Die Here kom rekenskap eis van ons werk vir Hom

Transcriptie

1 SKRIFLESING: Matteus 25:14-30 TEKS: Matteus 25:19 TEMA: Die Here kom rekenskap eis van ons werk vir Hom Psalm 92 : 1, 2 Skrifberyming 31 (7-1) : 3 Psalm 126 : 3 Psalm 128 : 1, 4 Skrifberyming 78 (13-3)

2 2 Hoe wag ons as Christene vir Jesus wat weer gaan kom? Dis die vraag wat in Matteus 25 in drie dele geantwoord word. Verlede week, toe ons die deel oor die vyf wyse en die vyf dwase meisies behandel het, het ons gehoor dat ons geestelik voorbereid moet wees en moet bly, want Hy kom op n onbekende tyd weer. Maar hierdie voorbereid-wees is nie al wat daar te sê is oor hoe ons vir die Here moet wag nie. As jy dink dat dit al is, kan jy jou dit so voorstel dat jy jou maar net moet voorberei, en dan passief moet wag totdat hy opdaag, soos iemand wat deur iemand anders opgelaai gaan word en dan klaar aangetrek en gereed vir die oplaai geduldig op die sypaadjie staan en wag dat die ander een opdaag. Maar wie maar net passief wag, hoe voorbereid jy ook al mag dink dat jy is, gaan nié in die Here se vreugde ingevat word as Hy weer kom nie, want Hy kom nie net terug om te kom haal nie, maar ook om rekenskap te kom eis van die werk wat ons vir Hom moes doen. Hy kom vra na die koninkrykswins wat met Sy koninkrykstalente gemaak is. Dis die kern van hierdie preek: - Die Here kom rekenskap eis van ons werk vir Hom. Kom ons kyk eers na die hooffiguur in hierdie gelykenis: die heer, baas. eienaar en wat hy doen, en dan na die appèl wat dit op ons maak, die opdrag wat daarmee vir ons gegee word. 1. DIE EIENAAR Daar is geen twyfel nie: die eienaar in hierdie gelykenis verwys na die Here Jesus Christus. Soos n slawe-eienaar van destyds sy slawe besit het, so besit die Here Jesus mense. o Ons wat in Hom glo, behoort mos nie aan onsself nie, ons behoort aan Hóm.

3 3 o Hy t ons van ons vorige harde en wrede baas, die sonde, vrygekoop met Sy kosbare bloed 1 wat Hy daar aan die kruis vir ons gestort het, sodat Hý nou ons Baas is die wonderlikste Baas in die ganse heelal, wat van Sy slawe en slavinne Sy broers en susters maak, kinders van Sy Vader in die hemel, erfgename saam met Hom van die hemelse skatte en rykdom. o En omdat ons Sy eiendom is, kan en wil Hy ons inspan in die werk in Sy koninkryk, in die bevordering van Sy belange. En nou gebeur dit so dat hierdie Eienaar op n reis moet gaan. Hy mág dit mos doen. Hy t mos die reg om sy sake te reël soos wat Hý dit die beste ag. En in Sy beplanning van sake, moes Hy op hierdie reis gaan. Dit verwys natuurlik na die Here Jesus se hemelvaart na Sy opstanding uit die dood uit en na die eeue wat Hy daar aan die regterhand van die Vader alles beheer en stuur totdat die tyd ryp is vir Sy wederkoms. Maar hierdie Eienaar het Sy slawe nie weggegooi toe Hy vertrek het nie. Inteendeel, Hy t iets wonderliks gedoen iets wat wys watter spesiale posisie Hy Sy slawe gee en watter groot vertroue Hy in hulle stel. Hy t Sy besittings aan hulle toevertrou. En Hy t dit so gedoen dat Hy, wat elkeen van hulle persoonlik ken, aan elkeen n deel toevertrou het wat pas by die vermoë /bekwaamheid wat Hy geoordeel het dat daardie een het: - vir die een vyf dele; - vir n ander twee; - vir n ander een. Terloops, wat Hy aan hulle toevertrou het, was baie; - een goue muntstuk, talent, was 6000 dae se dagloon van destyds; 2 - en selfs as jy die sommetjie konserwatief maak, was die vyf talente in vandag se terme dus gelyk aan miljoene rande! Hy t regtig Sy slawe met baie vertrou. 1 1 Pet 1: jaar se salaris!

