Mannenontbijt Thema: Wanhoop of hoop

Transcriptie

1 Mannenontbijt Thema: Wanhoop of hoop Tekstgedeelte: Romeinen 8: Mijn voorkeur: Openen: 1, 129, 276, 315 Meditatie vooraf: 150 na: 100, 38, 192 Slot: 263, 151 Zegenbede: zegen van St. Patrick 1

2 Arie Schouten? Leven Studie Heden Mannenbroeders Wanhoop? Of Hoop Vreemd thema misschien waarom spreken over wanhoop? Wat is wanhoop eigenlijk? Volgens een woordenboek dat ik raadpleegde is het: toestand waarin men geen uitkomst meer ziet of vertwijfeling. Tegenover hoop datzelfde woordenboek heeft voor hoop zoals ik het vandaag wil gebruiken de volgende uitleg: verwachting, wens dat iets aangenaams werkelijkheid zal worden Dat is nogal wat tegenover elkaar om te beginnen met wanhoop het is toch een deel van het thema vandaag waar staan wij als christenmannen vandaag de dag? Of hebben we het alleen over hoop? Want christenen staan toch in de hoop? Of zijn ook wij gebonden aan deze wereld waarin we leven? Want in de wereld is er nogal wat wanhoop gistermorgen pakte ik Trouw van de mat en het eerste wat opviel: Wanhoop in grote letters Waarom niet alleen spreken over Hoop? Het zijn grote vragen die hier gesteld worden en waarom deze vragen eigenlijk? Het mannenontbijt is toch vooral bedoeld om elkaar te ontmoeten in gebed en zingen in God loven en prijzen en in saamhorigheid met elkaar om een paar uur los van de alledaagsheid van ons bestaan met elkaar te zijn.. Toch denk ik dat we ook de andere kant moeten zien, de wanhoop willen we helder krijgen wat christen zijn in deze tijd is want christen zijn is overtuiging is geloof is afhankelijkheid, is hoop is daarom meer dan alleen maar actualiteit van de dagelijkse nieuwszenders Want in het nieuws komt de wanhoop in beeld 2

3 Wanhoop waarin we de mens zien als getal als economische bedreiging als mogelijke terrorist want dat is wat er nu gebeurt! Een vluchteling is een nieuwsitem en het meervoud, vluchtelingen, is een economische dreiging of meer nog een bedreiging van onze waarden en normen Maar dan zien we de mens onze naaste daardoor niet meer staan want dat gebeurt als we getalsmatig gaan denken mensen als nummer zien dat mag nooit ook zij zijn allen schepselen van God ook zij leven in dezelfde schepping als wij en staan ook voor gegeven leven Nu we het over gegeven leven hebben Daar kunnen we niet aan voorbij gaan ook rondom het gegeven leven gebeurt veel dit valt me de laatste tijd op over het gegeven leven in onze samenleving Ook daarin komt zo is mijn mening de wanhoop ook tot uiting als het gaat over het levensbegin en het levenseinde daarin klinkt het zo mogelijk nog harder door de wanhoop die ons vandaag de dag omringt want de vragen die rondom het leven opdoemen zijn van een enorme wanhoop Een van die vragen is: Mag dit kind leven? Het wijkt af van de hoge norm die we stellen en laten we eerlijk zijn is die hoge norm niet ook onze eigen norm? Staan wijzelf eigenlijk ver af van wat er in de huidige samenleving gebeurt? Daar moeten ook wij steeds weer op herijkt worden dan is ook voor ons de vraag waar wij staan in deze discussie Maar de vraag: mag dit kind leven? blijft een vorm van wanhoop die omgezet wordt tot hoop als we menen het heft in eigen handen te mogen nemen maar het is valse hoop valse hoop op een beter hier en nu waarin we een ideaal nastreven dat niet bestaat een soort hemel op aarde maar, dat blijkt steeds weer het lukt ons niet die hemel zelf te creëren zonder ziekte en pijn Ook de situatie zo wordt het inmiddels aangeduid rondom het sterven het levenseinde spreekt duidelijk vanuit de wanhoop Het van God gegeven leven is onderwerp van een kwade discussie kwaad omdat er geen toekomst in het leven zit en daarom moet je er op tijd uit 3

