De Rode Loper 2 - DBC 1 3-5

Transcriptie

1 De Rode Loper 2 - DBC e ronde SGS clubcompetitie klasse 1B, 4 december Peter Hoogakker Janton van Apeldoorn Hans Nijland Paul van der Klein 2093 ½ - ½ 3. Victor van Bergenhenegouwen Thijs Dam 1973 ½ - ½ 4. Kees Volkers Henk Kuyer 1846 ½ - ½ 5. Jaap Kamminga Ron Smit Hans Bernink Onno Kooy Wim van Hoek Frank Dujardin 1701 ½ - ½ 8. Frank Plomp Bart van Tooren Waren we tegen Amersfoort op papier al zwaar favoriet, tegen de Rode Loper moest het wel een walk-over worden en wel blindschakend met twee vingers in onze neus. We hadden op elk bord gemiddeld een Elo-overschot van wel 160 punten. Op de eerste vier borden was het verschil in Elo zelfs gemiddeld 254 punten in ons voordeel! Bart zou simultaan kunnen spelen en er waarschijnlijk met wat moeite remise uit weten te slepen. We verliezen al eigenlijk nooit van hun eerste, laat staan dat dit een interessant potje zou kunnen worden. Verzachtende omstandigheden voor de benauwde overwinning waren er niet. We speelden weliswaar met twee invallers voor Ben en Dick, maar dat waren nou niet bepaald de minste. Namelijk gelouterd en voormalig DBC 1 speler Frank Dujardin en onze tennis grootheid en sinds mensenheugenis ongeslagen Henk Kuyer. Verder speelden we voor het oog van de hele wereld op de befaamde elektronische Liveborden, zodat eeuwige roem in het vooruitzicht lag. Tenslotte was de teamgeest groeiende en waren we mentaal sterker dan ooit, o.a. omdat Thijs vanuit een belangrijke vergadering rechtstreeks uit Den Haag er alles aan deed om op tijd te komen en Jan van Lopik de moeite nam om als stand-in, op zijn fiets vanuit Bilthoven, naar Utrecht te komen. Kortom, geniet en huiver, maar niet met mate, van onderstaand beeldverslag 1 e bord: Janton van Apeldoorn - Peter Hoogakker 1-0 Volgens Janton gebeurde er niks, deed zwart niks en was Janton ook niet van plan ook maar iets te doen, behalve dan 15 minuten voordeel houden op de klok en wachten tot zwart zou krakken. Zie diagram 1... na allerlei schijngevechten, mindere en betere zetten staat er een volkomen gelijke stand op het bord. Na bijvoorbeeld 18. Lxd4 19.Pxd4 Pf6 20.h5 Pe5 kon Janton rustig doorgaan met zijn +15 min.-strategie. Zwart speelde hier echter 18. Te6? 19.Pg4 (c5!) Le7 krakje (c5!) 20.Lc3 h5 krakje 21.Pe3 Lf6 22.Pd4 Te5? Krak (Lxd4) 23.f4! Tee8 24.Lxc5 c5 Krak 25.Pd5 Dc8 26.Pf5 Te6 KRAK!... en zo zijn we bij diagram 2 aangekomen. Na wat geschuif en gekraak is het met een eenvoudige combinatie afgelopen 27.Lxf6 Pxf6 28.Lxg6 fxg6? 29.Pfe7+

