Roadbook 9. Rondrit in Toscane en Umbrie

Transcriptie

1 Roadbook 9 Rondrit in Toscane en Umbrie

2 Italie, voor mijn vrouw een droom die uitkomt.. Voor mij een slechte impressie die zich riskeert te realiseren. Maar ik neem het risico en plezier Gerda. Nooit in mijn leven wou ik naar dit land en de weinige keren dat ik hier vertoef was in mijn prille kindertijd, waar ik dus niet veel meer van weet, of professioneel. Italie was voor mij een icoon voor machogedrag, lawaaierige mensen, verkeersgekken, vuile straten, dieven, De realiteit is echter, schokkend genoeg voor mij, vrij het tegengestelde. Ik ontdekte in dit prachtige land, waar we zeer zeker meer gaan vertoeven, een grote gezelligheid. Hangt dit van de streek af?..waarschijnlijk wel. Je voelt dat in het Noorden andere normen en zeden bestaan dan in het midden, de streek van Umbrie. Umbrie, een zwaar onderschat gebied in mijn ogen want persoonlijk lijkt het me gezelliger, ongerepter, rustiger dan Toscane. Maar eenieder wat wils natuurlijk. Een keuken, gekend, die buiten de klassiekers zo veel lekkers biedt dat je hier best niet op regime bent bij je bezoek want dan wordt het een marteling. De vele speciaalzaken in alles en nog wat zijn ZOOO aantrekkelijk. Hypermarkten niet gezien, zelfs supermarkten zijn sporadisch, en de kleine middenstand leeft hier weelderig.

3 Italie draait toch rond mooi zijn?! Het aantal schoenenwinkels, lederzaken (vooral tassen), kleerwinkels zijn niet te tellen. En ze hebben dan nog klandizie ook. Buiten dat is het zo gezellig dat je overal de caffé tegenkomt. Geen gewoon café, maar een bar waar je s ochtends kan ontbijten met heerlijke koekskes en genieten van een ristretto of een capucinno. Wat we ook ontdekten is dat je geen bakkers vindt zoals bij ons. Af en toe kwam je een panettiere tegen. Het brood dat je hier koopt dient niet om tot heerlijke bokes te snijden maar wordt eerder een hoemp die je afbreekt om bij een gerecht als sidedish te genieten. Niettegenstaande kan je bij wijze van spreken op iedere hoek van t straat een panini met porchetta (gebraden varkensvlees) of salami eten. Niet te doen.

4 Het volk dat vriendelijk buonasera of buongiorno zegt als je ze tegen komt in de kleine straten van de op heuvel gelegen dorpen en stadjes. Ligt het aan het seizoen of zijn ze altijd zo? Waar zijn die dieven, die lawaaierige bullebakken? Zelfs het verkeer toeteren bestaat hier niet het is zelfs verboden in de meeste dorpen. Hebben ze geleerd van hun eigen gedrag? Eén ding is zeker dat het puntensysteem op het rijbewijs hier voor veel tussen zit want ze respecteren alles à la lettre. Mijn hart klopt rustig als ik met de Giotti door de landschappen kruis. Trouwens is het niet leuk al die kleine autokes tegen t lijf te lopen Als ik één negatief ding moet vertellen : dan zijn het de wegen. We hebben toch wel een Berlusconi effect van zuinigheid ontdekt want hun net is in erbarmelijke toestand. Dan is dit nog erger dan Kroatie en in geen verste verte te vergelijken met de biljarts van Frankrijk of Duitsland. In deze beide landen kan je zelfs op een D-baan nog goeie kwaliteit verwachten. Hier hadden we op bepaalde trajecten op de kleine plattelandswegen onze Giotti en zijn Fiatonderstel die behoorlijke trekken en duwen kregen. Alles kraakte en soms dacht ik dat we door de vering gingen of een platte band zouden rijden. Maar de uitzichten compenseerde deze angst dan weer. Op heel de reis had ik in feite 1 vrouwmens dat bij mij mijn typebeeld van de italiaanse arrogantie bevestigd heeft. In Viareggio bleek de uitbaatster van de camping geboren voor de ripoff. Ik nodig je dan ook uit om haar roem te lezen op de beoordelingen die ze kreeg op de site van Acsi ( ) Onze campingboek vermeldt dat zonder de Acsi-card door het tonen van je boek 20% korting aanboden wordt. Dat mens ging door de rooie. In het engels leg ik haar uit dat ze dan een probleem heeft met Acsi en niet met mij en na een zekere discussie krijg ik voor 20 een plaats, en dit was blijkbaar een toegeving met korting maar ik moest meer betalen omdat ik 2 honden had. Tot nu heb ik nog steeds niet echt de bevestiging gekregen of deze prijs wel goed zat.

5 Laten we het even hebben over verblijven. Camperplaatsen zijn talrijk en meestal wel goed voorzien. Hiermee bedoel ik dat ze afgesloten zijn, meestal parking, betalend met voorzieningen. Maar misschien niet zo rustig gelegen als je ze in Frankrijk wel eens tegenkomt. Eén ding is zeker. Je kan gerust alle toeristische bestemmingen doen en je vindt overal wel speciale camperparkings op korte afstand. Soms wel duur 20 voor een nachtje is niks. Wij betaalden op de meeste campings minder. En omdat ik toch met de spookgedachte van dieven vertrok voelde ik me toch veiliger in een afgebakend terrein zoals een camping. Het was overal vrij rustig..behalve in Firenze natuurlijk en in Viareggio waar toch alles goed vol stond. Je kan bijna alle plaatsen die we aandeden terugvinden op onze site ( ) onder de rubriek bezocht : camperplaatsen. Bij onze thuiskomst lazen we de volgende dag dat we aan een aardbeving ontsnapt waren in de regio van Bologna (enkele tientallen kilometers van Firenze). Ik had het nog gezegd tegen Gerda dat dit een gevoelige regio was. Trouwens als je een mooie romantische indruk van Toscane wil krijgen, kijk dan naar de film Letters for Juliet.(met o.a.vanessa Redgrave) Maar laat ons nu de route afwandelen.

