Betreft : RAADSVOORSTEL wijzigingsverordening APV

Transcriptie

1 Betreft : RAADSVOORSTEL wijzigingsverordening APV Datum voorstel : 8 november 2010 Raadsvergadering d.d. : 21 december 2010 Volgnummer : 2010R0060, agendanummer 8 Taakveld : Facilitaire Zaken Portefeuillehouder : wethouder Van Mannekes Aan de raad, Voorstel Het vaststellen van de Wijzigingsverordening Algemene Plaatselijke Verordening (overig) Inleiding In uw vergadering van 15 december 2009 heeft u besloten tot vaststelling van de APV De APV 2009 is feitelijk een totale herziening van de sinds 2004 gehanteerde APV. Deze herziening heeft ondermeer plaatsgevonden vanwege deregulering en aanpassing van de APV aan de dienstenrichtlijn. De huidige APV dient echter op een aantal punten gewijzigd te worden. WABO Enerzijds diende in verband met de inwerkingtreding van de WABO per 1 oktober 2010 de APV aangepast te worden aan de WABO en anderzijds is het gewenst de APV ook op een aantal andere punten te wijzigen. Met betrekking tot de aanpassingen in het kader van de WABO was het niet noodzakelijk deze wijzigingen voor zienswijzen ter inzage te leggen. Het betrof namelijk slechts technische aanpassingen. Dit betekende dat dit voorstel direct als raadsvoorstel aan uw raad kon worden aangeboden. Uw raad heeft vervolgens aldus de Wijzigingsverordening APV (WABO) in uw vergadering van 5 oktober 2010 vastgesteld en deze is met terugwerkende kracht per 1 oktober 2010 in werking getreden. Overige wijzigingen Anderzijds wordt nu voorgesteld de in januari 2010 in werking getreden APV 2009 op een drietal overige punten aan te passen te weten: Artikel 4:2 (aanwijzing collectieve festiviteiten) lid 8 en 4:3 (kennisgeving incidentele festiviteiten) lid 8 pag. 1

2 Toevoegen een bepaling over de Mosquito 4:6a Daarnaast artikel 4:15 (omgevingsvergunning voor het vellen van een houtopstand (de voormalige kapvergunning)) aan te passen door het verwijderen van sub b, e en f in het tweede lid. Voor een toelichting op deze aanpassingen verwijzen wij u naar de bijgevoegde wijzigingsverordening en de daarbij gevoegde toelichting, ten behoeve van de wijzigingen van de Algemene Plaatselijke Verordening gemeente van Pekela 2009 (= APV) in zake deze punten. Procedure De Wijzigingsverordening op de APV is voorbereid met de procedure van afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht (zienswijzenprocedure). De Wijzigingsverordening is bekendgemaakt in het streekblad (Pekelder editie) alsmede via de gemeentelijke website en lag gedurende 6 weken vanaf 16 september 2010 voor een ieder ter inzage. Er zijn geen zienswijzen ontvangen die een aanpassing van de wijzigingsverordening noodzakelijk maken. De Wijzigingsverordening wordt dan ook ongewijzigd ter vaststelling aan uw raad aangeboden. Na vaststelling door uw raad volgt publicatie, waarna de aangepaste wijzigingsverordening op de eerste dag na bekendmaking in werking zal treden. Na bekendmaking dient de wijzigingsverordening ter kennisname te worden toegezonden aan het parket van de arrondissementsrechtbank te Groningen en de Regiopolitie Groningen district Oost. Bijlage Wijzigingsverordening Algemene Plaatselijke Verordening (overig) Burgemeester en wethouders van Pekela, burgemeester de heer M. Schollema secretaris de heer J. van der Woude pag. 2

3 Wijzigingsverordening Algemene Plaatselijke Verordening De raad van de gemeente Pekela; Gezien het voorstel van het college van 8 november 2010; Gelet op artikel 149 van de Gemeentewet; Besluit vast te stellen de volgende verordening tot wijziging van de Algemene Plaatselijke verordening: Artikel I A Artikel 4:2 (aanwijzing collectieve festiviteiten) wordt als volgt gewijzigd: 1. In het achtste lid wordt uur vervangen door: 2.00 uur. B Artikel 4:3 (kennisgeving incidentele festiviteiten) wordt als volgt gewijzigd: 1. In het achtste lid wordt uur vervangen door: 2.00 uur. C Artikel 4:6a Mosquito 1. In dit artikel wordt onder een mosquito verstaan: een apparaat dat een slechts voor jongeren hoorbare, hinderlijke hoge pieptoon produceert, met als doel groepen jongeren weg te houden van plaatsen waar zij overlast veroorzaken. 2. In afwijking van het bepaalde in artikel 4:6 kan de burgemeester in het belang van de openbare orde besluiten op een openbare plaats een mosquito aan te brengen bij gebleken ernstige overlast door jongeren op die plaats. 3. De aanwezigheid van een mosquito wordt duidelijk kenbaar gemaakt op de plaats waar deze is aangebracht. 4. Een mosquito is alleen in werking op die tijdstippen dat overlast redelijkerwijs valt te verwachten. 5. Een mosquito wordt aangebracht voor een periode van ten hoogste 6 maanden. De burgemeester kan die periode telkens met een periode van ten hoogste 6 maanden verlengen. D Artikel 4:15 (omgevingsvergunning voor het vellen van een houtopstand) wordt als volgt gewijzigd: 1. In het tweede lid worden verwijderd sub b, e en f. Artikel II Artikel I treedt in werking 1 dag na bekendmaking van deze Wijzigingsverordening. Aldus vastgesteld in de openbare raadsvergadering van 21 december De voorzitter, De griffier, pag. 3