4 4 Natuurlik dit blyk uit die hele trant van hierdie gelykenis het Hy dit nie vir hulle gegee om dit vir hulleself te gebruik nie; selfs nie eers om dit net veilig op te pas en by Sy terugkoms vir Hom terug te gee nie. Hulle moes namens Hom daarmee werk en dit vermeerder, wins maak, Sy bates laat groei. Hy hét dan ook (so hoor ons in die gelykenis) op n dag teruggekom om van hulle rekenskap te eis. Hy hét teruggekom. Sy reis was nie n permanente weggaan nie. Al was dit eers na n lang tyd (staan in ons teksvers), hét Hy teruggekom. En toe het Hy van elkeen van hulle persoonlik rekenskap geëis van wat hulle met dit wat Hy aan hulle toevertrou het, gemaak het. En Hy t n skeiding gemaak tussen dié wat getrou gewerk het en dié wat lui en onbetroubaar was. Dit val n mens op dat elkeen van hierdie gedeeltes in Matteus 25 die skeiding wat Jesus by Sy wederkoms tussen mense bring, beklemtoon. Die slawe wat getrou gewerk het, word deur die Eienaar geprys. Hy gee aan hulle erkenning omdat hulle goeie en getroue slawe was. En hulle word beloon op twee maniere. o Hulle, wat met dit wat vir húlle baie was, maar in die oë van die Eienaar nog maar min was, goed gewerk het, word nou oor dit wat selfs deur die Eienaar baie genoem word, aangestel. o En hulle kan hierdie nuwe posisie wat hulle kry, gaan leef en beleef in die vreugdevolle lewe wat hierdie Eienaar vir hulle gereedgemaak het sonder twyfel n verwysing na die volmaakte en ewige lewe wat God se kinders in die hiernamaals in die heerlike teenwoordigheid van hulle Here sal belewe, die ewige bruilofsfees van die vorige gelykenis.

5 5 Let op dat die getroue slaaf wat vyf talente wins gemaak het en die getroue slaaf wat twee talente wins gemaak het, met presies dieselfde woorde deur die Eienaar geprys en beloon word. Dit wys dat hulle nie geprys word oor die hoeveelheid wins wat hulle gemaak het nie, maar oor die feit dat hulle met dit wat die Eienaar aan hulle toevertrou het, getrou gehandel het. Hulle gesindheid teenoor die belange van hulle Eienaar en hulle werk vir Hom word geprys en beloon. Hierdie Eienaar is Een wat goeie en getroue werk vir Hom prys en beloon. Maar die slaaf wat lui en sleg was, word bestraf en gestraf. Natuurlik het hierdie slaaf, wat niks gedoen het met dit wat Sy Eienaar aan hom toevertrou het nie en in hierdie tyd dus net vir homself en sy eie belange geleef het, allerhande verskonings daarvoor gehad. Tipiese verskonings (sal ons sê): - hy maak asof dit die Eienaar se skuld is dat hy niks gedoen het nie dis die Eienaar se optrede en verwagtings wat hom so bang gemaak het dat hy die talent maar gaan begrawe het. Maar sy verskonings is ongeldig. As hy dan weet dat sy Eienaar sou verwag het om meer terug te kry as die talent wat Hy aan hom toevertrou het, dan moes hy mos iets gedoen het wat sy Eienaar se bates sou laat groei het! Sy Eienaar is mos baas, en hy maar net n slaaf, wat veronderstel is om te doen wat die Baas gedoen wil hê! Maar hy t selfs die eenvoudigste moeite nie gedoen nie In elk geval maak die hele gelykenis dit duidelik dat die Eienaar glad nie die harde en ongenaakbare en selfsugtige man is wat hierdie ontroue slaaf beweer dat hy is nie. Hy s n Eienaar met n besondere band met Sy slawe, wat hulle met baie van dit wat aan Hóm behoort, vertrou, wat hulle die voorreg gee om vir Hom te kan werk en wat hulle aan die einde beloon ver bo enige iets wat n slaaf ooit kon droom het om as beloning te kry!