6 Dag 1 : Dendermonde Basel (Zwitserland) Vertrekkend in een zwaar bewolkte lucht gaat onze eerste dag door de streek waar we drie weken geleden op vakantie gingen, de Elzas, en zoals gepland overnachten we in Basel, net over de Zwitserse grens. 31 c, veel te warm, en natuurlijk gevolgd door een onweer en heel slecht weer de volgende dag. Ons verblijf op camping Waldhort in Reimach. In wallonie verloren we veel tijd door wegenwerken. Na ons vignet gekocht te hebben dat voor heel het jaar goed is is het vanaf de camping nog 642 km tot Firenze. Dag 2 : Reimach Firenze (Italie) Na een FuBballbrot gekocht te hebben, vertrekken we in de gietende regen en dit blijft zo tot over de Gotthardpas. Het lijkt wel of de bergen het slechte en het goeie weer scheiden van elkaar wat eens je die helse tunnel van ruim 16km door bent schijnt de zon. De Gothardtunnel brengt nog altijd een slechte herinnering op want hier hadden we enkele jaren geleden een klapband op de caravan midden in de tunnel. Bange momenten en nog steeds een trauma..misschien was dit wel de reden dat ik naar een camper wou overschakelen? Het zal zeker een rol hebben gespeeld. Door de file aan de tunnel reden we s ochtends op 2u maar 150 km. Onze namiddag besteden we aan het bereiken van onze eindbestemming voor deze dag, Firenze, Camping Michelangelo. Ideaal gelegen om een

7 stadsbezoek te doen. De camping ligt vlakbij het piazza Michelangelo dat wereldberoemd is om zijn prachtig uitzicht op de stad. De duitser naast ons was wel minder blij met onze aankomst want die vent had een aangeboren virtuele allergie aan honden. Dat komt dus Max en Twix niet goed uit. We stonden nog niet tegoei, de motor stond nog maar net stil en hij stond al van zijn gat te geven dat hij niet zo tuk was op die honden. Pech voor hem. Wij moven niet meer. Hij heeft dan ook de zonneblinden van zijn Hymer niet meer open gedaan, en iedere keer als ik één van de doggies riep, kon hij het niet laten om te inspecteren. Och, God, zielepoot, wij houden dit wel voor 2 dagen uit.

8 Dag 3 : Bezoek van Firenze Van 9.30u tot 14.30u lopen we in deze prachtige stad rond die we zeer zeker aanraden als citytrip want ze is echt de moeite. Veel jeugd die hier neerstrijkt en zich tegoed doet aan cultureel erfgoed. s Middags eten we een Focacchia met Porchetta en Salami uit het vuistje. En we lopen alle toeristische bezienswaardigheden af zoals : Ponte Vecchio,

9 Uffizi Galeria, Palazzo Vecchio,

10 Dante Alighieri s huis, De Duome,

11 Piazza Santa Maria Novella(hospitaal), Piazza san Santissima Annunziatta,

12 De kapel van de Medici, Piazza Unita Italiana (waar we een heerlijke capu drinken),

13 de kerk van Santa Maria Novella, Piazza D Ognisanti (kerk), Palazzo Strozzi en Pitti Palazzo. Nu nog de terugtocht. We wisten dat deze klim moeilijk ging zijn. Dus we took the long run. Helemaal rond de tuinen van Pitti Palace. My God, verkeerde beslissing, de honden wilden niet meer mee, Gerda tot bloedens toe op de voeten, en verschrikkelijk uitputtend. Maar we geraakten op de camping. Net aangekomen is het beginnen regenen tot s morgens de volgende dag.

14 Florence (stad) Werelderfgoed cultuur Land UNESCO-regio Criteria Italië Europa en Noord-Amerika i, ii, iii, iv, vi Inschrijvingshistorie UNESCO-volgnr. 174 Inschrijving 1982 (6e sessie) UNESCO-werelderfgoedlijst

15 Bargello Palazzo Vecchio Ponte Vecchio over de rivier de Arno Kerk Santa Croce

16 Tuinzijde van Palazzo Pitti met Galleria Palatina Campanile (naast de dom) De Duomo, Santa Maria del Fiore

17 Loggia dei Lanzi Uffizi en Palazzo Vecchio Florence of Firenze [1] (Italiaans: Firenze, verouderd Italiaans: Fiorenza; verouderd Nederlands: Florentië) is een stad in Italië. Het is de hoofdstad van de regio Toscane en de provincie Florence. De stad telt circa inwoners en ligt aan de rivier de Arno. Het is de bakermat van de renaissance en daarmee een van de bekendste cultuursteden van Europa. Het was de geboorte- of verblijfplaats van bekende historische figuren zoals Brunelleschi, Donatello, Leonardo Da Vinci, Nicolo Machiavelli, Michelangelo, Galileo Galilei, Catharina de Medici, Antonio Meucci en Dante Alighieri. Florence werd in het jaar 59 v.chr. gesticht door Julius Caesar als nederzetting voor afgezwaaide Romeinse soldaten onder de naam 'Florentia' (Latijn voor 'bloei'). De stad werd opgezet als een militair Romeins kamp wat nog altijd te zien is aan het rechthoekige stratenplan met de bij het huidige Piazza della Repubblica elkaar kruisende cardo en decumanus. Gelegen aan de Via Cassia, de hoofdroute tussen Rome en het noorden, en in de vruchtbare vallei van de Arno werd de nederzetting al snel een belangrijk commercieel centrum. Keizer Diocletianus maakte Florence tot hoofdstad van de zevende regio, die Toscane en Umbrië omvatte. Na de Romeinse periode werd de stad vaak het slachtoffer van de strijd tussen de Ostrogoten en de Byzantijnen waardoor de bevolking tot een magere 1000 inwoners terugviel. Tijdens de bezetting door de Longobarden in de 6e eeuw herstelde de stad en begon zelfs weer te groeien. Karel de Grote veroverde de stad in 774 en maakte het onderdeel van het hertogdom Toscane met als hoofdstad Lucca. De bevolking groeide nog meer en de handel floreerde toen rond het jaar 1000 Florence de hoofdstad werd van Toscane. Toen aartsrivaal Pisa in belang achteruitging kreeg Florence nog meer belang als handelscentrum en begonnen de Florentijnse kooplieden en bankiers zelfs handelsnetwerken en filialen op te zetten in o.a. Vlaanderen en Engeland. Florence werd eeuwenlang bestuurd door het bankiersgeslacht Medici, van wie de meesten een grote belangstelling hadden voor schilderkunst, beeldhouwkunst, architectuur en literatuur. Sinds de 15e eeuw werd

18 het, mede door de Medici, een belangrijk financieel centrum. Het belang van Florence als handelsstad blijkt onder meer uit het feit dat de plaatselijke munt, de fiorino d'oro of Gouden Florijn, zijn naam leende aan veel andere munten, zoals de Hongaarse forint en de Nederlandse gulden, die aanvankelijk ook Gulden (=Gouden) Florijn heette. De bankiers financierden voor een groot deel de middeleeuwse Europese handel en industrie en de huurlegers van de koningen. Via huwelijken met de Europese aristocratie waren nakomelingen van de Medici koning of koningin van o.a. Frankrijk, Schotland en Spanje en leverden ze ook verschillende pausen. De Medici regeerden vanaf de 15e eeuw tot 1737 toen de laatste machthebbende Medici kinderloos stierf. Tot 1799 werd de stad bestuurd door de Habsburgers, waarna het bestuur werd overgenomen door de Fransen tot In 1814 kwamen de Habsburgers terug. Zij werden echter verdreven in Vanaf dat moment hoorde Florence bij het Italiaanse koninkrijk en was tussen 1865 en 1871 de hoofdstad in de periode dat Italië nog niet helemaal herenigd was (zie Risorgimento) totdat Rome deze positie overnam toen de Kerkelijke Staat ten slotte werd veroverd door de Italiaanse troepen. Florence is de meest uitgesproken renaissancestad van Italië. Nergens anders in Italië bevinden zich zoveel gebouwen en kunstwerken uit deze periode. De bouw van de Duomo werd begonnen door Arnolfo di Cambio in 1296, voortgezet door Giotto, waarna Brunelleschi ( ) de koepel plaatste. Ingewijd werd ze door paus Eugenius IV in Palazzo Vecchio werd eveneens ontworpen door di Cambio en voornamelijk gebouwd tussen 1298 en Het paleis werd bewoond door de familie de Medici totdat Cosimo I zijn zetel naar het Pitti-paleis verplaatste. Met de Carmine-kerk werd begonnen (1268) in romano-gotische stijl. Na de brand in 1771 die een groot deel van het complex verwoestte, werd de kerk - waarvan de Corsini-kapel en een deel van de Brancacci-kapel behouden bleven, nieuw gebouwd met als grondslag een Latijns kruis. De oude St. Laurentius-basiliek stamt uit het jaar 393 en werd in de 11e eeuw in romaanse stijl vernieuwd, en later in renaissancestijl verbouwd door Brunelleschi, in opdracht van de Medici.