4 Toelichting Artikel 4:2 en 4:3 De verandering van het tijdstip in lid 8 van beide artikelen van uur naar 2.00 uur sluit beter aan bij de wijze waarop in het verleden deze artikelen in de praktijk werden toegepast. Artikel 4:6a Mosquito Een mosquito is een apparaatje dat een hinderlijke hoge pieptoon veroorzaakt die alleen voor jongeren tot een leeftijd van ongeveer 25 jaar hoorbaar is. Dit apparaat wordt in meer dan honderd Nederlandse gemeenten gebruikt ter bestrijding van overlast door hangjongeren. Het gebruik van de mosquito is effectief, maar omstreden. Hoewel uit onderzoek van onder meer TNO blijkt dat de mosquito bij normaal gebruik geen gezondheidsschade oplevert, wordt met het aanbrengen ervan in ieder geval de bewegingsvrijheid van jongeren beperkt, die wordt beschermd door artikel 2, vierde protocol Europees Verdrag voor de rechten van de Mens (EVRM). APV-artikel Mede vanwege de omstreden status van de mosquito verdient het de voorkeur om een apart artikel in de APV op te nemen, en dat niet, zoals ook wel gebeurt, de gemeente zichzelf een ontheffing verleent van het artikel overige geluidshinder dat in de meeste APV s is opgenomen. Zorgvuldige voorbereiding essentieel Vanwege de mogelijke bezwaren die aan het gebruik van een mosquito kleven, is grote zorgvuldigheid bij de voorbereiding en uitvoering van het besluit om mosquito s aan te brengen van belang. De mosquito is een ultimum remedium dat alleen wordt gebruikt als andere manieren om de overlast te bestrijden zijn geprobeerd, maar geen resultaat hebben gehad. In het voorgestelde APV-artikel zijn verder de volgende waarborgen opgenomen: 1. Bekendmaken aanwezigheid: met borden kan worden bekendgemaakt dat ergens een mosquito is aangebracht. Zo worden toevallige passanten op de hoogte gebracht en mogelijk wordt een preventief effect bereikt. 2. Niet vaker geluid dan nodig: met de huidige techniek hoeft een mosquito niet 24 uur per dag aan te staan. Dat kan worden beperkt tot die momenten dat gezien de ervaring van het verleden overlast kan worden verwacht. 3. Beperkte periode: een mosquito wordt niet voor altijd aangebracht maar per definitie voor een beperkte periode. Gedacht kan worden aan zes maanden. Iedere verlenging is een bewust besluit op basis van een evaluatie van de overlast. Ook moet bij de voorbereiding van een besluit om een mosquito aan te brengen met een aantal zaken rekening worden gehouden. Een mosquito moet bijvoorbeeld niet wordt aangebracht op plaatsen waar hinder kan ontstaan voor mensen die daar langere tijd noodgedwongen verblijven, zoals bij woningen, kantoren, scholen, of wachtruimten. Ook moet rekening worden gehouden met de Wet openbare manifestaties (WOM): een mosquito mag geen hinder opleveren voor openbare bijeenkomsten als bedoeld in de WOM. Ook de Zondagswet is van belang: een mosquito mag geen hinder opleveren voor een godsdienstoefening. pag. 4

5 Artikel 4:15 Het tweede lid sub b, e en f zijn verwijderd: b. alle soorten naaldbomen (dennen en sparen) e. meidoornbomen f. berken, met dien verstande dat het vergunningsvrij kappen geldt voor bomen met een diameter van minder dan 15 centimeter. De reden hiervan is gelegen in het gegeven dat de bomen genoemd in de bovenstaande subleden ook bijzondere bomen kunnen bevatten waarbij de ervaring heeft geleerd dat het niet gewenst is om hiervoor een kapvergunning te verlenen. pag. 5