2 Diagram 1: Stelling na 18. Kg2 Diagram 2: Stelling na 26. Te6 2 e bord: Hans Nijland - Paul van der Klein ½ - ½ Le Grand Petit Houdini alias Paul zag weer eens heel veel, maar dan een zet te laat en vooral hoe zijn tegenstander tot twee keer toe een winnende stelling had kunnen bereiken. In diagram 3 is er nog niet zo heel veel schade aangericht of is eigenlijk alweer hersteld en kan Paul met b5 gezellig doormodderen. Echter Paul toverde 18. Te8? uit zijn hoge Houdini hoed en zag dat wit nu met 19.Lxg6! hxg6 20.Txd5 of 19. Dxg6 20.Dxg6+ hxg6 21 Txd5 een vrij aangename stelling kon bereiken. Een tweede voorbeeld van wat Paul allemaal zag zien we in diagram 4. De stelling van zwart ziet er zes zetten later vrij dubieus uit, maar Paul weet daar wel raad mee en speelde 25. Ta7? Een fractie van een seconde later zag Paul dat wit met 26.Pxb5! een zo goed als gewonnen stelling had kunnen krijgen. Bijvoorbeeld: 26.Pxb5 Tad7 27.Txd7 Txd7 28. Pd4 of 26. Txd1 27.Txd1 axb5 28.Td8+ Kg7 29.Txc8 Wit speelde echter 26.Pxc8 en zeven zetten later werd de vrede getekend en was Le Grand Petit Houdini weer eens ontsnapt Diagram 3: Stelling na 18.Pf3 Diagram 4: Stelling na 25.f4

3 3 e bord: Thijs Dam - Victor van Bergenhenegouwen ½ - ½ Thijs moet zoiets hebben gedacht van Ik haast me suf vanuit Den Haag om hier op tijd te komen om te schaken... dan ga ik zitten schaken ook!. Vanuit de opening had Thijs steeds het iets betere van het spel, maar kon dat maar niet uitbouwen naar een winnende stelling. Na 32 zetten ploeteren kwam de stelling van diagram 5 op het bord en had Thijs een pionnetje meer met ongelijke lopers. Waarschijnlijk moet hij hier hebben gemeend dat het verschil in Elo van 244 punten wel in dit eindspel naar voren zal komen. Helaas... na nog eens 32 zetten hangen, wurgen en trekken moest Thijs in remise berusten. Diagram 5: Stelling na 32. Lxd3 4 e bord: Kees Volkers - Henk Kuyer ½ - ½ Eindelijk speelde onze tennislegende weer eens mee die in mijn heugenis nog nooit een wedstrijd voor het eerste verloren heeft. Helaas was zijn aanwezigheid aan het bord van korte duur, want de geniale combinatie die het volle punt moest opleveren had een lek. Na een zeer korte theoretische overhoring in de opening met een nieuwtje van wit op de 4 e zet, wat getast in de duisternis van varianten, kwam de stelling van diagram 6 op het bord. In de wandelgangen van het Huis aan de Werf hoorde ik Henk murmelen dat hij geen verdediging zag voor zijn doorwrochte combinatie. Echter na 18. Txe2 19.Lxd6 Txe2 20.Lxc7 kon het geplandet8xd4 niet wegens Pb3. Na 20. Tc8 21.Le5 Txb2 22.Lxf6 gxf6 23.f3 Te8 24.Tf2 Tee2 was de lol uit de stelling en gingen de stukken in het doosje Diagram 6: Stelling na 18.Lf4 5 e bord: Ron Smit - Jaap Kamminga 1-0 Hoe hij het doet doet hij het, maar tot aan deze wedstrijd had Ron de prachtige score van 3 uit 3! Onnavolgbaar in het opzetten van zijn partijen, rustig wachtend tot zijn tegenstander zijn hoofd in een van zijn stroppen steekt of draait doodgemoedereerd een kamikaze actie de nek om. Na een voor mijn spiksplinternieuwe opening 1.Pf3 d5 2.c4 d4 3.b4!? g6 4.Lb2 Lg7 5.g3 e5 6.d3 (Is allemaal nog theorie ook!) kwam Ron langzaam maar zeker steeds iets beter te staan. In diagram 7 gaat zwart net heel braaf met Dxb4 zijn hachje wagen, want na 24.La3 verliest zwart gewoon een stuk. Volgens mij was dit ook ongeveer de stelling dat Ron remise kreeg aangeboden en dat zeker had