19 Dag 4 : Firenze Lago Trasimeno Met de ochtendzon in t smoeleke vertrekken we rond 9 u naar Arezzo. Onze eerstvolgende stad in Toscane. Stad waar de film LA VITA E BELLA opgenomen is. Als je deze film nooit zag, dan kunnen we dit enkel aanraden. Aangrijpend oorlogsverhaal over een vader die zijn zoontje door een verschrikkelijke tijd loodst met een prachtige vorm van humor.

20 Het is echter nog friskes, en veel wind. Dus de fleece komt van pas. We ontdekken op de plaatselijke markt een artisanale kaasboer waar we 2 heerlijke kazen kopen.

21 Arezzo is een stad in de Italiaanse regio Toscane met ongeveer inwoners. Het is de hoofdstad van de provincie Arezzo. Arezzo ligt 80 kilometer ten zuidoosten van Florence aan de belangrijkste weg- en spoorverbinding tussen Noord-Italië en Rome, op de overgang van verschillende valleien in een verder overwegend heuvelachtig gebied. De volgende frazioni maken deel uit van de gemeente: Palazzo del Pero, Patrignone, Policiano Arezzo werd gesticht door de Etrusken en was het centrum van één van de twaalf Etruskische vorstendommen. Ten tijde van het Romeinse Rijk heette de stad Arretium en was het bekend als centrum van metaalbewerking en pottenbakkers. In de Middeleeuwen was het een zelfstandige stadstaat, tot het in 1384 toeviel aan Florence. Net als in het nabijgelegen Siena leeft het verleden nog voort in Arezzo. Op de laatste zondag van juni, en de eerste zondag van september wordt nog altijd het Steekspel der Saracenen (Giostra dei Saraceni) gehouden, waarin de verschillende buurten van de stad het tegen elkaar opnemen, en menigeen zich uitdost in middeleeuwse kostuums. Vervolgens bollen we richting Monte San Savino na de lunch. Precies een verlaten plaats (maar normaal want het is siesta) maar mooi.

22 Lucignano is voor mij althans een topper om te bezoeken vanwege zijn pittoresk karakter en met zijn 1280 gezinnen en inwoners is het zeer klein.

23 Tegen de avond rijden we de berg op om Cortona te bezoeken. Gelukkig wordt de klimtocht hier beperkt door de beschikbare roltrappen. Goed gedacht die Italianen. En we vinden niettegenstaande onze overtollige kilo s dat we wel een ijsje verdienen. Cortona is een van oorsprong Etruskische stad in de bergen van de provincie Arezzo, in de Italiaanse regio Toscane. De stad is gesticht op één van de vroegst bewoonde heuvels van de provincie en met zijn reliëfrijke straatjes vergelijkbaar met steden als Assisi en Volterra. Cortona ligt niet ver van de grens tussen Toscane en Umbrië. In het westen spreidt zich onder het stadje het brede Valdichiana-dal uit met op de achtergrond de uitgedoofde vulkaan Monte Amiata (1738 m.). Het in Umbrië gelegen Trasimeense Meer is te zien vanuit de hogere delen van de stad. De volgende frazioni maken deel uit van de gemeente: Montecchio della Pozzanghera In de middeleeuwen had Cortona een machtige positie, wat heden ten dage nog te merken is aan de vele historische bouwwerken en monumenten zoals het dertiende-eeuwse Palazzo Communale (het stadhuis) en de indrukwekkende stadsmuur met torens en poorten. In het Palazzo Pretorio uit de dertiende eeuw bevindt zich het Museo dell'academia Etrusca, dat een grote verzameling vondsten uit de Etruskische en de Romeinse tijd bezit, maar ook een collectie schilderijen, onder meer van Barnadino Pinturicchio en de uit Cortona afkomstige schilders Luca Signorelli, Pietro da Cortona en de twintigste-eeuwer Gino Severini. Zoals de meeste Italiaanse steden heeft Cortona een aantal oude kerken. Vanuit religieus oogpunt is het slechts na een steile klim te bereiken Santuario di Santa Margarita het belangrijkste, al stamt het grotendeels uit de negentiende eeuw. Het heiligdom ontleent zijn faam aan de heilige Margarita van Cortona (ca ), de patrones van alle berouwvolle zondaars: zij wordt door rooms-katholieken uit de hele wereld vereerd. Haar gebalsemde lichaam is op het altaar voor iedereen te aanschouwen. Haar naam is ook verbonden aan de San Francesco, door de franciscanen gebouwd in In deze kerk ligt de renaissanceschilder Luca Signorelli begraven, een geboren Cortonees. Een derde kerk in Cortona is de Chiesa del Gesù ('Jezuskerk') uit de zestiende eeuw, waarin nu het Bisschoppelijk Museum gevestigd is, met werken van Fra Angelico, Duccio di Buoninsegna, Ambrogio Lorenzetti en Luca Signorelli.

24 Vlak buiten de stadsmuren ligt de Madonna del Calcinaio ('Madonna van de Kalkgroeve'), ontworpen door de renaissance-architect Francesco di Giorgio Martini in Zoals bij veel steden in de omgeving ligt op het hoogste punt van Cortona een sterke burcht. Deze, de Fortezza Medicea di Girifalco ('Giervalk-burcht van de Medici') werd aangelegd rond 1550 door Cosimo I de' Medici. De stad verwierf extra bekendheid doordat hij als achtergrond diende voor enkele scènes in Roberto Benigni's film La vita è bella. De Amerikaanse schrijfster Frances Mayes kocht in de jaren negentig een oud huis in Cortona, en knapte het helemaal op. Daarover schreef zij het boek Under the Tuscan sun (1996). Het werd een bestseller, verfilmd in 2003, en sindsdien is het aantal Amerikaanse toeristen er sterk gestegen, evenals de prijs van het onroerend goed We overnachten beneden aan de berg aan Lago Trasimeno op Camping Badaccia. Ook hier behoorlijk verlaten en we staan hier met 3 caravans alleen. Dus de nacht wordt heel rustig.

