardoor we er weer aan denken, roepen we: zie je wel! De vorige keer., Hup, daar staat weer zo n oude koe uit een sloot tussen ons in. Zo n koe zou je samen moeten slachten en opeten, zodat hij echt uit de wereld is. Grote mensen vinden dat heel moeilijk, kinderen kunnen dat! Daarom zegt Jezus, dat wie niet als een kind openstaat voor Gods rijk er zeker niet binnen zal gaan. Oh, wat houd ik van de Bijbel! Uit de Bijbel kennen we de Heer Jezus, lezen we wie God is en hoe God doet. En nog meer leren we over hoe mensen zijn en wat mensen doen en wat God daarvan vindt / hoe de Heer reageert op wat mensen doen. Hoe de Heer wil dat wij leven We lazen uit het eerste boek van de Bijbel, Genesis.

4 Genesis is geen geschiedenisboek, maar een geloofsboek, waarin opgetekend staat hoe mensen zich bewust worden van God in hun leven. Het is een boek over de relatie tussen God en mens. Wij lazen hoe Eva, de eerste, de oer vrouw, zwanger raakt, nadat ze gemeenschap had haar leven volkomen deelde met Adam. Meer eenheid dan tijdens de geslachtsdaad tussen twee mensen die van elkaar houden is nauwelijks denkbaar. Voor even ga je volledig in elkaar op en kun je geen onderscheid meer maken tussen ik en jij. Wat er mogelijk uit volgt, een zwangerschap, is ook een manier van je leven delen: een kindje dat groeit in de buik van de moeder. Een moeder deelt haar leven heel letterlijk. Eva roept haar verbazing uit, na de geboorte van Kain: Met de hulp van de Heer ze begrijpt heel goed dat het jongetje niet haar verdienste, niet haar kunstwerk is - heb ik het leven gegeven aan een man Het gebeuren herhaalt zich: Kain krijgt een broertje,

5 één naast hem, een naaste: Abel. Abel krijgt nauwelijks een naam: zuchtje, vluchtig, heet hij, maar God ziet hem zoals God altijd oog heeft voor wie geen naam heeft, uitgerangeerd is, aan de kant staat. En dan gebeurt er wat er tussen mensenook tussen broers en zussensoms gebeurt: de één wordt jaloers op de ander. Je leven delen is echt niet gemakkelijk, laat de Bijbel ons zien! We hebben onze emoties. De één voelt zich meer of juist minder gezien dan de ander. Maar die emoties mogen niet de boventoon gaan voeren. De Heer waarschuwt Kain, als hij zijn jaloersheid ziet. Pas op Kain, negatieve gevoelens en emoties kunnen jou in de greep krijgen. Jij moet sterker zijn dan je emoties, je hebt immers ook nog je verstand! Onderzoek je gevoel, je jaloersheid, voordat ze je meesleurt. Dan ontdek je, dat jij je gekrenkt voelt, omdat jij je meer, groter, belangrijker voelt dan je kleine broer. Als je ontdekt dat hij je naaste is, even veel waard als jij, dan gun je hem wat jij zelf ook graag krijgt.

6 Kain luistert niet naar de Heer en wel naar zijn emoties. Kom, ga mee, beveelt hij Abel. Ze gaan naar een plek waar niemand is. Kain denkt ongezien zijn gang te kunnen gaan. Hij bedenkt zich niet en slaat zijn broertje dood. Zo kan het gaan, zo gaat het tussen mensen. Niet alleen letterlijk, ook iemand negeren of monddood maken zijn vormen van doodslag. Je leven delen is moeilijk! Het vraagt van je dat je de ander als een naaste ziet. Eén als jij. Niet meer of minder. Anders. Maar evenveel waard. Het dorpsfeest nodigt uit om samen te zijn en samen dingen te doen. Echt samen bestaat alleen als we de ander niet het gevoel geven dat hij of zij meer of minder waard is. In Gods ogen is elk mensenkind precies evenveel waard. Laten we ons best doen elkaar door de ogen van God te leren zien: de ander mijn naaste, net zo één als ik. Zoals kinderen dat zo goed kunnen. Amen