Marcus 1: 1-11 Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God. Zoals geschreven staat in de profeten,

Transcriptie

1 Liturgie Protestantse Kerk Menen 9e zondag van de zomer, 16 augustus 2015, uur waarin de Heilige Doop is bediend aan Lilia Tytgat, dochter van Michael Tytgat en Karen Roose, peter: Peter van Halst, meter: Sarah Roose Welkom Votum en groet Zingen Psalm 139, vers 1, 7 en 9 (LvdK) Gebed Schriftlezing Marcus 1, vers 1-11 Zingen Gezang 44, vers 1 en 3 (LvdK) Preek Orgelspel Zingen Lied 978 (JdH) Dankgebed Lezing van het doopformulier Vragen aan ouders en peetouders Pianospel de dopelinge wordt binnengedragen Bediening van de Heilige Doop Zingen Lied 360, vers 3 Kinderliedje: Jezus roept alle kleine kinderen Voorbeden, besloten met 'Onze Vader' Afkondigingen en inzameling van de gaven Zingen Gezang 456, vers 1 en 2 Zending en zegen Zingen Gezang 456, vers 3 Marcus 1: 1-11 Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God. Zoals geschreven staat in de profeten, 'Let op, Ik zend mijn bode voor je uit, hij zal jouw weg voorbereiden,' (Maleachi 3:1) 'Luid klinkt een stem in de woestijn: Maak de weg van de HEER gereed, maak recht zijn paden,' (Jesaja 40:3) zo gebeurde het, toen Johannes de Doper naar de woestijn ging en de mensen opriep om gedoopt te worden en tot inkeer te komen, om zo vergeving van zonden te verkrijgen. Alle inwoners van Judea en Jeruzalem stroomden toe en werden door hem gedoopt in de rivier de Jordaan, terwijl ze hun zonden beleden. Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel; hij leefde van sprinkhanen en wilde honing. Hij verkondigde: Iemand die meer vermag dan ik, komt na mij; ik ben zelfs niet waardig om me voor Hem te bukken en de riem van zijn sandalen los te maken. Ik heb jullie gedoopt met water, maar Hij zal jullie dopen met de Heilige Geest. En het gebeurde in die dagen dat Jezus kwam vanuit Nazaret, dat in Galilea ligt, naar de Jordaan om door Johannes gedoopt te worden. Op het moment dat Hij uit het water omhoogkwam, zag Hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen, en er klonk een stem uit de hemel: Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.

2 Preek over Marcus 1, vers 3: Een weg door het water Gemeente van Jezus Christus, ouders, peetouders, grootouders en verdere familie, dit is het thema van de preek: Een weg door het water. We lazen in Marcus 1 vers 3: Maak de weg van de HEER gereed, maak recht zijn paden. De weg van de HEER zou afdalen tot in de Jordaan. En net als iedereen zou ook Hij worden gedoopt. De weg van de HEER was dus: een weg door het water. 1. Nu is het vreemdste van alles dat ook HIJ gedoopt moest worden! Dat is toch heel merkwaardig. Immers, we zullen het er deze namiddag over eens zijn dat dopen te maken heeft met het beginnen van een nieuw leven, met het vergeven van je zonden. Waarom dan Jezus...? We hoorden dat heel Jeruzalem en omgeving waren uitgelopen naar de Jordaan. Mannen en vrouwen, samen met hun kinderen. En ze werden gedoopt, staat er, terwijl ze hun zonden beleden. Voor de meeste mensen waren dat heel alledaagse zonden. In het Evangelie van Lucas staat daar meer over. Het waren vooral dingen die te maken hadden met geld. Zo bekenden ze bijvoorbeeld dat ze van alles voor zichzelf gehouden hadden. En dat ze niet hadden gedeeld met de mensen die honger hadden, of die helemaal niets hadden. En dat ze andere mensen stiekem teveel hadden laten betalen. Want ze waren niet tevreden geweest met hun loon. Ze leden aan geldzucht... dat was de voornaamste zonde die zij met zich meedroegen. Maar met al hun schulden gingen ze de Jordaan in, en werden ze schoongewassen, dat wil zeggen: hun schulden werden vergeven! Ze waren een nieuw leven begonnen! Maar waar had Jezus die doop voor nodig dan? Marcus had nog zo mooi over Hem geschreven: Begin van het Evangelie van Jezus Christus, de Zoon van God. En even verderop schrijft hij van Jezus: Bereid de weg van de HEER! En HEER wordt daar geschreven met vier hoofdletters dat betekent dat Hij de Eeuwige God is!