25 Dag 5 : Lago Trasimeno Baschi Na een slome start en het opvullen van de watertank, is Perugia onze volgende stad. We gaan Umbrie binnen. Zeer druk en waar is verdekke die camperplaats. We dwalen rond gedurende 45 min en ontdekken een overvolle (maar met gewone auto s) plaats en beslissen om dit voorbij te laten gaan. Spijtig maar dit is nu éénmaal camperleven. Meestal heb je geluk en verloopt alles zonder problemen. Andere keren blijkt het niet te lukken om je neer te poten. Perugia is een stad in de regio Umbrië in centraal Italië, dicht bij de rivier de Tiber. De stad ligt ten zuidoosten van Florence en ten noordoosten van Rome, ongeveer tussen deze twee steden in, en is de hoofdstad van de provincie Perugia. In 2006 had de stad inwoners. Aan Perugia ontleende de bekende schilder Perugino (Pietro Vannucci), die hier woonde en werkte, zijn bijnaam. Een andere bekende schilder, Pinturicchio, leefde ook in Perugia. Perugia wordt voor het eerst genoemd onder de naam Perusia als een van de twaalf steden van de statenbond van Etrurië, in het verslag van de oorlog van 310 v.chr. of 309 v.chr. tussen de Etrusken en de Romeinen. Net als de meeste andere Etruskische steden is Perugia gebouwd als een arendsnest bovenop een steile heuvel. De stad speelde een belangrijke rol in de opstand van 295 v.chr., en werd met Vulsinii en Arretium (Arezzo) overwonnen, waarop zij het jaar erop vrede sloot. In 216 v.chr. en 205 v.chr. assisteerde Perugia Rome tijdens de oorlogen tegen Hannibal. Daarna werd zij niet meer genoemd tot v.chr., toen Lucius Antonius er zijn toevlucht zocht, en de stad door Octavianus overwonnen werd na een lange belegering. Enkele loden kogels, die destijds werden gebruikt met slingers, zijn in en rond de stad gevonden. (Corpus inscr. lat. xi. 1212). Volgens de overlevering brandde de stad af, met uitzondering van enkele tempels. Perugia moet vrijwel meteen zijn herbouwd, maar werd pas rond n. Chr. een kolonie. Ligging van de stad Perugia

26 Palazzo dei Priori: het centrum van de plaatselijke overheid Perugia In 1186 werd Perugia door keizer en paus zelfstandigheid verleend. Daarna bereikte de stad zijn hoogste bloei, vooral in de veertiende eeuw. Een periode van bloedige oorlogen en burgerstrijd volgde, waarin allerlei krijgsheren, naburige machthebbers en adellijke families uit de stad zelf voor korte tijd de baas speelden. In 1308 werd de universiteit van Perugia opgericht. In 1540 werd de stad na de nodige provocaties veroverd door paus Paulus III, die er een machtige burcht liet bouwen, naar hem 'Rocca Paolina' genoemd, om de Perugianen eronder te houden. Dat lukte, zo'n driehonderd jaar lang, tot in 1849 in het spoor van de Europese revolutie van 1848 de pauselijke regering werd verdreven. De gehate Rocco Paolina werd afgebroken. Onder de voormalige vesting is nog steeds een stelsel van overdekte middeleeuwse straten te vinden, waar door de Perugianen druk gebruik van wordt gemaakt. Op de plaats van de burcht vindt men nu een parkje met prachtig uitzicht en enkele monumentale overheidsgebouwen. Bij diverse gelegenheden vonden pausen asiel binnen de muren van Perugia, en er werden bij verschillende conclaven pausen verkozen, waaronder paus Honorius II (1124) en paus Honorius IV (1285). In 1797 werd Perugia door de Fransen bezet; in 1832, 1838 en 1854 leed de stad onder aardbevingen; in mei 1849 werd de stad door de Oostenrijkers ingelijfd en, na een verloren opstand in 1859, werd zij uiteindelijk in 1860, samen met de rest van Umbrië, verenigd met Piemonte.

27 En dit was zo n dag want ook de volgende stad Assisi hadden we bad luck. De Giro (wielerkoers) komt hier vandaag toe. Dus veel afgesloten en weerom de camperplaats onvindbaar. Ze staat echter overal goed aangeduid en zelfs de aanwijzing van een politieagent helpen niet. Dit is wel echt spijtig want de stad roept eerbied op. Het is de basis van Franciscus van Assisi. Een bedevaartsoord en naar het schijnt schept dit alleen al een speciaal sfeertje als je door de straten wandelt want overal heb je nonnen, paters die van her en der komen. Vandaag is het echter wielerterroristendag. Assisi (Nederlands: Assisië) is een historische stad in de Italiaanse regio Umbrië met ongeveer inwoners. De stad van de 13de-eeuwse heiligen Franciscus en Clara van Assisi is een bekende bedevaartsplaats, die ook door toeristen gewaardeerd wordt vanwege haar heuvelachtige, smalle straatjes en pittoreske winkeltjes. Assisi biedt een imposant uitzicht: de stad is gebouwd op de helling van een heuvel die links het dal van Spoleto overziet tot rechts Perugia op zo'n 15 kilometer afstand. Zij is legendarisch omwille van haar mooie warm-witte kleur en silhouet, gedomineerd door de basiliek en de burcht ('Rocca Maggiore') op de heuveltop, aan de voet van de groene, 1290 meter hoge Monte Subasio. De belangrijkste toeristische attractie van de midden-italiaanse stad is de indrukwekkende Sint- Franciscusbasiliek. Deze kerk werd in de 13e eeuw gebouwd op het graf van de heilige Franciscus. Zij bestaat uit crypte, benedenkerk en bovenkerk. Tijdens de aardbeving van 1997 werden stadje en basiliek zwaar beschadigd, en zijn sindsdien gerestaureerd; de fresco's van o.a. Giotto di Bondone waren in ca stukjes van de muren gevallen. De kerk werd in 2000 op de lijst van Werelderfgoed van de UNESCO geplaatst. De Duomo, gewijd aan San Rufino, is gebouwd in romaanse stijl (te herkennen aan de vele rondbogen) en herbergt in een klein museum enkele schilderijen; ook de crypte met archeologische vondsten is de moeite waard. Zo zijn er nog enkele kerken van rond de 12e eeuw. De stad in zijn geheel heeft de middeleeuwse sfeer bewaard. Iets buiten de stadsmuren ligt het klooster van San Damiano, dat eveneens zeer authentiek is gebleven. De Basilica di Santa Maria degli Angeli (Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de engelen) is een monumentale kerk uit de late renaissance die zich aan de voet van de heuvel van Assisi bevindt, in de frazione (buurtschap) Santa Maria degli Angeli.