4 kunnen stappen alsof het leven een vorm van openbaar vervoer is.met verschillende halteplaatsen En ik weet dat het aardse bestaan niet altijd gemakkelijk is er is leed en pijn die niet te bevatten zijn het sterven is nauwelijks te bevatten hoe zal het zijn? Die vraag wordt steeds weer gesteld wat gebeurt er wanneer je sterft? Maar actieve beëindiging ontkracht die vraag niet maar bevestigt juist de vraag sterven is onontkoombaar Daarom staan wij niet aan de kant maar maken andere keuzes in deze vraagstukken en steken we de helpende hand uit door ons gebed door onze stem in het stemhokje maar ook in de gesprekken die we voeren Maar ook door onze tegenstem als de discussies ontsporen,zwijgen we dan? Of staan we op? Stellen we een andere mening voor? De mening dat ieder mens zelfs de hele schepping er toe doet? Want dat wordt wel gevraagd van ons Ook in de levensvragen die ik zojuist voorgelegd heb staan wij daarin helder? Weten we te spreken als het nodig is? En ook te zwijgen als woorden kwaad beginnen te doen? Spreken als het kan en zwijgen als het moet dat is onze opdracht ieder op zijn plaats De helpende hand uitsteken naar de vluchteling het is hoopvol zoals ik deze week in een streekblad gelezen heb dat de gezamenlijke kerken in onze streek de helpende hand bieden aan vluchtelingen.mensen die bij ons zullen wonen in de wijk of het dorp dan wordt de vluchteling naaste zoals Jezus ons leerde in de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan Wanhoop moet hoop worden en hoop is niet iets waar we nooit bij zullen komen nee! Hoop is dat wat ons staande houdt het is God met ons door Christus onze Heer Dat laat Paulus ons zien in Romeinen 8 daar wordt de wanhoop omgezet in hoop vers 20 zegt: de schepping die in zinloosheid ten prooi is gevallen, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen daarmee bedoelt Paulus al het geschapene is onderweg en zucht als in barensweeën om tot vernieuwing te komen dat is de hoop die in de hele schepping leeft maar niet alleen de schepping ook wij, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in afwachting van de openbaring dat 4

5 we kinderen van God zijn in de afwachting van de verlossing van ons sterfelijk bestaan Dat wil niet minder zeggen dan dat we samen met de hele schepping op de jongste dag vernieuwd zullen worden en tot voltooiing zullen komen eeuwig bij God zullen zijn.. Hoe ziet die hoop er uit? Dat, zegt Paulus, is niet helder want wat is hoop als we weten wat er aan komt? Dat is geen hoop maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden. Dus we weten dat het grote het nieuwe er aan komt maar hoe en wat dat zal zijn daar is Gods macht mee aan het werk door Christus opstanding is er een deel bekend geworden de Heilige Geest is uitgestort en geeft leven maar nieuw en onbekend is het grote vooruitzicht dat is de levende hoop Volharding is nodig volhouden en niet twijfelen door de Geest die in ons werkt en met en voor ons bidt dat is het begin want het mooiste komt nog dat is als Christus wederkomt De Geest komt onze zwakheid te hulp wanhoop wordt hoop omdat God weet wat nodig is De Geest bidt voor ons hoe dat gaat? Dat is in ons binnenste als een fluistering in ons bestaan wij hebben de woorden niet verspreken ons te vaak maar de Geest maakt recht wat krom is wij vragen veel maar de Geest laat ons God prijzen voor Zijn grote barmhartigheid dat is wat de Geest doet werken in ons en door ons met hemelse woorden zuchtingen zegt Paulus God kent ons daardoor en herkent deze zuchtingen die de Geest in ons werkt want God en de Geest zijn een met Christus De Heere laat niet los wat Hij begon die door alle menselijke twijfel heen die wij als mensen hebben doorgaat en alles laat meewerken ten goede Die de kracht vernieuwd waar deze is weggevallen Moed geeft als de wanhoop het lijkt te winnen God houdt de hoop staande want Hij kent ons vanaf het begin zelfs van voordat wij geboren waren zoals Jeremia moest ervaren Het evangelie is tot ons gekomen en daaruit leven wij als christenen in verbondenheid met elkaar biddend voor deze wereld want daaruit leren en leven we dat Gods heilsplan doorgaat 5

6 We zijn in Christus een nieuwe schepping hier en nu is deze reeds begonnen maar we staan op de uitkijk voor de voleindiging Paulus komt dan in vers 31met die geweldige uitspraak: als God voor ons is wie zal dan tegen ons zijn? Vers 35: Wat zal ons nog kunnen scheiden van de liefde van Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of zwaard? Paulus kent de bedreigingen maar toch roept hij het uit en roept hij het ons toe het is geen vraag maar een antwoord in zich wat zal ons kunnen scheiden? Ja, daarin mogen we onze kracht vinden ook in een wanhopige tijd daarin komt Christus ons te hulp want niets zal ons kunnen scheiden van de liefde van God die Hij ons heeft geven in Christus Jezus, onze Heer. Daarin is geen enkele wanhoop meer te bespeuren daarin is de tegenkracht verslagen daarin heeft God in Christus Jezus, ons alles gegeven en een hoopvolle toekomst verzekerd Hoop die niet vaag is maar toekomst is geworden in Christus opstanding en ons leert bidden Kom Heere Jezus, kom haastig verlos deze wereld van het verderf en breng tot leven al wat dood is. Die hoop krijgt woorden van de Geest zelf Amen 6

7 Praat in kleine groepen, een man of 4-5, na over de hoop die in ons is zoals Paulus ons voorzegt. 1.Waar put jezelf hoop uit en vindt je levenskracht? 2. Hoe geef je gestalte aan je geloof in je omgeving vooral rondom zaken die aan ons leven raken? 7