4 aangenomen als de strenge maar rechtvaardige teamleider niet keihard had ingegrepen. Waarschijnlijk boos, verdrietig en teleurgesteld speelde Ron hier 24.Ta4? en stond het opeens potremise, want na 24. exd3 25.exd3 De1+ 26.Lf1 De6 is er geen vuiltje meer aan de lucht voor zwart. Diagram 7: Stelling na 23. Db8xb4? Diagram 8: Stelling na 31.Pxf5 Enkele zetten later was de stelling van diagram 8 bereikt en kon zwart met Pg5 rustig aan remise gaan denken. Zwart besloot echter zijn hoofd in een strop te steken of had een kamikaze actie in gedachten en speelde 31. Pc6? Dit keer wist Ron er wel raad mee en liet dit buitenkansje niet aan zijn neus voorbijgaan. Na 32.Pxg7 Pb4? (Kxg7) 33.Dd1 Dxd3 34.Dxd3 Pxd3 35.Lxe6 Kxg7 36.Lf5 was het eindspel een simpel technisch klusje en is Ron met 4 uit 4 topscorer! 6 e bord: Hans Bernink - Onno Kooy 0-1 Na een wat onorthodoxe partijopzet van wit, waarbij alle zetten van wit als doel hadden (Zelfs rokeren kost maar tijd!) de zwarte koningstelling zo snel mogelijk omver te blazen. In diagram 9 kan je zien hoe zoiets eruitziet. Zwart is ondertussen bezig om te proberen door het centrum wat tegengas te geven. Wit was de hele tijd doortastend en doelgericht, maar komt nu met een weifelachtig zetje 18.Th2? Zwart aarzelt geen seconde en gaat dwars door het midden. 18. d4! Diagram 9: Stelling na 17. Le5-g7 Wit is zijn agressie blijkbaar kwijt en laat de rest gelaten over zich heen komen. 19.Pd1 Dd6 20.Th3 Tae8 21.h5 e5! 22.fxe5 Dxe5 23.Pf2 Lc8 24.Tf3 Dxh5 25.Th1 Dg5 26.Kf1 dxe3 27.Pe4 e2+ 28.Lxe2 De5 en de rest was alleen voor het notatiepapiertje interessant.

5 7 e bord: Frank Dujardin - Wim van Hoek ½ - ½ Er waren twee erg opmerkelijke en bepalende momenten in de partij, behalve dan dat Frank de enige was die tegen een even sterke tegenstander moest aantreden. Diagram 10: Stelling na 5. d5 Het eerste moment deed zich voor eigenlijk meteen aan het begin. 1.e4 e5 2.Pf3 Pf6 3.Lc4 Pf6 4.d4 exd4 5.e5 d5 Weens... en elk boekje en elke database gaat verder met 6.Lb5. Frank daarentegen vond 6.Lb3?! waarschijnlijk een aantrekkelijk nieuwtje, maar moest na 6. Pe4! 7.c3 Lg4 8.h3 Lxf3 9.gxf3 Pc5 (Dh4!!) langdurig met een slechte stelling aan de slag. Maar zoals dat gaat en de partij vorderde, keerde de kansen zo nu en dan en dan weer niet, stond het weer eens eventjes een paar zetten gelijk, even later weer eventjes wat kansrijker en dan weer niet. En zo kwamen ze uiteindelijk bij de 27 e zet aan... zie diagram alwaar Frank net 27.Pxd5 had gespeeld in een voor hem op dat moment iets betere stelling. Blijkbaar was zijn tegenstander aan de beurt om de laatste fout te maken, want na 27. Pb4?? Is het feitelijk meteen uit na 28.Pxb4 Pxb4 29.Ke4 h4 30.Lg5 Te8 31.Ke5! De partij ging echter als volgt: 27. Pb4?? 28.Pxb4 Pxb4 29.Tc1+? Kd8 30.Lg5+ Le7 31.Le3 en een boeiend gelijkspel was een feit. Diagram 11: Stelling na 27.Pxd5 8 e bord: Frank Plomp - Bart van Tooren 1-0 Een ding is zeker, we hebben nog nooit verloren met Bart als vaste speler in het eerste en dat kan volgens mij helemaal niemand zeggen! Verder zijn Bart en ik volop bezig met magnetiseren, Reiki, focussen, Tarot en wichelroedelopen. Tenslotte vliegt een pond veren niet als er geen vogel in zit en Rubens schilderde 341 platen, waarvan er 2094 in de Verenigde Staten hangen. Uw stukjesschrijver met xylolatrie, Onno Kooy