28 Het grootste plein van Assisi, de Piazza del Comune, wordt gedomineerd door de zuilen van de Romeinse tempel van Minerva, die bewaard is gebleven omdat men er in later tijden een kerk achter gebouwd heeft. In de veertiende eeuw werd hier het Palazzo del Popolo gebouwd, het gemeentehuis, dat nog steeds in gebruik is. De volksmacht die in de dertiende eeuw, zoals in veel Umbrische steden, de kerkelijke en wereldlijke heersers verdreef, is te herkennen in het Palazzo del Capitano del Popolo, voorzien van een massieve toren. Op 26 september 1997 werd Assisi getroffen door een zware aardbeving. Er vielen vier doden. De Basilica werd ernstig beschadigd; een deel van het gewelf stortte in. De kerk werd gedurende twee jaar gesloten wegens restauratie. Gelukkig had ik gelezen dat vlakbij in Spello wel iets de moeite was en dit bleek ook zo. Zeer mooi middeleeuws en zeer zeker bezoek waard. Maar wat een klim in al die straatjes. Het zweet loopt ons van de rug want ondertussen is ook die zon wat heviger geworden. Spello is een plaats in de Italiaanse regio Umbrië in de provincie Perugia. De plaats ligt in het oosten van Umbrië op de zuidelijke helling van de Monte Subasio. Nadat het door de Umbriërs was gesticht kwamen de Romeinen waarvan het de naam Hispellum kreeg. Uit deze periode resten nog een stadspoort en delen van de stadsmuur en een amfitheater. Spello behoort tot de best bewaarde historische plaatsen van Italië. Bij de bouw van het voornamelijk middeleeuwse centrum is veel gebruikgemaakt van het roodachtige gesteente van de Monte Subasio. Enkele belangrijke monumenten in het compacte centrum zijn: de kerken "Santa Maria Maggiore" uit 1285, met fresco's van Pinturicchio en San Claudio (12de eeuw) en de stadspoorten "Porta Venere" en "Porta dell'arce". De plaatselijke economie is vooral afhankelijk van de landbouw. Rondom Spello worden voornamelijk olijven, druiven, tabak en granen verbouwd. Ook de veeteelt speelt een redelijk voorname rol. In de laatste decennia heeft er zich ook wat industrie in de streek gevestigd, deze is voornamelijk gericht op textiel, elektronica en voedingsmiddelen. De smalle, soms steile, straatjes met vele plantenbakken maken het ook voor toerisme een geliefde plaats.

29 Onze weg vervolgt zich door een zeer mooi landschap maar met wegen waar ik de staat niet van kan beschrijven. We arriveren in Todi dat we al verkennen qua parkeerplaats voor de volgende dag en overnachten in Baschi (tussen Todi en Orvieto) op Camping Gole del Forello. Ook hier staan we met 4 medegasten en kijken uit op het stuwdammeer van Lago di Corbara. Na onze aankomst genieten we van een Italiaans biertje en wijntje vergezeld van een box Pringles. We bekomen van een dag met veel kilometers en weinig bezoeken maar voldaan van de prachtige zichten die we tegenkwamen. Alleen voor de rit zou je het doen.

30 Dag 6 : Baschi - San Gimignano Vroeg uit de veren en we rijden om 8u30 naar de parking Orvietana vlakbij Todi en parkeren de Giotti voor 3. Nadien nemen we de kabelbaan naar het dorp. Dit scheelt ons weeral een ferme klim want onze kuitspieren kunnen niet meer. Zeker Gerda die nog steeds niet bekomen is van haar Firenze klim rond de tuinen van Pitti Palace. De doggies laten we in de camper want die zijn ook pompaf en daar het vroeg is blijft de camper redelijk fris. De stad Todi ligt in de Italiaanse regio Umbrië en behoort tot de provincie Perugia. Todi ligt op de linkeroever van de rivier de Tiber op een 400 meter hoge heuvel. Naar alle waarschijnlijkheid is de stad van Etruskische oorsprong. De oude naam van de stad was Tuder. Todi wordt omgeven door drie stadsmuren; de buitenste is middeleeuws, de middelste Romeins en de binnenste deels Etruskisch. Het middeleeuwse Piazza del Popolo in het centrum behoort tot de meest pittoreske pleinen van Italië en wordt daardoor veel als decor bij filmopnames gebruikt. Hier staat onder andere de 12de-eeuwse kathedraal van de stad. Net buiten het centrum staat de renaissancekerk Santa Maria della Consolazione. Deze wordt vaak aan Donato Bramante toegeschreven, hoewel hier geen bewijs voor is. Iedere laatste week van juli wordt in de stad het Todi Arte Festival gehouden. Tijdens dit jaarlijks terugkerend evenement worden er voorstellingen met theater, zang, dans, visuele kunst en poëzie opgevoerd. Ten westen van Todi is de rivier de Tiber en zijn oevers een beschermd natuurgebied (Parco Fluviale del Tevere). Op zo'n 15 kilometer van de stad wordt de river gestuwd en vormt deze het Lago di Corbara.

31 Na dit mooi stadje wat op Gerda veel indruk liet, vertrekken we richting Orvieto. We rijden terug Toscane binnen en verlaten Umbrie. Dit vonden na beschouwing op het einde van de reis het minst van allemaal. De stad heeft een prima camperplaats totdat de TGV voorbijraast. Weerom genieten we van een broodje..ik weerom met heerlijke Prochetta en Gerda met Salami.