3 Op déze hooggestemde manier schrijft Marcus over Jezus, ook aan het eind: Hij is de geliefde Zoon, in wie de Vader zijn vreugde vindt. En de Heilige Geest rust op Hem. De Vader, Zoon en Heilige Geest de enige God die er is. Maar waarom moest de Zoon dan gedoopt worden? Terwijl Hij God is? Terwijl Hij nooit enig kwaad heeft gedaan? Er is geen enkele zonde die Hij zou kunnen opbiechten! In tegenstelling tot al die mensen die Hem voorgegaan waren in het water. Waarom dan Hij? 2. Jezus' weg liep dus door het water. Niet naar het paleis, naar de troon, naar de zetel van de macht, zoals je mocht verwachten. Integendeel: zijn weg liep de diepte in. Johannes doopte in de buurt van één van diepste plekken op aarde. Vlakbij de Dode Zee, en die is 4000 meter beneden de zeespiegel. De diepte in moest Jezus, geografisch dus. Dieper en dieper, en zo kwam hij bij de Jordaan. En dan gaat het nog dieper. Want de rivier de Jordaan is de grens tussen leven en dood. Deze rivier, de Jordaan, maakt scheiding tussen het beloofde land aan de ene kant, en de wildernis aan de andere kant. De Jordaan oversteken is niet zomaar iets. Het staat symbool voor de overgang van het leven naar de dood. Aan de ene zijde had je een leven in overvloed, in een land van melk en honing. Dat was het leven aan de andere kant van de Jordaan. En daar vormt deze rivier de begrenzing van, een beetje als het uiteinde van de wereld. Welnu, de HEER is afgedaald tot in de diepte, en Hij komt bij die doodsrivier. En daar staat zijn neef, Johannes de Doper. Een heleboel mensen heeft Johannes al gedoopt op deze plek. Je zou zeggen: het water in de rivier is er nòg vies van, als troebel water, waar je beter niet in kunt gaan zwemmen. Want daar op de oppervlakte, daar drijven nog de zonden van al die mensen, bij wijze van spreken. Al die mensen die op die plek hun zonden hebben achtergelaten in het water.

4 Maar daar komt de Heer wat gaat er nu gebeuren? denkt Johannes En dan zegt Hij: 'Laat Mij nu gedoopt worden.' En Johannes stribbelt nog wat tegen, maar de Heer zegt: 'Laat het nu maar gebeuren. Want op deze manier vervullen we Gods gerechtigheid.' En daar gaat Jezus Christus, met Johannes, het water in. Het doopwater van de Jordaan, vertroebeld door de zonden van de mensen. Daarin begeeft Gods Zoon zich, in al die vuiligheid. Zou Hij helemaal ondergedompeld zijn? Het is mogelijk. Zou Hij een eind in de rivier zijn gaan staan, en zou Johannes Hem overgoten hebben met water? Dat was toen de meest gebruikelijke manier. We weten het niet precies, maar hoe dan ook: Hij is ondergegaan in het vuil van al de mensen. In de doodsrivier de Jordaan. Door de diepte. Dáár doorheen liep zijn weg. 3. Zo laat de Heer zien dat Hij zich in de vuiligheid van dit volk wilde begeven. In hun zonden dus. Dit is de doop van Christus dit is de weg die Hij moet gaan. Volgens de schrijver Marcus is dit het begin van het Evangelie. Daarmee bedoelt hij: het is als een proloog. In die doop van Christus wordt eigenlijk alles al verteld wat verderop in het boek staat. Het is de inleiding op wat er komen gaat, op het goede nieuws voor heel de wereld! Namelijk: dat de Heer moest lijden onder Pontius Pilatus. Dat Hij werd gekruisigd. Onschuldig nooit één ding fout gedaan. Maar Hij werd gekruisigd met de schuld van de wereld op zijn rug. Want die schuld wilde Hij op zich nemen. Daarin wilde Hij zich onderdompelen. Niet omdat Hij dat fijn vond, het was geen heroïsche daad. Maar omdat Hij ons van onze schulden wilde verlossen! Hij wilde ze van ons overnemen en ze afbetalen! Zodat wij ervan af zouden komen en vrij zouden worden. En zo, met heel dat pak schulden op zijn nek, is Hij gestorven en begraven. Ten onder gegaan in de dood.

5 Daar is nu zijn doop in de Jordaan alvast het overtuigende teken van. Gemeente, er is maar één letter verschil tussen dopen en doden. We hebben de doop gezien van de HEER Jezus. En die wijst dus vooruit naar zijn dood op Golgotha, de Schedelplaats. Zijn dood, vanwege onze schulden. Daarin heeft Hij zich ondergedompeld. En dáár is zijn doop nu dan ook het beeld van. Het overtuigt ons ervan dat Hij is ondergegaan in de hel, met onze schulden bij zich! Ook uw en mijn zonden nam Hij mee het graf in. Ze zijn nu dan ook weg! De rekening is betaald! U hebt geen schuld meer! U bent vergeven! U bent bevrijd, u bent gered! U hebt vrede! En... niet geheel onbelangrijk: de Heer Jezus verrees ook weer uit het water. Het beeld van het nieuwe leven! Ik citeer een gezang: Want nu de HEER is opgestaan, nu vangt het nieuwe leven aan! Een leven door zijn dood bereid, een leven in zijn heerlijkheid! Een leven dat in de tussentijd wordt geleid door de Heilige Geest. Die ons losmaakt van onze zonden, van die geldzucht en wat al niet meer, al die dingen liggen nu op de bodem van de rivier, of beter gezegd: al die dingen liggen nu begraven in het graf waar Jezus lag. Kortom, al het heil van ons leven en alles wat we nodig hebben, het ligt al besloten in het begin van het Evangelie, namelijk: in de doop, in die weg door het water van Jezus, de Heer. Gemeente, ouders, peetouders, grootouders en verdere familie en bekenden van Lilia Tytgat, telkens als er iemand wordt gedoopt, zoals Lilia deze namiddag, laten wij dan vooral gedenken dat de Heer Jezus gedoopt is! Dat betekent dat Hij is gekruisigd en gestorven, nedergedaald ter helle. En op de derde dag wederom opgestaan van de doden. Dáárom, omdat Hij is gedoopt én gedood, daarom hebben wij vergeving, en waar geluk, en vrede in ons hart. Amen.