6 6 Sy verskonings is maar net die rookskerms waaragter hy sy slegte gesindheid teenoor sy Eienaar en sy eie luiheid probeer wegsteek. Maar die Eienaar kyk deur hom, bestraf hom vir wat hy is: sleg en lui, en straf hom dan baie streng: - Hy vat nie net dit weg wat Hy aan hom toevetrou het nie; - Hy laat hom soos ons ook dinge weggooi wat ons nie meer kan gebruik nie, wat nutteloos geword het weggooi uit die wêreld van hierdie Eienaar uit, in dit in wat in die Woord van God die buitenste duisternis genoem word vir altyd weg van die lig en die lewe en die feesvreugde wat God vir Sy kinders gee Hierdie Eienaar prys en beloon goeie en getroue slawe ver bo verwagting, maar Hy straf die oortreders ook baie strenger as wat hulleself wysgemaak het gaan gebeur! Die Hooffiguur in hierdie gelykenis is hierdie Heer, Baas, Eienaar, wat Sy slawe met Sy besittings toevertrou het, totdat Hy terugkeer van Sy lang reis 2. DIE APPÈL Die appèl wat hierdie Eienaar se optrede op Sy slawe maak op almal wat aan Hom behoort en eintlik op almal wat op een of ander manier onder die geledere van Sy slawe gereken word, is nou mos baie duidelik. Die Gees van die Here Jesus, die Heilige Gees, gee vir ons ook talente 3 : - rykdomme wat van die Here af kom in ons persoonlikhede en geaardhede; - verstandelike en emosionele vermoëns; - allerhande middele wat ons kan gebruik en kan benut; - verskillende geestelike gawes; - geleenthede waar ons dinge vir Hom kan en moet doen - vir die een sus en vir die ander so, soos wat Hy, wat ons elkeen gemaak het en deur en deur ken, weet ons elkeen behoort te kan hanteer. Hy gee dit nie sodat ons dit net vir onsself kan hê en geniet nie. Ons moet nou iets daarmee gaan doen, 3 Bv 1 Kor 12:8-11; Efes 4:8

7 7 daarmee gaan werk, iets meer tot stand laat kom as wat daar was voor ons begin werk het. Nie iets meer vir onsself nie, maar vir ons Eienaar. Dís mos wat die Heilige Gees jou ook laat verstaan as Hy in jou gees nuwe lewe bring: dat ons nie vir onsself leef nie, maar vir Hom aan Wie ons behoort. Ons werk moet Sý belange in hierdie wêreld bevorder. Dit wat ons doen, moet Sý wêreld teen die kwaad oppas, of dit verder ontwikkel, of die mensdom teen kwaad op watter vlak ook al, beskerm, of help om positief verder te ontwikkel, en dit moet Sy kerk se voortbestaan en groei aanhelp en kinders van die Here in hulle lewe met Hom laat vorder, of dit moet die lig van die Here se Woord op daardie lewensterreine waar ons besig is, laat val, of dit moet werk wees wat mense nader roep en nader trek na die Here toe. As een of meer van hierdie dinge gebeur, het daar wins vir die Here gekom. Nie dat die hoeveelheid wins vir die Eienaar saak maak nie. Maar wat wel gaan saak maak as Hy rekenskap eis, is of ons met dit wat Hy aan ons toevertrou het, vir Hóm gewerk het terwyl ons vir Sy wederkoms gewag het Of gaan ons ook van die slawe wees wat dit wat die Here aan ons toevertrou het, sonder enige toegevoegde waarde, aan Hom gaan teruggee? En dit met allerhande verskonings en beskuldigings, asof dit Sý skuld sou wees, terwyl die probleem eintlik was dat ons net vir onsself geleef het en net vir onsself gebruik het wat ons gekry het, en dit nie gesien het as Sý besittings nie en dit nie vir ons saak gemaak het dat ons Sy belange nie bevorder het nie Gaan kyk na die talente: die gawes, die vermoëns, die geaardheid en persoonlikheid, die geleenthede, die middele wat die Here vir u gee en waarmee u vir Hom kan werk. Ek sien in u geestesoog daardie dag wanneer Hy weer kom,

8 8 en nie net gaan vra of u voorbereid is vir Sy koms nie, maar ook rekenskap gaan eis: of u aan Sy belange gedink het in u lewe en met wat Hy gegee het, vir Hom gewerk het. En by Hom werk dit so: - wie hier op aarde met hulle koninkryksgawes koninkrykswerk gedoen het, sal met n ewige koninkrykspos en koninkryksvreugde beloon word; - maar wie die koninkryksgawes begrawe het, omdat hulle om watter rede ook al te sleg en te lui was vir koninkrykswerk, is vir die Koning niks werd nie en sal van Sy koninkryk uitgesluit word, daar waar dit vir altyd nag is. Voorbereid wees vir Jesus se wederkoms, beteken nie om passief te sit en wag nie. Dis ook om vir die Here te werk met die baie of die min gawes en gesondheid en vermoëns en middele en geleenthede wat u het. Vir súlke mense is Jesus se wederkoms n dag van onbeskryflike blydskap AMEN