32 Orvieto is een stad in het zuiden van de Italiaanse regio Umbrië (provincie Terni). De stad, gebouwd op een plateau van vulkanische tufsteen dat als natuurlijke vesting bij uitstek al in de Etruskische tijd ( v.chr.) bewoond was, kijkt uit over landschappen met wijngaarden. Voor de bouw van de vele monumentale gebouwen zijn eeuwenlang stenen uit het plateau gehaald. Daardoor ontstonden vele onderaardse gangen en gewelven, die nu toeristische bezienswaardigheden zijn geworden. Het belangrijkste gebouw van Orvieto is de kathedraal (Duomo di Orvieto), gebouwd tussen het eind van de dertiende en de vijftiende eeuw. Het schip van de kerk is gebouwd in romaanse stijl met horizontale zwart-witte banden zoals in Siena en Florence. In 1310 werd de Sienese architect Lorenzo Maitani aangetrokken, die de voorgevel in een revolutionair gotische stijl liet bouwen met een mengeling van vrolijke kleuren die samen met het expressieve werk van de beeldhouwkunstenaars (waarvan hij zelf niet de minste was) een ongewoon resultaat opleveren. Het interieur van de Duomo is majestueus, kleurig en licht, en bevat omvangrijke fresco's van Luca Signorelli, die een voorafschaduwing zijn van het werk van Michelangelo. Signorelli heeft hierin ook een dubbelportret van hemzelf met zijn collega Fra Angelico opgenomen, die eveneens korte tijd aan deze kerk heeft gewerkt. Vanaf de 42 meter hoge romaanse Torre del Moro is het mogelijk de wijde omgeving van de stad te overzien, tot aan de ingeslapen vulkaan Monte Amiata toe, jaar geleden de bron van het plateau van tufsteen waarop Orvieto gelegen is. Het twaalfde-eeuwse Palazzo del Popolo houdt het midden tussen een kasteel en een feestzaal. Naast de resten van een Etruskische tempel ligt een ingenieus geconstrueerde, 62 meter diepe waterput uit de tijd van paus Clemens VII (1528), waarin de schacht wordt omcirkeld door een heenweg en een terugweg, zodat de ezels die het water naar boven moesten brengen de weer naar beneden lopende ezels niet in de weg liepen. De verbinding tussen de stad en het diep daaronder gelegen treinstation wordt onderhouden door een tandradbaan, die de 180 meter hoogteverschil in vijf minuten overbrugt. Ook zijn in Orvieto verschillende musea te bezoeken met vele kostbaarheden uit Orvieto en omstreken. Het Museum Claudio Faina heeft een uitgebreide collectie Etruskische kunst, voornamelijk grafvondsten uit Orvieto en directe omgeving. Het Museo Emilio Greco toont een grote collectie sculptures van de Italiaanse beeldhouwer Emilio Greco. Naar alle waarschijnlijkheid is Orvieto (uit het Latijn: urbs vetus = oude stad) ontstaan op de site van de oude Etruskische stad Volsinii. In de derde eeuw v.chr. werd het door de Romeinen veroverd. Zoals in veel plaatsen in Umbrië werd in de 12de/13de eeuw de macht gegrepen door de 'popolo', het volk, en voerde Orvieto een oorlog met de stadstaten Siena, Perugia, Todi en Viterbo. Intern werd ze verscheurd door de strijd tussen de Welfen en de Ghibellijnen, hoewel de stad overwegend pausgezind was. In het midden van de veertiende eeuw werd de stad daarom onder pauselijk toezicht geplaatst, en een eeuw later zelfs bij de Kerkelijke Staat ingelijfd. In de zestiende eeuw was Orvieto enkele jaren de residentie van paus Clemens VII, na de Sacco di Roma. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw werd de ingeslapen stad door het toerisme wakker gekust.

33 Het rijke verleden van Siena maakt ze bijzonder mooi. Het is dan ook zeer toeristisch. En wat me opvalt is dat Toscane geliefd is bij toeristen van over heel de wereld. Veel Amerikanen, Japanners We betalen 20 parking NIET tussen de bussen en ontvangen door een zeer onvriendelijke parkingwachter vonden we dit bedrag toch een uitbuiting. En een laatste poging om te voorkomen dat we weer een must zouden moeten missen, en een goed oog, stuurt me naar een plekje naast de weg. Breed genoeg, en redelijk veilig aan busterminal. Maar weerom een klim. We beslissen op deze reis om op regime te gaan want dit kan echt niet meer. Tijdens ons bezoek aan deze prachtstad worden we verrast door een plensbui en alle toeristen zoeken heil in de capitels, overhangen, poortjes, maar des te prachtiger wordt alles wanneer de zon doorbreekt en we gaan genieten van een ijsje (sprak ik niet van regime?) op Piazza del Campo.

34 Siena (in het Nederlands ook als Sienna geschreven) is een stad in Toscane, Italië. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Siena. In 2003 had de stad inwoners. Door het zeer goed behouden middeleeuwse stadsbeeld en haar bijzondere geschiedenis behoort Siena tot de belangrijkste toeristentrekkers van Italië. Siena was een Etruskische nederzetting en een kleine Romeinse stad. Tegen de 5e eeuw werd het de zetel van een bisschop, maar pas vanaf de 12e eeuw, toen een autonome commune de eerdere aristocratische regering verving, begon het een stad van belang te worden. De consuls die de republiek regeerden, begonnen langzaam maar zeker steeds meer ook het gewone volk of de poblani te omvatten, en de commune breidde haar territorium uit toen de omringende adel in hun verstevigde kastelen zich onderwierpen aan de macht van de stad. De Republiek Siena, die intern worstelde tussen de adel en de volkspartij, werkte doorgaans in politieke oppositie met haar grote rivaal, Florence, en was in de 13e eeuw voornamelijk Ghibellijns, in tegenstelling tot de Welfse positie van Florence, wat de achtergrond vormde van de Divina Commedia van Dante. De universiteit van Siena, vermaard vanwege haar faculteiten voor rechtsgeleerdheid en medicijnen, werd in 1240 opgericht. Tijdens de Middeleeuwen was Siena ook een rivaal van Florence op het gebied van de kunsten. De belangrijke laat-middeleeuwse of vroege renaissanceschilder Duccio ( ) was afkomstig uit Siena, maar werkte in alle delen van het schiereiland. De wandschildering van "Goede Regering" door Ambrogio Lorenzetti in het Palazzo Pubblico is een magnifiek voorbeeld van laat-middeleeuwse/vroege-renaissancekunst, alsmede een weergave van de utopie van een stedelijke samenleving zoals men deze in die tijd voor ogen had. Siena werd zwaar gehavend door de zwarte dood van 1348 en heeft haar oude glorie nooit meer hervonden, mede omdat het de rivaliteit met Florence niet aankon. Tot 1557 behield Siena haar autonomie binnen Toscane. Siena's universiteit is nog altijd een van de belangrijkste universiteiten van Italië en de pittoreske stad blijft een belangrijk cultureel centrum, vooral voor de menswetenschappen. Sinds 1995 staat de historische binnenstad van Siena op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. (zie ook: Monumenten op de Werelderfgoedlijst). Siena bestaat uit 17 contrade (stadswijken). Elke contrade heeft zijn eigen naam, vaandel en kerk. Ze doen jaarlijks mee met de Palio. De wijken zijn: Aquila, Bruco, Chiocciola, Civetta, Drago, Giraffa, Istrice, Leocorno, Lupa, Nicchio, Oca, Onda, Pantera, Selva, Tartuca, Torre, Valdimontone. De Kathedraal van Siena (Duomo di Siena), waarvan de bouw in de 12e eeuw werd aangevangen, is een van de grote voorbeelden van Italiaanse gotische architectuur. De hoofdfaçade ervan werd in 1380 voltooid. Hierbinnen bevindt zich de bekende gotische achthoekige preekstoel, die door Nicola Pisano ( ) is vervaardigd, ondersteund door leeuwen, en het labyrint dat in de vloer is ingelegd, en waar boetedoeners op hun knieën overheen kruipen. Het baptisterium bevindt zich in Siena op een bijzondere plaats: onder het koor van de kathedraal. Rond het doopvont, bevinden zich hier bas-reliëfs van Donatello, Lorenzo Ghiberti, Jacopo della Quercia en andere 15e eeuwse beeldhouwers. In het museum van de Opera del Duomo bevindt zich Duccio's beroemde Maestà ( ). Het schelpvormige Piazza del Campo, het stadsplein, is een andere architectonische schat en staat bekend als locatie van de Palio. Het Palazzo Pubblico: voormalige zetel van de Signoria en de Podestà. Een van de meest elegante gotisch paleizen van Toscane (in gebouwd, vergrotingen in de 14e eeuw) is op de benedenverdieping van natuursteen; de hogere verdiepingen zijn van baksteen evenals de aan de linkerkant oprijzende Torre del Mangia, , door de gebroeders Rinaldo gebouwd met de karakteristieke stenen klokkentoren. Aan de voet van de toren bevindt zich de in 1352 (na de grote pest) bijgebouwde Cappella di Piazza met een fresco van Il Sodoma. Bij het middendeel van het paleis werd pas in een tweede symmetrische vleugel bijgebouwd. In de vestibule, in de Sala d'attesa, een Kroning van Maria, een hoofdwerk van Sano di Pietro uit In de volgende zaal een fresco door Il Sodoma, Verrijzenis, uit Torre del Mangia de 102 meter hoge klokkentoren. Pinacoteca Nazionale met werken van Siënese kunstschilders uit de 12e tot en met 15e eeuw. San Domenico met een hoofdrelikwie van Catharina van Siena Sant'Augostino, kloosterkerk uit de 13e eeuw.

35 Libreria Piccolomini : Kardinaal Francesco Piccolomini, de latere paus Pius III, liet de zaal in 1495 uitbouwen voor de bibliotheek van zijn oom Aeneas Silvius Piccolomini (paus Pius II). Het interieur werd verrijkt in met fresco's van Barnadino Pinturicchio, waaronder 10 taferelen uit het leven van Pius II. Spedale Santa Maria della Scala, ziekenhuis uit de 14e eeuw. Het is nu een cultureel centrum. Er zijn diverse fresco's. Hier is ook het Museo Archeologico Nazionale in gehuisvest. Basilica di S. Maria in Provenzano Basilica di San Francesco Basilica dell'osservanza Santuario di Santa Caterina De Palio (Palio delle contrade) is een paardenrace die twee keer per jaar plaatsvindt, op 2 juli en 16 augustus. De Palio is zo belangrijk, dat een Italiaans spreekwoord luidt: "Chi dice Siena, dice Palio.", "Wie Siena zegt, zegt Palio". Het wordt gebruikt als twee zaken zo onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden, dat men het ene niet zonder het andere kan noemen. Het is een belangrijk evenement voor de stad. De James Bond film Quantum of Solace is voor een deel opgenomen in Siena. Na de openingsscène rijdt Daniel Craig de stad in. Tijdens een achtervolging is de wereldberoemde paardenrace op het Piazza del Campo te zien Onze avondtocht brengt ons tot in San Gimignano waar we met zicht op de stad verblijven op camping Borchetta. En ja, hier gebeurt het hier rij ik brokken!! Bij het inrijden van een zeer smalle ingang waar ik mijn draai net niet kon nemen schraap ik de achterkant van de Giotti tegen de poortstijl en de kleuren wisselen..op de groene poort hangt witte verf van de camper en op de camper hangt groene verf van de poort. Damned!! Maar alles blijft bij krassen, gelukkig. Tja, hij kan niet nieuw blijven. Maar toch trekt dit geluid door hart en nieren. Voor t zelfde rij je de achterkant eraf want zo n camper is van plastic gemaakt. Gelukkig staat een vriendelijke Duitser ons bij en zegt de volgende poort te nemen. s Avonds genieten we als troost van onze eerste verse italiaanse Pizza Calzone.

36 Dag 7 : San Gimignano Viareggio s morgens om 8.30u nemen we de plaatselijke bus om het dorp San Gimignano te bezoeken met zijn vele torens. Weerom wordt onze konditie op proef gesteld. De bus brengt ons al naar boven maar toch blijken we weerom een serieze klim te moeten doen om te genieten van een panoramisch zicht. Weerom zoeken we troost en vinden we dat we een capuccino verdient hebben, net op het moment dat het lokale markt is. Charme.

37 San Gimignano is een middeleeuws stadje in de provincie Siena van de Italiaanse regio Toscane. De plaats trekt veel toeristen, vooral vanwege de bijzondere middeleeuwse architectuur. San Gimignano is bekend om zijn dertien torens die het silhouet van de stad domineren. Deze zijn in de 12de en 13e eeuw door rivaliserende rijke families opgetrokken. De torens deden dienst als woning en versterking, maar vooral als prestigeobject. Op haar hoogtepunt had de stad zo'n 70 torens. In de late middeleeuwen was deze stad erg welvarend omwille van diens ligging aan de pelgrimsroute naar Rome. Maar de pestepidemie van 1348 en later de omlegging van de pelgrimsroute betekenden de economische ondergang en het behoud van zijn middeleeuwse karakter. Alle straatjes gaan opwaarts naar het hoogste punt. In 1990 is het historische centrum van San Gimignano opgenomen in de lijst van werelderfgoederen van UNESCO. San Gimignano is een van de bestbewaarde middeleeuwse stadjes van Toscane en het is daardoor tevens een van de drukstbezochte. In de zomermaanden rijden de touringcars met toeristen af en aan. Piazza della Cisterna Piazza Duomo

38 Piazza delle Erbe Omgeving van San Gimignano Steegje

39 Uitzicht vanuit de Torra Grossa In de videogame Assassin's Creed 2 is de stad in detail nagebouwd en kan de speler o.a. de torens beklimmen. Onze tocht zet zich verder rond 10u30 richting Pisa. Je denkt het soms : uitbuiting en commercialisatie van een toeristische pleister. Wel Pisa is daar echt het voorbeeld van. Jakkes, je loopt over de koppen! En in feite is niet veel anders te zien. We zijn hier na het trekken van de traditionele foto zo weer weg. (Traditionele foto = met je handen precies de scheve vallende toren tegenhouden. Tot groot ongenoegen van Gerda die zich na veel aandringen dan toch maar eens belachelijk maakt tussen de Jappen en de rest van de toeristen maar ze is niet de enige..want iedereen doet het)

40 Pisa is een stad in Italië nabij de mond van de rivier Arno in de regio Toscane. Het is tevens hoofdstad van de provincie Pisa. De stad telt ongeveer inwoners, Pisano (enkelvoud) en Pisani (meervoud) genaamd. De stad is vooral beroemd om zijn "scheve toren". In de Middeleeuwen was Pisa een van de vier maritieme republieken van Italië, samen met Venetië, Genua en Amalfi. In de 12e en 13e eeuw beleefde Pisa zijn glorietijd en veroverde de stadstaat onder andere Sardinië. In 1284 werd Pisa echter verslagen door Genua. In 1406 werd Pisa veroverd door de Florentijnen en was het definitief gedaan met de zelfstandigheid. Het behoorde later tot het Groothertogdom Toscane tot het in 1871 opging in Italië. Zie voor meer informatie: Republiek Pisa. De wellicht bekendste Pisaan ooit, Galileo Galilei, heeft zijn naam gegeven aan de internationale luchthaven van Pisa, de belangrijkste luchthaven van Toscane. Pisa is verder een vaste stopplaats voor treinen van Rome en verder richting Genua en Frankrijk en terug, en overstapplaats voor bestemming Florence

41 We haasten ons richting Lucca. Ja, onze vakantie zit er bijna op en we willen toch de planning afwerken. Voor mij is dit dorp overroepen en is het minst verzorgde wat ik tegenkwam maar het biedt toch mooie plaatjes. Ik loop een beetje verdwaald rond in het begin maar ontdek nadien de charme van plaatsjes zoals het Amfitheatro. De camperplaats ligt op een kwartierke wandelen van het centrum. Ons laatste italiaanse gelati gaat hier binnen en we beslissen onze terugreis aan te vatten rond 16u en Viareggio dan maar te laten vallen. Lucca is een stad in Toscane met ongeveer inwoners. De stad is een van de rijkste steden in Noord- Italië, gelegen op ongeveer vijftig kilometer ten westen van Florence. Lucca is tevens de hoofdstad van de provincie Lucca. De stad, ooit door de Etrusken gesticht, heeft een lange historie en de romaanse stijl van de dom verraadt al dat het daar in de 11e eeuw goed wonen was. De renaissance is op vele gebouwen van toepassing. De stad is geheel ommuurd, wat een apart cachet geeft aan de plek waar in 1805 Napoleon zijn zuster Elisa aanstelde als controlleur. De stad Lucca werd gesticht door de Etrusken en werd een onderdeel van het Romeinse Rijk in 180 v.chr.. Het rechthoekige schaakbordpatroon van het stadscentrum, zoals men dat ook vindt in bijvoorbeeld het Zuid- Franse stadje Valbonne en de hedendaagse stad New York, herinnert aan het Romeinse stratenplan van de vroegere Romeinse nederzetting 'Luca' (met één 'c'). De Piazza San Michele ligt trouwens op de plaats van het antieke forum. Lucca was in de Romeinse tijd een tamelijk belangrijke stad, want het lag op een kruispunt van drie heerbanen: de Via Cassia, de Via Aurelia en de Via Claudia. Deze namen verwijzen naar consul Caius Aurelia Cotta (zeker), consul Cassius Flaminius of censor Cassius Longinus (een van de twee) en waarschijnlijk naar consul Clodius.

42 Lucca werd geplunderd door Odoaker, een Germaans stamhoofd, die Romulus Augustulus afzette als laatste Romeinse keizer in 476 na Chr. Toch wordt Lucca een belangrijke stad en vesting. In 553 na Chr. werd Lucca gedurende drie maanden belegerd door Narses, generaal van de Oost-Romeinse keizer Justinianus I bij de herovering van Italië op de Ostrogoten. Gedurende het Longobardische Rijk was Lucca de zetel van een hertog tot de 9e eeuw en had het recht op eigen munten. De stad werd in het begin van de 11e eeuw welvarend door de zijdehandel en werd hierdoor een rivaal van Byzantium. Als hoofdstad van het markgraafschap Toscane was Lucca min of meer onafhankelijk, maar was toch nominaal de leenman van de keizer van het Heilige Roomse Rijk. Na de dood van gravin Mathilde van Toscane in 1115 begon Lucca zich om te vormen tot een zelfstandige commune met het charter uit Lucca bleef toen, gedurende bijna 700 jaar, een onafhankelijke republiek, de Republiek Lucca. Het verklaarde zich aanhanger van de Welfen (aanhangers van de paus), in de strijd tegen de Ghibellijnen (aanhangers van de keizer), omdat het de steun zocht van Florence, leider van de Liga der Guelfen in Toscane. De Divina Commedia van Dante bevat veel verwijzingen naar de grote feodale families uit die tijd. Dante zelf verbleef enige tijd in ballingschap in Lucca. Door interne twisten slaagde Uguccione della Faggiuola in 1314 erin om zich aan het hoofd te plaatsen van de stad, maar hij werd twee jaar later verdreven door de inwoners. Zij gaven hun stad in de handen van de condottiere Castruccio Castracani ( ). Hij slaagde erin van Lucca de belangrijkste staat van Centraal- Italië te maken, rivaal van Florence. Hij werd tot hertog van Lucca benoemd door keizer Lodewijk IV. Hij is begraven in de kerk San Francesco in Lucca. Zijn leven werd trouwens beschreven door Niccolò Machiavelli. Lucca was de zetel van de synode van 1408, waarin een poging werd gedaan om een einde te maken aan het schisma van het pausdom. In de eerste helft van de 15e eeuw werd Lucca bestuurd door Paolo Guinigi. Hij verfraaide de stad, onder andere met het Palazzo Guinigi. In de 15e en 16e eeuw moest de stad zich verdedigen tegen Florence. Uit die tijd stamt de brede stadsmuur, die nog steeds het volledige centrum omsluit en waarover gewandeld kan worden. In 1799 kwam de stad onder Frans bewind. Lucca, met het omringende land, werd in 1805 een klein onafhankelijk vorstendom, het Vorstendom Lucca en Piombino door toedoen van de Franse keizer Napoleon, die er zijn zus, Elisa, als prinses van Lucca op de troon zette. Het Congres van Wenen in 1814 verving het vorstendom met het Hertogdom Lucca en plaatste Lucca onder het bewind van de Bourbons van het hertogdom Parma. Lucca werd op 5 oktober 1847 door de laatste hertog, Karel Lodewijk van Bourbon-Parma, afgestaan aan het Groothertogdom Toscane. Er trad toen een periode van verval in. In 1860 werd het veroverd door het Koninkrijk Sardinië en in 1861 werd het een deel van het koninkrijk Italië. Rondom de stad Lucca is een brede vestingmuur gebouwd, vooral tegen aanvallen destijds vanuit Florence. De muur is echter nooit gebruikt voor militaire doeleinden. Hij is een keer gebruikt in de 19e eeuw om het stadscentrum niet te laten overspoelen door de buiten haar oevers tredende nabije rivier. De muur is 4223 meter lang en nog steeds in goede staat. Er is een park op aangelegd en er loopt een fiets- en wandelpad over. Gek genoeg stuurt madam Gps ons toch langs deze stad en we beslissen hier dan toch maar toch te overnachten. Ons doggies vinden die heerlijk want de camping Viareggio ligt vlak aan een natuurgebied en de zee. Dus zij sluiten hun vakantie af met een overheerlijk bad en speelbui op het strand.

43

44 Dag 8 9 : Terugtocht We rijden over Milaan, Basel, de Elzas zo terug naar Dendermonde. Maar we kiezen om te overnachten in BAssemberg in de Elzas (Campéole, Le Giessen) en de volgende ochtend door de Vogezen te trekken. In Luxemburg smijten we de dieseltank even vol want slechts 1.24 tegen 1.77 in Italie scheelt wel even. In ieder geval Italie is meegevallen en we komen terug. Misschien vinden we niet de papavers omdat we in een ander seizoen zullen zijn maar de pracht en praal is overal.